Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 121

Na podstawie art. 92 pkt 1–3 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2012 r. poz. 933, 951 i 1544) zarządza się, co następuje:

1) zasady klasyfikacji lotniczych urządzeń naziemnych;

2) warunki techniczne, jakie powinny spełniać lotnicze urządzenia naziemne oraz warunki ich eksploatacji;

3) szczegółowe zasady i tryb prowadzenia rejestru lotniczych urządzeń naziemnych z uwzględnieniem wymagań dotyczących dokumentacji rejestrowej.

1) AIP Polska – Zbiór Informacji Lotniczych, wchodzący w skład Zintegrowanego Pakietu Informacji Lotniczych;

2) DDM (Difference in depth of modulation) – różnicę głębokości modulacji, obliczaną jako procentową głębokość modulacji większego sygnału, pomniejszoną o procentową głębokość modulacji sygnału mniejszego i podzieloną przez 100;

3) ICAO – Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego;

4) Konwencja – Konwencję o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisaną w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z późn. zm.²⁾);

5) LUN – lotnicze urządzenia naziemne, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

6) NOTAM (Notice To Airmen) – wiadomość rozpowszechnianą za pomocą środków telekomunikacyjnych, zawierającą informacje o ustanowieniu, stanie lub zmianach urządzeń lotniczych, służbach, procedurach, a także o niebezpieczeństwie, których znajomość we właściwym czasie jest istotna dla personelu związanego z operacjami lotniczymi;

7) personel techniczny – osoby wykonujące bezpośrednio prace przy obsłudze i nadzorowaniu LUN, a także osoby nadzorujące pracę tych osób;

8) Prezes Urzędu – Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;

9) producent – podmiot wytwarzający lub dystrybuujący LUN;

10) przestrzeń pokrycia – obszar przestrzeni powietrznej objęty sygnałem pochodzącym z promieniowania LUN;

11) rejestr – rejestr LUN, o którym mowa w art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;

12) Urząd – Urząd Lotnictwa Cywilnego;

13) ustawa – ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.

1) urządzenia łączności – COM (Communications), zwane dalej „COM”, zapewniające co najmniej:

a) ruchomą analogową i cyfrową łączność pomiędzy statkami powietrznymi a stacjami zainstalowanymi na powierzchni ziemi, pokładzie statku powietrznego lub platformie morskiej, wykorzystujące fale radiowe, przeznaczone dla ruchomej służby lotniczej,

b) stałą łączność zapewniającą transmisję danych i głosu pomiędzy określonymi lotniczymi stacjami stałymi, połączonymi ze sobą liniami telekomunikacyjnymi, przeznaczone dla służb zarządzania ruchem lotniczym,

c) automatyczną rejestrację korespondencji pochodzącej z urządzeń, o których mowa w lit. a i b;

2) urządzenia radiolokacyjne – SUR (Surveillance), zwane dalej „SUR”, zapewniające informację o pozycji, identyfikacji i statusie statków powietrznych w przestrzeni pokrycia albo pojazdów naziemnych i statków powietrznych znajdujących się w polu ruchu naziemnego, w szczególności:

a) pierwotne radary dozorowania PSR (Primary Surveillance Radar),

b) wtórne radary dozorowania MSSR (Monoimpulse Secondary Surveillance Radar),

c) radary kontroli ruchu naziemnego SMR (Surface Movement Radar),

d) automatyczne systemy dozorowania zależnego ADS (Automatic Dependent Surveillance),

e) multilateracyjne systemy dozorowania obszarowego WAM (Wide Area Multilateration) lub lokalnego LAM (Local Area Multilateration);

3) urządzenia radionawigacyjne – NAV (Navigation), zwane dalej „NAV”, zapewniające statkom powietrznym w przestrzeni pokrycia informację o ich pozycji, w szczególności:

a) radiolatarnie bezkierunkowe NDB (Non Direction Beacon),

b) radiolatarnie ogólnokierunkowe VOR lub DVOR (VHF Omni-directional Radar Range) lub (Doppler VOR),

c) radioodległościomierze DME (Distance Measuring Equipment),

d) radiolatarnie kierunku ILS LOC (Instrumental Landing System – Localizer),

e) radiolatarnie ścieżki schodzenia ILS GP (Instrumental Landing System – Glide Path);

4) wzrokowe pomoce nawigacyjne – VAN (Visual Aids for Navigation), zwane dalej „VAN”, zapewniające statkom powietrznym pomoce nawigacyjne na terenie albo w rejonie lotniska lub lądowiska, w szczególności:

a) systemy świateł podejścia (Approach Lighting Systems),

b) świetlne systemy dróg startowych,

c) wskaźniki ścieżki podejścia precyzyjnego PAPI (Precision Approach Path Indicator),

d) uproszczone wskaźniki ścieżki podejścia precyzyjnego APAPI (Abbreviated Precision Approach Path Indicator),

e) wskaźniki ścieżki podejścia precyzyjnego dla śmigłowców HAPI (Helicopter Approach Path Indicator),

f) świetlne systemy dróg kołowania,

g) świetlne systemy strefy końcowego podejścia i startu FATO (Final Approach and Takeoff Area),

h) świetlne systemy strefy przyziemienia i oderwania od ziemi TLOF (Touchdown Lift-Off Surface),

i) podświetlane znaki pionowe,

j) świetlne systemy podejść do lądowania dla śmigłowców,

k) świetlne systemy naprowadzania,

l) latarnie lotniskowe;

5) automatyczne systemy pomiarowe parametrów meteorologicznych, zwane dalej „MET”, zapewniające dane meteorologiczne dla potrzeb osłony meteorologicznej lotnictwa, w szczególności:

a) radary meteorologiczne,

b) lotniskowe systemy pomiarowe kategorii 1–3, określonych w pkt 4.6.3.4 Załącznika 3 do Konwencji,

c) lotniskowe systemy pomiarowe stosowane przez lotniskową służbę informacji powietrznej AFIS (Aerodrome Flight Information Service),

d) systemy detekcji i lokalizacji wyładowań atmosferycznych,

e) bezobsługowe lotniskowe systemy pomiarowe;

6) urządzenia i systemy przetwarzania i zobrazowania danych – DP (Data Processing), zwane dalej „DP”, zapewniające przetwarzanie i zobrazowanie danych dozorowania i o lotach w celu operacyjnego zabezpieczenia żeglugi powietrznej.

1) w rozporządzeniach:

a) Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie interoperacyjności Europejskiej Sieci Zarządzania Ruchem Lotniczym (Dz. Urz. UE L 96 z 31.03.2004, str. 26–42, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 46–62, z późn. zm.),

b) Komisji (WE) nr 1035/2011 z dnia 17 października 2011 r. ustanawiającym wspólne wymogi dotyczące zapewniania służb żeglugi powietrznej oraz zmieniającym rozporządzenia (WE) nr 482/2008 i (UE) nr 691/2010 (Dz. Urz. UE L 271 z 18.10.2011, str. 23–41),

c) Komisji (WE) nr 1032/2006 z dnia 6 lipca 2006 r. ustanawiającym wymagania dla automatycznych systemów wymiany danych lotniczych dla celów powiadamiania, koordynacji i przekazywania kontroli nad lotem pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego (Dz. Urz. UE L 186 z 07.07.2006, str. 27–45),

d) Komisji (WE) nr 633/2007 z dnia 7 czerwca 2007 r. ustanawiającym wymagania w zakresie stosowania protokołu przesyłania komunikatów lotniczych do celów powiadamiania, koordynowania i przekazywania lotów pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego (Dz. Urz. UE L 146 z 08.06.2007, str. 7–13, z późn. zm.),

e) Komisji (WE) nr 1265/2007 z dnia 26 października 2007 r. ustanawiającym wymogi dotyczące separacji międzykanałowej w łączności powietrze – ziemia dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (Dz. Urz. UE L 283 z 27.10.2007, str. 25–36),

f) Komisji (WE) nr 1034/2011 z dnia 17 października 2011 r. w sprawie nadzoru nad bezpieczeństwem w zarządzaniu ruchem lotniczym i służbach żeglugi powietrznej oraz zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 691/2010 (Dz. Urz. UE L 271 z 18.10.2011, str. 15–22),

g) Komisji (WE) nr 482/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustanawiającym system zapewnienia bezpieczeństwa oprogramowania do stosowania przez instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej oraz zmieniającym załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 2096/2005 (Dz. Urz. UE L 141 z 31.05.2008, str. 5–10),

h) Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1108/2009 z dnia 21 października 2009 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 216/2008 w zakresie lotnisk, zarządzania ruchem lotniczym i służb żeglugi powietrznej oraz uchylającym dyrektywę 2006/23/WE (Dz. Urz. UE L 309 z 24.11.2009, str. 51–70),

i) Komisji (WE) nr 29/2009 z dnia 16 stycznia 2009 r. ustanawiającym wymogi dla usług łącza danych w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (Dz. Urz. UE L 13 z 17.01.2009, str. 3–19, sprostowanym Dz. Urz. UE L 104 z 24.04.2009, str. 58);

2) a w odniesieniu do:

a) COM – w tomie II, III i V Załącznika 10 do Konwencji,

b) SUR – w tomie III i IV Załącznika 10 do Konwencji,

c) NAV – w tomie I Załącznika 10 do Konwencji,

d) MET – w Załączniku 3 do Konwencji,

e) VAN – w Załączniku 14 do Konwencji.

2. Szczegółowe warunki techniczne oraz eksploatacyjne LUN precyzujące wymagania, o których mowa w ust. 1, oraz wskazujące podstawowe parametry LUN określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

3. Granice tolerancji w zakresie parametrów technicznych i wymagań odnoszące się do szczegółowych warunków technicznych oraz eksploatacyjnych LUN określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

1) spełnienie warunków technicznych i eksploatacyjnych oraz wymagań określonych w przepisach, o których mowa w § 4 ust. 1;

2) wyznaczenie przez podmiot eksploatujący LUN stref wolnych od przeszkód lotniczych i obszarów ograniczeń zabudowy, o których mowa w tomie I i II Załącznika 14 do Konwencji oraz w art. 87 ust. 5 ustawy, o ile są niezbędne dla prawidłowej pracy LUN;

3) uzyskanie pozytywnego wyniku z przeprowadzonych testów fabrycznego odbioru technicznego FAT (Factory Acceptance Tests) lub certyfikatu FAT, z wyłączeniem VAN;

4) uzyskanie pozytywnego wyniku z przeprowadzonych testów odbioru technicznego w miejscu użytkowania SAT (Site Acceptance Tests) lub certyfikatu SAT, z wyłączeniem VAN;

5) uzyskanie pozytywnego wyniku analizy jakości łączy oraz poprawności działania systemów transmisji danych, z wyłączeniem VAN;

6) zapewnienie ciągłości funkcjonowania LUN, w szczególności przez zawarcie umów z podmiotami dostarczającymi usługi zewnętrzne;

7) zabezpieczenie LUN przed skutkami wyładowań atmosferycznych;

8) założenie i prowadzenie dziennika eksploatacji zawierającego opis działań technicznych wykonywanych na LUN przez upoważniony personel techniczny;

9) założenie i prowadzenie kart pomiarów zawierających parametry LUN z określeniem ich wartości granicznych podlegających sprawdzaniu i korygowaniu w trakcie wykonywania okresowych przeglądów technicznych lub bieżących, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1;

10) posiadanie aktualnych świadectw wzorcowania lub kalibracji przyrządów pomiarowych;

11) spełnienie warunków określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

12) udzielenie przez podmiot eksploatujący LUN upoważnień dla personelu technicznego;

13) sporządzenie lub zatwierdzenie sporządzonej przez producenta instrukcji zawierającej co najmniej:

a) procedurę przygotowania LUN do pracy,

b) wymagania w zakresie bieżącej obsługi, w tym tryb i sposób wykonywania napraw i konserwacji, monitorowania i dostrajania parametrów LUN,

c) zalecenia dotyczące czynności i terminy przeglądów technicznych, w tym okresowych kontroli parametrów lub wymagań,

d) opis postępowania personelu technicznego w przypadku sytuacji awaryjnych;

