Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 201 poz. 1480

Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) świadek koronny i osoby dla niego najbliższe, jeżeli na podstawie postanowienia prokuratora zostali objęci ochroną osobistą, zwaną dalej „ochroną”, lub pomocą;

2) podejrzany, który spełnił warunki przewidziane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym, zwanej dalej „ustawą”, oraz osoby dla niego najbliższe, jeżeli na podstawie postanowienia prokuratora zostali objęci ochroną lub pomocą.

2. Rozporządzenie dotyczy pomocy udzielanej osobom chronionym w formach określonych w art. 14 ust. 1, 1b, 2 i 3 oraz art. 19 ust. 1 i 2 ustawy.

2. We wniosku o udzielenie ochrony lub pomocy, o którym mowa w art. 17 ust. 1 i 2 ustawy, wskazuje się okoliczności uprawdopodobniające zagrożenie życia lub zdrowia każdej osoby, która ma być chroniona.

2. Komendant Główny Policji lub Dyrektor Generalny Służby Więziennej przesyła prokuratorowi prowadzącemu postępowanie kopię zasad i zaleceń oraz pisemnych zobowiązań, o których mowa w ust. 1, wraz z informacją o planowanych formach ochrony lub pomocy.

1) działania, które ze względów bezpieczeństwa osoba chroniona musi podejmować oraz których z tych samych względów nie może podejmować;

2) informacje, które osoba chroniona przekazuje Komendantowi Głównemu Policji, dotyczące w szczególności kontaktów rodzinnych, towarzyskich i przestępczych, stanu majątkowego, stanu zdrowia i innych okoliczności istotnych dla wykonywania ochrony lub pomocy.

2. Ochrona polega na:

1) stałej obecności policjantów w pobliżu osoby chronionej albo dostosowaniu przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej warunków tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności do wymogów zapewniających osobie chronionej osobiste bezpieczeństwo w areszcie śledczym lub zakładzie karnym;

2) czasowej obecności policjanta lub policjantów w pobliżu osoby chronionej;

3) czasowej obserwacji osoby chronionej i otoczenia, w którym przebywa;

4) wskazywaniu osobie chronionej bezpiecznego miejsca przebywania oraz czasu i sposobu przemieszczania się;

5) określaniu zakresu, warunków i sposobu kontaktowania się osoby chronionej z innymi osobami.

2. Pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu polega na podejmowaniu przedsięwzięć o charakterze organizacyjnym lub finansowym, umożliwiających osobie chronionej pobyt w miejscu innym niż dotychczasowe, a w szczególności na:

1) udostępnieniu tymczasowego lokalu mieszkalnego, zapewniającego podstawowe potrzeby bytowe;

2) pomocy w wynajęciu lub zakupie mieszkania;

3) pomocy w przeprowadzce lub zagospodarowaniu;

4) pomocy w umieszczeniu dzieci w szkole, przedszkolu lub żłobku;

5) podejmowaniu czynności niezbędnych do:

a) ochrony mieszkania i mienia pozostawionych w poprzednim miejscu pobytu,

b) roztoczenia opieki nad pozostawioną osobą niedołężną lub chorą, którą osoba chroniona się opiekowała,

c) załatwienia innych ważnych spraw życiowych związanych ze zmianą miejsca pobytu.

2. W razie przyznania osobie chronionej pomocy, o której mowa w art. 14 ust. 1b ustawy. Komendant Główny Policji może wskazywać lekarzy i placówki medyczne, od których osoba chroniona powinna uzyskiwać świadczenia opieki zdrowotnej.

3. Osoba chroniona jest obowiązana stosować się do warunków korzystania z pomocy, o których mowa w ust. 2.

4. W przypadku niestosowania się do warunków określonych w ust. 2 i 3 osobę chronioną można pozbawić pokrycia lub zwrotu kosztów uzyskiwania świadczeń opieki zdrowotnej.

1) jeżeli zagrożenie życia lub zdrowia osoby chronionej jest związane z dotychczasowym miejscem zatrudnienia;

2) w razie konieczności zapewnienia źródła utrzymania osobie chronionej, która zmieniła miejsce pobytu.

2. W zakresie zmiany miejsca zatrudnienia osobie chronionej może być udzielona pomoc polegająca na:

1) uzyskiwaniu i przekazywaniu informacji o możliwościach zatrudnienia;

2) umożliwieniu uzyskania nowych kwalifikacji lub podniesienia poziomu wykształcenia.

3. Przy udzielaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji uwzględnia, w miarę możliwości, kwalifikacje zawodowe i inne warunki osobiste osoby chronionej.

1) jeżeli inne formy ochrony lub pomocy nie są wystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa osoby chronionej;

2) gdy ochrona lub pomoc będą miały charakter długotrwały.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, osobie chronionej można wydać także dokumenty umożliwiające używanie innych niż własne danych osobowych, uprawniające do przekroczenia granicy państwowej, jeżeli:

1) ze względu na rodzaj zagrożenia opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę chronioną jest niezbędne do zapewnienia skutecznej ochrony;

2) wyjazd osoby chronionej za granicę jest uzasadniony jej ważnymi sprawami osobistymi, nie powoduje wzrostu zagrożenia życia lub zdrowia i nie narusza interesu wymiaru sprawiedliwości;

3) względy bezpieczeństwa wymagają posługiwania się takimi dokumentami w kraju.

3. Osoba chroniona nie ponosi kosztów wydania dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2.

2. Komendant Główny Policji zapewnia wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych oraz przyjmuje do depozytu dokumenty dotychczas posiadane przez osobę chronioną, pozwalające na określenie tożsamości tej osoby.

3. W przypadkach uzasadnionych udziałem w czynnościach postępowania prowadzonego na podstawie ustawy lub czynnościach cywilnoprawnych i w innych sytuacjach szczególnych, wydaje się osobie chronionej, na czas trwania tych czynności lub sytuacji, dokumenty pozwalające na określenie tożsamości tej osoby.

1) pod adresem wskazanym na przesyłce lub w umowie o świadczenie usług pocztowych;

2) w placówce operatora pocztowego;

3) pod adresem wskazanym operatorowi pocztowemu przez Komendanta Głównego Policji.

2. Policjant odbierający przesyłkę okazuje upoważnienie, o którym mowa w ust. 1.

3. Przesyłki odebrane przez policjanta przekazuje się osobie chronionej za pokwitowaniem.

4. Przed doręczeniem przesyłki osobie chronionej policjant sprawujący ochronę może, za zgodą osoby chronionej, dokonać kontroli zawartości przesyłki.

5. Jeżeli osoba chroniona odmawia pokwitowania odbioru przesyłki, policjant sprawujący ochronę umieszcza adnotację o tym na dokumencie pokwitowania odbioru.

6. W przypadku gdy osoba chroniona odmówi odbioru przesyłki, policjant sprawujący ochronę zwraca przesyłkę operatorowi pocztowemu z pokwitowaniem odbioru zawierającym adnotację, o której mowa w ust. 5.

1) zagrożenia jej życia lub zdrowia związanego z podjęciem pracy;

2) braku możliwości zatrudnienia.

2. Osobom pełnoletnim można przyznać pomoc finansową do wysokości przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.²⁾).

3. Osobom małoletnim można przyznać pomoc finansową do wysokości 50 % kwoty, o której mowa w ust. 2.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wysokość pomocy może być inna niż określona w ust. 2 i 3.

5. Pomoc finansowa przyznana osobie chronionej może być wypłacana w gotówce za pokwitowaniem, przekazem, przelewem lub w inny sposób uzgodniony z osobą chronioną.

6. Przed zakończeniem ochrony i pomocy Komendant Główny Policji może przyznać osobie chronionej pomoc finansową na zagospodarowanie.

2. Udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, polega na zorganizowaniu i sfinansowaniu przeprowadzenia zabiegu lub operacji w zakładzie opieki zdrowotnej.

2. Wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych może nastąpić na czas nieoznaczony.

1) cofnięcie ochrony lub pomocy – w przypadku naruszenia przez osobę chronioną zasad i zaleceń w zakresie ochrony albo niewykonywania obowiązków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy;

2) zakończenie ochrony lub pomocy – w razie ustania przesłanek, które uzasadniały ich udzielenie.

2. Komendant Główny Policji przekazuje prokuratorowi zarządzenia wydane w przedmiocie ochrony lub pomocy.

3. Komendant Główny Policji współdziała z innymi organami oraz instytucjami państwowymi i samorządowymi, w tym szkołami i uczelniami, w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobie chronionej.

1) w przypadkach, o których mowa w art. 18b ust. 1 i art. 21 ust. 1 ustawy;

2) jeżeli osoba chroniona rażąco narusza warunki udzielenia ochrony lub pomocy, a zwłaszcza:

a) nie przestrzega porządku prawnego,

b) zataja istotne informacje mające znaczenie dla ochrony,

c) nie stosuje się do niezbędnych dla ochrony poleceń policjantów sprawujących ochronę,

d) korzysta z pomocy niezgodnie z jej przeznaczeniem.

2. Jeżeli wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych nastąpiło na czas oznaczony, osoba, której wydano dokumenty, jest obowiązana zwrócić je w terminie 7 dni od dnia ustania tej formy pomocy.

3. Po spełnieniu warunku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, wydaje się z depozytu dokumenty przekazane Policji zgodnie z § 12 ust. 1.

1) uwzględnienia wniosku osoby chronionej o zakończenie ochrony lub pomocy;

2) ustania zagrożenia życia i zdrowia osoby chronionej;

3) uzyskania dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych lub możliwości zarobkowania.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być cofnięty do czasu wydania postanowienia prokuratora.

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2001 r. Nr 5, poz. 40, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2005 r. Nr 90, poz. 757 oraz z 2006 r. Nr 149, poz. 1078.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr 236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711.