Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 207 poz. 1524

Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 18 października 2005 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował Międzynarodową konwencję o ratownictwie morskim, przyjętą przez Międzynarodową Organizację Morską w Londynie w dniu 28 kwietnia 1989 r.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 konwencji weszła ona w życie dnia 14 lipca 1996 r. Zgodnie z art. 29 ust. 2 konwencji w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej wejdzie ona w życie dnia 16 grudnia 2006 r.

Przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego złożono następujące zastrzeżenia:

1) zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 i 2 konwencji, Rzeczpospolita Polska stosuje postanowienia niniejszej konwencji do okrętów wojennych oraz innych statków niehandlowych, których właścicielem lub armatorem jest Rzeczpospolita Polska;

2) zgodnie z postanowieniami art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b) i (d) konwencji. Rzeczpospolita Polska zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji:

(a) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;

(b) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek;

(c) gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1) Następujące państwa stały lub staną się Stronami konwencji w podanych niżej datach:

2) Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub przystąpienia, podane niżej państwa złożyły następujące zastrzeżenia i oświadczenia:

Królestwo Arabii Saudyjskiej

„1. Niniejszy dokument przystąpienia w żaden sposób nie oznacza uznania Izraela, i

2. Królestwo Arabii Saudyjskiej zastrzega sobie prawo do niewprowadzenia przepisów niniejszego dokumentu przystąpienia do sytuacji wyszczególnionych w pkt. (a), (b), (c) i (d) art. 30 tego dokumentu.”

Związek Australijski

„Australia nie będzie zobowiązana do stosowania postanowień konwencji, gdy zaistnieją okoliczności wymienione w art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b) i (d) konwencji.”

Republika Bułgarii

1. Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 2:

„Republika Bułgarii zadecydowała zastosować Międzynarodową konwencję o ratownictwie morskim z 1989 r., do bułgarskich okrętów wojennych oraz innych statków, których właścicielem jest państwo, używanych w celach niehandlowych.”

2. Zgodnie z postanowieniami art. 30:

„Republika Bułgarii zastrzega sobie prawo do niestosowania Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989:

a) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;

b) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek;

c) gdy wszystkie zainteresowane strony są obywatelami Republiki Bułgarii;

d) gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Chińska Republika Ludowa

„Zgodnie z postanowieniami art. 30 ust. 1 Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989, Rząd Chińskiej Republiki Ludowej zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji w sytuacjach wymienionych w art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b) i (d).”

„Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b) i (d) zastrzega prawo do niestosowania dla Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkongu postanowień konwencji, gdy:

a) działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej lub

b) działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek, lub

c) dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Republika Chorwacji

„Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt. (b) i (d) Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989, Republika Chorwacji deklaruje, że zastrzega sobie prawo do niestosowania postanowień Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim:

– gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek;

– gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Republika Ekwadoru

„Zgodnie z art. 30.1 (d) Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim z 1989 r., przyjętej 28 kwietnia 1989 r. w Londynie, w Zjednoczonym Królestwie, w głównej siedzibie Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), Rząd Republiki Ekwadoru zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Republika Estońska

„1) Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 i 2 konwencji, Republika Estońska stosuje postanowienia niniejszej konwencji do okrętów wojennych oraz innych statków niehandlowych, których właścicielem lub armatorem jest państwo i którym w czasie działań ratowniczych przysługiwał immunitet zgodnie z powszechnie uznawanymi zasadami prawa międzynarodowego;

2) zgodnie z postanowieniami art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b) i (d) konwencji, Republika Estońska zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji:

a) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;

b) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek;

c) gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Republika Francuska

„Ratyfikując Międzynarodową konwencję o ratownictwie morskim, przyjętą dnia 28 kwietnia 1989 r. w Londynie, Rząd Republiki Francuskiej, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt. (a) i (b) konwencji, zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji, gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej oraz gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt (d) konwencji, Rząd Francji zastrzega również prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Królestwo Hiszpanii

„Zgodnie z postanowieniami art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b) i (d) Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989, Królestwo Hiszpanii zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji:

– gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;

– gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek.

Dla celów powyższych zastrzeżeń, Królestwo Hiszpanii przez „wody śródlądowe” rozumie wyłącznie te wody kontynentalne, które nie mają styczności z morzem i nie są używane do transportu morskiego;

– gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Islamska Republika Iranu

„Rząd Islamskiej Republiki Iranu zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji

w przypadkach wymienionych w art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b), (c) i (d).”

Irlandia

„... zastrzega prawo Irlandii do niestosowania postanowień konwencji w przypadkach określonych w art. 30 ust. 1 pkt. (a) i (b).”

Kanada

„Realizując postanowienia art. 30 Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989, Rząd Kanady zastrzega prawo do niestosowania przepisów niniejszej konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Republika Litewska

„Zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. (a) i (b) niniejszej konwencji, Republika Litewska zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji, gdy:

1. działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;

2. działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek.”

Meksykańskie Stany Zjednoczone

„Rząd Meksyku zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji, w sytuacjach wymienionych w art. 30 ust. 1 pkt. (a), (b), (c) i (d), wskazując jednocześnie, że dotyczy to ratownictwa wykonywanego ochotniczo.”

Królestwo Niderlandów

„Królestwo Niderlandów zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

„Królestwo Niderlandów zadecydowało o stosowaniu Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989, do okrętów wojennych oraz innych statków wymienionych w art. 4 ust. 1 konwencji pod następującymi warunkami i zastrzeżeniami: zgodnie z art. 554 Księga 8, Środki przewozu i transportu, Kodeksu Cywilnego Niderlandów, zmienionego ustawą z dnia 2 lipca 1997 r. zmieniającą Księgę 8 Kodeksu Cywilnego w odniesieniu do ratownictwa oraz niektórych innych działań, dział 2 tytuł 6 wyżej wymienionej Księgi 8 stosuje się również do ratownictwa morskiego wykonywanego przez lub w stosunku do okrętów wojennych oraz innych statków niehandlowych należących, obsługiwanych lub czarterowanych przez Niderlandy albo inne państwo, które zadecydowało o stosowaniu niniejszej konwencji do tych statków.”

Republika Federalna Niemiec

„Jako typ derogacji z art. 4 ust. 1, Republika Federalna Niemiec będzie stosować postanowienia niniejszej konwencji, z wyjątkiem art. 21, do statków, których właścicielem lub armatorem jest państwo, które używane są w celach niehandlowych i którym w czasie działań ratowniczych przysługiwał immunitet zgodnie z powszechnie uznawanymi zasadami prawa międzynarodowego.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt (d). Republika Federalna Niemiec zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Królestwo Norwegii

„Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt (d) konwencji, Królestwo Norwegii zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Nowa Zelandia

„Rząd Nowej Zelandii, w związku z art. 30 ust. 1 pkt (d) konwencji, zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim; oraz deklaruje, że przystąpienie przez Nową Zelandię do konwencji rozciąga się na Tokelau.”

Federacja Rosyjska

„Federacja Rosyjska, zgodnie z postanowieniami art. 30 ust. 1 pkt (d) Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989, zastrzega prawo do niestosowania postanowień niniejszej konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Królestwo Szwecji

„W odniesieniu do art. 30 ust. 1 pkt (d) Szwecja zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji, gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Syryjska Republika Arabska

„Przystąpienie do niniejszej konwencji przez Syryjską Republikę Arabską nie oznacza w żaden sposób uznania Izraela, jak również nie powoduje żadnej formy współpracy przewidzianej przez konwencję.”

Republika Tunezyjska

„Tunezja zastrzega prawo do niestosowania postanowień Międzynarodowej konwencji o ratownictwie morskim, 1989:

(a) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;

(b) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek;

(c) gdy wszystkie zainteresowane strony są obywatelami Tunezji;

(d) gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

„Zgodnie z postanowieniami art. 30 ust. 1 pkt (a), (b) i (d) konwencji, Zjednoczone Królestwo zastrzega prawo do niestosowania postanowień konwencji, gdy:

(i) działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej lub

(ii) działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek, lub

(iii) dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.”

Wersja obcojęzyczna

Minister Spraw Zagranicznych: w z. R. Wiśniewski

¹⁾ Stosuje się również do Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkongu od dnia 1 lipca 1997 r.

²⁾ Stosuje się do Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau od dnia 24 czerwca 2005 r.

³⁾ Ratyfikacja ma zastosowanie do:

Jersey, Wyspa Man, Falklandy, Montserrat, Georgia Południowa i Sandwich Południowy, Hongkong od dnia 30 maja 1997 r. Od dnia 22 lipca 1998 r. – Anguilla, Brytyjskie Terytorium Antarktyczne, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, Kajmany, Wyspy Pitcairn, Henderson, Wyspy Ducie i Oeno, Święta Helena oraz dependencje, Wyspy Turks i Caicos, Brytyjskie Wyspy Dziewicze.

Guernsey – od dnia 14 września 2001 r.