Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 243 poz. 1788

Na podstawie art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne do wyznaczania na poszczególne stanowiska służbowe;

2) szczegółowy tryb wyznaczania żołnierzy zawodowych, zwanych dalej „żołnierzami", na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk, w tym tryb organizacji oraz kierowania żołnierzy na kursy specjalistyczne i szkolenie oraz staż przed wyznaczeniem na stanowiska;

3) szczegółowe warunki i tryb zaliczania i przenoszenia żołnierzy do innego korpusu osobowego lub grupy osobowej;

4) tryb przenoszenia żołnierzy do rezerwy kadrowej, warunki i sposób pełnienia przez nich zawodowej służby wojskowej w tym okresie, a także sposób nakładania na nich zadań służbowych oraz rozliczania z ich wykonania oraz limit żołnierzy pozostających w rezerwie kadrowej dla poszczególnych organów wymienionych w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą", w ramach ogólnej liczby stanowisk służbowych określonej na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy.

2. Oficera rezerwy, o którym mowa w art. 10 pkt 1 lit. b ustawy, powołanego do zawodowej służby wojskowej wyznacza się na stanowisko służbowe:

1) zaszeregowane do stopnia etatowego odpowiadającego stopniowi wojskowemu posiadanemu przez tego żołnierza przed powołaniem albo

2) zaszeregowane do stopnia etatowego bezpośrednio wyższego od stopnia wojskowego posiadanego przez tego żołnierza przed powołaniem do służby, po mianowaniu na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu.

3. Absolwenta szkoły podoficerskiej, kształcącej kandydatów na żołnierzy zawodowych, wyznacza się na stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego kaprala (mata).

4. Podoficera rezerwy, o którym mowa w art. 10 pkt 2 lit. b ustawy, powołanego do zawodowej służby wojskowej wyznacza się na stanowisko służbowe:

1) zaszeregowane do stopnia etatowego odpowiadającego stopniowi wojskowemu posiadanemu przez tego żołnierza przed powołaniem albo

2) zaszeregowane do stopnia etatowego bezpośrednio wyższego od stopnia wojskowego posiadanego przez tego żołnierza przed powołaniem do służby, po mianowaniu na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu.

5. Żołnierza, o którym mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, i osobę, o której mowa w art. 11 ustawy, powołanych do zawodowej służby wojskowej wyznacza się na stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia etatowego starszego szeregowego (starszego marynarza).

1) dla szeregowych zawodowych zaszeregowane do stopnia etatowego starszego szeregowego (starszego marynarza) – ukończenie gimnazjum oraz kursu (kursów) określonych w karcie opisu stanowiska służbowego;

2) dla podoficerów zawodowych zaszeregowane do stopni etatowych:

a) kaprala (mata) – posiadanie świadectwa dojrzałości oraz ukończenie szkolenia wojskowego,

b) od starszego kaprala (starszego mata) do starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) – ukończenie kursu (kursów) określonego w karcie opisu stanowiska służbowego;

3) dla oficerów zawodowych zaszeregowane do stopni etatowych:

a) podporucznika (podporucznika marynarki) – posiadanie tytułu zawodowego magistra (równorzędnego),

b) porucznika (porucznika marynarki) i kapitana (kapitana marynarki) – ukończenie kursu (kursów), stażu lub specjalizacji określonych w karcie opisu stanowiska służbowego,

c) majora (komandora podporucznika) – ukończenie studiów podyplomowych na uczelni wojskowej lub niewojskowej, krajowej albo zagranicznej na kierunkach określonych w karcie opisu stanowiska służbowego,

d) podpułkownika (komandora porucznika) i pułkownika (komandora) – ukończenie kursu (kursów), stażu lub specjalizacji określonych w karcie opisu stanowiska służbowego,

e) od generała brygady (kontradmirała) do generała (admirała) – ukończenie podyplomowych studiów polityki obronnej lub innych równorzędnych studiów lub kursów specjalistycznych oraz stażu albo specjalizacji określonych w karcie opisu stanowiska służbowego.

2. Kursy specjalistyczne przed wyznaczeniem podoficerów na stanowiska służbowe organizowane są w szkołach podoficerskich.

3. Kursy specjalistyczne na stanowiska służbowe w korpusie osobowym medycznym i Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego mogą być prowadzone odpowiednio w Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Medycznych i w ośrodkach szkolenia podległych szefom Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.

2. Żołnierza skierowanego na kurs specjalistyczny lub staż, wymagany przed objęciem wyższego lub innego równorzędnego stanowiska służbowego, trwający dłużej niż trzy miesiące, organ, o którym mowa w art. 20 ust. 3 ustawy, na wniosek organu właściwego do wyznaczania na kolejne stanowisko służbowe, jeżeli sam nie jest tym organem, przenosi do rezerwy kadrowej.

3. Kursy specjalistyczne, szkolenia i staże wymagane przed objęciem stanowisk służbowych, trwające do trzech miesięcy, żołnierze odbywają w trakcie służby na zajmowanym stanowisku służbowym przed zakończeniem kadencji.

4. W przypadku odbywania kursu specjalistycznego, szkolenia, stażu dla potrzeb aktualnie zajmowanego przez żołnierza stanowiska służbowego, nie przenosi się go do rezerwy kadrowej, bez względu na czas trwania kursu, szkolenia lub stażu.

1) wydaniu decyzji o mianowaniu żołnierza na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie żołnierz ten ma być wyznaczony;

2) wydaniu decyzji o wyznaczeniu żołnierza na wyższe stanowisko służbowe;

3) stwierdzeniu przez dowódcę jednostki wojskowej w rozkazie dziennym daty objęcia przez żołnierza obowiązków na stanowisku służbowym.

2. Warunek zawarty w ust. 1 pkt 1 nie jest wymagany w przypadku żołnierza, o którym mowa w art. 31 ust. 3 ustawy.

2. Dowódca jednostki wojskowej, który dodatkowo powierzył żołnierzowi czasowe pełnienie obowiązków, oraz dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr w przypadku, o którym mowa w art. 25 ust. 1a ustawy, stwierdzają w swoich rozkazach dziennych datę objęcia przez żołnierza czasowego pełnienia obowiązków na powierzonym stanowisku służbowym i datę ich zakończenia.

3. Przepisy ust. 1 i 2 mają zastosowanie do powierzania żołnierzowi obowiązków pracownika wojska.

2. W decyzji personalnej o wyznaczeniu żołnierza na stanowisko służbowe określa się datę rozpoczęcia i zakończenia kadencji na tym stanowisku. Okresy kadencji powinny się kończyć z ostatnim dniem kwartału kalendarzowego.

3. Przedłużenia żołnierzowi okresu kadencji na zajmowanym stanowisku służbowym dokonuje organ właściwy do wyznaczenia na stanowisko służbowe, wydając w tym celu decyzję personalną, w której określa nowy termin zakończenia kadencji.

2. Egzamin na oficera lub podoficera żołnierz zdaje po ukończeniu stosownego szkolenia odpowiednio na wojskowej uczelni akademickiej lub uczelni wojskowej albo w szkole podoficerskiej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej występuje do właściwego organu z wnioskiem o wyznaczenie żołnierza na stanowisko służbowe odpowiadające jego stanowi zdrowia i kwalifikacjom.

2. Dowódca jednostki wojskowej kieruje żołnierza do jednostki wojskowej, w której został wyznaczony na nowe stanowisko służbowe, określając termin tak, aby mógł on stawić się w niej w dniu określonym w decyzji personalnej o wyznaczeniu na stanowisko.

3. W razie gdy z ważnych powodów dowódca jednostki, o którym mowa w ust. 1, nie może wykonać decyzji o wyznaczeniu na stanowisko służbowe w terminie określonym w decyzji personalnej, o której mowa w ust. 2, informuje niezwłocznie o tym organ, który wydał tę decyzję, podając faktyczne przyczyny zwłoki, oraz informuje o tym fakcie dowódcę jednostki wojskowej, do której żołnierz został wyznaczony na stanowisko.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ, który wydał decyzję o wyznaczeniu na stanowisko służbowe, określa ostateczny termin skierowania żołnierza na nowe stanowisko.

1) zniesienia korpusu osobowego lub grupy osobowej w tym korpusie, do których żołnierz był zaliczony, bądź zmniejszenia stanu etatowego w obrębie korpusu osobowego, w którym pełni służbę;

2) utworzenia nowego korpusu osobowego lub grupy osobowej w istniejącym korpusie osobowym bądź z uwagi na konieczność dokonania uzupełnienia stanu etatowego w istniejących korpusach osobowych lub grupach osobowych.

2. Wyznaczenie żołnierza na stanowisko służbowe w trybie, o którym mowa w ust. 1, następuje z uwzględnieniem wymogów w zakresie wykształcenia, kwalifikacji i stanu zdrowia określonych w karcie opisu stanowiska służbowego, na które żołnierz ten ma być wyznaczony.

2. Limit żołnierzy, którzy mogą pozostawać w rezerwie kadrowej, wynosi dla:

1) Ministra Obrony Narodowej – 30 % ogólnej liczby stanowisk służbowych przewidzianych dla rezerwy kadrowej;

2) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr – 70 % ogólnej liczby stanowisk służbowych przewidzianych dla rezerwy kadrowej.

2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, podaje się datę zwolnienia żołnierza ze stanowiska służbowego, w celu określenia terminu rozpoczęcia okresu przebywania w rezerwie kadrowej.

3. Organ wojskowy właściwy do przeniesienia żołnierza do rezerwy kadrowej, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, z chwilą upływu okresu przebywania w rezerwie kadrowej i ukończenia z wynikiem pozytywnym studiów, kursu, stażu lub specjalizacji wyznacza tego żołnierza na kolejne stanowisko służbowe lub kieruje do organu właściwego do jego wyznaczenia na stanowisko.

2. W przypadku skierowania żołnierza pozostającego w rezerwie kadrowej do wykonywania obowiązków w określonej jednostce wojskowej zakres wykonywania przez żołnierza zadań służbowych oraz sposób rozliczania z ich wykonania określa dowódca tej jednostki.

3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do żołnierzy, o których mowa w art. 20 ust. 1a ustawy.

4. Organ wojskowy właściwy do przeniesienia żołnierza do rezerwy kadrowej, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, z chwilą upływu okresu przebywania w rezerwie kadrowej wyznacza go na stanowisko służbowe lub kieruje do organu właściwego do wyznaczenia na stanowisko albo zwalnia go z zawodowej służby wojskowej.

1) datę rozpoczęcia i zakończenia okresu przebywania w rezerwie kadrowej;

2) miejsce wykonywania przez tego żołnierza obowiązków służbowych;

3) miejsce zaopatrzenia logistycznego i finansowego.

2. Ewidencję żołnierzy przeniesionych do rezerwy kadrowej prowadzi dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602 oraz z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242.