Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 122 poz. 843

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 25 kwietnia 2005 r. został sporządzony w Luksemburgu Traktat między Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzecząpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Bułgarii oraz Rumunią dotyczący przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej, w następującym brzmieniu:

TRAKTAT

MIĘDZY

KRÓLESTWEM BELGII, REPUBLIKĄ CZESKĄ,

KRÓLESTWEM DANII, REPUBLIKĄ FEDERALNĄ NIEMIEC,

REPUBLIKĄ ESTOŃSKĄ, REPUBLIKĄ GRECKĄ,

KRÓLESTWEM HISZPANII, REPUBLIKĄ FRANCUSKĄ, IRLANDIĄ,

REPUBLIKĄ WŁOSKĄ, REPUBLIKĄ CYPRYJSKĄ,

REPUBLIKĄ ŁOTEWSKĄ, REPUBLIKĄ LITEWSKĄ,

WIELKIM KSIĘSTWEM LUKSEMBURGA, REPUBLIKĄ WĘGIERSKĄ,

REPUBLIKĄ MALTY, KRÓLESTWEM NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII, RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ,

REPUBLIKĄ PORTUGALSKĄ, REPUBLIKĄ SŁOWENII,

REPUBLIKĄ SŁOWACKĄ, REPUBLIKĄ FINLANDII,

KRÓLESTWEM SZWECJI,

ZJEDNOCZONYM KRÓLESTWEM WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ

(PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI UNII EUROPEJSKIEJ)

A

REPUBLIKĄ BUŁGARII ORAZ RUMUNIĄ

DOTYCZĄCY PRZYSTĄPIENIA REPUBLIKI BUŁGARII
I RUMUNII DO UNII EUROPEJSKIEJ

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

REPUBLIKA BUŁGARII,

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

PREZYDENT MALTY,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

PREZYDENT REPUBLIKI AUSTRII,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

PREZYDENT RUMUNII,

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

ZJEDNOCZENI pragnieniem osiągnięcia celów Unii Europejskiej,

ZDECYDOWANI kontynuować proces tworzenia coraz ściślejszego związku między narodami Europy na już istniejących podstawach,

UWZGLĘDNIAJĄC, że artykuł I–58 Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, podobnie jak artykuł 49 Traktatu o Unii Europejskiej daje państwom europejskim możliwość uzyskania członkostwa w Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Republika Bułgarii i Rumunia złożyły wnioski o członkostwo w Unii,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Rada, po otrzymaniu opinii Komisji i zgody Parlamentu Europejskiego, opowiedziała się za przyjęciem tych państw,

UWZGLĘDNIAJĄC, że w chwili podpisywania niniejszego Traktatu, Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy został podpisany ale nie został jeszcze ratyfikowany przez wszystkie Państwa Członkowskie Unii oraz że Republika Bułgarii i Rumunia dołączą do Unii w jej kształcie na dzień 1 stycznia 2007 roku,

USTALILI warunki i uzgodnienia dotyczące przyjęcia i w tym celu wyznaczyli na swoich pełnomocników:

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

Kareł DE GUCHT

Minister Spraw Zagranicznych

Didier DONFUT

Sekretarz Stanu ds. Europejskich, Wiceminister Spraw Zagranicznych

REPUBLIKA BUŁGARII,

Georgi PARVANOV

Prezydent

Simeon SAXE–COBURG

Premier

Solomon PASSY

Minister Spraw Zagranicznych

Meglena KUNEVA

Minister ds. Europejskich

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,

Wladimir MÜLLER

Wiceminister Spraw Zagranicznych ds. Unii Europejskiej

Jan KOHOUT

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Czeskiej przy Unii Europejskiej

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

Friis Arne PETERSEN

Stały Sekretarz Stanu

Claus GRUBE

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Królestwa Danii przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

Hans Martin BURY

Minister Stanu ds. Europejskich

Wilhelm SCHÖNFELDER

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Federalnej Niemiec przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

Urmas PAET

Minister Spraw Zagranicznych

Vaino REINART,

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Estońskiej przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

Yannis VALINAKIS

Wiceminister Spraw Zagranicznych

Vassilis KASKARELIS

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Greckiej przy Unii Europejskiej

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,

Miguel Angel MORATINOS CUYAUBÉ

Minister Spraw Zagranicznych i Współpracy

Alberto NAVARRO GONZÁLEZ

Sekretarz Stanu ds. Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

Claudie HAIGNERÉ

Minister odpowiedzialny za Sprawy Europejskie delegowany przy Ministrze Spraw Zagranicznych

Pierre SELLAL

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Francuskiej przy Unii Europejskiej

PREZYDENT IRLANDII,

Dermot AHERN

Minister Spraw Zagranicznych

Noel TREACY

Minister Stanu ds. Europejskich

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

Roberto ANTONIONE

Sekretarz Stanu do Spraw Zagranicznych

Rocco Antonio CANGELOSI

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Włoskiej przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

George IACOVOU

Minister Spraw Zagranicznych

Nicholas EMILIOU

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Cypryjskiej przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

Artis PABRIKS

Minister Spraw Zagranicznych

Eduards STIPRAIS

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Łotewskiej przy Unii Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

Antanas VALIONIS

Minister Spraw Zagranicznych

Albinas JANUSKA

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

Jean–Claude JUNCKER

Premier, Minister Stanu, Minister Finansów

Jean ASSELBORN

Wicepremier, Minister Spraw Zagranicznych i do spraw Imigracji

PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

Dr Ferenc SOMOGYI

Minister Spraw Zagranicznych

Dr. Etele BARÁTH

Minister bez teki odpowiedzialny za Sprawy Unii Europejskiej

PREZYDENT MALTY,

The Hon Michael FRENDO

Minister Spraw Zagranicznych

Richard CACHIA CARUANA

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Malty przy Unii Europejskiej

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

Dr. B.R. BOT

Minister Spraw Zagranicznych

Atzo NICOLAÏ

Minister ds. Europejskich

PREZYDENT REPUBLIKI AUSTRII,

Hubert GORBACH

Wicekanclerz

Dr. Ursula PLASSNIK

Federalny Minister Spraw Zagranicznych

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Adam Daniel ROTFELD

Minister Spraw Zagranicznych

Jarosław PIETRAS

Sekretarz Stanu, Urząd Komitetu Integracji Europejskiej

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

Diogo PINTO DE FREITAS DO AMARAL

Minister Stanu i Minister Spraw Zagranicznych

Fernando Manuel de MENDONÇA. D'OLIVEIRA NEVES

Sekretarz Stanu ds. Europejskich

PREZYDENT RUMUNII,

Traian BĂSESCU

Prezydent Rumunii

Călin POPESCU – TĂRICEANU

Premier Rumunii

Mihai – Răzvan UNGUREANU

Minister Spraw Zagranicznych

Leonard ORBAN

Główny Negocjator z Unią Europejską

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,

Bolo CERAR

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

Eduard KUKAN

Minister Spraw Zagranicznych

József BERÉNYI

Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych

PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,

Eikka KOSONEN

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Republiki Finlandii przy Unii Europejskiej

RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,

Laila FREIVALDS

Minister Spraw Zagranicznych

Sven–Olof PETERSSON

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Królestwa Szwecji przy Unii Europejskiej

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Sir John GRANT KCMG

Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny

Stały Przedstawiciel Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

przy Unii Europejskiej

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE

ARTYKUŁ 1

1. Republika Bułgarii i Rumunia niniejszym stają się członkami Unii Europejskiej.

2. Republika Bułgarii i Rumunia stają się stronami Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, wraz z ich zmianami i uzupełnieniami.

3. Warunki i uzgodnienia dotyczące przyjęcia są określone w Protokole załączonym do niniejszego Traktatu Postanowienia tego Protokołu stanowią integralną część niniejszego Traktatu.

4. Protokół, w tym jego Załączniki i Dodatki zostaje załączony do Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, a jego postanowienia stanowią integralną część tych traktatów.

ARTYKUŁ 2

1. W przypadku gdy Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy nie obowiązuje w dniu przystąpienia, Republika Bułgarii i Rumunia stają się stronami Traktatów stanowiących podstawę Unii Europejskiej, wraz z ich zmianami i uzupełnieniami.

W takim przypadku artykuł 1 ustępy 2–4 mają zastosowanie od dnia wejścia w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy.

2. Warunki przyjęcia i wynikające z tego przyjęcia dostosowania w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej, które będą miały zastosowanie od dnia przystąpienia do dnia wejścia w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, są zawarte w Akcie załączonym do mniejszego Traktatu. Postanowienia tego Aktu stanowią integralną część niniejszego Traktatu.

3. W przypadku, gdy Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy wejdzie w życie po przystąpieniu, Protokół, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3 zastąpi Akt, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2 w dniu wejścia w życie wspomnianego Traktatu. W takim przypadku, uważa się, że postanowienia wspomnianego wcześniej Protokołu nie tworzą nowego skutku prawnego, lecz zachowują, na warunkach określonych w Traktacie ustanawiającym Konstytucję dla Europy, Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz w tym Protokole, skutki prawne, które juz powstały na podstawie postanowień Aktu, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2.

Akty przyjęte przed wejściem w życie Protokołu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3, na podstawie niniejszego Traktatu lub Aktu, o którym mowa w ustępie 2, pozostają w mocy, a ich skutki prawne zostają zachowane do czasu, gdy akty te zostaną zmienione lub uchylone.

ARTYKUŁ 3

Postanowienia dotyczące praw i obowiązków Państw Członkowskich oraz uprawnień i właściwości instytucji Unii określone w Traktatach, których stronami stają się Republika Bułgarii i Rumunia, mają zastosowanie do niniejszego Traktatu.

ARTYKUŁ 4

1. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez Wysokie Umawiające się Strony, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone rządowi Republiki Włoskiej, nie później niż dnia 31 grudnia 2006 roku.

2. Niniejszy Traktat wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 roku, pod warunkiem że do tego dnia złożone zostaną wszystkie dokumenty ratyfikacyjne.

Jeśli jednak do tego dnia jedno z państw, o których mowa w artykule 1 ustęp 1, nie złoży dokumentów ratyfikacyjnych, niniejszy Traktat wchodzi w życie w stosunku do drugiego państwa, które takie dokumenty złoży. W takim przypadku Rada, stanowiąc jednomyślnie, podejmuje niezwłocznie decyzję o niezbędnych dostosowaniach niniejszego Traktatu, w artykule 10, w artykule 11 ustęp 2, w artykule 12, w artykule 21 ustęp 1, w artykułach 22, 31, 34 i 46, w Załączniku III punkt 2 ustęp 1 litera b), punkt 2 ustępy 2 i 3 oraz w Załączniku IV sekcja B Protokołu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3 oraz, w stosownym przypadku, w artykułach 9–11, w artykule 14 ustęp 3, w artykule 15, w artykule 24 ustęp 1, w artykułach 31, 34, 46 i 47, w Załączniku III punkt 2 ustęp 1 litera b), punkt 2 ustępy 2 i 3 oraz w Załączniku IV sekcja B Aktu, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2; stanowiąc jednomyślnie Rada może zdecydować także, że postanowienia wspomnianego wcześniej Protokołu oraz Załączników i Dodatków do niego oraz, w stosownym przypadku, wspomnianego wcześniej Aktu oraz Załączników i Dodatków do niego, odnoszące się wyraźnie do państwa, które nie złożyło swoich dokumentów ratyfikacyjnych tracą ważność lub może je dostosować.

Niezależnie od złożenia wszystkich niezbędnych dokumentów ratyfikacyjnych zgodnie z ustępem 1, niniejszy Traktat wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 roku, jeżeli Rada przyjmie decyzję dotyczącą obydwu przystępujących państw na podstawie artykułu 39 Protokołu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3 lub na podstawie artykułu 39 Aktu, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2 przed wejściem w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy.

Jeżeli taka decyzja zostanie podjęta jedynie w odniesieniu do jednego z przystępujących państw, dla tego państwa niniejszy Traktat wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 roku.

3. Niezależnie od postanowień ustępu 2, instytucje Unii mogą przyjmować środki określone w artykule 3 ustęp 6, w artykule 6 ustęp 2 akapit drugi, w artykule 6 ustęp 4 akapit drugi, w artykule 6 ustęp 7 akapit drugi i trzeci, w artykule 6 ustęp 8 akapit drugi, w artykule 6 ustęp 9 akapit trzeci, w artykułach 17, 19, w artykule 27 ustęp 1 i 4, w artykule 28 ustęp 4 i 5, w artykule 29, w artykule 30 ustęp 3, w artykule 31 ustęp 4, w artykule 32 ustęp 5, w artykule 34 ustęp 3 i 4, w artykułach 37, 38, w artykule 39 ustęp 4, w artykułach 41, 42, 55, 56, 57 oraz w Załącznikach IV–VIII Protokołu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 3, przed dniem przystąpienia. Środki takie są przyjmowane na podstawie równoważnych przepisów zawartych w artykule 3 ustęp 6, w artykule 6 ustęp 2 akapit drugi, w artykule 6 ustęp 4 akapit drugi, w artykule 6 ustęp 7 akapit drugi i trzeci, w artykule 6 ustęp 8 akapit drugi, w artykule 6 ustęp 9 akapit trzeci, w artykułach 17, 19, w artykule 27 ustęp 1 i 4, w artykule 28 ustęp 4 i 5, w artykule 29, w artykule 30 ustęp 3, w artykule 31 ustęp 4, w artykule 32 ustęp 5, w artykule 34 ustęp 3 i 4, w artykułach 37, 38, w artykule 39 ustęp 4, w artykułach 41, 42, 55, 56, 57 oraz w Załącznikach IV–VIII Aktu, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2, przed wejściem w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy.

Środki te wchodzą w życie z dniem wejścia w życie niniejszego Traktatu i tylko pod tym warunkiem.

ARTYKUŁ 5

Teksty Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy sporządzone w językach bułgarskim i rumuńskim są załączone do niniejszego Traktatu. Teksy te są autentyczne na tych samych warunkach co teksty Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy sporządzone w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim.

Rząd Republiki Włoskiej przekaże rządom Republiki Bułgarii i Rumunii uwierzytelnione kopie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy we wszystkich językach, o których mowa w akapicie pierwszym.

ARTYKUŁ 6

Niniejszy Traktat, sporządzony w jednym oryginalnym egzemplarzu w językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, zostaje złożony w archiwum rządu Republiki Włoskiej, który przekaże uwierzytelnioną kopię każdemu z rządów pozostałych Państw–Sygnatariuszy

PROTOKÓŁ

DOTYCZĄCY WARUNKÓW I UZGODNIEŃ W SPRAWIE PRZYJĘCIA

REPUBLIKI BUŁGARII I RUMUNII

DO UNII EUROPEJSKIEJ

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

ZWAŻYWSZY, że Republika Bułgarii i Rumunia zostaną członkami Unii Europejskiej w dniu 1 stycznia 2007 roku;

ZWAŻYWSZY, że Artykuł I–58 Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy przewiduje, że warunki oraz tryb przyjęcia są przedmiotem umowy między Państwami Członkowskimi a państwem kandydującym;

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które zostaną załączone do Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy oraz do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:

CZĘŚĆ PIERWSZA

ZASADY

ARTYKUŁ 1

1. Do celów niniejszego Protokołu:

– określenie „Konstytucja” oznacza Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy;

– określenie „Traktat EWEA” oznacza Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, uzupełniony lub zmieniony traktatami i innymi aktami, które weszły w życie przed przystąpieniem;

– określenie „obecne Państwa Członkowskie” oznacza Królestwo Belgii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgierską, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

– określenie „nowe Państwa Członkowskie” oznacza Republikę Bułgarii i Rumunię;

– określenie „instytucje” oznacza instytucje określone w Konstytucji.

2. Odniesienia do Konstytucji oraz do Unii zawarte w niniejszym Protokole są w stosownych przypadkach traktowane jako odniesienia odpowiednio do Traktatu EWEA oraz do Wspólnoty ustanowionej na mocy Traktatu EWEA.

ARTYKUŁ 2

Postanowienia Konstytucji, Traktatu EWEA oraz przepisy aktów przyjętych przez instytucje przed przystąpieniem są od dnia przystąpienia wiążące dla Bułgarii i Rumunii oraz są stosowane w tych państwach zgodnie z warunkami określonymi w Konstytucji, w Traktacie EWEA oraz w niniejszym Protokole.

ARTYKUŁ 3

1. Bułgaria i Rumunia przystępują do decyzji i umów przyjętych przez przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie.

2. Bułgaria i Rumunia zajmują takie samo stanowisko co obecne Państwa Członkowskie względem deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk przyjętych przez Radę Europejską lub Radę, a także dotyczących Unii przyjętych za wspólnym porozumieniem przez Państwa Członkowskie. Bułgaria i Rumunia będą stosować się do zasad i wytycznych wynikających z tych deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk oraz podejmą środki niezbędne dla zapewnienia wprowadzenia ich w życie.

3. Bułgaria i Rumunia przystępują do konwencji i protokołów wymienionych w Załączniku I. Konwencje i protokoły wchodzą w życie w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii w dniu określonym przez Radę w decyzjach, o których mowa w ustępie 4.

4. Rada, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje decyzje europejskie w celu dokonania wszelkich dostosowań wymaganych w związku z przystąpieniem, do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 3 oraz publikuje dostosowany tekst w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5. Bułgaria i Rumunia zobowiązują się do wprowadzenia ustaleń administracyjnych i innych w odniesieniu do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 3, takich jak przyjęte przed dniem przystąpienia przez obecne Państwa Członkowskie lub Radę oraz do usprawnienia praktycznej współpracy między instytucjami i organizacjami Państw Członkowskich

6. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może przyjąć decyzje europejskie uzupełniające Załącznik I o te konwencje, umowy i protokoły, które zostały podpisane przed dniem przystąpienia.

7. Poszczególne instrumenty wymienione w niniejszym artykule obejmują te, o których mowa w artykule IV–438 Konstytucji.

ARTYKUŁ 4

1. Przepisy dorobku Schengen, o których mowa w Protokole nr 17 do Konstytucji, dotyczące dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, wymienione w Załączniku II, jak również jakiekolwiek dalsze akty przyjęte przed dniem przystąpienia, są wiążące i mają zastosowanie w Bułgarii i Rumunii od dnia przystąpienia.

