Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 141 poz. 913

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 25 stycznia 1988 r. została sporządzona w Strasburgu Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA

o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych

PREAMBUŁA

Państwa członkowskie Rady Europy i Państwa członkowskie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, sygnatariusze niniejszej konwencji,

uważając, że rozwój międzynarodowego przepływu osób, kapitałów, dóbr i usług, aczkolwiek korzystny sam w sobie, zwiększył możliwości unikania i uchylania się od podatków, a tym samym wymaga zwiększonej współpracy między organami podatkowymi;

witając z zadowoleniem poczynione w ostatnich latach różne dwustronne lub wielostronne wysiłki w kierunku zwalczania unikania i uchylania się od podatków w skali międzynarodowej;

uważając, że skoordynowany wysiłek podejmowany między Państwami jest konieczny w celu zacieśnienia wszelkich form pomocy administracyjnej w zakresie każdego rodzaju podatków, przy jednoczesnym zabezpieczeniu właściwej ochrony praw podatników;

uznając, że międzynarodowa współpraca może odegrać ważną rolę w ułatwianiu właściwego ustalenia zobowiązań podatkowych, przy jednoczesnym zapewnieniu pomocy podatnikowi w zabezpieczeniu jego praw;

uważając, że podstawowe zasady uprawniające każdą osobę do posiadania praw i obowiązków zgodnie z właściwą procedurą prawną powinny być uznane za mające zastosowanie do spraw podatkowych we wszystkich Państwach i że Państwa powinny troszczyć się o słuszne interesy podatników, w tym o właściwą ochronę przed dyskryminacją i podwójnym opodatkowaniem;

w przekonaniu, że Państwa powinny podejmować działania lub dostarczać informacji wyłącznie zgodnie z ich ustawodawstwem i praktyką, mając na uwadze konieczność ochrony poufności informacji i uwzględniając międzynarodowe akty w zakresie ochrony praw osobistych i przepływu informacji personalnych;

pragnąc zawrzeć konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych,

uzgodniły, co następuje:

1. Strony, z uwzględnieniem postanowień rozdziału IV, zapewnią sobie wzajemną pomoc administracyjną w sprawach podatkowych. Taka pomoc może, w razie potrzeby, oznaczać podjęcie działań przez organy orzekające.

2. Pomoc administracyjna obejmuje:

a) wymianę informacji, w tym jednoczesną kontrolę podatkową i udział w jednoczesnej kontroli podatkowej za granicą;

b) pomoc w egzekucji, w tym działania zabezpieczające; i

c) dostarczanie dokumentów.

3. Strona zapewni pomoc administracyjną bez względu na to, czy dana osoba jest obywatelem danej Strony lub drugiego Państwa, lub czy ma miejsce zamieszkania albo siedzibę w danym lub w innym Państwie.

1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie:

a) do następujących podatków:

i) podatków od dochodu lub zysków,

ii) podatków od zysków, z przeniesienia tytułu własności mienia, nałożonych oddzielnie, niezależnie od podatku od dochodu lub zysków,

iii) podatków od dochodu netto nałożonych w imieniu Strony; i

b) do następujących podatków:

i) podatków od dochodu, zysków, zysków z przeniesienia tytułu własności mienia albo od dochodu netto, nałożonych w imieniu jednostek terytorialnych lub władz lokalnych Strony,

ii) obowiązkowych świadczeń socjalnych płatnych na rzecz systemu rządowego lub na rzecz instytucji ubezpieczeń socjalnych utworzonych na mocy prawa publicznego, i

iii) podatków w innych dziedzinach, z wyłączeniem ceł, nałożonych w imieniu Strony, a mianowicie:

A) podatków od spadków i darowizn,

B) podatków od nieruchomości,

C) podatków powszechnych od konsumpcji, takich jak podatki od wartości dodanej lub podatki od sprzedaży,

D) podatków specjalnych od dóbr lub usług, takich jak podatki akcyzowe,

E) podatków od użytkowania lub własności pojazdów motorowych,

F) podatków od użytkowania lub własności mienia ruchomego innego niż pojazdy motorowe,

G) wszelkich innych podatków;

iv) podatków należących do kategorii, o których mowa w ppkt iii), nałożonych w imieniu jednostek terytorialnych lub władz lokalnych danej Strony.

2. Obowiązujące obecnie podatki, do których ma zastosowanie konwencja, są wymienione w załączniku A w zakresie rodzajów wymienionych w ustępie 1.

3. Strony notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy lub Sekretarzowi Generalnemu OECD (zwanym dalej „Depozytariuszami”) każdą zmianę, jaka będzie dokonana w załączniku A w wyniku modyfikacji listy, o której mowa w ustępie 2. Taka zmiana wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania przez Depozytariusza takiej notyfikacji.

4. Konwencja, po jej przyjęciu, będzie miała zastosowanie również do wszystkich podatków takiego samego lub zasadniczo podobnego rodzaju, które po wejściu w życie konwencji będą wprowadzone w Umawiającym się Państwie w odniesieniu do tej Strony dodatkowo lub w miejsce istniejących podatków wymienionych w załączniku A, i w takim przypadku dana Strona notyfikuje jednemu z Depozytariuszy wprowadzenie danego podatku.

1. W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

a) określenie „Państwo wnioskujące” i „Państwo proszone” oznaczają odpowiednio każdą Stronę ubiegającą się o pomoc administracyjną w sprawach podatkowych i Stronę, która została poproszona o udzielenie takiej pomocy;

b) określenie „podatek” oznacza każdy podatek lub składki na ubezpieczenia socjalne, do których ma zastosowanie konwencja, zgodnie z postanowieniami artykułu 2;

c) określenie „roszczenie podatkowe” oznacza wszelką należną, a nie zapłaconą, kwotę podatku, jak również odsetki, opłaty administracyjne i koszty związane z egzekucją;

d) określenie „właściwy organ” oznacza osoby lub władze wymienione w załączniku B;

e) określenie „osoby” w odniesieniu do danej Strony oznacza:

i) osoby fizyczne posiadające obywatelstwo danej Strony i

ii) wszelkie osoby prawne, spółki osobowe, stowarzyszenia i inne jednostki utworzone na mocy ustawodawstwa obowiązującego w danej Stronie.

W odniesieniu do każdej Strony, która złoży w tym celu oświadczenie, użyte wyżej określenia będą rozumiane zgodnie z definicją zawartą w załączniku C.

2. Przy stosowaniu konwencji przez Stronę, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danej Strony w zakresie podatków, do których ma zastosowanie konwencja.

3. Strony notyfikują jednemu z Depozytariuszy każdą zmianę wprowadzoną w załącznikach B i C. Taka zmiana wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji przez Depozytariusza.

1. Strony będą wymieniać między sobą informacje, szczególnie te, które zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym tytule mają związek z:

a) wymiarem i poborem podatków, ściąganiem i egzekucją roszczeń podatkowych, i

b) postępowaniem karnym przed organem administracyjnym lub wszczęciem postępowania karnego przed organem orzekającym.

Informacje, które nie mają związku z powyższymi celami nie mogą być wymieniane na mocy niniejszej konwencji.

