Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 180 poz. 1071

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 27 maja 2010 r. został sporządzony w Paryżu Protokół zmieniający Konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzoną w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

PROTOKÓŁ

ZMIENIAJĄCY KONWENCJĘ O WZAJEMNEJ POMOCY ADMINISTRACYJNEJ W SPRAWACH PODATKOWYCH

PREAMBUŁA

Państwa członkowskie Rady Europy i państwa członkowskie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), sygnatariusze niniejszego Protokołu;

biorąc pod uwagę, że Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. (zwana dalej „konwencją”), została zawarta zanim osiągnięto porozumienie w odniesieniu do uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym standardów wymiany informacji w sprawach podatkowych;

biorąc pod uwagę, że od czasu zawarcia konwencji ukształtowało się nowe środowisko współpracy;

uznając, że jest celowe, aby wielostronny instrument dawał jak największej liczbie państw możliwość uzyskiwania korzyści z nowego środowiska współpracy i jednocześnie wdrożenia najwyższych standardów współpracy w obszarze podatków;

uzgodniły, co następuje:

ARTYKUŁ I

1. Siódmy akapit preambuły do konwencji otrzymuje brzmienie:

„w przekonaniu, że Państwa powinny podejmować działania lub dostarczać informacje, mając na uwadze konieczność ochrony poufności informacji i uwzględniając międzynarodowe akty w zakresie ochrony praw osobistych i przepływu danych osobowych;”.

2. Po akapicie siódmym Preambuły do konwencji dodaje się kolejny akapit w brzmieniu:

„uważając, że powstało nowe środowisko współpracy i że jest celowe aby wielostronny akt pozwalał jak największej liczbie państw uzyskiwać korzyści z nowego środowiska współpracy i jednocześnie stosować najwyższe międzynarodowe standardy współpracy w dziedzinie podatków;”.

ARTYKUŁ II

Artykuł 4 konwencji otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Zasady ogólne

1. Strony będą wymieniać między sobą wszelkie informacje, w szczególności te, które zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym tytule mogą mieć istotne znaczenie dla stosowania lub wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa dotyczącego podatków objętych niniejszą konwencją.

2. (uchylony)

3. Każda Strona może w drodze oświadczenia przekazanego jednemu z Depozytariuszy poinformować, że, zgodnie z jej ustawodawstwem, jej organy mogą poinformować osobę mającą na jej obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę albo jej obywatela przed przekazaniem informacji o niej, zgodnie z postanowieniami artykułów 5 i 7.”.

ARTYKUŁ III

1. W artykule 18 ustęp 1 litera b) konwencji wyraz „i” zastępuje się wyrazem „lub”;

2. W artykule 18 ustęp 1 litera f) konwencji wyrazy „artykułu 19” zastępuje się wyrazami „artykułu 21 ustęp 2 litera g)”.

ARTYKUŁ IV

Artykuł 19 konwencji uchyla się.

ARTYKUŁ V

Artykuł 21 konwencji otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Ochrona osób i granice obowiązku udzielania pomocy

1. Żadne postanowienie niniejszej konwencji nie narusza praw i ochrony zapewnionej osobom przez prawo lub praktykę administracyjną Państwa proszonego.

2. Z wyjątkiem przypadku określonego w artykule 14, postanowienia niniejszej konwencji nie mogą być rozumiane jako nakładające na Państwo proszone obowiązek:

a) podjęcia działań sprzecznych z jego własnym ustawodawstwem lub praktyką administracyjną albo ustawodawstwem lub praktyką administracyjną Państwa wnioskującego;

b) podjęcia działań, które byłyby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public);

c) dostarczenia informacji, których nie można uzyskać na mocy jego własnego ustawodawstwa lub jego praktyki administracyjnej albo na mocy ustawodawstwa Państwa wnioskującego lub jego praktyki administracyjnej;

d) udzielenia informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa, lub informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public);

e) udzielenia pomocy administracyjnej, jeżeli uzna ono, że opodatkowanie w Państwie wnioskującym jest sprzeczne z powszechnie przyjętymi zasadami lub postanowieniami konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub każdej innej konwencji, jaką Państwo proszone zawarło z Państwem wnioskującym;

f) udzielenia pomocy administracyjnej dla celów stosowania lub egzekwowania przepisów prawa podatkowego Państwa wnioskującego, lub jakichkolwiek wymogów z tym związanych, które prowadziłyby do dyskryminacji obywatela Państwa proszonego w porównaniu do obywatela Państwa wnioskującego, znajdujących się w takich samych okolicznościach;

g) udzielenia pomocy administracyjnej, jeżeli Państwo wnioskujące nie wykorzystało wszystkich uzasadnionych środków dostępnych zgodnie z jego ustawodawstwem lub praktyką administracyjną, z wyjątkiem przypadku, w którym zastosowanie tych środków pociągałoby za sobą niewspółmierne trudności;

h) udzielenia pomocy w egzekucji w przypadkach, kiedy obciążenie administracyjne dla tego Państwa jest w sposób oczywisty nieproporcjonalne do korzyści możliwych do uzyskania przez Państwo wnioskujące.

