Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 66 poz. 422

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 11 grudnia 2009 r. w Warszawie została podpisana Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w następującym brzmieniu:

UMOWA MIĘDZY
RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
A
RZĄDEM STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI
O STATUSIE SIŁ ZBROJNYCH STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI NA TERYTORIUM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Preambuła

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki (Stanów Zjednoczonych), dalej zwane łącznie „Stronami”, a pojedynczo „Stroną”;

Uwzględniając fakt, iż zacieśnienie wzajemnej współpracy w dziedzinie obronności znacząco wzmocni istniejące stosunki między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi i zobowiązania z zakresu bezpieczeństwa stosownie do postanowień Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 roku, oraz będzie stanowiło istotny wkład w utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa;

Kierując się postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych sporządzonej w San Francisco dnia 26 czerwca 1945 roku i Traktatu Północnoatlantyckiego;

Uznając, że współpraca w dziedzinie obronności jest oparta na pełnym poszanowaniu suwerenności państw Stron;

Biorąc pod uwagę fakt, iż na podstawie porozumienia między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi, komponenty sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, ich personel cywilny i członkowie rodzin mogą przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

Biorąc pod uwagę fakt, iż celem pobytu sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest udział we wspólnych działaniach obronnych i promowanie pokoju i bezpieczeństwa w obszarach wzajemnego zainteresowania;

Dążąc do uregulowania kwestii dotyczących pobytu członków Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

Uznając stosowanie Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. zwanej dalej „umową NATO SOFA” i dążąc do uzupełnienia jej postanowień;

Odnosząc się do postanowień Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie środków bezpieczeństwa służących ochronie informacji niejawnych w sferze wojskowej, podpisanej w Warszawie dnia 8 marca 2007 r.;

Uzgodniły co następuje:

1. Niniejsza Umowa uzupełnia umowę NATO SOFA i bardziej szczegółowo określa status i warunki regulujące pobyt sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, członków sił zbrojnych, personelu cywilnego i członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Niniejsza Umowa, w określonych sytuacjach w niej wskazanych, określa również status i warunki regulujące pobyt wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z dostawą towarów i świadczeniem usług siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych.

2. W sprawach nieuregulowanych niniejszą Umową stosuje się odpowiednie postanowienia umowy NATO SOFA, jeśli takowe istnieją.

Dla celów niniejszej Umowy, wyrażenie:

a. „siły zbrojne Stanów Zjednoczonych” - oznacza podmiot obejmujący członków sił zbrojnych, personelu cywilnego oraz całe mienie, sprzęt i materiały Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

b. „siły zbrojne” - posiada takie samo znaczenie, jak w Artykule I ustęp 1 litera (a) umowy NATO SOFA;

c. „personel cywilny” oznacza:

(i) osoby, o których mowa w Artykule I ustęp 1 litera (b) umowy NATO SOFA,

(ii) obywateli Stanów Zjednoczonych, którzy są zatrudnieni przez Rząd Stanów Zjednoczonych i którzy służą przy siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych,

(iii) pracowników niepolskich i nie prowadzących działalności gospodarczej organizacji, którzy są obywatelami Stanów Zjednoczonych bądź osobami zamieszkałymi na stałe w Stanach Zjednoczonych i którzy nie są osobami zamieszkałymi na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i którzy wyłącznie w celu dbania o dobro, morale lub edukację sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych towarzyszą tym siłom zbrojnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dla celów Artykułu 13 niniejszej Umowy, wyrażenie „personel cywilny” nie oznacza obywateli Rzeczypospolitej Polskiej ani osób zamieszkałych na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dla celów Artykułu 15 i 17 niniejszej Umowy, wyrażenie „personel cywilny” nie oznacza osób, o których mowa w punkcie (iii) powyżej.

d. „członek rodziny” - oznacza osobę, o której mowa w Artykule 1 ustęp 1 litera (c) umowy NATO SOFA, oraz osobę, która z powodów prawnych, finansowych lub zdrowotnych jest zależna od członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego, pozostaje na jego utrzymaniu, zamieszkuje wspólnie z takim członkiem i przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za zgodą odpowiednich władz sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych;

e.„wykonawca kontraktowy” - oznacza osobę fizyczną, która nie jest członkiem sił zbrojnych ani personelu cywilnego, osobę prawną albo inny podmiot posiadający zdolność prawną, dostarczający towary lub świadczący usługi siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych na podstawie umowy lub umowy o podwykonawstwo zawartej z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz;

f. „wykonawca kontraktowy Stanów Zjednoczonych” - oznacza osobę fizyczną, która nie jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i nie jest osobą zamieszkałą na stałe w Rzeczypospolitej Polskiej lub osobę prawną, która nie jest zarejestrowana w Rzeczypospolitej Polskiej, oraz jest obecna na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w celu dostarczania towarów i świadczenia usług siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych na podstawie umowy zawartej z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz;

g. „pracownik wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych” - oznacza osobę fizyczną, która nie jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej ani osobą zamieszkałą na stałe w Rzeczypospolitej Polskiej, która pozostaje w stosunku pracy z wykonawcą kontraktowym Stanów Zjednoczonych i która wykonuje pracę w Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w związku z umową lub umową o podwykonawstwo na dostawy towarów lub świadczenie usług siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych;

h. „lokalny pracownik cywilny” - oznacza osobę, która nie jest członkiem sił zbrojnych ani personelu cywilnego, uprawnioną do pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej i do zatrudnienia przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych na podstawie przepisów prawa obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej;

i. „uzgodnione obiekty i tereny” - oznacza tereny, obiekty, budynki lub konstrukcje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące własnością Rzeczypospolitej Polskiej i używane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych za zgodą Rzeczypospolitej Polskiej;

j. „informacje niejawne” - oznacza informacje wytworzone przez lub dla Ministerstwa Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej lub Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych Ameryki (w Stanach Zjednoczonych określane jako „wojskowe informacje niejawne”), lub informacje, którymi one prawnie dysponują lub które znajdują się pod ich kontrolą, i które wymagają ochrony zgodnie z wewnętrznym prawem Stron oraz postanowieniami niniejszej Umowy. Informacje niejawne mogą mieć formę ustną, wizualną, formę dokumentu, lub dowolną inną formę, w tym także formę sprzętu lub technologii;

k. „organ wykonawczy” - oznacza Ministerstwo Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej i Departament Obrony Stanów Zjednoczonych.

1. Uznając wzajemne korzyści wynikające z obecności sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wspólnych działań obronnych, Rzeczpospolita Polska udostępnia siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych bez kosztów wynajmu lub podobnych kosztów uzgodnione obiekty i tereny, w tym uzgodnione obiekty i tereny użytkowane wspólnie przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej i siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, zgodnie ze szczegółowymi umowami zawartymi pomiędzy obiema Stronami i z należytym uwzględnieniem warunków operacyjnych i bezpieczeństwa. O ile nie postanowiono inaczej, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych płacą proporcjonalną część wszystkich niezbędnych kosztów eksploatacji i utrzymania związanych z korzystaniem przez nie z uzgodnionych obiektów i terenów.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych i osoby przez nich zatrudnione, lokalni pracownicy cywilni sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych oraz pojazdy, jednostki pływające i statki powietrzne używane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz, są uprawnione do dostępu do uzgodnionych obiektów i terenów oraz korzystania z nich.

3. Organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej udziela w największym możliwym stopniu pomocy w ułatwieniu siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych stacjonującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na ich wniosek, czasowego dostępu do nieruchomości gruntowych będących własnością Skarbu Państwa, które nie należą do uzgodnionych obiektów i terenów, nieruchomości gruntowych będących własnością władz samorządowych i prywatnych nieruchomości gruntowych, dla potrzeb przeprowadzenia manewrów i szkoleń sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do działań uregulowanych w Artykule 5 niniejszej Umowy. Działania sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, o których mowa w niniejszym ustępie, mogą być realizowane wyłącznie za zgodą organu wykonawczego Rzeczypospolitej Polskiej. W szczególności organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej nie udziela zgody na działania, które uzna za stanowiące zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego.

4. W uzgodnionych obiektach i terenach obowiązuje prawo Rzeczypospolitej Polskiej. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, członkowie sił zbrojnych, personelu cywilnego i członkowie rodzin, są zobowiązani przestrzegać prawa Rzeczypospolitej Polskiej w uzgodnionych obiektach i terenach oraz na pozostałej części terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiedzialny za uzyskanie wszelkich upoważnień i zezwoleń wymaganych przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej w największym możliwym zakresie, biorąc pod uwagę informacje, dokumenty i analizy techniczne, o których mowa poniżej. Organ wykonawczy Stanów Zjednoczonych udziela pomocy organowi wykonawczemu Rzeczypospolitej Polskiej poprzez niezwłoczne dostarczenie, na wniosek, odpowiednich, istniejących, możliwych do ujawnienia informacji, dokumentów i analiz technicznych, o ile jest to właściwe. Stany Zjednoczone nie ponoszą opłat za uzyskiwanie takich upoważnień oraz zezwoleń.

6. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą podejmować roboty budowlane oraz dokonywać zmian i ulepszeń w uzgodnionych obiektach i terenach w zakresie, w jakim wymienione roboty, zmiany i ulepszenia są rozsądnie konieczne dla wspierania wspólnie uzgodnionej misji sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych w uzgodnionych obiektach i terenach, z zastrzeżeniem następujących postanowień:

a. Prawo Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące robót budowlanych nie ma zastosowania w odniesieniu do robót budowlanych podejmowanych przez Stany Zjednoczone w uzgodnionych obiektach i terenach, chyba że niniejsza Umowa stanowi inaczej. Roboty takie są celem publicznym w rozumieniu prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

b. Stany Zjednoczone są odpowiedzialne za zaprojektowanie, budowę, utrzymanie i korzystanie ze swoich obiektów, a także za stosowanie standardów bezpieczeństwa we wszystkich tych działaniach.

c. Prace w uzgodnionych obiektach i terenach, w tym rutynowa konserwacja, naprawy oraz wykonywanie robót budowlanych związanych z naprawą, renowacją lub przebudową konstrukcji, które nie zwiększają zewnętrznych wymiarów konstrukcji, nie powodują zmniejszenia integralności strukturalnej i nie powodują niebezpieczeństwa dla użytkowników konstrukcji, mogą być podejmowane po przeprowadzeniu wspólnie uzgodnionego, przyspieszonego procesu koordynacyjnego. Właściwe organy Stron mogą uzgodnić zastosowanie przyspieszonego procesu do przypadków nieznacznego zwiększenia zewnętrznych wymiarów.

d. Przed rozpoczęciem robót budowlanych innych niż wymienione w literze c niniejszego ustępu, Stany Zjednoczone przedkładają organowi wykonawczemu Rzeczypospolitej Polskiej możliwe do ujawnienia, istniejące dokumenty, w tym dokumentację techniczną, dane, raporty i analizy, odpowiednie do planowanych robót budowlanych, zgodnie z wnioskiem organu wykonawczego Rzeczypospolitej Polskiej, w tym dokumenty potwierdzające zgodę wszystkich właściwych organów Stanów Zjednoczonych na przeprowadzenie takich robót. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych koordynują planowane roboty budowlane z organem wykonawczym Rzeczypospolitej Polskiej. Stany Zjednoczone nie rozpoczną robót budowlanych, jeżeli organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej zgłosi sprzeciw. Jeśli organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej nie zgłosi formalnego sprzeciwu w ciągu 60 dni od złożenia dokumentów, roboty budowlane mogą być prowadzone zgodnie z planem. Uważa się, że brak takiego formalnego sprzeciwu oznacza wypełnienie wymogów dotyczących zezwoleń, określonych prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Za obustronną zgodą określone dokumenty, dane, raporty i analizy, o których mowa w niniejszej literze, są tłumaczone na język polski, a koszty tłumaczenia dzieli się zgodnie ze wzajemnym porozumieniem.

e. Stany Zjednoczone są odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa przy prowadzeniu robót budowlanych, o których mowa w niniejszym ustępie. Stany Zjednoczone przestrzegają polskich wymagań i standardów technicznych oraz bezpieczeństwa, mogą jednak stosować własne wymagania techniczne oraz bezpieczeństwa i standardy budowlane, w tym standardy ochrony środowiska, zgodnie z Artykułem 30 niniejszej Umowy, w następujących przypadkach: (1) kiedy standardy i wymagania techniczne oraz bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych są podobnie skuteczne w uzyskiwaniu oczekiwanego stopnia ochrony; (2) gdy zastosowanie standardów i wymagań technicznych oraz bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych nie będzie niosło ze sobą przewidywalnych szkodliwych skutków dla zdrowia i bezpieczeństwa polskiego społeczeństwa lub personelu. Przed rozpoczęciem robót budowlanych Stany Zjednoczone zapewniają organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej o spełnieniu powyższych warunków.

f. Organ wykonawczy Stanów Zjednoczonych regularnie informuje organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej o postępie robót budowlanych i niezwłocznie przedstawia dodatkową lub uaktualnioną dokumentację projektową, gdy stanie się ona dostępna. Organ wykonawczy Stanów Zjednoczonych, w koordynacji z organem wykonawczym Rzeczypospolitej Polskiej, umożliwia przedstawicielom właściwych organów nadzoru budowlanego Rzeczypospolitej Polskiej dostęp do miejsca budowy, z zastrzeżeniem ograniczeń dotyczących niejawnych lub kontrolowanych technologii lub danych, celem sprawdzenia zgodności prowadzonych robót budowlanych z projektem. Jeżeli organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej uzna, że prace budowlane istotnie odbiegają od projektu przedłożonego przez organ wykonawczy Stanów Zjednoczonych lub wymogi bezpieczeństwa nie są przestrzegane, organy wykonawcze Stron niezwłocznie konsultują się w celu rozstrzygnięcia sprawy.

g. Organ wykonawczy Stanów Zjednoczonych powiadamia organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej o zakończeniu robót budowlanych i rozpoczęciu użytkowania obiektów.

h. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą prowadzić roboty budowlane przy pomocy członków sił zbrojnych, personelu cywilnego, wykonawców kontraktowych lub lokalnych pracowników cywilnych zatrudnionych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych.

