Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 215 poz. 1411

Na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. Nr 96, poz. 616) zarządza się, co następuje:

2. Do pomocy, o której mowa w ust. 1, mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie wyłączeń blokowych”, oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie pomocy de minimis”.

1) badania podstawowe, badania przemysłowe i prace rozwojowe, określone w art. 30 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

2) techniczne studia wykonalności określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

3) pomoc dla młodych innowacyjnych przedsiębiorców określoną w art. 35 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

4) usługi doradcze w zakresie innowacji i usługi wsparcia innowacji, określone w art. 36 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

5) pomoc na pokrycie kosztów praw własności przemysłowej dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, określoną w art. 33 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

6) pomoc na pokrycie kosztów tymczasowego zatrudnienia wysoko wykwalifikowanego personelu określoną w art. 37 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych.

2. Pomoc de minimis jest udzielana za pośrednictwem Centrum, zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie pomocy de minimis, na wsparcie komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych oraz innych form ich transferu do gospodarki.

1) udzielanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów do państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) udzielanej w zakresie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, w przypadkach gdy:

a) wartość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą objęte pomocą lub

b) udzielenie pomocy zależy od jej przekazania w części lub w całości producentom surowców.

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy de minimis udzielanej w zakresie, o którym mowa w ust. 1, oraz udzielanej:

1) przedsiębiorcom działającym w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) przedsiębiorcom działającym w dziedzinie produkcji podstawowej produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3) przedsiębiorcom działającym w sektorze węglowym zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str.170);

4) na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przyznawanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

2. Pomoc publiczna i pomoc de minimis jest przekazywana na podstawie umowy o wykonanie i finansowanie projektu.

1) przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

2) mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające kryteria określone w załączniku I do rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych;

3) dużym przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo niespełniające kryteriów określonych w załączniku I do rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych.

2. O pomoc publiczną udzielaną za pośrednictwem Centrum nie może ubiegać się przedsiębiorca, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z 2008 r. Nr 93, poz. 585 oraz z 2010 r. Nr 18, poz. 99).

3. Pomoc publiczna udzielana za pośrednictwem Centrum nie może być udzielona mikro-, małemu lub średniemu przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych.

4. Pomoc publiczna udzielana za pośrednictwem Centrum nie może być udzielona dużemu przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej, spełniającemu kryteria przedsiębiorstwa zagrożonego określone w pkt 9–11 komunikatu Komisji – Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2, z późn. zm.).

5. Pomoc de minimis udzielana za pośrednictwem Centrum nie może być udzielona przedsiębiorcy znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej, spełniającemu kryteria przedsiębiorstwa zagrożonego określone w pkt 9–11 komunikatu Komisji – Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.

2. Pomoc publiczna jest udzielana dużemu przedsiębiorcy, jeżeli przedstawi on analizę porównawczą, wskazującą na wystąpienie na skutek udzielenia pomocy publicznej co najmniej jednej z poniższych okoliczności, w porównaniu do sytuacji, jaka miałaby miejsce przy braku jej udzielenia:

1) istotnego zwiększenia rozmiaru projektu;

2) istotnego zwiększenia zasięgu projektu;

3) istotnego skrócenia czasu wykonania projektu;

4) istotnego zwiększenia całkowitej kwoty przeznaczonej przez przedsiębiorcę na wykonanie projektu.

1) 20 000 000 euro – jeżeli koszty kwalifikowalne badań podstawowych stanowią więcej niż połowę całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu albo technicznego studium wykonalności;

2) 10 000 000 euro – jeżeli koszty kwalifikowalne badań przemysłowych stanowią więcej niż połowę całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu albo technicznego studium wykonalności;

3) 7 500 000 euro – w odniesieniu do pozostałych projektów albo technicznych studiów wykonalności.