3. Jeżeli Państwo wnioskujące żąda informacji na podstawie niniejszej konwencji, Państwo proszone użyje środków służących zbieraniu informacji, aby ją uzyskać, nawet jeżeli Państwo proszone nie potrzebuje tej informacji dla własnych celów. Wymóg, o którym mowa w zdaniu poprzednim podlega ograniczeniom zawartym w niniejszej konwencji, lecz w żadnym przypadku takie ograniczenia, w szczególności te, o których mowa w ustępach 1 i 2, nie mogą być rozumiane jako zezwalające Państwu proszonemu na uchylanie się od udzielenia informacji jedynie dlatego, że nie ma ono wewnętrznego interesu w odniesieniu do takiej informacji.

4. Postanowienia niniejszej konwencji, w szczególności te, o których mowa w ustępach 1 i 2, w żadnym przypadku nie będą interpretowane jako zezwalające Państwu proszonemu na odmowę dostarczenia informacji wyłącznie z takiego powodu, że informacja jest w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, przedstawiciela, agenta lub powiernika albo dotyczy interesów właścicielskich danej osoby.”.

ARTYKUŁ VI

W artykule 22 ustępy 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Każda informacja, uzyskana przez Stronę na podstawie niniejszej konwencji, będzie traktowana jako poufna i będzie chroniona w taki sam sposób, jak informacja uzyskana na mocy prawa krajowego tej Strony oraz, w zakresie potrzebnym do zapewnienia niezbędnego poziomu ochrony danych osobowych, zgodnie z zasadami ochrony, które mogą zostać określone przez Państwo wnioskujące jako wymagane zgodnie z jego wewnętrznym ustawodawstwem.

2. Taka informacja będzie w każdym razie ujawniona tylko osobom lub organom (w tym sądom, organom administracyjnym lub kontrolnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją lub ściganiem lub rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków tej Strony, albo sprawującym nadzór nad wyżej wymienionymi. Jedynie osoby lub wyżej wymienione organy mogą wykorzystywać informacje i wyłącznie w takich celach. Bez względu na postanowienia ustępu 1, mogą one ujawnić je w postępowaniu sądowym lub w decyzjach orzekających w sprawach takich podatków.”.

ARTYKUŁ VII

W artykule 27 ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, Strony będące państwami członkowskimi Unii Europejskiej, mogą stosować w ich wzajemnych stosunkach możliwości pomocy zapewnione niniejszą konwencją, w zakresie, w jakim pozwalają one na szerszą współpracę w stosunku do możliwości oferowanych przez odpowiednie przepisy Unii Europejskiej.”.

ARTYKUŁ VIII

1. W artykule 28 po ustępie 3 dodaje się ustępy 4, 5, 6 i 7 w brzmieniu:

„4. Każde Państwo członkowskie Rady Europy lub OECD, które staje się Stroną konwencji po wejściu w życie Protokołu zmieniającego niniejszą konwencję, otwartego do podpisu dnia 27 maja 2010 roku (zwanego dalej Protokołem 2010), staje się Stroną konwencji zmienionej tym Protokołem, o ile nie wyrazi odmiennej woli w pisemnym zawiadomieniu przesłanym jednemu z Depozytariuszy.

5. Po wejściu w życie Protokołu 2010, każde Państwo nie będące członkiem Rady Europy lub OECD, może złożyć prośbę o zaproszenie go do podpisania i ratyfikacji niniejszej konwencji, zmienionej Protokołem 2010. Wszelkie wnioski w tym zakresie kieruje się do jednego z Depozytariuszy, który przesyła je do Stron. Depozytariusz informuje o tym również Komitet Ministrów Rady Europy i Radę OECD. Decyzja o zaproszeniu Państw, które pragną stać się Stroną konwencji, jest podejmowana w drodze konsensusu przez Strony konwencji, za pośrednictwem organu koordynacyjnego. W odniesieniu do każdego Państwa, które ratyfikowało konwencję, zmienioną Protokołem 2010, zgodnie z niniejszym ustępem, niniejsza konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego u jednego z Depozytariuszy.

6. Postanowienia niniejszej konwencji, zmienionej Protokołem 2010, stosuje się do pomocy administracyjnej w odniesieniu do okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia, lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym nastąpiło wejście w życie konwencji, zmienionej Protokołem 2010, w odniesieniu do Strony, albo, w przypadku kiedy okres podatkowy nie występuje, do pomocy administracyjnej w odniesieniu do zobowiązań podatkowych powstałych w dniu 1 stycznia, lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym konwencja zmieniona Protokołem 2010 weszła w życie w odniesieniu do tej Strony. Każde dwie lub więcej Stron mogą uzgodnić wzajemnie, że konwencja, zmieniona Protokołem 2010, będzie miała zastosowanie do wcześniejszych okresów podatkowych lub wcześniejszych zobowiązań podatkowych.

7. Bez względu na ustęp 6, w sprawach umyślnych przestępstw skarbowych podlegających ściganiu na podstawie prawa karnego Strony wnioskującej, przepisy niniejszej konwencji, zmienionej Protokołem 2010, będą miały zastosowanie od dnia jej wejścia w życie w stosunku do tej Strony w odniesieniu do wcześniejszych okresów podatkowych lub wcześniejszych zobowiązań podatkowych.”.

2. W artykule 30 w ustępie 1 po literze e) dodaje się literę f) w brzmieniu:

„f) stosowania postanowień artykułu 28 ustęp 7 wyłącznie do pomocy administracyjnej dotyczącej okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia, lub po tym dniu w trzecim roku poprzedzającym rok, w którym konwencja, zmieniona Protokołem 2010, weszła w życie w odniesieniu do tej Strony, albo, w przypadku kiedy okres podatkowy nie występuje, do pomocy administracyjnej w odniesieniu do zobowiązań podatkowych powstałych w dniu 1 stycznia, lub po tym dniu w trzecim roku poprzedzającym rok, w którym konwencja, zmieniona Protokołem 2010, weszła w życie w stosunku do tej Strony.”.

3. W artykule 32 w ustępie 1 po wyrazach „państwom członkowskim OECD” dodaje się wyrazy „i każdej Stronie niniejszej konwencji”.

ARTYKUŁ IX

1. Niniejszy Protokół będzie otwarty do podpisu przez Sygnatariuszy konwencji. Podlega on ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Sygnatariusz nie może dokonać ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, jeżeli uprzednio lub równocześnie nie dokonał ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia będą złożone u jednego z Depozytariuszy.

2. Niniejszy Protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym pięć Stron konwencji wyrazi zgodę na związanie Protokołem zgodnie z postanowieniami ustępu 1.

3. W odniesieniu do każdej Strony, która później wyrazi zgodę na związanie się konwencją, Protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

ARTYKUŁ X

1. Depozytariusz, u którego został złożony odpowiedni akt, notyfikacja lub zawiadomienie, notyfikuje państwom członkowskim Rady Europy, państwom członkowskim OECD oraz każdej Stronie konwencji, zmienionej Protokołem 2010, o:

a) każdym podpisaniu;

b) złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia;

c) każdej dacie wejścia w życie niniejszego Protokołu zgodnie z postanowieniami artykułu IX;

d) każdym innym akcie, notyfikacji lub zawiadomieniu dotyczącym niniejszego Protokołu.

2. Depozytariusz, który otrzyma zawiadomienie lub dokona notyfikacji zgodnie z postanowieniami ustępu 1, poinformuje o tym niezwłocznie drugiego Depozytariusza.

3. Depozytariusze prześlą państwom członkowskim Rady Europy i państwom członkowskim OECD poświadczoną kopię niniejszego Protokołu.

4. Po wejściu niniejszego Protokołu w życie zgodnie z Artykułem IX, jeden z Depozytariuszy sporządzi tekst konwencji zmienionej niniejszym Protokołem i prześle poświadczoną kopię do wszystkich Stron konwencji zmienionej niniejszym Protokołem.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół.

Sporządzono w Paryżu dnia 27 maja 2010 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w dwóch egzemplarzach, z których jeden zostanie zdeponowany w archiwum Rady Europy, a drugi w archiwum OECD.

Wersja angielska

Wersja francuska

Po zaznajomieniu się z powyższym Protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

– będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 25 maja 2011 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk