Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 208 poz. 1607

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 26 lutego 2004 r. została sporządzona w Bangkoku Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o wzajemnej pomocy w sprawach karnych, w następującym brzmieniu:

UMOWA MIĘDZY RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ

A

KRÓLESTWEM TAJLANDII
O WZAJEMNEJ POMOCY W SPRAWACH KARNYCH

Rzeczpospolita Polska i Królestwo Tajlandii,

pragnąc utrzymać i wzmocnić więzi łączące oba Państwa, jak również usprawnić udzielanie wzajemnej pomocy w sprawach karnych,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Obowiązek pomocy

1. Umawiające się Państwa zobowiązują się do udzielania sobie wzajemnie pomocy w sprawach karnych, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy, w związku z dochodzeniem, postępowaniem karnym lub innymi postępowaniami.

2. Pomoc obejmuje w szczególności:

a) odbieranie zeznań lub wyjaśnień osób;

b) przekazywanie dokumentów, protokołów i dowodów;

c) doręczanie dokumentów;

d) wykonywanie wniosków o przeszukanie i odebranie;

e) przekazywanie osób pozbawionych wolności w celu przesłuchania;

f) ustalanie miejsca znajdowania się osób i przedmiotów;

g) wszczynanie postępowań karnych na wniosek, oraz

h) pomoc w postępowaniu związanym z zabezpieczeniem i przepadkiem mienia.

3. Pomocy udziela się niezależnie od tego, czy czyn będący przedmiotem dochodzenia, postępowania karnego lub innych postępowań prowadzonych w Państwie wzywającym, stanowiłby przestępstwo według prawa Państwa wezwanego i niezależnie od tego czy Państwo wezwane miałoby jurysdykcję do takiego czynu w podobnych okolicznościach.

4. Celem niniejszej Umowy jest wyłącznie udzielanie wzajemnej pomocy pomiędzy organami Umawiających się Państw i Umowa ta nie ma na celu udzielania takiej pomocy osobom prywatnym.

5. Osoba prywatna nie może powoływać się na żadne z postanowień niniejszej Umowy w celu czynienia przeszkód w wykonaniu wniosku, jak również w celu wyłączenia lub zatajenia dowodów uzyskanych na podstawie niniejszej Umowy.

6. Niniejsza Umowa nie ma zastosowania do wykonywania nakazów aresztowania oraz do przestępstw wojskowych. Dla celów niniejszej Umowy, przestępstwa wojskowe polegają na naruszeniu prawa wojskowego i nie stanowią przestępstw w świetle powszechnego prawa karnego.

Artykuł 2

Ograniczenia pomocy

1. Państwo wezwane może odmówić wykonania wniosku o udzielenie pomocy, jeżeli:

a) jego wykonanie mogłoby naruszyć suwerenność, bezpieczeństwo lub inny istotny interes publiczny Państwa wezwanego, lub

b) wniosek dotyczy przestępstwa politycznego, lub

c) wniosek nie został sporządzony zgodnie z niniejszą Umową.

2. Przed odmową wykonania wniosku zgodnie z niniejszym artykułem, Państwo wezwane wskaże czy pomoc może być udzielona na warunkach, jakie uzna za konieczne. Jeżeli Państwo wzywające akceptuje pomoc na takich warunkach, stosuje się do tych warunków.

3. Jeżeli wykonanie wniosku przeszkadzałoby dochodzeniu lub postępowaniu karnemu toczącemu się na terytorium Państwa wezwanego, wykonanie wniosku może być odroczone przez to Państwo lub po porozumieniu z Państwem wzywającym – uzależnione od warunków uznanych za konieczne przez to Państwo.

4. Państwo wezwane niezwłocznie informuje Państwo wzywające o przyczynach odmowy lub odroczenia wykonania wniosku.

Artykuł 3

Organy centralne

1. Każde Umawiające się Państwo ustanawia Organ centralny.

2. W Rzeczypospolitej Polskiej Organem centralnym jest Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny lub osoba przez niego wyznaczona.

