Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 115 poz. 795

1) w art. 1:

a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) pochodzących z innych źródeł niż budżet państwa, będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw nauki, zwanego dalej „Ministrem”.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środkami finansowymi, o których mowa w ust. 1, zwanymi dalej „środkami finansowymi na naukę”, dysponuje Minister.”;

2) w art. 2:

a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) badania naukowe:

a) badania podstawowe – prace eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobycia nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na praktyczne zastosowania ani użytkowanie,

b) badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności celem opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzenia znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów lub usług; badania te obejmują tworzenie elementów składowych systemów złożonych, szczególnie do oceny przydatności technologii rodzajowych, z wyjątkiem prototypów objętych zakresem prac rozwojowych;

3) prace rozwojowe – nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług, w szczególności:

a) tworzenie projektów, rysunków, planów oraz innej dokumentacji do tworzenia nowych produktów, procesów i usług pod warunkiem, że nie są one przeznaczone do celów komercyjnych.

b) opracowywanie prototypów o potencjalnym wykorzystaniu komercyjnym oraz projektów pilotażowych w przypadkach, gdy prototyp stanowi końcowy produkt komercyjny, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna; w przypadku, gdy projekty pilotażowe lub demonstracyjne mają być następnie wykorzystywane do celów komercyjnych, wszelkie przychody uzyskane z tego tytułu należy odjąć od kwoty kosztów kwalifikowanych pomocy publicznej,

c) działalność związana z produkcją eksperymentalną oraz testowaniem produktów, procesów i usług pod warunkiem, że nie są one następnie wykorzystywane komercyjnie;

prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;”,

b) uchyla się pkt 4 i 5,

c) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) badania własne – badania naukowe lub prace rozwojowe oraz zadania z nimi związane, służące rozwojowi kadry naukowej oraz specjalności naukowych w uczelni;”,

d) w pkt 9 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,”,

e) pkt 10–12 otrzymują brzmienie:

„10) podmiot działający na rzecz nauki – podmiot wykonujący w sposób ciągły zadania z zakresu działalności wspomagającej badania, nieotrzymujący dotacji podmiotowej ze środków finansowych na naukę;

11) konsorcjum naukowo-przemysłowe – grupę jednostek organizacyjnych, w skład której wchodzi co najmniej jedna jednostka naukowa oraz co najmniej jeden przedsiębiorca, podejmujących na podstawie umowy wspólne przedsięwzięcie obejmujące badania naukowe, prace rozwojowe lub inwestycje służące potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych;

12) sieć naukowa – grupę jednostek naukowych podejmujących na podstawie umowy zorganizowaną współpracę związaną z prowadzonymi przez nie w sposób ciągły wspólnymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi, służącymi rozwojowi specjalności naukowej tej sieci;”,

f) po pkt 12 dodaje się pkt 12a i 12b w brzmieniu:

„12a) projekt rozwojowy – projekt mający na celu wykonanie zadania badawczego stanowiącego podstawę do zastosowań praktycznych;

12b) projekt międzynarodowy – badania naukowe lub prace rozwojowe wykonywane w ustalonym okresie na określonych warunkach we współpracy z partnerem zagranicznym;”,

g) pkt 14 otrzymuje brzmienie:

„14) projekt celowy – przedsięwzięcie przewidziane do realizacji w ustalonym okresie, na określonych warunkach, prowadzone przez przedsiębiorcę lub inny podmiot posiadający zdolność do bezpośredniego zastosowania wyników projektu w praktyce;”,

h) w pkt 17 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 18 i 19 w brzmieniu:

„18) ocena parametryczna – ocenę działalności jednostki naukowej, uwzględniającą wyniki działalności naukowej, zastosowania praktyczne wyników badań naukowych i prac rozwojowych oraz inne rodzaje aktywności jednostki naukowej; wynik oceny parametrycznej wyrażany jest kategorią od 1 do 5, odzwierciedlającą efektywność działalności jednostki naukowej;

19) Centrum – Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.”;

3) w art. 3:

a) w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) uczelniom – na badania własne i rozwój infrastruktury informatycznej nauki;

