Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 43 poz. 260

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574, z 2005 r. Nr 96, poz. 807, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125) zarządza się, co następuje:

1) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich,

2) szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa morskiego, w tym:

a) rodzaj i liczbę narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję,

b) sposób prowadzenia połowów,

c) wielkości dopuszczalnego przyłowu,

d) sposób oznakowania narzędzi połowowych używanych wyłącznie do połowów w strefie 3 Mm od linii brzegu

– które nie są objęte Wspólną Polityką Rybacką Unii Europejskiej.

1) certy (Vimba vimba L.) – 30 cm;

2) leszcza (Abramis brama L.) – 40 cm;

3) okonia (Perca fluviatilis L.) – 17 cm;

4) płoci (Rutilus rutilus L.) – 20 cm;

5) sandacza (Stizostedion lucioperca L.) – 45 cm;

6) siei (Coregonus lavaretus L.) – 40 cm;

7) szczupaka (Esox lucius L.) – 45 cm;

8) pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss Walb.) – 40 cm.

2. Wymiar ochronny, o którym mowa w ust. 1, ustala się, mierząc długość ryby, w stanie świeżym, od początku zamkniętego pyska do końca najdłuższego promienia płetwy ogonowej.

1) łososia i troci w terminie od dnia 15 września do dnia 15 listopada w 4-milowym pasie wód przybrzeżnych z wyłączeniem wód w granicach właściwości terytorialnej Okręgowego Inspektoratu Rybołówstwa Morskiego w Gdyni;

2) sandacza w terminie od dnia:

a) 25 marca do dnia 10 maja na obszarze wód na zachód od południka 16°40'00” długości geograficznej wschodniej,

b) 10 kwietnia do dnia 31 maja na obszarze wód pomiędzy południkami 16°40'00” a 19°21'00” długości geograficznej wschodniej,

c) 20 kwietnia do dnia 10 czerwca na obszarze wód na wschód od południka 19°21'00” długości geograficznej wschodniej.

2. Przyłów gatunków ryb wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 5–8, który nastąpił w danej operacji połowowej, nie może przekroczyć łącznie 20 % masy okoni i płoci, będących celem połowów ukierunkowanych.

2. W przypadku narzędzi ciągnionych przez zmianę łowiska rozumie się zmianę głębokości trałowania:

1) na zachód od południka 15°00'00” długości geograficznej wschodniej – o 10 m;

2) na wschód od południka 15°00'00” długości geograficznej wschodniej – o 20 m.

1) niewody, w tym:

a) niewody duńskie.

b) niewody dobrzeżne,

c) przywłoki,

d) cezy;

2) ciągnione, w tym:

a) włoki,

b) tuki,

c) włóczki;

3) usidlające i oplątujące, z wyłączeniem pławnic, w tym:

a) wontony,

b) mance,

c) nety,

d) drygawice;

4) pułapkowe, w tym:

a) niewody stawne,

b) żaki,

c) mieroże,

d) alhamy;

5) zahaczające, w tym:

a) wędy,

b) sznury haczykowe,

c) takle.

1) 100 sztuk – dla statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 12 m;

2) 200 sztuk – dla statków rybackich o długości całkowitej od 12 do 18 m;

3) 300 sztuk – dla statków rybackich o długości całkowitej powyżej 18 m.

1) wontonów – 500 m;

2) manc – 300 m.

2. Przy prowadzeniu połowów organizmów morskich na morzu terytorialnym długość:

1) pojedynczego wontonu lub mancy nie może przekroczyć 50 m;

2) pojedynczej nety służącej do połowów płastug nie może przekroczyć 75 m.

2. Połowy śledzi z użyciem niewodów stawnych mogą być prowadzone w okresie od dnia 1 marca do dnia 20 czerwca.

1) w strefie 5 Mm od linii brzegu w okresie od dnia 25 marca do dnia 10 maja używa się narzędzi połowowych przeznaczonych do połowu śledzia lub skarpia;

2) na morzu terytorialnym w okresie od dnia 1 listopada do dnia 30 kwietnia przy prowadzeniu połowów statkami rybackimi o długości całkowitej powyżej 12,5 m używa się narzędzi ciągnionych.

1) od linii toru wodnego Gdynia – Hel od trawersu latarni morskiej w Jastarni od strony pełnego morza – na głębokościach mniejszych niż 20 m;

2) na obszarze pomiędzy południkami 14°38'00” i 15°01'00” długości geograficznej wschodniej – w strefie 6 Mm od linii brzegu;

3) na pozostałych obszarach wód – w strefie 3 Mm od linii brzegu.

2. W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia pomiędzy południkami 19°21'00” a 19°26'30” długości geograficznej wschodniej dopuszcza się prowadzenie ukierunkowanych połowów śledzia z użyciem narzędzi ciągnionych oraz z użyciem statków rybackich o długości całkowitej do 19 m poza strefą 2 Mm od linii brzegu.

1) narzędzi ciągnionych jednocześnie z narzędziami usidlającymi, oplątującymi, pułapkowymi lub zahaczającymi, z wyjątkiem sznurów haczykowych i włoczków;

2) niewodów stawnych jednocześnie z mancami, wontonami lub netami.

2. Odległości boczne i frontalne pomiędzy zestawami:

1) takli – nie mogą być mniejsze niż 500 m;

2) manc – nie mogą być mniejsze niż 50 m, na obszarze wód na zachód od południka 15°23'14” długości geograficznej wschodniej.

2. Niedozwolone jest wydawanie narzędzi ciągnionych przed innym statkiem znajdującym się na tym samym kursie w odległości mniejszej niż 1 000 m.

3. Niedozwolone jest przecinanie kursu trałującego statku rybackiego za tym statkiem w odległości mniejszej niż 1 000 m.

4. Pomiędzy statkami rybackimi trałującymi równolegle zachowuje się taką odległość, aby jeden statek nie zaczepił o narzędzia połowowe drugiego statku.

1) matnię niewodu:

a) pływakiem koloru czerwonego o średnicy nie mniejszej niż 30 cm – w porze dziennej,

b) bójką świetlną ze światłem białym umieszczonym na wysokości co najmniej 30 cm nad powierzchnią wody – przy złej widoczności oraz w porze nocnej;

2) skrzydła niewodu:

a) pływakiem koloru czerwonego o średnicy nie mniejszej niż 30 cm – w porze dziennej,

b) bójką świetlną ze światłem białym umieszczonym na wysokości co najmniej 30 cm nad powierzchnią wody – przy złej widoczności oraz w porze nocnej

– umieszczonymi w połowie długości skrzydeł.

1) na końcu zestawu w sektorze zachodnim, licząc od południa poprzez zachód i obejmując północ, mocuje się bójkę z tyczką zaopatrzoną w 2 chorągiewki oraz 2 pasy taśmy odblaskowej;

2) na końcu zestawu w sektorze wschodnim, licząc od północy poprzez wschód i obejmując południe, mocuje się bójkę z tyczką zaopatrzoną w chorągiewkę oraz pas taśmy odblaskowej;

3) zestaw wystawiony przy powierzchni wody na tyczce bójki znakuje się dodatkowo, mocując znak topowy z pasem taśmy odblaskowej lub reflektorem radarowym;

4) zestaw wystawiony przy powierzchni wody w porze nocnej, z wyłączeniem manc służących do połowu śledzia, na tyczce bójki przymocowanej w:

a) sektorze zachodnim zestawu – znakuje się dodatkowo, mocując 2 latarnie,

b) sektorze wschodnim zestawu – znakuje się dodatkowo, mocując latarnię;

5) do zestawu, którego długość przekracza 1 Mm, mocuje się dodatkowo w równych odstępach nie większych niż 1 Mm bójki pośrednie z tyczką zaopatrzoną w chorągiewkę oraz pas taśmy odblaskowej, a jeżeli zestaw jest wystawiony przy powierzchni wody w porze nocnej, do tyczek bójek pośrednich mocuje się dodatkowo latarnię;

6) zestaw wystawiony przy dnie w wodach o małej głębokości oznacza się w sposób określony dla zestawu wystawionego przy powierzchni wody;

7) do każdego końca zestawu takli mocuje się bójkę z tyczką zaopatrzoną w chorągiewkę, pas taśmy odblaskowej oraz, w porze nocnej, w latarnię; jeżeli zestaw takli jest przymocowany jednym końcem do statku rybackiego dryfującego wraz z zestawem, oznakowanie tego końca nie jest obowiązkowe;

8) do każdego końca zestawu sznurów haczykowych mocuje się bójkę z tyczką zaopatrzoną w 2 chorągiewki, a ponadto do zestawu przymocowuje się w odstępach co 500 haków bójki pośrednie z tyczką zaopatrzoną w chorągiewkę;

9) do każdego końca niewodu stawnego służącego do połowu śledzia oraz po jego obu stronach mocuje się w odstępach nie mniejszych niż 75 m bójki z tyczką zaopatrzoną w 3 chorągiewki, 2 pasy taśmy odblaskowej oraz reflektor radarowy.

2. Określa się warunki, jakie powinny spełniać elementy oznakowania narzędzi połowowych, o których mowa w ust. 1:

1) chorągiewki mają kształt prostokąta o długości boku nie mniejszej niż 40 cm;

2) chorągiewki mocuje się do tyczki bójki dłuższym bokiem;

3) chorągiewki mocuje się do tyczki bójki w odległości nie mniejszej niż 80 cm od powierzchni wody;

4) chorągiewki mocuje się do tyczki bójki, zachowując pomiędzy nimi odległość nie mniejszą niż 20 cm – jeżeli do tyczki bójki mają być przymocowane 2 chorągiewki;

5) chorągiewki użyte do oznakowania tego samego zestawu mają jednakowe wymiary;

6) chorągiewki użyte do oznakowania końców tego samego zestawu są takiego samego koloru;

7) chorągiewki bójek przymocowanych do zestawu wystawionego przy powierzchni wody są koloru czerwonego;

8) chorągiewki bójek przymocowanych do zestawu wystawionego przy dnie są koloru czarnego;

9) chorągiewki bójek pośrednich, o których mowa w ust. 1 pkt 5, są koloru białego;

10) pas taśmy odblaskowej ma szerokość co najmniej 6 cm;

11) znak topowy oraz reflektor radarowy ma kształt kuli o średnicy co najmniej 25 cm;

12) bójki oraz znaki topowe nie mogą być koloru czerwonego i zielonego;

13) długość linki, za pomocą której bójka jest przymocowana do zestawu wystawionego przy dnie, nie może przekraczać 1,5-krotności głębokości wody w miejscu wystawienia narzędzia połowowego;

14) linkę, o której mowa w pkt 13, wykonuje się z tworzywa samotonącego albo obciąża;

15) latarnia świeci światłem błyskowym koloru żółtego o częstotliwości – błysk co 5 sekund (F 1 Y 5s), które jest widoczne z odległości nie mniejszej niż 2 Mm;

16) echo reflektora radarowego jest odbierane z odległości nie mniejszej niż 2 Mm.

1) cezy, przywłoki – na pływakach lub bójkach świetlnych służących do oznakowania matni i skrzydeł;

2) włoki, tuki, włóczki oraz niewody duńskie i dobrzeżne:

a) na deskach trałowych i orczykach lub

b) na prawym skraju nadbory lub na tulejce zaciskowej, poprzez przymocowanie identyfikatora z oznaką rybacką;

3) wontony, mance, nety, drygawice – na skrajnych pływakach każdej sieci i wszystkich bójkach;

4) niewody stawne, żaki, alhamy – na skrajnych tyczkach lub bójkach;

5) mieroże – na górnej części kabłąka;

6) wędy, sznury haczykowe, takie – na pływakach i wszystkich bójkach.

1) art. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1098/2007 – właściwe jest Centrum Monitorowania Rybołówstwa w Gdyni;

2) art. 17 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1098/2007 – właściwi są okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: w z. K. Plocke

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rybołówstwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 216, poz. 1599).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa
i Rozwoju Wsi z dnia 4 marca 2008 r. (poz. 260)

LISTA PORTÓW, W KTÓRYCH NALEŻY DOKONAĆ WYŁADUNKU DORSZY,
W PRZYPADKU GDY NA STATKU RYBACKIM ZNAJDUJĄ SIĘ DORSZE
W ILOŚCI PRZEKRACZAJĄCEJ 750 KILOGRAMÓW ŻYWEJ WAGI

1. Dziwnów

2. Kołobrzeg

3. Darłowo

4. Ustka

5. Łeba

6. Hel

7. Władysławowo