3. W Królestwie Tajlandii Organem centralnym jest Prokurator Generalny lub osoba przez niego wyznaczona.

4. Wnioski na podstawie niniejszej Umowy Organ centralny Państwa wzywającego przekazuje bezpośrednio Organowi centralnemu Państwa wezwanego.

Artykuł 4

Forma i treść wniosku

1. Wniosek o udzielenie pomocy sporządza się na piśmie. W nagłych sytuacjach, jak również wówczas gdy wyrazi na to zgodę Państwo wezwane wniosek może być przesłany faxem; w takim wypadku wniosek potwierdza się niezwłocznie na piśmie.

2. Wniosek i załączone dokumenty przekazuje się:

a) w języku Państwa wezwanego lub w języku angielskim, albo

b) w języku Państwa wzywającego wraz z tłumaczeniem na język Państwa wezwanego lub na język angielski. Tłumaczenie powinno być uwierzytelnione przez tłumacza przysięgłego lub tłumacza dopuszczonego zgodnie z prawem lub praktyką Państwa wzywającego.

3. Wniosek powinien zawierać:

a) nazwę organu prowadzącego dochodzenie, postępowanie karne lub inne postępowanie, którego wniosek dotyczy;

b) przedmiot oraz charakter dochodzenia, postępowania karnego lub innego postępowania, którego wniosek dotyczy;

c) tekst przepisów prawnych, które mają zastosowanie;

d) opis dowodów, informacji lub innego rodzaju pomocy, o którą się wnosi, oraz

e) oświadczenie, dla jakich celów wnosi się o dowody, informacje lub inną pomoc.

4. W miarę potrzeby wniosek powinien również zawierać:

a) dostępne informacje o tożsamości i miejscu pobytu osób oraz o miejscu znajdowania się przedmiotów, które mają być odszukane;

b) tożsamość i miejsce pobytu osoby, której należy dokonać doręczenia, status tej osoby w dochodzeniu, postępowaniu karnym lub innym postępowaniu oraz sposób, w jaki doręczenie powinno być dokonane;

c) tożsamość i miejsce pobytu osoby, którą należy przesłuchać lub która ma przedstawić dowód;

d) dokładny opis miejsca lub osoby, które mają być przeszukane oraz rzeczy, które powinny być odebrane;

e) opis sposobu, w jaki ma być odebrane i zaprotokołowane zeznanie lub wyjaśnienie;

f) listę pytań, na które należy udzielić odpowiedzi;

g) opis szczególnej procedury, jaka ma być zastosowana przy wykonywaniu wniosku;

h) informację dotyczącą należności i zwrotu wydatków, do których ma prawo osoba wezwana do stawiennictwa w Państwie wzywającym, oraz

i) wszelkie inne informacje, które mogą zostać przekazane Państwu wezwanemu w celu ułatwienia wykonania wniosku.

Artykuł 5

Wykonanie wniosku

1. Organ centralny Państwa wezwanego wykonuje wniosek niezwłocznie lub jeżeli zachodzi taka potrzeba, przekazuje go właściwemu organowi w celu wykonania. Właściwe organy Państwa wezwanego czynią wszystko co jest w ich mocy aby wykonać wniosek i wydają wezwania do dokonania czynności pod groźbą kary, nakazy przeszukania lub inne nakazy konieczne dla wykonania wniosku.

2. Wniosek wykonuje się zgodnie z prawem Państwa wezwanego, chyba że niniejsza Umowa stanowi inaczej. Należy jednakże zastosować szczególną procedurę określoną we wniosku, jeżeli nie byłoby to sprzeczne z prawem Państwa wezwanego.

3. Organ centralny Państwa wezwanego powiadamia niezwłocznie Organ centralny Państwa wzywającego o wynikach wykonania wniosku.

Artykuł 6

Koszty

Państwo wezwane ponosi wszelkie koszty związane z wykonaniem wniosku, z wyjątkiem:

a) wynagrodzenia biegłych;

b) kosztów tłumaczeń pisemnych i ustnych;

c) należności i wydatków związanych z podróżami osób wezwanych zgodnie z Artykułem 12 lub Artykułem 16.

Artykuł 7

Ograniczenia wykorzystania

1. Informacje i dowody uzyskane na podstawie niniejszej Umowy nie mogą być wykorzystywane bez uprzedniej zgody Organu centralnego Państwa wezwanego w jakimkolwiek dochodzeniu, postępowaniu karnym lub postępowaniu innym niż opisane we wniosku.

2. Organ centralny Państwa wzywająjcego może zwrócić się o to, aby była zachowana poufność wniosku, jego treści oraz załączonych do niego dokumentów, jak również – aby udzielenie pomocy miało charakter poufny. Jeżeli wniosek nie może być wykonany bez naruszenia wymaganej poufności, Organ centralny Państwa wezwanego powiadamia o tym Organ centralny Państwa wzywającego, który postanawia czy pomimo tego wniosek powinien być wykonany.

3. Organ centralny Państwa wezwanego może zwrócić się o to, aby była zachowana poufność dostarczonych informacji lub dowodów na warunkach określonych przez ten organ. W takim wypadku Organ centralny Państwa wzywającego zastosuje się do tych żądań chyba, że takie informacje lub dowody są niezbędne w sądowym postępowaniu karnym toczącym się w następstwie dochodzenia, postępowania karnego lub innego postępowania opisanego we wniosku.

Artykuł 8

Odbieranie zeznań i wyjaśnień oraz przeprowadzanie innych dowodów w Państwie wezwanym

1. Na podstawie wniosku o wezwanie wskazanej osoby w celu złożenia zeznań lub wyjaśnień albo wydania dokumentów, protokołów i dowodów na terytorium Państwa wezwanego zastosowane będą w razie konieczności wobec tej osoby środki przymusu w celu wykonania wskazanych czynności w taki sam sposób i w takim samym zakresie jak w wypadku dochodzenia, postępowania karnego lub innego postępowania toczącego się na terytorium Państwa wezwanego.

2. Jeżeli osoba, o której mowa w ustępie 1 powołuje się na prawo odmowy zeznań lub przeprowadzenia dowodu według prawa Państwa wzywającego, to zeznania lub dowody podlegają przeprowadzeniu, a informacja o takim zastrzeżeniu podlega przekazaniu Państwu wzywającemu w celu rozstrzygnięcia przez organy Państwa wzywającego.

3. Organ centralny Państwa wezwanego na wniosek informuje z wyprzedzeniem o dacie i miejscu przesłuchania lub przeprowadzenia dowodu.

4. Państwo wezwane zezwala na obecność na jego terytorium osób wymienionych we wniosku o odebranie zeznań lub wyjaśnień podczas wykonywania tego wniosku i zezwala takim osobom na zadawanie pytań osobom przesłuchiwanym, w takim zakresie, w jakim nie jest to zabronione przez prawo Państwa wezwanego.

5. Dokumentacja gospodarcza udostępniana na podstawie niniejszego artykułu będzie uwierzytelniana przez osobę odpowiedzialną za jej przechowywanie. Żadne inne poświadczenia nie są wymagane. Dokumenty uwierzytelniane na podstawie niniejszego ustępu są dopuszczone w Państwie wzywającym jako dowód na potwierdzenie prawdziwości spraw tam przedstawionych.

Artykuł 9

Przekazywanie dokumentów i protokołów urzędów lub agencji rządowych

1. Państwo wezwane udostępnia kopie dokumentów, protokołów lub informacji urzędu lub agencji rządowej, które są powszechnie dostępne.

2. Państwo wezwane może udostępnić kopie dokumentów, protokołów lub informacji znajdujących się w posiadaniu urzędu lub agencji rządowej, które nie są powszechnie dostępne, w takim zakresie i na takich samych warunkach, na jakich takie kopie są. udostępniane jego własnym organom ścigania lub organom sądowym. Państwo wezwane może według swego uznania odmówić wykonania wniosku w całości lub w części.

3. Dokumenty udostępniane na podstawie niniejszego artykułu będą uwierzytelniane przez urzędnika odpowiedzialnego za ich przechowywanie. Żadne inne poświadczenia nie są wymagane. Dokumenty uwierzytelniane na podstawie niniejszego ustępu są dopuszczone w Państwie wzywającym jako dowód na potwierdzenie prawdziwości spraw w nich przedstawionych.

Artykuł 10

Doręczanie dokumentów

1. Państwo wezwane dokonuje doręczenia wszelkich dokumentów o charakterze prawnym przekazanych w tym celu przez Państwo wzywające.

2. Każdy wniosek o doręczenie dokumentu wzywającego do stawiennictwa osoby przed organem w Państwie wzywającym przekazuje się w rozsądnym terminie przed wyznaczonym terminem stawiennictwa.

3. Państwo wezwane odsyła dowód doręczenia opatrzony datą i podpisem odbiorcy dokumentu lub oświadczenie urzędnika dokonującego doręczenia, określające formę i datę doręczenia.

4. Osoba której zgodnie z niniejszym artykułem doręczono dokument wzywający ją do stawiennictwa przed organem Państwa wzywającego, nie może być poddana jakimkolwiek karom porządkowym o charakterze cywilnym lub karnym, innym sankcjom prawnym, jak również środkom ograniczającym - w wypadku niezastosowania się do takiego wezwania.

Artykuł 11

Przeszukanie i odebranie

1. Wniosek o przeszukanie, odebranie i przekazanie każdego przedmiotu Państwu wzywającemu podlega wykonaniu, jeżeli zawiera informacje usprawiedliwiające taką czynność zgodnie z prawem Państwa wezwanego.

2. Każdy urzędnik Państwa wezwanego, który sprawował dozór nad odebranym przedmiotem zaświadcza, przy użyciu formularza załączonego do niniejszej Umowy, ciągłość dozom, tożsamość przedmiotu oraz niezmienność jego stanu. Żadne inne poświadczenia nie są wymagane. Takie zaświadczenie będzie dopuszczone w Państwie wzywającym jako dowód na potwierdzenie prawdziwości spraw tam przedstawionych.

Artykuł 12

Przekazywanie osób pozbawionych wolności w celu przesłuchania

1. Osobę pozbawioną, wolności w Państwie wezwanym, której obecności w charakterze świadka żąda się w Państwie wzywającym, przekazuje się za zgodą tej osoby oraz Organu centralnego Państwa wezwanego.

2. Dla celów niniejszego artykułu:

a) Państwo przyjmujące jest uprawnione i zobowiązane do przetrzymywania przekazanej osoby w areszcie, chyba że na co innego zezwoli Państwo przekazujące;

b) Państwo przyjmujące zwraca do aresztu osobę przekazaną Państwu przesyłającemu tak szybko jak pozwalają na to okoliczności lub jak inaczej uzgodnią Organy centralne;

c) Państwo przyjmujące nie zażąda od Państwa przekazującego wszczęcia postępowania ekstradycyjnego w celu zwrotu osoby przekazanej; oraz

d) osobie przekazanej zalicza się okres pobytu w areszcie w Państwie przyjmującym na poczet wykonania kary wymierzonej w Państwie przekazującym.

Artykuł 13

Ustalanie miejsca znajdowania się osób lub przedmiotów

Państwo wezwane podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu ustalenia miejsca znajdowania się osób lub przedmiotów, które znajdują się w tym Państwie, a które są potrzebne w związku z dochodzeniem, postępowaniem karnym lub innym postępowaniem w Państwie wzywającym.

Artykuł 14

Wszczynanie postępowań karnych na wniosek

1. Jeżeli jedno z Umawiających się Państw ma jurysdykcję do prowadzenia postępowania karnego, a uważa za celowe aby postępowanie karne było prowadzone przez drugie Umawiające się Państwo, wówczas Organ centralny Państwa wzywającego informuje o okolicznościach sprawy Organ centralny Państwa wezwanego. Jeżeli Państwo wezwane ma jurysdykcję w tej sprawie, to wówczas przekazuje wniosek swoim właściwym organom w celu wszczęcia postępowania karnego. Organy te podejmują decyzje zgodnie z własnym prawem.

2. Organ centralny Państwa wezwanego poinformuje o działaniach podjętych w sprawie otrzymanego wniosku i przekaże kopię wydanej decyzji.

Artykuł 15

Pomoc w postępowaniu związanym z zabezpieczeniem i przepadkiem mienia

1. Jeżeli organ centralny jednego z Umawiających się Państw dowie się o korzyściach pochodzących z przestępstwa lub narzędziach przestępstwa znajdujących się w drugim Umawiającym się Państwie, które mogą podlegać przepadkowi lub zabezpieczeniu na podstawie prawa tego drugiego Umawiającego się Państwa, może on powiadomić o tym Organ centralny drugiego Umawiającego się Państwa. Jeżeli drugie Umawiające się Państwo posiada jurysdykcję w tym zakresie, to przekaże tę informację swoim właściwym organom w celu zdecydowania czy właściwe jest podjęcie jakichkolwiek działań. Organy te podejmują decyzję zgodnie z własnym prawem oraz za pośrednictwem swego Organu centralnego poinformują drugie Umawiające się Państwo o podjętych działaniach.

2. Umawiające się Państwa udzielają sobie wzajemnie pomocy w zakresie dozwolonym przez ich prawo w postępowaniach dotyczących przepadku korzyści pochodzących z przestępstwa lub narzędzi przestępstwa.

Artykuł 16

Stawiennictwo w Państwie wzywającym

Jeżeli w Państwie wzywającym niezbędne jest stawiennictwo osoby, która przebywa w Państwie wezwanym, Państwo wezwane na wniosek zaprasza tę osobę do stawiennictwa przed właściwym organem Państwa wzywającego. Państwo wzywające określa we wniosku zakres w jakim zostaną pokryte wydatki tej osoby. O odpowiedzi tej osoby niezwłocznie informuje się organ centralny Państwa wzywającego.

Artykuł 17

Gwarancja nietykalności

1. Osoba stawiająca się w Państwie wzywającym w celu złożenia zeznań lub wyjaśnień zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy nie podlega ściganiu, zatrzymaniu lub żadnemu ograniczeniu wolności osobistej z powodu jakichkolwiek czynów, jakie miały miejsce przed jej wyjazdem z Państwa wezwanego.

2. Gwarancja nietykalności przewidziana w niniejszym artykule kończy się gdy osoba, mając możliwość wyjazdu z Państwa wzywającego w ciągu 15 kolejnych dni od dnia powiadomienia jej przez właściwe organy, że jej obecność nie jest już wymagana, pomimo tego pozostała w Państwie wzywającym lub po jego opuszczeniu dobrowolnie tam powróci.

Artykuł 18

Zwrot dokumentów, protokołów i dowodów

Organ centralny Państwa wzywającego zwróci tak szybko jak jest to możliwe wszelkie dokumenty, protokoły i dowody dostarczone w wykonaniu wniosku, chyba że Organ centralny Państwa wezwanego zrezygnuje z ich zwrotu.

Artykuł 19

Zgodność z innymi umowami i prawem wewnętrznym

Pomoc i procedury przewidziane w niniejszej Umowie nie stoją na przeszkodzie aby Umawiające się Państwa udzielały sobie wzajemnie pomocy na podstawie postanowień innych umów międzynarodowych, których są stronami lub na podstawie ich prawa wewnętrznego.

Artykuł 20

Ratyfikacja i wejście w życie

1. Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji; dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie.

2. Niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

Artykuł 21

Wypowiedzenie

Każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć niniejszą Umowę w dowolnym czasie poprzez pisemne zawiadomienie drugiego Umawiającego się Państwa. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiego zawiadomienia.

Na dowód czego, niżej podpisani, będąc odpowiednio upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę

Sporządzono w Bangkoku, dnia lutego 2004 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, tajskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst angielski będzie rozstrzygający.

ZAŁĄCZNIK do art. 11 ust. 2

Umowy między Rzeczypospolitą Polską
a Królestwem Tajlandii o wzajemnej
pomocy w sprawach karnych

Wersja angielska

Wersja tajlandzka

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 21 grudnia 2004 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka