Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 44 poz. 282

Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625, późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

„§ 4. 1. Powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu chorób w obszarach, zakładach oczyszczania i zakładach wysyłkowych lub po stwierdzeniu zwiększonego śnięcia w wyniku badań, o których mowa w § 3, niezwłocznie obejmuje nadzorem te obszary, zakłady oczyszczania lub zakłady wysyłkowe i podejmuje czynności mające na celu stwierdzenie lub wykluczenie chorób oraz zapobieżenie ich szerzeniu, w szczególności:

1) przeprowadza kontrolę połączoną z badaniem klinicznym mięczaków albo ich sekcją;

2) pobiera próbki do badań laboratoryjnych i wysyła je do zatwierdzonego laboratorium w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287, z późn. zm.⁴⁾);

3) sporządza:

a) wykaz miejsc, w których wystąpiły choroby zakaźne mięczaków wymienione w kolumnie I na liście nr 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla umieszczania na rynku zwierząt i produktów akwakultury (Dz. U. Nr 138, poz. 1158), pod warunkiem że choroby te nie są objęte programem umożliwiającym uznanie strefy lub gospodarstwa położonego w strefie niezatwierdzonej za zatwierdzone, lub

b) wykaz miejsc, w których wystąpiło zwiększone śnięcie w wyniku wystąpienia chorób zakaźnych mięczaków wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;

4) kontroluje rozwój sytuacji epizootycznej oraz geograficzne rozprzestrzenianie się chorób, o których mowa w pkt 3;

5) powiadamia niezwłocznie wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz powiatowych lekarzy weterynarii przyległych powiatów o:

a) wystąpieniu zwiększonego śniecią wywołanego przez czynnik chorobotwórczy,

b) środkach podjętych w celu analizy i kontroli sytuacji epizootycznej oraz przyczynach zwiększonego śnięcia.

2. Wojewódzki lekarz weterynarii po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 5, przekazuje je Głównemu Lekarzowi Weterynarii, który niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej o wystąpieniu zwiększonego śnięcia wywołanego przez czynnik chorobotwórczy, jego przyczynach oraz o środkach podjętych w celu analizy i kontroli sytuacji epizootycznej.”.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: w z. M. Zagórski

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 131, poz. 915).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy Rady nr 95/70/WE z dnia 22 grudnia 1995 r. wprowadzającej minimalne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób małży (Dz. Urz. WE L 332 z 30.12.1995, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 18, str. 383).

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045 i Nr 249, poz. 1830.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 877 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 23, poz. 188, Nr 33, poz. 289, Nr 163, poz. 1362 i Nr 178, poz. 1480 oraz z 2006 r. Nr 17, poz. 127, Nr 144, poz. 1045, Nr 170, poz. 1217 i Nr 171, poz. 1225.