Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 11 poz. 57

Na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625 oraz z 2005 r. Nr 23, poz. 188 i Nr 33, poz. 289) zarządza się, co następuje:

1) weterynaryjne w handlu owcami i kozami;

2) jakim powinno odpowiadać świadectwo zdrowia dla owiec i kóz będących przedmiotem handlu.

1) owce i kozy przeznaczone do uboju – owce i kozy przeznaczone do wprowadzenia do rzeźni, bezpośrednio albo za pośrednictwem miejsca gromadzenia zwierząt, w celu poddania ich ubojowi;

2) owce i kozy przeznaczone do hodowli – owce i kozy inne niż owce i kozy określone w pkt 1 i 3, przeznaczone do transportu do miejsca przeznaczenia, bezpośrednio albo za pośrednictwem miejsca gromadzenia zwierząt, w celu ich hodowli lub chowu;

3) owce i kozy przeznaczone do opasu – owce i kozy inne niż owce i kozy określone w pkt 1 i 2, przeznaczone do transportu do miejsca przeznaczenia, bezpośrednio albo za pośrednictwem miejsca gromadzenia zwierząt, w celu ich opasu, a następnie poddania ubojowi;

4) gospodarstwo pochodzenia – gospodarstwo, w którym owce lub kozy są stale utrzymywane i w którym są prowadzone rejestry zwierząt gospodarskich kontrolowane przez właściwe organy.

2. Owce i kozy przeznaczone do hodowli mogą być przedmiotem handlu, jeżeli spełniają warunki określone w § 4–6, 8 i 9.

3. Owce i kozy przeznaczone do opasu mogą być przedmiotem handlu, jeżeli spełniają warunki określone w § 4–6 i 8.

4. Dla owiec i kóz, o których mowa w ust. 2 i 3, w przepisach Unii Europejskiej³⁾ mogą być ustalone dodatkowe wymagania weterynaryjne.

1) stale przebywały w gospodarstwie pochodzenia przez co najmniej:

a) 30 dni poprzedzających wysyłkę lub od urodzenia, jeżeli mają mniej niż 30 dni życia,

b) 21 dni poprzedzających wysyłkę – w przypadku owiec i kóz przeznaczonych do uboju;

2) pochodzą z gospodarstwa, do którego nie wprowadzano:

a) owiec lub kóz – w okresie 21 dni poprzedzających wysyłkę,

b) zwierząt parzystokopytnych przywiezionych z państw trzecich – w okresie 30 dni poprzedzających wysyłkę.

2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli owce i kozy były odizolowane od pozostałych zwierząt w gospodarstwie.

3. Przepisu ust. 1 pkt 2 lit. a nie stosuje się, jeżeli owce i kozy przeznaczone do uboju są transportowane z gospodarstwa pochodzenia do rzeźni w celu natychmiastowego uboju, z wyłączeniem przebywania w punkcie zbiorczym lub punkcie skupu, w którym owce i kozy pochodzące z różnych gospodarstw są grupowane w celu sformowania przesyłek zwierząt nieprzeznaczonych do handlu, lub w punkcie etapowym w rozumieniu przepisów o ochronie zwierząt.

1) bezpośrednio z gospodarstwa pochodzenia do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo

2) wyłącznie za pośrednictwem jednego miejsca gromadzenia zwierząt znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca pochodzenia zwierząt.

2. W przypadku owiec i kóz przeznaczonych do uboju miejsce gromadzenia zwierząt może być zastąpione obiektami budowlanymi, w których prowadzi się obrót zwierzętami lub ich skup:

1) w stosunku do których stwierdzono spełnienie wymagań weterynaryjnych;

2) które znajdują się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca pochodzenia zwierząt.

3. Owce i kozy przeznaczone do uboju, wprowadzone na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca przeznaczenia zwierząt i dostarczone do rzeźni, powinny być poddane ubojowi niezwłocznie, nie później jednak niż przed upływem 72 godzin od ich dostarczenia do rzeźni.

1) przed dostarczeniem do miejsca gromadzenia zwierząt znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spełniają następujące warunki:

a) od czasu opuszczenia gospodarstwa pochodzenia są transportowane za pośrednictwem jednego punktu zbiorczego lub punktu skupu, w którym owce i kozy pochodzące z różnych gospodarstw są grupowane w celu sformowania przesyłek zwierząt nieprzeznaczonych do handlu i w którym znajdowały się zwierzęta co najmniej o takim samym statusie zdrowotnym,

b) są oznakowane nie później niż w punkcie zbiorczym lub punkcie skupu, o którym mowa w lit. a, w sposób umożliwiający identyfikację gospodarstwa ich pochodzenia,

c) z punktu zbiorczego lub punktu skupu, o którym mowa w lit. a, są transportowane wraz z dołączonym do nich dokumentem weterynaryjnym do miejsca gromadzenia zwierząt, z którego są dostarczane bezpośrednio do rzeźni znajdującej się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca przeznaczenia zwierząt, albo

2) od czasu opuszczenia terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca pochodzenia zwierząt do czasu dostarczenia do rzeźni znajdującej się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca przeznaczenia zwierząt są transportowane za pośrednictwem jednego miejsca gromadzenia zwierząt znajdującego się na:

a) terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca pochodzenia zwierząt, z którego pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii dostarcza się je bezpośrednio do rzeźni i poddaje ubojowi przed upływem 5 dni od dnia przybycia do miejsca gromadzenia zwierząt, albo

b) terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, przez które zwierzęta są przewożone i z którego dostarcza się je bezpośrednio do rzeźni wskazanej w świadectwie zdrowia, znajdującej się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej miejsca przeznaczenia zwierząt.

1) spełniają wymagania określone w § 32 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych niezbędnych do uzyskania i zachowania uznania stada lub gospodarstwa za urzędowo wolne lub wolne od chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 126, poz. 1058) – w przypadku wprowadzania owiec lub kóz do gospodarstwa uznanego za urzędowo wolne od brucelozy lub

2) spełniają wymagania określone w § 37 ust. 2 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1 – w przypadku wprowadzania owiec lub kóz do gospodarstwa uznanego za wolne od brucelozy.

1) nie stwierdzono u zwierząt klinicznych objawów:

a) zakaźnej bezmleczności owiec (Mycoplasma agalactiae) lub zakaźnej bezmleczności kóz (Mycoplasma agalactiae, M. capricolum, M. mycoides z grupy mycoides) – w okresie 6 miesięcy poprzedzających wysyłkę,

b) paratuberkulozy lub serowaciejącego zapalenia węzłów chłonnych – w okresie 12 miesięcy poprzedzających wysyłkę,

c) gruczolakowatości płuc, choroby maedi-visna lub wirusowego zapalenia stawów i mózgu kóz – w okresie 3 lat poprzedzających wysyłkę, a w przypadku gdy zwierzęta zakażone wirusem wywołującym chorobę maedi-visna lub wirusowe zapalenie stawów i mózgu zostały poddane ubojowi, zaś 2 kolejne testy zatwierdzone zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾ wskazują na brak zakażenia – w okresie 12 miesięcy poprzedzających wysyłkę,

2) urzędowy lekarz weterynarii wystawiający świadectwo zdrowia stwierdził, że zostały spełnione wymagania określone w pkt 1,

3) właściciel złożył pisemne oświadczenie, że wszystkie zwierzęta przeznaczone do handlu spełniają wymagania określone w pkt 1

– oraz nie miały kontaktu ze zwierzętami pochodzącymi z gospodarstwa, w którym stwierdzono u zwierząt kliniczne objawy chorób wymienionych w pkt 1.

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być potwierdzone równoważnymi wymaganiami dotyczącymi stanu zdrowia w odniesieniu do choroby lub chorób zakaźnych zwierząt objętych krajowym programem zwalczania lub kontroli, zatwierdzonym zgodnie z przepisami Unii Europejskiej³⁾.

3. Tryki przeznaczone do hodowli mogą być przedmiotem handlu, jeżeli:

1) pochodzą z gospodarstwa, w którym nie stwierdzono brucelozy (B. ovis) – w okresie 12 miesięcy poprzedzających wysyłkę;

2) przebywały w gospodarstwie, o którym mowa w pkt 1, przez 60 dni poprzedzających wysyłkę;

3) zostały poddane testowi serologicznemu na obecność przeciwciał B. ovis, przeprowadzonemu zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁵⁾ – w okresie 30 dni poprzedzających wysyłkę i uzyskano wynik wskazujący na brak zakażenia lub spełniają równoważne wymagania zdrowotne określone w przepisach Unii Europejskiej⁴⁾.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: K. Jurgiel

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 220, poz. 1892).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia:

1) wdrażają częściowo postanowienia dyrektywy Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz. Urz. WE L 46 z 19.02.1991, str. 19, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 146, z późn. zm.);

2) wykonują postanowienia rozporządzenia Komisji (WE) nr 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczącego przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 94 z 31.03.2004, str. 44; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 43, str. 354).

³⁾ Art. 7 i art. 8 dyrektywy Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz. Urz. WE L 46 z 19.02.1991, str. 19, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 146, z późn. zm.).

⁴⁾ Przepisy wydane na podstawie art. 15 dyrektywy Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz. Urz. WE L 46 z 19.02.1991, str. 19, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 146, z późn. zm.).

⁵⁾ Załącznik D do dyrektywy Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz. Urz. WE L 46 z 19.02.1991, str. 19, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 146, z późn. zm.).