2. Przepisy dorobku Schengen włączone w ramy Unii Europejskiej oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, które nie zostały wymienione w ustępie 1, będąc wiążącymi dla Bułgarii i Rumunii od dnia przystąpienia, stosowane są w każdym z tych państw wyłącznie na mocy europejskiej decyzji Rady podjętej w tym celu, po sprawdzeniu, zgodnie ze stosowanymi procedurami oceny Schengen, iż w tym państwie zostały spełnione niezbędne warunki dla stosowania tego dorobku.

Rada podejmuje decyzję, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, stanowiąc na zasadzie jednomyślności swych członków reprezentujących rządy Państw Członkowskich, w stosunku do których przepisy, o których mowa w niniejszym ustępie, już zostały wprowadzone w życie oraz przedstawiciela rządu Państwa Członkowskiego, w stosunku do którego te przepisy mają zostać wprowadzone w życie. Członkowie Rady reprezentujący rządy Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej biorą udział w podejmowaniu takiej decyzji, w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy przepisów dorobku Schengen oraz aktów na nim opartych lub w inny sposób z nim związanych, w których te Państwa Członkowskie biorą udział.

ARTYKUŁ 5

Bułgaria i Rumunia uczestniczą w unii gospodarczej i walutowej od dnia przystąpienia jako Państwa Członkowskie objęte derogacją w rozumieniu artykułu III–197 Konstytucji.

ARTYKUŁ 6

1. Umowy lub konwencje zawarte lub tymczasowo stosowane przez Unię z jednym lub większą liczbą państw trzecich, z organizacją międzynarodową lub z obywatelem państwa trzeciego, są wiążące dla Bułgarii i Rumunii na warunkach określonych w Konstytucji oraz w niniejszym Protokole.

2. Bułgaria i Rumunia zobowiązują się do przystąpienia, na warunkach określonych w niniejszym Protokole, do umów lub konwencji zawartych lub podpisanych wspólnie przez Unię i obecne Państwa Członkowskie.

Przystąpienie Bułgarii i Rumunii do umów lub konwencji zawartych lub podpisanych wspólnie przez Unię i obecne Państwa Członkowskie z poszczególnymi państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi jest uzgadniane poprzez zawarcie protokołów do takich umów lub konwencji pomiędzy Radą, stanowiącą jednomyślne w imieniu Państw Członkowskich, a danym państwem trzecim lub państwami trzecimi, lub daną organizacją międzynarodową. Komisja prowadzi negocjacje w sprawie zawarcia tych protokołów w imieniu Państw Członkowskich na podstawie wytycznych negocjacyjnych zatwierdzonych przez Radę, stanowiącą jednomyślnie, konsultując się z komitetem złożonym z przedstawicieli Państw Członkowskich. Komisja przedkłada Radzie projekt protokołów, które mają zostać zawarte.

Procedura ta pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji własnych Unii i nie wpływa na podział kompetencji pomiędzy Unią a Państwami Członkowskimi w odniesieniu do zawierania takich umów w przyszłości lub jakichkolwiek innych zmian me związanych z przystąpieniem.

3. Po przystąpieniu do umów i konwencji, o których mowa w ustępie 2, Bułgaria i Rumunia uzyskują na mocy tych umów i konwencji takie same prawa i obowiązki jak obecne Państwa Członkowskie.

4. Począwszy od dnia przystąpienia i do czasu wejścia w życie niezbędnych protokołów, o których mowa w ustępie 2, Bułgaria i Rumunia stosują, z wyjątkiem umowy o swobodnym przepływie osób zawartej ze Szwajcarią, postanowienia umów lub konwencji zawartych wspólnie przez Unię i obecne Państwa Członkowskie przed przystąpieniem. Obowiązek ten dotyczy również umów lub konwencji, które Unia i obecne Państwa Członkowskie zgodziły się stosować tymczasowo.

Do czasu wejścia w życie niezbędnych protokołów, o których mowa w ustępie 2, Unia i Państwa Członkowskie, działając wspólnie w ramach swoich odpowiednich kompetencji, podejmują wszelkie właściwe środki.

5. Bułgaria i Rumunia przystępują do Umowy o Partnerstwie między członkami Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony¹, podpisanej w Cotonou w dniu 23 czerwca 2000 roku.

6. Na warunkach określonych w niniejszym Protokole, Bułgaria i Rumunia zobowiązują się przystąpić do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym², zgodnie z artykułem 128 tego Porozumienia.

7. Począwszy od dnia przystąpienia, Bułgaria i Rumunia stosują dwustronne umowy oraz uzgodnienia w dziedzinie wyrobów włókienniczych zawarte przez Unię z państwami trzecimi.

Ograniczenia ilościowe stosowane przez Unię w przywozie wyrobów włókienniczych oraz odzieżowych zostaną dostosowane w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Unii. W tym celu Unia może przed dniem przystąpienia negocjować z odpowiednimi państwami trzecimi zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach, o których mowa powyżej.

Jeżeli zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie wyrobów włókienniczych nie wejdą w życie do dnia przystąpienia, Unia dokona niezbędnych dostosowań w jej regulacjach dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych i odzieżowych z państw trzecich w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii.

8. Ograniczenia ilościowe stosowane przez Unię w przywozie stali i wyrobów stalowych zostaną dostosowane w oparciu o przywozy w ostatnich latach do Bułgarii i Rumunii wyrobów stalowych pochodzących z odpowiednich krajów dostawców.

W tym celu, przed dniem przystąpienia negocjowane będą niezbędne zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie stali zawartych przez Unię z państwami trzecimi.

Jeżeli do dnia przystąpienia zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach nie wejdą w życie, stosuje się postanowienia akapitu pierwszego.

9. Unia zarządza umowami w dziedzinie rybołówstwa, zawartymi przez Bułgarię lub Rumunię z państwami trzecimi przed przystąpieniem.

Prawa i obowiązki Bułgarii i Rumunii wynikające z tych umów pozostają niezmienione przez okres, w którym postanowienia tych umów są tymczasowo utrzymane w mocy.

Możliwie najszybciej, a w każdym przypadku przed wygaśnięciem umów wskazanych w akapicie pierwszym, Rada, na wniosek Komisji, podejmie w każdym przypadku odpowiednie decyzje dotyczące kontynuacji działalności połowowej wynikającej z tych umów; możliwe jest przedłużenie obowiązywania niektórych umów na okresy nieprzekraczające roku.

10. Z mocą od dnia przystąpienia, Bułgaria i Rumunia wystąpią z wszelkich umów o wolnym handlu z państwami trzecimi, w tym ze Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA).

W zakresie, w jakim umowy między Bułgarią, Rumunią lub oboma tymi państwami z jednej strony, a jednym lub większą liczbą państw trzecich z drugiej strony, nie są zgodne ze zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego Protokołu, Bułgaria i Rumunia podejmują wszelkie właściwe środki w celu wyeliminowania stwierdzonych niezgodności. W przypadku wystąpienia trudności w dostosowaniu umowy zawartej z jednym lub większą liczbą państw trzecich przed przystąpieniem, Bułgaria lub Rumunia wystąpi z tej umowy zgodnie z jej postanowieniami.

11. Na warunkach ustanowionych w niniejszym Protokole, Bułgaria i Rumunia przystępują do umów wewnętrznych zawartych przez obecne Państwa Członkowskie w celu wykonania umów lub konwencji, o których mowa w ustępach 2, 5 i 6.

12. Bułgaria i Rumunia podejmą w razie konieczności wszelkie właściwe środki w celu dostosowania ich statusu w ramach organizacji międzynarodowych i umów międzynarodowych, których stroną jest również Unia lub inne Państwa Członkowskie, do praw i obowiązków wynikających z ich przystąpienia do Unii.

W szczególności, w dniu przystąpienia lub w możliwie najwcześniejszym terminie po tej dacie wystąpią z międzynarodowych umów i organizacji w dziedzinie rybołówstwa, których stroną lub członkiem jest również Unia, chyba że ich członkostwo jest związane z innymi kwestiami niż rybołówstwo.

13. W przypadku gdy niniejszy artykuł odnosi się do konwencji i umów zawartych lub podpisanych przez Unię, odniesienia te dotyczą także konwencji i umów, o których mowa w artykule IV–438 Konstytucji.

ARTYKUŁ 7

Ustawa europejska Rady może uchylić postanowienia przejściowe zawarte w niniejszym Protokole, jeżeli nie mają już one zastosowania. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

ARTYKUŁ 8

1. Przyjęte przez instytucje akty, do których odnoszą się postanowienia przejściowe ustanowione w niniejszym Protokole, zachowują swój status prawny; w szczególności w dalszym ciągu stosowane są procedury zmiany tych aktów.

2. Postanowienia niniejszego Protokołu, których celem lub skutkiem jest uchylenie lub zmiana aktów przyjętych przez instytucje w sposób inny niż w ramach środków przejściowych, mają taki sam status prawny jak przepisy, które są przez nie uchylane lub zmieniane i podlegają tym samym regułom, co te przepisy.

ARTYKUŁ 9

Przy stosowaniu Konstytucji i aktów przyjętych przez instytucje obowiązują, w ramach środków przejściowych, odstępstwa przewidziane w niniejszym Protokole.

CZĘŚĆ DRUGA

DOSTOSOWANIA W KONSTYTUCJI

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

ARTYKUŁ 10

1. Artykuł 9 akapit pierwszy Protokołu nr 3 ustanawiającego Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, załączonego do Konstytucji i do Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego, dotyczy ono przemiennie czternastu i trzynastu sędziów.”.

2. Artykuł 48 Protokołu nr 3 ustanawiającego Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, załączonego do Konstytucji i do Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 48

Sąd składa się z dwudziestu siedmiu sędziów.”.

ARTYKUŁ 11

W Protokole nr 5 ustanawiającym Statut Europejskiego Banku Inwestycyjnego, załączonym do Konstytucji, wprowadza się następujące zmiany:

1. W artykule 4 ustęp 1 akapit pierwszy:

a) zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie

„ 1. Kapitał Banku wynosi 164 795 737 000 EUR, subskrybowany przez Państwa Członkowskie następująco*:

 

^(*) Liczby podane dla Bułgarii i Rumunii mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 roku opublikowanych przez Eurostat.”,

b) pomiędzy pozycją dotyczącą Irlandii a pozycją dotyczącą Słowacji dodaje się następującą pozycję:

 

 

c) pomiędzy pozycją dotyczącą Słowenii a pozycją dotyczącą Litwy dodaje się następującą pozycję:

 

 

2. W artykule 9 ustęp 2 akapity pierwszy, drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

„2. Rada Dvrektorów składa się z dwudziestu ośmiu dyrektorów i osiemnastu zastępców.

Dyrektorów mianuje Rada Gubernatorów na okres pięciu lat; każde Państwo Członkowskie nominuje jednego dyrektora. Jeden jest nominowany również przez Komisję.

Zastępcy dyrektora są mianowani przez Radę Gubernatorów na okres pięciu lat w następujący sposób:

– dwóch zastępców wyznacza Republika Federalna Niemiec,

– dwóch zastępców wyznacza Republika Francuska,

– dwóch zastępców wyznacza Republika Włoska,

– dwóch zastępców wyznacza Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

– jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska,

– jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Belgu, Wielkie Księstwo Luksemburga i Królestwo Niderlandów,

– dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Danii, Republika Grecka, Irlandia i Rumunia,

– dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Estońska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Austrii, Republika Finlandii i Królestwo Szwecji,

– trzech zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Bułgarii, Republika Czeska, Republika Cypryjska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka,

– jednego zastępcę wyznacza Komisja.”.

ARTYKUŁ 12

Artykuł 134 ustęp 2, akapit pierwszy Traktatu EWEA dotyczący składu Komitetu Naukowo-Technicznego otrzymuje brzmienie:

„2. Komitet składa się z czterdziestu jeden członków mianowanych przez Radę po konsultacji z Komisją.”

TYTUŁ II

POZOSTAŁE DOSTOSOWANIA

ARTYKUŁ 13

Artykuł III–157 ustęp 1 ostatnie zdanie Konstytucji otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do ograniczeń istniejących na mocy prawa krajowego w Bułgarii, Estonii i na Węgrzech, odnośną datą jest 31 grudnia 1999 roku.”

ARTYKUŁ 14

Artykuł IV–440 ustęp 1 Konstytucji otrzymuje brzmienie:

„1. Niniejszy Traktat stosuje się do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.”

ARTYKUŁ 15

1. W artykule IV–448 ustęp 1 Konstytucji dodaje się następujący akapit:

„Zgodnie z Traktatem o Przystąpieniu, teksty niniejszego Traktatu w językach bułgarskim i rumuńskim są również autentyczne.”

2. Artykuł 225 akapit drugi Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

„Teksty niniejszego Traktatu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są również autentyczne.”

CZĘŚĆ TRZECIA

POSTANOWIENIA STAŁE

TYTUŁ I

DOSTOSOWANIA AKTÓW PRZYJĘTYCH PRZEZ INSTYTUCJE

ARTYKUŁ 16

Akty wymienione w Załączniku III do niniejszego Protokołu dostosowuje się w sposób określony w tym Załączniku.

ARTYKUŁ 17

Dostosowania aktów wymienionych w Załączniku IV do niniejszego Protokołu wymagane w związku z przystąpieniem zostaną dokonane zgodnie ze wytycznymi określonymi w tym Załączniku.

TYTUŁ II

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

ARTYKUŁ 18

Środki wymienione w Załączniku V do niniejszego Protokołu stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym Załączniku.

ARTYKUŁ 19

Ustawa europejska Rady może wprowadzać dostosowania do postanowień niniejszego Protokołu odnoszących się do wspólnej polityki rolnej, które mogą okazać się niezbędne w wyniku zmian dokonanych w prawie unijnym. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

CZĘŚĆ CZWARTA

POSTANOWIENIA TYMCZASOWE

TYTUŁ I

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE

ARTYKUŁ 20

Środki wymienione w Załącznikach VI i VII do niniejszego Protokołu mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii na warunkach określonych w tych Załącznikach.

TYTUŁ II

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

ARTYKUŁ 21

1. W artykule 1 ustęp 2 Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, dodaje się następujący akapit:

„W drodze odstępstwa od maksymalnej liczby członków Parlamentu Europejskiego określonej w artykule I–20 ustęp 2 Konstytucji, liczba członków Parlamentu Europejskiego zostaje zwiększona w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii o następującą liczbę członków z tych państw na okres od dnia przystąpienia do rozpoczęcia kadencji Parlamentu Europejskiego w latach 2009–2014.

 

 

2. Przed dniem 31 grudnia 2007 roku, Bułgaria i Rumunia przeprowadzą powszechne wybory bezpośrednie do Parlamentu Europejskiego, w których, zgodnie z przepisami Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich³, zostaną wybrani członkowie Parlamentu Europejskiego w liczbie określonej w ustępie 1.

3. W drodze odstępstwa od artykułu I–20 ustęp 3 Konstytucji, jeżeli wybory zostaną przeprowadzone po dniu przystąpienia, na okres od dnia przystąpienia do dnia przeprowadzenia poszczególnych wyborów, określonych w ustępie 2, członkowie Parlamentu Europejskiego reprezentujący obywateli Bułgarii i Rumunii zostaną wyznaczeni przez parlamenty tych państw spośród członków tych parlamentów zgodnie 7 procedurą określoną przez każde z tych państw.

ARTYKUŁ 22

1. W artykule 2 ustęp 2 akapit drugi Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

 

 

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii dodaje się pozycję:

 

 

2. W artykule 2 ustęp 2 akapit trzeci Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

„Uchwały wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów „za”, oddanych przez większość członków, jeżeli Konstytucja wymaga, aby były przyjęte na wniosek Komisji. W innych przypadkach, uchwały wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów „za”, oddanych przez co najmniej dwie trzecie członków.”.

ARTYKUŁ 23

W artykule 6 Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

 

 

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii dodaje się pozycję:

 

 

ARTYKUŁ 24

W artykule 7 Protokołu nr 34 w sprawie postanowień przejściowych odnoszących się do instytucji i organów Unii załączonego do Konstytucji i Traktatu EWEA, pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

 

 

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii dodaje się pozycję:

 

 

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA FINANSOWE

ARTYKUŁ 25

1. Od dnia przystąpienia Bułgaria i Rumunia dokonają wpłat następujących kwot odpowiadających ich udziałom w kapitale wpłacanym na kapitał subskrybowany określony w artykule 4 Protokołu nr 5 ustanawiającego Statut Europejskiego Banku Inwestycyjnego załączonego do Konstytucji⁴

 

 

Wkłady te zostaną wpłacone w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada na 31 maja 2007 roku, 31 maja 2008 roku, 31 maja 2009 roku, 30 listopada 2009 roku, 31 maja 2010 roku, 30 listopada 2010 roku, 31 maja 2011 roku oraz 30 listopada 2011 roku

2. Bułgaria i Rumunia dokonają wpłaty w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada w dniach wskazanych w ustępie 1, przeznaczonej na kapitał zapasowy i rezerwy równoważne kapitałowi zapasowemu jak również na kwoty, które mają jeszcze zostać przeznaczone na kapitał zapasowy i rezerwy, obejmujące bilans rachunku zysków i strat na koniec miesiąca poprzedzającego przystąpienie, wykazane przez Bank w bilansie, kwot odpowiadających następującym udziałom procentowym w kapitale zapasowym i rezerwach⁵:

 

 

3. Kapitał i wpłaty określone w ustępach 1 i 2 są wnoszone przez Bułgarię i Rumunię w gotówce w euro, o ile, w drodze odstępstwa, Rada Gubernatorów jednomyślnie nie postanowi inaczej.

ARTYKUŁ 26

1. Bułgaria i Rumunia wpłacają następujące kwoty na rzecz Funduszu Badawczego Węgla i Stali, o którym mowa w decyzji 2002/234/EWWiS przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie, z dnia 27 lutego 2002 r. w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS oraz w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali⁶:

 

 

2. Wkłady do Funduszu Badawczego Węgla i Stali zostaną wniesione w czterech ratach, poczynając od roku 2009, płatnych w następujący sposób, w każdym przypadku pierwszego dnia roboczego pierwszego miesiąca każdego roku:

2009: 15%

2010: 20%

2011: 30%

2012: 35%.