2. Pomoc publiczna na wykonanie projektu albo technicznego studium wykonalności w ramach inicjatywy Eureka podlega indywidualnej notyfikacji Komisji Europejskiej, jeżeli jej wartość przekracza równowartość:

1) 40 000 000 euro – jeżeli koszty kwalifikowalne badań podstawowych stanowią więcej niż połowę całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu albo technicznego studium wykonalności;

2) 20 000 000 euro – jeżeli koszty kwalifikowalne badań przemysłowych stanowią więcej niż połowę całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu albo technicznego studium wykonalności;

3) 15 000 000 euro – w odniesieniu do pozostałych projektów albo technicznych studiów wykonalności.

1) projekt ma charakter innowacyjny;

2) istnieje zapotrzebowanie na wynik projektu;

3) proponowane rozwiązania są porównywalne lub lepsze od dotychczasowych rozwiązań technicznych, technologicznych lub organizacyjnych;

4) możliwość wykonania projektu nie budzi wątpliwości, a osiągnięcie przewidywanego wyniku jest efektywne ekonomicznie;

5) planowane koszty, w stosunku do przedmiotu i zakresu badań podstawowych, badań przemysłowych i prac rozwojowych, są zasadne.

1) wynagrodzeń wraz z pozapłacowymi kosztami pracy, w tym składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, osób zatrudnionych przy prowadzeniu badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych, w części, w jakiej wynagrodzenia te są bezpośrednio związane z realizacją projektu objętego pomocą;

2) aparatury naukowo-badawczej i innych urządzeń służących do wykonywania badań, w zakresie niezbędnym i przez okres niezbędny do realizacji projektu objętego pomocą; jeżeli aparatura naukowo-badawcza i inne urządzenia nie są wykorzystywane na potrzeby realizacji projektu objętego pomocą przez całkowity okres ich użytkowania, są to koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych, obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości;

3) wynikające z odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej i innych urządzeń służących do wykonywania badań, w zakresie niezbędnym i przez okres niezbędny do realizacji projektu objętego pomocą;

4) gruntów i budynków, w zakresie i przez okres, w jakim są używane do realizacji projektu objętego pomocą; w przypadku budynków są to koszty amortyzacji odpowiadające okresowi prowadzenia badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych, obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości, a w przypadku gruntów są to koszty związane z przeniesieniem własności, koszty wynikające z odpłatnego korzystania z gruntu lub rzeczywiste poniesione koszty kapitałowe;

5) usług badawczych wykonanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów zakupionych lub użytkowanych na podstawie licencji, uzyskanych od osób trzecich na warunkach rynkowych, oraz usług doradczych i usług równorzędnych wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby realizacji projektu objętego pomocą;

6) dodatkowe koszty ogólne ponoszone bezpośrednio w związku z realizacją projektu objętego pomocą;

7) inne koszty operacyjne, w tym koszty nabycia i zużycia materiałów, środków eksploatacyjnych i podobnych produktów ponoszone bezpośrednio w związku z realizacją projektu objętego pomocą.

1) badań podstawowych – 100 % kosztów kwalifikowalnych;

2) badań przemysłowych – 50 % kosztów kwalifikowalnych;

3) prac rozwojowych – 25 % kosztów kwalifikowalnych.

2. W przypadku badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych, planowanych do przeprowadzenia w ramach konsorcjum naukowego lub współpracy dwóch lub więcej przedsiębiorców, intensywność pomocy publicznej wraz ze zwiększeniami, o których mowa w § 15 i 16, jest ustalana osobno dla każdego beneficjenta pomocy.

2. W przypadku wnioskodawcy będącego średnim przedsiębiorcą intensywność udzielanej pomocy publicznej ulega zwiększeniu o 10 punktów procentowych dla badań przemysłowych oraz o 10 punktów procentowych dla prac rozwojowych.