2. Strona może wykorzystywać informacje uzyskane na mocy niniejszej konwencji jako materiał dowodowy przed sądem karnym tylko po uprzednim zezwoleniu przez Stronę, która informacji dostarczyła. Jednakże Strony mogą wzajemnie uzgodnić odstąpienie od warunku uprzedniego zezwolenia.

3. Każda Strona może w drodze oświadczenia przekazanego jednemu z Depozytariuszy poinformować, że, zgodnie z jej ustawodawstwem, jej organy mogą poinformować osobę mającą na jej obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę albo jej obywatela przed przekazaniem informacji o niej, zgodnie z postanowieniami artykułów 5 i 7.

1. Na żądanie Państwa wnioskującego, Państwo proszone przekaże Państwu wnioskującemu wszelkie informacje, o których mowa w artykule 4, dotyczące konkretnych osób lub transakcji.

2. Jeżeli informacje dostępne w aktach podatkowych Państwa proszonego nie są wystarczające dla spełnienia prośby o udzielenie informacji, wówczas to Państwo podejmie wszelkie właściwe kroki w celu dostarczenia Państwu wnioskującemu żądanych informacji.

W odniesieniu do określonych przypadków i zgodnie z procedurą uzgodnioną w drodze wzajemnego porozumienia dwie lub więcej Stron będą dokonywać automatycznej wymiany informacji, o której mowa w artykule 4.

1. Strona będzie, bez uprzedniego wniosku, przesyłać drugiej Stronie posiadane przez nią informacje w następujących okolicznościach:

a) pierwsza Strona ma podstawy do przypuszczeń że w drugiej Stronie może mieć miejsce utrata podatków;

b) osoba podlegająca podatkom uzyskuje zniżkę lub zwolnienie od podatku w pierwszej Stronie, co może spowodować podwyższenie jej podatku lub powstanie dla niej obowiązku podatkowego w drugiej Stronie;

c) transakcje handlowe między osobą podlegającą podatkom w jednej Stronie a osobą podlegającą opodatkowaniu w drugiej Stronie prowadzone są poprzez jeden lub więcej krajów w taki sposób, że na obszarze jednej lub drugiej albo obu Stron może powstać uszczuplenie podatków;

d) Strona ma podstawy do przypuszczeń, że zaniżenie podatków może powstać w wyniku fikcyjnego transferu zysków w ramach grup przedsiębiorstw;

e) informacje przekazane pierwszej Stronie przez Stronę drugą umożliwią pierwszej Stronie zgromadzenie informacji, które mogą mieć znaczenie dla ustalenia zobowiązań podatkowych w Stronie drugiej.

2. Każda Strona będzie podejmowała takie działania i zastosuje takie procedury, jakie będą konieczne do zapewnienia, aby dostępne jej informacje, o których mowa w ustępie 1, były możliwe do przekazania Stronie drugiej.

1. Na żądanie jednej ze Stron obie lub więcej Stron będą konsultowały się między sobą w celu ustalenia przypadków i procedur w zakresie jednoczesnej kontroli podatkowej. Każda zainteresowana Strona podejmie decyzję, czy pragnie uczestniczyć w danej jednoczesnej kontroli podatkowej.

2. W rozumieniu niniejszej konwencji jednoczesna kontrola podatkowa oznacza porozumienie między dwiema lub więcej Stronami w sprawie jednoczesnej kontroli na własnym terytorium w sprawach podatkowych, dotyczącej konkretnej osoby lub konkretnych osób, co do których posiadają wspólny interes w wymianie odnośnych informacji uzyskanych tą drogą.

1. Na żądanie właściwego organu państwa wnioskującego właściwa władza Państwa proszonego może zezwolić przedstawicielom właściwej władzy Państwa wnioskującego na udział w odpowiedniej części kontroli podatkowej w Państwie proszonym.

2. Jeżeli prośba zostanie przyjęta, właściwy organ Państwa proszonego poinformuje jak najszybciej właściwy organ Państwa wnioskującego o czasie i miejscu kontroli, organie lub osobie wyznaczonej do przeprowadzenia kontroli i o warunkach wymaganych przez Państwo proszone dla przeprowadzenia kontroli. Wszelkie decyzje w zakresie prowadzenia kontroli podatkowej są podejmowane przez Państwo proszone.

3. Strona może poinformować jednego z Depozytariuszy o jej intencji przyjęcia lub nieprzyjęcia takiej prośby, o której mowa w ustępie 1. Takie oświadczenie może być złożone lub wycofane w każdym czasie.

Jeżeli jedna Strona otrzyma od Strony drugiej informacje o sprawach podatkowych osoby, które okażą się sprzeczne z posiadanymi przez nią informacjami, to poinformuje ona o tym Stronę, która informacji dostarczyła.

1. Na prośbę Państwa wnioskującego Państwo proszone podejmie, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 14 i 15, niezbędne działania w celu egzekucji roszczeń podatkowych pierwszego wspomnianego Państwa w taki sposób, jakby były one jego własnymi roszczeniami podatkowymi.

2. Postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie tylko do roszczeń podatkowych, co do których egzekucji istnieje podstawa w Państwie wnioskującym i które, jeżeli nie uzgodniono inaczej między zainteresowanymi Stronami, nie są kwestionowane. Jeżeli jednak roszczenie wysuwane jest przeciwko osobie, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Państwie wnioskującym, postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie tylko wtedy, przy braku innego uzgodnienia między Stronami, gdy takie roszczenie nie może być kwestionowane.

3. Obowiązek udzielenia pomocy przy egzekucji roszczeń podatkowych w odniesieniu do osób zmarłych lub masy spadkowej jest ograniczony do wartości mienia spadkowego lub mienia nabytego przez spadkobierców i stosownie do tego, czy roszczenie ma być zaspokojone z masy spadkowej czy przez spadkobierców.

Na wniosek Państwa wnioskującego Państwo proszone podejmie w celu egzekucji kwoty podatku środki zabezpieczające, nawet gdy roszczenie jest kwestionowane lub gdy nie ma jeszcze podstawy do egzekucji.

1. Do wniosku o pomoc administracyjną na podstawie postanowień zawartych w niniejszym tytule należy dołączyć:

a) oświadczenie, że roszczenie podatkowe dotyczy podatku, do którego ma zastosowanie konwencja, a w przypadku egzekucji – oświadczenie, że roszczenie podatkowe nie jest lub nie może być kwestionowane, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 11 ustęp 2;

b) urzędową kopię dokumentu prawnego, zezwalającego na egzekucję roszczenia w Państwie wnioskującym, i

c) każdy inny dokument wymagany dla egzekucji lub dla podjęcia środków zabezpieczających.

2. Dokument zezwalający na egzekucję w Państwie wnioskującym powinien, w razie potrzeby, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwie proszonym, być zaakceptowany, uznany, uzupełniony lub zastąpiony, możliwie jak najszybciej po dniu otrzymania wniosku o pomoc, przez dokument umożliwiający egzekucję w tym drugim Państwie.

1. Sprawy dotyczące terminu, po którym roszczenie podatkowe nie może być egzekwowane, są regulowane przez prawo Państwa wnioskującego. Wniosek o udzielenie pomocy powinien zawierać dane dotyczące takiego terminu.

2. Czynności egzekucyjne dokonane przez Państwo proszone w następstwie wniosku o udzielenie pomocy, które zgodnie z prawem tego Państwa mogłyby spowodować zawieszenie lub przerwanie terminu, o którym mowa w ustępie 1, będą miały również taki sam skutek na mocy prawa Państwa wnioskującego. Państwo proszone poinformuje Państwo wnioskujące o takich czynnościach.

3. W każdym razie Państwo proszone nie jest zobowiązane do zastosowania się do prośby o udzielenie pomocy, przedłożonej po upływie 15 lat od daty pierwotnego dokumentu zezwalającego na egzekucję.

Egzekucja roszczeń podatkowych, dla których została udzielona pomoc, nie będzie miała w Państwie proszonym pierwszeństwa przed priorytetem specjalnie przyznanym roszczeniom podatkowym tego państwa, nawet gdy zastosowana procedura egzekucyjna jest taka, jaka jest stosowana dla jego własnych roszczeń.

Państwo proszone może zezwolić na przesunięcie płatności lub na rozłożenie płatności w ratach, jeżeli jego ustawodawstwo lub praktyka administracyjna na to zezwalają w podobnych okolicznościach, lecz uprzednio poinformuje ono o tym Państwo wnioskujące.

1. Na prośbę Państwa wnioskującego Państwo proszone dostarczy adresatowi dokumenty, w tym dokumenty związane z decyzjami sądowymi wywodzącymi się z Państwa wnioskującego, które dotyczą podatków objętych konwencją.

2. Państwo proszone dostarcza dokumenty:

a) w sposób określony przez jego prawo wewnętrzne w zakresie dostarczania dokumentów o zasadniczo podobnym charakterze;

b) w możliwie dopuszczalnym zakresie, w sposób żądany przez Państwo wnioskujące lub w sposób możliwie zbliżony do dopuszczanego przez jego własne prawo.

3. Strona może dostarczyć dokumenty w drodze bezpośredniej przesyłki pocztowej pod adresem osoby na terytorium drugiej Strony.

4. Żadne postanowienie konwencji nie będzie rozumiane jako powodujące nieważność dostarczenia dokumentów przez Stronę, dokonanego zgodnie z jej ustawodawstwem.

5. Jeżeli jakiś dokument jest dostarczony zgodnie z tym artykułem, to nie wymaga się dołączenia tłumaczenia. Jednakże gdy stwierdzi się, że adresat nie jest w stanie zrozumieć języka, w którym dokument został sporządzony, Państwo proszone zadba o jego przetłumaczenie lub sporządzenie streszczenia w jego języku lub w jednym z jego oficjalnych języków. Z drugiej strony to Państwo może poprosić Państwo wnioskujące, aby dokument był przetłumaczony lub aby było dołączone do niego streszczenie w jednym z oficjalnych języków Państwa proszonego, będącego członkiem Rady Europy bądź OECD.

1. Wniosek o udzielenie pomocy wskazuje, stosownie do potrzeby, następujące dane:

a) władzę lub agencję, która zainicjowała wniosek dokonany przez właściwy organ;

b) nazwisko, adres i inne szczegóły pomocne w identyfikacji osoby, w odniesieniu do której wniosek został złożony;

c) w przypadku wniosku o dostarczenie informacji formę, w jakiej Państwo wnioskujące pragnie uzyskać informacje na swoje potrzeby;

d) w przypadku wniosku o udzielenie pomocy w celu egzekucji lub zastosowania środków zabezpieczających – istotę roszczenia podatkowego, składniki roszczenia podatkowego i mienie, z którego roszczenie podatkowe może być zaspokojone;

e) w przypadku żądania dostarczenia dokumentów istotę i przedmiot dokumentu, który ma być dostarczony;

f) stwierdzenie, czy wniosek jest zgodny z prawem i praktyką administracyjną Państwa wnioskującego i czy wniosek jest uzasadniony w świetle wymagań artykułu 19.

2. W miarę uzyskiwania innych informacji związanych z wnioskiem o udzielenie pomocy Państwo wnioskujące będzie je przekazywać Państwu proszonemu.

Państwo proszone nie jest zobowiązane do uwzględnienia wniosku, jeżeli Państwo wnioskujące nie wykorzystało wszystkich środków dostępnych na jego terytorium, z wyjątkiem przypadku, gdy odwołanie się do takich środków spowodowałoby niewspółmierne do przypadku trudności.

1. Jeżeli żądanie udzielenia pomocy jest przyjęte, Państwo proszone notyfikuje możliwe jak najszybciej Państwu wnioskującemu podjęte działanie i wynik udzielonej pomocy.

2. Jeżeli żądanie zostanie oddalone, Państwo proszone notyfikuje możliwie jak najszybciej Państwu wnioskującemu taką decyzję i jej przyczyny.

3. Jeżeli w związku z wnioskiem o udzielenie informacji Państwo wnioskujące określiło formę, w jakiej pragnie uzyskać informacje, a Państwo proszone jest w stanie to uczynić, Państwo to dostarczy informacji w żądanej formie.

1. Żadne postanowienie niniejszej konwencji nie narusza praw i ochrony zapewnionej osobom przez prawo i praktykę administracyjną Państwa proszonego.

2. Z wyjątkiem przypadku określonego w artykule 14, postanowienia niniejszej konwencji nie mogą być rozumiane jako nakładające na Państwo proszone obowiązek:

a) podjęcia działań sprzecznych z jego własnym ustawodawstwem lub praktyką administracyjną albo ustawodawstwem lub praktyką administracyjną Państwa wnioskującego;

b) podjęcia działań, które uzna ono za sprzeczne z porządkiem publicznym lub z jego istotnymi interesami;

c) dostarczenia informacji, których nie można uzyskać na mocy jego własnego ustawodawstwa lub jego praktyki administracyjnej albo na mocy ustawodawstwa Państwa wnioskującego lub jego praktyki administracyjnej;

d) udzielenia informacji, które ujawniłyby tajemnicę gospodarczą, przemysłową, handlową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa, lub informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub jego zasadniczymi interesami;

e) udzielenia pomocy administracyjnej, jeżeli uzna ono, że opodatkowanie w Państwie wnioskującym jest sprzeczne z powszechnie przyjętymi zasadami lub postanowieniami konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub każdej innej konwencji, jaką Państwo proszone zawarło z Państwem wnioskującym;

f) udzielenia pomocy, jeżeli stosowanie niniejszej konwencji mogłoby doprowadzić do dyskryminacji między obywatelem Państwa proszonego i obywatelami Państwa wnioskującego, którzy znajdują się w takich samych okolicznościach.

1. Każda informacja, uzyskana przez Stronę na podstawie niniejszej konwencji, będzie traktowana jako tajna w taki sam sposób, jak informacja uzyskana na mocy prawa krajowego tej Strony lub na zasadach tajności stosowanych w Państwie udzielającym informacji, jeżeli te ostatnie warunki są bardziej restryktywne.

2. Taka informacja będzie w każdym razie ujawniona tylko osobom lub organom (w tym sądom, organom administracyjnym lub kontrolnym) zajmującym się ustalaniem, poborem lub egzekucją, ściąganiem lub załatwianiem odwołań w odniesieniu do podatków tej Strony. Jedynie osoby lub wyżej wymienione organy mogą wykorzystywać informacje i wyłącznie dla takich celów. Bez względu na postanowienia ustępu 1, mogą one ujawnić je w postępowaniu sądowym lub w decyzjach orzekających w sprawach takich podatków, po uprzednim zezwoleniu właściwej władzy Strony, która dostarczyła informacje. Jednakże dwie Strony lub więcej mogą wzajemnie uzgodnić uchylenie warunku uzyskania uprzedniego zezwolenia.

3. Jeżeli Strona wniosła zastrzeżenie zgodnie z postanowieniem artykułu 30 ust. 1 pkt a), każda inna Strona, uzyskując informację od tej Strony, nie może wykorzystać jej na potrzeby podatku należącego do kategorii będącej przedmiotem zastrzeżenia. Podobnie Strona wnosząca takie zastrzeżenia nie może wykorzystać informacji uzyskanej na podstawie niniejszej konwencji na potrzeby podatku należącego do kategorii objętej zastrzeżeniem.

4. Bez względu na postanowienia ustępów 1, 2 i 3, informacja uzyskana przez Stronę może być wykorzystana do innych celów w przypadku, gdy taka informacja może być wykorzystana do takich celów na podstawie ustawodawstwa Strony udzielającej informacji, a właściwy organ tej Strony zezwoli na takie wykorzystanie. Informacja dostarczona przez jedną Stronę drugiej Stronie może być przekazana przez tę ostatnią Stronie trzeciej, po uprzednim zezwoleniu właściwej władzy pierwszej Strony.

1. Postępowanie w sprawie działań podejmowanych przez Państwo proszone na mocy niniejszej konwencji może być wszczęte tylko przed właściwym organem tego Państwa.

2. Postępowanie w sprawach podejmowanych na mocy niniejszej konwencji przez Państwo wnioskujące, a szczególnie takie, które w zakresie egzekucji dotyczy istnienia lub kwoty roszczenia podatkowego, lub dokumentu prawnego zezwalającego na jego egzekucję, może być wszczęte tylko przed właściwym organem tego Państwa. Jeżeli takie postępowanie jest wszczęte, Państwo wnioskujące notyfikuje Państwu proszonemu, które zawiesi postępowanie do czasu podjęcia decyzji przez właściwy organ. Jednakże Państwo proszone może na prośbę Państwa wnioskującego podjąć działania zabezpieczające w celu zapewnienia egzekucji. Państwo proszone może być poinformowane o takim postępowaniu również przez każdą zainteresowaną osobę. Po otrzymaniu takiej informacji Państwo proszone, w razie potrzeby, przekonsultuje sprawę z Państwem wnioskującym.

3. Po podjęciu decyzji w wyniku takiego postępowania Państwo proszone lub Państwo wnioskujące, w zależności od przypadku, notyfikuje drugiemu Państwu taką decyzję i jej skutki dla wniosku o udzielenie pomocy.

1. Strony będą informowały się wzajemnie o wprowadzeniu w życie konwencji przez ich właściwe organy. Właściwe organy mogą w tym celu komunikować się bezpośrednio i mogą upoważnić podległe sobie organy do działania w ich imieniu. Właściwe organy dwu lub więcej Stron mogą uzgodnić między sobą sposób stosowania między nimi konwencji.

2. Jeżeli Państwo proszone uważa, że stosowanie Konwencji w konkretnym przypadku mogłoby mieć poważne, niepożądane skutki, właściwe organy Państwa proszonego i Państwa wnioskującego przeprowadzą między sobą konsultacje i będą dążyć do rozwiązania sytuacji w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Organ koordynacyjny złożony z przedstawicieli właściwych władz obu Stron będzie śledził realizację i rozwój niniejszej konwencji pod auspicjami OECD. W tym celu organ koordynacyjny będzie zalecał podejmowanie wszelkich działań dla wspierania celów konwencji. W szczególności będzie on działał w charakterze forum dla studiowania nowych metod i procedur właściwych do zwiększenia międzynarodowej współpracy w sprawach podatkowych i w razie potrzeby będzie zalecał zmiany lub poprawki do konwencji. Państwa, które podpisały, lecz jeszcze nie ratyfikowały, nie przyjęły lub nie zatwierdziły konwencji, są uprawnione do posiadania własnej reprezentacji na zebraniach organu koordynacyjnego w charakterze obserwatorów.

4. Strona może poprosić organ koordynacyjny o przedłożenie opinii w sprawie interpretacji postanowień konwencji.

5. Jeżeli powstaną trudności lub wątpliwości między dwiema lub więcej Stronami odnośnie do realizacji lub interpretacji konwencji, właściwe władze tych Stron będą dążyły do rozstrzygnięcia sytuacji w drodze wzajemnego porozumienia. Porozumienie będzie przekazane organowi koordynacyjnemu.

6. Sekretarz Generalny OECD poinformuje Strony oraz Państwa Sygnatariuszy, które konwencji jeszcze nie ratyfikowały, nie przyjęły lub nie zatwierdziły, o opiniach dostarczonych przez organ koordynacyjny, zgodnie z postanowieniami ustępu 4, i o wzajemnych porozumieniach osiągniętych zgodnie z ustępem 5 tego artykułu.

Wnioski o udzielenie pomocy i udzielane odpowiedzi będą sporządzane w jednym z oficjalnych języków OECD i Rady Europy lub w każdym innym języku uzgodnionym dwustronnie między zainteresowanymi Umawiającymi się Państwami.

Jeżeli zainteresowane Strony nie uzgodnią inaczej:

a) koszty zwykle związane z udzieleniem pomocy ponosi Państwo proszone;

b) koszty nadzwyczajne związane z udzieleniem pomocy ponosi Państwo wnioskujące.

1. Możliwości pomocy przewidziane na podstawie niniejszej konwencji nie ograniczają ani nie będą ograniczone przez istniejące lub przyszłe międzynarodowe umowy lub inne uregulowania między zainteresowanymi Stronami lub przez inne dokumenty prawne dotyczące współpracy w sprawach podatkowych.

2. Bez względu na normy niniejszej konwencji Strony będące członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej będą stosowały w ich wzajemnych stosunkach wspólne normy obowiązujące w tej Wspólnocie.

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu przez Państwa członkowskie Rady Europy i Państwa członkowskie OECD. Podlega ona ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia będą złożone u jednego z Depozytariuszy.

2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym pięć Państw wyrazi zgodę na związanie się konwencją zgodnie z postanowieniami ustępu 1.

3. W odniesieniu do każdego Państwa członkowskiego Rady Europy lub OECD, które później wyrazi zgodę na związanie się konwencją po jej wejściu w życie, konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

1. Każde Państwo może, w momencie podpisania lub złożenia dokumentu dotyczącego ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, określić terytorium lub terytoria, do których niniejsza konwencja będzie miała zastosowanie.