ARTYKUŁ 27

1. Przetargi, zawieranie umów oraz dokonywanie płatności pomocy przedakcesyjnej na podstawie programu Phare⁷, programu Phare CBC⁸ oraz pomocy na podstawie Instrumentu Przejściowego określonego w artykule 31 są od dnia przystąpienia zarządzane przez agencje wdrażające w Bułgarii i Rumunii.

Kontrola uprzednia sprawowana przez Komisję nad przetargami i zawieraniem umów, zostanie zniesiona decyzją Komisji podjętą w tym celu, po przeprowadzeniu przez Komisję procedury akredytacyjnej oraz po pozytywnej ocenie Rozszerzonego Zdecentralizowanego Systemu Wdrażania (EDIS), zgodnie z kryteriami i warunkami określonymi w Załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 1266/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie koordynacji pomocy dla państw ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w ramach strategii przedakcesyjnej i zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 3906/89⁹ oraz w artykule 164 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich¹⁰.

Jeżeli decyzja Komisji o zniesieniu kontroli uprzednich nie zostanie przyjęta przed dniem przystąpienia, wszelkie umowy podpisane między dniem przystąpienia a dniem, w którym zostanie podjęta decyzja Komisji, nie kwalifikują się do pomocy przedakcesyjnej.

Jednakże, wyjątkowo, jeżeli podjęcie decyzji przez Komisję o zniesieniu kontroli uprzednich zostanie opóźnione po dniu przystąpienia zpowodów, których nie można przypisać władzom Bułgarii lub Rumunii, Komisja może przyjąć, w odpowiednio uzasadnionych przypadkach, iż umowy podpisane między dniem przystąpienia a dniem podjęcia decyzji przez Komisję, kwalifikują się do otrzymania środków pomocy przedakcesyjnej, oraz kontynuować wdrażanie pomocy przedakcesyjnej przez ograniczony okres, podczas którego Komisja będzie sprawować uprzednią kontrolę nad przetargami i zawieraniem umów.

2. Do zobowiązań finansowych podjętych przed przystąpieniem, na mocy przedakcesyjnych Instrumentów Finansowych, o których mowa w ustępie 1, a także zobowiązań podjętych po przystąpieniu na podstawie Instrumentu Przejściowego określonego w artykule 31, w tym do zawarcia i rejestracji następnych zobowiązań indywidualnych i płatności, dokonanych po dniu przystąpienia, stosuje się zasady i przepisy dotyczące przedakcesyjnych instrumentów finansowania; zobowiązania te będą obciążać odpowiednie pozycje budżetowe, aż do dnia zamknięcia danych programów i projektów. Niezależnie od powyższego, procedury zamówień publicznych rozpoczęte po przystąpieniu zostaną przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi przepisami unijnymi.

3. Ostatnie ustalanie programu pomocy przedakcesyjnej, o której mowa w ustępie 1, ma miejsce w ostatnim roku poprzedzającym przystąpienie. Umowy dotyczące działań podejmowanych na podstawie tych programów należy zawrzeć w ciągu kolejnych dwóch lat. Nie przedłuża się okresu, w którym zawierane są umowy. Wyjątkowo i w odpowiednio uzasadnionych przypadkach, może zostać przyznane ograniczone przedłużenie tego okresu w celu realizacji umów.

Niezależnie od powyższego, fundusze przedakcesyjne przeznaczone na pokrycie kosztów administracyjnych, jak określono w ustępie 4, mogą być przydzielane w ciągu pierwszych dwóch lat po przystąpieniu. W przypadku kosztów audytu i oceny, fundusze przedakcesyjne mogą być przydzielane na okres do pięciu lat po przystąpieniu.

4. Aby zapewnić konieczne stopniowe wycofywanie przedakcesyjnych instrumentów finansowych, o których mowa w ustępie 1, jak również programu ISPA¹¹, Komisja może podjąć wszelkie właściwe środki zapewniające, iż niezbędna liczba pracowników zostanie utrzymana w Bułgarii i Rumunii przez okres nieprzekraczający dziewiętnastu miesięcy po dniu przystąpienia. W tym okresie, urzędnicy, członkowie personelu tymczasowego i kontraktowego powołani na stanowiska w Bułgarii i Rumunii przed przystąpieniem, którzy mają pozostać na stanowiskach w tych państwach po dniu przystąpienia, mają wyjątkowo prawo do takich samych warunków finansowych i materialnych, jakie Komisja stosowała wobec nich przed przystąpieniem zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich i warunkami zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68¹². Wydatki administracyjne, w tym płace innych niezbędnych pracowników, pokrywane są z pozycji budżetowej „Stopniowe wycofywanie pomocy przedakcesyjnej dla nowych Państw Członkowskich” lub równoważnych w ramach odpowiednich pozycji budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczących rozszerzenia.

ARTYKUŁ 28

1. Środki, które w dniu przystąpienia były przedmiotem decyzji w sprawie przyznania pomocy na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1267/1999 ustanawiającego Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej, oraz których wdrożenie nie zostało zakończone przed tą datą, są uznawane za zatwierdzone przez Komisję na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1164/94 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiającego Fundusz Spójności¹³. Kwoty, które nadal należy przeznaczyć na wdrożenie tych środków są przydzielane na podstawie rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w dniu przystąpienia oraz zapisywane w działach odpowiadających temu rozporządzeniu w ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej. O ile postanowienia ustępów 2–5 nie stanowią inaczej, przepisy dotyczące wdrażania środków zatwierdzonych zgodnie z tym rozporządzeniem mają zastosowanie do tych środków.

2. Każda procedura udzielania zamówienia publicznego związana ze środkiem, o którym mowa w ustępie 1, które w dniu przystąpienia było już przedmiotem ogłoszenia o przetargu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej stosowana jest zgodnie z zasadami określonymi w tym ogłoszeniu o przetargu. Jednakże nie stosuje się przepisów zawartych w artykule 165 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich. Każda procedura udzielania zamówienia publicznego, związana ze środkiem, o którym mowa w ustępie 1, które nie było jeszcze przedmiotem ogłoszenia o przetargu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej powinna być zgodna z postanowieniami Konstytucji, aktami przyjętymi na jej podstawie oraz z politykami Unii, w tym politykami dotyczącymi ochrony środowiska, transportu, sieci transeuropejskich, konkurencji i udzielania zamówień publicznych.

3. Płatności dokonane przez Komisję w ramach środka wymienionego w ustępie 1 są zaksięgowane do najwcześniejszych otwartych zobowiązań dokonanych w pierwszej kolejności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1267/1999 a następnie stosownie do rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w danym czasie.

4. Dla środków wymienionych w ustępie 1 stosuje się zasady regulujące kwalifikację wydatków zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1267/1999, poza właściwie uzasadnionymi przypadkami, gdy decyzje podejmuje Komisja na wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

5. Komisja może podjąć decyzję, w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach, zezwalającą na szczególne wyjątki od przepisów, które mają zastosowanie do środków określonych w ustępie 1 na podstawie rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 29

W przypadku, gdy okres wieloletnich zobowiązań w ramach programu SAPARD¹⁴ związanych z zalesianiem gruntów rolnych, wsparciem dla tworzenia grup producentów lub systemów rolnośrodowiskowych, wykracza poza ostateczny dopuszczalny termin płatności w ramach programu SAPARD, nieuregulowane zobowiązania zostaną pokryte w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007–2013. Jeżeli w tym zakresie będą konieczne szczególne środki przejściowe, przyjmowane są one zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych¹⁵.

ARTYKUŁ 30

1. Bułgaria po ostatecznym zamknięciu, zgodnie ze zobowiązaniami, przed rokiem 2003 jednostek 1 i 2 elektrowni jądrowej w Kozłoduju, przeznaczonych do późniejszej likwidacji, zobowiązuje się do ostatecznego zamknięcia jednostek 3 i 4 tej elektrowni w 2006 roku oraz do późniejszej likwidacji tych jednostek.

2. W latach 2007–2009, Wspólnota dostarczy Bułgarii pomoc finansową na wsparcie jej wysiłków likwidacyjnych i przezwyciężenie konsekwencji zamknięcia i likwidacji jednostek 1–4 elektrowni jądrowej w Kozłoduju.

Pomoc obejmuje między innymi: środki wspierające likwidację jednostek 1–4 elektrowni jądrowej w Kozłoduju; środki w dziedzinie ochrony środowiska zgodne z dorobkiem; środki na modernizację produkcji, przesyłu i dystrybucji energii konwencjonalnej w Bułgarii; środki mające na celu podniesienie sprawności energetycznej, zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii i poprawienie bezpieczeństwa dostaw energii.

Pomoc zagwarantowana na lata 2007–2009, wynosi 210 milionów EUR (według cen z roku 2004) i zostanie przekazana w równych transzach rocznych w wysokości 70 milionów EUR (według cen z roku 2004).

Pomoc lub jej część może być udostępniona jako wkład Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu Wspierania Likwidacji Elektrowni Kozłoduj, zarządzanego przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju.

3. Komisja może przyjąć przepisy dotyczące wdrażania pomocy, o której mowa w ustępie 2. Przepisy te zostaną przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji^16.. W tym celu Komisja będzie wspierana przez komitet. Zastosowanie znajdują artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres, o którym mowa w artykule 4 ustęp 3 decyzji 1999/468/WE wynosi sześć tygodni. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

ARTYKUŁ 31

1. W pierwszym roku po przystąpieniu, Unia przekazuje na rzecz Bułgarii i Rumunii tymczasową pomoc finansową (zwaną dalej „Instrumentem Przejściowym”), mającą na celu rozwój i wzmocnienie potencjału administracyjnego i sądowniczego w celu wprowadzenia w życie i egzekwowania prawa Unii, jak również rozwijania wymiany dobrych praktyk. Pomoc ta zapewnia finansowanie projektów w zakresie rozwoju instytucjonalnego oraz pomocniczych, mniejszych inwestycji.

2. Pomoc ma na celu zaspokojenie ciągłej potrzeby wzmacniania potencjału instytucjonalnego w niektórych dziedzinach poprzez działania, które nie mogą być finansowane w ramach funduszy strukturalnych lub funduszy dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

3. Dla projektów współpracy pomiędzy organami administracji publicznej mających na celu rozwój instytucjonalny nadal ma zastosowanie procedura zaproszenia do składania wniosków poprzez sieć punktów kontaktowych w Państwach Członkowskich, ustanowiona w ramach Umów ramowych z Państwami Członkowskimi dla celów pomocy przedakcesyjnej.

Środki przydzielone w ramach Instrumentu Przejściowego dla Bułgarii i Rumunii wynoszą, w pierwszym roku po przystąpieniu, według cen z roku 2004, 82 miliony EUR z przeznaczeniem na działania wynikające z priorytetów krajowych i horyzontalnych. Środki te zatwierdza organ budżetowy w ramach limitów perspektywy finansowej.

4. Decyzje dotyczące przyznania pomocy na podstawie Instrumentu Przejściowego są podejmowane, a przyznana pomoc jest wdrażana zgodnie zrozporządzeniem Rady (EWG) nr 3906/89 w sprawie pomocy gospodarczej dla niektórych państw Europy Środkowej i Wschodniej.

ARTYKUŁ 32

1. Niniejszym tworzy się instrument przepływu środków pieniężnych i instrument finansowy Schengen jako tymczasowy instrument pomocy dla Bułgarii i Rumunii, między dniem przystąpienia a końcem 2009 roku w celu finansowania działań na nowych granicach zewnętrznych Unii służących wprowadzeniu w życie dorobku Schengen oraz kontroli na granicach zewnętrznych, a także w celu usprawnienia przepływu środków pieniężnych w budżetach krajowych.

2. W latach 2007–2009 Bułgaria i Rumunia będą miały dostęp do następujących kwot (według cen z roku 2004) w formie płatności zryczałtowanych na podstawie tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen:

 

3. Co najmniej 50% środków przydzielonych dla każdego państwa na podstawie tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen wykorzystuje się w celu wsparcia Bułgarii i Rumunii w wypełnianiu ich obowiązku finansowania działań na nowych granicach zewnętrznych Unii wprowadzających w życie dorobek Schengen oraz w celu wsparcia kontroli na granicach zewnętrznych.

4. Jedna dwunasta każdej kwoty rocznej jest wypłacana na rzecz Bułgarii i Rumunii pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca odpowiedniego roku. Zryczałtowane płatności zostaną wykorzystane w ciągu trzech lat od otrzymania pierwszej płatności. Bułgaria i Rumunia przedłożą, nie później niż sześć miesięcy po zakończeniu tego trzyletniego okresu, obszerne sprawozdanie z ostatecznego wykonania płatności zryczałtowanych na podstawie części tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych dotyczącej Schengen i instrumentu finansowego Schengen wraz oświadczeniem zawierającym uzasadnienie takich wydatków. Wszelkie niewykorzystane lub nieuzasadnione wydatki zostaną zwrócone Komisji.

5. Komisja może przyjąć wszelkie przepisy techniczne niezbędne dla funkcjonowania tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen.

ARTYKUŁ 33

1. Bez uszczerbku dla przyszłych decyzji dotyczących polityki w tym zakresie, ogólne środki przydzielone na działania strukturalne, które mają być udostępnione Bułgarii i Rumunii w ciągu trzyletniego okresu 2007–2009, są następujące.

 

2. W ciągu trzyletniego okresu 2007–2009 zakres i charakter interwencji w ramach tych ustalonych kopert dla danego kraju są określane na podstawie przepisów mających w tym czasie zastosowanie do wydatków na działania strukturalne.

ARTYKUŁ 34

1. Oprócz przepisów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, postanowienia określone w sekcjach I–III Załącznika VIII mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii w latach 2007–2009, a szczególne postanowienia finansowe określone w sekcji IV Załącznika VIII mają zastosowanie w całym okresie programowania w latach 2007–2013.

2. Bez uszczerbku dla przyszłych decyzji dotyczących polityki w tym zakresie, środki przydzielone z EFOGR, Sekcja Gwarancji, na rozwój obszarów wiejskich w Bułgarii i Rumunii w ciągu trzyletniego okresu 2007–2009 wynoszą 3 041 milionów EUR (według cen z roku 2004).

3. Zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 ustęp 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999, w razie konieczności, przyjmuje się przepisy wykonawcze w celu stosowania postanowień Załącznika VIII.

4. Rada, stanowiąc na wniosek Komisji oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim, wprowadza wszelkie dostosowania postanowień Załącznika VIII tam gdzie to konieczne w celu zapewnienia spójności z przepisami dotyczącymi rozwoju obszarów wiejskich.

ARTYKUŁ 35

Co roku, w ramach dostosowań technicznych do perspektywy finansowej, Komisja dostosowuje wysokość kwot określonych w artykułach 30, 31, 32, 33 i 34 zgodnie ze zmianami cen.

TYTUŁ IV

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

ARTYKUŁ 36

1. Jeżeli przed końcem trzyletniego okresu następującego po przystąpieniu pojawią się trudności, które są poważne i mogą utrzymywać się w jakimkolwiek sektorze gospodarki, lub mogą spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej danego obszaru, Bułgaria lub Rumunia może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w celu naprawienia sytuacji i dostosowania danego sektora do gospodarki rynku wewnętrznego.

W takich samych okolicznościach każde z obecnych Państw Członkowskich może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w stosunku do Bułgarii lub Rumunii, lub do obydwu tych państw.

2. Na wniosek zainteresowanego państwa, Komisja w ramach procedury nadzwyczajnej, przyjmuje rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie określające środki ochronne, które uważa za niezbędne, wskazując warunki i zasady ich wprowadzenia w życie.

W razie poważnych trudności gospodarczych i na wyraźny wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego, Komisja podejmuje działania w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku wraz z odpowiednimi informacjami uzasadniającymi ten wniosek. Środki powzięte w ramach powyższej procedury stosuje się ze skutkiem natychmiastowym, biorąc pod uwagę interesy wszystkich zainteresowanych stron; nie mogą one pociągać za sobą konieczności przeprowadzania kontroli granicznych.

3. Środki dopuszczone na mocy ustępu 2 mogą obejmować odstępstwa od reguł zawartych w Konstytucji, a także w niniejszym Protokole, w takim zakresie i na takie okresy, jakie są absolutnie niezbędne do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

ARTYKUŁ 37

Jeżeli Bułgaria lub Rumunia nie wykona zobowiązań podjętych w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia powodując poważne naruszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego, włączając w to jakiekolwiek zobowiązania we wszystkich politykach sektorowych dotyczących działalności gospodarczej o skutku transgranicznym lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takiego naruszenia, Komisja może, do końca najwyżej trzyletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, przyjąć rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie wprowadzające odpowiednie środki.

Środki powinny być proporcjonalne, a pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a w stosownych przypadkach, pierwszeństwo przyznaje się istniejącym sektorowym mechanizmom ochronnym. Takie środki ochronne nie mogą stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu między Państwami Członkowskimi. Klauzula ochronna może mieć zastosowanie także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania, a przyjęte środki wchodzą w życie od dnia przystąpienia, o ile nie przewidują one późniejszego terminu. Środki te utrzymuje się nie dłużej niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku zostaną one zniesione w momencie zrealizowania odpowiedniego zobowiązania. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu określonego w akapicie pierwszym, tak długo jak odpowiednie zobowiązania nie będą wykonane. W związku z postępami poczynionymi przez dane nowe Państwo Członkowskie w wykonywaniu swoich zobowiązań, Komisja może odpowiednio dostosować środki. W odpowiednim czasie przed uchyleniem rozporządzeń europejskich i decyzji europejskich ustanawiających środki ochronne, Komisja powiadamia Radę i uwzględnia w pełni wszelkie uwagi poczynione przez Radę w tym zakresie.

