Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 199 poz. 1440

Na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy z dnia 17 października 2003 r. o wykonywaniu prac podwodnych (Dz. U. Nr 199, poz. 1936, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 428) zarządza się, co następuje:

1) warunki zdrowotne, jakim powinien odpowiadać nurek;

2) tryb orzekania o braku przeciwwskazań do wykonywania prac podwodnych i przeprowadzania okresowych badań lekarskich;

3) sposób sprawowania nadzoru medycznego nad pracami podwodnymi;

4) procedury dekompresji i kompresji;

5) wykaz minimalnego wyposażenia medycznego bazy prac podwodnych;

6) wymagania kwalifikacyjne lekarzy orzekających o braku przeciwwskazań do wykonywania prac podwodnych oraz nadzorujących głębinowe i długotrwałe prace podwodne;

7) wzory i tryb wydawania dokumentów potwierdzających kwalifikacje medyczne.

2. Badanie przeprowadza lekarz, który:

1) posiada specjalizację w dziedzinie medycyny morskiej i tropikalnej albo w dziedzinie medycyny transportu, medycyny pracy lub medycyny lotniczej oraz

2) ukończył szkolenie w ośrodku medycyny hiperbarycznej działającym w strukturze jednostki badawczo-rozwojowej lub uczelni medycznej, zwanym dalej „ośrodkiem medycyny hiperbarycznej”.

3. Ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, potwierdza ośrodek medycyny hiperbarycznej zaświadczeniem, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

4. Zaświadczenie wystawia się w trzech egzemplarzach, przy czym jeden otrzymuje osoba, która ukończyła szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, drugi dołączony jest do dokumentacji szkolenia, a trzeci przesyła się do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lekarza.

2. Badanie wstępne przeprowadza się po sprawdzeniu tożsamości osoby badanej.

1) ogólne badanie lekarskie;

2) badanie radiologiczne płuc;

3) badanie czynnościowe układu oddechowego (spirometria i maksymalne zużycie tlenu);

4) elektrograficzną próbę wysiłkową (w 12 odprowadzeniach) spoczynkową, a u osób po 45. roku życia – wysiłkową;

5) badanie laryngologiczne wraz z badaniem audiometrycznym;

6) badanie EEG ze stymulacją wzrokową i hyperwentylacją;

7) morfologiczne i biochemiczne badanie krwi z uwzględnieniem poziomu glukozy, mocznika, kreatyniny, cholesterolu, trójglicerydów i albumin;

8) badanie ogólne moczu;

9) badanie radiologiczne kości długich i dużych stawów (barkowych, biodrowych i kolanowych);

10) test ciśnieniowy, którego sposób przeprowadzenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;

11) konsultacje lekarzy specjalistów i badania pomocnicze, niezbędne do prawidłowej oceny stanu zdrowia.

1) ogólne badanie lekarskie;

2) badanie radiologiczne płuc;

3) badanie czynnościowe układu oddechowego (spirometria);

4) elektrokardiogram (w 12 odprowadzeniach) spoczynkowy, a u osób po 45 roku życia – wysiłkowy;

5) badanie audiometryczne;

6) morfologiczne i biochemiczne badanie krwi z uwzględnieniem poziomu glukozy, mocznika, cholesterolu, trójglicerydów, albumin;

7) badanie ogólne moczu;

8) badanie radiologiczne kości długich i dużych stawów (barkowych, biodrowych i kolanowych), które wykonuje się co 4 lata, chyba że stwierdza się zmiany wymagające ich częstszego przeprowadzania;

9) konsultacje lekarzy specjalistów i badania pomocnicze, niezbędne do prawidłowej oceny stanu zdrowia;

10) test ciśnieniowy, którego sposób przeprowadzenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

1) choroby lub wypadku powodujących przerwę w nurkowaniu powyżej 30 dni;

2) wniosku nurka;

3) wniosku organizatora prac podwodnych.

2. Skierowanie na badania okresowe wydaje organizator prac podwodnych.

2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) imię i nazwisko;

2) numer PESEL, a w przypadku osoby, której nie nadano numeru PESEL – nazwę i numer dokumentu tożsamości;

3) miejsce zamieszkania;

4) treść orzeczenia.

2. Wniosek wnosi się w terminie 30 dni od dnia otrzymania orzeczenia za pośrednictwem lekarza, który je wydał.

3. Lekarz, o którym mowa w ust. 2, przesyła do komisji wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z kopią dokumentacji medycznej, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.

