Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 190 poz. 1167

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1) przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora akwakultury;

2) zakładu przetwórczego przetwarzającego lub poddającego ubojowi zwierzęta akwakultury w ramach zwalczania chorób zakaźnych tych zwierząt, zwanego dalej „zakładem”;

3) miejsc innych niż przedsiębiorstwa produkcyjne sektora akwakultury, w których zwierzęta wodne są utrzymywane bez zamiaru umieszczenia na rynku;

4) łowisk typu „wpuść i złów”;

5) przedsiębiorstw produkcyjnych sektora akwakultury, które umieszczają na rynku zwierzęta akwakultury wyłącznie w celu spożycia przez ludzi, w zakresie określonym w art. 1 ust. 3 lit. c rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14).

2. Do transportu zwierząt w obrębie tego samego gospodarstwa używa się oczyszczonych środków transportu, a jeżeli transport odbywa się poza gospodarstwo, to środki transportu także odkaża się.

1) dopuszczone do obrotu na podstawie przepisów o produktach biobójczych;

2) zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych;

3) przechowywane w taki sposób, aby nie miały kontaktu ze zwierzętami.

1) zmiany odzieży ochronnej;

2) mycia rąk;

3) wykonywania czynności leczniczych i zootechnicznych.

2. Urządzenia służące do inkubacji ikry myje się i odkaża przed rozpoczęciem i po zakończeniu inkubacji.

1) oznacza się w sposób widoczny i używa tylko z jednym urządzeniem służącym do inkubacji ikry;

2) przed i po każdym użyciu myje się i odkaża.

2. Narzędzi i sprzętu, o których mowa w ust. 1, nie używa się w innych stawach lub urządzeniach służących do chowu lub hodowli ryb, chyba że przed i po każdym użyciu zostaną umyte i odkażone.

1) w trakcie cyklu produkcyjnego – w miarę potrzeby;

2) po zakończeniu każdego cyklu produkcyjnego;

3) przed każdym użyciem do innej grupy wiekowej skorupiaków lub mięczaków.

1) ilości i gatunku zwierząt akwakultury wprowadzonych do gospodarstwa;

2) miejsca pochodzenia zwierząt akwakultury;

3) nazwy dostawcy zwierząt akwakultury, jego siedziby i adresu, a w przypadku osoby fizycznej – jej imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu;

4) daty wprowadzenia zwierząt akwakultury do gospodarstwa;

5) ilości i gatunku zwierząt akwakultury wyprowadzonych z gospodarstwa;

6) miejsca przeznaczenia zwierząt akwakultury;

7) nazwy odbiorcy zwierząt akwakultury, jego siedziby i adresu, a w przypadku osoby fizycznej – jej imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu;

8) daty wyprowadzenia zwierząt akwakultury z gospodarstwa;

9) przeprowadzonych badań, w tym – w przypadku działalności, o której mowa w § 1 pkt 1 – także wyników badań przeprowadzonych w ramach programu nadzoru stanu zdrowia zwierząt akwakultury prowadzonego z uwzględnieniem analizy ryzyka;

10) śmiertelności w poszczególnych jednostkach epizootycznych odpowiednio do danego typu produkcji;

11) przeprowadzonego leczenia.

2. W dokumentacji, o której mowa w ust. 1, nie umieszcza się informacji określonych w ust. 1 pkt 5–7 w przypadku sprzedaży zwierząt akwakultury konsumentowi końcowemu.

3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, przechowuje się przez cztery lata od dnia zaistnienia każdego ze zdarzeń określonych w ust. 1.

2. Program nadzoru stanu zdrowia zwierząt akwakultury opracowuje się z uwzględnieniem:

1) analizy ryzyka;

2) wytycznych określonych przez Komisję Europejską, zgodnie z art. 10 ust. 4 dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (Dz. Urz. UE L 328 z 24.11.2006, str. 14, z późn. zm.).