14) utrzymywanie przez LUN parametrów i wymagań określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

1) wykształcenie co najmniej średnie, o profilu technicznym;

2) co najmniej roczny staż pracy;

3) przeszkolenie w zakresie obsługi i naprawy LUN, przeprowadzone przez producenta albo podmiot eksploatujący LUN, oraz praktykę na stanowisku pracy OJT (On The Job Training);

4) pozytywną weryfikację kompetencji personelu technicznego, o której mowa w pkt 5.3 wymagań ustanowionych przez Europejską Organizację do Spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL), wprowadzonych do stosowania na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy, ESARR 5 „Personel służb zarządzania ruchem lotniczym – ATM services personel”.

1) bieżących i okresowych przeglądów technicznych wykonywanych przez wyznaczony personel techniczny z częstotliwością zalecaną przez producenta, nie rzadziej niż:

a) co 30 dni – w odniesieniu do NAV, SUR, DP, VAN i MET, z wyłączeniem radarów meteorologicznych oraz systemów detekcji i lokalizacji wyładowań atmosferycznych,

b) co 180 dni – w odniesieniu do COM i radarów meteorologicznych,

c) co 360 dni – w odniesieniu do systemów detekcji i lokalizacji wyładowań atmosferycznych;

2) kontroli LUN przeprowadzanej przez inspektorów Urzędu w ramach nadzoru bieżącego na podstawie przepisów dotyczących kontroli przestrzegania przepisów oraz decyzji z zakresu lotnictwa cywilnego;

3) kontroli z powietrza, realizowanych przez upoważniony przez Prezesa Urzędu, zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy, zespół kontroli z powietrza przy użyciu odpowiednio wyposażonego statku powietrznego:

a) wdrożeniowych (W) – wykonywanych przed wpisem do rejestru LUN – z wyłączeniem MET i VAN, o których mowa w § 3 pkt 4 lit. f oraz i,

b) okresowych (O) – wykonywanych co 180 dni dla urządzeń ILS i współpracujących z nimi urządzeń DME, a dla NAV i VAN, o których mowa w § 3 pkt 4 lit. f oraz i, co 360 dni,

c) doraźnych (D) – wykonywanych w szczególności po wymianie podstawowych elementów składowych LUN.

2. Na podstawie wyników kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3, a dla MET na podstawie analizy bezpieczeństwa, określa się dla LUN jedną z następujących kategorii eksploatacji:

1) „Bez ograniczeń” – jeśli LUN spełnia wszystkie warunki techniczne i eksploatacyjne oraz wymagania;

2) „Z ograniczeniami” – jeśli LUN nie spełnia niektórych warunków technicznych, eksploatacyjnych lub wymagań, niezwiązanych bezpośrednio z bezpieczeństwem operacyjnego zabezpieczenia żeglugi powietrznej, w szczególności dotyczących parametrów lub zasięgu;

3) „Nieużyteczne” – jeśli LUN nie spełnia warunków technicznych, eksploatacyjnych lub wymagań, związanych bezpośrednio z bezpieczeństwem operacyjnego zabezpieczenia żeglugi powietrznej.

3. Informacje dotyczące kategorii eksploatacji podmiot eksploatujący LUN przekazuje do służb informacji lotniczej AIS (Aeronautical Information Service).

4. W przypadku niespełnienia warunków lub wymagań, o których mowa w § 4–6, lub w przypadku wykorzystywania LUN niezgodnie z kategorią eksploatacji podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, wnioskuje do podmiotu eksploatującego LUN o wyłączenie z pracy operacyjnej oraz informuje o tym Prezesa Urzędu.

5. Podmiot eksploatujący LUN niezwłocznie po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 4, wyłącza LUN z pracy operacyjnej oraz określa przewidywany termin przywrócenia odpowiednich warunków technicznych, eksploatacyjnych lub wymagań pod rygorem wykreślenia LUN z rejestru.

6. Informacje o wyłączeniu z pracy operacyjnej oraz o ograniczeniach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, w zakresie COM i NAV są rozpowszechniane za pomocą środków telekomunikacyjnych, jako wiadomość NOTAM, dodatkowo informacje w zakresie COM, NAV, SUR i MET są publikowane w AIP Polska.

2. Rejestr zapewnia możliwość wydruku zawartych w nim informacji.

3. Dane do rejestru są wpisywane na podstawie wniosku, o którym mowa w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z decyzją, o której mowa w art. 88 ust. 8 ustawy, i obejmują:

1) nazwę, klasę i typ LUN;

2) numer fabryczny LUN, o ile został nadany;

3) dane wnioskodawcy, w tym nazwę i adres siedziby;

4) nazwę producenta LUN;

5) przeznaczenie LUN;

6) kategorię 1–3 LUN, określoną w pkt 4.6.3.4 Załącznika 3 do Konwencji, o ile została nadana;

7) miejsce użytkowania LUN;

8) znak rozpoznawczy LUN, o ile został nadany;

9) termin planowanego rozpoczęcia i zakończenia eksploatacji LUN;

10) numer i datę ważności pozwolenia radiowego, z wyłączeniem LUN nieemitujących fal radiowych;

11) oświadczenie podmiotu eksploatującego LUN o spełnieniu warunków technicznych i eksploatacyjnych oraz wymagań określonych w przepisach, o których mowa w § 4 ust. 1;

12) numer w rejestrze lub numer decyzji, o której mowa w art. 88 ust. 8 ustawy;

13) datę wpisu LUN do rejestru.

4. Dane w zakresie charakterystyki technicznej LUN, o której mowa w art. 88 ust. 5 pkt 3 ustawy, obejmują:

1) krótki opis LUN z wyszczególnieniem jego zasadniczych części składowych;

2) zakres pracy LUN, w tym kategorię eksploatacji, o ile została określona;

3) oznaczenie rodzaju emisji LUN;

4) częstotliwość pracy LUN;

5) częstotliwość powtarzania;

6) moc nadajnika – średnią lub w impulsie;

7) rodzaj i czułość odbiornika;

8) typ anteny i wysokość zawieszenia jej środka nad poziomem terenu lub nad średnim poziomem morza;

9) prędkość obrotową anteny albo czas jednego obrotu anteny;

10) nazwę i numer wersji oprogramowania LUN;

11) dostępne standardy sygnałów wyjściowych LUN;

12) układ geometryczny VAN, w tym:

a) rozmieszczenie,

b) osprzęt konstrukcyjny,

c) liczbę punktów świetlnych,

d) intensywność oświetlenia,

e) zasady sterowania.

1) wnioski o wpis do rejestru;

2) dokumenty dołączane do wniosku;

3) kopie wydanych decyzji o wpisie do rejestru;

4) inne dokumenty dotyczące wpisanego LUN.

1) Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie rejestru urządzeń naziemnych (Dz. U. Nr 119, poz. 1247);

2) Ministra Infrastruktury z dnia 17 maja 2004 r. w sprawie lotniczych urządzeń naziemnych (Dz. U. Nr 135, poz. 1444).

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej: S. Nowak

¹⁾ Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494).

²⁾ Zmiany wymienionej umowy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1963 r. Nr 24, poz. 137 i 138, z 1969 r. Nr 27, poz. 210 i 211, z 1976 r. Nr 21, poz. 130 i 131, Nr 32, poz. 188 i 189 i Nr 39, poz. 227 i 228, z 1984 r. Nr 39, poz. 199 i 200, z 2000 r. Nr 39, poz. 446 i 447, z 2002 r. Nr 58, poz. 527 i 528, z 2003 r. Nr 78, poz. 700 i 701 oraz z 2012 r. poz. 368, 369, 370 i 371.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501, z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 40, poz. 230 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654, Nr 185, poz. 1092 i Nr 204, poz. 1195.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 12 grudnia 2012 r. (poz. 121)

Załącznik nr 1

SZCZEGÓŁOWE WARUNKI TECHNICZNE ORAZ EKSPLOATACYJNE LOTNICZYCH URZĄDZEŃ NAZIEMNYCH

1. Urządzenia łączności – COM (Communications)

Projektuje się, instaluje, konfiguruje i utrzymuje w sposób zapewniający możliwie najwyższą jakość, dostępność i ciągłość usług, w tym przy użyciu systemu bezprzerwowego zasilania UPS (Uninterruptible Power Supply) oraz wyposaża się we wskaźniki informujące na bieżąco wyznaczony personel techniczny o awarii urządzenia lub awarii jego zasilania podstawowego.

1.1. Urządzenia łączności ruchomej.

1.1.1. Umożliwiają nadawanie i odbiór w zakresie częstotliwości 117,975–137,000 MHz z odstępem międzykanałowym 25 kHz lub 8,33 kHz, przy czym pierwszą przydzieloną częstotliwością jest 118,000 MHz, a ostatnią 136,975 MHz.

1.1.2. Umożliwiają uzyskanie natężenia pola elektromagnetycznego o wartości co najmniej 75 mikrowolt na metr (–109 dBW/m²), na zdefiniowanej przestrzeni pokrycia, które wynosi dla:

1) służb kontroli lotniska TWR (Tower) 25 NM do FL40;

2) służb kontroli ruchu naziemnego na lotnisku GND (Ground Controller) w granicach lotniska;

3) służb kontroli zbliżania – górna APP-U (Approach Control Service – Upper) 150 NM do FL660;

4) służb kontroli zbliżania – pośrednia APP-I (Approach Control Service – Intermediate) 75 NM do FL250;

5) służb kontroli zbliżania – dolna APP-L (Approach Control Service – Lower) 50 NM do FL120;

6) służb kontroli obszaru – górna ACC-U (Area Control Service – Upper) w granicach sektora do FL660;

7) służb kontroli obszaru – dolna ACC-L (Area Control Service – Lower) w granicach sektora do FL250;

8) służb informacji powietrznej – górna FIS-U (Flight Information Service – Upper) w granicach sektora do FL660;

9) służb informacji powietrznej – dolna FIS-L (Flight Information Service – Lower) w granicach sektora do FL250;

10) służb rozgłaszania VOLMET (Meteorological Information for Aircraft in Flight) w rejonie informacji powietrznej do FL530;

11) służb rozgłaszania ATIS (Automatic Terminal Information Service) 50 NM do FL660;

12) AFIS 25 NM do FL40.

1.1.3. Zapewniają transmisję danych zgodnie z częstotliwościami radiowymi wykorzystywanymi przez służby żeglugi powietrznej na przestrzeni pokrycia opublikowanej w AIP Polska.

1.1.4. Wyposaża się w anteny odbiorcze zapewniające polaryzację pionową o współczynniku fali stojącej w zakresie pracy 118,000–137,000 MHz, który zawiera się w przedziale od 1 do 2, posiadające charakterystykę promieniowania dookolną lub kierunkową w zastosowaniach specjalnych.

1.1.5. Wyposaża się w anteny lub system antenowy zaprojektowane z uwzględnieniem ekstremalnych warunków pogodowych, w szczególności odporności na wiatr o prędkości do 160 km/h i wyładowania atmosferyczne.

1.1.6. Mogą być obsługiwane przez jedną antenę lub jeden system antenowy, z uwzględnieniem potrzeby lokalizowania części odbiorczej danego systemu w odległości zapewniającej niezakłóconą pracę części nadawczej.

1.1.7. Cyfrowe wykorzystują emisję oznaczoną odpowiednio jako:

1) 13K0A2DAN dla systemu transmisji krótkich wiadomości tekstowych pomiędzy statkami powietrznymi i stacjami naziemnymi ACARS (Aircraft Communications Addressing and Reporting System) wykorzystujące modulację z minimalną zmianą częstotliwości MSK (Minimum Shift Keying);

2) 14K0G1D dla łącza VDL Mode 2 (Very High Frequency Digital Link – Mode 2) wykorzystującego modulację D8PSK i 13K0F7D;

3) 13K0F7D dla łącza VDL Mode 4 (Very High Frequency Digital Link – Mode 4) wykorzystującego modulację z ciągłą fazą i minimalną zmianą częstotliwości GFSK (Gaussian Frequency Shift Keying).

1.1.8. Analogowe wykorzystują emisję dwuwstęgową z modulacją amplitudy DSB-AM (Amplitude Modulation – Double Side Band), oznaczoną jako:

1) 6K80A3EJN dla odstępu międzykanałowego 25 kHz;

2) 5K00A3EJN dla odstępu międzykanałowego 8,33 kHz.

1.2. Urządzenia łączności stałej; posiadają oznaczenie lokalizacji (Location indicators) ICAO publikowane w Doc 7910.

1.2.1. Transmisji danych posiadają identyczne lub zgodne charakterystyki służące do wymiany depesz lotniczych i tworzą systemy obejmujące:

1) operacyjne łącza, sieci oraz systemy rozgłaszania informacji meteorologicznej;

2) stałą telekomunikacyjną sieć lotniczą AFTN (Aeronautical Fixed Telecommunication Network);

3) wspólną sieć wymiany danych ICAO CIDIN (Common ICAO Data Interchange Network);

4) system wymiany depesz służb ruchu lotniczego ATSMHS (Air Traffic Services Message Handling System);

5) łączność pomiędzy ośrodkami ICC (Integrated Avionics Processing System Card Cage).

1.2.2. Transmisji głosu posiadają sieci oraz bezpośrednie łącza telefoniczne służb ruchu lotniczego ATS (Air Traffic Services) zapewniające co najmniej jeden z poniższych dostępów:

1) natychmiastowy;

2) bezpośredni;

3) pośredni.

1.2.3. Zapewniają:

1) identyfikację strony wywołującej i wywoływanej;

2) połączenia pilne i priorytetowe;

3) połączenia konferencyjne.

1.2.4. Spełniają odpowiednie międzynarodowe normy ISO (International Organization for Standarization) i IEC (International Electrotechnical Commission) oraz zalecenia ITU-T (International Telecommunication Union – Telecommunication Standardization Sector).

1.3. Urządzenia automatycznej rejestracji korespondencji.

1.3.1. Posiadają automatyczny zapis informacji, czasu i daty, przy czym do zapisu czasu wykorzystuje się uniwersalny czas skoordynowany UTC (Coordinated Universal Time).

1.3.2. Utrzymują dokładność zapisu czasu w zakresie +/–2 sekundy, z wyjątkiem urządzeń transmisji danych, gdzie dokładność wynosi +/–1 sekunda.

1.3.3. Umożliwiają rejestrację korespondencji i przechowywanie jej przez okres co najmniej 30 dni od daty utworzenia zapisu.

2. Urządzenia radiolokacyjne – SUR (Surveillance)

2.1. Projektuje się, instaluje, konfiguruje i utrzymuje w sposób zapewniający:

1) możliwie najwyższą jakość, dostępność i ciągłość usług;

2) nieprzerwaną pracę w przypadku awarii zasilania – stosowanie automatycznie włączających się awaryjnych zespołów prądotwórczych oraz zasilanie urządzeń poprzez UPS;

3) niepowodowanie powstawania interferencji elektromagnetycznej z innymi urządzeniami pracującymi w pobliżu.

2.1.1. Wyposaża się w systemy diagnostyczno-monitorujące, które umożliwiają wyznaczonemu personelowi technicznemu bieżące sprawdzanie stanu LUN, oraz wyposaża się w systemy zapewniające bezpieczeństwo personelu technicznego.

2.1.2. W celu zapewnienia ciągłości usługi dozorowania urządzenia posiadają alternatywnie zdublowane bloki funkcjonalne lub współpracują z urządzeniami pełniącymi identyczne funkcje w danym rejonie kontroli ruchu lotniczego gwarantującymi natychmiastowe przejęcie zadań w przypadku awarii.

2.1.3. W zależności od rodzaju radaru i rodzaju pracy (modu) zapewniają informacje o:

1) pozycji statku powietrznego (azymut, odległość, wysokość barometryczna);

2) tożsamości statku powietrznego (kod SSR – Secondary Surveillance Radar, identyfikator indywidualny);

3) położeniu statku powietrznego („w powietrzu”/„na ziemi”);

4) intencjach statku powietrznego („wznoszenie”/„opadanie”);

5) prędkości w powietrzu statku powietrznego;

6) ustawionym poziomie lotu;

7) przyspieszeniu statku powietrznego.

2.1.4. Zapewniają odświeżanie informacji o położeniu statku powietrznego w przestrzeni pokrycia nie rzadziej niż:

1) 1 raz na 5 sekund – dla urządzenia wykorzystywanego do kontroli zbliżania;

2) 1 raz na 8 sekund – dla urządzenia wykorzystywanego do kontroli obszaru.

2.1.5. Umożliwiają wykrycie statku powietrznego poruszającego się z prędkością kątową w zakresie 25–800 węzłów z prawdopodobieństwem na poziomie nie mniejszym niż wymagany dla danego LUN.

2.1.6. Zapewniają dokładność informacji o statku powietrznym nie mniejszą niż:

1) 100 m w odległości i 0,15° w azymucie – PSR (o skutecznej powierzchni odbicia nie mniejszej niż 1 m²);

2) 100 m w odległości i 0,06° w azymucie – MSSR.

3. Urządzenia radionawigacyjne – NAV (Navigation)

Projektuje się, instaluje, konfiguruje i utrzymuje w sposób zapewniający możliwie najwyższą jakość, dostępność i ciągłość usług oraz wyposaża się we wskaźniki informujące na bieżąco wyznaczony personel techniczny o awarii urządzenia lub awarii jego zasilania podstawowego.

