Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 179 poz. 1393

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 599) zarządza się, co następuje:

1) przewodniczący i wiceprzewodniczący izby morskiej;

2) inspektorzy dochodzeniowi;

3) sekretariat;

4) główny księgowy.

2. Wewnątrz budynku umieszcza się tablicę informacyjną zawierającą wykaz stanowisk, ze wskazaniem numerów pokoi i godzin przyjęć, do których mogą zgłaszać się interesanci izb morskich, oraz inne istotne informacje.

2. Pisma podpisuje się pełnym imieniem i nazwiskiem lub skróconym podpisem z użyciem pieczęci imiennej, ze wskazaniem stanowiska służbowego lub pełnionej funkcji.

3. Pisma mające charakter dokumentów (orzeczenia, zaświadczenia itp.) opatruje się pieczęcią okrągłą, o której mowa w art. 19 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich.

4. Na drzwiach sali, w której odbywają się rozprawy, przed ich rozpoczęciem umieszcza się wykaz wyznaczonych spraw.

1) zapewnienie odpowiedniej obsady kadrowej, w tym przedstawienie propozycji co do stanu zatrudnienia w izbie – w zakresie niezastrzeżonym do wyłącznej kompetencji Ministra Sprawiedliwości i ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, oraz sprawy kadrowe w odniesieniu do sędziów i pracowników izby;

2) organizacja pracy izby morskiej poprzez podział czynności oraz ustalenie zakresu czynności własnych, wiceprzewodniczącego (wiceprzewodniczących), inspektorów dochodzeniowych, referentów i pozostałych pracowników;

3) rozpatrywanie skarg i wniosków obywateli dotyczących pracy izby;

4) dbałość o kulturę pracy w izbie;

5) organizacja szkoleń pracowników izby;

6) nadzorowanie wykonania budżetu;

7) dbałość o odpowiednie warunki pracy pracowników izby;

8) wnioskowanie o właściwą w stosunku do potrzeb izby liczbę ławników;

9) ustalanie godzin przyjęć interesantów;

10) zapewnienie zainteresowanym odpowiednich warunków przeglądania akt i sporządzania z nich odpisów;

11) decydowanie o udostępnianiu akt innym osobom niebędącym stronami i o zakresie korzystania z tych akt.

1) zaznajamianie się z orzecznictwem kierowanej izby morskiej i jego ocena na tle stanu bezpieczeństwa żeglugi;

2) czuwanie nad terminowością sporządzania uzasadnień;

3) nadzór nad prawidłowością i terminowością pracy sekretariatu oraz rzetelnością sporządzanych sprawozdań statystycznych, kontrola prawidłowości prowadzonych ksiąg biurowych oraz wydawanie w tym zakresie odpowiednich zarządzeń;

4) analizowanie materiałów statystycznych dotyczących pracy izby morskiej;

5) wydawanie stosownych zarządzeń, a także podejmowanie odpowiednich środków w przypadku stwierdzenia uchybień w czynnościach wiceprzewodniczących i innych pracowników izb morskich;

6) kontrola celowości i zasadności odraczania rozpraw i posiedzeń oraz czuwanie nad biegiem spraw, w których postępowanie trwa zbyt długo;

7) przedstawianie przewodniczącemu Odwoławczej Izby Morskiej półrocznych sprawozdań dotyczących wpływu spraw i sposobu ich załatwiania;

8) przedstawianie akt Odwoławczej Izbie Morskiej wraz z wniesionym środkiem odwoławczym, zapoznawanie z orzeczeniami Odwoławczej Izby Morskiej oraz Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sędziów, którzy wydali zaskarżone orzeczenia, a w razie gdy orzeczenia dotyczyły istotnego zagadnienia lub zagadnienia, w którym orzecznictwo było niejednolite – wszystkich sędziów izby morskiej;

9) czuwanie nad prawidłowością i terminowością publikacji zamieszczanych na stronie internetowej izby morskiej w postaci wyciągów z orzeczeń oraz raportów z postępowania w sprawie wypadku morskiego, o których mowa w art. 39a ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich;

10) przedstawianie uprawnionym organom, na ich żądanie, informacji o stanie spraw prowadzonych w izbie morskiej.