1) projekt obejmuje skuteczną współpracę co najmniej między dwoma niepowiązanymi ze sobą przedsiębiorcami oraz:

a) żaden z przedsiębiorców nie ponosi więcej niż 70 % kosztów kwalifikowalnych wspólnego projektu,

b) projekt obejmuje współpracę co najmniej z jednym mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcą lub współpraca ma charakter transgraniczny, co oznacza, że badania przemysłowe są prowadzone co najmniej w dwóch państwach członkowskich Unii Europejskiej; podwykonawstwo nie jest traktowane jako skuteczna forma współpracy;

2) projekt obejmuje skuteczną współpracę między przedsiębiorcą a jednostką naukową lub zagranicznym publicznym ośrodkiem badawczym, które ponoszą co najmniej 10 % kosztów kwalifikowalnych i mają prawo do publikowania wyników projektów w zakresie, w jakim pochodzą one z prowadzonych przez te podmioty badań przemysłowych; podwykonawstwo nie jest traktowane jako skuteczna forma współpracy;

3) wyniki projektu są szeroko rozpowszechniane za pośrednictwem:

a) konferencji technicznych lub naukowych lub

b) czasopism naukowych lub technicznych, lub powszechnie dostępnych baz danych zapewniających swobodny dostęp do uzyskanych wyników badań, lub

c) oprogramowania bezpłatnego lub oprogramowania z licencją otwartego dostępu.

1) projekt obejmuje skuteczną współpracę co najmniej między dwoma niepowiązanymi ze sobą przedsiębiorcami oraz:

a) żaden z przedsiębiorców nie ponosi więcej niż 70 % kosztów kwalifikowalnych wspólnego projektu,

b) projekt obejmuje współpracę co najmniej z jednym mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcą lub współpraca ma charakter transgraniczny, co oznacza, że prace rozwojowe są prowadzone co najmniej w dwóch państwach członkowskich Unii Europejskiej; podwykonawstwo nie jest traktowane jako skuteczna forma współpracy;

2) projekt obejmuje skuteczną współpracę między przedsiębiorcą a jednostką naukową lub zagranicznym publicznym ośrodkiem badawczym, które ponoszą co najmniej 10 % kosztów kwalifikowalnych i mają prawo do publikowania wyników projektów w zakresie, w jakim pochodzą one z prowadzonych przez te podmioty prac rozwojowych; podwykonawstwo nie jest traktowane jako skuteczna forma współpracy.

1) § 13 ust. 1 pkt 2, wraz ze zwiększeniami, o których mowa w § 14 i 15, z uwzględnieniem zasad sumowania, o których mowa w § 8, nie może przekroczyć:

a) 80 % kosztów kwalifikowalnych dla mikro- i małych przedsiębiorców.

b) 75 % kosztów kwalifikowalnych dla średnich przedsiębiorców,

c) 65 % kosztów kwalifikowalnych dla dużych przedsiębiorców;

2) § 13 ust. 1 pkt 3, wraz ze zwiększeniami, o których mowa w § 14 i 16, z uwzględnieniem zasad sumowania, o których mowa w § 8, nie może przekroczyć:

a) 60 % kosztów kwalifikowalnych dla mikro- i małych przedsiębiorców,

b) 50 % kosztów kwalifikowalnych dla średnich przedsiębiorców,

c) 40 % kosztów kwalifikowalnych dla dużych przedsiębiorców.

2. Wartości wkładów finansowych, o których mowa w ust. 1, nie wlicza się do wartości pomocy publicznej, jeżeli jest spełniony co najmniej jeden z następujących warunków:

1) przedsiębiorcy uczestniczący we wspólnych badaniach podstawowych, badaniach przemysłowych lub pracach rozwojowych ponoszą ich całkowite koszty;

2) wyniki badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych nieskutkujące powstaniem praw własności przemysłowej są rozpowszechniane w sposób określony w § 15 pkt 3, a prawa wynikające z uzyskanych wyników badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych będących efektem działalności jednostki naukowej lub zagranicznego publicznego ośrodka badawczego są im przekazywane w całości;

3) jednostka naukowa lub zagraniczny publiczny ośrodek badawczy w zamian za prawa majątkowe wynikające z uzyskanych wyników badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych, będących efektem ich działalności, otrzymują od podmiotów uczestniczących we wspólnych badaniach podstawowych, badaniach przemysłowych lub pracach rozwojowych wynagrodzenie odpowiadające wartości rynkowej tych praw;

4) prawa majątkowe oraz prawo dostępu do wyników badań podstawowych, badań przemysłowych lub prac rozwojowych są proporcjonalne do udziału finansowego stron w prowadzeniu tych badań.

1) 75 % kosztów kwalifikowalnych dla mikro-, małych lub średnich przedsiębiorców;

2) 65 % kosztów kwalifikowalnych dla dużych przedsiębiorców.

2. W przypadku technicznych studiów wykonalności na potrzeby prac rozwojowych intensywność udzielonej pomocy publicznej nie może przekroczyć:

1) 50 % kosztów kwalifikowalnych dla mikro-, małych lub średnich przedsiębiorców;

2) 40 % kosztów kwalifikowalnych dla dużych przedsiębiorców.

1) jest mikro- lub małym przedsiębiorcą;

2) rozpoczął działalność na rynku nie wcześniej niż sześć lat przed otrzymaniem pomocy;

3) wydatki na działalność badawczo-rozwojową stanowią co najmniej 15 % jego całkowitych kosztów operacyjnych co najmniej w jednym roku z trzech lat poprzedzających udzielenie pomocy lub w przypadku przedsiębiorcy rozpoczynającego działalność – w bieżącym okresie podatkowym objętym zewnętrznym audytem.

2. Jeżeli usługodawca nie posiada krajowego lub europejskiego certyfikatu, intensywność pomocy nie przekracza 75 % kosztów kwalifikowalnych.

2. W przypadku gdy usługodawca jest podmiotem nienastawionym na zysk, zakup usług następuje po cenach odzwierciedlających ich pełny koszt powiększony o marżę przyjętą w danych stosunkach handlowych.

1) doradztwa w zakresie zarządzania;

2) pomocy technicznej;

3) usług związanych z transferem technologii;

4) szkoleń;

5) doradztwa w zakresie nabywania i ochrony praw własności intelektualnej oraz handlu tymi prawami;

6) doradztwa w zakresie umów licencyjnych;

7) doradztwa w zakresie postępowań dotyczących uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności z normą krajową lub ponadnarodową oraz w zakresie korzystania z tego certyfikatu.

2. W przypadku usług wsparcia innowacji do kosztów kwalifikowalnych zalicza się koszty:

1) korzystania z pomieszczeń oraz urządzeń biurowych;

2) pozyskiwania informacji z banków danych;

3) korzystania z bibliotek technicznych;

4) badań rynku;

5) korzystania z laboratoriów lub wyspecjalizowanej aparatury;

6) uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do oznaczenia wyrobu znakiem zgodności z normą krajową lub ponadnarodową;

7) certyfikacji w rozumieniu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935).

1) koszty poprzedzające udzielenie patentu na wynalazek, dodatkowego prawa ochronnego na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w tym koszty związane ze zgłoszeniem wynalazku, wzoru użytkowego lub wzoru przemysłowego;

2) koszty tłumaczenia, w tym tłumaczenia przysięgłego, dokumentacji niezbędnej do zgłoszenia wynalazku, wzoru użytkowego lub wzoru przemysłowego;

3) koszty postępowania spornego.

2. Wysoko wykwalifikowany personel, o którym mowa w ust. 1, tworzą:

1) pracownicy naukowo-badawczy,

2) osoby posiadające tytuł zawodowy inżyniera,

3) osoby wykonujące projekty w ramach działalności innowacyjnej przedsiębiorcy,

4) osoby odpowiedzialne za marketing

– posiadające wyższe wykształcenie i co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe; do okresu doświadczenia zawodowego wlicza się okres studiów doktoranckich.