Wykorzystywane w procedurach podejścia do lądowania i odlotu są wyposażone w środki zapewniające ich ciągłość pracy, w szczególności zestaw baterii lub UPS.

3.1. Radiolatarnie bezkierunkowe NDB (Non Direction Beacon).

3.1.1. Pracują zgodnie z przyznaną częstotliwością, w zakresach 255,0–405 kHz, 415–495 kHz i 505,0–526,5 kHz z modulacją sygnału w zakresie 1020 Hz +/–50 Hz i 400 Hz +/–25 Hz, o głębokości nie mniejszej niż 85% i niepożądanej modulacji nie większej niż 5% amplitudy sygnału.

3.1.2. Zapewniają, że moc sygnału nie obniża się więcej niż o 1,5 dB w czasie nadawania znaku rozpoznawczego.

3.1.3. Mogą być wyposażone w dwa zestawy nadajników.

3.1.4. Wykorzystywane w procedurach podejścia do lądowania są zasilane przez środki zapewniające ich pracę przez co najmniej 30 minut od chwili wystąpienia awarii zasilania.

3.2. Radiolatarnie ogólnokierunkowe VOR (VHF Omni-directional Radar Range) lub DVOR (Doppler VOR).

3.2.1. Podają azymut zobrazowany na monitorze statku powietrznego.

3.2.2. Wyposaża się w dwa niezależne systemy monitorujące skonfigurowane w trybie OR lub AND powodujące wyłączenie radiolatarni lub przełączenie jej na zestaw rezerwowy, jeżeli:

1) nie jest nadawany prawidłowy kod identyfikacji;

2) monitorowany azymut zmienił się o wartość większą niż 1°;

3) nastąpiła zmiana o więcej niż 15% w zakresie sygnału 30 Hz, w podnośnej 9960 Hz lub pojawił się brak sygnału w charakterystyce DVOR spowodowany awarią anten pracujących w parze;

4) pojawiła się usterka w systemie monitorującym.

3.2.3. Posiadają indywidualny znak rozpoznawczy składający się z dwóch lub trzech liter alfabetu Morse'a, który jest nadawany co najmniej raz na 30 s z prędkością odpowiadającą około siedmiu słowom na minutę, oraz zapewniają:

1) częstotliwość modulacji 1020 Hz +/–50 Hz;

2) głębokość modulacji nie większą niż 20%.

3.2.4. Zapewniają dostarczanie danych statkom powietrznym co najmniej w przestrzeni pokrycia opublikowanej w AIP Polska.

3.2.5. Pracujące z DME nadają sygnał rozpoznawczy trzech znaków rozpoznawczych z VOR i jednego z DME.

3.2.6. Nie nadają swojego znaku rozpoznawczego, jeśli nie pracują operacyjnie; w tym czasie mogą nadawać sygnał testowy „TST”.

3.2.7. Wyposaża się w środki zapewniające pracę tych radiolatarni przez co najmniej 4 godziny od chwili wystąpienia awarii zasilania.

3.2.8. Pracują w zakresie częstotliwości 108,000–117,975 MHz +/–0,002% poziomą polaryzacją sygnału.

3.2.9. Utrzymują w kącie do 5° powyżej poziomu przeciwwagi częstotliwość podnośną sygnału o wartości 9960 Hz +/–1% i stałej amplitudzie modulowanej sygnałem 30 Hz +/–1% o głębokości modulacji 30% +/–2% i współczynniku dewiacji 16 +/–1.

3.2.10. Modulacja amplitudy podnośnej 9960 Hz nie przekracza:

1) 5% dla radiolatarni VOR;

2) 40% dla radiolatarni DVOR.

3.3. Radioodległościomierze DME (Distance Measuring Equipment).

3.3.1. Pracują w zakresie częstotliwości 960–1215 MHz.

3.3.2. Zapewniają nadawanie impulsów o czasie narastania impulsu nie większym niż 3 µs, czasie trwania impulsu w granicach 3,5 µs +/–0,5 µs oraz czasie opadania impulsu o 2,5 µs, ale nie więcej niż 3,5 µs.

3.3.3. Zapewniają częstotliwość powtarzania impulsów nie niższą niż 700 par impulsów na sekundę (wliczając impulsy przypadkowe), z wyjątkiem okresów, kiedy nadawany jest sygnał rozpoznawczy.

3.3.4. Zapewniają, że odstęp pomiędzy impulsami w parze impulsów jest zgodny z wybranym kanałem z tabeli A w rozdziale 3 tomu I Załącznika 10 do Konwencji.

3.3.5. Zapewniają tolerancję od wyznaczonej częstotliwości dla nadajnika i odbiornika w granicach +/–0,002%.

3.3.6. Zapewniają czułość transpondera na poziomie co najmniej 103 dBW/m² gwarantującą co najmniej 70% skuteczność odpowiedzi.

3.3.7. Zapewniają opóźnienie systemowe w trybie X na poziomie 50 µs +/–1 µs dla urządzeń trasowych oraz 50 µs +/–0,5 µs dla urządzeń współpracujących z pomocami do lądowania.

3.3.8. Zapewniają opóźnienie systemowe w trybie Y na poziomie 56 µs +/–1µs dla urządzeń trasowych oraz 56 µs +/–0,5 µs dla urządzeń współpracujących z pomocami do lądowania.

3.3.9. Wyposaża się w urządzenie monitorujące pracę nadajnika pracującego operacyjnie, które wyłącza uszkodzony nadajnik oraz przełącza DME na nadajnik rezerwowy, jeżeli taki istnieje.

3.3.10. DME współpracujący z ILS jest zasilany przez urządzenie zapewniające jego pracę przez czas przewidziany dla systemu ILS, lecz co najmniej przez 20 minut od chwili wystąpienia awarii zasilania.

3.3.11. Posiadają indywidualny znak rozpoznawczy składający się z dwóch lub trzech liter alfabetu Morse'a, który jest nadawany co najmniej raz na 30 s z prędkością odpowiadającą około siedmiu słowom na minutę.

3.3.12. Nie nadaje swojego znaku rozpoznawczego, jeśli nie pracuje operacyjnie; w tym czasie może nadawać sygnał testowy „TST”.

3.3.13. Zapewniają dostarczanie danych statkom powietrznym w przestrzeni pokrycia opublikowanej w AIP Polska.

3.4. Radiolatarnie kierunku ILS (Instrumental Landing System).

3.4.1. Dzieli się ze względu na zapewniane przez nie parametry w zakresie dokładności, integralności i niezawodności pracy na kategorie:

1) I – najniższą, która zapewnia poziom 2 integralności;

2) II – średnią, która zapewnia poziom 3 integralności;

3) III – najwyższą, która zapewnia poziom 4 integralności.

3.4.2. Wyposaża się w system zapewniający jego wyłączenie w przypadku awarii samego monitora.

3.4.3. ILS kategorii II lub III posiada co najmniej dwa monitory kontrolujące pracę jednego nadajnika.

3.4.4. Wyposaża się w system uruchamiający alarm na sygnalizatorze niepowodujący wyłączenia urządzenia, który włącza się w chwili utraty łączności z urządzeniami danego ILS.

3.4.5. ILS kategorii III wyposaża się w dwa zestawy pracujących równolegle nadajników, przy czym nadajnik niewykorzystywany operacyjnie powinien być podłączony do sztucznego obciążenia, celem monitorowania jego parametrów.

3.4.6. Znajdujące się na przeciwnych końcach tej samej drogi startowej, stanowiące dwa odrębne systemy, są przełączane w sposób zapewniający, że w danej chwili pracuje tylko jeden system i niemożliwe jest włączenie ILS niepracującego operacyjnie za pomocą urządzenia zdalnego sterowania lub lokalnego sterowania.

3.4.7. Są zasilane przez środki zapewniające ich pracę przez co najmniej 20 minut od chwili wystąpienia awarii zasilania.

3.4.8. Wyposaża się w urządzenia zapewniające natychmiastowe powiadomienie służb ruchu lotniczego w przypadku wystąpienia awarii zasilania w celu uprzedzenia o sytuacji statków powietrznych znajdujących się w rejonie TMA.

3.4.9. Powinny pracować z zasilania awaryjnego w czasie potrzebnym statkom powietrznym do zakończenia rozpoczętych manewrów, a po ich zakończeniu urządzenie musi zostać wyłączone z pracy operacyjnej.

3.4.10. Radiolatarnie kierunku ILS LOC (Instrumental Landing System – Localizer).

3.4.10.1. Pracuje w zakresie częstotliwości 108,000–112,000 MHz i zapewnia minimalny zasięg 25 NM, mierzony od środka systemu antenowego.

3.4.10.2. Całkowity czas nadawania sygnału niemieszczącego się w granicach tolerancji nie przekracza:

1) dla kategorii I – 10 s;

2) dla kategorii II – 5 s;

3) dla kategorii III – 2 s.

3.4.10.3. Każdy wyposaża się w co najmniej jeden monitor pola bliskiego, a ILS kategorii III również w monitor pola dalekiego, który nie jest monitorem wykonawczym.

3.4.11. Radiolatarnie ścieżki schodzenia ILS GP (Instrumental Landing System – Glide Path).

3.4.11.1. Pracuje w zakresie częstotliwości 328,600–335,400 MHz i zapewnia minimalny zasięg 10 NM, mierzony od środka systemu antenowego.

3.4.11.2. Całkowity czas nadawania sygnału niemieszczącego się w granicach tolerancji nie przekracza:

1) dla kategorii I – 6 s;

2) dla kategorii II i III – 2 s.

3.4.11.3. ILS kategorii II i III wyposaża się w co najmniej jeden monitor pola bliskiego kontrolującego kąt ścieżki schodzenia.

4. Wzrokowe pomoce nawigacyjne – VAN (Visual Aids for Navigation)

Projektuje się, instaluje, konfiguruje i utrzymuje w sposób zgodny z dokumentacją projektową, obowiązującymi normami i wymaganiami dotyczącymi montażu urządzeń elektrycznych oraz uwzględniając wymagania dla przyjętych minimów operacji lotniska i wymagania określone w Załączniku 14 do Konwencji.

5. Automatyczne systemy pomiarowe parametrów meteorologicznych MET

Projektuje się, instaluje, konfiguruje i utrzymuje w sposób zgodny z dokumentacją projektową oraz obowiązującymi normami i wymaganiami dotyczącymi systemów i przyrządów meteorologicznych, a w szczególności uwzględniając:

1) wymagania dla przyjętych minimów operacji lotniska;

2) wymagania określone w Załączniku 3 do Konwencji;

3) zapewnienie nadzoru wyznaczonego personelu meteorologicznego autoryzującego wyniki pomiarów – z wyłączeniem depesz METAR AUTO (Automatic Meteorological Aerodrome Report) w zakresie wyników rutynowych pomiarów i obserwacji na lotnisku;

4) zapewnienie kontroli oraz regulacji z miejsca montażu urządzenia i miejsca stałego przebywania wyznaczonego personelu technicznego, co najmniej w zakresie podstawowych parametrów automatycznych systemów pomiarowych;

5) zapewnienie współpracy z systemami obróbki sygnałów oraz urządzeniami do transmisji danych;

6) zapewnienie rejestracji mierzonych parametrów wraz ze wskaźnikami dotyczącymi daty i czasu obserwacji.

5.1. Radary meteorologiczne wykorzystywane do osłony meteorologicznej lotnictwa, których parametry i sposób wykonywania pomiarów zostały dostosowane do pomiaru obiektów meteorologicznych, zapewniają:

1) nominalną częstotliwości pracy w zakresie 2700–10 000 MHz;

2) ciągły, nie krótszy niż 3500 godzin rocznie, tryb pracy operacyjnej;

3) kątowy zakres obrotu anteny radaru w azymucie 0°–360° z dokładnością pozycjonowania anteny ≤ 0,5°;

4) kątowy zakres ruchu anteny radaru w elewacji ≥ 0°–30° z dokładnością pozycjonowania anteny ≤ 0,2°;

5) stosunek poziomu wiązek bocznych do wiązki głównej anteny ≤ –23 dB;

6) prędkość obrotową anteny w azymucie ≥ 12°/s;

7) długość impulsu sondującego 0,1–4 µs;

8) dynamiczny zakres odbiornika ≥ 80 dB;

9) zdolność do rejestracji sygnałów o minimalnej mocy ≤ –100 dBm.

5.2. Lotniskowe systemy pomiarowe kategorii 1–3, określone w pkt 4.6.3.4 Załącznika 3 do Konwencji, dzielą się na kategorie powiązane z kategorią precyzyjnego podejścia do lądowania określoną dla danego lotniska I–III.

5.3. Lotniskowe systemy pomiarowe stosowane przez lotniskową służbę informacji powietrznej AFIS (Aerodrome Flight Information Service) umożliwiają pomiar co najmniej kierunku i prędkości wiatru, temperatury powietrza oraz ciśnienia QNH (Altimeter sub-scale setting to obtain elevation when on the ground).

5.4. Systemy detekcji i lokalizacji wyładowań atmosferycznych wykrywają wyładowania wszystkich typów, umożliwiają określenie ich rodzaju i czas wystąpienia oraz lokalizację.

5.5. Bezobsługowe lotniskowe systemy pomiarowe umożliwiają pomiary w czasie operacyjnym w pełnym trybie automatycznym.

6. Urządzenia i systemy przetwarzania i zobrazowania danych – DP (Data Processing)

Projektuje się, instaluje, konfiguruje i utrzymuje w sposób zapewniający możliwie najwyższą jakość, dostępność i ciągłość usług, a ich infrastruktura zapewnia ciągłość usługi dozorowania w przypadku awarii podstawowego zasilania energetycznego albo awarii podstawowego łącza przesyłania danych.

6.1. Systemy zobrazowania.

6.1.1. Zapewniają przedstawianie danych radarowych w jednym stale otwartym oknie na ekranie monitora za pomocą symbolu umożliwiającego określenie położenia obiektu i jego wektora prędkości w sposób umożliwiający identyfikację, w szczególności:

1) plotów PSR lub MSSR;

2) plotów łącznych PSR i MSSR;

3) traków PSR lub MSSR;

4) traków łącznych PSR i MSSR;

5) impulsów specjalnych identyfikacji pozycji SPI (Special Position Identification);

6) kodów specjalnych;

7) etykiet do symbolu określającego położenie obiektu dozorowanego.

6.1.2. Zapewniają zwrócenie uwagi personelu technicznego, poprzez zmianę koloru opisu lub jego miganie albo poprzez sygnał dźwiękowy, w przypadku gdy system wykryje jeden z poniższych kodów:

1) 7700 – „Niebezpieczeństwo”;

2) 7600 – „Awaria radiostacji”;

3) 7500 – „Porwanie!”.

6.1.3. Posiadają co najmniej następujące funkcje:

1) wybór zasięgu zobrazowania;

2) wybór dostępnych map;

3) wybór długości linii łączącej symbol pozycyjny z etykietą;

4) możliwość określenia odległości obiektu poprzez znaczniki odległości;

5) możliwość zmiany położenia etykiety;

6) przesunięcie zobrazowania względem środka jego układu.

6.1.4. Wyposażone są w urządzenia umożliwiające rejestrację i odtwarzanie zarejestrowanej sytuacji powietrznej, a także odpowiednie zabezpieczenie i przechowywanie zarejestrowanych danych przez okres co najmniej 30 dni od chwili zarejestrowania.

6.1.5. Umożliwiają udostępnienie danych dozorowania oraz informacji o źródłach tych danych na stanowiskach zobrazowania.

Załącznik nr 2

GRANICE TOLERANCJI W ZAKRESIE PARAMETRÓW TECHNICZNYCH I WYMAGAŃ ODNOSZĄCE SIĘ DO SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW TECHNICZNYCH ORAZ EKSPLOATACYJNYCH LOTNICZYCH URZĄDZEŃ NAZIEMNYCH, OKREŚLONYCH W ZAŁĄCZNIKU NR 1 DO ROZPORZĄDZENIA

Tabela T.1.1. Wartość parametru podczas kontroli z powietrza urządzeń łączności

Tabela T.2.1. Testy i pomiary do wykonania podczas kontroli z powietrza urządzeń radiolokacyjnych

Tabela T.3.1. Wartości parametrów sprawdzanych podczas kontroli z powietrza radiolatarni bezkierunkowych

Tabela T.3.2. Wartości parametrów sprawdzanych podczas kontroli z powietrza radiolatarni ogólnokierunkowych

Tabela T.3.3. Wartości parametrów sprawdzanych podczas kontroli z powietrza radioodległościomierza

Tabela T.3.4. Wymagania dotyczące limitów alarmowych monitorów radiolatarni kierunku ILS

(Instrumental Landing System)

Tabela T.3.5. Wartości parametrów sprawdzanych podczas kontroli z powietrza ILS LOC

Tabela T.3.6. Wartości parametrów sprawdzanych podczas kontroli z powietrza ILS GP

Tabela T.4.1. Wymagania dotyczące dokładności ustawień kątowych jednostek świetlnych (odniesienie: Teodolit)

Tabela T.4.2. Wymagania dotyczące dokładności ustawień kątowych jednostek świetlnych (odniesienie: Teodolit i GPS)

Tabela T.4.3. Wymagania dotyczące obszaru przestrzeni powietrznej objętego sygnałem świetlnym pochodzącym z promieniowania LUN (odniesienie: GPS)

Tabela T.4.4. Wymagania dotyczące zabezpieczenia nad przeszkodami (odniesienie: Teodolit i GPS)

Tabela T.4.5. Wymagania dotyczące regulacji intensywności świecenia poprzeczki świetlnej i ustawienia jej w poziomie

Tabela T.5.1. Testy i pomiary do wykonania podczas kontroli z powietrza urządzeń i systemów przetwarzania i zobrazowania danych