7. Przy zwracaniu Rzeczypospolitej Polskiej przez Stany Zjednoczone jakichkolwiek obiektów lub terenów lub ich części, Stany Zjednoczone przekazują organowi wykonawczemu Rzeczypospolitej Polskiej istniejącą dokumentację powykonawczą, instrukcje obsługi i utrzymania oraz gwarancje pozostające w mocy.

8. Stany Zjednoczone mogą budować, po wzajemnym uzgodnieniu, obiekty tymczasowe lub związane z sytuacją nadzwyczajną. Wyrażenie „obiekty tymczasowe lub związane z sytuacją nadzwyczajną” odnosi się do obiektów o charakterze niestałym i przeznaczonych do użytkowania wyłącznie przez okres niezbędny do osiągnięcia tymczasowego ograniczonego celu, dla którego są budowane. Dla celów Artykułu 4 niniejszej Umowy takie obiekty będą traktowane jako konstrukcje przenośne i zostaną usunięte przez Stany Zjednoczone po ustaniu tymczasowej potrzeby lub sytuacji nadzwyczajnej, chyba że organy wykonawcze Rzeczypospolitej Polskiej i Stanów Zjednoczonych uzgodnią, że korzystne jest pozostawienie ich na miejscu przez dłuższy czas. W odpowiednich przypadkach Stany Zjednoczone mogą wnioskować o przeprowadzenie przyspieszonego procesu koordynacji i konsultacji. Jeśli wnioskuje się o przyspieszony proces, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych nie rozpoczynają działalności budowlanej, jeśli organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej zgłosi sprzeciw. Jeżeli jednak organ wykonawczy Rzeczypospolitej Polskiej nie zgłosi formalnego sprzeciwu w ciągu 15 dni od złożenia odpowiednich i możliwych do ujawnienia dokumentów, będących w posiadaniu Stanów Zjednoczonych, działalność budowlana może rozpocząć się zgodnie z planem.

9. W przypadku, gdy budynki lub inne instalacje są budowane lub rozbudowywane w celu wyłącznego użytkowania przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, za koszty takiej budowy lub rozbudowy, eksploatacji i utrzymania odpowiedzialność ponoszą Stany Zjednoczone, o ile nie uzgodniono inaczej.

10. W przypadku, gdy budynki lub inne instalacje są budowane lub rozbudowywane w celu wspólnego użytkowania, o ile nie uzgodniono inaczej, koszty takiej budowy lub rozbudowy, eksploatacji i utrzymania są dzielone między Strony w odpowiedniej proporcji wynikającej z użytkowania, zgodnie ze wzajemnym porozumieniem.

11. Strony współpracują przy długoterminowym planowaniu dotyczącym użytkowania i rozwoju obszarów otaczających uzgodnione obiekty i tereny, w celu zapewnienia wykonania niniejszej Umowy w perspektywie długoterminowej.

1. Wszelkie uzgodnione obiekty i tereny, w tym budynki, konstrukcje nieprzenośne i elementy trwale związane z gruntem w uzgodnionych obiektach i terenach, wraz z użytkowanymi, zmienionymi lub ulepszonymi przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, pozostają własnością Rzeczypospolitej Polskiej. Wszelkie takie konstrukcje wybudowane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych stają się własnością Rzeczypospolitej Polskiej po ich wybudowaniu, zaś siły zbrojne Stanów Zjednoczonych są uprawnione do modyfikowania takich konstrukcji i użytkowania ich tak długo, jak są one potrzebne siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych. Stany Zjednoczone powiadamiają właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej, gdy uzgodniony obiekt lub teren, lub dowolna jego część, przestają być potrzebne.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych zwracają wszelkie uzgodnione obiekty i tereny lub dowolną ich część jako wyłączne i nieobciążone mienie Rzeczypospolitej Polskiej, wraz z konstrukcjami nieprzenośnymi i elementami wybudowanymi tam przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, gdy przestaną one być potrzebne siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych. Strony lub ich organy wykonawcze konsultują się w sprawie warunków zwrotu dowolnego uzgodnionego obiektu lub terenu, włączając w to kwestię rekompensaty z tytułu ewentualnej wartości pozostałej ulepszeń lub budowli.

3. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych zachowują tytuł własności do wszelkiego sprzętu, materiałów, zaopatrzenia, konstrukcji przenośnych, innego mienia ruchomego oraz stałych elementów wyposażenia, które zainstalowały, wwiozły lub nabyły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z niniejszą Umową. Powyższe dotyczy również wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, chyba że ich mienie zostało w sposób zgodny z prawem przekazane innym podmiotom.

4. Strony mogą prowadzić konsultacje dotyczące ewentualnego przekazania lub zakupu sprzętu uznanego za zbędny, w sposób dopuszczalny przez prawo Stanów Zjednoczonych.

1. Ćwiczenia wojskowe sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzane poza uzgodnionymi obiektami oraz terenami wymagają uprzedniej zgody Ministra Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku, gdy siły zbrojne Stanów Zjednoczonych nie przebywają jeszcze na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ćwiczenia te wymagają zgody odpowiednich władz Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Ćwiczenia wojskowe, jeśli są przeprowadzane poza uzgodnionymi obiektami i terenami, odbywają się w przestrzeni powietrznej, na wodach terytorialnych i na lądowych terenach szkoleniowych, w miejscach do tego wyznaczonych.

3. W celu realizacji niniejszego Artykułu właściwe organy Stron zawierają na potrzeby każdego ćwiczenia wojskowego przeprowadzanego poza uzgodnionymi obiektami i terenami oddzielne porozumienia wykonawcze, które określają, między innymi, lokalizację ćwiczenia oraz wszelkie przepisy bezpieczeństwa, przeciwpożarowe oraz ochrony środowiska, które mogą mieć wpływ na ćwiczenie.

Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w trakcie wykonywania obowiązków służbowych członkowie sił zbrojnych powinni co do zasady nosić umundurowanie.

1. Członkowie sił zbrojnych mogą posiadać i nosić broń służbową zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych, pod warunkiem, że są do tego upoważnieni na mocy wydanych im rozkazów w ramach wykonywania obowiązków służbowych.

2. Członkowie personelu cywilnego określeni w Artykule 2 litera c punkt (i) oraz (ii) niniejszej Umowy mogą posiadać i nosić broń służbową zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych w czasie wykonywania obowiązków służbowych w uzgodnionych obiektach i terenach. Każdorazowo za porozumieniem organów wykonawczych albo ich przedstawicieli, członkowie personelu cywilnego określeni w Artykule 2 litera c punkt (i) oraz (ii) niniejszej Umowy, mogą posiadać i nosić broń służbową zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych w czasie wykonywania obowiązków służbowych poza uzgodnionymi obiektami i terenami.

3. W odniesieniu do przechowywania broni i amunicji w uzgodnionych obiektach i terenach siły zbrojne Stanów Zjednoczonych stosują własne prawo. Broń i amunicja mogą być przechowywane poza uzgodnionymi obiektami i terenami po wzajemnym uzgodnieniu.

4. Przywóz, wywóz, posiadanie, obrót oraz usługi związane z prywatną bronią i amunicją na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej regulowane są prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Na potrzeby niniejszego Artykułu, wyrażenie „usługi związane z prywatną bronią i amunicją” oznacza prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na naprawianiu albo wytwarzaniu istotnych części broni, przerabianiu broni, wytwarzaniu amunicji, a także świadczenie usług w celach edukacyjnych, sportowych lub rekreacyjnych, obejmujących w szczególności prowadzenie strzelnic, działalność łowiecką lub treningową.

1. Rzeczpospolita Polska zrzeka się swojego uprawnienia do wymagania kontrasygnaty rozkazów wyjazdu, o którym mowa w Artykule III ustęp 2 litera (b) umowy NATO SOFA. Rzeczpospolita Polska może wycofać zrzeczenie i żądać kontrasygnaty rozkazów wyjazdu za uprzednim powiadomieniem władz Stanów Zjednoczonych.

2. Wjazd i pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej członków sił zbrojnych podlega postanowieniom Artykułu III ustępy 1 i 2 umowy NATO SOFA.

3. Członkowie personelu cywilnego oraz członkowie rodzin przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadają ważną kartę identyfikacyjną Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych lub zaświadczenie wystawione przez odpowiednie władze Stanów Zjednoczonych, potwierdzające ich status jako członków personelu cywilnego lub członków rodzin, a także ważny paszport. Karta identyfikacyjna lub zaświadczenie umożliwiają wymienionym wyżej osobom wjazd i pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ile posiadają one ważny paszport. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby te nie podlegają przepisom dotyczącym rejestracji i kontroli cudzoziemców. Osób tych nie traktuje się również jako nabywających prawo do stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osoby, o których mowa w ustępie 3 niniejszego Artykułu, są zobowiązane na żądanie władz Rzeczypospolitej Polskiej okazywać ważny paszport oraz kartę identyfikacyjną lub zaświadczenie. Stany Zjednoczone dostarczą przed wejściem w życie niniejszej Umowy odpowiednim organom Rzeczypospolitej Polskiej wzór i dane techniczne kart identyfikacyjnych oraz zaświadczeń.

5. Zasady określone w ustępach od 2 do 4 niniejszego Artykułu mają zastosowanie wyłącznie do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pozostają bez wpływu na zasady wjazdu i pobytu na terytoriach innych państw.

6. Stany Zjednoczone przedstawiają organowi wykonawczemu Rzeczypospolitej Polskiej listę osób, o których mowa w ustępie 3 niniejszego Artykułu, podróżujących na podstawie oficjalnego rozkazu, co najmniej 14 dni przed ich pierwszym wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Strony lub ich przedstawiciele konsultują się w przypadku, gdy wymogi czasowe dla powiadomienia dotyczącego pierwszego wjazdu członków rodzin i członków personelu cywilnego nie mogą być spełnione. Właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej mogą odmówić tym osobom prawa wjazdu w sytuacjach określonych przepisami prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Wjazd, pobyt i wyjazd wykonawców kontraktowych i ich pracowników niebedących obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej jest regulowany na jej terytorium przepisami prawa Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że Artykuł 33 niniejszej Umowy stanowi inaczej. W przypadku konieczności uzyskania wiz, Rzeczpospolita Polska bezzwłocznie wydaje je lub odmawia ich wydania.

8. W przypadku śmierci członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego albo opuszczenia przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z przeniesieniem służbowym, członkom rodziny takiej osoby podczas przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal przysługuje status członka rodziny na podstawie niniejszej Umowy przez okres 90 dni od dnia śmierci lub przeniesienia służbowego. Jeżeli członkowie rodziny podjęli naukę w instytucjach edukacyjnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed śmiercią lub przeniesieniem służbowym danego członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego, członkom rodziny tej osoby nadal przysługuje status członków rodziny przez okres 90 dni od dnia ukończenia nauki lub zakończenia bieżącego roku szkolnego lub akademickiego.

9. Zgodnie z Artykułem III ustęp 5 umowy NATO SOFA, w razie zagrożenia bezpieczeństwa lub porządku publicznego Rzeczypospolitej Polskiej przez członków sił zbrojnych lub personelu cywilnego, właściwe władze Stanów Zjednoczonych usuwają takie osoby z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na pisemny wniosek właściwych organów Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3 niniejszego Artykułu, Rzeczpospolita Polska nie wymaga od członków sił zbrojnych, personelu cywilnego, wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych uzyskiwania licencji zawodowych wydawanych przez Rzeczpospolitą Polską w związku ze świadczeniem usług w ramach obowiązków służbowych lub kontraktowych siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych, członkom sił zbrojnych i personelu cywilnego, członkom rodzin, wykonawcom kontraktowym Stanów Zjednoczonych, pracownikom wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych oraz innym wzajemnie uzgodnionym osobom.

2. Wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych i pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych świadczący usługi transportowe posiadają odpowiednie licencje i koncesje uznawane przez Rzeczpospolitą Polską.

3. Wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych i pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą świadczyć usługi ochrony osób i mienia pod warunkiem, że posiadają wszystkie konieczne licencje zawodowe, koncesje i zezwolenia, zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże wymogi prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące obywatelstwa oraz stałego pobytu w odniesieniu do świadczenia usług ochrony osób i mienia nie mają zastosowania do obywateli Stanów Zjednoczonych świadczących usługi związane z ochroną sprzętu wojskowego, co do którego prawo i przepisy Stanów Zjednoczonych wymagają, aby był chroniony przez obywateli Stanów Zjednoczonych lub inne osoby upoważnione na mocy prawa Stanów Zjednoczonych.

1. Organy Rzeczypospolitej Polskiej uznają przeprowadzone przez władze wojskowe i cywilne Stanów Zjednoczonych rejestrację i licencjonowanie pojazdów silnikowych i przyczep należących do sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, członków sił zbrojnych oraz personelu cywilnego i członków rodzin. Pojazdy niebojowe (określone przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych jako pojazdy „non-tactical”) oraz przyczepy dopuszcza się do ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie ich czasowego pozostawania na tym terytorium, pod warunkiem, że są one zaopatrzone w tablice rejestracyjne z numerem rejestracyjnym, a kierujący pojazdem posiada przy sobie lub w pojeździe wydany przez właściwe władze dokument potwierdzający dokonanie rejestracji pojazdu oraz ważne badanie techniczne. Pojazdy bojowe (określone przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych jako pojazdy „tactical”) nie wymagają tablic rejestracyjnych, jednak będą zaopatrzone w stosowne oznaczenia i dokumentację. Szczegóły dotyczące właściwej dokumentacji oraz dowodu ważnego badania technicznego mogą zostać uzgodnione w porozumieniu wykonawczym do niniejszej Umowy.

2. Na wniosek władz wojskowych Stanów Zjednoczonych, właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej rejestrują i wydają polskie tablice rejestracyjne i dowody rejestracyjne dla służbowych pojazdów niebojowych sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych oraz dla prywatnych pojazdów członków sił zbrojnych, personelu cywilnego i członków rodzin zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustalonymi odstępstwami technicznymi. Również pojazdy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą zostać zarejestrowane przez odpowiednie organy Rzeczypospolitej Polskiej w taki sam sposób. Za rejestrację może zostać pobrana opłata nominalna celem pokrycia kosztów administracyjnych. Za pokrycie kosztów wszelkich badań technicznych przeprowadzanych w Rzeczypospolitej Polskiej odpowiada właściciel pojazdu. Procedury rejestracji pojazdów i lista odstępstw technicznych mogą zostać określone w porozumieniu wykonawczym do niniejszej Umowy.

3. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych zapewniają bezpieczeństwo wszelkich pojazdów silnikowych i przyczep, które zarejestrowały i którym wydały licencję, lub które są używane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego, wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych, pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych oraz członkowie rodzin zobowiązani są do przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej swoich prywatnych pojazdów silnikowych w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pojazdy służbowe podlegają samoubezpieczeniu przez Stany Zjednoczone i mogą być używane jedynie dla celów służbowych określonych w prawie Stanów Zjednoczonych.

5. Pojazdy, przyczepy i naczepy służbowe należące do sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych są traktowane tak samo jak pojazdy służbowe Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie opłat za korzystanie z dróg. Jeżeli Rzeczpospolita Polska wprowadzi w przyszłości opłaty za korzystanie z dróg dla swoich Sił Zbrojnych, Strony lub ich przedstawiciele skonsultują się co do wpływu tej zmiany na siły zbrojne Stanów Zjednoczonych.

6. Właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą ewidencję pojazdów, przyczep i naczep sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych. Ewidencja ta zawiera wyłącznie te pojazdy, przyczepy i naczepy, które pozostają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 21 dni. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych niezwłocznie przekażą informacje o tych pojazdach, przyczepach i naczepach właściwym organom Rzeczypospolitej Polskiej. Takie informacje mogą zostać szczegółowo określone w porozumieniu wykonawczym.

1. Organy Rzeczypospolitej Polskiej uznają prawo jazdy lub inny rodzaj zezwolenia uprawniającego posiadacza do prowadzenia służbowych pojazdów, okrętów lub statków powietrznych sił zbrojnych, wydanego członkowi sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub pracownikowi wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych przez władze wojskowe Stanów Zjednoczonych.

2. Organy Rzeczypospolitej Polskiej uznają prawa jazdy wydane przez władze wojskowe i cywilne Stanów Zjednoczonych uprawniające członków sił zbrojnych i członków personelu cywilnego do prowadzenia prywatnych pojazdów silnikowych, jeżeli władze wojskowe Stanów Zjednoczonych uznały, że oprócz zdolności do prowadzenia pojazdów silnikowych, osoby ubiegające się o prawo jazdy posiadają dostateczną znajomość przepisów o ruchu drogowym obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Członkowie rodzin posiadający ważne na terytorium Stanów Zjednoczonych prawo jazdy, po zdaniu egzaminu ze znajomości przepisów o ruchu drogowym obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą kierować prywatnymi pojazdami silnikowymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wydanego przez władze wojskowe Stanów Zjednoczonych dwujęzycznego dokumentu poświadczającego uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi. Dokument taki może zostać wydany członkowi rodziny, który w myśl polskich przepisów jest pełnoletni, na okres stacjonowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego, na którego utrzymaniu pozostaje dana osoba, a ważność dokumentu ogranicza się do terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Forma dokumentu, warunki przeprowadzania egzaminu oraz jego zakres zostaną określone w porozumieniu wykonawczym do niniejszej Umowy.

3. Pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą kierować prywatnymi pojazdami silnikowymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie międzynarodowego prawa jazdy oraz ważnego prawa jazdy wydanego przez właściwe władze Stanów Zjednoczonych przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy od dnia przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Członkowie rodzin oraz pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą ubiegać się o polskie prawo jazdy na podstawie przepisów obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Organy Rzeczypospolitej Polskiej uznają prawa jazdy wydane przez państwa członkowskie Unii Europejskiej.

4. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych mogą wycofać z własnej inicjatywy bądź na wniosek organów Rzeczypospolitej Polskiej uprawnienia do kierowania pojazdami przyznane członkom sił zbrojnych oraz, w zakresie swoich właściwości, członkom personelu cywilnego, w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących kompetencji lub zdolności tych osób do prawidłowego prowadzenia pojazdów. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych powiadamiają organy Rzeczypospolitej Polskiej o wszelkich przypadkach wycofania takich uprawnień zgodnie z niniejszym ustępem oraz o wszystkich przypadkach, gdy po takim wycofaniu uprawnienia do prowadzenia pojazdów zostały przywrócone.

5. W przypadkach, w których sądy Rzeczypospolitej Polskiej wykonują jurysdykcję na podstawie Artykułu VII umowy NATO SOFA i Artykułu 13 niniejszej Umowy w stosunku do przestępstw, których popełnienie wiązało się z prowadzeniem pojazdu silnikowego oraz w przypadkach, w których inne organy Rzeczypospolitej Polskiej uprawnione są do podjęcia działań w związku z popełnieniem takich przestępstw, decyzje właściwych organów Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące zawieszenia bądź pozbawienia uprawnień do kierowania pojazdami mają zastosowanie wobec praw jazdy, o których mowa w niniejszym Artykule.

1. Z uwzględnieniem odpowiednich reguł bezpieczeństwa ruchu lądowego i morskiego, po wydaniu przez organy Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenia zgodnie z ustanowionymi procedurami, jednostki pływające i pojazdy eksploatowane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub wyłącznie na ich rzecz mają prawo wstępu, poruszania się i opuszczania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Uwzględniając odpowiednie reguły bezpieczeństwa ruchu lotniczego i nawigacji, po wydaniu przez organy Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenia zgodnie z ustanowionymi procedurami, statki powietrzne Rządu Stanów Zjednoczonych i cywilne statki powietrzne, które w danym momencie eksploatowane są wyłącznie na podstawie umowy z Departamentem Obrony Stanów Zjednoczonych, są uprawnione do wykonywania lotów w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywania tankowania w powietrzu, lądowania i startowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na pokład statków powietrznych, jednostek pływających i pojazdów Rządu Stanów Zjednoczonych nie można wchodzić ani przeprowadzać na nich inspekcji bez zgody władz Stanów Zjednoczonych.

2. Wojskowe statki powietrzne, okręty wojenne, statki transportowe i jednostki specjalistyczne wykorzystywane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, spełniające własne lub międzynarodowe standardy dotyczące konstrukcji, wykonania i sprzętu, a nie spełniające standardów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej mogą być eksploatowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie po konsultacji z właściwymi organami Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Statki powietrzne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, nie podlegają opłatom nawigacyjnym ani innym podobnym opłatom za loty na podstawie niniejszej Umowy oraz nie podlegają opłatom za lądowanie i parkowanie w obiektach będących własnością Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i eksploatowanych przez ten Rząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Procedury oznaczania lotów na podstawie niniejszego Artykułu zostaną określone w porozumieniu wykonawczym. Jednostki pływające, o których mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, nie podlegają opłatom pilotażowym, opłatom portowym, opłatom za przewóz lichtugą ani podobnym opłatom w portach będących własnością Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i eksploatowanych przez ten Rząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych będą płacić standardowe stawki rynkowe za zamówione i otrzymane usługi po odjęciu podatków zgodnie z Artykułem 18 niniejszej Umowy, chyba że Artykuł 27 niniejszej Umowy stanowi inaczej.

4. Dla potrzeb niniejszej Umowy i w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu lotniczego, żeglugi morskiej i śródlądowej, władze wojskowe Stanów Zjednoczonych ustalają w koordynacji z właściwymi organami Rzeczypospolitej Polskiej warunki i zasady eksploatowania wszystkich systemów kontroli ruchu lotniczego, żeglugi morskiej i śródlądowej oraz związanych z nimi systemów łączności, które władze te zainstalują i będą użytkować.

5. Użytkowanie kolei w Rzeczypospolitej Polskiej odbywa się zgodnie z porozumieniami między przedsiębiorstwami kolejowymi a siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych. Na wniosek sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, organy wojskowe Rzeczypospolitej Polskiej udzielają pomocy w zawarciu takich porozumień.

6. Ruch pojazdów gąsienicowych poza poligonami i terenami budowy odbywa się co do zasady transportem kolejowym tub, w razie konieczności, na odpowiednich przyczepach. Poruszanie się pojazdami gąsienicowymi po ulicach i drogach publicznych bez używania nakładek gumowych jest zabronione.

7. Transport materiałów niebezpiecznych i odpadów niebezpiecznych odbywa się na podstawie uzgodnionych standardów NATO. Właściwe organy Stron uzgadniają sposoby i trasy transportu broni, ciężkiego sprzętu, materiałów niebezpiecznych i odpadów niebezpiecznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Rzeczpospolita Polska uznaje szczególne znaczenie nadzoru dyscyplinarnego władz wojskowych Stanów Zjednoczonych nad członkami sił zbrojnych oraz skutki, jakie taki nadzór ma dla gotowości operacyjnej. Odpowiednie organy Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do Artykułu VII ustęp 3 litera (c) umowy NATO SOFA, życzliwie i niezwłocznie rozpatrzą wnioski władz wojskowych Stanów Zjednoczonych o zrzeczenie się pierwszeństwa Rzeczypospolitej Polskiej w sprawowaniu jurysdykcji karnej. Władze Rzeczypospolitej Polskiej uwzględnią takie wnioski, z wyjątkiem przypadków o szczególnym znaczeniu dla Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Władze Stron informują się wzajemnie o każdym przypadku, który może podlegać zbieżnej jurysdykcji Stron. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych nie są zobowiązane do powiadamiania władz Rzeczypospolitej Polskiej o przypadkach, o których mowa w Artykule VII ustęp 3 litera (a) punkt (i) umowy NATO SOFA.

3. Wniosek Stanów Zjednoczonych do władz Rzeczypospolitej Polskiej o zrzeczenie się pierwszeństwa w sprawowaniu jurysdykcji składany jest Ministrowi Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej. Wniosek Rzeczypospolitej Polskiej do władz Stanów Zjednoczonych o zrzeczenie się pierwszeństwa w sprawowaniu jurysdykcji składany jest właściwym władzom wojskowym Stanów Zjednoczonych.

4. Jeżeli w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku o zrzeczenie się jurysdykcji strona, do której wnioskowano o zrzeczenie, nie ustosunkuje się do niego, wniosek uważa się za uwzględniony. Jeżeli strona otrzymująca wniosek zażąda przedstawienia dodatkowych informacji, to wniosek nie zostanie uznany za uwzględniony, dopóki dodatkowe informacje nie zostaną dostarczone. Jeżeli w ciągu 30 dni od daty otrzymania dodatkowych informacji, strona otrzymująca wniosek nie ustosunkuje się do niego, wniosek o zrzeczenie się jurysdykcji uważa się za uwzględniony. Wniosek o przedstawienie dodatkowych informacji może być złożony tylko raz.

5. W razie zaistnienia sporu co do pierwszeństwa w sprawowaniu jurysdykcji, właściwe władze Stron niezwłocznie podejmują konsultacje w celu rozstrzygnięcia tego sporu. Wspólne określenie jurysdykcji zwykle następuje nie później niż w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia konsultacji, chyba że właściwe władze Stron zdecydują o wydłużeniu tego terminu na czas określony. Do czasu zakończenia konsultacji Strony nie kierują sprawy do postępowania sądowego.

6. W przypadku ścigania przez władze Rzeczypospolitej Polskiej członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny, jurysdykcja nie będzie sprawowana przez sądy wojskowe Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Członkowie sił zbrojnych lub personelu cywilnego i członkowie ich rodzin nie będą sądzeni pod nieobecność, chyba że umyślnie nie stawili się przed sądem po otrzymaniu należytego powiadomienia o dacie rozprawy oraz gdy dopuścili się nieusprawiedliwionej nieobecności wobec władz wojskowych Stanów Zjednoczonych.

8. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych pomagają władzom Rzeczypospolitej Polskiej w zapewnieniu stawiennictwa oskarżonych lub podejrzanych i świadków będących członkami sił zbrojnych lub personelu cywilnego bądź członkami rodzin przed organami wymiaru sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej podczas wszystkich postępowań, gdzie obecność tych osób jest wymagana.

9. Władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają pomocy Stanom Zjednoczonym w zapewnieniu stawiennictwa osób nie podlegających prawu wojskowemu Stanów Zjednoczonych podczas wszystkich postępowań prowadzanych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podczas których obecność tych osób jest wymagana.

10. Współpraca związana z pomocą w prowadzeniu wszelkich koniecznych postępowań dotyczących przestępstw, zgodnie z Artykułem VII ustęp 6 litera (a) umowy NATO SOFA, będzie odbywała się, jeśli to możliwe, bezpośrednio pomiędzy organami odpowiedzialnymi za prowadzenie wnioskowanych czynności. Odpowiednie organy Stron mogą zawierać porozumienia dotyczące szczegółów współpracy. Na wniosek, właściwe organy jednej ze Stron mogą uczestniczyć w czynnościach dowodowych prowadzanych przez właściwe organy drugiej Strony.

11. Członkowie sił zbrojnych lub personelu cywilnego zwolnieni są z płacenia kar, grzywien lub podobnych opłat nakładanych przez organy Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach dotyczących wykonywania obowiązków służbowych przez tych członków.