ARTYKUŁ 38

Jeżeli w Bułgarii lub Rumunii wystąpią poważne braki lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takich braków w transpozycji, we wprowadzaniu w życie lub w stosowaniu decyzji ramowych lub jakichkolwiek innych odpowiednich zobowiązań, instrumentów współpracy i decyzji odnoszących się do wzajemnego uznawania w obszarze prawa karnego – zgodnie z tytułem VI Traktatu o Unii Europejskiej oraz z dyrektywami i rozporządzeniami odnoszącymi się do wzajemnego uznawania w sprawach cywilnych na mocy tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz ustaw europejskich i europejskich ustaw ramowych przyjętych na podstawie sekcji 3 i 4 rozdziału IV tytułu III części III Konstytucji, Komisja może przyjąć rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie ustanawiające odpowiednie środki, wskazując warunki i zasady, na jakich będą one wprowadzane w życie, do końca najwyżej trzyletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi.

Środki te mogą przyjąć postać czasowego zawieszenia stosowania odpowiednich postanowień i decyzji w stosunkach między Bułgarią lub Rumunią i innym Państwem Członkowskim lub Państwami Członkowskimi, bez uszczerbku dla kontynuacji ścisłej współpracy sądowej. Klauzula ochronna może mieć zastosowanie także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania a przyjęte środki wchodzą w życie od dnia przystąpienia, o ile nie przewidują one późniejszego terminu. Środki te utrzymuje się nie dłużej, niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku, zostaną one zniesione w momencie uzupełnienia braków. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu określonego w akapicie pierwszym, tak długo jak utrzymują się te braki. W związku z postępami poczynionymi przez zainteresowane nowe Państwo Członkowskie w uzupełnianiu braków, Komisja może odpowiednio dostosować środki, po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi. W odpowiednim czasie przed uchyleniem rozporządzeń europejskich i decyzji europejskich ustanawiających środki ochronne, Komisja powiadamia Radę i uwzględnia w pełni wszelkie uwagi poczynione przez Radę w tym zakresie.

ARTYKUŁ 39

1. Jeżeli na podstawie stałego monitorowania przez Komisję zobowiązań podjętych przez Bułgarię i Rumunię w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia, a w szczególności sprawozdań Komisji w zakresie monitorowania, istnieją przekonujące dowody, że stan przygotowań do przyjęcia i wprowadzenia w życie dorobku w Bułgarii lub Rumunii jest taki, iż występuje poważne ryzyko, że którekolwiek z tych państw jest w sposób oczywisty nieprzygotowane, aby spełnić wymagania związane z członkostwem do dnia przystąpienia wyznaczonego na 1 stycznia 2007 roku w wielu istotnych obszarach, Rada może, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia Komisji, podjąć decyzję, że data przystąpienia tego państwa zostanie przesunięta na dzień 1 stycznia 2008 roku.

2. Niezależnie od postanowień ustępu 1, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji, podjąć decyzję, o której mowa w ustępie 1 w odniesieniu do Rumunii, jeżeli zauważono poważne braki w wypełnianiu przez Rumunię jednego lub kilku zobowiązań i wymogów wymienionych w Załączniku IX, punkt I.

3. Niezależnie od postanowień ustępu 1 oraz bez uszczerbku dla artykułu 37, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji oraz po szczegółowej ocenie dotyczącej postępów poczynionych przez Rumunię w dziedzinie polityki konkurencji, przeprowadzonej jesienią 2005 roku, podjąć decyzję wspomnianą w ustępie 1 w odniesieniu do Rumunii, jeżeli zauważono poważne braki w wypełnianiu przez Rumunię zobowiązań podjętych na podstawie Układu Europejskiego¹⁷ lub jednego, albo większej liczby zobowiązań i wymogów wymienionych w Załączniku IX, punkt II.

4. W przypadku podjęcia decyzji na podstawie ustępu 1, 2 lub 3, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, natychmiast podejmuje decyzję dotyczącą dostosowań w niniejszym Protokole oraz Załącznikach i Dodatkach do niego, które mogą okazać się konieczne w związku z decyzją o przesunięciu daty przystąpienia.

ARTYKUŁ 40

W celu uniknięcia zakłócenia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego, stosowanie przepisów krajowych Bułgarii i Rumunii w trakcie okresów przejściowych określonych w Załącznikach VI i VII nie może prowadzić do wprowadzenia kontroli granicznych pomiędzy Państwami Członkowskimi.

ARTYKUŁ 41

Jeżeli dla ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Bułgarii i Rumunii na system wynikający ze stosowania wspólnej polityki rolnej na warunkach określonych w niniejszym Protokole, niezbędne są środki przejściowe, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą, o której mowa w artykule 25 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż¹⁸ – lub w stosownych przypadkach – z procedurą, o której mowa w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych lub ustaw europejskich zastępujących je, lub też zgodnie z odpowiednią procedurą określoną w mających zastosowanie przepisach. Środki przejściowe, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być podejmowane przez okres trzech lat od daty przystąpienia, a ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu. Ustawa europejska przyjęta przez Radę może przedłużyć ten okres. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

Środki przejściowe odnoszące się do wprowadzania w życie instrumentów dotyczących wspólnej polityki rolnej nie wymienione w niniejszym Protokole, które są niezbędne w wyniku przystąpienia, zostaną określone przed datą przystąpienia w rozporządzeniach europejskich lub decyzjach europejskich przyjętych przez Radę na wniosek Komisji lub w przypadku gdy wpływają na instrumenty pierwotnie przyjęte przez Komisję, w rozporządzeniach europejskich lub decyzjach europejskich przyjętych przez Komisję zgodnie z procedurą wymaganą dla przyjęcia takich instrumentów.

ARTYKUŁ 42

Jeżeli środki przejściowe są niezbędne do ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Bułgarii i Rumunii na system wynikający z zastosowania unijnych przepisów weterynaryjnych, fitosanitarnych i w zakresie bezpieczeństwa żywności, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z właściwą procedurą określoną w mających zastosowanie przepisach. Powyższe środki są podejmowane przez okres trzech lat następujących po dacie przystąpienia i ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu.

CZĘŚĆ PIĄTA

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WPROWADZENIA W ŻYCIE NINIEJSZEGO PROTOKOŁU

TYTUŁ I

POWOŁYWANIE INSTYTUCJI I ORGANÓW

ARTYKUŁ 43

Parlament Europejski dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

ARTYKUŁ 44

Rada dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

ARTYKUŁ 45

Z dniem przystąpienia, do Komisji zostanie mianowany obywatel każdego nowego Państwa Członkowskiego. Nowych członków Komisji mianuje Rada, we wspólnym porozumieniu z przewodniczącym Komisji, po konsultacji z Parlamentem Europejskim oraz zgodnie z kryteriami określonymi w artykule I–26 ustęp 4 Konstytucji.

Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 46

1. Do Trybunału Sprawiedliwości mianuje się dwóch sędziów oraz dwóch sędziów mianuje się do Sądu.

2. Mandat jednego z sędziów Trybunału Sprawiedliwości mianowanych zgodnie z ustępem 1 wygasa dnia 6 października 2009 roku. Sędzia ten zostanie wybrany w drodze losowania. Mandat drugiego sędziego wygasa dnia 6 października 2012 roku.

Mandat jednego z sędziów Sądu mianowanych zgodnie z ustępem 1 wygasa dnia 31 sierpnia 2007 roku. Sędzia ten zostanie wybrany w drodze losowania. Mandat drugiego sędziego wygasa dnia 31 sierpnia 2010 roku.

3. Trybunał Sprawiedliwości dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Sąd, w porozumieniu z Trybunałem Sprawiedliwości, dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Zmienione regulaminy wymagają zgody Rady.

4. W sprawach zawisłych przed Trybunałem lub Sądem w dniu przystąpienia, w których postępowanie ustne rozpoczęło się przed tym dniem, pełny skład Trybunału i Sądu oraz skład izb są takie, jak przed dniem przystąpienia oraz w sprawach tych stosowane są regulaminy obowiązujące w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia.

ARTYKUŁ 47

Do Trybunału Obrachunkowego zostanie z dniem przystąpienia mianowany na okres sześciu lat obywatel każdego nowego Państwa Członkowskiego.

ARTYKUŁ 48

Komitet Regionów zostaje powiększony przez mianowanie 27 członków reprezentujących instytucje regionalne i lokalne w Bułgarii i Rumunii, posiadających mandat wyborczy organów regionalnych lub lokalnych bądź odpowiedzialnych politycznie przed wybranym zgromadzeniem. Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 49

Komitet Ekonomiczno-Społeczny zostaje powiększony przez mianowanie 27 członków reprezentujących różne grupy gospodarcze i społeczne w ramach zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w Bułgarii i Rumunii. Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 50

Dostosowania w zasadach dotyczących komitetów ustanowionych przez Konstytucję oraz w ich regulaminach, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie, wprowadza się możliwie najszybciej po przystąpieniu.

ARTYKUŁ 51

1. Nowi członkowie komitetów, grup lub innych organów utworzonych na podstawie Konstytucji lub aktu instytucji są mianowani na warunkach i zgodnie z procedurami mianowania członków tych komitetów, grup lub innych organów. Mandaty nowo mianowanych członków wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

2. Skład komitetów lub grup utworzonych na podstawie Konstytucji lub aktu instytucji, których liczba członków jest stała niezależnie od liczby Państw Członkowskich zostaje całkowicie odnowiony w dniu przystąpienia, chyba że mandaty obecnych członków wygasają w ciągu jednego roku od dnia przystąpienia.

TYTUŁ II

STOSOWANIE AKTÓW INSTYTUCJI

ARTYKUŁ 52

Od dnia przystąpienia Bułgaria i Rumunia są uznawane za adresatów europejskich ustaw ramowych, rozporządzeń europejskich i decyzji europejskich w rozumieniu artykułu I–33 Konstytucji oraz dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i artykułu 161 Traktatu EWEA, o ile takie europejskie ustawy ramowe, rozporządzenia europejskie i decyzje europejskie oraz takie dyrektywy i decyzje zostały skierowane do wszystkich obecnych Państw Członkowskich. Z wyjątkiem decyzji europejskich, które wchodzą w życie zgodnie z artykułem I–39 ustęp 2 Konstytucji oraz dyrektyw i decyzji, które weszły w życie zgodnie z artykułem 254 ustępy 1 i 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, uznaje się, że Bułgarii i Rumunii notyfikowano takie decyzje europejskie oraz takie dyrektywy i decyzje w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 53

1. Bułgaria i Rumunia wprowadzają w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przestąpienia, zgodności z przepisami europejskich ustaw ramowych i tych rozporządzeń europejskich, które są wiążące w odniesieniu do rezultatu, który ma zostać osiągnięty, ale pozostawiają organom krajowym swobodę wyboru form i środków w rozumieniu artykułu I–33 Konstytucji, a także z przepisami dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i artykułu 161 Traktatu EWEA, chyba że w niniejszym Protokole przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia przystąpienia lub w stosownych przypadkach, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Protokole.

2. W zakresie, w jakim zmiany do dyrektyw w rozumieniu artykułu 249 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i artykułu 161 Traktatu EWEA wprowadzone niniejszym Protokołem wymagają wprowadzenia zmian w przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych obecnych Państw Członkowskich, państwa te wprowadzą w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przystąpienia, zgodności ze zmienionymi dyrektywami, chyba że w niniejszym Protokole przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia przystąpienia lub, w stosownych przypadkach, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Protokole.

ARTYKUŁ 54

Przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne zmierzające do zapewnienia na terytorium Bułgarii i Rumunii ochrony zdrowia pracowników i społeczeństwa przed zagrożeniem wynikającym z promieniowania jonizującego są, zgodnie z artykułem 33 Traktatu EWEA, przekazywane Komisji przez te państwa w terminie trzech miesięcy od dnia przystąpienia.

ARTYKUŁ 55

Na właściwie uzasadniony wniosek przedłożony Komisji przez Bułgarię lub Rumunię nie później niż w dniu przystąpienia, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, a w przypadku gdy dany akt został przyjęty przez Komisję, Komisja, może przyjąć rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie przewidujące czasowe odstępstwa od aktów instytucji przyjętych między dniem 1 października 2004 roku a dniem przystąpienia. Środki są przyjmowane zgodnie z zasadami głosowania obowiązującymi w przypadku przyjmowania aktu, w stosunku do którego wnioskuje się o czasowe odstępstwo. W przypadku, gdy odstępstwa takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

ARTYKUŁ 56

W przypadku, gdy akty instytucji przyjęte przed dniem przystąpienia wymagają dostosowań w związku z przystąpieniem, a niezbędne dostosowania nie zostały przewidziane w niniejszym Protokole lub jego Załącznikach, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, a w przypadku, gdy akt podstawowy został przyjęty przez Komisję, Komisja, przyjmuje w tym celu niezbędne akty. W przypadku, gdy dostosowania takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

ARTYKUŁ 57

O ile nie przewidziano inaczej, Rada na wniosek Komisji przyjmuje rozporządzenia europejskie lub decyzje europejskie ustanawiające niezbędne środki w celu wprowadzenia w życie postanowień niniejszego Protokołu.

ARTYKUŁ 58

Teksty aktów instytucji przyjęte przed dniem przystąpienia i sporządzone przez Radę, Komisję lub Europejski Bank Centralny w językach bułgarskim i rumuńskim, od dnia przystąpienia są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty sporządzone w obecnych językach urzędowych Zostaną one opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jeśli teksty w obecnych językach były w ten sposób opublikowane.

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

ARTYKUŁ 59

Załączniki I do IX i dodatki do nich stanowią integralną część niniejszego Protokołu.

ARTYKUŁ 60

Rząd Republiki Włoskiej przekaże rządom Republiki Bułgarii i Rumunii uwierzytelnione kopie Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, jak również traktatów zmieniających lub uzupełniających ten traktat w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim.

Teksty tego traktatu sporządzone w językach bułgarskim i rumuńskim są załączone do niniejszego Protokołu. Teksty te są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty traktatu, o których mowa w pierwszym akapicie, sporządzone w obecnych językach.

ARTYKUŁ 61

Uwierzytelnione kopie umów międzynarodowych złożonych w archiwum Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej zostaną przekazane rządom Republiki Bułgarii i Rumunii przez Sekretarza Generalnego.

 

¹ Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.

² Dz.U. L 1 z 3.1.1994, str. 3.

³ Dz.U. L 278 z 8.10.1976, str. 5. Akt ostatnio zmieniony decyzją Rady 2002/772/WE, Euratom (Dz.U. L 283 z 21.10.2002, str. 1).

⁴ Podane liczby mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 r. opublikowanych przez Eurostat.

⁵ Podane liczby mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 r. opublikowanych przez Eurostat.

⁶ Dz.U. L 79 z 22.3.2002, str. 42.

⁷ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3906/89 z dnia 18 grudnia 1989 r. w sprawie pomocy gospodarczej dla państw Europy Środkowej i Wschodniej (Dz.U. L 375 z 23.12.1989, str. 11). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 769/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4. 2004, str. 1).

⁸ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2760/98 z dnia 18 grudnia 1998 r. dotyczące wykonania programu współpracy transgranicznej w ramach programu PHARE (Dz.U. L 345 z 19.12.1998, str. 49). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1822/2003 (Dz.U. L 267 z 17.10.2003, str. 9).

⁹ Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 68.

¹⁰ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1).

¹¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1267/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej (Dz.U. L 161 z 26.9.1999, str. 73). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 769/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 1).

¹² Dz U. L 56 z 4 3 1968, str 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 723/2004 (Dz.U. L 124 z 27.4.2004, str. 1).

¹³ Dz. U. L 130 z 25.5.1994, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz. U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

¹⁴ Rozporządzenie (WE) nr 1268/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie wspólnotowych środków pomocowych na rzecz działań przedakcesyjnych w dziedzinie rolnictwa oraz rozwoju obszarów wiejskich w państwach Europy Środkowej i Wschodniej ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w okresie przedakcesyjnym (Dz. U. L 161 z 26.6 .1999, str. 87). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2008/2004 (Dz. U. L 349 z 25.11.2004, str. 12).

¹⁵ Dz. U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz. U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

¹⁶ Dz. U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

¹⁷ Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rumunią, z drugiej strony (Dz. U. L 357 z 31.12.1994, str. 2).

¹⁸ Dz. U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

ZAŁĄCZNIK I

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK II

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK III

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK IV

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK V

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK VI

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK VII

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK VIII

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK IX

Wyświetl załącznik

AKT
DOTYCZĄCY WARUNKÓW PRZYSTĄPIENIA
REPUBLIKI BUŁGARII I RUMUNII
ORAZ DOSTOSOWAŃ W TRAKTATACH STANOWIĄCYCH
PODSTAWĘ UNII EUROPEJSKIEJ

Zgodnie z artykułem 2 Traktatu o Przystąpieniu, niniejszy Akt będzie miał zastosowanie w przypadku, gdy w dniu 1 stycznia 2007 roku nie będzie obowiązywał Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy, aż do dnia wejścia w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy.

CZĘŚĆ PIERWSZA

ZASADY

ARTYKUŁ 1

Do celów niniejszego Aktu

– określenie „Traktaty założycielskie” oznacza:

a) Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską („Traktat WE”) i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej („Traktat EWEA”), uzupełnione lub zmienione traktatami lub innymi aktami, które weszły w życie przed przystąpieniem,

b) Traktat o Unii Europejskiej („Traktat UE”) uzupełniony lub zmieniony traktatami lub innymi aktami, które weszły w życie przed przystąpieniem;

– określenie „obecne Państwa Członkowskie” oznacza Królestwo Belgii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Republikę Federalną Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgierską, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

– określenie „Unia” oznacza Unię Europejską ustanowioną Traktatem UE;

– określenie „Wspólnota” oznacza, zależnie od okoliczności jedną lub obydwie Wspólnoty, o których mowa w pierwszym tiret;

– określenie „nowe Państwa Członkowskie” oznacza Republikę Bułgarii i Rumunię;

– określenie „instytucje” oznacza instytucje utworzone na mocy Traktatów założycielskich.

ARTYKUŁ 2

Postanowienia Traktatów założycielskich oraz przepisy aktów przyjętych przez instytucje i Europejski Bank Centralny przed dniem przystąpienia są od dnia przystąpienia wiążące dla Bułgarii i Rumunii oraz są stosowane w tych państwach zgodnie z warunkami określonymi w tych Traktatach i w niniejszym Akcie.

ARTYKUŁ 3

1. Bułgaria i Rumunia przystępują do decyzji i umów przyjętych przez przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie.

2. Bułgaria i Rumunia zajmują takie samo stanowisko co obecne Państwa Członkowskie względem deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk przyjętych przez Radę Europejską lub Radę, a także względem stanowisk dotyczących Wspólnoty lub Unii przyjętych za wspólnym porozumieniem przez Państwa Członkowskie. Bułgaria i Rumunia będą stosować się do zasad i wytycznych wynikających z takich deklaracji, rezolucji lub innych stanowisk oraz podejmą środki niezbędne dla zapewnienia wprowadzenia ich w życie.

3. Bułgaria i Rumunia przystępują do konwencji i protokołów wymienionych w Załączniku I. Konwencje i protokoły wchodzą w życie w odniesieniu do Bułgarii i Rumunii w dniu określonym przez Radę w decyzjach, o których mowa w ustępie 4.

4. Rada, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, dokonuje wszelkich dostosowań wymaganych w związku z przystąpieniem, do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 3 oraz publikuje dostosowany tekst w Dzienniku urzędowym Unii Europejskiej.

5. Bułgaria i Rumunia zobowiązują się do wprowadzenia ustaleń administracyjnych i innych w odniesieniu do konwencji i protokołów, o których mowa w ustępie 3, takich jak przyjęte przed dniem przystąpienia przez obecne Państwa Członkowskie lub Radę oraz do usprawnienia praktycznej współpracy między instytucjami i organizacjami Państw Członkowskich.

6. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może uzupełnić Załącznik I o te konwencje, umowy i protokoły, które zostały podpisane przed dniem przystąpienia.

ARTYKUŁ 4

1. Przepisy dorobku Schengen włączone w ramy Unii Europejskiej przez protokół dołączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwany dalej „Protokołem Schengen”) oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane wymienione w Załączniku II, jak również jakiekolwiek dalsze akty przyjęte przed dniem przystąpienia, są wiążące i mają zastosowanie w Bułgarii i Rumunii od dnia przystąpienia.

2. Przepisy dorobku Schengen włączone w ramy Unii Europejskiej oraz akty na nim oparte lub w inny sposób z nim związane, które nie zostały wymienione w ustępie 1, będąc wiążącymi dla Bułgarii i Rumunii od dnia przystąpienia, stosowane są w każdym z tych państw wyłącznie na mocy decyzji Rady podjętej w tym celu, po sprawdzeniu, zgodnie ze stosowanymi procedurami oceny Schengen, iż w tym państwie zostały spełnione niezbędne warunki dla stosowania tego dorobku.

Rada podejmuje decyzję, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, stanowiąc na zasadzie jednomyślności swych członków reprezentujących rządy Państw Członkowskich, w stosunku do których przepisy, o których mowa w niniejszym ustępie, już zostały wprowadzone w życie oraz przedstawiciela rządu Państwa Członkowskiego, w stosunku do którego te przepisy mają zostać wprowadzone w życie. Członkowie Rady reprezentujący rządy Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej biorą udział w podejmowaniu takiej decyzji, w zakresie w jakim decyzja ta dotyczy przepisów dorobku Schengen oraz aktów na nim opartych lub w inny sposób z nim związanych, w których te Państwa Członkowskie biorą udział.

ARTYKUŁ 5

Bułgaria i Rumunia uczestniczą w unii gospodarczej i walutowej z dniem przystąpienia jako Państwa Członkowskie objęte derogacją w rozumieniu artykułu 122 Traktatu WE.

ARTYKUŁ 6

1. Umowy lub konwencje zawarte lub tymczasowo stosowane przez Wspólnotę, w tym także na podstawie artykułu 24 lub artykułu 38 Traktatu UE, z jednym lub większą liczbą państw trzecich, z organizacją międzynarodową lub z obywatelem państwa trzeciego, są wiążące dla Bułgarii i Rumunii na warunkach określonych w Traktatach założycielskich oraz w niniejszym Akcie.

2. Bułgaria i Rumunia zobowiązują się do przystąpienia, na warunkach określonych w niniejszym Akcie, do umów lub konwencji zawartych lub podpisanych wspólnie przez obecne Państwa Członkowskie i Wspólnotę.

Przystąpienie Bułgarii i Rumunii do umów lub konwencji zawartych lub podpisanych wspólnie przez Wspólnotę i obecne Państwa Członkowskie z poszczególnymi państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi jest uzgadniane poprzez zawarcie protokołu do takich umów lub konwencji pomiędzy Radą, stanowiącą jednomyślnie w imieniu Państw Członkowskich, a danym państwem trzecim lub państwami trzecimi, lub daną organizacją międzynarodową. Komisja prowadzi negocjacje dotyczące zawarcia tych protokołów w imieniu Państw Członkowskich na podstawie wytycznych negocjacyjnych zatwierdzonych przez Radę, stanowiącą jednomyślnie, konsultując się z komitetem złożonym z przedstawicieli Państw Członkowskich. Komisja przedkłada Radzie projekt protokołów, które mają zostać zawarte.

Procedura ta pozostaje bez uszczerbku dla wykonywania przez Wspólnotę jej kompetencji własnych i nie wpływa na podział kompetencji pomiędzy Wspólnotą a Państwami Członkowskimi w odniesieniu do zawierania takich umów w przyszłości lub jakichkolwiek innych zmian nie związanych z przystąpieniem.

3. Po przystąpieniu do umów i konwencji, o których mowa w ustępie 2, Bułgaria i Rumunia uzyskują na mocy tych umów i konwencji, takie same prawa i obowiązki jak obecne Państwa Członkowskie.

4. Począwszy od dnia przystąpienia i do czasu wejścia w życie niezbędnych protokołów, o których mowa w ustępie 2, Bułgaria i Rumunia stosują, z wyjątkiem umowy o swobodnym przepływie osób zawartej ze Szwajcarią postanowienia umów lub konwencji zawartych wspólnie przez obecne Państwa Członkowskie i Wspólnotę przed przystąpieniem. Obowiązek ten dotyczy również umów lub konwencji, co do których Unia i obecne Państwa Członkowskie ustaliły, ze będą je stosować tymczasowo.

Do czasu wejścia w życie protokołów, o których mowa w ustępie 2, Wspólnota i Państwa Członkowskie, działając wspólnie w ramach swoich odpowiednich kompetencji, podejmują wszelkie właściwe środki.

5. Bułgaria i Rumunia przystępują do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z drugiej strony¹, podpisanej w Cotonou w dniu 23 czerwca 2000 roku.

6. Na warunkach określonych w niniejszym Akcie, Bułgaria i Rumunia zobowiązują się przystąpić do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym² zgodnie z artykułem 128 tego Porozumienia.

7. Począwszy od dnia przystąpienia Bułgaria i Rumunia stosują dwustronne umowy oraz uzgodnienia w dziedzinie wyrobów włókienniczych zawarte przez Wspólnotę z państwami trzecimi.

Ograniczenia ilościowe stosowane przez Wspólnotę w przywozie wyrobów włókienniczych oraz odzieżowych zostaną dostosowane z uwzględnieniem przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Wspólnoty. W tym celu Wspólnota może przed dniem przystąpienia negocjować z odpowiednimi państwami trzecimi zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach, o których mowa powyżej.

Jeżeli zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie wyrobów włókienniczych nie wejdą w życie do dnia przystąpienia, Wspólnota dokona niezbędnych dostosowań w jej regulacjach dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych i odzieżowych z państw trzecich w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii.

8. Ograniczenia ilościowe stosowane przez Wspólnotę w przywozie stali i wyrobów stalowych zostaną dostosowane w oparciu o przywozy w ostatnich latach do Bułgarii i Rumunii wyrobów stalowych pochodzących z odpowiednich krajów dostawców.

W tym celu, przed dniem przystąpienia negocjowane będą niezbędne zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach w dziedzinie stali zawartych przez Wspólnotę z państwami trzecimi.

Jeżeli do dnia przystąpienia zmiany w dwustronnych umowach i uzgodnieniach nie wejdą w życie, stosuje się postanowienia akapitu pierwszego.

9. Wspólnota zarządza umowami w dziedzinie rybołówstwa zawartymi przez Bułgarię lub Rumunię z państwami trzecimi przed przystąpieniem.

Prawa i obowiązki Bułgarii i Rumunii wynikające z tych umów pozostają niezmienione przez okres, w którym postanowienia tych umów są tymczasowo utrzymane w mocy.

Możliwie najszybciej, a w każdym przypadku przed wygaśnięciem umów wskazanych w akapicie pierwszym Rada, na wniosek Komisji podejmie stanowiąc większością kwalifikowaną w każdym przypadku odpowiednie decyzje dotyczące kontynuacji działalności połowowej wynikającej z tych umów; możliwe jest przedłużenie obowiązywania niektórych umów na okresy nieprzekraczające roku.

10. Z mocą od dnia przystąpienia, Bułgaria i Rumunia wystąpią z wszelkich umów o wolnym handlu z państwami trzecimi, w tym ze Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA).

W zakresie, w jakim umowy między Bułgarią, Rumunią lub obydwoma tymi państwami z jednej strony, a jednym lub większą liczbą państw trzecich z drugiej strony nie są zgodne ze zobowiązaniami wynikającymi z niniejszego Aktu, Bułgaria i Rumunia podejmują wszelkie właściwe środki w celu wyeliminowania stwierdzonych niezgodności. W przypadku wystąpienia trudności w dostosowaniu umowy zawartej z jednym lub większą liczbą państw trzecich przed przystąpieniem, Bułgaria lub Rumunia wystąpi z tej umowy zgodnie z jej postanowieniami.

11. Na warunkach ustanowionych w mniejszym Akcie, Bułgaria i Rumunia przystępują do umów wewnętrznych zawartych przez obecne Państwa Członkowskie w celu wykonania umów lub konwencji, o których mowa w ustępach 2, 5 i 6.

12. Bułgaria i Rumunia podejmą w razie konieczności wszelkie właściwe środki w celu dostosowania ich statusu w ramach organizacji międzynarodowych i umów międzynarodowych, których stroną jest również Wspólnota lub inne Państwa Członkowskie, do praw i obowiązków wynikających z ich przystąpienia do Unii.

W szczególności, w dniu przystąpienia lub w możliwie najwcześniejszym terminie po tej dacie wystąpią z międzynarodowych umów i organizacji w dziedzinie rybołówstwa, których stroną lub członkiem jest również Wspólnota, chyba że ich członkostwo jest związane z innymi kwestiami niż rybołówstwo.

ARTYKUŁ 7

1. O ile niniejszy Akt nie stanowi inaczej, jego przepisy nie mogą być zawieszone, zmienione ani uchylone w sposób inny niż według procedury zmiany Traktatów określonej w Traktatach założycielskich.

2. Przyjęte przez instytucje akty, do których odnoszą się postanowienia przejściowe ustanowione w niniejszym Akcie, zachowują swój status prawny; w szczególności w dalszym ciągu stosowane są procedury zmiany tych aktów.

3. Postanowienia niniejszego Aktu. których celem lub skutkiem jest uchylenie lub zmiana aktów przyjętych przez instytucie w sposób inny niż w ramach środków przejściowych, mają taki sam status prawny jak przepisy, które są przez nie uchylane lub zmieniane i podlegają tym samym regułom, co te przepisy.

ARTYKUŁ 8

Przy stosowaniu Traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez instytucje obowiązują, w ramach środków przejściowych, odstępstwa przewidziane w niniejszym Akcie.

CZĘŚĆ DRUGA

DOSTOSOWANIA W TRAKTATACH

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

ARTYKUŁ 9

1. Artykuł 189 akapit drugi Traktatu WE oraz artykuł 107 Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

„Liczba członków Parlamentu Europejskiego nie przekracza 736.”

2. Z mocą od początku kadencji 2009–2014, w artykuł 190 ustęp 2 akapit pierwszy Traktatu WE oraz artykuł 108 ustęp 2 akapit pierwszy Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

„2. Liczbę przedstawicieli wybieranych w każdym Państwie Członkowskim ustala się następująco:

 

 

ARTYKUŁ 10

1. Artykuł 205 ustęp 2 Traktatu WE oraz artykuł 118 ustęp 2 Traktatu EWEA otrzymują brzmienie:

„2. Jeżeli przyjęcie uchwał przez Radę wymaga większości kwalifikowanej, głosy jej członków ważone są następująco:

 

 

Uchwały Rady wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów „za”, oddanych przez większość jej członków, jeżeli niniejszy Traktat wymaga, aby były przejęte na wniosek Komisji.

W innych przypadkach uchwały Rady wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów „za”, oddanych przez co najmniej dwie trzecie jej członków.”

2. W artykule 23 ustęp 2 Traktatu UE, akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Głosy członków Rady ważone są zgodnie z artykułem 205 ustęp 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Decyzje wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów „za”, oddanych przez co najmniej dwie trzecie członków. Jeżeli decyzja ma zostać przyjęta przez Radę większością kwalifikowaną, członek Rady może wystąpić o sprawdzenie, czy Państwa Członkowskie stanowiące większość kwalifikowaną reprezentują co najmniej 62 % ogółu ludności Unii. Jeżeli okaże się, że warunek ten nie zosta! spełniony, dana decyzja nie zostaje przyjęta.”

3. Artykuł 34 ustęp 3 Traktatu UE otrzymuje brzmienie:

„3. Jeżeli przyjęcie uchwały przez Radę wymaga większości kwalifikowanej, głosy jej członków ważone są zgodnie z artykułem 205 ustęp 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a uchwały Rady wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów „za”, oddanych przez co najmniej dwie trzecie jej członków. Jeżeli decyzja ma zostać przyjęta przez Radę większością kwalifikowaną, członek Rady może wystąpić o sprawdzenie czy Państwa Członkowskie stanowiące większość kwalifikowaną reprezentują co najmniej 62 % ogółu ludności Unii. Jeżeli okaże się, że warunek ten nie został spełniony, dana decyzja nie zostaje przyjęta.”

ARTYKUŁ 11

1. Artykuł 9 akapit pierwszy Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości dołączonego do Traktatu UE, do Traktatu WE oraz do Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego, dotyczy on przemiennie czternastu i trzynastu sędziów.”.

2. Artykuł 48 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości dołączonego do Traktatu UE, do Traktatu WE oraz do Traktatu EWEA, otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 48:

Sąd Pierwszej Instancji składa się z dwudziestu siedmiu sędziów.”.

ARTYKUŁ 12

Artykuł 258 akapit drugi Traktatu WE oraz artykuł 166 akapit drugi Traktatu EWEA dotyczące składu Komitetu Ekonomiczno-Społecznego otrzymują brzmienie:

„Liczbę członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ustala się następująco:

 

 

ARTYKUŁ 13

Artykuł 263 akapit trzeci Traktatu WE dotyczący składu Komitetu Regionów otrzymuje brzmienie:

„Liczbę członków Komitetu Regionów ustala się następująco:

 

 

ARTYKUŁ 14

Do Protokołu w sprawie Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego dołączonego do Traktatu WE wprowadza się niniejszym następujące zmiany:

1. W artykule 3 pomiędzy pozycją dotyczącą Belgii a pozycją dotyczącą Republiki Czeskiej dodaje się następującą pozycję:

„– Republika Bułgarii”

oraz pomiędzy pozycją dotyczącą Portugalii a pozycją dotyczącą Słowenii:

„– Rumunia,”

2. W artykule 4 ustęp 1 akapit pierwszy:

a) zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„1. Kapitał Banku wynosi 164 795 737 000 EUR subskrybowany przez Państwa Członkowskie w następująco”:

* Liczby podane dla Bułgarii i Rumunii mają charakter orientacyjny i są oparte na danych i 2003 roku opublikowanych przez Eurostat.”

b) pomiędzy pozycją dotyczącą Irlandii a pozycją dotyczącą Słowacji dodaje się następującą pozycję:

c) pomiędzy pozycją dotyczącą Słowenii a pozycją dotyczącą Litwy:

 

3. W artykule 11 ustęp 2 akapity pierwszy, drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

„2. Rada Dyrektorów składa się z dwudziestu ośmiu dyrektorów i osiemnastu zastępców.

Dyrektorów mianuje Rada Gubernatorów na okres pięciu lat; każde Państwo Członkowskie nominuje jednego dyrektora. Jeden jest nominowany również przez Komisję.

Zastępcy dyrektora są mianowani przez Radę Gubernatorów na okres pięciu lat w następujący sposób:

– dwóch zastępców wyznacza Republika Federalna Niemiec,

– dwóch zastępców wyznacza Republika Francuska,

– dwóch zastępców wyznacza Republika Włoska,

– dwóch zastępców wyznacza Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

– jednego zastępcę wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska,

– jednego zastępcę wyznaczającą za wspólnym porozumieniem Królestwo Belgii, Wielkie Księstwo Luksemburga i królestwo Niderlandów,

– dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Królestwo Danii, Republika Grecka, Irlandia i Rumunia,

– dwóch zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Estońska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Austrii, Republika Finlandii i Królestwo Szwecji,

– trzech zastępców wyznaczają za wspólnym porozumieniem Republika Bułgarii, Republika Czeska, Republika Cypryjska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka,

– jednego zastępcę wyznacza Komisja.”.

ARTYKUŁ 15

Artykuł 134 ustęp 2, akapit pierwszy Traktatu EWEA dotyczący składu Komitetu Naukowo-Technicznego otrzymuje brzmienie:

„2. Komitet składa się z czterdziestu jeden członków mianowanych przez Radę po konsultacji z Komisją.”

TYTUŁ II

POZOSTAŁE DOSTOSOWANIA

ARTYKUŁ 16

Artykuł 57 ustęp 1, ostatnie zdanie Traktatu WE otrzymuje brzmienie:

„W odniesieniu do ograniczeń istniejących na mocy prawa krajowego w Bułgarii, Estonii i na Węgrzech, odnośną datą jest 31 grudnia 1999 roku.”

ARTYKUŁ 17

Artykuł 299 ustęp 1 Traktatu WE otrzymuje brzmienie:

„1. Niniejszy Traktat stosuje się do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Irlandii, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.”

ARTYKUŁ 18

1. Artykuł 314 akapit drugi Traktatu WE otrzymuje brzmienie:

„Na mocy Traktatów o Przystąpieniu, teksty niniejszego Traktatu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są również autentyczne.”

2. Artykuł 225 drugi akapit 1 Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:

„Na mocy Traktatów o Przystąpieniu, teksty niniejszego Traktatu w językach angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są również autentyczne.”

3. Artykuł 53 drugi akapit Traktatu UE otrzymuje brzmienie:

„Na mocy Traktatów o Przystąpieniu, teksty niniejszego Traktatu w językach bułgarskim, czeskim, estońskim, fińskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim i węgierskim są również autentyczne.”

CZĘŚĆ TRZECIA

POSTANOWIENIA STAŁE

TYTUŁ I

DOSTOSOWANIA AKTÓW PRZYJĘTYCH PRZEZ INSTYTUCJE

ARTYKUŁ 19

Akty wymienione w Załączniku III do niniejszego Aktu dostosowuje się w sposób określony w tym Załączniku.

ARTYKUŁ 20

Dostosowania aktów wymienionych w Załączniku IV do niniejszego Aktu wymagane w związku z przystąpieniem zostaną dokonane zgodnie z wytycznymi określonymi w tym Załączniku.

TYTUŁ II

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

ARTYKUŁ 21

Środki wymienione w Załączniku V do niniejszego Aktu stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym Załączniku.

ARTYKUŁ 22

Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może wprowadzić dostosowania do postanowień niniejszego Aktu odnoszących się do wspólnej polityki rolnej, które mogą okazać się niezbędne w wyniku zmiany przepisów wspólnotowych.

CZĘŚĆ CZWARTA

POSTANOWIENIA TYMCZASOWE

TYTUŁ I

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE

ARTYKUŁ 23

Środki wymienione w Załącznikach VI i VII do niniejszego Aktu mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii na warunkach określonych w tych Załącznikach.

TYTUŁ II

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE

ARTYKUŁ 24

1. W drodze odstępstwa od maksymalnej liczby członków Parlamentu Europejskiego określonej w artykule 189 akapit drugi Traktatu WE i w artykule 107 akapit drugi Traktatu EWEA, liczba członków Parlamentu Europejskiego zostaje zwiększona w celu uwzględnienia przystąpienia Bułgarii i Rumunii o następującą liczbę członków z tych państw na okres od dnia przystąpienia do rozpoczęcia kadencji Parlamentu Europejskiego w latach 2009-2014.

 

2. Przed dniem 31 grudnia 2007 roku, Bułgaria i Rumunia przeprowadzą powszechne wybory bezpośrednie do Parlamentu Europejskiego, w których zgodnie z przepisami Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich³, zostaną wybrani członkowie Parlamentu Europejskiego w liczbie określonej w ustępie 1.

3. W drodze odstępstwa od artykułu 190 ustęp 1 Traktatu WE oraz artykułu 108 ustęp 1 Traktatu EWEA, jeżeli wybory zostaną przeprowadzone po dniu przystąpienia, na okres od dnia przystąpienia do dnia przeprowadzenia poszczególnych wyborów, określonych w ustępie 2, członkowie Parlamentu Europejskiego reprezentujący obywateli Bułgarii i Rumunii zostaną wyznaczeni przez parlamenty tych państw spośród członków tych parlamentów zgodnie z procedurą określoną przez każde z tych państw.

TYTUŁ III

POSTANOWIFNIA FINANSOWE

ARTYKUŁ 25

1. Od dnia przystąpienia Bułgaria i Rumunia dokonają wpłat następujących kwot odpowiadających ich udziałom w kapitale wpłacanym na kapitał subskrybowany określony w artykule 4 Statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego⁴:

 

Wkłady te zostaną wpłacone w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada na

31 maja 2007 roku, 31 maja 2008 roku, 31 maja 2009 roku, 30 listopada 2009 roku,

31 maja 2010 roku, 30 listopada 2010 roku, 31 maja 2011 roku oraz 30 listopada 2011 roku.

2. Bułgaria i Rumunia dokonają wpłaty w ośmiu równych ratach, których termin płatności przypada w dniach wskazanych w ustępie 1, przeznaczonej na kapitał zapasowy i rezerwy równoważne kapitałowi zapasowemu jak również na kwoty, które maja jeszcze zostać przeznaczone na kapitał zapasowy i rezerwy, obejmujące bilans rachunku zysków i strat na koniec miesiąca poprzedzającego przystąpienie, wykazane przez Bank w bilansie, kwot odpowiadających następującym udziałom procentowym w kapitale zapasowym i rezerwach⁵:

 

3. Kapitał i wpłaty określone w ustępach 1 i 2 są wnoszone przez Bułgarię i Rumunię w gotówce w euro, o ile, w drodze odstępstwa, Rada Gubernatorów jednomyślnie nie postanowi inaczej.

ARTYKUŁ 26

1. Bułgaria i Rumunia wpłacają następujące kwoty na rzecz Funduszu Badawczego Węgla i Stali, o którym mowa w decyzji 2002/234/EWWiS przedstawicieli rządów, Państw Członkowskich zebranych w Radzie, z dnia 27 lutego 2002 r. w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS oraz w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali⁶:

(w milionach EUR, według cen bieżących)

 

2. Wkłady do Funduszu Badawczego Węgla i Stali zostaną wniesione w czterech ratach, począwszy od roku 2009, płatnych w następujący sposób, w każdym przypadku pierwszego roboczego dnia pierwszego miesiąca każdego roku:

2009 : 15 %

2010 : 20 %

2011 : 30 %

2012 : 35 %.

ARTYKUŁ 27

1. Przetargi, zawieranie umów oraz dokonywanie płatności pomocy przedakcesyjnej na podstawie programu Phare⁷, programu Phare CBC⁸ oraz pomocy na podstawie Instrumentu Przejściowego określonego w artykule 31 są od dnia przystąpienia zarządzane przez agencje wdrażające w Bułgarii i Rumunii.

Kontrola uprzednia sprawowana przez Komisję nad przetargami i zawieraniem umów, zostanie zniesiona decyzją Komisji podjętą w tym celu, po przeprowadzeniu przez Komisję procedury akredytacyjnej oraz po pozytywnej ocenie Rozszerzonego Zdecentralizowanego Systemu Wdrażania (EDIS), zgodnie z kryteriami i warunkami określonymi w załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 1266/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie koordynacji pomocy dla państw ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w ramach strategu przedakcesyjnej i zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 3906/89⁹ oraz w artykule 164 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich¹⁰.

Jeżeli decyzja Komisji o zniesieniu kontroli uprzednich nie zostanie przyjęta przed dniem przystąpienia, wszelkie umowy podpisane między dniem przystąpienia a dniem, w którym zostaniepodjęta decyzja Komisji, nie kwalifikują się do pomocy przedakcesyjnej.

Jednakże wyjątkowo, jeżeli podjęcie decyzji przez Komisję o zniesieniu kontroli uprzednich zostanie opóźnione po dniu przystąpienia z powodów, których nie można przypisać władzom Bułgarii lub Rumunii, Komisja może przyjąć w należycie uzasadnionych przypadkach, iż umowy podpisane między dniem przystąpienia a dniem podjęcia decyzji przez Komisję kwalifikują się do otrzymania środków pomocy przedakcesyjnej, oraz kontynuować wdrażanie pomocy przedakcesyjnej przez ograniczony okres, podczas którego Komisja będzie sprawować uprzednią kontrolę nad przetargami i zawieraniem umów.

2. Do zobowiązań finansowych podjętych przed przystąpieniem, na mocy przedakcesyjnych Instrumentów Finansowych, o których mowa w ustępie 1, a także zobowiązań podjętych po przystąpieniu na podstawie Instrumentu Przejściowego określonego w artykule 31 w tym do zawarcia i rejestracji następnych zobowiązań indywidualnych i płatności, dokonanych po dniu przystąpienia, stosuje się zasady i przepisy dotyczące przedakcesyjnych instrumentów finansowania; zobowiązania te będą obciążać odpowiednie pozycje budżetowe, aż do dnia zamknięcia danych programów i projektów. Niezależnie od powyższego, procedury zamówień publicznych rozpoczęte po przystąpieniu zostaną przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi dyrektywami wspólnotowymi.

3. Ostatnie ustalanie programu pomocy przedakcesyjnej, o której mowa w ustępie 1, ma miejsce w ostatnim roku poprzedzającym przystąpienie. Umowy dotyczące działań podejmowanych na podstawie tych programów należy zawrzeć w ciągu kolejnych dwóch lat. Nie przedłuża się okresu zawierania umów. Wyjątkowo i w należycie uzasadnionych przypadkach, może zostać przyznane ograniczone przedłużenie tego okresu w celu realizacji umów.

Niezależnie od powyższego, fundusze przedakcesyjne przeznaczone na pokrycie kosztów administracyjnych, jak określono w ustępie 4, mogą być przydzielane w ciągu pierwszych dwóch lat po przystąpieniu. W przypadku kosztów audytu i oceny, fundusze przedakcesyjne mogą być przydzielane na okres do pięciu lat po przystąpieniu.

4. Aby zapewnić konieczne stopniowe wycofywanie przedakcesyjnych instrumentów finansowych, o których mowa w ustępie 1, jak również programu ISPA¹¹, Komisja może podjąć wszelkie właściwe środki zapewniające, iż niezbędna liczba pracowników zostanie utrzymana w Bułgarii i Rumunii przez okres nieprzekraczający dziewiętnastu miesięcy po dniu przystąpienia. W tym okresie, urzędnicy, członkowie personelu tymczasowego i kontraktowego powołani na stanowiska w Bułgarii i Rumunii przed przystąpieniem, którzy mają pozostać na stanowiskach w tych państwach po dniu przystąpienia, mają wyjątkowo prawo do takich samych warunków finansowych i materialnych jakie Komisja stosowała wobec nich przed przystąpieniem zgodnie z regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich i warunkami zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68¹². Wydatki administracyjne, w tym płace innych niezbędnych pracowników, pokrywane są z pozycji budżetowej „Stopniowe wycofywanie pomocy przedakcesyjnej dla nowych Państw Członkowskich” lub równoważnych w ramach odpowiednich pozycji budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich dotyczących rozszerzenia.

ARTYKUŁ 28

1. Środki, które w dniu przystąpienia były przedmiotem decyzji w sprawie przyznania pomocy na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1267/1999 ustanawiającego Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej, oraz których wdrożenie nie zostało zakończone przed tą datą, są uznawane za zatwierdzone przez Komisję na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1164/94 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiającego Fundusz Spójności¹³. Kwoty, które nadal należy przeznaczyć na wdrożenie tych środków są przydzielane na podstawie rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w dniu przystąpienia oraz zapisywane w działach odpowiadających temu rozporządzeniu w ramach budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich. O ile postanowienia ustępów 2-5 nie stanowią inaczej, przepisy dotyczące wdrażania środków zatwierdzonych zgodnie z tym rozporządzeniem mają zastosowanie do tych środków.

2. Każda procedura udzielania zamówienia publicznego związana ze środkiem, o którym mowa w ustępie 1, które w dniu przystąpienia było juz przedmiotem ogłoszenia o przetargu opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej stosowana jest zgodnie z zasadami określonymi w tym ogłoszeniu o przetargu. Jednakże nie stosuje się przepisów zawartych w artykule 165 rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich. Każda procedura udzielania zamówienia publicznego związana ze środkiem, o którym mowa w ustępie 1, które nie było jeszcze przedmiotem ogłoszenia o przetargu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej powinna być zgodna z postanowieniami Traktatów, aktami przyjętymi na ich podstawie oraz politykami wspólnotowymi, w tym politykami dotyczącymi ochrony środowiska, transportu, sieci transeuropejskich, konkurencji i udzielania zamówień publicznych.

3. Płatności dokonane przez Komisję w ramach środka określonego w ustępie 1 są zaksięgowane do najwcześniejszych otwartych zobowiązań dokonanych w pierwszej kolejności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1267/1999, a następnie stosownie do obowiązującego rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności.

4. Dla środków wymienionych w ustępie 1 stosuje się zasady regulujące kwalifikację wydatków zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1267/1999, poza należycie uzasadnionymi przypadkami, gdy decyzję podejmuje Komisja na wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

5. Komisja może podjąć decyzję, w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach, zezwalającą na szczególne wyjątki od przepisów które mają zastosowanie do środków określonych w ustępie 1 na podstawie rozporządzenia odnoszącego się do Funduszu Spójności obowiązującego w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 29

W przypadku, gdy okres wieloletnich zobowiązań w ramach programu SAPARD¹⁴, związanych z zalesianiem gruntów rolnych, wsparciem dla tworzenia grup producentów lub systemów rolno-środowiskowych, wykracza poza ostateczny dopuszczalny termin płatności w ramach programu SAPARD, nieuregulowane zobowiązania zostaną pokryte w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013. Jeżeli w tym zakresie będą konieczne szczególne środki przejściowe, przyjmowane są one zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych¹⁵.

ARTYKUŁ 30

1. Bułgaria po ostatecznym zamknięciu, zgodnie ze zobowiązaniami, przed rokiem 2003 jednostek 1 i 2 elektrowni jądrowej w Kozłoduju, przeznaczonych do późniejszej likwidacji, zobowiązuje się do ostatecznego zamknięcia jednostek 3 i 4 tej elektrowni w 2006 roku oraz późniejszej likwidacji tych jednostek.

2. W latach 2007-2009, Wspólnota dostarczy Bułgarii pomoc finansową na wsparcie jej wysiłków likwidacyjnych i przezwyciężenie konsekwencji zamknięcia i likwidacji jednostek 1-4 elektrowni jądrowej w Kozłoduju.

Pomoc obejmuje między innymi: środki wspierające likwidację jednostek 1-4 elektrowni jądrowej w Kozłoduju; środki w dziedzinie ochrony środowiska zgodne z dorobkiem; środki na modernizację produkcji, przesyłu i dystrybucji energii konwencjonalnej w Bułgarii; środki mające na celu podniesienie sprawności energetycznej, zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii i poprawienie bezpieczeństwa dostaw energii.

Pomoc zagwarantowana na lata 2007-2009, wynosi 210 milionów EUR (według cen z roku 2004) i zostanie przekazana w równych transzach rocznych w wysokości 70 milionów EUR (według cen z roku 2004).

Pomoc lub jej część może być udostępniona jako układ Wspólnoty do Międzynarodowego Funduszu Wspierania Likwidacji Elektrowni Kozłoduj, zarządzanego przez Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju.

3. Komisja może przyjąć przepisy dotyczące wdrażania pomocy, o której mowa w ustępie 2. Przepisy te zostaną przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji¹⁶. W tym celu Komisja będzie wspierana przez komitet. Zastosowanie znajdują artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres, o którym mowa w artykule 4 ustęp 3 decyzji 1999/468/WE wynosi sześć tygodni. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

ARTYKUŁ 31

1. W pierwszym roku po przystąpieniu, Unia przekazuje na rzecz Bułgarii i Rumunii tymczasową pomoc finansową (zwaną dalej „Instrumentem Przejściowym”), mającą na celu rozwój i wzmocnienie potencjału administracyjnego i sądowniczego w celu wprowadzenia w życie i egzekwowania prawa wspólnotowego, jak również rozwijania wymiany dobrych praktyk. Pomoc ta zapewnia finansowanie projektów w zakresie rozwoju instytucjonalnego oraz pomocniczych mniejszych inwestycji.

2. Pomoc ma na celu zaspokojenie ciągłej potrzeby wzmacniania potencjału instytucjonalnego w niektórych dziedzinach poprzez działania, które nie mogą być finansowane w ramach funduszy strukturalnych lub funduszy dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

3. Dla projektów współpracy bliźniaczej pomiędzy organami administracji publicznej mających na celu rozwój instytucjonalny nadal ma zastosowanie procedura zaproszenia do składania wniosków poprzez sieć punktów kontaktowych w Państwach Członkowskich, ustanowiona w ramach umów ramowych z Państwami Członkowskimi do celów pomocy przedakcesyjnej.

Środki przydzielone w ramach Instrumentu Przejściowego dla Bułgarii i Rumunii wynoszą, w pierwszym roku po przystąpieniu, według cen z roku 2004, 82 miliony EUR z przeznaczeniem na działania wynikające z priorytetów krajowych i horyzontalnych. Środki te zatwierdza organ budżetowy w ramach limitów perspektywy finansowej.

4. Decyzje dotyczące przyznania pomocy na podstawie Instrumentu Przejściowego są podejmowane, a przyznana pomoc jest wdrażana zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3906/89 w sprawie pomocy gospodarczej dla niektórych państw Europy Środkowej i Wschodniej.

ARTYKUŁ 32

1. Niniejszym tworzy się instrument przepływu środków pieniężnych i instrument finansowy Schengen jako tymczasowy instrument pomocy dla Bułgarii i Rumunii, miedzy dniem przystąpienia a końcem 2009 roku w celu finansowania działań na nowych granicach zewnętrznych Unii służących wprowadzeniu w życie dorobku Schengen oraz kontroli na granicach zewnętrznych, a także w celu usprawnienia przepływu środków pieniężnych w budżetach krajowych.

2. W latach 2007-2009 Bułgaria i Rumunia będą miały dostęp do następujących kwot (według cen z roku 2004) w formie płatności zryczałtowanych na podstawie tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen.

 

3. Co najmniej 50 % środków przydzielonych dla każdego państwa na podstawie tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen wykorzystuje się w celu wsparcia Bułgarii i Rumunii w wypełnianiu ich obowiązku finansowania działań na nowych granicach zewnętrznych Unii wprowadzających w życie dorobek Schengen oraz w celu wsparcia kontroli na granicach zewnętrznych.

