REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2009 nr 41 poz. 332

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 6b ust. 10 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 730 i 732 i Nr 227, poz. 1505) zarządza się, co następuje:

§ 1.

W rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 sierpnia 2004 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw (Dz. U. Nr 195, poz. 2010, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o środkach trwałych oraz o wartościach niematerialnych i prawnych, należy przez to rozumieć środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przepisów o rachunkowości.”,

b) dodaje się ust. 7–9 w brzmieniu:

„7. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o przetwarzaniu produktu rolnego, należy przez to rozumieć przetwarzanie produktu rolnego w rozumieniu art. 2 pkt 23 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. WE L 214 z 09.08.2008, str. 3) (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji”.

8. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie produktem rolnym, należy przez to rozumieć obrót produktem rolnym w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia Komisji.

9. Agencja informuje beneficjenta pomocy o numerze referencyjnym programu pomocowego.”;

2) w § 2:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) udzielonej na działalność związaną z wywozem, tj. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucji lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej, przy czym pomoc obejmująca pokrycie kosztów uczestnictwa w targach i wystawach, badań lub usług doradczych z zakresu wprowadzenia nowego lub istniejącego produktu na nowy rynek nie stanowi pomocy publicznej związanej z wywozem;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Pomoc finansowa nie może być:

1) udzielona mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, spełniającemu kryteria zagrożonego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji;

2) udzielona ani wypłacona przedsiębiorcy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz wspólnym rynkiem.”,

c) uchyla się ust. 2 i 3;

3) § 3 otrzymuje brzmienie:

„§ 3. 1. Wsparcie może być udzielane najpóźniej do dnia 31 grudnia 2008 r.

2. Wsparcie, o którym mowa w rozdziale 3b, może być udzielone najpóźniej do dnia określonego w decyzji Komisji Europejskiej zatwierdzającej Program Operacyjny – Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, będący częścią Podstaw Wsparcia Wspólnoty dla pomocy strukturalnej Wspólnoty w ramach Celu 1 w Polsce, dok. C(2004) 2544, zmienionej decyzją Komisji Europejskiej z dnia 18.02.2009 r., dok. K(2009) 1148.”;

4) w § 11:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy Agencja może wyrazić zgodę na przeniesienie inwestycji do innego powiatu w obrębie tego samego województwa.”,

b) dodaje się ust. 4–7 w brzmieniu:

„4. Przeniesienie inwestycji do powiatu o wyższej albo takiej samej maksymalnej intensywności wsparcia, określonej w § 10 ust. 1, nie powoduje zwiększenia intensywności wsparcia.

5. Przeniesienie inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy projekt, którego dotyczy inwestycja, uzyskałby liczbę punktów niezbędną do objęcia wsparciem w powiecie, do którego następuje przeniesienie.

6. W przypadku przeniesienia inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia przedsiębiorca zwraca Agencji kwotę wsparcia ustaloną zgodnie ze wzorem:

I = [(X-Y) x Z] x (P : Q)

gdzie:

I – oznacza kwotę wsparcia, którą przedsiębiorca zwraca Agencji,

X – oznacza otrzymaną nominalną kwotę wsparcia,

Y – oznacza nominalną kwotę wsparcia, jaką przedsiębiorca otrzymałby na realizację inwestycji w powiecie, do którego następuje przeniesienie inwestycji, obliczoną zgodnie z intensywnościami, określonymi w § 10 ust. 1,

Z – oznacza określoną przez Komisję Europejską stopę dyskontową, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obowiązującą w dniu wydania zgody na przeniesienie inwestycji,

P – oznacza okres wyrażony w latach, przez jaki inwestycja nie była utrzymana w powiecie o wyższej maksymalnej intensywności wsparcia,

Q – oznacza obowiązujący okres utrzymania inwestycji w powiecie o wyższej maksymalnej intensywności wsparcia.