3) jednostkom naukowym i uczelniom reprezentującym sieć naukową – na wspólne badania własne;”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Minister przyznaje środki finansowe na naukę, w drodze decyzji, na podstawie wniosków złożonych przez podmioty, o których mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii właściwego organu Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, lub zespołu, o którym mowa w art. 30 ust. 1–2a. Środki finansowe na opłacenie składek, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 4, i wkładu krajowego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 5, są przekazywane bezpośrednio przez Ministra. Ich przekazanie nie wymaga decyzji.”,

c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. Zasięgnięcie opinii właściwego organu Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, nie jest wymagane w przypadku decyzji o finansowaniu projektów międzynarodowych ocenionych pozytywnie przez gremium międzynarodowe, w którym jest reprezentowana strona polska.

5. Minister może podjąć decyzję o finansowaniu określonych przedsięwzięć wyłącznie ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych, przy zapewnieniu krajowego wkładu publicznego.”;

4) w art. 4 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) opinie organów Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, oraz zespołu do spraw etyki w nauce odnośnie do sposobu realizacji przez wnioskodawcę zadań finansowanych z budżetu państwa.”;

5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu:

„Art. 4a. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku prac lub zadań finansowanych przez Ministra, prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje podmiotowi, któremu Minister przyznał środki finansowe na naukę, chyba że umowa między Ministrem a podmiotem otrzymującym środki finansowe na naukę albo decyzja o przyznaniu środków stanowi inaczej.”;

6) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. 1. Wnioski, recenzje i umowy finansowane ze środków, o których mowa w art. 1 ust. 1, oraz informacje otrzymane w toku postępowań dotyczących projektów badawczych, rozwojowych, celowych i międzynarodowych stanowią tajemnicę przedsiębiorstw w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

2. Informacje o wynikach projektów badawczych, rozwojowych, celowych i międzynarodowych podlegające ochronie na podstawie ust. 1 mogą być udostępniane wyłącznie przez jednostkę organizacyjną, w której projekt jest realizowany.

3. Informacje o wynikach projektów rozwojowych własnych, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 2, udostępnia się, na równych zasadach rynkowych, podmiotom zainteresowanym gospodarczym wykorzystaniem tych wyników, z uwzględnieniem przepisów o prawie autorskim i prawie własności przemysłowej.”;

7) rozdział 2 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 2

Finansowanie badań naukowych, prac rozwojowych i innych zadań służących nauce

Art. 7. 1. Środki finansowe na naukę przeznacza się na:

1) strategiczne badania naukowe i prace rozwojowe zarządzane przez Centrum oraz inne zadania realizowane przez Centrum;

2) projekty badawcze, projekty rozwojowe i projekty celowe finansowane przez Ministra;

3) działalność statutową;

4) inwestycje służące badaniom naukowym i pracom rozwojowym;

5) współpracę naukową z zagranicą;

6) działalność wspomagającą badania;

7) programy lub przedsięwzięcia określane przez Ministra;

8) finansowanie działalności organów opiniodawczych i doradczych Ministra, recenzentów i ekspertów oraz działalności kontrolnej.

2. Wysokość środków finansowych na naukę przeznaczonych na cele określone w ust. 1 Minister ustala w planie finansowym dotyczącym części budżetu państwa przeznaczonej na naukę, z tym że na badania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przeznacza się nie mniej niż 10 % tych środków.

3. Do kosztów badań naukowych lub prac rozwojowych, prowadzonych w ramach strategicznych badań naukowych i prac rozwojowych, działalności statutowej, projektów badawczych, projektów rozwojowych, projektów celowych, projektów międzynarodowych oraz programów i przedsięwzięć określonych przez Ministra, mogą być wliczone koszty zakupu lub wytworzenia aparatury naukowo-badawczej zaliczanej do środków trwałych zgodnie z odrębnymi przepisami, jeżeli aparatura ta jest niezbędna do wykonania określonych zadań związanych z prowadzonymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi ujętymi w planie zadaniowym jednostki.

Art. 8. Minister przekazuje Centrum środki finansowe w formie:

1) dotacji celowej na realizację poszczególnych programów strategicznych Krajowego Programu Badań Naukowych i Prac Rozwojowych oraz zadań określonych w art. 5 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. Nr 115, poz. 789);

2) dotacji podmiotowej na pokrycie bieżących kosztów zarządzania realizowanymi przez Centrum zadaniami określonymi w art. 5 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju;

3) dotacji celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji dotyczących obsługi realizacji zadań określonych w art. 5 ustawy z dnia 15 czerwca 2007 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju.

Art. 8a. 1. Minister ustanawia Krajowy Program Badań Naukowych i Prac Rozwojowych.

2. W Krajowym Programie Badań Naukowych i Prac Rozwojowych określa się priorytetowe obszary oraz strategiczne programy badań naukowych i prac rozwojowych.

3. Krajowy Program Badań Naukowych i Prac Rozwojowych ustanawia się po zasięgnięciu opinii ministrów, wojewodów, marszałków województw, Polskiej Akademii Nauk, Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Rady Głównej Jednostek Badawczo-Rozwojowych, Naczelnej Organizacji Technicznej i organizacji samorządu gospodarczego po przedstawieniu stanowiska przez Komitet, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2, w zakresie priorytetowych obszarów oraz stanowiska zespołu interdyscyplinarnego w zakresie strategicznych programów badań naukowych lub prac rozwojowych.

4. Minister określa harmonogram realizacji strategicznych programów badań naukowych i prac rozwojowych w priorytetowym obszarze oraz zleca wykonanie tych programów Centrum.

5. Minister w szczególnie uzasadnionych przypadkach może zlecić Centrum realizację strategicznego projektu badawczego niebędącego częścią strategicznego programu badań naukowych i prac rozwojowych.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, Minister zasięga opinii zespołu, o którym mowa w art. 30 ust. 1.

Art. 9. 1. Finansowanie projektów badawczych obejmuje projekty własne, w tym projekty habilitacyjne, o tematyce określonej przez wnioskodawcę oraz projekty promotorskie mające na celu przygotowanie rozprawy doktorskiej.

2. Projekty badawcze są wyłaniane do finansowania na podstawie konkursu złożonych wniosków.

3. Środki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie projektów badawczych są przekazywane jednostkom naukowym na podstawie umowy.

4. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.

Art. 9a. 1. Finansowanie projektów rozwojowych obejmuje projekty:

1) własne o tematyce określonej przez wnioskodawcę;

2) realizowane z inicjatywy własnej Ministra.

2. Wniosek o finansowanie projektu rozwojowego może złożyć jednostka naukowa lub konsorcjum naukowo-przemysłowe, w którego imieniu występuje podmiot wskazany w umowie konsorcjum.

3. Finansowanie projektu rozwojowego obejmuje badania stosowane i prace rozwojowe.

4. Minister może podjąć decyzję o sfinansowaniu prac rozwojowych i wdrożeń realizowanych w ramach projektu rozwojowego własnego.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.

Art. 10. 1. Finansowanie projektów celowych obejmuje projekty o tematyce określonej przez wnioskodawcę, zgłaszane przez przedsiębiorców lub inne podmioty mające zdolność bezpośredniego zastosowania wyników projektu w praktyce.

2. Finansowanie projektu celowego obejmuje określoną przez Ministra część nakładów na badania stosowane i prace rozwojowe.

3. Projekty celowe są kwalifikowane do dofinansowania na podstawie oceny złożonych wniosków.

4. Środki finansowe na naukę przeznaczone na pokrycie poniesionych wydatków związanych z realizacją projektów celowych są przekazywane przedsiębiorcom lub innym podmiotom posiadającym zdolność bezpośredniego zastosowania wyników projektu w praktyce na podstawie umowy.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania, w tym innowacyjności przedsięwzięć oraz zdolności podmiotów uczestniczących w projekcie do prowadzenia prac badawczych i rozwojowych przewidywanych we wniosku,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na badania stosowane i prace rozwojowe na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.

Art. 11. 1. Finansowanie działalności statutowej obejmuje:

1) podstawową działalność statutową jednostki naukowej, w tym:

a) badania naukowe lub prace rozwojowe ujęte w planie zadaniowym,

b) zakup lub wytworzenie aparatury naukowo-badawczej związanej z prowadzeniem badań naukowych lub prac rozwojowych, o których mowa w lit. a,

c) współpracę naukową krajową i zagraniczną, niezbędną do prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych, o których mowa w lit. a,

d) działalność wspomagającą badania, dotyczącą zadań określonych w art. 14 ust. 1,

e) utrzymanie jednostki naukowej, z wyłączeniem kosztów związanych z jej działalnością inną niż wymieniona w lit. a–d oraz w pkt 2–4;

2) badania własne uczelni;

3) utrzymanie specjalnego urządzenia badawczego w jednostce naukowej;

4) badania wspólne sieci naukowej.

2. Wniosek o finansowanie podstawowej działalności statutowej wymaga zaopiniowania przez:

1) ministra sprawującego nadzór nad jednostką badawczo-rozwojową;

2) Prezesa Polskiej Akademii Nauk w odniesieniu do placówki naukowej Polskiej Akademii Nauk;

3) rektora uczelni w odniesieniu do podstawowych jednostek organizacyjnych tej uczelni.

3. Środki finansowe na naukę przeznaczone na badania własne uczelni przekazywane są przez Ministra bezpośrednio:

1) uczelniom publicznym – na podstawie wniosków ministrów sprawujących nadzór nad tymi uczelniami;

2) uczelniom niepublicznym – na podstawie wniosku ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

4. Środki finansowe na naukę przeznaczone na badania wspólne sieci naukowej są przekazywane jednostce naukowej wskazanej w umowie dotyczącej utworzenia sieci, na podstawie wniosku tej jednostki.

5. Środki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie działalności statutowej określonej w ust. 1 są przekazywane jednostkom naukowym w formie dotacji podmiotowej.

6. Środki finansowe na naukę z dotacji podmiotowej niewykorzystane w danym roku kalendarzowym mogą pozostać w jednostce naukowej na rok następny, z przeznaczeniem na cel, na jaki zostały przyznane.

7. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

Art. 12. 1. Finansowanie inwestycji służących potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych obejmuje finansowanie kosztów realizacji:

1) inwestycji budowlanych;

2) zakupu obiektów budowlanych;

3) zakupu lub wytworzenia aparatury naukowo-badawczej zaliczanej do środków trwałych zgodnie z odrębnymi przepisami, a także zakupu wartości niematerialnych i prawnych o wartości początkowej przekraczającej kwotę ustaloną dla środka trwałego w przepisach odrębnych;

4) rozbudowy infrastruktury informatycznej nauki;

5) udziału w przedsięwzięciu inwestycyjnym podejmowanym na podstawie umowy międzynarodowej;

6) inwestycji współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych.

2. Wniosek o finansowanie inwestycji ze środków finansowych na naukę ustalanych w budżecie państwa, finansowanej również z innej części budżetu państwa, wymaga zaopiniowania przez dysponenta tej części.

3. Środki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie inwestycji służących potrzebom badań naukowych lub prac rozwojowych są przekazywane jednostce naukowej lub jednostce naukowej reprezentującej konsorcjum naukowo-przemysłowe, w formie dotacji celowej.

4. Środki finansowe na naukę z dotacji celowej niewykorzystane w danym roku kalendarzowym mogą pozostać w jednostce naukowej na rok następny, z przeznaczeniem na cel, na jaki zostały przyznane.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

Art. 13. 1. Finansowanie współpracy naukowej z zagranicą obejmuje:

1) projekty międzynarodowe realizowane w ramach programów Unii Europejskiej lub innych programów międzynarodowych, współfinansowane z zagranicznych środków finansowych niepodlegających zwrotowi, zwane dalej „projektami międzynarodowymi współfinansowanymi”;

2) projekty międzynarodowe realizowane:

a) w ramach programów lub inicjatyw międzynarodowych, w tym konkursów ogłaszanych we współpracy dwu- lub wielostronnej,

b) przy wykorzystaniu przez polskie zespoły badawcze wielkich międzynarodowych urządzeń badawczych

– niepodlegające współfinansowaniu z zagranicznych środków finansowych, zwane dalej „projektami międzynarodowymi niewspółfinansowanymi”;

3) działania wspomagające uczestnictwo w programach, o których mowa w pkt 1;

4) opłacanie składek na rzecz instytucji lub organizacji międzynarodowych, wynikających z zawartych umów międzynarodowych, z wyłączeniem składek od osób fizycznych;

5) wniesienie wkładu krajowego na rzecz wspólnego międzynarodowego programu lub przedsięwzięcia, w ramach którego finansowane są badania naukowe i prace rozwojowe.

2. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.

Art. 14. 1. Finansowanie działalności wspomagającej badania obejmuje:

1) sporządzanie ekspertyz, opinii i ocen naukowych;

2) tworzenie, przetwarzanie, udostępnianie i upowszechnianie informacji naukowych i naukowo-technicznych;

3) upowszechnianie, promowanie i popularyzowanie osiągnięć naukowych lub naukowo-technicznych;

4) promowanie przedsięwzięć innowacyjnych wykorzystujących wyniki badań naukowych lub prac rozwojowych;

5) podejmowanie innych działań szczególnie ważnych dla rozwoju nauki.

2. Środki finansowe na naukę przeznaczone na finansowanie działalności wspomagającej badania są przyznawane:

1) ministrom kierującym działami administracji rządowej, kierownikom centralnych organów administracji rządowej oraz Prezesowi Polskiej Akademii Nauk – na ich potrzeby własne dotyczące zadań, o których mowa w ust. 1;

2) podmiotom działającym na rzecz nauki – na realizację zadań, o których mowa w ust. 1.

3. Środki finansowe na naukę, o których mowa w ust. 2 pkt 1, są przekazywane w drodze decyzji, a środki finansowe na naukę, o których mowa w ust. 2 pkt 2, na podstawie umowy.

4. Potrzeby własne Ministra dotyczące zadań, o których mowa w ust. 1, oraz nagrody Ministra, o których mowa w art. 14a, są finansowane ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych w planie finansowym, o którym mowa w art. 7 ust. 2. Do finansowania zadań wynikających z potrzeb własnych Ministra nie stosuje się przepisu art. 3 ust. 3.

5. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 1, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) wzory wniosków, raportów i innych niezbędnych dokumentów

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania pomocy publicznej na cele określone w ust. 1, w tym:

1) przeznaczenie pomocy,

2) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą,

3) sposób kumulowania pomocy,

4) maksymalne wielkości pomocy

– z uwzględnieniem wymagań dotyczących dopuszczalnej intensywności pomocy publicznej określonych w przepisach odrębnych.

Art. 14a. 1. Minister ustanawia corocznie nie więcej niż 3 nagrody za wybitne osiągnięcia naukowe lub naukowo-techniczne. Wysokość nagrody nie może przekroczyć piętnastokrotnej minimalnej miesięcznej stawki wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla stanowiska profesora zwyczajnego zatrudnionego w uczelni publicznej.

2. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i sposób przyznawania i finansowania nagród za wybitne osiągnięcia naukowe oraz naukowo-techniczne, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących przyznania nagrody,

2) wzór wniosku o przyznanie nagrody

– mając na uwadze realizację celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa oraz potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju.

Art. 15. 1. Finansowanie programów lub przedsięwzięć określanych przez Ministra obejmuje działania dotyczące:

1) określania kierunków badań naukowych i prac rozwojowych najistotniejszych z punktu widzenia rozwoju społeczno-gospodarczego kraju;

2) rozwoju współpracy w sferze nauki i gospodarki, w tym wspieranie projektów obejmujących: badania naukowe i prace rozwojowe nakierowane na zastosowanie w gospodarce, ochronę własności przemysłowej oraz wykonanie czynności niezbędnych do wdrożenia wyników badań naukowych w praktyce gospodarczej;

3) wspomagania restrukturyzacji jednostek naukowych przeprowadzanej przez organy administracji rządowej sprawujące nadzór nad tymi jednostkami lub przez Prezesa Polskiej Akademii Nauk;

4) dostosowywania kadr naukowych do warunków międzynarodowej współpracy naukowej i naukowo-technicznej;

5) tworzenia warunków do zatrudniania wybitnych uczonych w celu doskonalenia kadr w wybranych dziedzinach nauki;

6) tworzenia warunków do rozwoju kadr naukowych, w szczególności młodych naukowców, w tym przez przyznawanie stypendiów naukowych;

7) rozwoju infrastruktury informacyjnej i informatycznej nauki oraz jej zasobów w postaci cyfrowej.

2. Minister ustanawia corocznie stypendia naukowe dla wybitnych młodych naukowców, którzy nie ukończyli 35. roku życia, zatrudnionych w jednostkach naukowych. Stypendia przyznaje się na okres nie dłuższy niż 3 lata, w wysokości miesięcznej nieprzekraczającej minimalnej miesięcznej stawki wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla stanowiska profesora zwyczajnego zatrudnionego w uczelni publicznej.

3. Środki finansowe na naukę, o których mowa w ust. 1 i 2, są przekazywane jednostce naukowej lub innemu uprawnionemu podmiotowi na podstawie umowy.

4. W ramach programów i przedsięwzięć określanych przez Ministra mogą być także finansowane projekty służące zapewnieniu krajowego wkładu publicznego do badań naukowych finansowanych w ramach regionalnych programów operacyjnych przez samorządy województwa.

5. Minister właściwy do spraw nauki określa, w drodze rozporządzenia, programy i przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 1 i 4, w tym:

1) sposób oceny wniosków dotyczących zadań przewidzianych do finansowania,

2) sposób oceny realizacji zadań,

3) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

4) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa,

5) warunki udzielania pomocy, z uwzględnieniem warunków dopuszczalności pomocy publicznej określonych w prawie wspólnotowym – jeżeli program lub przedsięwzięcie przewiduje udzielanie pomocy publicznej

– mając na uwadze znaczenie zadań przewidzianych do finansowania dla realizacji celów polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększenia roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, ocenę dotychczasowej działalności jednostki naukowej lub innego uprawnionego podmiotu, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

6. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę na cele określone w ust. 2, w tym:

1) sposób oceny wniosków o przyznanie stypendium naukowego,

2) sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzania lub odraczania spłaty i rozkładania na raty należności finansowych,

3) sposób dysponowania środkami finansowymi na naukę pochodzącymi z innych źródeł niż budżet państwa.

4) wzór wniosku o przyznanie stypendium naukowego – mając na uwadze cele polityki naukowej, naukowo-technicznej i innowacyjnej państwa, potrzebę zwiększania roli nauki w rozwoju gospodarczym i społecznym kraju, a także prawidłowość wykorzystania wcześniej przyznanych środków finansowych na naukę.

Art. 16. 1. Finansowanie działalności organów opiniodawczych i doradczych Ministra, recenzentów i ekspertów oraz działalności kontrolnej obejmuje koszty:

1) działalności Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, w tym prowadzonych przez nią prac opiniodawczych i doradczych;

2) działalności zespołów powoływanych przez Ministra na podstawie art. 30;

3) sporządzania recenzji, ekspertyz, ocen i opinii dotyczących przyznawania i rozliczania środków finansowych na naukę, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1–7;

4) przeprowadzania kontroli merytorycznych i finansowych dotyczących realizacji zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1–7.

2. Członkom Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, zespołów powoływanych przez Ministra na podstawie art. 30 oraz recenzentom i ekspertom, w tym ekspertom przeprowadzającym kontrole merytoryczne i finansowe dotyczące realizacji zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1–7, przysługuje wynagrodzenie.

3. Minister właściwy do spraw nauki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego osobom, o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności kwalifikacje poszczególnych osób, pełnione funkcje, zakres realizowanych zadań oraz udział w posiedzeniach, z tym że wysokość wynagrodzenia nie może przekraczać minimalnej miesięcznej stawki wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla stanowiska profesora zwyczajnego zatrudnionego w uczelni publicznej.

4. Zamiejscowym osobom, o których mowa w ust. 2, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i zakwaterowania na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77⁵ § 2 Kodeksu pracy.

Art. 17. 1. Środki finansowe na naukę mogą być przyznawane jednostkom organizacyjnym posiadającym osobowość prawną, niebędącym jednostkami naukowymi, na działalność polegającą na:

1) organizowaniu konkursów na finansowanie określonych przez Ministra rodzajów projektów oraz finansowaniu projektów zakwalifikowanych do realizacji, w tym projektów współfinansowanych ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej;

2) ocenianiu wniosków o finansowanie określonych przez Ministra rodzajów projektów oraz finansowaniu projektów zakwalifikowanych do realizacji, w tym projektów współfinansowanych ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej;

3) ocenianiu wniosków o finansowanie określonych przez Ministra zadań z zakresu działalności wspomagającej badania oraz finansowaniu zadań zakwalifikowanych do realizacji;

4) realizowaniu programów lub przedsięwzięć określanych przez Ministra oraz ocenianiu wniosków składanych w ich ramach.

2. Środki finansowe na naukę przeznaczone na organizowanie i finansowanie działalności, o której mowa w ust. 1, są przekazywane właściwej jednostce organizacyjnej w formie dotacji celowej, na podstawie umowy.

3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przyznawania oraz rozliczania środków finansowych na naukę przeznaczonych na organizowanie i finansowanie działalności, o której mowa w ust. 1, w tym:

1) wymagania zapewniające prawidłową realizację zadań przez jednostkę organizacyjną, sposób oceny jej wniosku o przyznanie środków finansowych na naukę, sposób oceny realizacji zadań objętych dotacją celową, sposób rozliczania przyznanych środków finansowych na naukę, w tym umarzanie, odraczanie spłaty i rozkładanie na raty należności finansowych,

2) zobowiązanie jednostki organizacyjnej do stosowania odpowiednio kryteriów przyznawania i rozliczania środków finansowych na naukę ustalanych w budżecie państwa przy ocenie wniosków dotyczących finansowania projektów, ocenie zadań z zakresu działalności wspomagającej badania, ocenie realizacji tych projektów lub zadań oraz przy rozliczaniu przyznanych na ten cel środków finansowych na naukę

– mając na uwadze potrzebę zapewnienia efektywności w finansowaniu badań naukowych i prac rozwojowych oraz przejrzystość postępowania dotyczącego wyboru jednostek organizacyjnych mających wykonywać zadania, o których mowa w ust. 1.

Art. 18. 1. Minister w dzienniku urzędowym ogłasza komunikaty o:

1) ustalanych krajowych programach ramowych;

2) przyznanych dotacjach ze środków finansowych na naukę.

2. Minister wydaje biuletyn, w którym zamieszcza informacje ważne dla nauki oraz informacje o działalności Ministra i Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1.

3. Minister zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej komunikaty dotyczące środków finansowych na naukę przyznanych w formie dotacji lub na podstawie umowy, zawierające:

1) nazwy jednostek naukowych lub innych jednostek organizacyjnych otrzymujących środki finansowe na naukę;

2) tytuły projektów badawczych, rozwojowych i celowych lub nazwy innych zadań, programów i przedsięwzięć oraz imię i nazwisko kierownika projektu;

3) przeznaczenie oraz wysokość środków finansowych na naukę proponowanych do przyznania w opinii Rady Nauki, o której mowa w art. 21 ust. 1, i przyznanych przez Ministra.”;

8) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu:

„Art. 20a. 1. Obowiązkowemu zewnętrznemu audytowi podlegają wszystkie projekty, w których całkowita wartość dofinansowania przekracza 2 mln zł.

2. Jednostki naukowe, które otrzymują środki na działalność statutową, podlegają obowiązkowemu zewnętrznemu audytowi nie rzadziej niż co 4 lata.

3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzania audytu zewnętrznego, w tym:

1) sposób dokumentowania wyników audytu zewnętrznego,

2) sposób współpracy z jednostką naukową, w której jest przeprowadzany audyt zewnętrzny.

3) obszary działalności jednostki naukowej podlegające audytowi zewnętrznemu

– z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów.”;

9) w art. 30:

a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. Minister, stosownie do potrzeb, powołuje na czas określony zespoły zadaniowe uczestniczące w procesie oceny wniosków współfinansowanych z funduszy strukturalnych.

2b. Minister powołuje zespół do spraw etyki w nauce, w skład którego wchodzą osoby, o których mowa w ust. 1. Do zadań zespołu należy ocena spełniania kryterium określonego w art. 4 pkt 6.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze zarządzenia, zadania, skład i tryb pracy zespołów, o których mowa w ust. 1–2b, mając na uwadze rodzaj i zakres spraw objętych zadaniami tych zespołów.”.

2. Projekty, na które zostały przyznane środki finansowe przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, są finansowane i rozliczane na zasadach dotychczasowych.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kaczyński