REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 653

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 109 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. [Zakres regulacji]

Rozporządzenie określa szczególny tryb postępowania przy:

1) sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu;

2) przechowywaniu i sprzedaży zajętych ruchomości ze szlachetnych metali, kamieni szlachetnych i półszlachetnych, pereł naturalnych i hodowlanych oraz korali i bursztynów.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) kosztownościach – rozumie się przez to ruchomości wykonane ze szlachetnych metali, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych, pereł naturalnych lub hodowlanych, korali lub bursztynów, niestanowiące dóbr kultury w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków;

2) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Rozdział 2

Szczególny tryb postępowania przy sprzedaży ruchomości łatwo psujących się

§ 3. [Sprzedaż ruchomości łatwo psujących się]

1. Ruchomości łatwo psujące się, w szczególności nabiał, owoce i warzywa, bezpośrednio po zajęciu, sprzedaje się podmiotom prowadzącym działalność handlową po cenach rynkowych pomniejszonych o zwyczajową marżę handlową.

2. Ruchomości, o których mowa w ust. 1, sprzedaje się w drodze licytacji publicznej albo przetargu ofert, jeżeli:

1) zachodzi przypuszczenie, że w wyniku sprzedaży zajętych ruchomości w drodze licytacji publicznej albo przetargu ofert uzyska się korzystniejszą cenę;

2) sprzedaż podmiotom prowadzącym działalność handlową nie dojdzie do skutku.

3. W przypadku ruchomości, które nie mogą być dopuszczone do użytku lub spożycia na podstawie odrębnych przepisów, odstępuje się od ich sprzedaży i zwraca zobowiązanemu.

Rozdział 3

Szczególny tryb postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży zajętych kosztowności

§ 4. [Zajęcie kosztowności przez egzekutora lub poborcy skarbowego]

1. Po ujawnieniu u zobowiązanego kosztowności egzekutor lub poborca skarbowy dokonuje ich zajęcia i opisu, wyszczególniając w protokole zajęcia rodzaj, jakość, cechy szczególne, w tym numery, cechy probiercze i znaki, a także cechy zewnętrzne każdej zajętej kosztowności. Jeżeli zobowiązany posiada rachunki na zajęte kosztowności lub atesty urzędu probierczego, egzekutor lub poborca skarbowy dokonuje opisu na ich podstawie i czyni o tym wzmiankę w protokole zajęcia.

2. Egzekutor lub poborca skarbowy zaznacza w protokole zajęcia, że oszacowanie kosztowności nastąpi przy udziale biegłego skarbowego.

3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, spisuje się w trzech egzemplarzach, z których jeden otrzymuje zobowiązany, jeden pozostaje przy kosztownościach, a jeden – w aktach egzekucyjnych.

4. Po dokonaniu opisu zajętych kosztowności egzekutor lub poborca skarbowy wkłada je w obecności zobowiązanego lub dwóch świadków do koperty wraz z jednym egzemplarzem protokołu zajęcia i umieszcza na sklejeniach koperty podpis i odcisk imiennej pieczęci. Zobowiązany lub świadkowie umieszczają na sklejeniach koperty podpis.

5. Po dokonaniu czynności określonych w ust. 1–4 egzekutor lub poborca skarbowy niezwłocznie przekazuje organowi egzekucyjnemu zapieczętowaną kopertę zawierającą kosztowności, którą składa się do kasy pancernej lub skrytki bankowej będącej w wyłącznej dyspozycji organu egzekucyjnego. Na egzemplarzu protokołu zajęcia przechowywanego w aktach egzekucyjnych, egzekutor lub poborca skarbowy zamieszcza adnotację o złożeniu koperty w kasie pancernej lub skrytce bankowej.

§ 5.

1. Każdorazowe otwarcie koperty zawierającej kosztowności następuje w obecności kierownika komórki organizacyjnej prowadzącej egzekucję administracyjną lub osoby zastępującej oraz dwóch pracowników organu egzekucyjnego.

2. Organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o wyznaczonym terminie otwarcia koperty oraz możliwości jego obecności przy tej czynności.

3. Po otwarciu koperty zawierającej kosztowności spisuje się protokół dotyczący nienaruszenia pieczęci i zgodności znajdujących się w niej kosztowności, z których jeden otrzymuje zobowiązany, jeden pozostaje przy kosztownościach, a jeden – w aktach egzekucyjnych.

§ 6.

Biegły skarbowy sporządza protokół oszacowania kosztowności, w którym wymienia odrębnie każdą kosztowność, podając jej cechy zewnętrzne, materiał, z którego została wytworzona, oraz oszacowaną jej wartość. W protokole oszacowania podaje się również wartość materiału, z którego kosztowności te zostały wytworzone. Przepis § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

§ 7.

Kosztowności sprzedaje się po cenie oszacowania ich wartości podmiotowi prowadzącemu działalność handlową w zakresie tego rodzaju kosztowności albo przekazuje się podmiotowi prowadzącemu sprzedaż komisową tego rodzaju kosztowności. Cena sprzedaży nie może być niższa od ceny oszacowania wartości kosztowności. Z uzyskanej ceny sprzedaży potrąca się prowizję komisową.

§ 8.

W przypadku gdy sprzedaż nie dojdzie do skutku w sposób określony w § 7, kosztowności sprzedaje się w drodze licytacji publicznej lub przetargu ofert. Cena wywołania kosztowności nie może być niższa niż wartość materiału, z którego kosztowność została wytworzona.

§ 9.

W przypadku niesprzedania kosztowności w drodze licytacji publicznej albo w drodze przetargu ofert, sprzedaje się je na złom jednostkom prowadzącym skup przedmiotów używanych lub surowców wtórnych.

Rozdział 4

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 10. [Stosowanie przepisów dotychczasowych]

1. Do ruchomości zajętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Do ruchomości łatwo psujących się, które na podstawie odrębnych przepisów nie zostały dopuszczone do użytku lub spożycia przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się § 3 ust. 3.

3. Do kosztowności zajętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się § 5.

§ 11.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.³⁾

Minister Finansów: M. Szczurek

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 248, poz. 1481).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1166, 1342, 1529, z 2013 r. poz. 1289 oraz z 2014 r. poz. 379 i 567.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 137, poz. 1541, z 2003 r. Nr 9, poz. 106 oraz z 2004 r. Nr 10, poz. 79), które w części dotyczącej trybu postępowania przy sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu oraz trybu postępowania przy przechowywaniu i sprzedaży niektórych ruchomości traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 127 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz. U. poz. 1289).

Metryka