Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 1656

Na podstawie art. 28o i art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) miejsce świadczenia usług inne niż wskazane w art. 28b–28n ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”;

2) przypadki, gdy kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

1) podmiotach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne;

2) podatniku – rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług;

3) rachunku bankowym – rozumie się przez to rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach.

1) osób lub

2) towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy

– miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów obowiązujących w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

2. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podmiotom, które:

1) złożyły zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej oraz u których sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ustawy i które nie wykonują wyłącznie czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy i przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy;

2) w całości zapłaciły podatek należny z tytułu importu towarów;

3) posiadają dokument celny stwierdzający dokonanie importu towarów, o których mowa w ust. 1, z którego wynika kwota podatku naliczonego z tytułu importu tych towarów;

4) były importerami tych towarów i posiadają związane z tym dokumenty celne;

5) posiadają dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

3. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek podatnika złożony do naczelnika urzędu skarbowego.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) wartość oraz ilość importowanych towarów, których dotyczy zwrot podatku;

2) kwotę podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, wraz z dowodem zapłaty podatku.

6. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy kwot podatku naliczonego:

1) o które przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego lub

2) które zostały zwrócone na podstawie odrębnych przepisów, lub

3) zapłaconego z tytułu importu towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, jeżeli wywóz towaru nastąpił po upływie miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano importu.

7. Urząd skarbowy dokonuje zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1, na rachunek bankowy podatnika nie później niż w terminie 45 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 3, wraz z dołączonymi dokumentami.

8. Przepisy ust. 1–5, ust. 6 pkt 1 i 2 oraz ust. 7 stosuje się odpowiednio do podatku zapłaconego od importu towarów:

1) objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, jeżeli towary te zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, a podatnik otrzymał zwrot cła zgodnie z odrębnymi przepisami oraz dołączył dokument potwierdzający zwrot cła;

2) poddanych procesowi uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, w wyniku którego powstały produkty kompensacyjne, dla których powstał dług celny zgodnie z przepisami celnymi i które zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej.

2. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że wartość towarów i usług wykazanych na fakturze wynosi co najmniej 500 złotych łącznie z podatkiem.

3. Zwrot podatku zawartego w cenach towarów i usług nabytych przez instytucje lub organy Unii Europejskiej, o których mowa w ust. 1, obejmuje kwotę podatku określoną w fakturze.

4. Zwrot podatku z tytułu nabycia środka transportu przysługuje pod warunkiem, że środek ten nie zostanie odstąpiony podmiotom innym niż wymienione w ust. 1 przez okres 3 lat od dnia jego nabycia.

5. Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia podatku podlegającego zwrotowi jest faktura wystawiona przy nabyciu towarów lub usług.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) kwotę podatku, o której zwrot ubiega się instytucja lub organ Unii Europejskiej, o których mowa w § 6 ust. 1;

2) numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot podatku.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się uwierzytelnione kserokopie faktur.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany za okresy roczne, przy czym uwzględnia się kwoty podatku wynikające z faktur otrzymanych w danym roku.

5. Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście dokonuje zwrotu podatku na rachunek bankowy wskazany we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia tego wniosku przez instytucje lub organy Unii Europejskiej, o których mowa w § 6 ust. 1.

6. W razie powstania uzasadnionych wątpliwości dotyczących sporządzonego wniosku, o którym mowa w ust. 1, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, wskazując przyczyny, z powodu których złożony wniosek podaje się w wątpliwość, zwraca się do instytucji lub organów Unii Europejskiej, o których mowa w § 6 ust. 1, o dodatkowe wyjaśnienia.

7. W przypadku określonym w ust. 6 zwrot podatku następuje w terminie, o którym mowa w ust. 5, a w przypadku przekroczenia tego terminu – nie później niż 30 dni od dnia otrzymania wyjaśnień instytucji lub organów Unii Europejskiej, o których mowa w § 6 ust. 1, usuwających wątpliwości dotyczące sporządzonego wniosku, według kwot faktycznie uznanych.

8. Zwrot podatku nie przysługuje, jeżeli towar został zwrócony sprzedawcy, a instytucja lub organ Unii Europejskiej, o których mowa w § 6 ust. 1, otrzymały od sprzedawcy zwrot zapłaconej ceny.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników dokonujących bezpośrednio nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe, przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, przez podatnika, o którym mowa w ust. 1.

3. Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom z budżetu Unii Europejskiej na podstawie umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczących:

1) Programu Pomocy w Przebudowie Gospodarczej Państw Europy Środkowej i Wschodniej (PHARE), w tym złotowe fundusze partnerskie powstałe w wyniku realizacji tego programu (CPF), a także środki, które zostały przekazane polskim podmiotom na podstawie umów zawartych z nimi przed dniem 1 maja 2004 r. na sfinansowanie programów realizowanych przez te jednostki w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz w ramach innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej;

2) kontraktów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. w ramach Przedakcesyjnego Instrumentu Polityki Strukturalnej (ISPA).

4. Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się także bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:

1) umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,

2) jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy

– z wyłączeniem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz przypadków, kiedy umowa nie wyłącza możliwości opłacania podatku ze środków finansowych bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

1) o które został pomniejszony lub mógł być pomniejszony podatek należny lub

2) które zostały zwrócone przez właściwy urząd skarbowy na podstawie odrębnych przepisów.

2. Przepis § 8 nie ma zastosowania przy nabyciu za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, gdy kwota podatku została zaliczona do objęcia kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu przepisów regulujących zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej;

2) prowadzą ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy;

3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanego nabycia towarów lub usług oraz posiadają fakturę lub fakturę korygującą, a w przypadku importu towarów – dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez organy celne, w przypadku zaś wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – fakturę wystawioną przez dostawcę, a także dokumenty handlowe potwierdzające dokonanie dostawy lub świadczenie usług;

4) posiadają rachunek bankowy, na którym są wyodrębnione środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej;

5) posiadają zaświadczenie wydane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, że nabycie zostało sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 4 pkt 2, a w przypadku nabycia sfinansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w § 8 ust. 3 i 4 pkt 1 – przedstawią takie zaświadczenie, gdy naczelnik urzędu skarbowego zażąda jego przedstawienia w związku z potrzebą jednoznacznej identyfikacji tych środków.

2. Zwrot podatku przysługuje także podatnikom, którzy kwotę podatku naliczonego zapłacili z innych środków niż środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

2. Podatek wykazany w fakturze lub w dokumencie celnym podlega zwrotowi w części odpowiadającej procentowemu udziałowi należności, która została sfinansowana ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, w kwocie należności ogółem wynikającej z faktury.

3. Jeżeli z umów, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, wynika, że środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej nie mogą być przeznaczone na opłacanie podatku, przy wyliczeniu udziału, o którym mowa w ust. 2, należność sfinansowaną z tych środków powiększa się o kwotę przypadającego na nią podatku, pod warunkiem jednak, że część należności odpowiadająca kwocie tego podatku została zapłacona z innych środków finansowych.

4. Faktura lub dokument celny dokumentujący transakcję dotyczącą towarów i usług, których nabycie lub import zostały sfinansowane w części ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, może być podstawą tylko do jednokrotnego wystąpienia podatnika o zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1.

5. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podatnikom, którzy zapłacili ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, z zastrzeżeniem ust. 3, część należności obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanego nabycia towarów i usług lub importu towarów oraz posiadają fakturę lub fakturę korygującą, a w przypadku importu towarów – również dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez organy celne, w przypadku zaś wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – fakturę wystawioną przez dostawcę, a także dokumenty handlowe potwierdzające dokonanie dostawy lub świadczenie usług.

6. Do zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio § 9 i § 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej dane dotyczące:

1) wartości nabytych towarów i usług lub importu towarów, których dotyczy zwrot podatku;

2) kwoty podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) kopię dokumentu stwierdzającego przekazanie na rachunek bankowy podatnika środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4;

2) dowód dokonania zapłaty ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

4. Przepisy ust. 1–3 mają odpowiednio zastosowanie do zwrotów wymienionych w § 11, z tym że:

1) wniosek powinien zawierać również wyliczenie kwot wnioskowanego zwrotu podatku wraz z zestawieniem danych odnoszących się do poszczególnych sprzedawców oraz wystawionych przez nich faktur lub dokumentów celnych, o których mowa w § 11 ust. 5, niezbędnych do określenia prawidłowej kwoty zwrotu podatku;

2) do wniosku powinno być również dołączone zaświadczenie o zarejestrowaniu przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych umowy przewidującej finansowanie w części zakupów ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, wraz z określeniem udziału tego finansowania wynikającego z podpisanej umowy.

5. Podatnik dołącza wniosek, o którym mowa w ust. 1, do deklaracji podatkowej dla podatku.

2. Warunek dołączenia do wniosku zaświadczenia, o którym mowa w § 12 ust. 4 pkt 2, uznaje się również za spełniony w odniesieniu do odpowiedniego zaświadczenia wydanego do dnia 31 grudnia 2009 r. przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej.

Minister Finansów: wz. J. Cichoń

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 248, poz. 1481).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1342, 1448, 1529 i 1530 oraz z 2013 r. poz. 35, 1027 i 1608.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 i 362), które w zakresie dotyczącym określenia innego miejsca świadczenia oraz określenia przypadków, gdy kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług, oraz warunków i trybu dokonywania tego zwrotu traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35, 1027 i 1608).