3. Program nadzoru stanu zdrowia zwierząt akwakultury obejmuje kontrole stanu zdrowia tych zwierząt, przy przeprowadzaniu których bierze się pod uwagę status epizootyczny danej strefy lub enklawy. Częstotliwość przeprowadzania kontroli połączonej z pobieraniem i badaniem próbek w ramach programu jest określona w załączniku do rozporządzenia.

4. Program nadzoru stanu zdrowia zwierząt akwakultury, w tym pobieranie i badanie próbek, jest realizowany niezależnie od badań i nadzoru prowadzonego przez organy Inspekcji Weterynaryjnej w związku ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt akwakultury.

1) wyposaża się w system oczyszczania ścieków unieszkodliwiający dany czynnik chorobotwórczy lub ścieki pochodzące z takiego zakładu oczyszcza się w taki sposób, aby zmniejszyć do dopuszczalnego poziomu ryzyko przeniesienia danego czynnika chorobotwórczego do wód naturalnych;

2) prowadzi ewidencję przemieszczania zwierząt akwakultury i ich produktów do i z zakładu ze wskazaniem miejsca pochodzenia i przeznaczenia tych zwierząt.

1) śmiertelności w czasie transportu;

2) miejsc postojowych, w tym w gospodarstwach, obszarach hodowli mięczaków oraz zakładach;

3) miejsc wymiany wody, w szczególności miejsc jej poboru oraz usuwania w czasie transportu.

2. Kontrole urzędowe:

1) obejmują co najmniej regularne inspekcje, wizyty, a także, jeżeli jest to konieczne, pobieranie próbek – z uwzględnieniem ryzyka, jakie stanowi prowadzenie danego przedsiębiorstwa produkcyjnego sektora akwakultury oraz zakładu w związku z chorobami zakaźnymi zwierząt akwakultury;

2) są przeprowadzane z uwzględnieniem statusu epizootycznego danej strefy lub enklawy.

3. Częstotliwość przeprowadzania kontroli urzędowej jest określona w załączniku do rozporządzenia.

1) art. 8 ust. 1:

a) pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zwanej dalej „ustawą” – w przypadku niespełniania wymagań określonych w:

– § 6–13, 15, 16 i 23 przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 1,

– § 6, 13 i 19 przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 3 i 4,

– § 6–13, 15, 16 i 23 przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 5,

b) pkt 3 ustawy – w przypadku niespełnienia wymagań określonych w:

– § 3, 14, 18, 20 i 22 przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 1,

– § 3 i 20–22 przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 2,

– § 14 i 18 przez podmioty prowadzące działalność, o której mowa w § 1 pkt 5;

2) art. 9 ust. 1 ustawy – w przypadku niezastosowania się do nakazu lub zakazu określonego w decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 lub 3 ustawy, w terminie określonym w tej decyzji.

2. W przypadku niespełniania wymagań weterynaryjnych określonych w rozporządzeniu dla poszczególnych rodzajów działalności, o których mowa w § 1, oprócz środków określonych w art. 8 i 9 ustawy powiatowy lekarz weterynarii może zastosować także środki określone w art. 54 rozporządzenia wymienionego w § 24 ust. 1.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: M. Sawicki

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 216, poz. 1599).

²⁾ Przepisy rozporządzenia częściowo wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (Dz. Urz. UE L 328 z 24.11.2006, str. 14, z późn. zm.).

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289, z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045 i Nr 249, poz. 1830, z 2007 r. Nr 133, poz. 920 oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 916.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 14 października 2008 r. (poz. 1167)

CZĘSTOTLIWOŚĆ PRZEPROWADZANIA KONTROLI W RAMACH PROGRAMU NADZORU STANU ZDROWIA ZWIERZĄT AKWAKULTURY ORAZ KONTROLI URZĘDOWYCH

* Poziom zagrożenia w gospodarstwie lub obszarze hodowli mięczaków jest:

1) wysoki, jeżeli:

a) w gospodarstwie tym lub obszarze hodowli mięczaków istnieje wysokie prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia się chorób zakaźnych zwierząt akwakultury i zakażenia zwierząt hodowanych przez zwierzęta z innych gospodarstw lub dziko żyjące albo przeniesienia tych chorób do innych gospodarstw lub na zwierzęta dziko żyjące,

b) działalność w tym gospodarstwie lub obszarze hodowli mięczaków jest prowadzona w warunkach potencjalnie zwiększających ryzyko pojawienia się ogniska choroby (wysoka biomasa, niska jakość wody) wśród utrzymywanych tam gatunków zwierząt akwakultury,

c) gospodarstwo to lub obszar hodowli mięczaków umieszczają na rynku żywe zwierzęta wodne przeznaczone do chowu, hodowli lub odnowy populacji;

2) średni, jeżeli:

a) w gospodarstwie tym lub obszarze hodowli mięczaków istnieje średnie prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia się chorób zakaźnych zwierząt akwakultury i zakażenia zwierząt hodowanych przez zwierzęta z innych gospodarstw lub dziko żyjące albo przeniesienia tych chorób do innych gospodarstw lub na zwierzęta dziko żyjące,

b) działalność w tym gospodarstwie lub obszarze hodowli mięczaków jest prowadzona w warunkach niekoniecznie zwiększających ryzyko pojawienia się ogniska choroby (średnia biomasa, średnia jakość wody) wśród utrzymywanych tam gatunków zwierząt akwakultury,

c) gospodarstwo to lub obszar hodowli mięczaków umieszczają na rynku żywe zwierzęta wodne w szczególności z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi;

3) niski, jeżeli:

a) w gospodarstwie tym lub obszarze hodowli mięczaków istnieje niskie prawdopodobieństwo rozprzestrzenienia się chorób zakaźnych zwierząt akwakultury i zakażenia zwierząt hodowanych przez zwierzęta z innych gospodarstw lub dziko żyjące albo przeniesienia tych chorób do innych gospodarstw lub na zwierzęta dziko żyjące,

b) działalność w tym gospodarstwie lub obszarze hodowli mięczaków jest prowadzona w warunkach niezwiększających ryzyka pojawienia się ogniska choroby (niska biomasa, wysoka jakość wody) wśród utrzymywanych tam zwierząt akwakultury,

c) gospodarstwo to lub obszar hodowli mięczaków umieszczają na rynku żywe zwierzęta wyłącznie z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi.

** 1. Nadzór bierny obejmuje obowiązek niezwłocznego powiadamiania o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania lub podwyższonej śmiertelności. W takich przypadkach stosuje się przepisy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt akwakultury określające postępowanie przy podejrzeniu choroby.

2. Nadzór aktywny obejmuje:

1) bieżącą inspekcję przeprowadzoną przez powiatowego lekarza weterynarii;

2) badanie kliniczne populacji zwierząt akwakultury w gospodarstwie lub na obszarze hodowli mięczaków w celu wykrycia objawów klinicznych choroby;

3) pobieranie próbek do badań w przypadku podejrzenia choroby podlegającej obowiązkowi zwalczania lub podwyższonej śmiertelności;

4) obowiązek niezwłocznego powiadamiania o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia choroby podlegającej obowiązkowi zwalczania lub podwyższonej śmiertelności.

3. Nadzór ukierunkowany powinien obejmować:

1) bieżącą inspekcję przeprowadzoną przez powiatowego lekarza weterynarii;

2) pobieranie próbek zwierząt żyjących w akwakulturze i ich badanie w celu wykrycia czynników chorobotwórczych wywołujących określone choroby, zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;

3) obowiązek niezwłocznego powiadamiania o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia choroby podlegającej obowiązkowi zwalczania lub podwyższonej śmiertelności.