Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 80 poz. 477

Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) ustawie – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;

2) szkołach wojskowych – należy przez to rozumieć wojskowe uczelnie akademickie, uczelnie wojskowe oraz szkoły podoficerskie;

3) wojskowym komendancie uzupełnień – należy przez to rozumieć wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy trwający ponad dwa miesiące osoby powoływanej do zawodowej służby wojskowej, a w odniesieniu do jednostki wojskowej – wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce stacjonowania tej jednostki;

4) promocji – należy przez to rozumieć uroczyste zakończenie studiów lub nauki w szkole wojskowej, w trakcie której absolwenci otrzymują akt mianowania na pierwszy stopień wojskowy w danym korpusie kadry zawodowej.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, kierowane do Ministra Obrony Narodowej przesyła się za pośrednictwem dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

1) absolwentów szkół wojskowych kształcących kandydatów na żołnierzy zawodowych – zobowiązanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej, zamieszczone w kontrakcie na pełnienie służby kandydackiej;

2) żołnierzy rezerwy oraz osób wymienionych w art. 11 ustawy – wniosek odpowiednio żołnierza lub osoby;

3) żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej i zasadniczej służby wojskowej, o których mowa w art. 10 pkt 3 lit. b ustawy – wniosek żołnierza.

2. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr po otrzymaniu wykazu, o którym mowa w ust. 1:

1) kieruje wniosek do Ministra Obrony Narodowej o wystąpienie do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie mianowania na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki) absolwentów szkoły wojskowej kształcącej kandydatów na oficerów;

2) przesyła wykazy imienne absolwentów szkół wojskowych do organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe, nie później niż na trzydzieści dni przed dniem promocji.

3. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr po otrzymaniu postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o mianowaniu na stopień wojskowy podporucznika (podporucznika marynarki), a w przypadku szkoły podoficerskiej – po wydaniu rozkazu personalnego o mianowaniu na stopień wojskowy kaprala (mata):

1) wydaje rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej;

2) przesyła postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub rozkaz personalny o mianowaniu do komendanta szkoły wojskowej;

3) przesyła do organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej.

4. Najpóźniej w dniu promocji:

1) organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe zawiera z żołnierzem kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej;

2) komendant szkoły wojskowej:

a) wręcza dyplomy ukończenia studiów lub nauki,

b) kieruje żołnierza do jednostki wojskowej, w której został wyznaczony na stanowisko służbowe, z dniem określonym w kontrakcie.

2. Kontrakty podlegają ewidencji prowadzonej w kancelarii jednostki wojskowej organu, o którym mowa w § 5 ust. 4 pkt 1.

2. Dzień stawienia się absolwenta w jednostce wojskowej stwierdza w rozkazie dziennym dowódca tej jednostki.

2. Wojskowy komendant uzupełnień dokonuje analizy wolnych stanowisk w jednostkach wojskowych stacjonujących na obszarze pozostającym w jego właściwości miejscowej pod względem możliwości powołania żołnierza rezerwy, o którym mowa w ust. 1, do zawodowej służby wojskowej.

3. W przypadku braku wolnych stanowisk lub gdy żołnierz rezerwy wyraża wolę pełnienia służby także w innych jednostkach wojskowych, wojskowy komendant uzupełnień podejmuje działania zmierzające do powołania żołnierza rezerwy na stanowisko służbowe w określonej jednostce wojskowej, zgodne z posiadanymi przez tego żołnierza kwalifikacjami.

4. Dowódcy jednostek wojskowych przesyłają do wojskowego komendanta uzupełnień do końca każdego kwartału informację o stanowiskach służbowych, na które mogą być powołani żołnierze rezerwy.

5. Po wyrażeniu przez żołnierza rezerwy chęci pełnienia zawodowej służby wojskowej na określonym stanowisku służbowym wojskowy komendant uzupełnień ustala z nim oraz z organem właściwym do wyznaczenia na stanowisko służbowe termin i miejsce przeprowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej.

6. Organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe wydaje żołnierzowi rezerwy zaświadczenie o możliwości wyznaczenia na stanowisko służbowe, zamieszczając w nim dane stanowiska służbowego, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy.

7. Po uzyskaniu zaświadczenia, o którym mowa w ust. 6, żołnierz rezerwy składa w kancelarii wojskowej komendy uzupełnień pisemny wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej.

8. Do wniosku, o którym mowa w ust. 7, żołnierz rezerwy dołącza:

1) życiorys;

2) odpis skrócony aktu urodzenia;

3) odpis lub kopię uwierzytelnioną dokumentu stwierdzającego uzyskanie wymaganego wykształcenia;

4) informację z Krajowego Rejestru Karnego;

5) uwierzytelnioną kopię dowodu osobistego;

6) zaświadczenie organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko służbowe, posiadającego kompetencje do wyznaczenia na to stanowisko;

7) inne uwierzytelnione dokumenty potwierdzające posiadane kwalifikacje i umiejętności niezbędne na planowanym do objęcia przez żołnierza rezerwy stanowisku służbowym.

9. Dokumenty wymienione w ust. 8 pkt 3, 5 i 7 może uwierzytelnić organ wojskowy, który przyjmuje dokumenty od żołnierza rezerwy.

10. Wojskowy komendant uzupełnień po analizie dokumentów, o których mowa w ust. 8, złożonych przez żołnierza rezerwy, kieruje go do właściwej wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

11. Wniosek wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 8, uwierzytelnioną kopią wtórnika karty ewidencyjnej, kartą ewidencyjną kandydata na żołnierza zawodowego oraz opinią dotyczącą wcześniejszych okresów pełnienia służby wojskowej, sporządzoną na podstawie dokumentów znajdujących się w wojskowej komendzie uzupełnień, wojskowy komendant uzupełnień przesyła do właściwego organu wojskowego, o którym mowa w art. 9 ust. 3 ustawy.

2. Organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe powiadamia wojskowego komendanta uzupełnień o:

1) powołaniu żołnierza rezerwy do zawodowej służby wojskowej, wskazując równocześnie termin i miejsce skierowania żołnierza w celu zawarcia kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej;

2) zawartym kontrakcie na pełnienie zawodowej służby wojskowej, wskazując równocześnie termin i miejsce skierowania żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

3. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku żołnierza rezerwy o powołanie do zawodowej służby wojskowej właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 9 ust. 3 ustawy, wydaje rozkaz personalny o odmowie powołania do zawodowej służby wojskowej, który przesyła żołnierzowi rezerwy, wojskowemu komendantowi uzupełnień oraz organowi właściwemu do wyznaczenia na stanowisko służbowe, jeżeli sam nie jest tym organem.

2. Kartę powołania doręcza się żołnierzowi rezerwy co najmniej na trzydzieści dni przed dniem rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej określonym w kontrakcie.

3. Jednocześnie z doręczeniem karty powołania wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia pracodawcę zatrudniającego żołnierza rezerwy o jego powołaniu do zawodowej służby wojskowej.

2. Dzień stawienia się żołnierza rezerwy w jednostce wojskowej stwierdza w rozkazie dziennym dowódca tej jednostki.

2. Powołanie do zawodowej służby wojskowej żołnierza zasadniczej służby wojskowej następuje w ostatnim dniu pełnienia zasadniczej służby wojskowej.

3. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku żołnierza, wymienionego w ust. 1, o powołanie do zawodowej służby wojskowej, dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w art. 9 ust. 3 pkt 3 ustawy:

1) wydaje rozkazy personalne o powołaniu żołnierza do zawodowej służby wojskowej oraz o mianowaniu;

2) zawiera z żołnierzem kontrakt na pełnienie służby terminowej;

3) powiadamia dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę, o terminie stawienia się żołnierza do zawodowej służby wojskowej określonym w kontrakcie na pełnienie służby terminowej, jeżeli sam nie jest tym organem.

4. W sprawie powołania żołnierzy, o których mowa w ust. 1, do zawodowej służby wojskowej przepisy § 8 ust. 5–11, § 9 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 oraz § 11 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli wojskowy komendant uzupełnień w terminie siedmiu dni od określonego w kontrakcie na pełnienie zawodowej służby wojskowej dnia stawienia się żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 11 ustawy, w jednostce wojskowej nie otrzyma karty powołania, ustala przyczyny niestawiennictwa i zawiadamia o tym bezpośrednio organ, który wydał rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej służby wojskowej, oraz organ, który wydał rozkaz personalny o wyznaczeniu tego żołnierza na stanowisko służbowe.

3. W przypadku niestawienia się osoby, o której mowa w art. 10 lub 11 ustawy, do pełnienia zawodowej służby wojskowej i niewyjaśnienia przyczyn tego niestawienia przez osobę powołaną lub niewyrażenia przez nią zgody na zawarcie kontraktu właściwy organ wojskowy, o którym mowa w art. 9 ust. 3 ustawy, wydaje rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu o powołaniu do tej służby.

4. Jeżeli żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 11 ustawy, usprawiedliwiła przyczyny niestawienia się do pełnienia zawodowej służby wojskowej w terminie określonym w kontrakcie, zawiera się nowy kontrakt na pełnienie zawodowej służby wojskowej.

2. Zgoda albo odmowa wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1, następuje w formie rozkazu personalnego.

3. W przypadkach gdy organem wyrażającym zgodę, o której mowa w ust. 1, jest organ wyznaczający na stanowisko służbowe, żołnierz zawodowy składa wniosek do tego organu. Zgoda następuje w formie zawarcia kolejnego kontraktu na pełnienie zawodowej służby wojskowej, a odmowa w formie rozkazu personalnego.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602 oraz z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony
Narodowej z dnia 23 kwietnia 2008 r. (poz. 477)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2