Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 1037

Na podstawie art. 18 ust. 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, ze zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki i sposób użycia oddziałów i pododdziałów Policji oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego;

2) sposób koordynowania działań podejmowanych przez Policję i Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej w formie określonej w art. 18 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, zwanej dalej „ustawą”;

3) tryb wymiany informacji i sposób logistycznego wsparcia działań Policji prowadzonych z pomocą oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

1) oddziałach Policji – należy przez to rozumieć także pododdziały Policji;

2) oddziałach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – należy przez to rozumieć także pododdziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

3) dowódcy oddziału – należy przez to rozumieć dowódcę oddziału Policji lub dowódcę oddziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

4) organie koordynacyjnym – należy przez to rozumieć:

a) właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji – w przypadku działań podejmowanych przez Policję i Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze jednego województwa,

b) Komendanta Głównego Policji – w przypadku działań podejmowanych przez Policję i Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze większym niż jedno województwo.

2. Organ koordynacyjny może upoważnić oficera Policji posiadającego przeszkolenie, predyspozycje i doświadczenie w zakresie dowodzenia do wykonywania swoich zadań.

2. Stopień zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, określa organ koordynacyjny na podstawie przewidywanego rozwoju sytuacji, w tym zagrożenia popełnieniem przestępstw o charakterze terrorystycznym, oraz z uwzględnieniem aktualnego poziomu dostępności sił i środków pozostających w dyspozycji Policji.

1) skład oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, które mają być użyte, oraz ich zadania i liczebność;

2) obszar, na jakim oddziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej będą wykonywały zadania, oraz czas ich wykonywania;

3) ograniczenia dotyczące użycia posiadanych środków własnych będących w wyposażeniu oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

1) ochrony obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy;

2) osłony lub izolacji określonych obiektów, dróg, wydzielonych ulic lub części miast;

3) działań przywracających bezpieczeństwo i porządek publiczny, w tym działań antyterrorystycznych.

2. W działaniach osłonowych lub izolacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, organ koordynacyjny wyznacza oddziałom Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej samodzielne odcinki lub obszary wykonywania zadań, a podczas wspierania działań oddziałów Policji, o których mowa w ust. 1 pkt 3, określa szczegółowe zadania do wykonania na rzecz tych oddziałów.

3. Właściwy dowódca oddziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej każdorazowo uzgadnia szczegółowy tryb współdziałania z właściwym dowódcą oddziału Policji albo, w przypadkach, o których mowa w art. 18 ust. 4 ustawy, z organem koordynacyjnym.

4. Oddziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej użyte do pomocy oddziałom Policji pozostają w systemie dowodzenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Wsparcie logistyczne może obejmować w szczególności transport, wyżywienie, usługi medyczne, sprzęt specjalistyczny oraz zakwaterowanie.

2. Utrwalanie, o którym mowa w ust. 1, należy do organu koordynacyjnego, a w przypadku użycia oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej działających samodzielnie utrwalanie ich działań należy do właściwych organów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

1) właściwy podział zadań stosownie do możliwości wykonawczych oddziałów Policji i Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

2) uzgadnianie planów i harmonogramów niezbędnych do wykonywania zadań;

3) warunki do ustalania procedur niezbędnych do wykonywania zadań;

4) informacje niezbędne do realizacji zadań, dotyczące w szczególności zagrożeń, przebiegu zdarzeń i wyników dotychczasowych działań, jak też mające wpływ na metody i formy skutecznego przeciwdziałania zagrożeniom bezpieczeństwa publicznego oraz efektywnego jego przywracania;

5) warunki niezbędne do realizacji koordynacji;

6) uzgodnienie sposobu zabezpieczenia przemieszczania oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w związku z udzielaniem pomocy oddziałom Policji;

7) realizację wsparcia logistycznego działań oddziałów Policji prowadzonych z pomocą oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz określa zakres tego wsparcia.

2. Organ koordynacyjny działa w porozumieniu z:

1) ministrem właściwym do spraw wewnętrznych – w przypadku działań podejmowanych na obszarze większym niż jedno województwo;

2) Szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – w przypadku wydzielenia oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej z więcej niż jednego rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

3) Komendantem Głównym Żandarmerii Wojskowej – w przypadku wydzielenia oddziałów z Żandarmerii Wojskowej;

4) dowódcą rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku wydzielenia oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej z podległych mu jednostek wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 2;

5) właściwym wojewodą.

2. Organ koordynacyjny określa techniczne środki przeznaczone do wymiany informacji oraz metody ochrony poufności przekazu informacji.

3. Organ koordynacyjny może wyznaczyć policjanta lub zespół policjantów do wykonywania funkcji łącznikowej na miejscu realizacji zadań wyznaczonych dla oddziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, określając szczegółowy zakres czynności w ramach tej funkcji, z jednoczesnym powiadomieniem dowódcy oddziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Organ koordynacyjny może określić, że wymianę informacji prowadzi się za pośrednictwem policjanta lub zespołu policjantów wyznaczonego do wykonywania funkcji łącznikowej.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, na podstawie zbiorczej informacji o użyciu oddziałów Policji przekazanej przez Komendanta Głównego Policji oraz sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, sporządza informację o działaniach Policji prowadzonych z pomocą oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i przedstawia ją Ministrowi Obrony Narodowej, a następnie przekazuje Prezesowi Rady Ministrów.

3. Sprawozdanie i informacja, o których mowa w ust. 1 i 2, są sporządzane odpowiednio na podstawie szczegółowych notatek lub meldunków, składanych przez dowódcę oddziału Policji i dowódcę oddziału Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednim przełożonym, w których mogą zostać wykorzystane informacje utrwalone w sposób określony w § 8.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627, 664, 908, 951 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 628 i 675.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu użycia oddziałów i pododdziałów Policji oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego (Dz. U. Nr 135, poz. 1134), które na podstawie art. 83 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. poz. 628) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.