2. Każde Państwo może w późniejszym czasie, na mocy deklaracji przesłanej jednemu z Depozytariuszy, rozszerzyć stosowanie niniejszej konwencji na każde inne terytorium wymienione w deklaracji. W odniesieniu do takiego terytorium konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej deklaracji przez Depozytariusza.

3. Każda deklaracja złożona na mocy postanowień jednego z poprzednich ustępów może być, w odniesieniu do każdego wymienionego w niej terytorium, wycofana w drodze notyfikacji przesłanej jednemu z Depozytariuszy. Wycofanie wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji przez Depozytariusza.

1. Każde Państwo może, w momencie podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo w każdym późniejszym okresie, oświadczyć, iż zastrzega sobie prawo:

a) nieudzielania w żadnej formie pomocy w zakresie podatków innych Stron w żadnej z kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1 pkt b), pod warunkiem że nie włączyło ono żadnych podatków należących do tej kategorii do podatków własnych wymienionych w załączniku A do niniejszej konwencji;

b) nieudzielania pomocy w egzekucji jakiegokolwiek roszczenia podatkowego lub egzekucji kary administracyjnej w zakresie wszelkich podatków lub tylko podatków należących do jednej lub kilku kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1;

c) nieudzielania pomocy w odniesieniu do żadnego roszczenia podatkowego istniejącego w dniu wejścia w życie konwencji w stosunku do tego państwa lub jeżeli zostało złożone uprzednio na mocy postanowień pkt a) lub b) – w dniu wycofania takiego zastrzeżenia w odniesieniu do podatków wymienionych w danej kategorii;

d) nieudzielania pomocy w dostarczeniu dokumentów w zakresie wszystkich podatków lub tylko w odniesieniu do podatków należących do jednej lub kilku kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1;

e) niezezwolenia na dostarczenie dokumentów drogą pocztową, przewidziane w artykule 17 ustęp 3.

2. Nie można składać innych zastrzeżeń.

3. Po wejściu w życie konwencji w odniesieniu do danej Strony, Strona ta może złożyć jedno lub więcej zastrzeżeń wymienionych w ustępie 1, których nie złożyła w trakcie ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Takie zastrzeżenia wejdą w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiego zastrzeżenia przez jednego z Depozytariuszy.

4. Każda Strona, która złożyła zastrzeżenia na mocy ustępów 1 i 3, może je wycofać w całości lub w części w drodze notyfikacji przekazanej jednemu z Depozytariuszy. Wycofanie wejdzie w życie w dniu otrzymania takiej notyfikacji przez danego Depozytariusza.

5. Strona, która złożyła zastrzeżenie w odniesieniu do jakiegokolwiek postanowienia niniejszej konwencji, nie może żądać stosowania takiego postanowienia przez jakąkolwiek inną Stronę. Jeżeli jednak jej zastrzeżenie jest częściowe, może żądać stosowania danego postanowienia w zakresie, w jakim ona sama je przyjęła.

1. Każda Strona może w każdym czasie wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze notyfikacji przekazanej jednemu z Depozytariuszy.

2. Wypowiedzenie takie wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Depozytariusza.

3. Każda Strona, która wypowie konwencję, pozostanie związana postanowieniami artykułu 22 tak długo, jak długo znajdują się w jej posiadaniu dokumenty lub informacje uzyskane na podstawie konwencji.

1. Depozytariusz, u którego został złożony odpowiedni akt, notyfikacja lub zawiadomienie, notyfikuje państwom członkowskim Rady Europy i państwom członkowskim OECD o:

a) każdym podpisaniu;

b) złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia;

c) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z postanowieniami artykułów 28 i 29;

d) każdym oświadczeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustęp 3 lub artykułu 9 ustęp 3 i o wycofaniu każdego takiego oświadczenia;

e) każdym zastrzeżeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 30 i wycofaniu każdego zastrzeżenia dokonanego zgodnie z postanowieniami artykułu 30 ustęp 4;

f) każdej notyfikacji otrzymanej na podstawie postanowień artykułu 2 ustęp 3 lub 4, artykułu 3 ustęp 3, artykułu 29 lub artykułu 31 ustęp 1;

g) każdym innym akcie, notyfikacji lub zawiadomieniu dotyczącym konwencji.

2. Depozytariusz, który otrzyma zawiadomienie lub dokona notyfikacji zgodnie z postanowieniami ustępu 1, poinformuje niezwłocznie o tym drugiego Depozytariusza.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w dwóch egzemplarzach, z których jeden będzie zdeponowany w archiwum Rady Europy, a drugi w archiwum OECD. Sekretarze Generalni Rady Europy i OECD przekażą uwierzytelnione kopie każdemu Państwu członkowskiemu Rady Europy i każdemu Państwu członkowskiemu OECD.

CONVENTION

on mutual administrative assistance in tax matters

PREAMBLE

The member States of the Council of Europe and the Member countries of the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD), signatories of this Convention,

Considering that the development of international movement of persons, capital, goods and services although highly beneficial in itself – has increased the possibilities of tax avoidance and evasion and therefore requires increasing co-operation among tax authorities;

Welcoming the various efforts made in recent years to combat tax avoidance and tax evasion on an international level, whether bilaterally or multilaterally;

Considering that a co-ordinated effort between States is necessary in order to foster all forms of administrative assistance in matters concerning taxes of any kind whilst at the same time ensuring adequate protection of the rights of taxpayers;

Recognising that international co-operation can play an important part in facilitating the proper determination of tax liabilities and in helping the taxpayer to secure his righs;

Considering that fundamental principles entitling every person to have his rights and obligations determined in accordance with a proper legal procedure should be recognised as applying to tax matters in all States and that States should endeavour to protect the legitimate interests of taxpayers, including appropriate protection against discrimination and double taxation;

Convinced therefore that States should not carry out measures or supply information except in conformity with their domestic law and practice, having regard to the necessity of protecting the confidentiality of information, and taking account of international instruments for the protection of privacy and flows of personal data;

Desiring to conclude a convention on mutual administrative assistance in tax matters;

Have agreed as follows:

CHAPTER I

SCOPE OF THE CONVENTION

Article 1

Object of the Convention and persons covered

1. The Parties shall, subject to the provisions of Chapter IV, provide administrative assistance to each other in tax matters. Such assistance may involve, where appropriate, measures taken by judicial bodies.

2. Such administrative assistance shall comprise:

a. exchange of information, including simultaneous tax examinations and participation in tax examinations abroad;

b. assistance in recovery, including measures of conservancy; and

c. service of documents.

3. A Party shall provide administrative assistance whether the person affected is a resident or national of a Party or of any other State.

Article 2

Taxes covered

1. This Convention shall apply:

a. to the following taxes:

i. taxes on income or profits.

ii. taxes on capital gains which are imposed separately from the tax on income or profits,

iii. taxes on net wealth, imposed on behalf of a Party; and

b. to the following taxes:

i. taxes on income, profits, capital gains or net wealth which are imposed on behalf of political subdivisions or local authorities of a Party,

ii. compulsory social security contributions payable to general government or to social security institutions established under public law, and

iii. taxes in other categories, except customs duties, imposed on behalf of a Party, namely:

A. estate, inheritance or gift taxes,

B. taxes on immovable property,

C. general consumption taxes, such as value-added or sales taxes,

D. specific taxes on goods and services such as excise taxes,

E. taxes on the use or ownership of motor vehicles,

F. taxes on the use or ownership of movable property other than motor vehicles,

G. any other taxes;

iv. taxes in categories referred to in sub-paragraph (iii) above which are imposed on behalf of political sub-divisions or local authorities of a Party.

2. The existing taxes to which the Convention shall apply are listed in Annex A in the categories referred to in paragraph 1.

3. The Parties shall notify the Secretary General of the Council of Europe or the Secretary General of OECD (hereinafter referred to as the „Depositaries”) of any change to be made to Annex A as a result of a modification of the list mentioned in paragrahp 2. Such change shall take effect on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Depositary.

4. The Convention shall also apply, as from their adoption, to any identical or substantially similar taxes which are imposed in a Contracting State after the entry into force of the Convention in respect of that Party in addition to or in place of the existing taxes listed in Annex A and, in that event, the Party concerned shall notify one of the Depositaries of the adoption of the tax in question.

CHAPTER II

GENERAL DEFINITIONS

Article 3

Definitions

1. For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires:

a. the terms „applicant State” and „requested State” mean respectively any Party applying for administrative assistance in tax matters and any Party requested to provide such assistance;

b. the term „tax” means any tax or social security contribution to which the Convention applies pursuant to Article 2;

c. the term „tax claim” means any amount of tax, as well as interest thereon, related administrative fines and costs incidental to recovery, which are owed and not yet paid;

d. the term „competent authority” means the persons and authorities listed in Annex B;

e. the term „nationals”, in relation to a Party, means:

i. all individuals possessing the nationality of that Party, and

ii. all legal persons, partnerships, associations and other entities deriving their status as such from the laws in force in that Party.

For each Party that has made a declaration for that purpose, the terms used above will be understood as defined in Annex C.

2. As regards the application of the Convention by a Party, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has under the law of that Party concerning the taxes covered by the Convention.

3. The Parties shall notify one of the Depositaries of any change to be made to Annexes B and C. Such change shall take effect on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Depositary in question.

CHAPTER III

FORMS OF ASSISTANCE

Section I

Exchange of information

Article 4

General provision

1. The Parties shall exchange any information, in particular as provided in this Section, that is foreseeably relevant to:

a. the assessment and collection of tax, and the recovery and enforcement of tax claims, and

b. the prosecution before an administrative authority or the initiation of prosecution before a judicial body.

Information which is unlikely to be relevant to these purposes shall not be exchanged under this Convention.

2. A Party may use information obtained under this Convention as evidence before a criminal court only if prior authorisation has been given by the Party which has supplied the information. However, any two or more Parties may mutually agree to waive the condition of prior authorisation.

3. Any Party may, by a declaration addressed to one of the Depositaries, indicate that, according to its internal legislation, its authorities may inform its resident or national before transmitting information concerning him, in conformity with Articles 5 and 7.

Article 5

Exchange of information on request

1. At the request of the applicant State, the requested State shall provide the applicant State with any information referred to in Article 4 which concerns particular persons or transactions.

2. If the information available in the tax files of the requested State is not sufficient to enable it to comply with the request for information, that State shall take all relevant measures to provide the applicant State with the information requested.

Article 6

Automatic exchange of information

With respect to categories of cases and in accordance with procedures which they shall determine by mutual agreement, two or more Parties shall automatically exchange the information referred to in Article 4.

Article 7

Spontaneous exchange of information

1. A Party shall, without prior request, forward to another Party information of which it has knowledge in the following circumstances:

a. the first-mentioned Party has grounds for supposing that there may be a loss of tax in the other Party;

b. a person liable to tax obtains a reduction in or an exemption from tax in the first-mentioned Party which would give rise to an increase in tax or to liability to tax in the other Party;

c. business dealings between a person liable to tax in a Party and a person liable to tax in another Party are conducted through one or more countries in such a way that a saving in tax may result in one or the other Party or in both;

d. a Party has grounds for supposing that a saving of tax may result from artificial transfers of profits within groups of enterprises;

e. information forwarded to the first-mentioned Party by the other Party has enabled information to be obtained which may be relevant in assessing liability to tax in the latter Party.

2. Each Party shall take such measures and implement such procedures as are necessary to ensure that information described in paragraph 1 will be made available for transmission to another Party.

Article 8

Simultaneous tax examinations

1. At the request of one of them, two or more Parties shall consult together for the purposes of determining cases and procedures for simultaneous tax examinations. Each Party involved shall decide whether or not it wishes to participate in a particular simultaneous tax examination.

2. For the purposes of this Convention, a simultaneous tax examination means an arrangement between two or more Parties to examine simultaneously, each in its own territory, the tax affairs of a person or persons in which they have a common or related interest, with a view to exchanging any relevant information which they so obtain.

Article 9

Tax examinations abroad

1. At the request of the competent authority of the applicant State, the competent authority of the requested State may allow representatives of the competent authority of the applicant State to be present at the appropriate part of a tax examination in the requested State.

2. If the request is acceded to, the competent authority of the requested State hall, as soon as possible, notify the competent authority of the applicant State about the time and place of the examination, the authority or official designated to carry out the examination and the procedures and conditions required by the requested State for the conduct of the examination. All decisions with respect to the conduct of the tax examination shall be made by the requested State.

3. A Party may inform one of the Depositaries of its intention not to accept, as a general rule, such requests as are referred to in paragraph 1. Such a declaration may be made or withdrawn at any time.

Article 10

Conflicting information

If a Party receives from another Party information about a person's tax affairs which appears to it to conflict with information in its possession, it shall so advise the Party which has provided the information.

Section II

Assistance in recovery

Article 11

Recovery of tax claims

1. At the request of the applicant State, the requested State shall, subject to the provisions of Articles 14 and 15, take the necessary steps to recover tax claims of the first-mentioned State as if they were its own tax claim.

2. The provision of paragraph 1 shall apply only to tax claims which form the subject of an instrument permitting their enforcement in the applicant State and, unless otherwise agreed between the Parties concerned, which are not contested. However, where the claim is against a person who is not a resident of the applicant State, paragraph 1 shall only apply, unless otherwise agreed between the Parties concerned, where the claim may no longer be contested.

3. The obligation to provide assistance in the recovery of tax claims concerning a deceased person or his estate, is limited to the value of the estate or of the property acquired by each beneficiary of the estate, according to whether the claim is to be recovered from the estate or from the beneficiaries thereof.

Article 12

Measures of conservancy

At the request of the applicant State the requested State shall, with a view to the recovery of an amount of tax, take measures of conservancy even if the claim is contested or is not yet the subject of an instrument permitting enforcement.

Article 13

Documents accompanying the request

1. The request for administrative assistance under this Section shall be accompanied by:

a. a declaration that the tax claim concerns a tax covered by the Convention and, in the case of recovery that, subject to paragraph 2 of Article 11, the tax claim is not or may not be contested;

b. an official copy of the instrument permitting enforcement in the applicant State, and

c. any other document required for recovery or measures of conservancy.