4. Jedna dwunasta każdej kwoty rocznej jest wypłacana na rzecz Bułgarii i Rumunii pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca odpowiedniego roku. Zryczałtowane płatności zostaną wykorzystane w ciągu trzech lat od otrzymania pierwszej płatności. Bułgaria i Rumunia przedłożą, nie później niż sześć miesięcy po zakończeniu tego trzyletniego okresu, obszerne sprawozdanie z ostatecznego wykonania płatności zryczałtowanych na podstawie części tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych dotyczącej Schengen i instrumentu finansowego Schengen wraz oświadczeniem zawierającym uzasadnienie takich wydatków. Wszelkie niewykorzystane lub nieuzasadnione wydatki zostaną zwrócone Komisji.

5. Komisja może przyjąć wszelkie przepisy techniczne niezbędne dla funkcjonowania tymczasowego instrumentu przepływu środków pieniężnych i instrumentu finansowego Schengen.

ARTYKUŁ 33

1. Bez uszczerbku dla przyszłych decyzji dotyczących polityki w tym zakresie, ogólne środki przydzielone na działania strukturalne, które mają być udostępnione Bułgarii Rumunii w ciągu trzy letniego okresu 2007-2009, są następujące:

 

2. W ciągu trzyletniego okresu 2007-2009, zakres i charakter interwencji w ramach tych ustalonych kopert dla danego kraju są określane na podstawie przepisów mających w tym czasie zastosowanie do wydatków na działania strukturalne.

ARTYKUŁ 34

1. Oprócz przepisów dotyczących rozwoju obszarów wiejskich obowiązujących w dniu przystąpienia, postanowienia określone w sekcjach I-III Załącznika VIII mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii w latach 2007-2009, a szczególne postanowienia finansowe określone w sekcji IV Załącznika VIII mają zastosowanie w całym okresie programowania w latach 2007-2013.

2. Bez uszczerbku dla przyszłych decyzji dotyczących polityki tym zakresie, środki przydzielone z EFOGR, Sekcja Gwarancji, na rozwój obszarów wiejskich w Bułgarii i Rumunii w ciągu trzyletniego okresu 2007-2009 wynoszą 3 041 EUR (według cen z roku 2004).

3. Zgodnie z procedurą określoną w artykule 50 ustęp 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999, w razie konieczności, przyjmuje się przepisy wykonawcze w celu stosowania postanowień Załącznika VIII.

4. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim, wprowadza wszelkie dostosowania postanowień Załącznika VIII tam, gdzie to konieczne, w celu zapewnienia spójności z przepisami dotyczącymi rozwoju obszarów wiejskich.

ARTYKUŁ 35

Co roku, w ramach dostosowań technicznych do perspektywy finansowej, Komisja dostosowuje wysokość kwot określonych w artykułach 30, 31, 32, 33 i 34 zgodnie ze zmianami cen.

TYTUŁ IV

POZOSTAŁE POSTANOWIENIA

ARTYKUŁ 36

1. Jeżeli przed końcem trzyletniego okresu następującego po przystąpieniu pojawią się trudności, które są poważne i mogą utrzymywać się w jakimkolwiek sektorze gospodarki, lub mogą spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej danego obszaru, Bułgaria lub Rumunia może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w celu naprawienia sytuacji i dostosowania danego sektora do gospodarki rynku wewnętrznego.

W takich samych okolicznościach każde z obecnych Państw Członkowskich może zwrócić się o zezwolenie na podjęcie środków ochronnych w stosunku do Bułgarii lub Rumunii, lub do obydwu tych państw.

2. Na wniosek zainteresowanego państwa, Komisja w ramach procedury nadzwyczajnej, określa środki ochronne, które uważa za niezbędne, wskazując warunki i zasady ich wprowadzenia w życie.

W razie poważnych trudności gospodarczych i na wyraźny wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego, Komisja podejmuje działania w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku wraz z odpowiednimi informacjami uzasadniającymi ten wniosek. Środki podjęte w ramach powyższej procedury stosuje się ze skutkiem natychmiastowym, biorąc pod uwagę interesy wszystkich zainteresowanych stron; nie mogą one pociągać za sobą konieczności przeprowadzania kontroli granicznych.

3. Środki dopuszczone na mocy ustępu 2 mogą obejmować odstępstwa od reguł zwanych w Traktacie WE, a także w niniejszym Akcie, w takim zakresie i na takie okresy, jakie są absolutnie niezbędne do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1. Pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

ARTYKUŁ 37

Jeżeli Bułgaria lub Rumunia nie wykona zobowiązań podjętych w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia powodując poważne naruszenie funkcjonowania rynku wewnętrznego, włączając w to jakiekolwiek zobowiązania we wszystkich politykach sektorowych dotyczących działalności gospodarczej o skutku transgranicznym lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takiego naruszenia, Komisja może, do końca najwyżej trzyletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy podjąć odpowiednie środki.

Środki powinny być proporcjonalne, a pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w możliwie najmniejszy sposób zakłócają funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a w stosownych przypadkach, pierwszeństwo przyznaje się istniejącym sektorowym mechanizmom ochronnym. Takie środki ochronne nie mogą stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytych ograniczeń w handlu między Państwami Członkowskimi. Klauzula ochronna może mieć zastosowanie także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania a przyjęte środki wchodzą w życie od dnia przystąpienia, o ile nie przewidują one późniejszego terminu. Środki te utrzymuje się nie dłużej niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku zostaną one zniesione w momencie zrealizowania odpowiedniego zobowiązania. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu określonego w akapicie pierwszym, tak długo jak odpowiednie zobowiązana nie będą wykonane. W związku z postępami poczynionymi przez dane nowe Państwo Członkowskie w wykonywaniu swoich zobowiązań, Komisja może odpowiednio dostosować środki. W odpowiednim czasie przed uchyleniem środków ochronnych, Komisja powiadamia Radę i uwzględnia w pełni wszelkie uwagi poczynione przez Radę w tym zakresie.

ARTYKUŁ 38

Jeżeli w Bułgarii lub Rumunii wystąpią poważne braki lub bezpośrednie ryzyko wystąpienia takich braków w transpozycji, we wprowadzaniu w życie lub w stosowaniu decyzji ramowych lub jakichkolwiek innych odpowiednich zobowiązań, instrumentów współpracy i decyzji odnoszących się do wzajemnego uznawania w obszarze prawa karnego – zgodnie z tytułem VI Traktatu WE oraz z dyrektywami i rozporządzeniami odnoszącymi się do wzajemnego uznawania w sprawach cywilnych na mocy tytułu IV Traktatu WE – Komisja może podjąć odpowiednie środki, wskazując warunki i zasady, na jakich będą one wprowadzane w życie, do końca najwyżej trzyletniego okresu następującego po dniu przystąpienia, na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi.

Środki te mogą przyjąć postać czasowego zawieszenia stosowania odpowiednich przepisów i decyzji w stosunkach między Bułgarią lub Rumunią a innym Państwem Członkowskim lub Państwami Członkowskimi, bez uszczerbku dla kontynuacji ścisłej współpracy sądowej. Klauzula ochronna może mieć zastosowanie także przed dniem przystąpienia na podstawie wyników monitorowania a przyjęte środki wchodzą w życie od dnia przystąpienia, o ile nie przewidują one późniejszego terminu. Środki te utrzymuje się nie dłużej, niż jest to absolutnie niezbędne, a w każdym przypadku, zostaną one zniesione w momencie uzupełnienia braków. Mogą one jednak być stosowane po upływie okresu określonego w akapicie pierwszym, tak długo jak utrzymują się te braki. W związku z postępami poczynionymi przez zainteresowane nowe Państwo Członkowskie w uzupełnianiu braków, Komisja może odpowiednio dostosować środki, po przeprowadzeniu konsultacji z Państwami Członkowskimi. W odpowiednim czasie przed uchyleniem środków ochronnych, Komisja powiadamia Radę i uwzględnia w pełni wszelkie uwagi poczynione przez Radę w tym zakresie.

ARTYKUŁ 39

1. Jeżeli na podstawie stałego monitorowania przez Komisję zobowiązań podjętych przez Bułgarię lub Rumunię w ramach negocjacji w sprawie przystąpienia, a w szczególności sprawozdań Komisji w zakresie monitorowania, istnieją przekonujące dowody, że stan przygotowań do przyjęcia i wprowadzenia w życie dorobku w Bułgarii lub Rumunii jest taki, iż występuje poważne ryzyko, że którekolwiek z tych państw jest w sposób oczywisty nieprzygotowane, aby spełnić wymagania związane z członkostwem do dnia przystąpienia wyznaczonego na 1 stycznia 2007 roku w wielu istotnych obszarach, Rada może, stanowiąc jednomyślnie na podstawie zalecenia Komisji, podjąć decyzję, że data przystąpienia tego państwa zostanie przesunięta na dzień 1 stycznia 2008 roku.

2. Niezależnie od postanowień ustępu 1, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji, podjąć decyzję, o której mowa w ustępie 1 w odniesieniu do Rumunii, jeżeli zauważono poważne braki w wypełnianiu przez Rumunię jednego lub kilku zobowiązań i wymogów wymienionych w Załączniku IX, punkt 1.

3. Niezależnie od postanowień ustępu 1 oraz bez uszczerbku dla artykułu 3, Rada może, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji oraz po szczegółowej ocenie dotyczącej postępów poczynionych przez Rumunię w dziedzinie polityki konkurencji, przeprowadzonej jesienią 2005 roku, podjąć decyzję wspomnianą w ustępie 1 w odniesieniu do Rumunii, jeżeli zauważono poważne braki w wypełnianiu przez Rumunię zobowiązań podjętych na podstawie Układu Europejskiego¹⁷ lub jednego, albo większej liczby zobowiązań i wymogów wymienionych w Załączniku IX, punkt II.

4. W przypadku podjęcia decyzji na podstawie ustępu 1, 2 lub 3, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną natychmiast podejmuje decyzję dotyczącą dostosowań w niniejszym Akcie oraz Załącznikach i Dodatkach do niego, które mogą okazać się konieczne w związku z decyzją o przesunięciu daty przystąpienia.

ARTYKUŁ 40

W celu uniknięcia zakłócenia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego, stosowanie przepisów krajowych Bułgarii i Rumunii w trakcie okresów przejściowych określonych w Załącznikach VI i VII nie może prowadzić do wprowadzenia kontroli granicznych pomiędzy Państwami Członkowskimi.

ARTYKUŁ 41

Jeżeli dla ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w Bułgarii i Rumunii na system wynikający z zastosowania wspólnej polityki rolnej na warunkach określonych w niniejszym Akcie, niezbędne są środki przejściowe, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą, o której mowa w artykule 25 ustęp 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż¹⁸ – lub w stosownych przypadkach – z procedurą, o której mowa w odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych lub też zgodnie z odpowiednią procedurą określoną w mających zastosowanie przepisach. Środki przejściowe, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być przyjmowane przez okres trzech lat od daty przystąpienia, a ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim może przedłużyć ten okres.

Środki przejściowe odnoszące się do wprowadzania w życie instrumentów dotyczących wspólnej polityki rolnej nie wymienione w mniejszym Akcie, które są niezbędne w wyniku przystąpienia, zostaną przyjęte przed dniem przystąpienia przez Radę stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji lub w przypadku, gdy wpływają na instrumenty początkowo przyjęte przez Komisję, zostaną one przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą wymaganą dla przyjęcia takich instrumentów.

ARTYKUŁ 42

Jeżeli środki przejściowe są niezbędne do ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w nowych Państwach Członkowskich na system wynikający z zastosowania wspólnotowych przepisów weterynaryjnych, fitosanitarnych i w zakresie bezpieczeństwa żywności, Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z właściwą procedurą określoną w mających zastosowanie przepisach. Powyższe środki są podejmowane przez okres trzech lat następujących po dacie przystąpienia i ich stosowanie jest ograniczone do tego okresu.

CZĘŚĆ PIĄTA

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WPROWADZANIA W ŻYCIE NINIEJSZEGO AKTU

TYTUŁ I

POWOŁYWANIE INSTYTUCJI I ORGANÓW

ARTYKUŁ 43

Parlament Europejski dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

ARTYKUŁ 44

Rada dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

ARTYKUŁ 45

Z dniem przystąpienia, do Komisji zostanie mianowany obywatel każdego nowego Państwa Członkowskiego. Nowych członków Komisji mianuje Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, we wspólnym porozumieniu z przewodniczącym Komisji, po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 46

1. Do Trybunału Sprawiedliwości mianuje się dwóch sędziów oraz dwóch sędziów mianuje się do Sądu Pierwszej Instancji.

2. Mandat jednego z sędziów Trybunału Sprawiedliwości mianowanych zgodnie z ustępem 1 wygasa w dniu 6 października 2009 roku Sędzia ten zostanie wybrany w drodze losowania. Mandat drugiego sędziego wygasa w dniu 6 października 2012 roku.

Mandat jednego z sędziów Sądu Pierwszej Instancji mianowanych zgodnie z ustępem 1 wygasa w dniu 31 sierpnia 2007 roku Sędzia ten zostanie wybrany w drodze losowania. Mandat drugiego sędziego wygasa w dniu 31 sierpnia 2010 roku.

3. Trybunał Sprawiedliwości dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Sąd Pierwszej Instancji, w porozumieniu z Trybunałem Sprawiedliwości, dokona zmian swojego regulaminu, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie.

Zmienione regulaminy wymagają zatwierdzenia przez Radę, stanowiącą większością kwalifikowaną.

4. W sprawach zawisłych przed Trybunałem lub Sądem Pierwszej Instancji w dniu przystąpienia, w których postępowanie ustne rozpoczęło się przed tym dniem, pełny skład Trybunału i Sądu oraz skład izb są takie, jak przed dniem przystąpienia oraz w sprawach tych stosowane są regulaminy obowiązujące w dniu poprzedzającym dzień przystąpienia.

ARTYKUŁ 47

Trybunał Obrachunkowy zostaje powiększony przez mianowanie dwóch dodatkowych członków na sześcioletnią kadencję.

ARTYKUŁ 48

Komitet Ekonomiczno-Społeczny zostaje powiększony przez mianowanie 27 członków reprezentujących różne grupy gospodarcze i społeczne w ramach zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego w Bułgarii i Rumunii. Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 49

Komitet Regionów zostaje powiększony przez mianowanie 27 członków reprezentujących instytucje regionalne i lokalne w Bułgarii i Rumunii, posiadających mandat wyborczy organów regionalnych lub lokalnych bądź odpowiedzialnych politycznie przed wybranym zgromadzeniem. Mandaty członków mianowanych w ten sposób wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 50

Dostosowania w zasadach dotyczących komitetów ustanowionych przez Traktaty założycielskie oraz w ich regulaminach, które są niezbędne z uwagi na przystąpienie, wprowadza się możliwie najszybciej po przystąpieniu.

ARTYKUŁ 51

1. Nowi członkowie komitetów, grup lub innych organów, utworzonych na podstawie Traktatów lub aktu instytucji, są mianowani na warunkach i zgodnie z procedurami mianowania członków tych komitetów, grup lub innych organów. Mandaty nowo mianowanych członków wygasają w tym samym czasie co mandaty członków sprawujących tę funkcję w dniu przystąpienia.

2. Skład komitetów lub grup utworzonych na podstawie Traktatów lub aktu instytucji, których liczba członków jest stała niezależnie od liczby Państw Członkowskich zostaje całkowicie odnowiony w dniu przystąpienia, chyba że mandaty obecnych członków wygasają w ciągu jednego roku od dnia przystąpienia.

TYTUŁ II

STOSOWANIE AKTÓW INSTYTUCJI

ARTYKUŁ 52

Od dnia przystąpienia Bułgaria i Rumunia są uznawane za adresatów dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 249 Traktatu WE i artykułu 161 Traktatu EWEA, o ile takie dyrektywy i decyzje zostały skierowane do wszystkich obecnych Państw Członkowskich. Z wyjątkiem dyrektyw i decyzji, które weszły w życie zgodnie z artykułem 254 ustępy 1 i 2 Traktatu WE, uznaje się, że Bułgarii i Rumunii notyfikowano takie dyrektywy i decyzje w dniu przystąpienia.

ARTYKUŁ 53

1. Bułgaria i Rumunia wprowadzają w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przystąpienia, zgodności z przepisami dyrektyw i decyzji w rozumieniu artykułu 249 Traktatu WE i artykułu 161 Traktatu EWEA, chyba że w niniejszym Akcie przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia przystąpienia lub, w stosownych przypadkach, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Akcie.

2. W zakresie, w jakim zmiany w dyrektywach u rozumieniu artykułu 249 Traktatu WE i artykułu 161 Traktatu EWEA wprowadzone niniejszym Aktem wymagają wprowadzenia zmian w przepisach ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych obecnych Państw Członkowskich, państwa te wprowadzą w życie środki niezbędne do osiągnięcia, od dnia przystąpienia, zgodności ze zmienionymi dyrektywami, chyba że w niniejszym Akcie przewidziano inny termin. Informują one Komisję o tych środkach najpóźniej do dnia przystąpienia lub, w stosownych przypadkach, w terminie przewidzianym w tym celu w niniejszym Akcie.

ARTYKUŁ 54

Przepisy ustawowe wykonawcze lub administracyjne służące zapewnieniu na terytorium Bułgarii i Rumunii ochrony zdrowia pracowników i społeczeństwa przed zagrożeniem wynikającym z promieniowania jonizującego są, zgodnie z artykułem 33 Traktatu EWEA, przekazywane Komisji przez te państwa w terminie trzech miesięcy od dnia przystąpienia.