3. Pomoc publiczna na pokrycie kosztów zatrudnienia wysoko wykwalifikowanego personelu może zostać udzielona przedsiębiorcy w przypadku, gdy personel ten:

1) nie zastępuje innych pracowników, lecz jest zatrudniony na nowo utworzonych stanowiskach u przedsiębiorcy;

2) został zatrudniony u przedsiębiorcy na czas określony, w wyniku porozumienia między przedsiębiorcą a jednostką naukową lub zagranicznym publicznym ośrodkiem badawczym albo dużym przedsiębiorcą, w których posiada co najmniej dwuletni staż pracy; w okresie zatrudnienia u przedsiębiorcy personel ten pozostaje na urlopie bezpłatnym w jednostce naukowej lub w zagranicznym publicznym ośrodku badawczym albo u dużego przedsiębiorcy;

3) wykonuje u tego przedsiębiorcy zadania związane z realizacją badań naukowych lub prac rozwojowych lub z działalnością innowacyjną.

2. Maksymalną intensywność pomocy publicznej brutto, o której mowa w ust. 1, oblicza się dla jednego mikro-, małego lub średniego przedsiębiorcy i jednej osoby zatrudnionej zgodnie z § 31 ust. 3.

3. Kosztami kwalifikowalnymi w ramach pomocy publicznej na zatrudnienie wysoko wykwalifikowanego personelu są koszty zatrudnienia tego personelu, w tym koszty korzystania z usług agencji doradztwa personalnego, oraz koszty świadczeń związanych z zatrudnieniem.

1) koszty zatrudnienia osób wykonujących projekt;

2) koszty narzędzi i sprzętu wykorzystywanych w czasie wykonywania projektu; jeżeli takie narzędzia i sprzęt są używane w okresie dłuższym niż czas wykonywania projektu, za koszty kwalifikowalne przyjmuje się koszty amortyzacji w okresie wykonywania projektu, obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości;

3) koszty budynków i gruntów wykorzystywanych w czasie wykonywania projektu; w przypadku budynków za koszty kwalifikowalne przyjmuje się koszty amortyzacji w okresie wykonywania projektu, obliczone na podstawie przepisów o rachunkowości; w przypadku gruntów za koszty kwalifikowalne przyjmuje się koszty związane z przeniesieniem własności, koszty wynikające z odpłatnego korzystania z gruntu lub rzeczywiste poniesione koszty kapitałowe;

4) koszty doradztwa lub równoważnych usług wykorzystywanych wyłącznie do celów wykonania projektu, nabytych po cenach rynkowych, pod warunkiem że w transakcji nie ma elementów zmowy, przy czym koszty te uznaje się do wysokości 70 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu;

5) inne koszty operacyjne, w tym koszty materiałów, dostaw i podobnych produktów, ponoszone bezpośrednio w związku z wykonaniem projektu;

6) koszty opłat urzędowych ponoszonych w związku z realizacją czynności objętych projektem;

7) koszty pomocy prawnej bezpośrednio związanej z realizacją czynności objętych projektem;

8) dodatkowe koszty ogólne ponoszone bezpośrednio w związku z realizacją czynności objętych projektem, przy czym koszty te uznaje się do wysokości 15 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych projektu.

2. Pomoc publiczna i pomoc de minimis jest udzielana na zasadach określonych w rozporządzeniu do dnia 30 czerwca 2014 r.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego: B. Kudrycka

¹⁾ Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kieruje działem administracji rządowej – nauka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. Nr 216, poz. 1596).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 33, poz. 286, z 2005 r. Nr 10, poz. 68, Nr 163, poz. 1362 i Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217 i 1218 i Nr 208, poz. 1539, z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 136, poz. 958, z 2008 r. Nr 180, poz. 1113, Nr 216, poz. 1368 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 20 maja 2009 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. Nr 89, poz. 732), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące system nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 620 i Nr 155, poz. 1036).