1. Dla celów określenia, czy zarzucane przestępstwo było następstwem jakiegokolwiek działania lub zaniechania w ramach wykonywania obowiązków służbowych przez członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego, o których mowa w Artykule VII ustęp 3 litera (a) punkt (ii) umowy NATO SOFA, zaświadczenie wydane przez odpowiednie władze wojskowe Stanów Zjednoczonych najwyższego szczebla w Rzeczypospolitej Polskiej stwierdzające, że działanie lub zaniechanie, które mogło spowodować domniemane przestępstwo, nastąpiło w ramach wykonywania obowiązków służbowych, będzie stanowiło dowód tego faktu. Zaświadczenie będzie zawierać szczegółowe informacje stanowiące podstawę do określenia, że zarzucane przestępstwo wynikło z działania lub zaniechania w wykonaniu obowiązków służbowych. W przypadkach, w których władze sądowe Rzeczypospolitej Polskiej uważają, że okoliczności sprawy wymagają weryfikacji zaświadczenia o wykonywaniu obowiązków służbowych, władze Rzeczypospolitej Polskiej i Stanów Zjednoczonych natychmiast podejmują konsultacje, jednakże władze Rzeczypospolitej Polskiej zajmujące się daną sprawą nie skierują jej na drogę sądową. Podczas konsultacji władze Rzeczypospolitej Polskiej mogą przedstawić wszelkie informacje dające podstawę do kwestionowania ważności zaświadczenia o wykonywaniu obowiązków służbowych, zaś władze Stanów Zjednoczonych w pełni wezmą te informacje pod rozwagę. Władze Rzeczypospolitej Polskiej mogą żądać wyjaśnień oraz rozpatrzenia zaświadczenia przez wyższe władze wojskowe Stanów Zjednoczonych.

2. „Obowiązki służbowe” oznaczają każdy obowiązek, służbę bądź czynność wymaganą lub dozwoloną na podstawie ustawy, regulaminu lub rozkazu przełożonego wojskowego lub członka personelu cywilnego, wydanego w ramach jego kompetencji zwierzchnich. Czynności służbowe nie oznaczają wszystkich czynności wykonywanych przez daną osobę w czasie służby, a jedynie te wymagane lub dozwolone w ramach wykonywania danego obowiązku lub służby przez tę osobę.

1. Władze Stron udzielają sobie wzajemnie pomocy przy zatrzymaniu członków sił zbrojnych, personelu cywilnego lub członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przy przekazywaniu ich organowi, który będzie sprawować jurysdykcję.

2. Na podstawie Artykułu VII ustęp 6 litera (a) umowy NATO SOFA, w sprawach gdy Rzeczpospolita Polska może mieć wyłączne prawo bądź pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji, władze wojskowe Stanów Zjednoczonych winny niezwłocznie poinformować właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej o członku sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członku rodziny zatrzymanym przez władze Stanów Zjednoczonych.

3. Władze Rzeczypospolitej Polskiej niezwłocznie powiadamiają władze wojskowe Stanów Zjednoczonych o zatrzymaniu przez nie członka sił zbrojnych, personelu cywilnego lub członka rodziny. Władzom Stanów Zjednoczonych przysługuje, na wniosek sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, niezwłoczny dostęp do takiej osoby.

4. Przedstawicielowi sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych udziela się pozwolenia na obecność podczas wszystkich czynności procesowych, włączając w to przesłuchania, z udziałem wymienionego członka lub członka rodziny, prowadzonych przez władze Rzeczypospolitej Polskiej. Przedstawiciel sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych nie może brać udziału w rzeczonych przesłuchaniach bądź czynnościach.

5. Władze Stanów Zjednoczonych nie będą utrudniać postępowań prawnych prowadzonych przez organy Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Członek sił zbrojnych lub personelu cywilnego, lub członek rodziny, wobec którego prowadzone jest postępowanie przygotowawcze lub postępowanie sądowe przed władzami Rzeczypospolitej Polskiej, pozostanie pod nadzorem władz Stanów Zjednoczonych, jeżeli władze Stanów Zjednoczonych o to wnioskują, do czasu zakończenia wszelkich postępowań sądowych związanych z daną sprawą. Władze Stanów Zjednoczonych zapewnią stawiennictwo członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny przed władzami Rzeczypospolitej Polskiej podczas każdego postępowania wymagającego obecności tej osoby. Jeżeli sąd Rzeczypospolitej Polskiej orzeknie zasadność zastosowania tymczasowego aresztowania wobec członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny, informacja o tym wraz z uzasadnieniem zostanie niezwłocznie przekazana właściwym władzom Stanów Zjednoczonych. Jeśli władze Stanów Zjednoczonych zechcą w takim przypadku sprawować nadzór, w pełni wezmą one pod uwagę warunki i zasady określone w informacji od władz Rzeczypospolitej Polskiej przy określeniu środków zapobiegawczych i stopnia ograniczenia. W szczególności, władze Stanów Zjednoczonych będą dążyły, w największym możliwym stopniu dopuszczalnym przez odpowiednie prawo i przepisy Stanów Zjednoczonych, do tego, by postępować zgodnie ze środkami zapobiegawczymi i z warunkami zatrzymania określonymi przez sąd Rzeczypospolitej Polskiej. Władze Stanów Zjednoczonych nie złożą wniosku o nadzór nad członkiem sił zbrojnych, personelu cywilnego lub członkiem rodziny w przypadkach, gdy władze Stanów Zjednoczonych uznają, że nie są w stanie zastosować wystarczających środków zapobiegawczych lub stopnia ograniczenia w stosunku do warunków wyrażonych w orzeczeniu właściwego sądu Rzeczypospolitej Polskiej, W przypadku, gdyby polskie postępowanie sądowe nie zostało ukończone w ciągu jednego roku od jego rozpoczęcia, władze Stanów Zjednoczonych będą zwolnione z wszelkich zobowiązań wynikających z niniejszego ustępu, jednak skonsultują się z władzami Rzeczypospolitej Polskiej z zamiarem przedłużenia zobowiązania lub postawienia oskarżonego do dyspozycji władz Rzeczypospolitej Polskiej. Dalsze przedłużenie zobowiązania nastąpi na mocy wzajemnego uzgodnienia między Stronami.

7. W razie uchylenia aresztu tymczasowego lub zastosowania innych środków zapobiegawczych wobec członka sił zbrojnych, personelu cywilnego lub członka rodziny podejrzanego o popełnienie przestępstwa w sprawie, w której Rzeczpospolita Polska wykonuje prawo do jurysdykcji, dana osoba zostanie oddana pod nadzór sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych.

8. Jeżeli członek sił zbrojnych lub personelu cywilnego, lub członek rodziny został skazany przez sąd Rzeczypospolitej Polskiej i orzeczono karę pozbawienia wolności bez zawieszenia, władze Stanów Zjednoczonych mogą utrzymać nadzór nad oskarżonym do czasu zakończenia wszelkich postępowań odwoławczych oraz będą na bieżąco informować odpowiednie władze Rzeczypospolitej Polskiej o miejscu przebywania oskarżonego.

9. Wszelkie okresy pozbawienia wolności zastosowane przez władze Rzeczypospolitej Polskiej lub władze wojskowe Stanów Zjednoczonych zalicza się na poczet kary orzeczonej ostatecznie w tej samej sprawie.

10. O ile Strony nie uzgodnią inaczej, kara pozbawienia wolności orzeczona przez sąd Rzeczypospolitej Polskiej wobec członków sił zbrojnych lub personelu cywilnego, lub członków rodziny, odbywana jest w polskich instytucjach penitencjarnych uzgodnionych przez Strony. Po koordynacji z odpowiednimi organami Rzeczypospolitej Polskiej władzom Stanów Zjednoczonych oraz rodzinom umożliwia się wizyty u osób skazanych poza regulaminowymi godzinami odwiedzin. W koordynacji z władzami Rzeczypospolitej Polskiej, przedstawiciele sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych oraz członkowie rodzin osób skazanych uzyskują zgodę na udzielanie tym osobom pomocy, w tym w zakresie zdrowia, warunków bytowych i morale, takiej jak odzież, żywność, bielizna pościelowa, pomoc medyczna i stomatologiczna oraz posługa religijna.

1. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych są odpowiedzialne za utrzymanie dyscypliny wśród członków sił zbrojnych i personelu cywilnego przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Władze wojskowe Rzeczypospolitej Polskiej nie sprawują dyscypliny wojskowej nad członkami sił zbrojnych i personelu cywilnego przebywającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Żadne z postanowień niniejszego Artykułu nie ogranicza jednak egzekwowania prawa Rzeczypospolitej Polskiej przez organy ochrony porządku publicznego Rzeczypospolitej Polskiej.

2. W celu utrzymania dyscypliny wśród członków sił zbrojnych regularnie ustanowione jednostki lub formacje sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych mają prawo nadzorować uzgodnione obiekty i tereny i przedsięwziąć wszelkie odpowiednie środki celem zapewnienia utrzymania porządku i bezpieczeństwa w tych obiektach i terenach. Jeżeli część uzgodnionego obiektu lub terenu jest użytkowana wspólnie z Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej, władze wojskowe Stanów Zjednoczonych podejmują działania koordynacyjne z właściwymi władzami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w celu ustanowienia procedur współpracy dotyczących nadzorowania takich współużytkowanych uzgodnionych obiektów lub terenów.

3. Poza uzgodnionymi obiektami i terenami żandarmeria wojskowa sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych działa wyłącznie zgodnie z ustaleniami podjętymi z władzami Rzeczypospolitej Polskiej, w porozumieniu z tymi władzami i w takim zakresie, w jakim działania te są niezbędne dla zapewnienia dyscypliny i porządku wśród członków sił zbrojnych. Strony mogą uzgodnić użycie żandarmerii wojskowej sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych do innych celów, w zależności od potrzeby.

1. Roszczenia są przedstawiane, rozpatrywane i zaspokajane lub zasądzane zgodnie z Artykułem VIII umowy NATO SOFA.

2. Strony konsultują się w kwestii najbardziej odpowiedniego sposobu rozpatrzenia jakiegokolwiek innego roszczenia, w tym roszczenia strony trzeciej, które nie jest objęte umową NATO SOFA.

3. Roszczenia wynikające z działania lub zaniechania członków sił zbrojnych lub personelu cywilnego w ramach wykonywania obowiązków służbowych, lub wynikające z innego działania, zaniechania lub zdarzenia, za które siły zbrojne lub personel cywilny są prawnie odpowiedzialne i które wyrządzają szkody na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osobom trzecim, innym niż Strony, wnosi się, rozpatruje i zaspokaja lub zasądza zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącym roszczeń wynikających z działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. W celu określenia czy ewentualna odpowiedzialność cywilna powstała w wyniku działania lub zaniechania w ramach wykonywania obowiązków służbowych przez członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego w myśl Artykułu VIII umowy NATO SOFA, dowodem tego faktu jest zaświadczenie wydane przez biuro do spraw roszczeń sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, właściwe w sprawie przedmiotowego roszczenia, stwierdzające, że działanie lub zaniechanie, które mogło stanowić podstawę roszczenia, zaistniało w ramach wykonywania obowiązków służbowych. W przypadkach, gdy władze Rzeczypospolitej Polskiej uznają, że okoliczności danej sprawy wymagają weryfikacji zaświadczenia o wykonywaniu obowiązków służbowych, władze Rzeczypospolitej Polskiej i Stanów Zjednoczonych natychmiast podejmują konsultacje. W trakcie takich konsultacji władze Rzeczypospolitej Polskiej mogą przedstawić i żądać wszelkich informacji dotyczących ważności takiego zaświadczenia, zaś władze Stanów Zjednoczonych biorą w pełni pod rozwagę wszelkie informacje przedstawione przez władze Rzeczypospolitej Polskiej. Władze Rzeczypospolitej Polskiej mogą żądać potwierdzenia zaświadczenia przez odpowiednie władze wojskowe Stanów Zjednoczonych kolejnego, wyższego szczebla.

5. Zgodnie z niniejszym Artykułem oraz Artykułem VIII umowy NATO SOFA, określenie „personel cywilny” obejmuje wszelkie osoby, bez względu na ich obywatelstwo lub miejsce zamieszkania, które są. pracownikami Stanów Zjednoczonych wykonującymi obowiązki służbowe zlecone im przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych. Powyższe określenie nie dotyczy jednak wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, innych wykonawców kontraktowych i ich pracowników oraz pracowników organizacji nie prowadzących działalności gospodarczej, bez względu na ich obywatelstwo i miejsce zamieszkania.

6. Rozstrzyganie lub zasądzanie roszczeń jest dokonywane przez właściwe organy Stron, powołane zgodnie z odpowiednim prawem Stron.

7. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego i członkowie rodzin nie podlegają zaocznym orzeczeniom lub działaniom godzącym w ich interesy w postępowaniach cywilnych jeżeli ich czasowa nieobecność w sądzie jest należycie usprawiedliwiona, w tym przez obowiązki służbowe lub dozwoloną nieobecność.

8. W przypadku, gdy prawo Rzeczypospolitej Polskiej wymaga, aby odszkodowanie było wypłacane w formie renty, renta taka podlega kapitalizacji zgodnie z zasadami obowiązującymi w Rzeczypospolitej Polskiej. Organ Stanów Zjednoczonych wypłaca należną kwotę w ciągu 12 tygodni.

1. Zwalnia się od podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego lub podobnych podatków albo takich, które je zastąpią, towary importowane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz do ich wyłącznego użytku, o którym mowa w ustępie 1 Artykułu 20 niniejszej Umowy lub służące do zaopatrzenia ich wojskowej usługowej działalności wspierającej, o której mowa w Artykule 23 niniejszej Umowy, pod warunkiem, że importowane towary są zgłaszane na zaświadczeniu określonym w Artykule XI ustęp 4 umowy NATO SOFA (obecnie formularz 302) i siły zbrojne Stanów Zjednoczonych będą odbiorcą takich towarów. Zwolnienie stosuje się w chwili importu.

2. Zwalnia się od podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego lub podobnych podatków albo takich, które je zastąpią towary i usługi nabywane przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz w celach określonych w ustępie 1 niniejszego Artykułu. Zwolnienie stosuje się w chwili sprzedaży, jeśli transakcja jest potwierdzona dokumentem wydanym przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, który siły zbrojne Stanów Zjednoczonych przedkładają odpowiedniemu organowi podatkowemu Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto w przypadku towarów akcyzowych zwolnienie z podatku akcyzowego w chwili sprzedaży ma zastosowanie wyłącznie, jeśli takie towary są nabywane ze składu podatkowego i transakcja jest potwierdzona dokumentem, o którym mowa powyżej. W pozostałych przypadkach zwolnienie realizowane jest poprzez zwrot podatku zapłaconego w danym kwartale. Zwrot jest dokonywany w ciągu 30 dni od otrzymania przez organ podatkowy Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o taki zwrot.

3. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych przedkładają właściwym władzom Rzeczypospolitej Polskiej stosowny dokument zaświadczający, że towary i usługi, o których mowa odpowiednio w ustępach 1 i 2 niniejszego Artykułu, zostały odebrane, nabyte lub przeznaczone do użytku sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych lub do zaopatrzenia ich wojskowej usługowej działalności wspierającej.

4. Procedury i formularze wymagane dla celów zwolnień określonych w ustępach 1 i 2 niniejszego Artykułu, jak również jakiekolwiek ograniczenia w ilości dóbr, o ile będą mieć zastosowanie, zostaną określone w porozumieniu wykonawczym.

5. Przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących obowiązku pracodawcy lub osoby samozatrudnionej potrącania lub wpłaty zaliczek na podatek dochodowy nie stosuje się do dochodu zwolnionego z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie postanowień niniejszej Umowy.

6. Przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących ubezpieczeń społecznych nie stosuje się do wynagrodzeń i dodatków członka sił zbrojnych, personelu cywilnego, wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych i pracownika wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych, którzy są obywatelami Stanów Zjednoczonych i nie zamieszkują na stałe w Rzeczypospolitej Polskiej, w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu.

1. W odniesieniu do opodatkowania dochodu stosuje się postanowienia umowy NATO SOFA, Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. oraz przepisy obowiązującego prawa wewnętrznego obu Państw, chyba że niniejszy Artykuł stanowi inaczej.

2. Dochód członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny, którzy nie są obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej, jest zwolniony z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej pod warunkiem, że dochód ten jest osiągany ze służby w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych lub zatrudnienia w administracji rządowej Stanów Zjednoczonych.

3. Dochód członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny, którzy nie są obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej, osiągany z zatrudnienia w organizacjach nie prowadzących działalności gospodarczej, zgłoszonych Wspólnej Komisji ustanowionej na podstawie Artykułu 35 niniejszej Umowy, jest zwolniony z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Dochód członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny, którzy nie są obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej, jest zwolniony z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej pod warunkiem, że dochód taki osiągany jest ze źródeł znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Okresy, w których członek rodziny towarzyszy członkowi sil zbrojnych lub personelu cywilnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie są uważane za zmieniające miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu dla celów ustalenia rezydencji podatkowej na gruncie prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Dochód lub zyski osiągane przez wykonawcę kontraktowego Stanów Zjednoczonych który w przypadku osoby fizycznej jest obywatelem Stanów Zjednoczonych lub osobą zamieszkałą na stałe w Stanach Zjednoczonych albo w przypadku osoby prawnej jest zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych, wyłącznie z tytułu umów zawartych z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz są zwolnione z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Dochód, włączając w to wynagrodzenie i inne należności, otrzymywany przez następujące osoby wyłącznie z tytułu umowy o pracę z wykonawcą kontraktowym Stanów Zjednoczonych, jest zwolniony z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej:

a. pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, którzy są obywatelami Stanów Zjednoczonych lub stale zamieszkują w Stanach Zjednoczonych, oraz

b. członków rodzin, którzy nie są obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej ani w niej na stałe nie zamieszkują.

8. Okresy, w których wykonawca kontraktowy Stanów Zjednoczonych w rozumieniu ustępu 6 niniejszego Artykułu będący osobą fizyczną lub pracownik wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych w rozumieniu ustępu 7 niniejszego Artykułu przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie na podstawie umowy zawartej z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz nie są uważane za okresy obecności lub okresy zmieniające miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu dla celów opodatkowania zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej.

9. Poza wyjątkami określonymi w niniejszym ustępie, nabycie towarów i usług na polskim rynku przez członków sił zbrojnych, personelu cywilnego lub członków rodzin dla ich prywatnego użytku podlega odpowiedniemu opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej. Członkowie sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członkowie rodzin, z zastrzeżeniem ustępu 10 niniejszego Artykułu, nie podlegają opodatkowaniu ani podobnym opłatom z tytułu własności, posiadania, przeniesienia między sobą własności mienia ruchomego wwiezionego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tam nabytego do ich użytku osobistego, lub przeniesienia takiej własności w związku ze śmiercią.

10. Pojazdy silnikowe posiadane przez członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członka rodziny wyłącznie dla celów osobistych są zwolnione z podatków obciążających własność, posiadanie i użytkowanie tych pojazdów. Pozostałe pojazdy silnikowe podlegają opodatkowaniu zgodnie z prawem obowiązującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Użytkowanie prywatnych pojazdów silnikowych – bez względu na ich rodzaj – podlega opłatom z tytułu korzystania z dróg, mostów i tuneli, które ponoszone są przez ogół użytkowników.

11. Członkowie sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub członkowie rodzin nie są zobowiązani do zapłaty podatku ani opłat o zbliżonym charakterze z tytułu posiadania oraz użytkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odbiorników radiowych i radiowotelewizyjnych oraz urządzeń do korzystania z internetu.

1. Zgodnie z Artykułem XI umowy NATO SOFA, materiały, zaopatrzenie, sprzęt i inne mienie wwożone przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub które są przeznaczone do wyłącznego użytku przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz, włączając zaopatrzenie wojskowej usługowej działalności wspierającej, lub do wykorzystania na cele wykonania umowy zawartej z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub w ich imieniu, lub które mają być włączone do artykułów lub obiektów używanych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, otrzymują zezwolenie na przywóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przywóz takich towarów zwolniony jest z należności celnych. Strony podejmują współpracę, o ile to konieczne, celem zapewnienia, że materiały, zaopatrzenie, sprzęt i inne przywożone mienie będzie przywożone w uzasadnionych ilościach. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych przedstawią Rzeczypospolitej Polskiej stosowne zaświadczenie, że takie materiały, zaopatrzenie, sprzęt i inne mienie są wwożone przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub, w przypadku gdy wwożone towary przeznaczone są do wyłącznego użytku sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych lub na cele wykonania umowy zawartej z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub w ich imieniu, lub mają być włączone do artykułów lub obiektów używanych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, że materiały, zaopatrzenie, sprzęt i inne mienie są przywożone w imieniu sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych.

2. Zwolnienia podatkowe w zakresie importu, o którym mowa w niniejszym Artykule, określa Artykuł 18 niniejszej Umowy,

3. Materiały, zaopatrzenie, sprzęt i pozostałe mienie, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, wywożone przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są zwolnione z należności celnych wywozowych.

4. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych będą wymagały, aby wykonawcy kontraktowi byli obowiązani do wykorzystywania towarów przywiezionych zgodnie z postanowieniami niniejszego Artykułu wyłącznie do wykonania umów zawartych z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych.

5. Złożenie zaświadczenia, o którym mowa w Artykule XI ustęp 4 umowy NATO SOFA, przyjmowane jest przez organy celne Rzeczypospolitej Polskiej jako zgłoszenie celne towarów przywożonych lub wywożonych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz zgodnie z postanowieniami niniejszego Artykułu. Wszelkie kontrole są podejmowane bezzwłocznie.

1. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego, członkowie ich rodzin oraz pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą przywozić rzeczy osobistego użytku, meble oraz jeden prywatny samochód na osobę, która ukończyła 18 rok życia i inne środki transportu określone w porozumieniu wykonawczym, ze zwolnieniem z należności celnych oraz podatków w momencie pierwszego przybycia osoby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz, co do zasady, przez okres 12 miesięcy od dnia przybycia tej osoby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wyjątki od zasady dwunastomiesięcznego okresu mogą zostać przyznane przez władze Rzeczypospolitej Polskiej w ramach odpowiednich przepisów prawnych obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej. Przywóz taki nie może przekraczać uzasadnionych ilości do użytku osobistego i nie może mieć charakteru bądź ilości, która wskazywałaby, że towary są przywożone w celach handlowych. Mienie podlega wyszczególnieniu w dokumencie w celu jego identyfikacji jako rzeczy osobistego użytku. Dokument ten przedkłada się organom celnym Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego oraz członkowie rodzin oraz pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą wwozić za pośrednictwem wojskowego urzędu pocztowego inne towary przeznaczone do ich użytku osobistego lub domowego albo do konsumpcji ze zwolnieniem z należności celnych i podatków na czas wykonywania zadań na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przywilej ten ma zastosowanie nie tylko do towarów, które stanowią własność tych osób, ale także do towarów wysyłanych im jako prezenty lub dostarczonych im w ramach wykonywania umów zawartych z osobą lub osobami niezamieszkałymi na stałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przywóz taki nie może przekraczać ilości uzasadnionych do użytku osobistego i nie może mieć charakteru bądź ilości, która wskazywałaby, że towary są wwożone w celach handlowych. Wyroby alkoholowe, tytoń i wyroby tytoniowe nie będą importowane za pośrednictwem wojskowych urzędów pocztowych.

3. Import zwolniony zgodnie z ustępem 1 niniejszego Artykułu z podatków i należności celnych przywozowych nie obejmuje środków transportu, które mają być wykorzystywane do celów komercyjnych. Zwolniony z należności celnych i podatkowych przywóz wyrobów alkoholowych, tytoniu i wyrobów tytoniowych na podstawie ustępu 1 niniejszego Artykułu podlega ograniczeniom uzgodnionym między władzami Rzeczypospolitej Polskiej a siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych w porozumieniu wykonawczym z poszanowaniem prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Mienie, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, oraz inne towary nabyte ze zwolnieniem z podatków lub należności celnych, nie mogą zostać sprzedane, ani w inny sposób odstąpione osobom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są uprawnione do przywozu takich towarów ze zwolnieniem z należności celnych, chyba że odpowiednie władze Rzeczypospolitej Polskiej wyraziły zgodę na takie odstąpienie. Odbiorca takiego mienia lub innych towarów jest odpowiedzialny za zapłatę należności celnych i wszelkich podatków należnych z tytułu takich transakcji. Odstąpienie zwolnionych z należności celnych towarów pomiędzy członkami sił zbrojnych i personelu cywilnego, członkami rodzin oraz pracownikami wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych nie podlega należnościom celnym i podatkom. Odstąpienie takie jest również dopuszczalne w formie darów dla organizacji charytatywnych uprawnionych przez odpowiednie władze Rzeczypospolitej Polskiej do otrzymywania takich towarów ze zwolnieniem z należności celnych. Środki transportu nie mogą być odstępowane takim organizacjom ze zwolnieniem z należności celnych i podatkowych.

5. Władze Rzeczypospolitej Polskiej przyjmują właściwie sporządzone raporty policyjne jako dowód prima facie, że zwolnione z należności celnych i podatków mienie członków sił zbrojnych i personelu cywilnego, członków rodzin oraz pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych zostało skradzione lub utracone, co zwalnia te osoby z jakiejkolwiek odpowiedzialności za uiszczenie podatków i należności celnych. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych są odpowiedzialne za prowadzenie rejestrów kradzieży lub utraty zwolnionych z należności celnych i podatków towarów, określonych w porozumieniu wykonawczym oraz za prowadzenie rejestrów odstąpienia takich towarów. Takie rejestry są przyjmowane przez władze Rzeczypospolitej Polskiej jako dowód takich odstąpień. Rodzaj i zakres rejestrów zostanie określony w porozumieniu wykonawczym.

6. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego bądź członkowie ich rodzin oraz pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą wywieźć lub powrotnie wywieźć ze zwolnieniem z należności celnych wywozowych i innych opłat wszelkie towary nabyte przez nich w okresie pełnienia swych obowiązków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przywiezione przez nich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wywóz artykułów nabytych przez nich w okresie pełnienia obowiązków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega prawu Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże wywóz takich towarów nie podlega należnościom celnym ani podatkom.

1. Władze Rzeczypospolitej Polskiej zapewniają szybką i sprawną odprawę celną przywożonych i wywożonych towarów, o których mowa w niniejszej Umowie, zgodnie z Artykułem Xl umowy NATO SOFA.

2. Odprawa i kontrola celna zgodnie z Artykułem XI umowy NATO SOFA oraz niniejszą Umową są przeprowadzane na podstawie procedur uzgodnionych wspólnie między odpowiednimi organami Rzeczypospolitej Polskiej a siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych. Wszelkie kontrole celne przywożonego lub wywożonego mienia osobistego członków sił zbrojnych, personelu cywilnego lub członków rodzin są przeprowadzane przez organy celne Rzeczypospolitej Polskiej, gdy mienie zostanie dostarczone lub odebrane z miejsca zamieszkania danej osoby.

3. Informacje niejawne sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych mogą być wwożone do Rzeczypospolitej Polskiej lub z niej wywożone bez poddawania ich kontroli celnej. Informacje niejawne sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych zostają odpowiednio oznakowane i opatrzone zaświadczeniami, że zostały zaklasyfikowane jako takie przez właściwe władze sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Przed udzieleniem zezwolenia na przywóz lub wywóz informacji niejawnych sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, organy celne Rzeczypospolitej Polskiej mogą zwrócić się do władz wojskowych Stanów Zjednoczonych najwyższego szczebla na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z prośbą o weryfikację takiego zaświadczenia. Szczegółowe procedury zostaną określone w porozumieniu wykonawczym

4. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych wprowadzają stosowne środki w celu zapobiegania naruszeniom praw przyznanych na podstawie umowy NATO SOFA oraz niniejszej Umowy. Organy Rzeczypospolitej Polskiej oraz władze wojskowe Stanów Zjednoczonych współpracują w celu zapobiegania, wykrywania i rozwiązywania wszelkich naruszeń celnych.

1. Po uprzednim poinformowaniu organu wykonawczego Rzeczypospolitej Polskiej, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą w obrębie uzgodnionych obiektów i terenów zakładać, utrzymywać i prowadzić wojskową usługową działalność wspierającą wyłącznie do użytku członków sił zbrojnych, personelu cywilnego, członków rodzin oraz innego uprawnionego personelu określonego przez Strony w porozumieniu wykonawczym, i mogą ją budować, wyposażać, utrzymywać i prowadzić bezpośrednio lub na podstawie umowy. Wojskowa usługowa działalność wspierająca może obejmować: punkty sprzedaży, takie jak wojskowe punkty usługowe i sklepy z żywnością; mesy; ośrodki socjalne i edukacyjne; oraz usługowe tereny rekreacyjne. Z zastrzeżeniem postanowień Artykułów 7 i 9 niniejszej Umowy, władze Rzeczypospolitej Polskiej nie wymagają od sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych zezwoleń i licencji na założenie, utrzymywanie oraz prowadzenie takiej działalności.

2. Wojskowa usługowa działalność wspierająca stanowi integralną część sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i przysługują jej zwolnienia podatkowe i celne przyznane siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych, w tym te, o których mowa w Artykułach 18 i 20 niniejszej Umowy. Taka wojskowa usługowa działalność wspierająca jest ustanawiana, utrzymywana, prowadzona i kontrolowana zgodnie z przepisami obowiązującymi w Stanach Zjednoczonych. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych nie są zobowiązane do pobierania i płacenia podatków lub opłat o podobnym charakterze z tytułu działalności związanej z prowadzeniem wojskowej usługowej działalności wspierającej.

3. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych we współpracy z władzami Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzają stosowne środki w celu zapobiegania sprzedaży towarów oraz mienia przywożonych lub nabytych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osobom nieuprawnionym do korzystania z wojskowej usługowej działalności wspierającej. Możliwe jest ustanowienie limitów na zakup przez poszczególnych klientów towarów wwiezionych lub nabytych ze zwolnieniem podatkowym i celnym. Limity te mogą obejmować wyroby alkoholowe, wyroby tytoniowe, benzynę oraz przedmioty o znacznej wartości.

1. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą zawierać umowy z instytucjami finansowymi dotyczące utrzymywania i prowadzenia instytucji „Community Bank” i instytucji „Credit Unions” lub ich następców, zakładanych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych w celu świadczenia podstawowych usług bankowości detalicznej w Rzeczypospolitej Polskiej na wyłączny użytek członków sił zbrojnych i personelu cywilnego oraz członków rodzin, a także tych pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, którzy są osobami fizycznymi i obywatelami Stanów Zjednoczonych lub osobami zamieszkałymi na stałe w Stanach Zjednoczonych. Na wniosek każdej ze Stron podstawowe usługi bankowości detalicznej zostaną określone w porozumieniu wykonawczym. „Community Bank” i „Credit Unions” stanowią wojskową usługową działalność wspierającą, jednakże zakres uprawnionych jest ograniczony do osób wskazanych w niniejszym ustępie.

2. Przed rozpoczęciem działalności „Community Bank” lub „Credit Unions” lub ich następców siły zbrojne Stanów Zjednoczonych informują władze Rzeczypospolitej Polskiej o zakresie podstawowych usług bankowości detalicznej, które będą świadczone, oraz niezwłocznie informując każdej zmianie tego zakresu.

3. „Community Bank” lub „Credit Unions” lub ich następcy, wymienione w ustępie 1 niniejszego Artykułu, mogą być ustanawiane, utrzymywane i prowadzone wyłącznie w obrębie uzgodnionych obiektów i terenów oraz w innych wzajemnie uzgodnionych lokalizacjach.

4. Postanowienia niniejszego Artykułu nie uchybiają prawu sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i ich wyznaczonych przedstawicieli oraz uprawnionych osób wymienionych w ustępie 1 niniejszego Artykułu do otwierania i korzystania z rachunków bankowych zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Instytucje finansowe, o których mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, postępują zgodnie z procedurami dotyczącymi identyfikacji i weryfikacji klientów, monitorowania transakcji i raportowania, mającymi na celu przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zgodnie z normami międzynarodowymi. Szczegółowe procedury mogą zostać określone w porozumieniu wykonawczym.

6. „Community Bank” lub „Credit Unions” lub ich następcy, o których mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, są zakładane, utrzymywane i prowadzone zgodnie z odpowiednimi przepisami Stanów Zjednoczonych i podlegają nadzorowi ze strony właściwych władz Stanów Zjednoczonych. Władze Rzeczypospolitej Polskiej nie ponoszą odpowiedzialności za działalność prowadzoną na podstawie niniejszego Artykułu.

7. Władze Stanów Zjednoczonych zapewniają przestrzeganie postanowień niniejszego Artykułu przez instytucje finansowe wymienione w ustępie 1 niniejszego Artykułu.

1. Stany Zjednoczone mogą ustanawiać, utrzymywać i prowadzić wojskowe urzędy pocztowe na potrzeby przyjmowania, transportu i dostarczania przesyłek pocztowych oraz świadczenia innych powiązanych usług pocztowych, wyłącznie do użytku przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, członków sił zbrojnych, personelu cywilnego, wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, członków rodzin oraz emerytowanych członków sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Przywóz towarów za pośrednictwem wojskowych urzędów pocztowych jest ograniczony do tych osób, które są uprawnione do przywozu towarów ze zwolnieniem z należności celnych i podatków oraz w ramach limitów określonych zgodnie z ustępem 2 Artykułu 21 niniejszej Umowy.

2. Przesyłki pocztowe wysyłane z wojskowych urzędów pocztowych mogą być opatrzone znaczkami Stanów Zjednoczonych.

3. Wojskowe urzędy pocztowe umożliwiają władzom celnym Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzanie kontroli poczty w wojskowych urzędach pocztowych, Takie kontrole przeprowadza się w wojskowych urzędach pocztowych w sposób zapewniający uniknięcie uszkodzenia zawartości przesyłek i nie utrudniający ich dostarczenia. W przypadku wykrycia towarów przemycanych lub towarów przekraczających limity ustalone dla przywozu towarów za pośrednictwem wojskowych urzędów pocztowych, towary te podlegają zwrotowi do nadawcy lub, we właściwych przypadkach, zajęciu przez funkcjonariuszy organów ścigania lub funkcjonariuszy organów celnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Poczta służbowa nie podlega kontroli celnej dokonywanej przez organy Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących służbowego charakteru przesyłki, na żądanie organów Rzeczypospolitej Polskiej zostaną przedstawione wyjaśnienia. Jeżeli organy Rzeczypospolitej Polskiej zażądają kontroli przesyłki służbowej, kontrola ta zostanie przeprowadzona w obecności funkcjonariusza celnego Rzeczypospolitej Polskiej i na jego żądanie przesyłka zostanie otwarta w celu kontroli. W przypadku odkrycia jawnych materiałów nie stanowiących dokumentacji, organy Rzeczypospolitej Polskiej mają prawo do pobrania, na żądanie, próbek w uzasadnionej ilości, koniecznej dla przeprowadzenia badań.

1. Urządzenia telekomunikacyjne sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych używane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będą spełniać standardy ochrony środowiska i bezpieczeństwa, określone prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Urządzenia niespełniające tych wymagań mogą być używane po konsultacji z właściwymi władzami Rzeczypospolitej Polskiej w celu ustalenia przez Strony rozwiązań technicznych lub organizacyjnych skutecznie zapewniających, że odstępstwo od standardów określonych prawem Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie zagrażało ludzkiemu zdrowiu i bezpieczeństwu.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą używać własne systemy telekomunikacyjne (w takim znaczeniu, w jakim wyrażenie „telekomunikacja” jest definiowane w Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 roku). Powyższe obejmuje prawo do użycia środków i usług wymaganych dla zapewnienia pełnej zdolności do użytkowania systemów telekomunikacyjnych, oraz prawo do bezpłatnego użytkowania wyłącznie tych częstotliwości radiowych, które zostały im przydzielone przez właściwy organ wojskowy Rzeczypospolitej Polskiej, który w kontaktach międzynarodowych jest określany jako National Radio Frequency Agency Poland (NARFA POL). Operacyjne wykorzystanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej radiowych urządzeń elektronicznych będzie poprzedzone procedurą weryfikacji zgodności częstotliwości.

3. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych i wykonawcy kontraktowi podejmą wszystkie konieczne i odpowiednie działania w celu zapobiegania powstawaniu zaburzeń elektromagnetycznych wywoływanych przez używane przez nich urządzenia.

4. W przypadku spowodowania przez urządzenia sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych lub wykonawców kontraktowych zakłóceń działania urządzeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub poza jej terytorium, właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej postąpią zgodnie z Konstytucją i Konwencją Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego z 1992 roku, oraz właściwym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. W razie konieczności, zgodnie z tymi regulacjami, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub wykonawcy kontraktowi niezwłocznie wyeliminują takie zakłócenia.

1. Mając na uwadze swoje wewnętrzne wymogi krajowe i dostępne możliwości Rzeczpospolita Polska dokłada wszelkich starań, aby zapewnić siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej następujące wsparcie logistyczne:

a. zakwaterowanie;

b. usługi konserwacyjne i remontowe, w tym przechowywanie;

c. wodę pitną i nie nadającą się do picia, w tym dystrybucję i przechowywanie;

d. żywność, trwałą i nietrwałą;

e. paliwo, w tym przechowywanie, dystrybucję i usługi kontroli jakości;

f. transport lądowy, morski i powietrzny;

g. media i usługi, w tym energię elektryczną i łączność;

h. wsparcie i usługi medyczne;

i. usługi lotniskowe związane z obsługą statków powietrznych i ładunków, oraz

j. inne odpowiednie wzajemnie uzgodnione wsparcie.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych płacą za wsparcie logistyczne, o które się zwracały i które uzyskały. Pod tym względem, Rzeczpospolita Polska traktuje siły zbrojne Stanów Zjednoczonych w sposób nie mniej korzystny niż Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, co obejmuje także stosowanie wobec sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych stawek nie mniej korzystnych niż te, które obowiązują Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej za analogiczne wsparcie, po odjęciu podatków zgodnie z Artykułem 18 niniejszej Umowy.

3. Wsparcie logistyczne, o którym mowa, oraz zwrot kosztów następuje, odpowiednio, zgodnie z Umową nabycia i usług wzajemnych między Ministerstwem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Departamentem Obrony Stanów Zjednoczonych Ameryki, sporządzoną w Warszawie dnia 22 listopada 1996 roku lub umowami ją zastępującymi.

4. O ile nie postanowiono inaczej, Rzeczpospolita Polska dołoży wszelkich starań, aby siły zbrojne Stanów Zjednoczonych i wykonawcy kontraktowi pracujący lub zamieszkujący w uzgodnionych obiektach i terenach mogli korzystać z wody, energii elektrycznej i innych powszechnie dostępnych mediów na takich warunkach i zasadach, włączając stawki i opłaty, które są nie mniej korzystne od tych przyznanych Siłom Zbrojnym lub Rządowi

Rzeczypospolitej Polskiej, po odjęciu podatków zgodnie z Artykułem 18 niniejszej Umowy. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych ponoszą koszty odpowiadające ich udziałowi w korzystaniu z tych mediów.

5. Zakres wsparcia logistycznego udzielanego siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych przez właściwe władze wojskowe Rzeczypospolitej Polskiej w związku z ćwiczeniami wojskowymi sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określą porozumienia, o których mowa w Artykule 5 ustęp 3 niniejszej Umowy.

1. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mają prawo do przywozu i wywozu w dowolnej ilości waluty Stanów Zjednoczonych lub instrumentów płatniczych wyrażonych w walucie Stanów Zjednoczonych, jednak przedkładają właściwym organom Rzeczypospolitej Polskiej deklaracje walutowe dotyczące tego przywozu lub wywozu w stopniu wymaganym prawem Rzeczypospolitej Polskiej dla podobnego przywozu i wywozu. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego oraz członkowie rodzin mogą posługiwać się walutą lub instrumentami płatniczymi wyrażonymi w walucie Stanów Zjednoczonych w transakcjach między sobą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą również posługiwać się walutą Stanów Zjednoczonych lub instrumentami płatniczymi wyrażonymi w walucie Stanów Zjednoczonych w każdej transakcji, gdy druga strona je zaakceptuje.

2. Członkowie sil zbrojnych, personelu cywilnego i członkowie rodzin mogą przywozić walutę Stanów Zjednoczonych oraz instrumenty płatnicze wyrażone w walucie Stanów Zjednoczonych, jak również inne waluty dopuszczone do przywozu przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej oraz mogą wywozić jakakolwiek walutę i instrumenty płatnicze wyrażone w takiej walucie pod warunkiem, że dana osoba przywiozła uprzednio tę walutę lub instrumenty płatnicze lub otrzymała tę walutę lub instrumenty płatnicze od władz wojskowych Stanów Zjednoczonych. Taki przywóz i wywóz podlega odpowiednim polskim wymogom raportowania i kontroli.

3. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych we współpracy z władzami Rzeczypospolitej Polskiej podejmują stosowne środki w celu zapobieżenia nadużywaniu praw przyznanych niniejszym Artykułem oraz zabezpieczenia systemu wymiany walutowej Rzeczypospolitej Polskiej oraz reżimu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącego przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, w zakresie, w jakim odnoszą się one do personelu i usług finansowych objętych niniejszą Umową.

4. Władze wojskowe Stanów Zjednoczonych mogą przekazywać członkom sił zbrojnych, personelu cywilnego oraz członkom rodzin, lub wymieniać na ich potrzeby, walutę i instrumenty płatnicze wyrażone w walucie:

(a) Stanów Zjednoczonych;

(b) Rzeczypospolitej Polskiej;

(c) strefy Euro; oraz

(d) jakiegokolwiek innego kraju, w zakresie wymaganym na potrzeby zatwierdzonych podróży, w tym wyjazdów na urlop.

1. O ile Strony nie uzgodnią inaczej, zgodnie z Artykułem VII ustęp 11 umowy NATO SOFA, Rzeczpospolita Polska podejmuje środki konieczne dla zapewnienia odpowiedniego bezpieczeństwa i ochrony uzgodnionych obiektów i terenów, w których przebywają siły zbrojne Stanów Zjednoczonych. Środki bezpieczeństwa, jakie podejmują właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej wobec uzgodnionych obiektów i terenów używanych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, są uzależnione od posiadanych możliwości. Właściwe władze Stron ściśle współpracują ze sobą we wszystkich kwestiach związanych z bezpieczeństwem i ochroną.

2. Na wniosek każdej ze Stron i za zgodą właściwych władz Rzeczypospolitej Polskiej, władze wojskowe Stanów Zjednoczonych mogą podejmować działania poza uzgodnionymi obiektami i terenami w celu zapewnienia bezpieczeństwa sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych i członków rodzin. Podczas takich działań władze wojskowe Stanów Zjednoczonych w sposób wyraźny sygnalizują swój specjalny status, nawiązują natychmiast kontakt z właściwymi władzami Rzeczypospolitej Polskiej i działają zgodnie z ich instrukcjami.

3. Jeśli mienie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych zostanie skradzione, zagubione lub przejęte w sposób bezprawny, Rzeczpospolita Polska podejmuje wszelkie uzasadnione środki w celu udzielenia Stanom Zjednoczonym pomocy w przywróceniu posiadania takiego mienia.

1. Strony zgadzają się wykonywać niniejszą Umowę w sposób zgodny z zasadami ochrony środowiska naturalnego Rzeczypospolitej Polskiej oraz ludzkiego zdrowia i bezpieczeństwa, a także, zgadzają się, że w kwestiach ochrony środowiska będą prezentować raczej podejście prewencyjne, niż reaktywne. W tym celu, Strony współpracują dla zapewnienia, aby powstające problemy były natychmiast rozwiązywane w celu zapobiegania trwałej szkodzie na środowisku lub zagrożeniu ludzkiego zdrowia lub bezpieczeństwa. Stany Zjednoczone przestrzegają odpowiednich przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących ochrony środowiska. Właściwe władze Stron współpracują we wszystkich sprawach związanych z ochroną środowiska.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych będą, co do zasady, usuwać niezużytą amunicję Stanów Zjednoczonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Likwidowanie niezużytej amunicji Stanów Zjednoczonych może następować na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie wówczas, gdy zachodzi taka konieczność. Zabronione jest likwidowanie takiej amunicji poprzez detonację lub spalanie w miejscach nie przeznaczonych do takiej likwidacji, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest ona uszkodzona i stwarza w uzgodnionym obiekcie lub terenie nagłą sytuację wymagającą natychmiastowych działań dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. W takich sytuacjach Stany Zjednoczone podejmą wszelkie możliwe starania dla uzyskania zgody Rzeczypospolitej Polskiej przed podjęciem działań. Jeśli uszkodzona niezużyta amunicja nie będzie znajdować się w uzgodnionych obiektach lub terenach lub nie zaistnieje sytuacja nagła, Stany Zjednoczone natychmiast powiadomią właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej o potrzebie podjęcia przez Rzeczpospolitą Polską działań dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. W takim przypadku Stany Zjednoczone nie podejmują innych działań niż zabezpieczenie tej amunicji w sposób stosowny do okoliczności oraz własnych ograniczonych uprawnień, do czasu aż Rzeczpospolita Polska wyrazi zgodę na podjęcie przez Stany Zjednoczone zaproponowanych działań bądź Rzeczpospolita Polska podejmie działania w celu neutralizacji tej amunicji. W przypadku odkrycia w uzgodnionych obiektach lub terenach niewybuchów nienależących do Stanów Zjednoczonych, Stany Zjednoczone natychmiast zabezpieczają miejsce odkrycia i powiadomią właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej, które je niezwłocznie usuwają lub neutralizują w inny sposób.

3. Właściwe władze wojskowe Stanów Zjednoczonych informują członków sił zbrojnych, i personelu cywilnego, członków rodzin i wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, którzy będą przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o prawie Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącym ochrony środowiska, w tym o postanowieniach niniejszej Umowy. Strony zgadzają się konsultować w celu zapewnienia, iż materiały edukacyjne odpowiednio odzwierciedlają prawo Rzeczypospolitej Polskiej dotyczące ochrony środowiska.

4. Stany Zjednoczone przestrzegają prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącego korzystania ze środowiska. Szczegóły dotyczące obowiązujących opłat za korzystanie ze środowiska i ich płatności zostaną określone w porozumieniu wykonawczym.

5. Strony w pełni współpracują przy niezwłocznej wymianie wszystkich odpowiednich, istniejących informacji dotyczących ochrony środowiska i zdrowia w miejscach używanych przez Stany Zjednoczone. Standardy ochrony środowiska stosowane przez Stany Zjednoczone dokładnie odzwierciedlają bardziej restrykcyjne spośród standardów stosowanych przez Rzeczpospolitą Polską, Stany Zjednoczone lub standardów zawartych w odnośnych umowach międzynarodowych. W tym celu podczas opracowywania standardów ochrony środowiska oraz ich okresowego przeglądu Strony współpracują i konsultują się w celu zapewnienia odpowiedniego uwzględnienia standardów stosowanych przez Rzeczpospolitą Polską lub zapewnienia, że standardy Stanów Zjednoczonych bądź standardy zawarte w obowiązujących umowach międzynarodowych gwarantują co najmniej taką samą ochronę jak standardy stosowane przez Rzeczpospolitą Polską.

6. Niebojowe i administracyjne pojazdy sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych używają tylko takich paliw, smarów i dodatków, które spełniają standardy użytkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są używane przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej w podobnych pojazdach. W przypadku pojazdów bojowych, Stany Zjednoczone używają paliw, smarów i dodatków spełniających standardy NATO, przy czym dążą do używania paliw, smarów i dodatków najbardziej przyjaznych środowisku, które nie zagrażają bezpieczeństwu personelu, użytkowaniu pojazdu ani w inny sposób nie narażają na szwank wykonania misji. Stany Zjednoczone będą corocznie informować Rzeczpospolitą Polską o składzie paliw, smarów i dodatków używanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Stany Zjednoczone nie uwalniają celowo niebezpiecznych odpadów ani niebezpiecznych materiałów będących w ich posiadaniu, a jeśli uwolnienie takie nastąpi, niezwłocznie podejmują, na podstawie procedur zgodnych z obowiązującymi porozumieniami, działania w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się zanieczyszczenia środowiska wynikłego z uwolnienia. Stany Zjednoczone niezwłocznie powiadamiają odpowiednie władze Rzeczypospolitej Polskiej o zdarzeniu i podjętych działaniach. Jeżeli zdarzenie nastąpi poza uzgodnionymi obiektami lub terenami, działania te są koordynowane z odpowiednimi władzami Rzeczypospolitej Polskiej. Stany Zjednoczone, w uzgodnieniu z Rzeczpospolitą Polską, przywracają teren do stanu nadającego się do wykorzystania zgodnego z przeznaczeniem sprzed zaistnienia zdarzenia.

8. Przed pierwszym długoterminowym użyciem danego terenu Stany Zjednoczone wykonują środowiskowe studium bazowe dla tego terenu. Rzeczpospolita Polska przekazuje dostępne informacje dotyczące tego terenu oraz współpracuje ze Stanami Zjednoczonymi w celu przygotowania wzajemnie uzgodnionego i dokładnego studium odzwierciedlającego stan danego terenu. Porozumienie wykonawcze określi procedury dla wyznaczenia terenów, dla których środowiskowe studium bazowe będzie wymagane. Postanowienia niniejszego ustępu nie stosują się do czasowego użytkowania terenu dla celów instalowania ruchomego sprzętu wojskowego.

9. Stany Zjednoczone nie ponoszą odpowiedzialności za nieumyślne uwolnienie istniejących wcześniej odpadów niebezpiecznych, materiałów niebezpiecznych lub zanieczyszczeń.

10. Przed rozpoczęciem prac, co do których którakolwiek ze Stron ma powody przypuszczać, że mogą spowodować uwolnienie istniejącego wcześniej zanieczyszczenia środowiska, odpadów niebezpiecznych lub substancji niebezpiecznych, Stany Zjednoczone konsultują z Rzeczpospolitą Polską zakres prowadzonych prac i zastosowane technologie. Stany Zjednoczone stosują technologie w najbardziej uzasadnionym stopniu zabezpieczające przed uwolnieniem takiego istniejącego wcześniej zanieczyszczenia środowiska.

11. Jeśli Stany Zjednoczone będą musiały usunąć albo powstrzymać rozprzestrzenianie istniejących wcześniej odpadów niebezpiecznych, materiałów niebezpiecznych lub zanieczyszczeń z powodu nie podjęcia przez Rzeczpospolitą Polską działań dotyczących tych odpadów, materiałów lub zanieczyszczeń, koszty tego usunięcia lub powstrzymania poniesione przez Stany Zjednoczone zostają zaliczone na poczet roszczeń wynikających ze szkód na środowisku, za które Stany Zjednoczone są odpowiedzialne na podstawie Artykułu 17 niniejszej Umowy.

12. Stany Zjednoczone przekazują Rzeczypospolitej Polskiej będące w ich posiadaniu dane i informacje umożliwiające odpowiednim władzom Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzanie na danym terenie regularnych pomiarów i obserwacji koniecznych do zarządzania przez Rzeczpospolitą Polską własnymi programami środowiskowymi, monitorowania bieżącego stanu środowiska naturalnego oraz monitorowania implementacji standardów środowiskowych i BHP. Z zastrzeżeniem postanowień porozumień właściwych dla danego terenu, dotyczących dostępu, właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej podejmują wszelkie dozwolone prawem Rzeczypospolitej Polskiej środki w celu monitorowania stanu środowiska i użytkowania środowiska przez Stany Zjednoczone.

13. Jeśli monitoring lub obserwacja prowadzona przez właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej wykażą możliwe naruszenie standardów ochrony środowiska lub BHP w wyniku lub w związku z działaniem Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Rzeczpospolita Polska informuje Stany Zjednoczone o takim możliwym naruszeniu. Stany Zjednoczone informują Rzeczpospolitą Polską jakie działania naprawcze zamierzają podjąć. W przypadku, gdy Rzeczpospolita Polska uzna te działania za niewystarczające, poinformuje o tym Stany Zjednoczone. Jeśli Stany Zjednoczone uznają, iż nie wystąpiło naruszenie lub gdy Strony nie osiągną porozumienia w sprawie koniecznych działań naprawczych, Strony podejmują konsultacje w celu rozwiązania sporu. Jeśli Rzeczpospolita Polska uzna, że kontynuacja działania przez Stany Zjednoczone spowoduje natychmiastowe i nieodwracalne szkody dla środowiska lub bezpieczeństwa publicznego, może zwrócić się do Stanów Zjednoczonych z wnioskiem o zaprzestanie działania dopóki Strony nie rozwiążą sporu. Stany Zjednoczone przychylą się do takiego wniosku Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że uniemożliwiłoby to wykonanie kluczowej misji bądź zagroziło bezpieczeństwu członków sił zbrojnych i personelu cywilnego lub członków rodzin. W takim przypadku Stany Zjednoczone poinformują Rzeczpospolitą Polską, że nie mogą przychylić się do wniosku.

14. Rzeczpospolita Polska niezwłocznie informuje Stany Zjednoczone o potencjalnych zagrożeniach dla środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa, występujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a nie spowodowanych działalnością Stanów Zjednoczonych, które mogą wpłynąć na ich uzgodnione działania lub zdrowie i dobro członków sił zbrojnych i personelu cywilnego lub członków rodzin, oraz niezwłocznie podejmuje działania w odpowiedzi na te zagrożenia, informując Stany Zjednoczone o działaniach, które mają być podjęte. Stany Zjednoczone niezwłocznie informują Rzeczpospolitą Polską o potencjalnych zagrożeniach dla środowiska oraz zdrowia i życia wynikających ze swojej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz niezwłocznie podejmują działania właściwe dla tych zagrożeń, informując Rzeczpospolitą Polską o działaniach, które mają być podjęte.

15. Szczegółowe procedury zapewniające, że w porę zostaną wprowadzone w życie postanowienia niniejszego Artykułu, zostaną określone w porozumieniu wykonawczym zawartym przez Strony. Opracowanie tych procedur będzie miało na celu uniknięcie opóźnień natury administracyjnej, które mogłyby spowodować zwiększone szkody na środowisku lub zwiększenie zagrożenia dla zdrowia lub bezpieczeństwa.

16. O ile może to być konieczne dla zapewnienia bezpiecznej dla środowiska gospodarki odpadami niebezpiecznymi, siły zbrojne Stanów Zjednoczonych dostarczają wszelkich informacji wymaganych przez Konwencję bazylejską o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, sporządzoną w Bazylei dnia 22 marca 1989 r. („Konwencja bazylejska”), i inne przepisy prawa międzynarodowego i Unii Europejskiej, których Rzeczpospolita Polska jest stroną i których jest zobowiązana przestrzegać w przypadku transgranicznego przemieszczania odpadów niebezpiecznych. Rzeczpospolita Polska wyznacza podmiot działający w imieniu sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych jako właściwy organ dla celów wymaganych powiadomień lub porozumień zgodnie z Konwencją bazylejską.

1. Strony zgadzają się stosować niniejszą Umowę w sposób zgodny z zasadami ochrony zdrowia publicznego. Stany Zjednoczone przestrzegają odpowiednich przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zdrowia publicznego, zapewniając odpowiednie uwzględnienie zdrowia członków sił zbrojnych i personelu cywilnego, członków rodzin i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, Strony zgadzają się na podejście raczej prewencyjne niż reaktywne w stosunku do zakaźnych chorób ludzi, zwierząt i roślin. Właściwe władze Stron współpracują w kwestiach dotyczących zdrowia publicznego obu Stron. Obie Strony niezwłocznie współpracują i informują się wzajemnie o konkretnych procedurach i praktykach dotyczących postępowania medycznego w przypadkach wystąpienia zagrażających zdrowiu publicznemu zakaźnych chorób ludzi i zwierząt, w celu zapewnienia bezpieczeństwa zarówno obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej, jak i personelowi Stanów Zjednoczonych.

2. Członkowie sił zbrojnych zostają poddani odpowiednim badaniom zdrowotnym przed zgłoszeniem się do służby w Rzeczypospolitej Polskiej. Członkowie personelu cywilnego, członkowie rodzin i pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych są zachęcani do przeprowadzania badań zdrowotnych przed przybyciem do Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku ogłoszenia przez Światową Organizację Zdrowia epidemii lub pandemii w państwie, z którego przybędzie do Rzeczypospolitej Polskiej członek personelu cywilnego lub pracownik wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych, taki członek personelu cywilnego lub pracownik wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych zostanie poddany stosownym badaniom przed przybyciem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego, członkowie rodzin i pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą korzystać z opieki zdrowotnej w placówkach publicznej służby zdrowia znajdujących się w Rzeczypospolitej Polskiej. W takich przypadkach, władze Rzeczypospolitej Polskiej będą udzielać pomocy tym osobom w sprawach dokumentacji medycznej wymaganej dla refundacji roszczeń związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym. Odpowiedzialność za poniesienie kosztów związanych z taką opieką zdrowotną będą ponosić osoby otrzymujące świadczenia, bez wymogu opłaty z góry po przedstawieniu dowodu ubezpieczenia zdrowotnego.

1. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą zawierać i wykonywać umowy na nabywanie towarów i usług, łącznie z robotami budowlanymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą zaopatrywać się z dowolnie wybranych źródeł. Takie zaopatrywanie będzie odbywać się zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych informują potencjalnych wykonawców kontraktowych w zakresie stosowania prawa Stanów Zjednoczonych w odniesieniu do zawierania kontraktów.

3. Stany Zjednoczone ogłaszają potencjalnym wykonawcom kontraktowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej informacje o planowanych przetargach na umowy, które mają być realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w możliwie największym stopniu i w takim samym zakresie, w jakim mają do nich dostęp potencjalni wykonawcy kontraktowi na terenie Stanów Zjednoczonych.

4. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych korzystają z usług miejscowych polskich osób fizycznych i prawnych jako dostawców towarów i usług w możliwym zakresie w celu wykonania umowy, o ile oferty takich dostawców są konkurencyjne i stanowią najlepszą wartość.

5. W dopuszczalnym zakresie, wykonawcy kontraktowi będący obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej oraz zarejestrowanymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podmiotami prawnymi są traktowani przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych nie mniej korzystnie niż wykonawcy kontraktowi niebędący obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej oraz podmiotami prawnymi niezarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

6. W odniesieniu do nabywania towarów i świadczenia usług siły zbrojne Stanów Zjednoczonych traktowane są przez władze Rzeczypospolitej Polskiej nie mniej korzystnie niż Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Po zawarciu umowy przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych lub w ich imieniu, jeżeli zostanie ona zawarta z wykonawcą kontraktowym Stanów Zjednoczonych, władze wojskowe Stanów Zjednoczonych powiadamiają o tym fakcie Rzeczpospolitą Polską za pośrednictwem Wspólnej Komisji. Tą samą drogą władze wojskowe Stanów Zjednoczonych przekazują zaświadczenie określające wykonawcę kontraktowego Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawcy kontraktowego Stanów Zjednoczonych zatrudnionych przy wykonaniu umowy, a także spodziewany okres obowiązywania umowy. Zmiany danych zawartych w zaświadczeniu polegają zgłoszeniu. Treść zaświadczenia, termin złożenia zaświadczenia i jego uzupełnień podlegają uzgodnieniu w porozumieniu wykonawczym.

2. Władze Rzeczypospolitej Polskiej udzielają wykonawcom kontraktowym Stanów Zjednoczonych oraz pracownikom wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych pozwolenia na wjazd i pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres niezbędny do wykonania zawartych przez nich umów. Wykonawcom kontraktowym Stanów Zjednoczonych będącym osobami fizycznymi i pracownikom wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych mogą towarzyszyć członkowie ich rodzin, jeśli dopuszcza to prawo Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku konieczności uzyskania wiz dla wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i członków ich rodzin, Rzeczpospolita Polska bezzwłocznie wydaje je lub odmawia ich wydania.

3. Wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych oraz pracownicy wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych uprawnieni są do świadczenia pracy lub usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pod warunkiem, że posiadają odpowiednie zaświadczenie potwierdzające ich status. Władze Rzeczypospolitej Polskiej nie wymagają od wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych ani od pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, aby ubiegali się o zezwolenie na pracę, wymagane przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Z zastrzeżeniem Artykułów 7 i 9 niniejszej Umowy, wykonawcy kontraktowi Stanów Zjednoczonych zwolnieni są z obowiązku rejestracji i uzyskiwania zezwoleń na prowadzenie działalności odnoszącej się do dostarczania towarów i usług siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rejestracja jest wymagana wyłącznie dla celów identyfikacji podatkowej i celnej. Rejestracja taka nie oznacza „rejestracji” w rozumieniu Artykułu 2 litera f niniejszej Umowy.

5. Opodatkowanie wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych następuje zgodnie z Artykułem 19 niniejszej Umowy.

6. Uprawnienia wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych, wynikające z niniejszej Umowy, nie mają zastosowania do umów innych niż umowy dotyczące towarów dostarczanych i usług świadczonych na podstawie umów lub umów o podwykonawstwo zawartych z siłami zbrojnymi Stanów Zjednoczonych lub na ich rzecz.

7. Wykonawcom kontraktowym i pracownikom wykonawców kontraktowych zezwala się na wstęp na obiekty, do których dostęp kontrolowany jest przez władze Rzeczypospolitej Polskiej, w stopniu, umożliwiającym im wstęp oraz opuszczanie uzgodnionych obiektów i terenów, w których ich obecność jest niezbędna do wykonania umowy. Zezwala się na wstęp w terminie nie dłuższym niż 6 dni roboczych, a w wyjątkowych sytuacjach w nie dłuższym niż 3 dni robocze, od dnia otrzymania wniosku. Władze Rzeczypospolitej Polskiej lub władze wojskowe Stanów Zjednoczonych mogą odmówić wstępu, zawiesić go lub cofnąć z powodów bezpieczeństwa lub z powodu niewłaściwego zachowania wykonawcy kontraktowego lub jego pracownika. Jeśli właściwe władze jednej ze Stron odmówią wydania pozwolenia, zawieszą je lub cofną, zobowiązane są przedstawić na piśmie właściwym władzom drugiej Strony przyczyny takiej decyzji. Wykonawcy kontraktowi i pracownicy wykonawców kontraktowych, którzy nie zostali uprawnieni do wstępu, lecz nie otrzymali odmowy wstępu, mogą być eskortowani, w uzgodnieniu z właściwym polskim dowódcą lub jego pełnomocnikiem, i po przekazaniu wszelkich niezbędnych informacji, przez osobę upoważnioną przez właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej, jeśli taka jest dostępna, oraz przez członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego lub wykonawcę kontraktowego wyznaczonego przez władze Stanów Zjednoczonych do i z uzgodnionych obiektów i terenów, gdzie ich obecność jest niezbędna w celu wykonania umowy, przez obiekty, do których dostęp kontrolowany jest przez właściwe władze Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres informacji i procedura składania wniosku będą uzgodnione w porozumieniu wykonawczym.

1. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą zatrudniać lokalnych pracowników cywilnych w celu wykonania swojej misji w Rzeczypospolitej Polskiej oraz określają liczbę, obowiązki, kwalifikacje, a także przydatność osób, które mają być zatrudnione. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą wymagać, aby zatrudniana osoba nie była wcześniej karana. Zatrudnienie lokalnych pracowników cywilnych odbywać się będzie na podstawie pisemnej umowy o pracę.

2. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą zatrudniać członków rodzin bez konieczności posiadania przez członka rodziny zezwolenia na pracę.

3. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych ustanawiają praktyki administracyjne i procedury konieczne dla efektywnego zarządzania, wykorzystania pracy lokalnych pracowników cywilnych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz nadzoru nad nimi. Do ustalenia warunków zatrudnienia lokalnych pracowników cywilnych stosuje się przepisy prawa pracy obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że niniejszy Artykuł stanowi inaczej, a także z uwzględnieniem wymagań operacyjnych sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych.

4. Opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne, na Fundusz Pracy i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych oraz odprowadzenia składek i zaliczek przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych jako pracodawcę, są dokonywane w kwotach i zgodnie z procedurami obowiązującymi polskich pracodawców w zakresie opłacania i odprowadzania składek i zaliczek.

5. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych w związku z zatrudnieniem pracowników lokalnych będą potrącać podatek dochodowy w kwotach i zgodnie z procedurami obowiązującymi polskich pracodawców w odniesieniu do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

6. Ustanowienie i modyfikacja systemu wartościowania pracy, wynagrodzeń i świadczeń pieniężnych innych niż składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w ustępie 4 niniejszego Artykułu, oraz dodatkowych płatności wypłacanych lokalnym pracownikom cywilnym, pozostają w wyłącznej kompetencji sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, z należytym uwzględnieniem przepisów prawa Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących minimalnego wynagrodzenia za pracę.

7. Lokalni pracownicy cywilni zatrudnieni w Rzeczypospolitej Polskiej przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych nie mają prawa do strajku.

8. Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych mogą rozwiązać stosunek pracy z lokalnymi pracownikami cywilnymi zatrudnionymi w Rzeczypospolitej Polskiej z powodów dyscyplinarnych, jakości pracy, bezpieczeństwa lub organizacyjnych. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy zostanie uznane przez właściwy sąd za nieuzasadnione lub naruszające przepisy o rozwiązywaniu umów o pracę, sąd, na wniosek sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, orzeka o odszkodowaniu zamiast o ponownym zatrudnieniu albo przywróceniu do pracy na dotychczasowych warunkach. Zasądzone w ten sposób odszkodowanie nie może przekraczać równowartości wynagrodzenia i dodatków za okres wypowiedzenia, jednak za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.

9. Osoby zatrudnione w Rzeczypospolitej Polskiej przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych, uzyskują pozwolenie na wstęp, począwszy od daty ich zatrudnienia, do obiektów, do których dostęp jest kontrolowany przez władze Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie umożliwiającym im wejście do uzgodnionych obiektów i terenów oraz ich opuszczenie, jeżeli ich obecność jest niezbędna w celu wykonywania obowiązków pracowniczych. Władze Rzeczypospolitej Polskiej lub władze wojskowe Stanów Zjednoczonych mogą odmówić wydania pozwolenia na wstęp, zawiesić je lub cofnąć ze względów bezpieczeństwa lub ze względu na niewłaściwe zachowanie pracownika. Jeśli właściwe władze jednej ze Stron odmówią wydania pozwolenia, zawieszą je lub cofną, zobowiązane są przedstawić na piśmie właściwym władzom drugiej Strony przyczyny takiej decyzji.

10. W ramach Wspólnej Komisji powołuje się Podkomitet do spraw Pracy. Sprawy związane z zatrudnieniem, w tym relacje w stosunkach pracy, mogą być dyskutowane w ramach Wspólnej Komisji i jej Podkomitetu do spraw Pracy. Skargi pracownicze lub zażalenia dotyczące działań administracyjnych lub dyscyplinarnych, w tym dotyczące rozwiązywania umów o pracę, są rozpatrywane i rozstrzygane na najniższym właściwym poziomie, w drodze konsultacji między pracodawcą i pracownikiem. Szczególne procedury rozstrzygania sporów i skarg pracowniczych poprzez interwencję Podkomitetu do spraw Pracy i Wspólnej Komisji reguluje porozumienie wykonawcze. W przypadku wyczerpania wszystkich instrumentów konsultacji, o których mowa powyżej, pracownik na prawo do wystąpienia z powództwem do sądu Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 14 dni od zakończenia postępowania konsultacyjnego.

11. Lokalni pracownicy cywilni zatrudnieni w uzgodnionych obiektach i terenach mogą podlegać przepisom sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych w zakresie utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego, o ile te przepisy nie są sprzeczne z prawem Rzeczypospolitej Polskiej.

1. Strony lub upoważnione przez nie podmioty, o ile to będzie właściwe, mogą zawierać porozumienia wykonawcze w celu wykonywania postanowień niniejszej Umowy,

2. Zgodnie z Artykułami VII i XIII umowy NATO SOFA Strony udzielają sobie wzajemnie, w ramach swoich uprawnień, pomocy w zapobieganiu, wykrywaniu i usuwaniu wszelkich nadużyć regulacji podatkowych i celnych i w zapewnianiu, że wszelkie należności, podatki i kary wynikające z takich nadużyć zostaną zapłacone.

3. Wszelkie rozbieżności w stanowiskach lub spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy są rozstrzygane na najniższym właściwym szczeblu w drodze konsultacji między Stronami i nie są wnoszone do żadnego krajowego ani międzynarodowego sądu, trybunału lub innego podobnego organu ani przekazywane żadnej stronie trzeciej w celu rozstrzygnięcia.

4. Strony niniejszym ustanawiają Wspólną Komisję w celu wykonania niniejszej Umowy. Wspólna Komisja składa się z przedstawicieli rządowych wyznaczonych przez Strony. Możliwie jak najszybciej po wejściu w życie niniejszej Umowy Strony powiadamiają się wzajemnie o swoich przedstawicielach zobowiązanych do opracowania zakresu działań Wspólnej Komisji i wyznaczają współprzewodniczących ze swojej strony, Wspólna Komisja określa swoje procedury zgodne z niniejszą Umową i powoduje ustanowienie takich organów pomocniczych i służb administracyjnych, jakie mogą być uznane za właściwe w celu wykonania niniejszej Umowy. Każda Strona ponosi koszty swojego udziału we Wspólnej Komisji.

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie zgodnie z prawem wewnętrznym każdej ze Stron w dniu otrzymania późniejszej z notyfikacji na piśmie, w których Strony informują się o wypełnieniu wszystkich wewnętrznych procedur niezbędnych do wejścia w życie niniejszej Umowy.

2. Niniejsza Umowa jest zawarta na czas nieokreślony. Może ona być wypowiedziana w drodze pisemnego powiadomienia przez każdą ze Stron i w takim wypadku traci moc po upływie 2 lat od dnia otrzymania noty informującej o wypowiedzeniu.

3. Niniejsza Umowa może być zmieniana w każdym czasie na mocy wspólnego pisemnego porozumienia Stron. Zmiany sporządza się w formie pisemnej i wchodzą one w życie na warunkach określonych w ustępie 1 niniejszego Artykułu.

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 26 marca 2010 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk