Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 121 poz. 1262

1) kredyt – kredyt lub pożyczkę udzielane przez bank będący rezydentem w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178, z 2003 r. Nr 228, poz. 2260 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870);

2) przedsięwzięcie – każdy projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej, a w szczególności inwestycyjny, szkoleniowy, badawczy, realizowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3) kredytobiorca – kredytobiorcę, pożyczkobiorcę lub emitenta obligacji realizujących przedsięwzięcie;

4) środki Unii Europejskiej – środki pochodzące z funduszy oraz z pozostałych środków budżetu Wspólnoty, określonych w przepisach Unii Europejskiej²⁾;

5) nakłady podlegające refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej – tę część nakładów finansowych ponoszonych przez kredytobiorcę, które są zwracane kredytobiorcy ze środków Unii Europejskiej z tytułu realizacji przez niego przedsięwzięcia;

6) wkład własny – tę część nakładów finansowych ponoszonych przez kredytobiorcę realizującego przedsięwzięcie, które nie podlegają refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej;

7) portfel kredytowy – zbiór pojedynczych kredytów, udzielonych przez jeden bank, dla którego łączną kwotę limitu gwarancji lub poręczeń na określony czas ustalono umową między tym bankiem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego;

8) obligacje – obligacje w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824 oraz z 2003 r. Nr 217, poz. 2124) emitowane na sfinansowanie przedsięwzięcia;

9) Rada Nadzorcza – Radę Nadzorczą Banku Gospodarstwa Krajowego.

2. Kwoty wyrażone w ustawie w euro przelicza się na walutę polską według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy roku kalendarzowego poprzedzającego rok udzielenia gwarancji lub poręczenia.

2. Celem Funduszu jest zwiększenie dostępności kredytu oraz możliwości pozyskiwania środków z emisji obligacji na realizację przedsięwzięć.

3. Środkami Funduszu są:

1) środki pieniężne przekazywane przez Narodowy Bank Polski z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej, w części określonej w art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.³⁾);

2) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa;

3) otrzymane odsetki od lokat bankowych środków Funduszu;

4) kwoty odzyskane w drodze dochodzenia należności powstałych w związku z udzielonymi przez BGK gwarancjami lub poręczeniami ze środków Funduszu;

5) opłaty prowizyjne od udzielonych gwarancji lub poręczeń;

6) darowizny i zapisy;

7) inne wpływy.

4. Środki Funduszu nie są środkami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.⁴⁾).

1) wypłaty zrealizowanych przez BGK gwarancji lub poręczeń udzielonych ze środków Funduszu na zabezpieczenie spłaty kredytów;

2) wypłaty kwot należnych z tytułu zobowiązań wynikających z obligacji gwarantowanych lub poręczanych przez BGK ze środków Funduszu;

3) pokrycie uzasadnionych kosztów i wydatków ponoszonych przez BGK w związku z udzielaniem gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu oraz wypłatę należności, o której mowa w art. 15 ust. 4;

4) wynagrodzenia, o których mowa w art. 9 ust. 3.

2. Środki Funduszu mogą być również przeznaczone na nabywanie papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, oraz na lokaty bankowe, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3.

2. Plan finansowy Funduszu określa co najmniej:

1) łączną kwotę, do której przewiduje się udzielenie gwarancji lub poręczeń;

2) przewidywane przychody i koszty;

3) przewidywane wydatki wynikające z udzielonych gwarancji i poręczeń;

4) prognozowaną kwotę należności nieściągalnych zapisywanych w ciężar Funduszu.

3. Plan finansowy Funduszu zatwierdza minister właściwy do spraw finansów publicznych.

4. BGK sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat.

1) liczbie i wartości udzielonych gwarancji i poręczeń;

2) aktualnym stanie należności i zobowiązań z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń;

3) przebiegu dochodzenia roszczeń z tytułu wierzytelności powstałych w związku z realizacją gwarancji i poręczeń.

2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w terminie do końca sierpnia – za pierwsze półrocze oraz do końca lutego – za drugie półrocze.

2. Do zadań Komitetu należy:

1) opiniowanie projektów planu działalności i planu finansowego Funduszu;

2) okresowe analizowanie wyników finansowych działania Funduszu;

3) opiniowanie projektów sprawozdań z działalności Funduszu za rok poprzedni wraz z bilansem i rachunkiem zysków i strat;

4) opiniowanie projektów szczegółowych zasad udzielania gwarancji lub poręczeń przez BGK ze środków Funduszu;

5) opiniowanie projektów zasad i form zabezpieczania zwrotu środków należnych Funduszowi z tytułu realizacji gwarancji lub poręczeń;

6) opiniowanie projektów regulaminów wydawanych przez BGK w związku z udzielaniem gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu;

7) opiniowanie projektu umowy, o której mowa w art. 15 ust. 3;

8) opiniowanie wniosków o ustanowienie limitu gwarancji lub poręczeń portfela kredytowego;

9) opiniowanie wniosków o umorzenie przez BGK środków należnych Funduszowi z tytułu zrealizowanych gwarancji lub poręczeń i spisanie należności w ciężar Funduszu.

3. Komitet może wystąpić z wnioskiem do Rady Nadzorczej o likwidację Funduszu.

4. Warunkiem zaakceptowania przez Zarząd BGK dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3–6, jest wyrażenie pozytywnej opinii w tych kwestiach przez Komitet.

2. Członków Komitetu powołuje i odwołuje:

1) jednego – minister właściwy do spraw finansów publicznych;

2) jednego – minister właściwy do spraw gospodarki;

3) trzech – Związek Banków Polskich.

3. Członkowie Komitetu wybierają spośród siebie Przewodniczącego Komitetu.

2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą.

3. Członkom Komitetu jest wypłacane wynagrodzenie za udział w posiedzeniu w wysokości minimalnego wynagrodzenia określonego na zasadach ustalonych w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679). W przypadku gdy w danym miesiącu odbędzie się więcej niż jedno posiedzenie, wynagrodzenie przysługuje za jedno posiedzenie.

2. Gwarancja lub poręczenie nie mogą być udzielone po uruchomieniu kredytu lub emisji obligacji.

2. Wniosek może być złożony do BGK za pośrednictwem banku udzielającego kredytu.

2. Gwarancji lub poręczenia nie udziela się, jeżeli z analizy, o której mowa w ust. 1, wynika, że kredytobiorca, którego zobowiązania mają być objęte gwarancją lub poręczeniem, nie będzie w stanie wykonać tych zobowiązań.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku udzielenia bankom gwarancji lub poręczenia portfela kredytowego.

2. Opłata prowizyjna jest naliczana jednorazowo od kwoty zobowiązania objętego gwarancją lub poręczeniem.

3. Wysokość, warunki i tryb pobierania opłaty prowizyjnej od gwarancji lub poręczenia, uwzględniając w szczególności okres, na jaki została udzielona gwarancja lub poręczenie, określa umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw finansów publicznych a BGK.

4. Opłata prowizyjna jest wpłacana na rachunek Funduszu w BGK, z tym że 50 % tej opłaty jest przekazywane z tego rachunku na dochody własne BGK.

2. Gwarancja lub poręczenie mogą być udzielone do wysokości:

1) 80 % kwoty kredytu – w przypadku nakładów podlegających refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej;

2) 60 % kwoty kredytu – w przypadku wkładu własnego.

2. Kwota gwarancji lub poręczenia spłaty pojedynczego kredytu w ramach portfela kredytowego nie może przekroczyć równowartości w złotych 100 000 euro. Przepis art. 16 stosuje się odpowiednio.

2. Gwarancja lub poręczenie mogą być udzielone do wysokości:

1) 80 % wartości nominalnej emisji obligacji – jeżeli wpływy z tej emisji są przeznaczone na sfinansowanie nakładów podlegających refinansowaniu ze środków Unii Europejskiej;

2) 60 % wartości nominalnej emisji obligacji – jeżeli wpływy z tej emisji są przeznaczone na sfinansowanie wkładu własnego.

3. Gwarancja lub poręczenie stanowią częściowe zabezpieczenie w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach.

1) w art. 17 w ust. 1 po pkt 4y dodaje się pkt 4z w brzmieniu:

„4z) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego prowadzącego Fundusz Poręczeń Unijnych, stanowiące równowartość dochodu przekazanego na ten Fundusz,”;

2) po art. 38 dodaje się art. 38a w brzmieniu:

„Art. 38a. 1. W latach 2007–2009 banki są uprawnione do pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę równą odpowiednio:

1) za 2007 r. – 20 %,

2) za 2008 r. – 40 %,

3) za 2009 r. – 40 %

– kwoty 8 % łącznej wartości utworzonych i niezaliczonych na dzień 31 grudnia 2002 r. do kosztu uzyskania przychodów, rezerw celowych na pokrycie wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych przez banki do kategorii stracone i wątpliwe oraz należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek zakwalifikowanych do kategorii stracone i wątpliwe; pomniejszenie nie dotyczy tych rezerw rozwiązanych lub zmniejszonych albo zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w 2003 r.

2. Rozwiązanie części lub całości rezerw, które stanowiły podstawę pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku), o którym mowa w ust. 1, na które utworzono rezerwy celowe, powoduje obowiązek podwyższenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę 8 % rozwiązanej rezerwy celowej. Podwyższenie zobowiązania (kwoty podatku) następuje w roku rozwiązania rezerwy celowej, nie wcześniej jednak niż z chwilą pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) zgodnie z ust. 1. Jeżeli podwyższenie zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) wynikające z rozwiązania rezerwy celowej przewyższa wartość pomniejszonego zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) w roku określonym w ust. 1 pkt 1, wartość ta zostaje uwzględniona w latach następnych.

3. Łączna kwota pomniejszenia zobowiązania podatkowego banków (kwota podatku), o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa od łącznej kwoty środków pieniężnych przekazanych na zasilenie Funduszu Poręczeń Unijnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej w latach 2004–2006, o których mowa w art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938, z późn. zm.⁶⁾).”.

„3b. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów Funduszu Poręczeń Unijnych utworzonego w Banku Gospodarstwa Krajowego oraz od zobowiązań pozabilansowych wynikających z udzielania gwarancji lub poręczeń ze środków tego Funduszu.”.

1) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Na wyodrębniony rachunek w NBP przekazuje się:

1) 80 % środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2004 r.,

2) 60 % środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2005 r.,

3) 50 % środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2006 r.

– z przeznaczeniem na zasilenie Funduszu Poręczeń Unijnych, utworzonego na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o Funduszu Poręczeń Unijnych (Dz. U. Nr 121, poz. 1262).”;

2) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Szczegółowy tryb i sposób przekazywania środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej określi umowa zawarta pomiędzy Bankiem Gospodarstwa Krajowego a Narodowym Bankiem Polskim.”.

2. BGK dokonuje oceny bezpieczeństwa kontynuowania udzielania gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu.

3. W przypadku negatywnej oceny, o której mowa w ust. 2, Rada Nadzorcza na wniosek Zarządu BGK lub na wniosek Komitetu postanawia o likwidacji Funduszu.

4. Zarząd BGK ogłasza w Monitorze Sądowym i Gospodarczym likwidację Funduszu co najmniej na trzy miesiące przed terminem likwidacji.

5. Z dniem likwidacji Funduszu środki oraz należności i zobowiązania Funduszu, powstałe z tytułu udzielenia gwarancji lub poręczeń ze środków Funduszu, stają się środkami, należnościami i zobowiązaniami Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, o którym mowa w art. 35 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2003 r. Nr 174, poz. 1689).

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

¹⁾ Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim.

²⁾ Rozporządzenie nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych (Dz. Urz. WE L 161 z 26.06.1999, str. 1 i n.) oraz rozporządzenie nr 1164/1994 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiające Fundusz Spójności (Dz. Urz. WE L 130 z 25.05.1994, str. 1 i n.).

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178, z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1205.

⁴⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177 i Nr 93, poz. 890.

⁵⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 60, poz. 700 i 703, Nr 86, poz. 958, Nr 103, poz. 1100, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1315 i 1324, z 2001 r. Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190 i Nr 125, poz. 1363, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 93, poz. 820, Nr 141, poz. 1179, Nr 169, poz. 1384, Nr 199, poz. 1672, Nr 200, poz. 1684 i Nr 230, poz. 1922, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 96, poz. 874, Nr 137, poz. 1302, Nr 180, poz. 1759, Nr 202, poz. 1957, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 39, Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894 i Nr 116, poz. 1203.

⁶⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178, z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1205.

⁷⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 86, poz. 958, Nr 119, poz. 1252 i Nr 122, poz. 1316, z 2001 r. Nr 154, poz. 1802, z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 217, poz. 2124 i Nr 223, poz. 2218 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870.

⁸⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1063, z 2000 r. Nr 53, poz. 648, Nr 62, poz. 718 i Nr 119, poz. 1252, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 110, poz. 1189 i Nr 154, poz. 1784 i 1800, z 2002 r. Nr 126, poz. 1070 i Nr 141, poz. 1178, z 2003 r. Nr 65, poz. 594, Nr 137, poz. 1303, Nr 209, poz. 2035 i Nr 228, poz. 2260 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1205.