1) czuwanie nad sprawnym kierowaniem do rozpatrzenia zaskarżonych orzeczeń i wykonywaniem czynności z zakresu postępowania odwoławczego;

2) zgłaszanie propozycji zmian przepisów w zakresie bezpieczeństwa morskiego;

3) analiza sprawozdań dotyczących pracy izb morskich;

4) przedstawianie akt Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku wraz z wniesionym środkiem odwoławczym, zapoznawanie z orzeczeniami Sądu Apelacyjnego w Gdańsku sędziów, którzy wydali zaskarżone orzeczenia, a w razie gdy orzeczenia dotyczyły istotnego zagadnienia lub zagadnienia, w którym orzecznictwo było niejednolite – wszystkich sędziów Odwoławczej Izby Morskiej.

1) czynności dochodzeniowe w sprawach wypadków morskich;

2) inne czynności niezbędne dla przeprowadzenia postępowania.

2. Inspektorzy dochodzeniowi podlegają bezpośrednio przewodniczącemu izby morskiej, a także wiceprzewodniczącemu izby w sprawach jemu przydzielonych.

2. W Odwoławczej Izbie Morskiej wyznaczony przez przewodniczącego referent prowadzi ewidencję wypadków morskich.

3. Zadania dotyczące spraw kadrowych i socjalnych pracowników izby wykonuje referent podległy bezpośrednio przewodniczącemu izby.

4. Referent z odpowiednim przygotowaniem zawodowym prowadzi sprawy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.

2. Do organizacji i zakresu działania sekretariatów izb morskich stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych, wydane na podstawie art. 148 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.¹⁾).

3. Pracą sekretariatu kieruje kierownik podległy przewodniczącemu izby.

4. W czasie nieobecności kierownika zastępuje go sekretarz wyznaczony przez przewodniczącego.

1) planowanie i organizowanie pracy sekretariatu, w tym ustalanie projektu podziału czynności sekretarzy;

2) bieżące sprawdzanie prawidłowości prowadzenia akt i urządzeń ewidencyjnych w sprawach rozpoznawanych przez izbę morską;

3) informowanie przewodniczącego izby morskiej o stanie i biegu spraw rozpoznawanych przez izbę;

4) przechowywanie i udostępnianie pieczęci urzędowej izby morskiej i nadzór nad jej wykorzystaniem;

5) zapewnienie zaopatrzenia sekretariatu w materiały piśmienne i urządzenia biurowe oraz dbałość o racjonalne ich wykorzystanie;

6) nadzór nad biblioteką i archiwum zakładowym;

7) opracowywanie sprawozdań dotyczących rozpoznanych przez izbę spraw.

1) przyjmowanie nadchodzących pism oraz przedstawianie ich przewodniczącemu izby morskiej;

2) przyjmowanie interesantów i udzielanie im informacji oraz udostępnianie, pod odpowiednią kontrolą, akt do przejrzenia osobom do tego uprawnionym;

3) wydawanie odpisów, zaświadczeń, a na zarządzenie przewodniczącego izby morskiej – także innych dokumentów, w tym przekazanych do archiwum zakładowego, oraz ich uwierzytelnianie;

4) sporządzanie pism o nadesłanie akt, dokumentów lub przedmiotów przez organy administracji morskiej, sądy, prokuratury, zainteresowanych lub inne osoby;

5) zwracanie, na zarządzenie przewodniczącego izby morskiej, pism w sprawach rozpoznawanych przez izbę morską.

2. Kierownik sekretariatu, upoważniony przez przewodniczącego izby morskiej do podpisywania określonej kategorii pism, powołuje się na to upoważnienie.

3. Kierownik sekretariatu może, za zgodą przewodniczącego izby morskiej, upoważnić sekretarza do wykonywania niektórych czynności wymienionych w § 16 i 17.

1) ewidencjonowanie zgłoszonych wypadków morskich oraz pism w tym zakresie;

2) przedstawianie pism, o których mowa w pkt 1, przewodniczącemu lub wiceprzewodniczącemu;

3) zakładanie akt spraw i bieżące wypełnianie kart przeglądowych oraz terminowe przedstawianie akt prowadzącemu sprawę przewodniczącemu lub wiceprzewodniczącemu izby morskiej;

4) niezwłoczne wykonywanie zarządzeń przewodniczącego i wiceprzewodniczącego izby morskiej oraz poleceń służbowych kierownika sekretariatu, łącznie z przygotowaniem projektów pism;

5) sporządzanie wezwań i zawiadomień;

6) protokołowanie przebiegu rozpraw i posiedzeń izby;

7) sprawdzanie odpowiednio wcześnie przed terminem rozprawy lub posiedzenia, czy zostały doręczone wezwania i zawiadomienia;

8) wypełnianie kart informacyjnych o członkach załogi statku lub pilota, o których winie lub zaniedbaniach orzekła izba morska lub w stosunku do których orzeczono pozbawienie prawa wykonywania zawodu bądź pełnienia funkcji, i przekazywanie ich do zbioru w Odwoławczej Izbie Morskiej;

9) przygotowywanie i wysyłanie pism w sprawach prowadzonych przez izbę;

10) wykonywanie innych czynności na polecenie kierownika sekretariatu.

2. Wyznaczony przez przewodniczącego izby sekretarz prowadzi księgi i akta rejestru okrętowego.

2. Pracownik, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do stałego uzupełniania księgozbioru bieżącą literaturą fachową, krajową i zagraniczną oraz do utrzymania w stanie aktualnym zbioru map, wydawnictw nawigacyjnych oraz katalogów.

3. Osoby niezatrudnione w izbie morskiej mogą korzystać z biblioteki za zezwoleniem przewodniczącego izby morskiej lub pracownika, o którym mowa w ust. 1.

2. Do organizacji i prowadzenia archiwum stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące w sądach powszechnych.

2. Sprawy z zakresu administracji izby rejestruje się w spisach spraw według haseł ustalonych w rzeczowym wykazie akt, odpowiednio do przepisów wydanych na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.²⁾).

1) repertorium „WM” – dla wypadków morskich;

2) repertorium „Zg” – dla zdarzeń, w których zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, czy zdarzenie nosi cechy wypadku morskiego;

3) repertorium „PM” –dla zgłoszeń protestów morskich;

4) rejestr „RO/S” – dla spraw dotyczących rejestru okrętowego stałego, dla statków stanowiących polską własność lub uważanych za stanowiące polską własność bądź będących własnością obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub osoby prawnej mającej siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

5) rejestr „RO/T” – dla spraw dotyczących rejestru okrętowego tymczasowego dla statków, które uzyskały czasową polską przynależność;

6) rejestr „RO/B” – dla spraw dotyczących rejestru okrętowego statków w budowie dla statków będących w budowie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

7) wykaz „RO” – dla pism i wniosków dotyczących wpisu do rejestru okrętowego;

8) skorowidz wypadków morskich, w którym wpisuje się nazwy statków, które uległy wypadkowi morskiemu lub na których doszło do takiego wypadku;

9) skorowidz alfabetyczny statków, w którym odnotowuje się statki zarejestrowane w rejestrze okrętowym;

10) terminarz posiedzeń, w którym odnotowuje się terminy wyznaczonych rozpraw lub posiedzeń.

2. Sygnaturę akt spraw wpisanych do urządzeń ewidencyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7, stanowi oznaczenie literowe repertorium lub rejestru, oddzielona łącznikiem „–” pierwsza duża litera nazwy siedziby izby morskiej, oddzielona łącznikiem „–” liczba porządkowa, pod którą sprawa została wpisana do urządzenia ewidencyjnego, w przypadku urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 7, łamana ponadto przez dwie ostatnie cyfry roku.

1) repertorium „OIMo” – dla spraw, w których wniesiono odwołania od orzeczeń izb morskich pierwszej instancji w sprawach wypadków morskich;

2) repertorium „OIMa” – dla spraw, w których wniesiono apelację od postanowień izb morskich pierwszej instancji w sprawach rejestru okrętowego;

3) repertorium „OIMz” – dla spraw, w których wniesiono zażalenia na postanowienia izb morskich pierwszej instancji lub na zarządzenia przewodniczących izb morskich w sprawach wypadków morskich lub rejestru okrętowego;

4) wykaz „Og” – dla spraw innych niż wymienione w pkt 1–3;

5) skorowidz wypadków morskich – spis nazw statków, które uległy wypadkowi morskiemu lub na których doszło do takiego wypadku, w którym od orzeczenia izby morskiej pierwszej instancji wniesiono odwołanie;

6) skorowidz alfabetyczny osób, wobec których orzeczono sankcję;

7) terminarz posiedzeń, w którym odnotowuje się terminy wyznaczonych rozpraw lub posiedzeń.

2. Przepis § 23 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli od orzeczenia lub postanowienia wniesiono skuteczny formalnie środek odwoławczy, do akt sprawy załącza się kartę, na której sekretarz odnotowuje liczbę kart akt sprawy oraz datę przekazania akt do Odwoławczej Izby Morskiej lub do Sądu Apelacyjnego w Gdańsku.

2. Jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj i wagę sprawy, izba morska dokonuje czynności również poza ustalonymi godzinami czasu pracy.

2. W razie wyznaczenia ławników dodatkowych zajmują oni miejsca także za stołem, za którym zasiada skład orzekający.

3. Delegat ministra i państwowy inspektor pracy zajmują miejsca przed stołem, za którym zasiada skład orzekający – po prawej stronie, a zainteresowani i ich pełnomocnicy – po lewej stronie przewodniczącego rozprawy.

2. Wszyscy obecni na sali rozpraw powstają z miejsc w czasie wchodzenia składu orzekającego na salę, odbierania przyrzeczenia, ogłaszania sentencji orzeczenia i wychodzenia składu orzekającego z sali rozpraw.

3. W czasie rozprawy każda osoba, która przemawia do składu orzekającego i do której zwraca się skład orzekający, powstaje z miejsca. W uzasadnionych przypadkach przewodniczący rozprawy może zezwolić na pozostanie tej osoby w pozycji siedzącej.

4. W czasie odbierania przyrzeczenia powstaje z miejsc także skład orzekający.

2. Jeżeli przewodniczący rozprawy uzna, że złożenie do akt sprawy okazanego mu przedmiotu lub dokumentu albo odpisu z dokumentu jest zbędne, należy ten przedmiot lub dokument opisać wyczerpująco w protokole lub notatce urzędowej, wskazując osobę, która go przedstawiła.

2. Jeśli orzeczenie zapadło wbrew stanowisku przewodniczącego, powinien on oprzeć ustne uzasadnienie orzeczenia na motywach wyrażonych przez ławników.

2. Przewodniczący rozprawy sporządza również raport, o którym mowa w art. 39a ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich. Jeżeli sprawozdawcą był sędzia wyznaczony przez przewodniczącego, sporządzenie raportu należy do tego sędziego.

2. W wyciągu, o którym mowa w ust. 1, nie umieszcza się danych osobowych i informacji o środkach orzeczonych w trybie art. 35 ust. 1–3 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich.

2. Pisemne uzasadnienie orzeczenia sporządza i podpisuje przewodniczący rozprawy lub sędzia sprawozdawca. Uzasadnienie orzeczenia, w którym złożono zdanie odrębne, podpisuje przewodniczący rozprawy wraz z ławnikami.

3. Przewodniczący rozprawy nie ma obowiązku sporządzenia uzasadnienia orzeczenia, co do którego zgłosił zdanie odrębne. Jeżeli jednak żaden z ławników nie podjął się sporządzenia uzasadnienia, sporządza je przewodniczący rozprawy na podstawie motywów ustalonych w czasie narady.

4. Zgłoszenie zdania odrębnego zaznacza się przy podpisie złożonym na orzeczeniu przez zamieszczenie odpowiedniej wzmianki; zdania odrębnego nie ogłasza się.