2. The instrument permitting enforcement in the applicant State shall, where appropriate and in accordance with the provisions in force in the requested State, be accepted, recognised, supplemented or replaced as soon as possible after the date of the receipt of the request for assistance, by an instrument permitting enforcement in the latter State.

Article 14

Time limits

1. Questions concerning any period beyond which a tax claim cannot be enforced shall be governed by the law of the applicant State. The request for assistance shall give particulars concerning that period.

2. Acts of recovery carried out by the requested State in pursuance of a request for assistance, which, according to the laws of that State, would have the effect of suspending or interrupting the period mentioned in paragraph 1, shall also have this effect under the laws of the applicant State. The requested State shall inform the applicant State about such acts.

3. In any case, the requested State is not obliged to comply with a request for assistance which is submitted after a period of 15 years from the date of the original instrument permitting enforcement.

Article 15

Priority

The tax claim in the recovery of which assistance is provided shall not have in the requested State any priority specially accorded to the tax claims of that State even if the recovery procedure used is the one applicable to its own tax claims.

Article 16

Deferral of payment

The requested State may allow deferral of payment or payment by instalments if its laws or administrative practice permit it to do so in similar circumstances, but shall first inform the applicant State.

Section III

Service of documents

Article 17

Service of documents

1. At the request of the applicant State, the requested State shall serve upon the addressee documents, including those relating to judicial decisions, which emanate from the applicant State and which relate to a tax covered by this Convention.

2. The requested State shall effect service of documents:

a. by a method prescribed by its domestic laws for the service of documents of a substantially similar nature;

b. to the extent possible, by a particular method requested by the applicant State or the closest to such method available under its own laws.

3. A Party may effect service of documents directly through the post on a person within the territory of another Party.

4. Nothing in the Convention shall be construed as invalidating any service of documents by a Party in accordance with its laws.

5. When a document is served in accordance with this Article, it need not be accompanied by a translation. However, where it is satisfied that the addressee cannot understand the language of the document, the requested State shall arrange to have it translated into or a summary drafted in its or one of its official languages. Alternatively, it may ask the applicant State to have the document either translated into or accompanied by a summary in one of the official languages of the requested State, the Council of Europe or the OECD.

CHAPTER IV

PROVISIONS RELATING TO ALL FORMS OF ASSISTANCE

Article 18

Information to be provided by the applicant State

1. A request for assistance shall indicate where appropriate:

a. the authority or agency which initiated the request made by the competent authority;

b. the name, address and any other particulars assisting in the identification of the person in respect of whom the request is made;

c. in the case of a request for information, the form in which the applicant State wishes the information to be supplied in order to meet its needs;

d. in the case of a request for assistance in recovery or measures of conservancy, the nature of the tax claim, the components of the tax claim and the assets from which the tax claim may be recovered;

e. in the case of a request for service of documents, the nature and the subject of the document to be served;

f. whether it is in conformity with the law and administrative practice of the applicant State and whether it is justified in the light of the requirements of Article 19.

2. As soon as any other information relevant to the request for assistance comes to its knowledge, the applicant State shall forward it to the requested State.

Article 19

Possibility of declining a request

The requested State shall not be obliged to accede to a request if the applicant State has not pursued all means available in its own territory, except where recourse to such means would give rise to disproportionate difficulty.

Article 20

Response to the request for assistance

1. If the request for assistance is complied with, the requested State shall inform the applicant State of the action taken and of the result of the assistance as soon as possible.

2. If the request is declined, the requested State shall inform the applicant State of that decision and the reason for it as soon as possible.

3. If, with respect to a request for information, the applicant State has specified the form in which it wishes the information to be supplied and the requested State is in a position to do so, the requested State shall supply it in the form requested.

Article 21

Protection of persons and limits to the obligation to provide assistance

1. Nothing in this Convention shall affect the rights and safeguards secured to persons by the laws or administrative practice of the requested State.

2. Except in the case of Article 14, the provisions of this Convention shall not be construed so as to impose on the requested State the obligation:

a. to carry out measures at variance with its own laws or administrative practice or the laws or administrative practice of the applicant State;

b. to carry out measures which it considers contrary to public policy (ordre public) or to its essential interests;

c. to supply information which is not obtainable under its own laws or its administrative practice or under the laws of the applicant State or its administrative practice;

d. to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret, or trade process, or information the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public) or to its essential interests;

e. to provide administrative assistance if and insofar as it considers the taxation in the applicant State to be contrary to generally accepted taxation principles or to the provisions of a convention for the avoidance of double taxation, or of any other convention which the requested State has concluded with the applicant State;

f. to provide assistance if the application of this Convention would lead to discrimination between a national of the requested State and nationals of the applicant State in the same circumstances.

Article 22

Secrecy

1. Any information obtained by a Party under this Convention shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that Party, or under the conditions of secrecy applying in the supplying Party if such conditions are more restrictive.

2. Such information shall in any case be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative or supervisory bodies) involved in the assessment, collection or recovery of, the enforcement or prosecution in respect of, or the determination of appeals in relation to, taxes of that Party. Only the persons or authorities mentioned above may use the information and then only for such purposes. They may, notwithstanding the provisions of paragraph 1, disclose it in public court proceedings or in judicial decisions relating to such taxes, subject to prior authorisation by the competent authority of the supplying Party. However, any two or more Parties may mutually agree to waive the condition of prior authorisation.

3. If a Party has made a reservation provided for in sub-paragraph a. of paragraph 1 of Article 30, any other Party obtaining information from that Party shall not use it for the purpose of a tax in a category subject to the reservation. Similarly, the Party making such a reservation shall not use information obtained under this Convention for the purpose of a tax in a category subject to the reservation.

4. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1, 2 and 3, information received by a Party may be used for other purposes when such information may be used for such other purposes under the laws of the supplying Party and the competent authority of that Party authorises such use. Information provided by a Party to another Party may be transmitted by the latter to a third Party, subject to prior authorisation by the competent authority of the first-mentioned Party.

Article 23

Proceedings

1. Proceedings relating to measures taken under this Convention by the requested State shall be brought only before the appropriate body of that State.

2. Proceedings relating to measures taken under this Convention by the applicant State, in particular those which, in the field of recovery, concern the existence or the amount of the tax claim or the instrument permitting its enforcement, shall be brought only before the appropriate body of that State. If such proceedings are brought, the applicant State shall inform the requested State which shall suspend the procedure pending the decision of the body in question. However, the requested State shall, if asked by the applicant State, take measures of conservancy to safeguard recovery. The requested State can also be informed of such proceedings by any interested person. Upon receipt of such information the requested State shall consult on the matter, if necessary, with the applicant State.

3. As soon as a final decision in the proceedings has been given, the requested State or the applicant State, as the case may be, shall notify the other State of the decision and the implications which it has for the request for assistance.

CHAPTER V

SPECIAL PROVISIONS

Article 24

Implementation of the Convention

1. The Parties shall communicate with each other for the implementation of this Convention through their respective competent authorities. The competent authorities maycommunicate directlyforthis purpose and may authorise subordinate authorities to act on their behalf. The competent authorities of two or more Parties may mutually agree on the mode of application of the Convention among themselves.

2. Where the requested State considers that the application of this Convention in a particular case would have serious and undesirable consequences, the competent authorities of the requested and of the applicant State shall consult each other and endeavour to resolve the situation by mutual agreement.

3. A co-ordinating body composed of representatives of the competent authorities of the Parties shall monitor the implementation and development of this Convention, under the aegis of the OECD. To that end, the co-ordinating body shall recommend any action likely to further the general aims of the Convention. In particular it shall act as a forum for the study of new methods and procedures to increase international co-operation in tax matters and, where appropriate, it may recommend revisions or amendments to the Convention. States which have signed but not yet ratified, accepted or approved the Convention are entitled to be represented at the meetings of the co-ordinating body as observers.

4. A Party may ask the co-ordinating body to furnish opinions on the interpretation of the provisions of the Convention.

5. Where difficulties or doubts arise between two or more rarties regarding the implementation or interpretation of the Convention, the competent authorities of those Parties shall endeavour to resolve the matter by mutual agreement. The agreement shall be communicated to the co-ordinating body.

6. The Secretary General of OECD shall inform the Parties and the Signatory States which have not yet ratified, accepted or approved the Convention, of opinions furnished by the co-ordinating body according to the provisions of paragraph 4 above and of mutual agreements reached under paragraph 5 above.

Article 25

Language

Requests for assistance and answers thereto shall be drawn up in one of the official languages of the OECD and of the Council of Europe or in any other language agreed bilaterally between the Contracting States concerned.

Article 26

Costs

Unless otherwise agreed bilaterally by the Parties concerned:

a. ordinary costs incurred in providing assistance shall be borne by the requested State;

b. extraordinary costs incurred in providing assistance shall be borne by the applicant State.

CHAPTER VI

FINAL PROVISIONS

Article 27

Other international agreements or arrangements

1. The possibilities of assistance provided by this Convention do not limit, nor are they limited by, those contained in existing or future international agreements or other arrangements between the Parties concerned or other instruments which relate to co-operation in tax matters.

2. Notwithstanding the rules of the present Convention, those Parties which are members of the European Economic Community shall apply in their mutual relations the common rules in force in that Community.

Article 28

Signature and entry into force of the Convention

1. This Convention shall be open for signature by the member States of the Council of Europe and the Member countries of OECD. It is subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification acceptance or approval shall be deposited with one of the Depositaries.

2. This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date on which five States have expressed their consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of paragraph 1.

3. In respect of any member State of the Council of Europe or any Member country of OECD which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of the deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval.

Article 29

Territorial application of the Convention

1. Each State may, at the time of signature, or when depositing its instrument of ratification, acceptance or approval, specify the territory or territories to which this Convention shall apply.

2. Any State may, at any later date, by a declaration addressed to one of the Depositaries, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such declaration by the Depositary.

3. Any declaration made under either of the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to one of the Depositaries. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Depositary.

Article 30

Reservations

1. Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance or approval or at any later date, declare that it reserves the right:

a. not to provide any form of assistance in relation to the taxes of other Parties in any of the categories listed in sub-paragraph (b) of paragraph 1 of Article 2, provided that it has not included any domestic tax in that category under Annex A of the Convention;

b. not to provide assistance in the recovery of any tax claim, or in the recovery of an administrative fine, for all taxes or only for taxes in one or more of the categories listed in paragraph 1 of Article 2;

c. not to provide assistance in respect of any tax claim, which is in existence at the date of entry into force of the Convention in respect of that State or, where a reservation has previously been made under sub-paragraph (a) or (b) above, at the date of withdrawal of such a reservation in relation to taxes in the category in question;

d. not to provide assistance in the service of documents for all taxes or only for taxes in one or more of the categories listed in paragraph 1 of Article 2;

e. not to permit the service of documents through the post as provided for in paragraph 3 of Article 17.

2. No other reservation may be made.

3. After the entry into force of the Convention in respect of a Party, that Party may make one or more of the reservations listed in paragraph 1 which it did not make at the time of ratification, acceptance or approval. Such reservations shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the reservation by one of the Depositaries.

4. Any Party which has made a reservation under paragraphs 1 and 3 may wholly or partly withdraw it by means of a notification addressed to one of the Depositaries. The withdrawal shall take effect on the date of receipt of such notification by the Depositary in question.

5. A Party which has made a reservation in respect of a provision of this Convention may not require the application of that provision by any other Party; it may, however, if its reservation is partial, require the application of that provision insofar as it has itself accepted it.

Article 31

Denunciation

1. Any Party may, at any time, denounce this Convention by means of a notification addressed to one of the Depositaries.

2. Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the notification by the Depositary.

3. Any Party which denounces the Convention shall remain bound by the provisions of Article 22 for as long as it retains in its possession any documents or information obtained under the Convention.

Article 32

Depositaries and their functions

1. The Depositary with whom an act, notification or communication has been accomplished, shall notify the member States of the Council of Europe and the Member countries of OECD of:

a. any signature;

b. the deposit of any instrument of ratification, acceptance or approval;

c. any date of entry into force of this Convention in accordance with the provisions of Articles 28 and 29;

d. any declaration made in pursuance of the provisions of paragraph 3 of Article 4 or paragraph 3 of Article 9 and the withdrawal of any such declaration;

e. any reservation made in pursuance of the provisions of Article 30 and the withdrawal of any reservation effected in pursuance of the provisions of paragraph 4 of Article 30;

f. any notification received in pursuance of the provisions of paragraph 3 or 4 of Article 2, paragraph 3 of Article 3, Article 29 or paragraph 1 of Article 31;

g. any other act, notification or communication relating to this Convention.

2. The Depositary receiving a communication or making a notification in pursuance of the provisions of paragraph 1 shall inform immediately the other Depositary thereof.

In witness whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention.

Done at Strasbourg, the 25th day of January 1988, in English and French, both texts being equally authentic, in two copies of which one shall be deposited in the archives of the Council of Europe and the other in the archives of OECD. The Secretaries General of the Council of Europe and of OECD shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe and Member country of OECD.

Załączniki^*)

Załącznik A

Podatki, do których ma zastosowanie konwencja
(artykuł 2 ustęp 2 konwencji)

Załącznik B

Właściwe organy
(artykuł 3 ustęp 1 pkt d) konwencji)

Załącznik C

Definicja słowa „obywatel” w rozumieniu konwencji
(artykuł 3 ustęp 1 pkt e) konwencji)

Annex A

Taxes to which the Convention would apply
(Paragraph 2 of Article 2 of the Convention)

Annex B

Competent authorities
(Paragraph 1 (d) of Article 3 of the Convention)

Annex C

Definition of the world „national” for the purpose of the Convention
(Paragraph 1 (e) of Article 3 of the Convention)

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– konwencja została uznana za słuszną;

– konwencja jest przyjęta, ratyfikowana oraz potwierdzona z zastrzeżeniami złożonymi na podstawie artykułu 30 ust. 1 pkt a), b) i d) powyższej konwencji i będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 19 maja 1997 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati

^*) Oświadczenia i zastrzeżenia państw obejmujące treść załączników A, B i C zawiera poniższe oświadczenie rządowe – przyp. Red.