7. Przeniesienie inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia na warunkach określonych w rozporządzeniu jest możliwe wyłącznie w okresie utrzymania inwestycji.”;

5) w § 11d:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy Agencja może wyrazić zgodę na przeniesienie inwestycji do innego powiatu w obrębie tego samego województwa.”,

b) dodaje się ust. 3–6 w brzmieniu:

„3. Przeniesienie inwestycji do powiatu o wyższej albo takiej samej maksymalnej intensywności wsparcia określonej w § 11c ust. 1 nie powoduje zwiększenia intensywności wsparcia.

4. Przeniesienie inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy projekt, którego dotyczy inwestycja, uzyskałby liczbę punktów niezbędną do objęcia wsparciem w powiecie, do którego następuje przeniesienie.

5. W przypadku przeniesienia inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia przedsiębiorca zwraca Agencji kwotę wsparcia ustaloną zgodnie ze wzorem:

I = [(X-Y) x Z] x (P : Q)

gdzie:

I – oznacza kwotę wsparcia, którą przedsiębiorca zwraca Agencji,

X – oznacza otrzymaną nominalną kwotę wsparcia,

Z – oznacza określoną przez Komisję Europejską stopę dyskontową, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obowiązującą w dniu wydania zgody na przeniesienie inwestycji,

P – oznacza okres wyrażony w latach, przez jaki inwestycja nie była utrzymana w powiecie o wyższej maksymalnej intensywności wsparcia,

Q – oznacza obowiązujący okres utrzymania inwestycji w powiecie o wyższej maksymalnej intensywności wsparcia.

6. Przeniesienie inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia na warunkach określonych w rozporządzeniu jest możliwe wyłącznie w okresie utrzymania inwestycji.”;

6) po rozdziale 3a dodaje się rozdział 3b w brzmieniu:

„Rozdział 3b

Udzielanie wsparcia przedsiębiorcom dokonującym inwestycji w ramach poddziałania 2.2.1 „Wsparcie dla przedsiębiorców dokonujących nowych inwestycji” Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji

§ 11e. 1. Wsparcie na inwestycje może być udzielone mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy posiadającemu siedzibę i prowadzącemu działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który dokonuje inwestycji w środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne polegających na:

1) inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z tworzeniem nowego przedsiębiorstwa, rozbudową istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub z zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa,

2) nabyciu przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji lub zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez inwestora niezależnego od zbywcy; w przypadku przekazania przedsiębiorstwa małego przedsiębiorcy rodzinie pierwotnego właściciela (pierwotnych właścicieli) lub byłym pracownikom, warunku nabycia środków przez niezależnego inwestora nie stosuje się

– przy czym nie uważa się za inwestycję nabycia wyłącznie udziałów lub akcji przedsiębiorstwa.

2. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

3. Wsparcie na inwestycję nie może być udzielane na realizację projektu w zakresie działalności gospodarczej:

1) w sektorach rybołówstwa i akwakultury objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198);

2) związanej z produkcją podstawową produktów rolnych, o których mowa w art. 2 pkt 22 rozporządzenia Komisji;

3) związanej z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych, o których mowa w art. 2 pkt 22 rozporządzenia Komisji, w przypadkach gdy:

a) wysokość pomocy byłaby ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą,

b) udzielenie pomocy byłoby uzależnione od faktu jej przekazania w części lub w całości producentom surowców;

4) prowadzonej w sektorze węglowym;

5) prowadzonej w sektorach hutnictwa żelaza i stali oraz włókien syntetycznych w rozumieniu przepisów wspólnotowych dotyczących pomocy publicznej³⁾;

6) w sektorze budownictwa okrętowego;

7) w zakresie produkcji lub obrotu bronią.

4. Wsparcie na inwestycje stanowi pomoc publiczną i jest udzielane zgodnie z warunkami określonymi w przepisach rozdziału I, art. 13 rozdziału II oraz rozdziału III rozporządzenia Komisji.

5. Wsparcie na inwestycje może być udzielone przedsiębiorcy, jeżeli złożył wniosek o udzielenie wsparcia przed rozpoczęciem realizacji inwestycji, przy czym za dzień rozpoczęcia realizacji inwestycji uznaje się dzień rozpoczęcia robót budowlanych lub złożenia pierwszego zobowiązania do zamówienia zakupu towarów i usług lub wykonania robót budowlanych związanych z realizacją inwestycji, z wyłączeniem wstępnych studiów wykonalności.

§ 11f. 1. Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem na inwestycje są wydatki poniesione po dniu złożenia wniosku o wsparcie projektu inwestycyjnego do dnia określonego w umowie o udzielenie wsparcia. Do wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem zalicza się:

1) cenę nabycia gruntów do wysokości 10 % całkowitych wydatków projektu inwestycyjnego kwalifikujących się do objęcia wsparciem, pod warunkiem że w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia gruntu nie było ono współfinansowane ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis;

2) cenę nabycia albo koszt wytworzenia nowych środków trwałych, w tym:

a) budowli i budynków, pod warunkiem że ich nabycie pozostaje w bezpośrednim związku z celami projektu inwestycyjnego objętego wsparciem oraz w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia nie było ono współfinansowane ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis,

b) maszyn i urządzeń,

c) narzędzi, przyrządów i aparatury,

d) wyposażenia technicznego dla prac biurowych,

e) infrastruktury technicznej związanej z inwestycją, przy czym przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się urządzenie albo modernizację drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych;

3) cenę nabycia używanych środków trwałych, pod warunkiem że:

a) w okresie 7 lat poprzedzających datę nabycia nie było ono współfinansowane ze środków wspólnotowych ani z krajowych środków pomocy publicznej lub pomocy de minimis,

b) cena używanego środka trwałego nie przekracza jego wartości rynkowej, określonej na dzień zakupu, i jest niższa od ceny podobnego nowego środka trwałego,

c) sprzedający złoży oświadczenie określające zbywcę środka trwałego, miejsce i datę jego zakupu;

4) cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how, nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli wartości te spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie na cele projektu inwestycyjnego objętego wsparciem na inwestycje w przedsiębiorstwie przedsiębiorcy otrzymującego wsparcie,

b) podlegają amortyzacji zgodnie z odrębnymi przepisami,

c) będą nabyte od osoby trzeciej na warunkach rynkowych,

d) będą ujęte w bilansie przedsiębiorstwa zgodnie z odrębnymi przepisami,

e) będą stanowić własność przedsiębiorstwa przedsiębiorcy otrzymującego wsparcie na inwestycje przez okres co najmniej pięciu lat od dnia ich nabycia;

5) koszt instalacji i uruchomienia środków trwałych;

6) cenę nabycia materiałów lub robót budowlanych, pod warunkiem że pozostają w bezpośrednim związku z celami projektu inwestycyjnego objętego wsparciem na inwestycje;

7) raty spłat wartości początkowej środków trwałych przez korzystającego, należnej finansującemu z tytułu umowy leasingu prowadzącej do przeniesienia własności tych środków na korzystającego, z wyłączeniem leasingu zwrotnego, do wysokości wartości początkowej środka trwałego z dnia zawarcia umowy leasingu, poniesione do dnia zakończenia realizacji projektu inwestycyjnego, przy czym raty spłat wartości początkowej związane z leasingiem gruntów, budynków i budowli kwalifikują się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje, jeżeli:

a) umowa leasingu będzie zawarta na okres co najmniej 3 lat od przewidywanego terminu zakończenia realizacji projektu inwestycyjnego,

b) zostały poniesione do dnia zakończenia realizacji projektu inwestycyjnego.

2. W przypadku przedsiębiorcy, którego głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest świadczenie usług transportowych, wydatków na zakup lub leasing środków transportu nie zalicza się do wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem.

3. W przypadku przedsiębiorcy, dla którego świadczenie usług transportowych nie jest głównym przedmiotem działalności gospodarczej, wydatki na zakup lub leasing środków transportu mogą być zaliczane do wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem jedynie wówczas, gdy stanowią niezbędny element projektu, a przedsiębiorca zobowiązuje się wykorzystać środki transportu zgodnie z celami projektu, przedstawiając wiarygodną metodę weryfikacji takiego wykorzystania.