5. Zgłaszający zdanie odrębne sporządza uzasadnienie zdania odrębnego w ciągu 14 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia.

2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, sporządzenie uzasadnienia należy do ławnika, przewodniczący izby morskiej, w razie potrzeby, wyznaczy innego członka składu orzekającego do udzielenia pomocy ławnikowi przy sporządzaniu uzasadnienia.

2. O sprostowaniu orzeczenia zawiadamia się zainteresowanych przez doręczenie im odpisu postanowienia o sprostowaniu, a na żądanie zainteresowanych sprostowania dokonuje się również na doręczonych poprzednio odpisach.

2. Sporządzenie protokołu przesłuchania przeprowadzonego przez inspektora dochodzeniowego należy do tego inspektora.

3. Protokół rozprawy powinien odzwierciedlać jej przebieg we wszystkich istotnych kwestiach. Przy jego sporządzaniu może być wykorzystany zapis urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk.

2. W protokole rozprawy zamieszcza się wzmiankę o terminie ogłoszenia orzeczenia.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie wzywa się także do uiszczenia opłat ani nie rozpoznaje wniosku o przyznanie zwolnienia od opłat, chyba że składający pismo wniósł środek odwoławczy od postanowienia o odrzuceniu pisma lub o przekazaniu sprawy innej izbie morskiej.

2. W pozostałych przypadkach pismo zwraca się, wraz z doręczeniem stronie odpisu zarządzenia o jego zwrocie, chyba że zarządzenie o zwrocie pisma podlega zaskarżeniu. W takim przypadku zwrotu pisma dokonuje się po doręczeniu i uprawomocnieniu się tego zarządzenia.

2. Jeżeli przedmioty złożone w związku z postępowaniem nie mogą być dołączone do akt sprawy ze względu na ich rozmiar, wartość lub znaczenie, przechowuje się je w sekretariacie, kasie lub innym pomieszczeniu odpowiednio zabezpieczonym.

2. Przechowywane przedmioty, złożone w związku z postępowaniem, przedstawia się izbie morskiej tylko w przypadku, gdy są niezbędne przy czynności procesowej i tylko na czas niezbędny do dokonania tej czynności.

3. Przechowywane przedmioty wydaje się kierownikowi sekretariatu tylko na pisemne polecenie przewodniczącego izby morskiej.

2. Jeżeli sprawę przekazano Odwoławczej Izbie Morskiej lub Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku, przedmioty przechowywane w związku z tą sprawą pozostawia się w dotychczasowym miejscu przechowywania, chyba że przewodniczący izby morskiej pierwszej instancji lub Odwoławczej Izby Morskiej albo przewodniczący właściwego wydziału Sądu Apelacyjnego w Gdańsku zarządzi inaczej.

2. Po doręczeniu zawiadomień o przyjęciu odwołania izba morska pierwszej instancji przedstawia niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy Odwoławczej Izbie Morskiej.

3. W przypadku wniesienia do Sądu Apelacyjnego w Gdańsku środka odwoławczego od orzeczenia Odwoławczej Izby Morskiej przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

2. Do pisma o udzielenie pomocy prawnej należy dołączyć, w miarę potrzeby, zwięzły opis stanu sprawy i odpisy z akt sprawy; same akta w całości lub w części dołącza się tylko w razie konieczności i jeżeli nie wstrzyma to biegu postępowania.

3. Pismo o udzielenie pomocy prawnej podpisuje przewodniczący izby morskiej.

Minister Sprawiedliwości: A. Czuma

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 64, poz. 433, Nr 73, poz. 484, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 136, poz. 959, Nr 138, poz. 976, Nr 204, poz. 1482 i Nr 230, poz. 1698, z 2008 r. Nr 223, poz. 1457, Nr 228, poz. 1507 i Nr 234, poz. 1571 oraz z 2009 r. Nr 1, poz. 4, Nr 9, poz. 57, Nr 26, poz. 156 i 157, Nr 56, poz. 459, Nr 157, poz. 1241 i Nr 178, poz. 1375.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 64, poz. 426, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 39, poz. 307 i Nr 166, poz. 1317.