REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 110 poz. 732
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 1 czerwca 2010 r.
w sprawie nadawania, potwierdzania, podwyższania i utraty klasy kwalifikacyjnej przez podoficerów i szeregowych zawodowych
Na podstawie art. 46a ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593 i Nr 107, poz. 679) zarządza się, co następuje:
1) organy właściwe do powoływania komisji egzaminacyjnych i nadawania klas kwalifikacyjnych;
2) wymagania w zakresie kwalifikacji członków komisji oraz liczbę członków tych komisji;
3) szczegółowy sposób i tryb nadawania, potwierdzania, podwyższania i utraty klas kwalifikacyjnych;
4) sposób przeprowadzania i zdawania egzaminów;
5) zakres wiedzy i umiejętności sprawdzany w czasie egzaminów.
1) na trzecią klasę kwalifikacyjną – dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej podpułkownika, a w przypadku absolwentów, o których mowa w § 5 ust. 2 – komendant szkoły podoficerskiej;
2) na drugą klasę kwalifikacyjną – dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej pułkownika;
3) na pierwszą klasę kwalifikacyjną – dowódca jednostki wojskowej zajmujący stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej generała brygady;
4) na mistrzowską klasę kwalifikacyjną – szef (dyrektor) komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Dowódca Garnizonu Warszawa, Szef Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Szef Służby Wywiadu Wojskowego.
2. Organy właściwe do powoływania komisji egzaminacyjnych i do nadawania klas kwalifikacyjnych mistrzowskiej, pierwszej i drugiej mogą także powoływać komisje egzaminacyjne do nadawania niższych klas kwalifikacyjnych:
1) klasy mistrzowskiej dla klas – pierwszej, drugiej i trzeciej;
2) klasy pierwszej dla klas – drugiej i trzeciej;
3) klasy drugiej dla klasy trzeciej.
2. Podoficerowie i szeregowi wchodzący w skład komisji egzaminacyjnych muszą posiadać klasę kwalifikacyjną – w zakresie odpowiadającym sprawdzanej wiedzy lub umiejętności specjalistycznych, równą lub wyższą niż ta, dla której nadania lub potwierdzenia powołana została komisja.
3. W skład komisji egzaminacyjnych powołuje się żołnierzy zawodowych w liczbie niezbędnej do sprawnego przeprowadzenia egzaminu. Komisja egzaminacyjna może liczyć od 5 do 12 żołnierzy zawodowych.
1) nabycia wiedzy i umiejętności praktycznych w specjalności właściwej dla zajmowanego stanowiska służbowego;
2) potwierdzenia w czasie egzaminu kwalifikacyjnego wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych przewidzianych w szczegółowych kryteriach uzyskiwania klas kwalifikacyjnych specjalistów wojskowych;
3) zajmowania etatowego stanowiska służbowego w specjalności wojskowej, w której żołnierz zawodowy ubiega się o określoną klasę kwalifikacyjną przez okres umożliwiający uzyskanie odpowiedniego poziomu wiedzy i umiejętności praktycznych:
a) dla klasy trzeciej – co najmniej dwóch i pół roku od daty objęcia stanowiska służbowego,
b) dla klasy drugiej – co najmniej trzech lat od daty uzyskania trzeciej klasy kwalifikacyjnej,
c) dla klasy pierwszej – co najmniej trzech lat od daty uzyskania drugiej klasy kwalifikacyjnej,
d) dla klasy mistrzowskiej – co najmniej dwóch lat od daty uzyskania pierwszej klasy kwalifikacyjnej.
2. Absolwenci centrów i ośrodków szkolenia oraz szkól podoficerskich mogą uzyskać trzecią klasę kwalifikacyjną bezpośrednio po ukończeniu nauki w tych placówkach, jeżeli w trakcie egzaminów końcowych uzyskali ogólną ocenę bardzo dobrą.
2. W przypadku gdy żołnierz zawodowy nie zamierza podnosić swoich kwalifikacji, na jego wniosek, można przyznać mu klasę kwalifikacyjną na stałe, pod warunkiem co najmniej dwukrotnego jej potwierdzenia. Klasa kwalifikacyjna przyznawana jest na stałe żołnierzowi zawodowemu pozostającemu w specjalności wojskowej, w której ją uzyskał.
3. Do potwierdzenia klasy kwalifikacyjnej zobowiązani są żołnierze zawodowi, którzy zostali wyznaczeni na stanowiska służbowe oznaczone inną specjalnością wojskową. Aby zachować uzyskaną w innej specjalności klasę kwalifikacyjną, żołnierz zawodowy musi ją potwierdzić w nowej specjalności w ciągu dwóch lat od daty wyznaczenia na nowe stanowisko służbowe.
4. Potwierdzenia klasy kwalifikacyjnej dokonują organy, o których mowa w § 2.
1) z powodu popełnionych uchybień w trakcie wykonywania obowiązków służbowych doprowadził do:
a) niesprawności, awarii lub uszkodzenia użytkowanego albo powierzonego uzbrojenia i sprzętu wojskowego,
b) powstania znacznej szkody w powierzonym mieniu wojskowym;
2) nie potwierdził klasy kwalifikacyjnej, nie przystąpił do egzaminu lub nie zdał egzaminu w celu podwyższenia klasy kwalifikacyjnej;
3) po wyznaczeniu na stanowisko służbowe w nowej specjalności wojskowej nie potwierdził jej na dotychczas posiadanym poziomie.
2. Utrata posiadanej klasy kwalifikacyjnej jest równoznaczna z jej obniżeniem do klasy bezpośrednio niższej i powoduje konieczność potwierdzenia odpowiednio niższej klasy kwalifikacyjnej w okresie dwóch lat.
3. Utrata trzeciej klasy kwalifikacyjnej jest równoznaczna z jej pozbawieniem.
2. Żołnierzowi zawodowemu, którego odwołanie uznano za uzasadnione z przyczyn określonych w § 10 ust. 1 pkt 1, przywraca się posiadaną dotychczas klasę kwalifikacyjną.
1) wiedza nabyta w czasie:
a) szkolenia podstawowego, specjalistycznego, doskonalenia indywidualnego i szkolenia zespołowego na symulatorach i trenażerach,
b) zgrywania pododdziałów z zakresu szkolenia bojowego,
c) kształcenia w szkołach podoficerskich i na kursach kwalifikacyjnych
– z takich przedmiotów jak: taktyka, szkolenie ogniowe (strzeleckie), rozpoznanie i armie obce, szkolenie inżynieryjno-saperskie, obrona przed bronią masowego rażenia, powszechna obrona przeciwlotnicza, łączność, terenoznawstwo, szkolenie medyczne oraz dodatkowo z przedmiotów specjalistycznych, kierunkowych dla pododdziału, w ramach którego występuje dana specjalność wojskowa;
2) praktyczne wykonanie czynności wynikających ze specyfiki dla danej specjalności wojskowej: strzelania z broni etatowej, norm szkoleniowych dla danego rodzaju wojsk lub służb, zadań bojowych (ćwiczebnych).
Minister Obrony Narodowej: B. Klich
- Data ogłoszenia: 2010-06-23
- Data wejścia w życie: 2010-07-08
- Data obowiązywania: 2014-01-15
- Dokument traci ważność: 2015-02-25
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA