Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 139 poz. 989

Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399, Nr 143, poz. 1199 i Nr 169, poz. 1418) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowy sposób zapłaty, pobierania i zwrotu podatku, w tym czynności związane z poborem podatku i sposób udzielania przez płatnika pouczeń stronom czynności cywilnoprawnej oraz treść rejestrów podatku;

2) wzory: deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych i deklaracji o wysokości podatku pobranego i wpłaconego przez płatnika oraz szczegółowy zakres zawartych w nich danych, w szczególności:

a) w deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych – datę i miejsce dokonania czynności, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę strony czynności cywilnoprawnej, numer identyfikacji podatkowej (jeżeli strona go posiada) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) strony czynności cywilnoprawnej, zwięzłe określenie treści i przedmiotu czynności, miejsce jego położenia lub wykonywania praw majątkowych, podstawę opodatkowania, odliczenia od podstawy opodatkowania, stawkę podatku, kwotę należnego podatku,

b) w deklaracji o wysokości podatku pobranego i wpłaconego przez płatnika – rodzaj płatnika, imię i nazwisko płatnika albo nazwę lub firmę, adres miejsca zamieszkania albo siedziby płatnika, numer identyfikacji podatkowej, kwotę podatku pobranego w danym miesiącu, kwotę potrąconego wynagrodzenia z tytułu poboru podatku oraz kwotę podatku wpłaconego naczelnikowi urzędu skarbowego i datę sporządzenia deklaracji.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych;

2) organie podatkowym – rozumie się przez to naczelnika urzędu skarbowego;

3) siedzibie płatnika – rozumie się przez to w przypadku:

a) notariusza – miejsce położenia jego kancelarii notarialnej,

b) nabywcy rzeczy – miejsce jego zamieszkania (lub siedziby).

1) w kasie właściwego organu podatkowego lub

2) na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego

– chyba że podatek pobierany jest przez płatnika.

2. Podmioty, o których mowa w art. 4 pkt 1 ustawy, składają właściwemu organowi podatkowemu jedną deklarację.

3. Wzór deklaracji określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1) w prowadzonym na każdy rok podatkowy osobnym rejestrze podatku ponumerować karty;

2) w razie niepobrania podatku zamieszczać w treści aktów notarialnych i innych dokumentów stwierdzających dokonanie czynności cywilnoprawnej adnotacje stwierdzające fakt niepobrania podatku z podaniem podstawy prawnej bądź powołaniem decyzji organu podatkowego zawierającej zgodę na niepobranie podatku;

3) jeżeli czynność cywilnoprawna jest zwolniona od podatku, wypełnić następujące rubryki rejestru: liczbę porządkową, datę wpisania do rejestru aktu notarialnego lub innego dokumentu stwierdzającego dokonanie czynności cywilnoprawnej, datę i numer dokumentu, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę strony (stron) czynności cywilnoprawnej, numer identyfikacji podatkowej (jeżeli strona go posiada) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) strony (stron) czynności cywilnoprawnej, a w rubryce „uwagi” – podstawę prawną niepobrania podatku;

4) podsumować w rejestrze kwoty podatku pobranego w każdym miesiącu, za jaki dokonywane jest rozliczenie podatku z organem podatkowym;

5) odnotowywać w rejestrze w rubryce „uwagi” kwotę podatku przekazanego na rachunek bankowy organu podatkowego, datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczy, oraz wskazywać podatnika, od którego podatek został pobrany.

2. Wzór deklaracji o wysokości podatku pobranego i wpłaconego przez płatnika określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Notariusze są obowiązani:

1) określać w treści sporządzanych aktów notarialnych podstawę prawną i sposób obliczenia podatku;

2) ustnie pouczać strony czynności cywilnoprawnych o skutkach przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym w razie podania nieprawdy lub zatajenia prawdy, przez co podatek narażony jest na uszczuplenie, oraz o przysługującym organowi podatkowemu prawie do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu tej czynności, a także o ciążącym na stronach solidarnym obowiązku zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, w przypadku określenia lub podwyższenia wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej przez organ podatkowy; o pouczeniu notariusz sporządza wzmiankę w akcie notarialnym.

3. Rejestr podatku powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę sporządzenia aktu notarialnego, numer repertorium A, datę wpisania do rejestru aktu notarialnego, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę strony (stron) czynności cywilnoprawnej, numer identyfikacji podatkowej (jeżeli strona go posiada) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) strony (stron) czynności cywilnoprawnej, zwięzłe określenie treści czynności, wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej, miejsce położenia nieruchomości stanowiącej przedmiot tej czynności (miejscowość, gmina, powiat, województwo), stawkę podatku, kwotę pobranego podatku oraz uwagi.

4. Rejestr może być zastąpiony przez repertorium A, przewidziane przepisami o prowadzeniu ksiąg i przechowywaniu akt notarialnych; przepisy dotyczące rejestru stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr.

5. Notariusz nie oblicza i nie pobiera podatku w przypadku:

1) określonym w art. 6 ust. 5 ustawy,

2) przedłożenia przez strony czynności cywilnoprawnej decyzji organu podatkowego zawierającej zgodę na niepobranie podatku,

w tych przypadkach notariusz jest obowiązany przesłać organowi podatkowemu właściwemu w sprawie podatku odpis aktu notarialnego, w terminie 14 dni od daty jego sporządzenia.

2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zamieszczać na dokumentach stwierdzających dokonanie czynności cywilnoprawnej adnotację o pobraniu podatku, ze wskazaniem kwoty podatku i pozycji rejestru, pod którą kwota ta została wpisana.

3. Rejestr powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę wpisania do rejestru dokumentu stwierdzającego dokonanie czynności cywilnoprawnej, datę i numer dokumentu, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę, numer identyfikacji podatkowej (jeżeli sprzedawca go posiada) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) sprzedawcy, kwotę należności, stawkę podatku, kwotę pobranego podatku oraz uwagi.

4. Jeżeli w urządzeniach księgowych jest wyodrębniony rachunek podatku pozwalający na kontrolę prawidłowości i terminowości jego poboru, płatnicy mogą, za zgodą organu podatkowego, zaniechać prowadzenia rejestru podatku, poczynając od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu, w którym otrzymali zgodę.

2. Wszczęcie postępowania w sprawie zwrotu podatku następuje na wniosek lub z urzędu.

3. Zwrotu podatku dokonuje organ podatkowy, na którego obszarze działania położona jest gmina, której podatek stanowił dochód.

4. Jeżeli w przypadkach określonych w ust. 1 obowiązek zapłaty podatku ciążył solidarnie na osobach lub jednostkach, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, zwrot podatku następuje na rzecz jednej z osób (jednostek) solidarnie zobowiązanych do jego zapłaty, z równoczesnym powiadomieniem pozostałych osób (jednostek) o dokonanym zwrocie.

5. Zwrot podatku następuje z urzędu.

Minister Finansów: w z. E. Suchocka-Roguska

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 131, poz. 908).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad poboru podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 108, poz. 1153, z 2002 r. Nr 229, poz. 1915, z 2003 r. Nr 146, poz. 1419, z 2004 r. Nr 47, poz. 453 oraz z 2005 r. Nr 246, poz. 2089).

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 26 lipca 2006 r (poz. 989)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2