Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 238 poz. 2396

Na podstawie art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) żołnierz – żołnierza pełniącego nadterminową zasadniczą służbę wojskową;

2) służba nadterminowa – nadterminową zasadniczą służbę wojskową;

3) zgłoszenie – pisemne zgłoszenie do służby nadterminowej żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową;

4) dowódca rodzaju sił zbrojnych – dowódcę rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, Dowódcę Garnizonu Warszawa oraz dowódców innych jednostek wojskowych lub związków organizacyjnych niewchodzących w skład rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych.

2. Do zgłoszenia dołącza się następujące dokumenty:

1) świadectwo lub dyplom potwierdzające posiadane wykształcenie;

2) potwierdzające nabyte kwalifikacje i uprawnienia;

3) zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego.

3. W przypadku gdy żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową zamierza pełnić służbę nadterminową w innej jednostce wojskowej niż jednostka, której ewidencją jest objęty, dowódca tej jednostki opiniuje zgłoszenie i przesyła je do dowódcy jednostki wojskowej wskazanej przez tego żołnierza.

2. O sposobie rozpatrzenia zgłoszenia dowódca jednostki wojskowej niezwłocznie informuje na piśmie żołnierza zasadniczej służby wojskowej.

3. W przypadku, o którym mowa w § 3 ust. 3, dowódca jednostki wojskowej, po rozpatrzeniu zgłoszenia, informuje o sposobie jego rozpatrzenia również dowódcę jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty.

4. Wyrażenie zgody na przyjęcie do służby nadterminowej lub odmowę tego przyjęcia dowódca jednostki wojskowej, rozpatrujący zgłoszenie, stwierdza w rozkazie dziennym.

2. Dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz rozpoczął pełnienie służby nadterminowej, zawiadamia o tym niezwłocznie wojskowego komendanta uzupełnień oraz pracodawcę tego żołnierza, jeżeli żołnierz ten przed powołaniem do zasadniczej służby wojskowej był zatrudniony u tego pracodawcy.

2. Z dniem rozpoczęcia pełnienia służby nadterminowej dowódca jednostki wojskowej rozkazem dziennym przydziela żołnierza do pododdziału, wyznacza na stanowisko służbowe określone w etacie jednostki wojskowej oraz dopełnia obowiązku meldunkowego tego żołnierza.

2. W przypadku zmiany stanowiska służbowego lub przeniesienia do innej jednostki wojskowej żołnierza zwalnia się z dotychczasowego stanowiska służbowego i wyznacza się na nowe stanowisko służbowe.

3. Żołnierzowi można zmienić stanowisko służbowe w przypadku:

1) pozytywnego rozpatrzenia umotywowanej prośby żołnierza;

2) nabycia dodatkowych uprawnień lub kwalifikacji przez żołnierza;

3) utraty przez żołnierza uprawnień lub kwalifikacji, niezbędnych na dotychczasowym stanowisku służbowym;

4) likwidacji jednostki wojskowej lub dotychczasowego stanowiska służbowego;

5) potrzeb jednostki wojskowej wynikających z konieczności utrzymania wymaganego poziomu gotowości bojowej;

6) skazania żołnierza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo, które nie licuje z obowiązkami wykonywanymi na stanowisku służbowym, z zastrzeżeniem art. 87a ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Zmiany stanowiska służbowego dokonuje dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę nadterminową, i stwierdza ten fakt w rozkazie dziennym.

2. Okres czasowego pełnienia obowiązków służbowych nie może być jednorazowo dłuższy niż 6 miesięcy.

3. Żołnierza, któremu dodatkowo powierzono czasowe pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku służbowym, nie zwalnia się ze stanowiska dotychczas zajmowanego.

4. Przepisy ust. 1–3 mają zastosowanie również w przypadku czasowego powierzenia żołnierzowi obowiązków pracownika wojska, z tym że w takim przypadku okres, o którym mowa w ust. 2, nie może być jednorazowo dłuższy niż 3 miesiące.

2. Żołnierz oddelegowany pozostaje na dotychczasowym stanowisku służbowym.

3. Oddelegowanie żołnierza następuje na podstawie rozkazu dziennego dowódcy jednostki wojskowej, której ewidencją jest objęty.

4. W rozkazie, o którym mowa w ust. 3, określa się oznaczenie jednostki wojskowej, do której ma być oddelegowany żołnierz, okres oddelegowania oraz termin stawienia się w jednostce wojskowej, do której został oddelegowany.

5. Dowódca jednostki wojskowej, do której stawił się oddelegowany żołnierz, stwierdza w rozkazie dziennym dzień stawienia się tego żołnierza, dopełnienie obowiązku meldunkowego oraz powierzenie temu żołnierzowi obowiązków służbowych.

6. Dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, może w każdej chwili odwołać oddelegowanego żołnierza. Okres oddelegowania może skrócić również dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz został oddelegowany, jeżeli ustała potrzeba wykonywania zadań w tej jednostce przez oddelegowanego żołnierza.

2. Zagraniczną podróż służbową żołnierz odbywa w obecności i pod nadzorem żołnierza zawodowego.

3. Żołnierzowi odbywającemu podróż służbową w godzinach nocnych, pomiędzy godziną 22⁰⁰ a 6⁰⁰, przysługuje po zakończeniu podróży co najmniej 6 godzin odpoczynku.

2. Żołnierz pełni służby wartownicze i służby wewnętrzne ujęte w planie służb jednostki wojskowej lub pododdziału, przewidziane dla żołnierzy zasadniczej służby wojskowej oraz w zależności od posiadanego stopnia wojskowego przewidziane dla szeregowych zawodowych lub podoficerów zawodowych.

3. Służby, o których mowa w ust. 2, żołnierz pełni w terminach i w wymiarze ustalonym dla pododdziału, do którego został przydzielony.

2. Przeniesienie żołnierza do innej jednostki wojskowej może nastąpić:

1) z urzędu, w przypadku:

a) rozformowania jednostki wojskowej,

b) likwidacji lub zmiany stanowiska służbowego, na które żołnierz został wyznaczony,

c) konieczności uzupełnienia potrzeb osobowych innych jednostek wojskowych,

d) uznania żołnierza ostatecznym orzeczeniem wojskowej komisji lekarskiej za niezdolnego do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, jeżeli w jednostce wojskowej nie ma innego stanowiska służbowego odpowiadającego stanowi jego zdrowia i posiadanym kwalifikacjom;

2) na wniosek żołnierza – jeżeli względy służbowe na to pozwalają.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej przesyła drogą służbową do dowódcy uprawnionego do przeniesienia żołnierza, wraz z opinią służbową. Do wniosku dołącza się odpis wtórnika karty ewidencyjnej oraz karty ukarań i karty wyróżnień żołnierza.

2. Przeniesienie żołnierza z jednostki wojskowej, w której pełni służbę nadterminową, do jednostki wojskowej podporządkowanej dowódcy innego rodzaju sił zbrojnych następuje za zgodą szefa komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej w sprawach zarządzania zasobami osobowymi, na podstawie rozkazu dowódcy rodzaju sił zbrojnych, któremu żołnierz podlega.

1) w jednostce wojskowej, o której mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 oraz z 2004 r. Nr 210, poz. 2135) – dowódca rodzaju sił zbrojnych, odpowiedzialny za przygotowanie tej jednostki do użycia poza granicami państwa lub wymianę jej stanu osobowego;

2) w jednostce wojskowej, o której mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa – dowódca tej jednostki.

2. W przypadkach uzupełniania indywidualnych stanowisk w jednostce wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, znajdującej się poza granicami państwa, do służby w tej jednostce kieruje, w drodze rozkazu, Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, działając z urzędu lub na wniosek dowódcy rodzaju sił zbrojnych, odpowiedzialnego za przygotowanie tej jednostki do użycia poza granicami państwa.

3. Dowódca jednostki wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, w drodze rozkazu, na podstawie skierowania żołnierza do służby poza granicami państwa, wyznacza tego żołnierza na stanowisko służbowe.

4. Niezależnie od skierowania żołnierza do służby poza granicami państwa i wyznaczenia go na stanowisko służbowe w jednostce wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, żołnierz ten pozostaje w ewidencji wojskowej macierzystej jednostki wojskowej na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

5. Zwolnienie żołnierza ze stanowiska służbowego w jednostce wojskowej, o której mowa w ust. 1 lub 2, może nastąpić w każdym czasie i nie wymaga uzasadnienia.

6. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 5, dokonuje w drodze rozkazu:

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – w przypadku żołnierzy pełniących służbę w jednostce wojskowej, o której mowa w ust. 2, działając z urzędu lub na wniosek dowódcy tej jednostki;

2) dowódca rodzaju sił zbrojnych – w przypadku żołnierzy pełniących służbę w jednostce wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, działając z urzędu lub na wniosek dowódcy tej jednostki;

3) dowódca jednostki wojskowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 – w przypadku żołnierzy pełniących służbę w tej jednostce.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, żołnierz wnosi drogą służbową pisemny wniosek o pozostawienie go w służbie nadterminowej do dowódcy jednostki wojskowej, której ewidencją jest objęty. Jeżeli żołnierz wyraził zamiar dalszego pełnienia służby nadterminowej w innej jednostce wojskowej niż jednostka, której ewidencją jest objęty, dowódca tej jednostki opiniuje wniosek i przesyła go do dowódcy jednostki wojskowej wskazanej przez żołnierza.

3. Wniosek żołnierza o pozostawienie go w służbie nadterminowej rozpatruje dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz wyraził zamiar dalszego pełnienia tej służby. Wniosek ten podlega rozpatrzeniu nie później niż na 30 dni przed upływem ustalonego okresu pełnienia służby nadterminowej.

4. O sposobie rozpatrzenia wniosku o pozostawienie w służbie nadterminowej dowódca jednostki wojskowej niezwłocznie informuje na piśmie zainteresowanego żołnierza oraz właściwego wojskowego komendanta uzupełnień.

5. Jeżeli wniosek o pozostawienie w służbie nadterminowej rozpatrywał dowódca innej jednostki wojskowej niż jednostka, której ewidencją żołnierz jest objęty, o sposobie rozpatrzenia tego wniosku informuje on również dowódcę jednostki wojskowej, której ewidencją żołnierz jest objęty, oraz ustala z nim dzień przeniesienia żołnierza do nowej jednostki wojskowej, nie później niż w ostatnim dniu pierwotnie ustalonego okresu pełnienia służby nadterminowej.

6. Wyrażenie zgody na pozostawienie żołnierza w służbie nadterminowej na kolejny okres lub odmowę tego pozostawienia dowódca jednostki wojskowej, rozpatrujący wniosek, stwierdza w rozkazie dziennym.

1) w przypadku:

a) każdorazowego złożenia wniosku, o którym mowa w § 17 ust. 2,

b) złożenia wniosku o powołanie do zawodowej służby wojskowej albo wniosku o przyjęcie do służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego,

c) przeniesienia do innej jednostki wojskowej,

d) wniosku rzecznika dyscyplinarnego, na potrzeby toczącego się postępowania dyscyplinarnego,

e) wniosku żołnierza,

f) zgłoszenia akcesu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa;

2) na żądanie sądu, prokuratury, Żandarmerii Wojskowej, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu lub Wojskowych Służb Informacyjnych.

2. Opinię służbową sporządza przełożony dyscyplinarny żołnierza.

3. Przełożony dyscyplinarny wydaje o żołnierzu opinię służbową opartą na rzetelnej i obiektywnej ocenie wywiązywania się przez niego z obowiązków służbowych w okresie, za który opinia jest sporządzana.

4. Opinia służbowa o żołnierzu zawiera ocenę przebiegu jego dotychczasowej służby wojskowej, w tym ocenę wykonywania zadań służbowych i przestrzegania dyscypliny wojskowej, oraz uwzględnia cel sporządzania opinii.

2. Ocenę służbową sporządza przełożony dyscyplinarny żołnierza.

3. W ocenie służbowej ujmuje się informacje przydatne przy określeniu możliwości dalszego wykorzystania żołnierza rezerwy w ramach powszechnego obowiązku obrony. Informacje te zamieszcza się we wtórniku karty ewidencyjnej.

2. Opiniowanemu żołnierzowi przysługuje prawo wniesienia zażalenia od wydanej o nim opinii służbowej do wyższego przełożonego dyscyplinarnego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia lub zapoznania z opinią.

3. Przełożony dyscyplinarny rozpatruje zażalenie, o którym mowa w ust. 2, w terminie 7 dni od dnia złożenia tego zażalenia i o sposobie jego rozpatrzenia niezwłocznie zawiadamia żołnierza.

2. Przełożony rozpatruje zażalenie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia i o sposobie jego rozpatrzenia niezwłocznie zawiadamia żołnierza.

2. Żołnierza, o którym mowa w ust. 1, mianowanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia na stopień wojskowy starszego szeregowego (starszego marynarza) lub stopień wojskowy w korpusie podoficerów oraz wyznaczonego przed tym dniem na stanowisko służbowe przewidziane dla starszego szeregowego (starszego marynarza) lub podoficera, w przypadku zwolnienia go z tego stanowiska można wyznaczyć, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami uzupełnieniowymi jednostek wojskowych, na stanowisko służbowe przewidziane w etacie jednostki wojskowej dla żołnierza zawodowego, odpowiadające posiadanemu przez niego lub niższemu stopniowi wojskowemu i posiadanym kwalifikacjom.

Minister Obrony Narodowej: w z. J. Zemke

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz.1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326, Nr 179, poz. 1750, Nr 210, poz. 2036 i Nr 223, poz. 2217 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 czerwca 1992 r. w sprawie zasadniczej służby wojskowej i nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego (Dz. U. Nr 56, poz. 277, z 1994 r. Nr 9, poz. 34, z 1995 r. Nr 42, poz. 218 i Nr 100, poz. 499, z 1998 r. Nr 67, poz. 438, z 1999 r. Nr 92, poz. 1055 oraz z 2002 r. Nr 208, poz. 1771), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w zakresie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem, na podstawie art. 17 ustawy z dnia 29 października 2003 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203).