§ 11g. 1. Intensywność wsparcia na inwestycje nie może przekroczyć:

1) 50% wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem – jeżeli przedsięwzięcie objęte wsparciem jest realizowane na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego i kujawsko-pomorskiego;

2) 40 % wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem – jeżeli przedsięwzięcie objęte wsparciem jest realizowane na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3) 30 % wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem – jeżeli przedsięwzięcie jest realizowane na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

2. Intensywność wsparcia na inwestycje, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o 20 punktów procentowych w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy oraz o 10 punktów procentowych w przypadku średniego przedsiębiorcy, z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu.

3. Kwota wsparcia na inwestycje wynosi co najmniej 500 000 zł i musi być niższa niż kwoty określone w art. 6 ust. 2 rozporządzenia Komisji.

4. Wsparcie na inwestycje podlega sumowaniu z każdą inną pomocą udzieloną danemu przedsiębiorcy, w tym z pomocą de minimis, w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem związanych z danym projektem, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, i nie może przekroczyć maksymalnych intensywności, określonych w ust. 1.

11h. 1. Wsparcie na inwestycje jest udzielane, pod warunkiem że przedsiębiorca zobowiąże się do:

1) utrzymania inwestycji objętej wsparciem w województwie, w którym została zrealizowana, a w przypadku realizacji projektu na obszarze miasta stołecznego Warszawy – w tym mieście, przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji inwestycji, przy czym nie jest niezgodna z warunkiem utrzymania trwałości inwestycji wymiana przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2) zapewnienia finansowania inwestycji w części nieobjętej wsparciem, przy czym co najmniej 30 % wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem zostanie pokryte ze środków własnych przedsiębiorcy pochodzących z innych źródeł niż pomoc publiczna lub wsparcie ze środków publicznych.

2. Na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy Agencja może wyrazić zgodę na przeniesienie inwestycji do innego powiatu w obrębie tego samego województwa.

3. Przeniesienie inwestycji do powiatu o wyższej albo takiej samej maksymalnej intensywności wsparcia określonej w § 11g ust. 1 nie powoduje zwiększenia intensywności wsparcia.

5. W przypadku przeniesienia inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia przedsiębiorca zwraca Agencji kwotę wsparcia ustaloną zgodnie ze wzorem:

I = [(X-Y) x Z] x (P : Q)

gdzie:

I – oznacza kwotę wsparcia, którą przedsiębiorca zwraca Agencji,

X – oznacza otrzymaną nominalną kwotę wsparcia,

Z – oznacza określoną przez Komisję Europejską stopę dyskontową, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obowiązującą w dniu wydania zgody na przeniesienie inwestycji,

P – oznacza okres wyrażony w latach, przez jaki inwestycja nie była utrzymana w powiecie o wyższej maksymalnej intensywności wsparcia,

Q – oznacza obowiązujący okres utrzymania inwestycji w powiecie o wyższej maksymalnej intensywności wsparcia.

6. Przeniesienie inwestycji do powiatu o niższej maksymalnej intensywności wsparcia na warunkach określonych w rozporządzeniu jest możliwe wyłącznie w okresie utrzymania inwestycji.”.

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Minister Rozwoju Regionalnego: w z. H. Jahns

¹⁾ Zgodnie z § 1 pkt 3 lit. a tiret pierwsze rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie przyjęcia Narodowego Planu Rozwoju 2004–2006 (Dz. U. Nr 265, poz. 2214) minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego jest Instytucją Zarządzającą Sektorowym Programem Operacyjnym – Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw.

Minister Rozwoju Regionalnego kieruje działem administracji rządowej – rozwój regionalny, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju Regionalnego (Dz. U. Nr 216, poz. 1600).

²⁾Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 128, poz. 1070, z 2006 r. Nr 141, poz. 1006 i Nr 205, poz. 1511 oraz z 2008 r. Nr 74, poz. 449 i Nr 113, poz. 721.

³⁾Zakres sektora hutnictwa żelaza i stali został określony w załączniku I do Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007–2013 (Dz. Urz. UE C 54 z 04.03.2006, str. 13), natomiast zakres sektora włókien syntetycznych w załączniku II do tych Wytycznych.

Metryka