Dziennik Ustaw - rok 2014 poz. 490

1) w art. 9a:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Opłaty zastępcze, o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz ust. 8 pkt 2, stanowią przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Opłaty te uiszcza się na rachunek bankowy tego funduszu do dnia:

1) 31 marca każdego roku, za poprzedni rok kalendarzowy – w przypadku opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2 oraz

2) 30 czerwca każdego roku, za poprzedni rok kalendarzowy – w przypadku opłaty, o której mowa w ust. 8 pkt 2.”,

b) w ust. 8 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani:”,

c) ust. 8a otrzymuje brzmienie:

„8a. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 8 pkt 2, oblicza się według wzoru:

Ozs = Ozg × Eog + Ozk × Eok + Ozm × Eom,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Ozs – opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 8 pkt 2, wyrażoną w złotych,

Ozg – jednostkową opłatę zastępczą, nie niższą niż 15% i nie wyższą niż 110% średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, wyrażoną w złotych za 1 MWh,

Eog – ilość energii elektrycznej równą różnicy między ilością energii elektrycznej wynikającą z obowiązku określonego w ust. 8, dla jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1, i ilością energii elektrycznej wynikającą ze świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1, umorzonych obowiązanym podmiotom, w terminie, o którym mowa w art. 9m ust. 3, wyrażoną w MWh,

Ozk – jednostkową opłatę zastępczą, nie niższą niż 5% i nie wyższą niż 40% średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, wyrażoną w złotych za 1 MWh,

Eok – ilość energii elektrycznej równą różnicy między ilością energii elektrycznej wynikającą z obowiązku określonego w ust. 8, dla jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2, i ilością energii elektrycznej wynikającą ze świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2, umorzonych obowiązanemu podmiotowi, w terminie, o którym mowa w art. 9m ust. 3, wyrażoną w MWh,

Ozm – jednostkową opłatę zastępczą, nie niższą niż 30% i nie wyższą niż 120% średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, wyrażoną w złotych za 1 MWh,

Eom – ilość energii elektrycznej równą różnicy między ilością energii elektrycznej wynikającą z obowiązku określonego w ust. 8 dla jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a, i ilością energii elektrycznej wynikającą ze świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a, umorzonych obowiązanym podmiotom, w terminie, o którym mowa w art. 9m ust. 3, wyrażoną w MWh.”,

d) w ust. 10:

– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania danych podanych we wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji, o którym mowa w art. 9l ust. 1, oraz szczegółowy zakres obowiązku potwierdzania danych, o których mowa w art. 9l ust. 8, w tym:”,

– uchyla się pkt 5;

2) w art. 9m ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Świadectwo pochodzenia z kogeneracji umorzone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki do dnia 30 czerwca danego roku kalendarzowego, wydane dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji w poprzednim roku kalendarzowym, jest uwzględniane przy rozliczeniu wykonania obowiązku określonego w art. 9a ust. 8, w poprzednim roku kalendarzowym.”.

1) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, na poziomie:

a) 3,9% w 2014 r.,

b) 4,9% w 2015 r.,

c) 6,0% w 2016 r.,

d) 7,0% w 2017 r.,

e) 8,0% w 2018 r.;

2) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a ustawy zmienianej w art. 1, na poziomie:

a) 0,9% w 2013 r.,

b) 1,1% w 2014 r.,

c) 1,3% w 2015 r.,

d) 1,5% w 2016 r.,

e) 1,8% w 2017 r.,

f) 2,3% w 2018 r.;

3) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1, na poziomie 23,2% w każdym roku, począwszy od 2014 r. do 2018 r.

2. Zakres obowiązku, o którym mowa w ust. 1, określa minimalny udział ilościowy sumy energii elektrycznej wynikającej z uzyskanych i umorzonych świadectw pochodzenia z kogeneracji lub z uiszczonej opłaty zastępczej, odniesiony do:

1) dokonanego zakupu energii elektrycznej na własny użytek przez odbiorców przemysłowych, o których mowa w art. 9a ust. 1a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1;

2) całkowitej sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym niebędących odbiorcami przemysłowymi, o których mowa w art. 9a ust. 1a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, przez przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub obrotu tą energią i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym;

3) dokonanego zakupu energii elektrycznej na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w transakcjach zawieranych we własnym imieniu przez odbiorców końcowych, o których mowa w art. 9a ust. 1a pkt 3 ustawy zmienianej w art. 1;

4) dokonanego zakupu energii elektrycznej przez towarowy dom maklerski, lub dom maklerski, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197), w odniesieniu do transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców końcowych, innych niż odbiorcy przemysłowi, o których mowa w art. 9a ust. 1a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1.

2. Świadectw pochodzenia z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w wysokosprawnej kogeneracji w jednostkach kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, nie uwzględnia się przy rozliczeniu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1.

3. Przy ustalaniu zakresu obowiązku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 i 3, za 2014 r. nie uwzględnia się energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 2, zakupionej lub sprzedanej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

4. Świadectwo pochodzenia z kogeneracji wydane na skutek prawomocnego orzeczenia sądu uwzględnia się przy rozliczeniu wykonania obowiązku określonego w art. 9a ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, za rok w którym świadectwo to zostało wydane.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

¹⁾ Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2004/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii oraz zmieniającej dyrektywę 92/42/EWG (Dz. Urz. UE L 52 z 21.02.2004, str. 50; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12, t. 3, str. 3).

²⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne, ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o systemie oceny zgodności oraz ustawę z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 984 i 1238 oraz z 2014 r. poz. 457.