4. Komisja przeprowadza badanie lekarskie w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

5. Orzeczenie wydane przez komisję jest ostateczne i zawiera następujące dane:

1) imię i nazwisko;

2) numer PESEL, a w przypadku osoby, której nie nadano numeru PESEL – nazwę i numer dokumentu tożsamości;

3) miejsce zamieszkania;

4) treść orzeczenia.

2. W trakcie prowadzenia prac głębinowych i długotrwałych, w miejscu ich przeprowadzania, należy zapewnić obecność lekarza, który:

1) posiada specjalizację z dziedziny anestezjologii i intensywnej terapii lub medycyny ratunkowej;

2) ma ukończony kurs z zakresu fizjopatologii nurkowania i terapii hiperbarycznej w ośrodku medycyny hiperbarycznej;

3) odbyt 6-miesięczny staż w ośrodku medycyny hiperbarycznej.

3. Organizator prac podwodnych zapewnia transport do komory hiperbarycznej w celu odbycia konsultacji.

4. Przy odległościach przekraczających 150 km od miejsca prowadzenia prac należy zapewnić możliwość wykonania transportu sanitarnego drogą lotniczą.

5. Transport pod ciśnieniem możliwy jest wyłącznie po uzgodnieniu z ośrodkiem medycyny hiperbarycznej dysponującym odpowiednim zabezpieczeniem technicznym. Decyzję o zastosowaniu takiego transportu podejmuje ośrodek medycyny hiperbarycznej.

6. Sposób postępowania w razie wypadku przy wykonywaniu prac podwodnych oraz komunikowania się z ośrodkiem medycyny hiperbarycznej musi być przekazany wszystkim nurkom w formie pisemnej, dostępnej w bazie prac podwodnych.

7. Nurkowie po zakończeniu prac podwodnych powinni pozostawać przez 12 godzin w zasięgu komory hiperbarycznej zabezpieczającej prace podwodne.

8. W razie wystąpienia wypadku przy wykonywaniu prac podwodnych, wymagającego specjalistycznej pomocy medycznej, należy niezwłocznie pisemnie oraz telefonicznie zawiadomić ośrodek medycyny hiperbarycznej.

9. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 8, zawiera następujące dane:

1) nazwę organizatora prac podwodnych;

2) miejsce prac;

3) datę i czas wypadku;

4) opis nurkowania – zawierający co najmniej maksymalną głębokość i czas nurkowania, mieszaniny oddechowe i rodzaj użytego sprzętu;

5) liczbę osób poszkodowanych;

6) imiona i nazwiska, a także wiek osób, które uległy wypadkowi;

7) zakres udzielonej pomocy specjalistycznej;

8) imię i nazwisko osoby zgłaszającej, wraz z ewentualnym kontaktem telefonicznym.

1) dla sprężonego powietrza i nitroksu – określa załącznik nr 4 do rozporządzenia;

2) dla helioksu z dekompresją tlenową na głębokości 6 metrów – określa załącznik nr 5 do rozporządzenia;

3) dla helioksu z dekompresją tlenową na głębokości 12 metrów – określa załącznik nr 6 do rozporządzenia;

4) heliksowej dla dzwonu nurkowego – określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

Minister Zdrowia: Z. Religa

¹⁾ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 131, poz. 924).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 17 września 2007 r. (poz. 1440)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

SPOSÓB PRZEPROWADZENIA TESTU CIŚNIENIOWEGO

1. Test ciśnieniowy ma na celu ustalenia reakcji organizmu na zmiany ciśnienia otoczenia.

2. Test ciśnieniowy przeprowadza się na zlecenie lekarza wykonującego badanie wstępne lub okresowe.

3. Warunkiem przeprowadzenia testu jest brak przeciwwskazań do ekspozycji hiperbarycznej.

4. Test ciśnieniowy przeprowadza się w ośrodku hiperbarycznym pod nadzorem lekarza obecnego w komorze.

5. Zmiana ciśnienia powinna być nie mniejsza niż 3 atmosfery (0,3 MPa) z minimalną szybkością podnoszenia ciśnienia 1,2 atmosfery na minutę (0,12 MPa/min).

Załącznik nr 3

WARUNKI ZDROWOTNE, JAKIM POWINIEN ODPOWIADAĆ NUREK

Wykonywanie zawodu nurka uniemożliwiają wszystkie stany chorobowe, wady i ułomności, które ograniczają wydolność pracy nurka lub które narażają go na niebezpieczeństwo wystąpienia wypadku nurkowego lub choroby dekompresyjnej, lub które mogą ulec pogorszeniu w związku z wykonywaniem zawodu nurka, w tym w szczególności:

1. Budowa ciała – stwierdzone znaczne wady i ułomności w budowie ciała lub otyłość powyżej 30 % BMI.

2. Układ oddechowy:

1) astma oskrzelowa;

2) następstwa torakotomii;

3) następstwa ropni płuc;

4) przebyta odma samoistna;

5) następstwa zapalenia opłucnej;

6) następstwa gruźlicy;

7) rozedma.

Uwagi: Ocena układu oddechowego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu urazu ciśnieniowego płuc. Wszystkie odchylenia w badaniu klinicznym, radiologicznym i czynnościowym wymagają badań specjalistycznych. Wyniki badań spirometrycznych powinny stanowić co najmniej 80 % należnych wartości referencyjnych (70 % dla wskaźnika Tiffeneau). Poziom maksymalnego zużycia tlenu przy wysiłku submaksymalnym nie może być niższy niż 40 ml/kg/min.

3. Układ krążenia:

1) choroba niedokrwienna serca;

2) zaburzenia rytmu i przewodnictwa;

3) choroby zastawek serca;

4) wady serca;

5) nadciśnienie tętnicze;

6) choroba zakrzepowo-zatorowa;

7) zaburzenia perfuzji obwodowej;

8) choroby naczyniowe ośrodkowego układu nerwowego.

Uwagi: Ocena układu krążenia ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu nagłych zaburzeń hemodynamicznych lub obniżonej tolerancji wysiłku. Spoczynkowe ciśnienie skurczowe nie powinno przekraczać 140 mmHg, a rozkurczowe 90 mmHg. Wszelkie stwierdzane odchylenia w badaniu klinicznym i czynnościowym, zwłaszcza wskazujące na przeciek krwi prawo-lewo, wymagają badań specjalistycznych.

4. Układ pokarmowy:

1) przepukliny ściany jamy brzusznej;

2) ostre choroby wątroby i trzustki;

3) ostra choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.

Uwagi: Ocena układu pokarmowego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających uwięzieniu gazu lub wystąpieniu wymiotów. W zależności od rodzaju wykonywanej pracy stwierdzane przewlekłe i/lub nawracające choroby układu pokarmowego (choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, uchyłkowatość jelit, przepukliny) mogą stanowić ograniczenie lub przeciwwskazanie do wykonywania zawodu. Stan uzębienia oraz śluzówki jamy ustnej muszą umożliwiać korzystanie z aparatów oddechowych wyposażonych w ustniki.

5. Układ otorynolaryngologiczny:

1) otoskleroza;

2) iaryngocele;

3) znaczny ubytek słuchu stwierdzany w audiogramie;

4) choroba Meniera;

5) niezamknięta perforacja błony bębenkowej;

6) uszkodzenie narządu przedsionkowego.

Uwagi: Ocena układu otorynolaryngologicznego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu urazów ciśnieniowych, zaburzeń równowagi lub utrudniających komunikację. Przewlekłe lub przebyte choroby uszu i/lub zatok przynosowych mogą stanowić ograniczenie w wykonywaniu zawodu. W przypadkach wątpliwych ostateczne orzeczenie ustala się w oparciu o przeprowadzony test ciśnieniowy.

6. Narząd wzroku:

1) odklejenie siatkówki, nawet po zabiegu operacyjnym;

2) blizny po operacjach śródgałkowych;

3) jaskra, nawet z otwartym kątem przesączania;

4) stożek rogówki.

Uwagi: Ocena narządu wzroku ma na celu wykrycie patologii sprzyjających wystąpieniu urazu ciśnieniowego, zaburzeń orientacji przestrzennej, utrudniających obsługę urządzeń lub odczyt wskaźników. Nieprawidłowa ostrość wzroku bez korekcji, utrudnienie rozróżniania barw, zawężenie pola widzenia mogą stanowić ograniczenie do wykonywania określonych prac podwodnych.

7. Układ nerwowy:

1) padaczka;

2) przebyte urazy czaszkowo-mózgowe;

3) następstwa zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu;

4) choroby zwyradniające układu nerwowo-mięśniowego;

5) następstwa uszkodzenia rdzenia kręgowego poinfekcyjne i pourazowe;

6) patologiczny zapis EEG ze stymulacją wzrokową i hyperwentylacją;

7) choroby naczyniowe ośrodkowego układu nerwowego.

Uwagi: Ocena układu nerwowego ma na celu wykrycie patologii sprzyjających nagłym zaburzeniom świadomości oraz utrudniających ewentualną diagnostykę różnicową choroby dekompresyjnej lub zatorów gazowych. Wszystkie nieprawidłowości zaburzające integralność anatomiczną i czynnościową układu nerwowego, zaburzenia psychiczne oraz uzależnienia wymagają oceny specjalistycznej ze względu na znaczne zagrożenia bezpieczeństwa wykonywania prac podwodnych.

8. Układ kostno-stawowy: jałowa martwica kości.

Uwagi: Ocena układu kostno-stawowego ma na celu wykrycie patologii utrudniających ewentualną diagnostykę różnicową dyzbarycznej (jałowej) martwicy kości lub choroby dekompresyjnej oraz ocenę sprawności fizycznej. Jako generalną zasadę należy przyjąć, że wszelkie zmiany wpływające na sprawność fizyczną mogą stanowić ograniczenie w wykonywaniu prac podwodnych. Jałowa martwica kości stwierdzona w badaniu wstępnym stanowi przeciwwskazanie do wykonywania zawodu nurka. Dyzbaryczna (jałowa) martwica kości stwierdzona w badaniu okresowym lub kontrolnym wymaga nadzoru i badań specjalistycznych. Może ona stanowić ograniczenie w wykonywaniu prac podwodnych.

9. Układ moczowo-płciowy: ciąża.

Uwagi: Ciąża stanowi przeciwwskazanie do nurkowania; kobiety wykonujące zawód nurka powinny zostać poinformowane o niekorzystnym wpływie nurkowania na płód. Przewlekłe lub nawracające choroby układu moczowego mogą stanowić ograniczenie do wykonywania prac podwodnych.

10. Układ wydzielania wewnętrznego:

1) cukrzyca;

2) choroba Gravesa-Basedowa;

3) choroba Cushinga;

4) choroba Addisona.

Uwagi: Zaburzenia przemiany materii (porfiria, dna, hemochromatoza) oraz inne upośledzające w znacznym stopniu sprawność ustroju mogą stanowić przeciwwskazanie do wykonywania zawodu nurka.

11. Choroby skóry: alergiczne choroby skóry wywołane materiałami stosowanymi w pracach podwodnych.

Uwagi: Choroby skóry oraz blizny upośledzające sprawność ustroju mogą stanowić ograniczenie lub przeciwwskazanie do wykonywania prac podwodnych.

Załącznik nr 4

PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA SPRĘŻONEGO POWIETRZA I NITROKSU

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 5

PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA HELIOKSU Z DEKOMPRESJĄ TLENOWĄ NA GŁĘBOKOŚCI 6 METRÓW

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 6

PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI DLA HELIOKSU Z DEKOMPRESJĄ TLENOWĄ NA GŁĘBOKOŚCI 12 METRÓW

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 7

PROCEDURY DEKOMPRESJI I KOMPRESJI HELIOKSOWEJ DLA DZWONU NURKOWEGO

Wyświetl załącznik

Załącznik nr 8

WYKAZ MINIMALNEGO WYPOSAŻENIA MEDYCZNEGO BAZY PRAC PODWODNYCH

1. Zestaw do resuscytacji:

1) worek samorozprężalny z rezerwuarem;

2) zestaw rurek ustno-gardłowych;

3) maska do wentylacji „maska-usta”;

4) ssak (minimum mechaniczny).

2. Zestaw do pierwszej pomocy tlenowej:

1) butle z tlenem 2 x 1 500 I;

2) reduktor tlenowy, co najmniej z zaworem o stałym przepływie;

3) maska tlenowa umożliwiająca podaż tlenu o stężeniu co najmniej 90 %.

3. Sprzęt medyczny:

1) aparat do mierzenia ciśnienia tętniczego;

2) stetoskop;

3) termometr rtęciowy bądź elektroniczny do pomiaru temperatury głębokiej w odbycie lub z błony bębenkowej.

4. Materiały opatrunkowe:

1) bandaże;

2) szyny usztywniające, stabilizujące złamania (zwichnięcia);

3) opatrunki gazowe;

4) plastry z opatrunkami i zwykłe;

5) skalpel i nożyczki;

6) koce i folie termiczne.

5. Akcesoria ochronne:

1) maska twarzowa chirurgiczna;

2) rękawiczki.

6. Środki do dezynfekcji skóry.

7. Środki do dezynfekcji rany.