Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 150 poz. 1010

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 i Nr 157, poz. 1241) zarządza się, co następuje:

1) dużym przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę innego niż mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca;

2) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 800/2008”;

3) przedsiębiorcy zagrożonym – należy przez to rozumieć:

a) dużego przedsiębiorcę, który spełnia kryteria przedsiębiorstwa zagrożonego w rozumieniu pkt 9–11 komunikatu Komisji Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2, z późn. zm.),

b) mikroprzedsiębiorcę, małego lub średniego przedsiębiorcę, który spełnia kryteria zagrożonego przedsiębiorstwa, określone w art. 1 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 800/2008;

4) wykonawcy – należy przez to rozumieć podmiot wybrany przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, zwaną dalej „Agencją”, w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych, w ramach realizowanego przez Agencję projektu systemowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

2. Pomoc jest udzielana w formie finansowania kosztów usług świadczonych bezpłatnie lub za odpłatnością niższą od ceny rynkowej przez wykonawców na rzecz przedsiębiorców, o których mowa w ust. 3.

3. Pomoc jest udzielana przedsiębiorcom, którzy nie byli zagrożeni w dniu 1 lipca 2008 r., ale którzy stali się zagrożonymi po tym dniu w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

1) udzielona ani wypłacona, jeżeli na przedsiębiorcy ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem i wspólnym rynkiem;

2) udzielona na działalność związaną z wywozem do państw członkowskich Unii Europejskiej albo państw trzecich, jeżeli pomoc ta jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

3) uwarunkowana pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

1) rybołówstwa objętego rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198, z późn. zm.);

2) produkcji pierwotnej produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1857/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem produktów rolnych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001 (Dz. Urz. UE L 358 z 16.12.2006, str. 3), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1857/2006”;

3) przetwarzania produktów rolnych oraz obrotu produktami rolnymi w rozumieniu art. 2 pkt 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1857/2006, jeżeli:

a) wartość pomocy byłaby ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorców objętych pomocą lub

b) przyznanie pomocy zależałoby od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców.

1) analizę przyczyn trudnej sytuacji ekonomicznej przedsiębiorcy oraz prezentację różnych założeń rynkowych, wynikających z badań rynku;

2) opis aktualnej sytuacji przedsiębiorcy, w tym opis wpływu otoczenia zewnętrznego przedsiębiorcy na tę sytuację;

3) prezentację proponowanej przyszłej strategii przedsiębiorcy i opis sposobu powrotu do żywotności ekonomicznej;

4) przegląd i opis planowanych środków restrukturyzacyjnych i związanych z nimi kosztów;

5) harmonogram wdrożenia planowanych środków restrukturyzacyjnych oraz ostateczny termin wdrożenia planu;

6) informację o zdolnościach produkcyjnych przedsiębiorcy, w szczególności o ich wykorzystaniu oraz ich redukcji;

7) opis ustaleń finansowych do celów restrukturyzacji, w tym dotyczących:

a) wykorzystania wciąż dostępnego kapitału,

b) sprzedaży aktywów lub spółek zależnych w celu finansowania restrukturyzacji,

c) finansowych zobowiązań udziałowców i osób trzecich, w tym banków,

d) zapotrzebowania na pomoc publiczną wraz z określeniem jej kwoty,

e) kosztów wdrożenia planu i źródeł jego finansowania;

8) prognozę zysków lub strat, przewidzianych do osiągnięcia lub poniesienia w okresie kolejnych 5 lat, wraz z szacowaną stopą zwrotu z kapitału oraz studium wrażliwości, opartą na co najmniej 3 scenariuszach;

9) imię i nazwisko autora planu;

10) datę sporządzenia planu.

1) doradczych związanych z opracowaniem planu;

2) doradczych prowadzących do wdrożenia planu;

3) szkoleniowych i doradczych mających na celu przygotowanie pracowników przedsiębiorcy do wdrożenia planu;

4) szkoleniowych i doradczych mających na celu przekwalifikowanie zwalnianych pracowników.

2. Wydatki kwalifikowalne, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie stanowią pomocy, jeżeli:

1) przedsiębiorca otrzymujący pomoc nie jest obowiązany do ponoszenia tych wydatków na podstawie odrębnych przepisów oraz

2) pracownik, po otrzymaniu wsparcia w postaci szkoleń lub doradztwa, nie zostanie ponownie zatrudniony u tego samego przedsiębiorcy.

3. Poniesienie wydatków kwalifikowalnych powinno być dokumentowane odpowiednimi dowodami księgowymi, w szczególności rachunkami lub fakturami, wraz z dowodami zapłaty.

4. Dowody księgowe powinny w sposób jednoznaczny potwierdzać związek między świadczonymi usługami i poniesionymi wydatkami kwalifikowalnymi.

2. Pomoc może być udzielona przedsiębiorcy, o ile łączna wartość otrzymanej przez niego pomocy de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5), oraz pomocy, o której mowa w pkt 4.2.2 komunikatu Komisji, nie przekroczy w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. równowartości w złotych kwoty 500 tysięcy euro brutto, obliczonej według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu udzielenia pomocy.

3. Pomocy nie można łączyć z pomocą de minimis w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych.

4. Pomoc podlega kumulacji z pomocą inną niż de minimis, udzieloną przedsiębiorcy w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, a skumulowana kwota pomocy nie może przekroczyć dopuszczalnej intensywności pomocy określonej w przepisach mających zastosowanie przy udzielaniu pomocy innej niż de minimis.

5. Pomoc udzielana w transzach podlega dyskontowaniu zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. Nr 194, poz. 1983, z 2006 r. Nr 183, poz. 1355 oraz z 2009 r. Nr 122, poz. 1008).

2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności:

1) wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3;

2) termin składania zgłoszeń;

3) termin, w jakim wykonawca poinformuje przedsiębiorcę o tym, czyjego zgłoszenie spełnia warunki udzielenia pomocy, nie dłuższy niż 14 dni od dnia upływu terminu składania zgłoszeń;

4) kryteria oceny zgłoszenia.

3. W odpowiedzi na ofertę świadczenia pomocy przedsiębiorca kieruje do wykonawcy zgłoszenie.

4. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera w szczególności:

1) dane pozwalające na identyfikację przedsiębiorcy, w tym: firmę, oznaczenie siedziby i adres albo miejsce zamieszkania i adres, numer identyfikacji podatkowej (NIP), numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w ewidencji działalności gospodarczej;

2) wskazanie, czy przedsiębiorca jest mikroprzedsiębiorcą, małym, średnim czy dużym przedsiębiorcą;

3) informacje pozwalające na opracowanie planu w zakresie, o którym mowa w § 7.

5. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3, załącza się:

1) zaświadczenia albo oświadczenie, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z 2008 r. Nr 93, poz. 585 oraz z 2010 r. Nr 18, poz. 99);

2) oświadczenie przedsiębiorcy dotyczące otrzymanej dotychczas pomocy, o której mowa w pkt 4.2.2 komunikatu Komisji.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:

1) zakres obowiązków wykonawcy w ramach opracowania lub wdrożenia planu polegających na realizacji usług doradczych lub szkoleniowych;

2) harmonogram wykonania obowiązków przez wykonawcę;

3) zakres obowiązków przedsiębiorcy w ramach współpracy z wykonawcą;

4) numer referencyjny programu pomocowego, na którego podstawie udzielana jest pomoc;

5) zasady zwrotu pomocy, w szczególności w przypadku niedotrzymania warunków dotyczących jej udzielenia lub przeznaczenia.

Minister Rozwoju Regionalnego: E. Bieńkowska

¹⁾ Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej – rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).