ARTYKUŁ 55

Na właściwie uzasadniony wniosek przedłożony przez Bułgarię lub Rumunię Komisji nie później niż w dniu przystąpienia, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, a w przypadku gdy dany akt został przyjęty przez Komisję, Komisja, może podjąć środki przewidujące czasowe odstępstwa od aktów instytucji przyjętych między dniem 1 października 2004 roku a dniem przystąpienia. Środki są przyjmowane zgodnie z zasadami głosowania obowiązującymi przy przyjmowania aktu, w stosunku do którego wnioskuje się o czasowe odstępstwo. W przypadku gdy odstępstwa takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

ARTYKUŁ 56

W przypadku, gdy akty instytucji przyjęte przed dniem przystąpienia wymagają dostosowań w związku z przystąpieniem, a niezbędne dostosowania nie zostały przewidziane w niniejszym akcie lub jego Załącznikach, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, a w przypadku, gdy dany akt został przyjęty przez komisję, Komisja, przyjmuje w tym celu niezbędne akty. W przypadku gdy dostosowania takie zostaną przyjęte po dniu przystąpienia, mogą być one stosowane od dnia przystąpienia.

ARTYKUŁ 57

O ile me przewidziano inaczej, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji przyjmuje niezbędne środki w celu wprowadzenia w życie postanowień niniejszego Aktu.

ARTYKUŁ 58

Teksu aktów instytucji i Europejskiego Banku Centralnego przyjęte przed dniem przystąpienia i sporządzone przez Radę, Komisję lub Europejski Bank Centralny w językach bułgarskim i rumuńskim, od dnia przystąpienia są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty sporządzone w obecnych językach urzędowych. Zostaną one opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jeśli teksty w obecnych językach były w ten sposób opublikowane.

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

ARTYKUŁ 59

Załączniki I do IX i dodatki do nich stanowią integralną część niniejszego Aktu.

ARTYKUŁ 60

Rząd Republiki Włoskiej przekaże rządom Republiki Bułgarii i Rumunii uwierzytelnione kopie Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, jak również traktatów je zmieniających lub uzupełniających w tym Traktatu dotyczącego przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Greckiej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim.

Teksty tych traktatów sporządzone w językach bułgarskim i rumuńskim są załączone do niniejszego Aktu. Teksty te są autentyczne na takich samych warunkach jak teksty traktatów, o których mowa w pierwszym akapicie, sporządzone w obecnych językach.

ARTYKUŁ 61

Uwierzytelnione kopie umów międzynarodowych złożonych w archiwum Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej zostaną przekazane rządom Republiki Bułgarii i Rumunii przez Sekretarza Generalnego.

 

¹ Dz. U. L 317z 15. 12. 2000, str. 3.

² Dz. U. L 1 z 3. 1. 1994, str. 3.

³ Dz. U. L 278 z 8.10.1976, str. 5. Akt ostatnio zmieniony dyrektywą Rady 2002/772/WE, Euratom (Dz. U. L 283 z 21.10.2002 str. 1).

⁴ Podane liczby mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 r. opublikowanych przez Eurostat.

⁵ Podane liczby mają charakter orientacyjny i są oparte na danych z 2003 r. opublikowanych przez Eurostat.

⁶ Dz. U. L 79 z 22.3.2002, str. 42.

⁷ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3906/89 z dnia 18 grudnia 1989 r. w sprawie pomocy gospodarczej dla niektórych państw Europy Środkowej i Wschodniej (Dz. U. L 375 z 23.12.1989, str. 11). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 769/2004 (Dz. U. L 123 z 27.4.2004 str. 1).

⁸ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2760/98 z dnia 18 grudnia 1998 r. dotyczące wykonania programu współpracy transgranicznej w ramach programu PHARE (Dz. U. L 345 7 19.12.1998, str. 49). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1822/2003 (Dz. U. L 267 z 17.10.2003, str. 9).

⁹ Dz. U. L 161 z 26.6.1999, str. 68.

¹⁰ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25.6.2002 r. (Dz. U. L 248 z 16.9.2002, str. 1).

¹¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1267/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające Instrument Przedakcesyinej Polityki Strukturalnej (Dz. U. L 161 z 26 9 1999, str. 73). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 769/2004 (Dz. U. L 123 z 27.4.2004, str. 123).

¹² Dz. U. L 56 z 4.3.1968, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 723/2004 (Dz. U. L 124 z 27.4.2004, str. 1).

¹³ Dz. U. L 130 z 25.5.1994. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz. U. L 236 z 23.9.2003, str. 33).

¹⁴ Rozporządzenie (WE) nr 1268/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie wspólnotowych środków pomocowych na rzecz działań przedakcesyjnych w dziedzinie rolnictwa oraz rozwoju obszarów wiejskich w państwach Europy Środkowej i Wschodniej ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w okresie przedakcesyjnym (Dz. U. L 161 z 26.6.1999, str. 87). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2008/2004 (Dz. U. L 349 z 25.11.2004 str. 12).

¹⁵ Dz. U. L 161 z 26.6.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r. (Dz. U. L 236 z 23.9.2003 str. 33).

¹⁶ Dz. U. L 184 z 17.7.1999, str.23.

¹⁷ Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rumunią, z drugiej strony (Dz. U. L 357 z 31.12.1994, str. 2).

¹⁸ Dz. U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

ZAŁĄCZNIK I

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK II

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK III

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK IV

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK V

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK VI

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK VII

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK VIII

Wyświetl załącznik

ZAŁĄCZNIK IX

Wyświetl załącznik

AKT KOŃCOWY

I. TEKST AKTU KOŃCOWEGO

1. Pełnomocnicy:

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA BELGÓW,

REPUBLIKI BUŁGARII,

PREZYDENTA REPUBLIKI CZESKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ DANII,

PREZYDENTA REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENTA REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLA HISZPANII,

PREZYDENTA REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENTA IRLANDII,

PREZYDENTA REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI LITEWSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKIEJ WYSOKOŚCI WIELKIEGO KSIĘCIA LUKSEMBURGA,

PREZYDENTA REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,

PREZYDENTA MALTY,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ NIDERLANDÓW,

PREZYDENTA FEDERALNEGO REPUBLIKI AUSTRII,

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

PREZYDENTA RUMUNII,

PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWENII,

PREZYDENTA REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,

PREZYDENTA REPUBLIKI FINLANDII,

RZĄDU KRÓLESTWA SZWECJI,

JEJ KRÓLEWSKIEJ MOŚCI KRÓLOWEJ ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ

Zebrani w Luksemburgu, dnia dwudziestego piątego kwietnia roku dwutysięcznego piątego z okazji podpisania Traktatu między Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Bułgarii oraz Rumunią dotyczącego przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

Potwierdzili, iż następujące teksty zostały sporządzone i przyjęte w ramach Konferencji między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Bułgarii i Rumunią dotyczącej przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej:

I. Traktat między Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej) a Republiką Bułgarii oraz Rumunią dotyczący przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (zwany „Traktatem Akcesyjnym");

II. teksty Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy w językach bułgarskim i rumuńskim;

III. Protokół dotyczący warunków i uzgodnień w sprawie przyjęcia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (zwany dalej „Protokołem dotyczącym przystąpienia");

IV. teksty wyszczególnione poniżej, które są dołączone do Protokołu dotyczącego przystąpienia:

 

B. teksty Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej wraz z traktatami zmieniającymi lub uzupełniającymi w języku bułgarskim i rumuńskim

V. Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (zwany dalej „Aktem Przystąpienia");

VI. teksty wyszczególnione poniżej, które są dołączone do Aktu Przystąpienia:

 

B. teksty Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, wraz z traktatami zmieniającymi lub uzupełniającymi, w tym Traktatu dotyczącego przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Greckiej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz Traktatu dotyczącego przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w językach bułgarskim i rumuńskim.

2. Wysokie Umawiające się Strony osiągnęły porozumienie polityczne co do szeregu dostosowań aktów przyjętych przez instytucje, wymaganych w związku z przystąpieniem i wzywają Radę i Komisję do przyjęcia tych dostosowań przed przystąpieniem zgodnie z artykułem 56 Protokołu dotyczącego przystąpienia, lub, zależnie od okoliczności, zgodnie z artykułem 56 Aktu Przystąpienia, jak określono w artykule 4 ustęp 3 Traktatu Akcesyjnego, w razie potrzeby, po uzupełnieniu i aktualizacji celem uwzględnienia zmian w prawie Unii.

3. Wysokie Umawiające się Strony zobowiązują się przekazać Komisji oraz sobie wzajemnie wszelkie niezbędne informacje wymagane do stosowania Protokołu dotyczącego przystąpienia lub, zależnie od okoliczności, Aktu Przystąpienia. Tam gdzie jest to konieczne, informacje przekazuje się w odpowiednim czasie przed dniem przystąpienia w celu umożliwienia pełnego stosowania Protokołu dotyczącego przystąpienia lub, zależnie od okoliczności, Aktu Przystąpienia od dnia przystąpienia, w szczególności w odniesieniu do funkcjonowania rynku wewnętrznego. W związku z tym pierwszorzędne znaczenie ma wcześniejsze powiadomienie o środkach przyjętych przez Bułgarię i Rumunię na podstawie artykułu 53 Protokołu dotyczącego przystąpienia lub, zależnie od okoliczności, na podstawie artykułu 53 Aktu Przystąpienia. Komisja może poinformować Republikę Bułgarii i Rumunię o okresie, jaki uznaje za właściwy do otrzymywania lub przekazywania szczególnych informacji. Do dnia podpisania, Umawiającym się Stronom dostarczono wykaz ustanawiający obowiązki informacyjne w dziedzinie weterynarii.

4. Pełnomocnicy przyjmują do wiadomości następujące deklaracje, które zostały sporządzone i dołączone do niniejszego Aktu końcowego:

A. Wspólne deklaracje obecnych Państw Członkowskich

1. Wspólna deklaracja w sprawie swobodnego przepływu pracowników: Bułgaria

2. Wspólna deklaracja w sprawie roślin strączkowych: Bułgaria

3. Wspólna deklaracja w sprawie swobodnego przepływu pracowników: Rumunia

4. Wspólna deklaracja w sprawie rozwoju obszarów wiejskich: Bułgaria i Rumunia

B. Wspólna deklaracja obecnych Państw Członkowskich i Komisji

5. Wspólna deklaracja w sprawie przygotowań Bułgarii i Rumunii do przystąpienia

C. Wspólna deklaracja niektórych obecnych Państw Członkowskich

6. Wspólna deklaracja Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Austrii w sprawie swobodnego przepływu pracowników: Bułgaria i Rumunia

D. Deklaracja Republiki Bułgarii

7. Deklaracja Republiki Bułgarii w sprawie używania cyrylicy w Unii Europejskiej

5. Pełnomocnicy przyjmują do wiadomości wymianę listów między Unią Europejską a Republiką Bułgarii oraz Rumunią w sprawie procedury informowania i konsultacji w celu przyjęcia pewnych decyzji i innych środków podejmowanych w okresie poprzedzającym przystąpienie, która jest załączona do niniejszego Aktu końcowego.

II. DEKLARACJE

A. WSPÓLNE DEKLARACJE OBECNYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

1. WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE SWOBODNEGO PRZEPŁYWU PRACOWNIKÓW: BUŁGARIA

Unia Europejska podkreśla znaczenie zróżnicowanego podejścia i elastyczności jako elementów zawartych w uzgodnieniach dotyczących swobodnego przepływu pracowników. Państwa Członkowskie będą dążyć do przyznania obywatelom bułgarskim większego dostępu do swoich rynków pracy na mocy przepisów krajowych, mając na uwadze przyspieszenie procesu zbliżania przepisów do dorobku. W konsekwencji, możliwości zatrudnienia obywateli bułgarskich w Unii Europejskiej powinny ulec znacznej poprawie po przystąpieniu Bułgarii. Ponadto Państwa Członkowskie UE jak najlepiej wykorzystają proponowane uzgodnienia, tak aby jak najszybciej zapewnić pełne stosowanie dorobku w zakresie swobodnego przepływu pracowników.

2. WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ROŚLIN STRĄCZKOWYCH: BUŁGARIA

W odniesieniu do roślin strączkowych uwzględniono obszar o powierzchni 18 047 ha do celów obliczenia pułapu krajowego dla Bułgarii w załączniku VIIIA do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r (Dz. U. L 270 z 21.10.2003, str. 1)

3. WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE SWOBODNEGO PRZEPŁYWU PRACOWNIKÓW: RUMUNIA

Unia Europejska podkreśla znaczenie zróżnicowanego podejścia i elastyczności jako elementów zawartych w uzgodnieniach dotyczących swobodnego przepływu pracowników. Państwa Członkowskie będą dążyć do przyznania obywatelom rumuńskim większego dostępu do swoich rynków pracy na mocy przepisów krajowych, mając na uwadze przyspieszenie procesu zbliżania przepisów do dorobku. W konsekwencji, możliwości zatrudnienia obywateli rumuńskich w Unii Europejskiej powinny ulec znacznej poprawie po przystąpieniu Rumunii. Ponadto Państwa Członkowskie UE jak najlepiej wykorzystają proponowane uzgodnienia, tak aby jak najszybciej zapewnić pełne stosowanie dorobku w zakresie swobodnego przepływu pracowników.

4. WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH: BUŁGARIA I RUMUNIA

W zakresie środków pomocowych na rozwój obszarów wiejskich dla Bułgarii i Rumunii, pochodzących z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Gwarancji, na lata 2007–2009 wymienione w artykule 34 ustęp 2 Protokołu dotyczącego przystąpienia oraz w artykule 34 ustęp 2 Aktu Przystąpienia, Unia zaznacza, że można oczekiwać przydzielenia następujących kwot.

 

Kwoty przydzielone na rozwój obszarów wiejskich Bułgarii i Rumunii na dalszy okres na lata 2007–2009 będą określane w oparciu o istniejące przepisy lub przepisy wynikające z przeprowadzonych do tego czasu reform polityki.

B. WSPÓLNA DEKLARACJA
OBECNYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ORAZ KOMISJI

5. WSPÓLNA DEKLARACJA
W SPRAWIE PRZYGOTOWANIA BUŁGARII I RUMUNII DO PRZYSTĄPIENIA

Unia Europejska będzie nadal ściśle monitorować przygotowania i osiągnięcia Bułgarii i Rumunii, w tym skuteczną realizację zobowiązań podjętych we wszystkich dziedzinach dorobku.

Unia Europejska przywołuje konkluzje Prezydencji ze szczytu Rady Europejskiej w dniach 16–17 grudnia 2004 roku, zwłaszcza ich punkty 8 i 12, podkreślając, że w przypadku Rumunii, szczególna uwaga zostanie poświęcona przygotowaniom w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, konkurencji i środowiska a w przypadku Bułgarii – przygotowaniom w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Komisja będzie nadal przedstawiać coroczne sprawozdania dotyczące postępów Bułgarii i Rumunii na drodze do członkostwa, w odpowiednich przypadkach wraz z zaleceniami. Unia Europejska przypomina, że klauzule ochronne przewidują środki służące rozwiązywaniu problemów, które mogą pojawić się, zależnie od okoliczności, przed przystąpieniem lub w ciągu trzech lat po przystąpieniu.

C. WSPOLNA DEKLARACJA
NIEKTÓRYCH OBECNYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

6. WSPÓLNA DEKLARACJA
REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC I REPUBLIKI AUSTRII
W SPRAWIE SWOBODNEGO PRZEPŁYWU PRACOWNIKÓW: BUŁGARIA I RUMUNIA

Republika Federalna Niemiec i Republika Austrii w porozumieniu z Komisją potwierdzają, że w ich rozumieniu brzmienie punktu 13 środków przejściowych w sprawie swobodnego przepływu pracowników na mocy dyrektywy 96/71/WE w załącznikach VI i VII zarówno Protokołu dotyczącego przystąpienia jak i Aktu Przystąpienia oznacza że „niektóre regiony” mogą, w stosownym przypadku, obejmować również całe terytorium kraju.

D. DEKLARACJA REPUBLIKI BUŁGARII

7. DEKLARACJA REPUBLIKI BUŁGARII
W SPRAWIE UŻYWANIA CYRYLICY W UNII EUROPEJSKIEJ

Wraz z uznaniem języka bułgarskiego jako autentycznego języka traktatów, a także jako języka oficjalnego i roboczego, który będzie używany przez instytucje Unii Europejskiej cyrylica stanie się jednym z trzech alfabetów oficjalnie używanych w Unii Europejskiej. Ta znacząca część dziedzictwa kulturowego Europy stanowi szczególny wkład Bułgarii w językową i kulturową różnorodność Unii.

III. WYMIANA LISTÓW

Wymiana listów

między Unią Europejską

a Republiką Bułgarii oraz Rumunią

w sprawie procedury informowania i konsultacji

w celu przyjęcia pewnych decyzji i innych środków

podejmowanych w okresie poprzedzającym przystąpienie

List nr 1

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt nawiązać do kwestii dotyczącej procedury informowania i konsultacji w celu przyjęcia pewnych decyzji i innych środków podejmowanych w okresie poprzedzającym przystąpienie Pana państwa do Unii Europejskiej podniesionej w ramach negocjacji w sprawie rozszerzenia.

Niniejszym potwierdzam, że Unia Europejska jest w stanie zgodzić się na taką procedurę, na warunkach określonych w załączniku do niniejszego listu, która mogłaby być stosowana ze skutkiem od dnia 1 października 2004 roku.

Byłbym zobowiązany za potwierdzenie, iż Pański Rząd zgadza się z treścią niniejszego listu.

Z poważaniem,

List nr 2

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pana listu o następującej treści:

„Mam zaszczyt nawiązać do kwestii dotyczącej procedury informowania i konsultacji w celu przyjęcia pewnych decyzji i innych środków podejmowanych w okresie poprzedzającym przystąpienie Pana państwa do Unii Europejskiej podniesionej w ramach negocjacji w sprawie rozszerzenia.

Niniejszym potwierdzam, że Unia Europejska jest w stanie zgodzić się na taką procedurę, na warunkach określonych w załączniku do niniejszego listu, która mogłaby być stosowana ze skutkiem od dnia 1 października 2004 roku.

Byłbym zobowiązany za potwierdzenie, iż Pański Rząd zgadza się z treścią niniejszego listu.”

Mam zaszczyt potwierdzić, iż mój Rząd zgadza się z treścią tego listu.

Z poważaniem,

ZAŁĄCZNIK

Wyświetl załącznik

Wyświetl treść traktatu w wersji angielskiej

Po zaznajomieniu się z powyższym Traktatem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

– będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 2 sierpnia 2006 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński

L.S.

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński