Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 36 poz. 323

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 30 listopada 1990 r. została przyjęta w Londynie Międzynarodowa konwencja o gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami oraz współpracy w tym zakresie (Konwencja OPRC), a w dniu 15 marca 2000 r. także w Londynie został przyjęty Protokół*⁾ w sprawie gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza niebezpiecznymi i szkodliwymi substancjami oraz współpracy w tym zakresie (Protokół OPRC-HNS), w następującym brzmieniu:

Przekład

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami oraz współpracy w tym zakresie, 1990 r.

Strony niniejszej konwencji,

świadome potrzeby zachowania środowiska człowieka w ogóle, a środowiska morskiego w szczególności,

uznając poważne zagrożenie dla środowiska morskiego wynikające z wypadków zanieczyszczeń olejowych powodowanych przez statki, jednostki przybrzeżne, porty morskie i urządzenia do przeładunku oleju,

pomne, jakie znaczenie mają środki bezpieczeństwa i zapobiegania dla uniknięcia zanieczyszczeń morza olejami w pierwszej kolejności oraz potrzeby ścisłego stosowania istniejących międzynarodowych instrumentów prawnych odnoszących się do bezpieczeństwa życia na morzu i zapobiegania zanieczyszczaniu morza, w szczególności Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r., wraz z poprawkami, oraz Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki z 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym z 1978 r., wraz z poprawkami, a także szybkiego wprowadzenia wyższych standardów w projektowaniu, eksploatacji i utrzymaniu statków przewożących olej i jednostek przybrzeżnych,

pomne także tego, że w razie wypadku zanieczyszczenia morza olejami, szybka i efektywna akcja jest istotna dla zminimalizowania szkody, jaka może wyniknąć z takiego wypadku,

podkreślając znaczenie efektywnego przygotowania do zwalczania wypadków zanieczyszczeń morza olejami i ważnej roli, jaką mogą odegrać w tym zakresie przemysł rafineryjny i transport morski,

uznając dalej znaczenie wzajemnej pomocy i międzynarodowej współpracy związanej z tymi sprawami, włączając wymianę informacji o możliwościach państw do reagowania na wypadki zanieczyszczeń olejowych, przygotowanie planów zwalczania zanieczyszczeń olejowych, wymianę raportów o znaczących wypadkach, które mogą oddziaływać na środowisko morskie lub strefę brzegową i związane z tym interesy państw, oraz badania i rozwój odpowiednich sposobów zwalczania zanieczyszczeń olejowych w środowisku morskim,

uwzględniając zasadę „zanieczyszczający płaci" – jako ogólną zasadę międzynarodowego prawa o ochronie środowiska,

uwzględniając również znaczenie międzynarodowych instrumentów prawnych w sprawie odpowiedzialności i odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, włączając Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 r. (CLC) i Międzynarodową konwencję o utworzeniu międzynarodowego funduszu odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1971 r. (FUND) oraz konieczność szybkiego wejścia w życie Protokołów z 1984 r. do konwencji CLC i FUND,

uwzględniając dalej znaczenie umów oraz porozumień dwustronnych i wielostronnych, włączając konwencje i umowy regionalne,

mając na uwadze odpowiednie postanowienia Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, a w szczególności jej części XII,

będąc świadome potrzeby popierania międzynarodowej współpracy i wzmacniania istniejących krajowych, regionalnych i ogólnoświatowych zdolności dotyczących reagowania i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami, biorąc pod uwagę specjalne potrzeby krajów rozwijających się, a w szczególności małych państw położonych na wyspach,

uważając, że cele te mogą być najlepiej osiągnięte przez zawarcie Międzynarodowej konwencji o gotowości i zwalczaniu zanieczyszczeń morza olejami oraz współpracy w tym zakresie,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Postanowienia ogólne

(1) Strony zobowiązują się do podejmowania indywidualnie lub wspólnie wszelkich odpowiednich środków, zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji i jej załącznika, ażeby przygotować się i reagować na wypadek zanieczyszczenia morza olejami.

(2) Załącznik do niniejszej konwencji stanowi integralną część konwencji; powołanie się na niniejszą konwencję stanowi zarazem powołanie się na załącznik.

(3) Konwencji niniejszej nie stosuje się do jakiegokolwiek okrętu wojennego, floty pomocniczej ani do innych statków stanowiących własność państwa lub eksploatowanych przez nie i używanych czasowo wyłącznie w rządowej służbie niehandlowej. Jednakże każda ze Stron zapewni przez podjęcie odpowiednich środków nieutrudniających operacji statkami lub zdolności operacyjnych statków stanowiących jej własność bądź przez nią eksploatowanych, że będą one postępować zgodnie z niniejszą konwencją w takim zakresie, w jakim jest to słuszne i wykonalne.

Artykuł 2

Definicje

W rozumieniu niniejszej konwencji:

(1) „olej" oznacza ropę naftową w każdej postaci, łącznie z surową ropą naftową, olejem paliwowym, szlamem, odpadami olejowymi oraz produktami rafinacji;

(2) „wypadek zanieczyszczenia olejowego" oznacza zdarzenie lub szereg zdarzeń o wspólnej genezie, które powodują lub mogą powodować wylanie się oleju ze statku i które stwarzają lub mogą stworzyć zagrożenie dla środowiska morskiego lub wybrzeża albo dla interesów jednego lub więcej państw i które wymagają działań ratunkowych lub innych natychmiastowych reakcji;

(3) „statek" oznacza jednostkę pływającą jakiegokolwiek typu, używaną w środowisku morskim, i obejmuje wodoloty, poduszkowce, statki podwodne i urządzenia pływające każdego typu;

(4) „jednostka przybrzeżna" oznacza każdą stałą lub pływającą instalację lub konstrukcję przybrzeżną zaangażowaną w działalność poszukiwawczą, wydobywczą lub produkcyjną gazu lub oleju oraz w załadunek lub przeładunek oleju;

(5) „porty morskie i urządzenia do przeładunku olejów" oznaczają te urządzenia, które stwarzają ryzyko wypadku zanieczyszczenia morza olejami i obejmuje między innymi porty morskie, terminale olejowe, rurociągi i inne olejowe urządzenia przeładunkowe;

(6) „Organizacja" oznacza Międzynarodową Organizację Morską;

(7) „Sekretarz Generalny" oznacza Sekretarza Generalnego Organizacji.

Artykuł 3

Plany zabezpieczenia przed zagrożeniem zanieczyszczeniem morza olejami

(1) (a) Każda Strona będzie wymagała, aby statki uprawnione do podnoszenia jej bandery były wyposażone w plan zabezpieczenia przed zagrożeniem zanieczyszczeniem morza olejami, zgodny z postanowieniami przyjętymi w tym celu przez Organizację¹⁾.

(b) Statek zobowiązany do posiadania planu zabezpieczenia przed zagrożeniem zanieczyszczeniem morza olejami zgodnie z literą (a) podlega w czasie pobytu w porcie lub terminalu przybrzeżnym, które pozostają pod jurysdykcją Strony, inspekcji dokonywanej przez funkcjonariuszy należycie upoważnionych przez tę Stronę, zgodnie z praktyką przewidzianą w istniejących porozumieniach międzynarodowych²⁾ lub w jej ustawodawstwie krajowym.

(2) Każda Strona będzie wymagała, aby eksploatujący jednostki przybrzeżne pozostające pod jej jurysdykcją posiadali plany zabezpieczenia przed zagrożeniem zanieczyszczeniem morza olejami, skoordynowane z systemem krajowym ustanowionym zgodnie z artykułem 6 i zatwierdzone zgodnie z procedurą ustanowioną przez właściwą administrację krajową.

(3) Każda Strona będzie wymagała, aby administracja lub odpowiedzialni za eksploatację portów morskich i olejowych urządzeń przeładunkowych, pozostających pod jej jurysdykcją, posiadali, jeżeli Strona uzna to za właściwe, plany zabezpieczenia przed zagrożeniem zanieczyszczeniem morza olejami lub podobne ustalenia skoordynowane z systemem krajowym, ustanowionym zgodnie z artykułem 6, i zatwierdzone zgodnie z procedurą ustanowioną przez właściwą administrację krajową.

Artykuł 4

Postępowanie dotyczące raportowania o zanieczyszczeniu morza olejem

(1) Każda Strona będzie wymagała:

(a) od kapitanów lub od innych osób dowodzących statkami, które podnoszą jej banderę, oraz od osób dowodzących jednostkami przybrzeżnymi, które pozostają pod jej jurysdykcją, aby meldowały bez zwłoki o każdym zdarzeniu, jakie wystąpiło na ich statku lub na jednostce przybrzeżnej, które spowodowało wypływ albo prawdopodobieństwo wypływu oleju do morza:

(i) w przypadku statku – najbliższemu państwu nabrzeżnemu,

(ii) w przypadku jednostki przybrzeżnej – państwu nabrzeżnemu, którego jurysdykcji ta jednostka podlega,

(b) od kapitanów lub od innych osób dowodzących statkami, które podnoszą jej banderę, oraz od osób dowodzących jednostkami przybrzeżnymi, które pozostają pod jej jurysdykcją, aby meldowały bez zwłoki o każdym zaobserwowanym na morzu zdarzeniu związanym z wypływem oleju lub jego obecnością w wodzie:

(i) w przypadku statku – najbliższemu państwu nabrzeżnemu,

(ii) w przypadku jednostki nabrzeżnej – państwu nabrzeżnemu, którego jurysdykcji ta jednostka podlega,

(c) od osób zarządzających portami morskimi i urządzeniami służącymi do przeładunku olejów, które pozostają pod ich jurysdykcją, aby meldowały bez zwłoki o każdym zdarzeniu powodującym wypływ lub prawdopodobieństwo wypływu oleju albo jego obecność w wodzie właściwej administracji krajowej,

(d) aby poinstruowano inspekcyjne statki morskie i statki powietrzne oraz inne odpowiednie służby lub urzędników o obowiązku meldowania bez zwłoki o każdym zaobserwowanym zdarzeniu na morzu, w porcie morskim lub przy urządzeniu przeładunkowym olejów, które powoduje wypływ oleju lub jego obecność w wodzie, właściwej administracji krajowej lub w zależności od przypadku, najbliższemu państwu nabrzeżnemu,

(e) aby zwrócono się z prośbą do pilotów cywilnych statków powietrznych o meldowanie bez zwłoki o każdym zaobserwowanym zdarzeniu na morzu, które spowodowało wypływ oleju lub jego obecność w wodzie, najbliższemu państwu nabrzeżnemu.

(2) Meldunki, o których mowa w ustępie (1) litera (a) podpunkt (i), sporządza się zgodnie z wymogami opracowanymi przez Organizację³⁾ i w oparciu o wytyczne oraz ogólne zasady przyjęte przez Organizację⁴⁾. Meldunki wymienione w ustępie (1) litera (a) podpunkt (ii), (b), (c) oraz (d) należy sporządzać, zgodnie z wytycznymi i ogólnymi zasadami przyjętymi przez Organizację dla ułatwienia ich zastosowania⁴⁾.

Artykuł 5

Postępowanie po otrzymaniu meldunku o zanieczyszczeniu morza olejem

(1) Ilekroć Strona otrzyma meldunek, o którym mowa w artykule 4, lub informację o zanieczyszczeniu morza, dostarczone przez inne źródła, powinna:

(a) dokonać oceny zdarzenia, aby określić, czy jest to wypadek zanieczyszczenia morza olejem,

(b) dokonać oceny charakteru, rozmiaru i możliwych konsekwencji tego wypadku zanieczyszczenia morza olejem oraz

(c) powiadomić następnie bez zwłoki wszystkie państwa, których interesy są lub mogą być dotknięte przez wypadek zanieczyszczenia morza olejem, podając zarazem:

(i) szczegóły tych ocen i informację o działaniu podjętym przez Stronę lub które zamierza podjąć, aby zlikwidować rozlew, oraz

(ii) dalsze informacje stosownie do potrzeb,

aż do zakończenia działań podjętych w związku z wypadkiem lub do czasu podjęcia wspólnej akcji usuwania rozlewu przez te państwa.

(2) Gdy rozmiar wypadku zanieczyszczenia morza olejem to uzasadnia, Strona powinna dostarczyć Organizacji informacji wymienionych w ustępie (1) litery (b) oraz (c) bezpośrednio lub poprzez odpowiednie organizacje lub umowy regionalne.

(3) Gdy rozmiar wypadku zanieczyszczenia morza olejem to uzasadnia, inne państwa dotknięte wypadkiem powinny poinformować Organizację bezpośrednio lub poprzez odpowiednie organizacje lub umowy regionalne o swojej ocenie zakresu zagrożenia ich interesów oraz o jakichkolwiek podjętych lub zamierzonych działaniach.

(4) Przy wymianie informacji i porozumiewaniu się z innymi państwami i z Organizacją Strony powinny korzystać w takim stopniu, jak to jest praktyczne, z systemu meldowania o zanieczyszczeniu morza olejem, opracowanego przez Organizację⁵⁾.

Artykuł 6

Krajowe i regionalne systemy gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejem

(1) Każda Strona ustanowi krajowy system szybkiego i skutecznego reagowania na zanieczyszczenia morza olejami. System ten powinien obejmować co najmniej:

(a) wyznaczenie:

(i) właściwego organu lub organów administracji krajowej odpowiedzialnych za gotowość do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami i reagowania na te zanieczyszczenia,

(ii) krajowego punktu operacyjnego lub punktów kontaktowych, które będą odpowiedzialne za odbiór i przekazywanie meldunków o zanieczyszczeniach morza olejami, wymienionych w artykule 4, oraz

(iii) administracji, która została upoważniona w imieniu państwa do przeprowadzania akcji usuwania zanieczyszczeń, wzywania pomocy lub do decydowania o udzieleniu pomocy, na wniosek innych państw,

(b) opracowanie krajowego planu gotowości i zwalczania zanieczyszczeń morza olejami, który stosownie do wytycznych opracowanych przez Organizację⁶⁾ powinien zapewnić pod względem organizacyjnym współpracę różnych zainteresowanych podmiotów, zarówno publicznych, jak i prywatnych.

(2) Dodatkowo każda Strona ustali, w granicach swych możliwości, indywidualnie albo w drodze dwu- lub wielostronnych umów i stosownie do potrzeb współpracy z przemysłem naftowym oraz transportem morskim, administracją portową i innymi odpowiednimi jednostkami organizacyjnymi:

(a) minimalny zakres wyposażenia do zwalczania rozlewów olejów na morzu, rozmieszczonego stosownie do występującego zagrożenia, oraz instrukcje jego użycia,

(b) program ćwiczeń dla organizacji zwalczania zanieczyszczenia morza olejami oraz szkolenie odpowiedniego personelu,

(c) szczegółowe plany i środki łączności o parametrach umożliwiających reagowanie na wypadek zanieczyszczenia morza olejami, które powinny być stale dostępne do użycia, oraz

(d) mechanizm lub procedurę postępowania, które umożliwią koordynację akcji zwalczania wypadku zanieczyszczenia morza olejem, a w razie potrzeby mobilizację niezbędnych zasobów sił i środków.

(3) Każda ze Stron zapewni dopływ bieżących informacji do Organizacji, bezpośrednio albo poprzez odpowiednie organizacje lub umowy regionalne, dotyczących:

(a) lokalizacji siedzib, szczegółów dotyczących posiadanych środków łączności oraz, gdy jest to możliwe, zakresów odpowiedzialności administracji i jednostek organizacyjnych wymienionych w ustępie (1) litera (a),

(b) planowanego wyposażenia w sprzęt do zwalczania zanieczyszczeń morza olejem oraz współpracujących ekspertów posiadających specjalistyczną wiedzę w dziedzinie zwalczania tych zanieczyszczeń i ratownictwa morskiego, które mogą być udostępnione innym państwom na ich wniosek, oraz

(c) krajowego planu gotowości i zwalczania zanieczyszczeń morza olejami.

Artykuł 7

Współpraca międzynarodowa w zakresie zwalczania zanieczyszczeń morza olejami

(1) Strony uzgadniają, że stosownie do swoich możliwości i posiadanych zasobów będą, na wniosek Strony dotkniętej zanieczyszczeniem olejowym lub mogącej być nim dotkniętej, współpracowały i udostępniały usługi w zakresie doradztwa, wsparcia technicznego i sprzętu dla podjęcia akcji na wypadek zanieczyszczenia morza olejem, jeżeli rozmiar takiego wypadku to uzasadnia. Finansowanie kosztów pomocy następuje zgodnie z postanowieniami zawartymi w załączniku do niniejszej konwencji.

(2) Strona, która zwróciła się o pomoc, może prosić Organizację o pomoc w identyfikacji źródeł tymczasowego finansowania kosztów wymienionych w ustępie (1).

(3) Zgodnie z przyjętymi umowami międzynarodowymi każda Strona podejmie niezbędne prawne i administracyjne środki w celu ułatwienia:

(a) przybycia i wykorzystywania na jej terytorium oraz odprawy z jej terytorium statków morskich i powietrznych oraz innych środków transportu, zaangażowanych do zwalczania zanieczyszczenia morza olejem lub do transportu ludzi, ładunków, materiałów i sprzętu potrzebnego do akcji zwalczania takiego wypadku oraz

(b) szybkiego wjazdu, przejazdu i wyjazdu z jej terytorium transportów ludzi, ładunków, materiałów i sprzętu, o których mowa w literze (a).

Artykuł 8

Badania i rozwój

(1) Strony godzą się współpracować bezpośrednio, lub w miarę potrzeby, poprzez Organizację albo odpowiednie organizacje i umowy regionalne, w zakresie propagowania i wymiany wyników programów badawczych i rozwojowych dotyczących poprawy środowiska morskiego, w oparciu o współczesny stan wiedzy i przygotowania do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami, włączając technologie i techniki wykrywania, ograniczania, zbierania, rozpraszania, oczyszczania oraz inne sposoby minimalizowania lub łagodzenia skutków zanieczyszczeń olejowych, a także rewaloryzacji środowiska morskiego.

(2) Ponadto Strony zobowiązują się ustanowić bezpośrednio lub w miarę potrzeby, poprzez Organizację albo odpowiednie organizacje i umowy regionalne, niezbędną współpracę pomiędzy instytucjami badawczymi tych Stron.

(3) Strony godzą się współpracować bezpośrednio lub poprzez Organizację albo odpowiednie organizacje i umowy regionalne w celu propagowania w miarę potrzeby, organizowanych regularnie na odpowiednie tematy międzynarodowych sympozjów, włączając w to postęp technologiczny w wyposażeniu i technikach zwalczania zanieczyszczeń morza olejami.

(4) Strony godzą się współpracować w ramach Organizacji lub innych właściwych organizacji międzynarodowych nad doskonaleniem standardów kompatybilnych wyposażeń technicznych i technik zwalczania zanieczyszczeń morza olejami.

Artykuł 9

Współpraca techniczna

(1) Strony podejmują starania w zależności od potrzeby, aby zapewnić pomoc, bezpośrednio albo poprzez Organizację lub inne organizacje międzynarodowe, dotyczącą gotowości i zwalczania zanieczyszczeń morza olejami, tym Stronom, które zwrócą się o pomoc techniczną w zakresie:

(a) szkolenia personelu,

(b) zapewnienia dostępu do wyposażeń technicznych, odpowiednich technologii i innych urządzeń,

(c) udostępnienia innych środków i przedsięwzięć w celu przygotowania się do akcji na wypadek zanieczyszczenia olejowego oraz

(d) inicjowania wspólnych programów badawczo-rozwojowych.

(2) Strony podejmą aktywną współpracę, z uwzględnieniem zastrzeżeń ich krajowego prawa, przepisów i polityki ekonomicznej, w transferze technologii dotyczących gotowości i zwalczania zanieczyszczeń morza olejami.

Artykuł 10

Popieranie dwustronnej i wielostronnej współpracy w zakresie gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami

Strony podejmą kroki, aby zawrzeć dwu- lub wielostronne porozumienia w zakresie gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami. Kopie takich porozumień będą przekazywane Organizacji, która udostępni je Stronom, na ich wniosek.

Artykuł 11

Stosunek do innych konwencji i porozumień międzynarodowych

Żadne z postanowień niniejszej konwencji nie będzie interpretowane jako zmieniające prawa lub zobowiązania którejkolwiek Strony, wynikające z innych konwencji i międzynarodowych porozumień.

Artykuł 12

Ustalenia instytucjonalne

(1) Strony wyznaczą Organizację zgodnie z umową i dostępnymi odpowiednimi środkami do prowadzenia działalności mającej na celu zapewnienie następujących funkcji i działań w zakresie:

(a) usług informacyjnych dotyczących:

(i) otrzymywania, zbierania i rozpowszechniania na wniosek Stron informacji przez nie dostarczanych (patrz np. art.: 5 ust. (2) i (3), art. 6 ust. (3) i art. 10) i odpowiednich informacji uzyskiwanych z innych źródeł oraz

(ii) udzielania pomocy przy określaniu źródeł tymczasowego finansowania kosztów (patrz np. art. 7 ust. (2)),

(b) szkolenia i kształcenia dotyczącego:

(i) pomocy w ćwiczeniu zwalczania zanieczyszczeń morza olejami (patrz np. art. 9) oraz

(ii) pomocy w organizacji międzynarodowych sympozjów (patrz np. art. 8 ust. (3)),

(c) usług technicznych dotyczących:

(i) ułatwiania współpracy w zakresie badań i rozwoju technicznego (patrz np. art. 8 ust. (1), (2) i (4) oraz art. 9 ust. (1) litera (d)),

(ii) zapewnienia doradztwa państwom ustanawiającym krajowe lub regionalne możliwości dotyczące reagowania i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami oraz

(iii) analizowania informacji dostarczanych przez Strony (patrz np. art. 5 ust. (2) i (3), art. 6 ust. (3) i art. 8 ust. (D) oraz istotnych informacji uzyskanych z innych źródeł, a także świadczenia państwom doradztwa lub udzielania informacji,

(d) pomocy technicznej dotyczącej:

(i) ułatwień prawnych dla udzielania pomocy technicznej państwom ustanawiającym krajowe lub regionalne możliwości dotyczące reagowania i gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami oraz

(ii) ułatwień prawnych dla udzielania pomocy technicznej i doradztwa na wniosek państw dotkniętych poważnymi wypadkami zanieczyszczenia morza olejami.

(2) Wykonując czynności wymienione w niniejszym artykule. Organizacja będzie dążyć indywidualnie lub poprzez porozumienia regionalne do wzmocnienia zdolności państw do zwalczania wypadków zanieczyszczenia morza olejami, korzystając z doświadczeń państw, porozumień regionalnych i przemysłowych, zwracając szczególną uwagę na potrzeby rozwijających się krajów.

(3) Przepisy tego artykułu będą wprowadzone w życie, zgodnie z programem, który będzie doskonalony i poddawany przez Organizację stałemu przeglądowi.

Artykuł 13

Ocena konwencji

Strony będą przeprowadzać w ramach Organizacji oceny efektywności funkcjonowania konwencji w świetle jej założeń, zwłaszcza w odniesieniu do zasad leżących u podstaw pomocy i współpracy w zwalczaniu zanieczyszczeń morza olejami.

Artykuł 14

Poprawki

(1) Niniejsza konwencja może być zmieniona w jakimkolwiek trybie określonym w poniższym ustępie.

(2) Przyjęcie poprawki przez Organizację:

(a) każda poprawka zaproponowana przez Stronę konwencji powinna być przedstawiona Organizacji i przesłana przez jej Sekretarza Generalnego wszystkim członkom Organizacji oraz wszystkim Stronom co najmniej na sześć miesięcy przed jej rozpatrzeniem,

(b) każda zaproponowana poprawka i rozesłana w sposób określony wyżej zostanie przedstawiona do rozpatrzenia Komitetowi Ochrony Środowiska Morskiego – Organizacji,

(c) Strony konwencji, niezależnie od tego czy są, czy też nie są członkami Organizacji, mają prawo uczestniczyć w pracach Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego,

(d) poprawki zostaną uchwalone większością dwóch trzecich głosów wyłącznie Stron konwencji obecnych i biorących udział w głosowaniu,

(e) jeżeli poprawki zostaną przyjęte zgodnie z literą (d), to powinny być one podane do wiadomości przez Sekretarza Generalnego wszystkim Stronom konwencji w celu ich przyjęcia,

(f) (i) poprawka do artykułu lub załącznika do konwencji będzie uważana za przyjętą w dniu, w którym zostanie przyjęta przez dwie trzecie Stron,

(ii) poprawka do uzupełnienia będzie uważana za przyjętą po upływie okresu wyznaczonego w czasie jej uchwalenia przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego, z tym że okres ten nie może być krótszy niż dziesięć miesięcy, chyba że w tym okresie Sekretarzowi Generalnemu zostanie zgłoszony sprzeciw przez co najmniej jedną trzecią Stron,

(g) (i) poprawka do artykułu lub załącznika do konwencji przyjęta zgodnie z literą (f) podpunkt (i) wejdzie w życie w sześć miesięcy od dnia, w którym uważa się ją za przyjętą przez Strony, które notyfikowały Sekretarzowi Generalnemu o jej przyjęciu,

(ii) poprawka do uzupełnienia przyjęta zgodnie z literą (f) podpunkt (ii) wejdzie w życie w sześć miesięcy od dnia, w którym uważa się ją za przyjętą, w odniesieniu do wszystkich Stron, z wyjątkiem tych, które przed tą datą zgłosiły wobec tej poprawki sprzeciw. Każda Strona może w dowolnym czasie wycofać wcześniej zgłoszony sprzeciw w tym przedmiocie poprzez notyfikację Sekretarzowi Generalnemu.

(3) Przyjęcie poprawki przez konferencję:

(a) na wniosek Strony, poparty przez co najmniej jedną trzecią Stron, Sekretarz Generalny zwoła konferencję Stron konwencji w celu rozpatrzenia poprawek do konwencji,

(b) poprawkę przyjętą przez taką konferencję większością dwóch trzecich Stron konwencji obecnych i biorących udział w głosowaniu Sekretarz Generalny podaje do wiadomości Stronom w celu jej przyjęcia,

(c) o ile konferencja nie postanowi inaczej, poprawka będzie uważana za przyjętą i wejdzie w życie zgodnie z procedurą określoną w ustępie (2) litery (f) i (g).

(4) Przyjęcie i wejście w życie poprawki stanowiącej dodatek do załącznika lub uzupełnienia podlegać będzie procedurze mającej zastosowanie do poprawki do załącznika.

(5) Każda Strona, która nie przyjęła poprawki do jakiegokolwiek artykułu lub załącznika zgodnie z ustępem (2) litera (f) podpunkt (i) lub poprawki stanowiącej dodatek do załącznika lub uzupełnienia zgodnie z ustępem (4) lub zgłosiła sprzeciw do poprawki uzupełnienia zgodnie z ustępem (2) litera (f) podpunkt (ii), będzie traktowana jako niebędąca Stroną jedynie w odniesieniu do stosowania tej poprawki. Taki tryb postępowania będzie stosowany do chwili złożenia notyfikacji o przyjęciu poprawki zgodnie z ustępem (2] litera (f) podpunkt (i) lub wycofania sprzeciwu zgodnie z ustępem (2) litera (g) podpunkt (ii).

(6) Sekretarz Generalny informuje wszystkie Strony o jakiejkolwiek poprawce, która wejdzie w życie zgodnie z niniejszym artykułem, oraz o dacie jej wejścia w życie.

(7) Każda notyfikacja o przyjęciu, sprzeciwie lut wycofaniu sprzeciwu do poprawki zgodnie z niniejszym artykułem powinna być przekazana pisemnie Sekretarzowi Generalnemu, który poinformuje Strony o notyfikacji i dacie jej otrzymania.

(8) Uzupełnienie do konwencji będzie zawierać jedynie postanowienia o charakterze technicznym.

Artykuł 15

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie

(1) Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu w siedzibie Organizacji od dnia 30 listopada 1990 r. do dnia 29 listopada 1991 r., a następnie otwarta do przystąpienia. Każde państwo może stać się Stroną niniejszej konwencji przez:

(a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo

(b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie, albo

(c) przystąpienie.

(2) Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następuje poprzez złożenie w tym celu odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu.

Artykuł 16

Wejście w życie

(1) Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty, w której co najmniej piętnaście państw podpisze konwencję bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo złoży odpowiednie dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, zgodnie z artykułem 15.

(2) W stosunku do państw, które złożyły dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej konwencji po spełnieniu warunków wymaganych do jej wejścia w życie, lecz przed datą jej wejścia w życie – ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie nabierają mocy w dniu wejścia w życie niniejszej konwencji albo w trzy miesiące po złożeniu dokumentu, zależnie od tego, która z tych dat jest późniejsza.

(3) W stosunku do państw, które złożyły dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia po dacie wejścia w życie niniejszej konwencji, stanie się ona obowiązująca w trzy miesiące po złożeniu takiego dokumentu.

(4) Każdy złożony dokument ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej konwencji po dacie, w której poprawka do konwencji będzie uważana za przyjętą na podstawie artykułu 14, będzie odnosił się do niniejszej konwencji, wraz z tą poprawką.

Artykuł 17

Wypowiedzenie

(1) Niniejsza konwencja może być wypowiedziana przez każdą Stronę w każdym czasie po upływie pięciu lat od daty wejścia jej w życie w stosunku do tej Strony.

(2) Wypowiedzenie powinno być dokonane w formie pisemnej notyfikacji Sekretarzowi Generalnemu.

(3) Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego notyfikacji o wypowiedzeniu albo po upływie dłuższego okresu wskazanego w tej notyfikacji.

Artykuł 18

Depozytariusz

(1) Niniejsza konwencja zostanie złożona do depozytu Sekretarzowi Generalnemu.

(2) Sekretarz Generalny:

(a) poinformuje wszystkie państwa, które podpisały niniejszą konwencję lub przystąpiły do niej, o:

(i) każdym nowym podpisaniu lub złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, wraz z datą jego złożenia,

(ii) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji oraz

(iii) depozycie każdego dokumentu wypowiedzenia niniejszej konwencji, dacie jego otrzymania oraz dacie, w której wypowiedzenie nabiera mocy,

(b) przekaże uwierzytelnione odpisy niniejszej konwencji rządom wszystkich państw, które podpisały lub do niej przystąpiły.

(3) Z chwilą wejścia w życie niniejszej konwencji depozytariusz przekaże Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych jej uwierzytelniony odpis w celu zarejestrowania i ogłoszenia, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 19

Języki

Niniejsza konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny.

Na dowód powyższego niżej podpisani**⁾, należycie upoważnieni przez swoje rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Londynie dnia trzydziestego listopada tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego roku.

ZAŁĄCZNIK

Zwrot kosztów pomocy

(1) (a) O ile przed wystąpieniem wypadku zanieczyszczenia morza olejem nie zostało zawarte dwustronne lub wielostronne porozumienie dotyczące ustaleń finansowych w odniesieniu do działań Stron konwencji w zakresie usuwania określonych przypadków zanieczyszczenia olejowego. Strony ponoszą koszty swych działań w tym zakresie zgodnie z podpunktem (i) lub (ii):

(i) Jeżeli akcja została podjęta przez jedną Stronę na wyraźny wniosek drugiej Strony, Strona występująca o pomoc zwraca Stronie udzielającej pomocy koszty przeprowadzonej przez nią akcji. Strona występująca o pomoc może w każdej chwili cofnąć swój wniosek, ale w takim przypadku zobowiązana jest ona do zwrotu kosztów, które Strona udzielająca pomocy poniosła lub które wynikają z podjętych przez nią zobowiązań związanych z realizacją udzielenia pomocy.

(ii) Jeżeli akcja została podjęta przez Stronę z własnej inicjatywy, Strona ta ponosi koszty swojej akcji.

(b) Zasady podane pod literą (a) będą miały zastosowanie, o ile zainteresowane Strony nie uzgodnią inaczej w każdym indywidualnym przypadku.

(2) Dopóki w zakresie zwrotu kosztów Strony nie uzgodnią inaczej, koszty akcji podjętej przez Stronę na wniosek innej Strony zostaną rzetelnie skalkulowane zgodnie z prawem i aktualną praktyką Strony udzielającej pomocy.

(3) Strona zwracająca się o pomoc i Strona udzielająca pomocy będą, w miarę potrzeby, współpracować w przeprowadzeniu każdej akcji, stosownie do roszczenia odszkodowawczego. W tym celu wezmą pod uwagę istniejące reżimy prawne. Gdy dla akcji w taki sposób zakończonej nie ma możliwości uzyskania pełnego zwrotu kosztów poniesionych podczas akcji pomocy, Strona zwracająca się o pomoc może prosić Stronę, która jej udzieliła, o zrzeczenie się zwrotu części kosztów przewyższających kwoty już otrzymane lub o zredukowanie kosztów obliczonych zgodnie z ustępem (2). Może ona również prosić o odroczenie terminu zwrotu tych kosztów. Przy rozpatrywaniu takiej prośby Strony udzielające pomocy powinny rozważyć w sposób należyty potrzeby krajów rozwijających się.

(4) Postanowienia niniejszej konwencji nie będą interpretowane jako naruszające w jakikolwiek sposób prawa Stron do uzyskania od osób trzecich zwrotu kosztów akcji dotyczących zanieczyszczenia lub groźby zanieczyszczenia wynikających z innych mających zastosowanie postanowień i zasad prawa krajowego i międzynarodowego. Specjalną uwagę należy zwracać na Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 r. i na Międzynarodową konwencję o utworzeniu międzynarodowego funduszu odszkodowań za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1971 r. oraz na poprawki do tych konwencji.

INTERNATIONAL CONVENTION

on Oil Pollution Preparedness, Response and Co-operation, 1990

The Parties to the present Convention,

Conscious of the need to preserve the human environment in general and the marine environment in particular,

Recognizing the serious threat posed to the marine environment by oil pollution incidents involving ships, offshore units, sea ports and oil handling facilities.

Mindful of the importance of precautionary measures and prevention in avoiding oil pollution in the first instance, and the need for strict application of existing international instruments dealing with maritime safety and marine pollution prevention, particularly the International Convention for the Safety of Life at Sea, 1974, as amended, and the International Convention for the Prevention of Pollution from Ships, 1973, as modified by the Protocol of 1978 relating thereto, as amended, and also the speedy development of enhanced standards for the design, operation and maintenance of ships carrying oil, and of offshore units.

Mindful also that, in the event of an oil pollution incident, prompt and effective action is essential in order to minimize the damage which may result from such an incident.

Emphasizing the importance of effective preparation for combating oil pollution incidents and the important role which the oil and shipping industries have in this regard,

Recognizing further the importance of mutual assistance and international co-operation relating to matters including the exchange of information respecting the capabilities of States to respond to oil pollution incidents, the preparation of oil pollution contingency plans, the exchange of reports of incidents of significance which may affect the marine environment or the coastline and related interests of States, and research and development respecting means of combating oil pollution in the marine environment.

Taking account of the "polluter pays" principle as a general principle of international environmental law,

Taking account also of the importance of international instruments on liability and compensation for oil pollution damage, including the 1969 International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage (CLC); and the 1971 International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage (FUND); and the compelling need for early entry into force of the 1984 Protocols to the CLC and FUND Conventions,

Taking account further of the importance of bilateral and multilateral agreements and arrangements including regional conventions and agreements.

Bearing in mind the relevant provisions of the United Nations Convention on the Law of the Sea, in particular of its part XII,

Being aware of the need to promote international co-operation and to enhance existing national, regional and global capabilities concerning oil pollution preparedness and response, taking into account the special needs of the developing countries and particularly small island States,

Considering that these objectives may best be achieved by the conclusion of an International Convention on Oil Pollution Preparedness, Response and Co-operation,

Have agreed as follows:

Article 1

General provisions

(1) Parties undertake, individually or jointly, to take all appropriate measures in accordance with the provisions of this Convention and the Annex thereto to prepare for and respond to an oil pollution incident.

(2) The Annex to this Convention shall constitute an integral part of the Convention and a reference to this Convention constitutes at the same time a reference to the Annex.

(3) This Convention shall not apply to any warship, naval auxiliary or other ship owned or operated by a State and used, for the time being, only on government non-commercial service. However, each Party shall ensure by the adoption of appropriate measures not impairing the operations or operational capabilities of such ships owned or operated by it, that such ships act in a manner consistent, so far as is reasonable and practicable, with this Convention.

Article 2

Definitions

For the purposes of this Convention:

(1) "Oil" means petroleum in any form including crude oil, fuel oil, sludge, oil refuse and refined products.

(2) "Oil pollution incident" means an occurrence or series of occurrences having the same origin, which results or may result in a discharge of oil and which poses or may pose a threat to the marine environment, or to the coastline or related interests of one or more States, and which requires emergency action or other immediate response.

(3) "Ship" means a vessel of any type whatsoever operating in the marine environment and includes hydrofoil boats, air-cushion vehicles, submersibles, and floating craft of any type.

(4) "Offshore unit" means any fixed or floating offshore installation or structure engaged in gas or oil exploration, exploitation or production activities, or loading or unloading of oil.

(5) "Sea ports and oil handling facilities" means those facilities which present a risk of an oil pollution incident and includes, inter alia, sea ports, oil terminals, pipelines and other oil handling facilities.

(6) "Organization" means the International Maritime Organization.

(7) "Secretary-General" means the Secretary-General of the Organization.

Article 3

Oil pollution emergency plans

(1) (a) Each Party shall require that ships entitled to fly its flag have on board a shipboard oil pollution emergency plan as required by and in accordance with the provisions adopted by the Organization for this purpose.

(b) A ship required to have on board an oil pollution emergency plan in accordance with subparagraph (a) is subject, while in a port or at an offshore terminal under the jurisdiction of a Party, to inspection by officers duly authorized by that Party, in accordance with the practices provided for in existing international agreements or its national legislation.

(2) Each Party shall require that operators of offshore units under its jurisdiction have oil pollution emergency plans, which are co-ordinated with the national system established in accordance with article 6 and approved in accordance with procedures established by the competent national authority.

(3) Each Party shall require that authorities or operators in charge of such sea ports and oil handling facilities under its jurisdiction as it deems appropriate have oil pollution emergency plans or similar arrangements which are co-ordinated with the national system established in accordance with article 6 and approved in accordance with procedures established by the competent national authority.

Article 4

Oil pollution reporting procedures

(1) Each Party shall:

(a) require masters or other persons having charge of ships flying its flag and persons having charge of offshore units under its jurisdiction to report without delay any event on their ship or offshore unit involving a discharge or probable discharge of oil:

(i) in the case of a ship, to the nearest coastal State;

(ii) in the case of an offshore unit, to the coastal State to whose jurisdiction the unit is subject;

(b) require masters or other persons having charge of ships flying its flag and persons having charge of offshore units under its jurisdiction to report without delay any observed event at sea involving a discharge of oil or the presence of oil:

(i) in the case of a ship, to the nearest coastal State;

(ii) in the case of an offshore unit, to the coastal State to whose jurisdiction the unit is subject;

(c) require persons having charge of sea ports and oil handling facilities under its jurisdiction to report without delay any event involving a discharge or probable discharge of oil or the presence of oil to the competent national authority;

(d) instruct its maritime inspection vessels or aircraft and other appropriate services or officials to report without delay any observed event at sea or at a sea port or oil handling facility involving a discharge of oil or the presence of oil to the competent national authority or, as the case may be, to the nearest coastal State;

(e) request the pilots of civil aircraft to report without delay any observed event at sea involving a discharge of oil or the presence of oil to the nearest coastal State.

(2) Reports under paragraph (1) (a) (i) shall be made in accordance with the requirements developed by the Organization and based on the guidelines and general principles adopted by the Organization. Reports under paragraph (1) (a) (ii), (b), (c) and (d) shall be made in accordance with the guidelines and general principles adopted by the Organization to the extent applicable.

Article 5

Action on receiving an oil pollution report

(1) Whenever a Party receives a report referred to in article 4 or pollution information provided by other sources, it shall:

(a) assess the event to determine whether it is an oil pollution incident;

(b) assess the nature, extent and possible consequences of the oil pollution incident; and

(c) then, without delay, inform all States whose interests are affected or likely to be affected by such oil pollution incident, together with

(i) details of its assessments and any action it has taken, or intends to take, to deal with the incident, and

(ii) further information as appropriate,

until the action taken to respond to the incident has been concluded or until joint action has been decided by such States.

(2) When the severity of such oil pollution incident so justifies, the Party should provide the Organization directly or, as appropriate, through the relevant regional organization or arrangements with the information referred to in paragraph (1) (b) and (c).

(3) When the severity of such oil pollution incident so justifies, other States affected by it are urged to inform the Organization directly or, as appropriate, through the relevant regional organizations or arrangements of their assessment of the extent of the threat to their interests and any action taken or intended.

(4) Parties should use, in so far as practicable, the oil pollution reporting system developed by the Organization when exchanging information and communicating with other States and with the Organization.

Article 6

National and regional systems for preparedness and response

(1) Each Party shall establish a national system for responding promptly and effectively to oil pollution incidents. This system shall include as a minimum:

(a) the designation of:

(i) the competent national authority or authorities with responsibility for oil pollution preparedness and response;

(ii) the national operational contact point or points, which shall be responsible for the receipt and transmission of oil pollution reports as referred to in article 4; and

(iii) an authority which is entitled to act on behalf of the State to request assistance or to decide to render the assistance requested;

(b) a national contingency plan for preparedness and response which includes the organizational relationship of the various bodies involved, whether public or private, taking into account guidelines developed by the Organization.

(2) In addition, each Party, within its capabilities either individually or through bilateral or multilateral co-operation and, as appropriate, in co-operation with the oil and shipping industries, port authorities and other relevant entities, shall establish:

(a) a minimum level of pre-positioned oil spill combating equipment, commensurate with the risk involved, and programmes for its use;

(b) a programme of exercises for oil pollution response organizations and training of relevant personnel;

(c) detailed plans and communication capabilities for responding to an oil pollution incident. Such capabilities should be continuous available; and

(d) mechanism or arrangement to co-ordinate the response to an oil pollution incident with, if appropriate, the capabilities to mobilize the necessary resources.

(3) Each Party shall ensure that current information is provided to the Organization, directly or through the relevant regional organization or arrangements, concerning:

(a) the location, telecommunication data and, if applicable, areas of responsibility of authorities and entities referred to in paragraph (1)(a);

(b) information concerning pollution response equipment and expertise in disciplines related to oil pollution response and marine salvage which may be made available to other States, upon request; and

(c) its national contingency plan.

Article 7

International co-operation in pollution response

(1) Parties agree that, subject to their capabilities and the availability of relevant resources, they will co-operate and provide advisory services, technical support and equipment for the purpose of responding to an oil pollution incident, when the severity of such incident so justifies, upon the request of any Party affected or likely to be affected. The financing of the costs for such assistance shall be based on the provisions set out in the Annex to this Convention.

(2) A Party which has requested assistance may ask the Organization to assist in identifying sources of provisional financing of the costs referred to in paragraph (1).

(3) In accordance with applicable international agreements, each Party shall take necessary legal or administrative measures to facilitate:

(a) the arrival and utilization in and departure from its territory of ships, aircraft and other modes of transport engaged in responding to an oil pollution incident or transporting personnel, cargoes, materials and equipment required to deal with such an incident; and

(b) the expeditious movement into, through, and out of its territory of personnel, cargoes, materials and equipment referred to in subparagraph (a).

Article 8

Research and development

(1) Parties agree to co-operate directly or, as appropriate, through the Organization or relevant regional organizations or arrangements in the promotion and exchange of results of research and development programmes relating to the enhancement of the state-of-the-art of oil pollution preparedness and response, including technologies and techniques for surveillance, containment, recovery, dispersion, clean-up and otherwise minimizing or mitigating the effects of oil pollution, and for restoration.

(2) To this end, Parties undertake to establish directly or, as appropriate, through the Organization or relevant regional organizations or arrangements, the necessary links between Parties' research institutions.

(3) Parties agree to co-operate directly or through the Organization or relevant regional organizations or arrangements to promote, as appropriate, the holding on a regular basis of international symposia on relevant subjects, including technological advances in oil pollution combating techniques and equipment.

(4) Parties agree to encourage, through the Organization or other competent international organizations, the development of standards for compatible oil pollution combating techniques and equipment.

Article 9

Technical co-operation

(1) Parties undertake directly or through the Organization and other international bodies, as appropriate, in respect of oil pollution preparedness and response, to provide support for those Parties which request technical assistance:

(a) to train' personnel;

(b) to ensure the availability of relevant technology, equipment and facilities;

(c) to facilitate other measures and arrangements to prepare for and respond to oil pollution incidents; and

(d) to initiate joint research and development programmes.

(2) Parties undertake to co-operate actively, subject to their national laws, regulations and policies, in the transfer of technology in respect of oil pollution preparedness and response.

Article 10

Promotion of bilateral and multilateral co-operation in preparedness and response

Parties shall endeavour to conclude bilateral or multilateral agreements for oil pollution preparedness and response. Copies of such agreements shall be communicated to the Organization which should make them available on request to Parties.

Article 11

Relation to other conventions and international agreements

Nothing in this Convention shall be construed as altering the rights or obligations of any Party under any other convention or international agreement.

Article 12

Institutional arrangements

(1) Parties designate the Organization, subject to its agreement and the availability of adequate resources to sustain the activity, to perform the following functions and activities:

(a) information services:

(i) to receive, collate and disseminate on request the information provided by Parties (see, for example, articles 5(2) and (3), 6(3) and 10) and relevant information provided by other sources; and

(ii) to provide assistance in identifying sources of provisional financing of costs (see, for example, article 7(2));

(b) education and training:

(i) to promote training in the field of oil pollution preparedness and response (see, for example, article 9); and

(ii) to promote the holding of international symposia (see, for example, article 8(3));

(c) technical services:

(i) to facilitate co-operation in research and development (see, for example, articles 8(1), (2) and (4) and 9(1) (d));

(ii) to provide advice to States establishing national or regional response capabilities; and

(iii) to analyse the information provided by Parties (see, for example, articles 5(2) and (3), 6(3) and 8(1)) and relevant information provided by other sources and provide advice or information to States;

(d) technical assistance:

(i) to facilitate the provision of technical assistance to States establishing national or regional response capabilities; and

(ii) to facilitate the provision of technical assistance and advice, upon the request of States faced with major oil pollution incidents.

(2) In carrying out the activities specified in this article, the Organization shall endeavour to strengthen the ability of States individually or through regional arrangements to prepare for and combat oil pollution incidents, drawing upon the experience of States, regional agreements and industry arrangements and paying particular attention to the needs of developing countries.

(3) The provisions of this article shall be implemented in accordance with a programme developed and kept under review by the Organization.

Article 13

Evaluation of the Convention

Parties shall evaluate within the Organization the effectiveness of the Convention in the light of its objectives, particularly with respect to the principles underlying co-operation and assistance.

Article 14

Amendments

(1) This Convention may be amended by one of the procedures specified in the following paragraphs.

(2) Amendment after consideration by the Organization:

(a) Any amendment proposed by a Party to the Convention shall be submitted to the Organization and circulated by the Secretary-General to all Members of the Organization and all Parties at least six months prior to its consideration.

(b) Any amendment proposed and circulated as above shall be submitted to the Marine Environment Protection Committee of the Organization for consideration.

(c) Parties to the Convention, whether or not Members of the Organization, shall be entitled to participate in the proceedings of the Marine Environment Protection Committee.

(d) Amendments shall be adopted by a two-thirds majority of only the Parties to the Convention present and voting.

(e) If adopted in accordance with subparagraph (d), amendments shall be communicated by the Secretary-General to all Parties to the Convention for acceptance.

(f) (i) An amendment to an article or the Annex of the Convention shall be deemed to have been accepted on the date on which it is accepted by two thirds of the Parties.

(ii) An amendment to an appendix shall be deemed to have been accepted at the end of a period to be determined by the Marine Environment Protection Committee at the time of its adoption, which period shall not be less than ten months, unless within that period an objection is communicated to the Secretary-General by not less than one third of the Parties.

(g) (i) An amendment to an article or the Annex of the Convention accepted in conformity with subparagraph (f)(i) shall enter into force six months after the date on which it is deemed to have been accepted with respect to the Parties which have notified the Secretary-General that they have accepted it.

(ii) An amendment to an appendix accepted in conformity with subparagraph (f)(ii) shall enter into force six months after the date on which it is deemed to have been accepted with respect to all Parties with the exception of those which, before that date, have objected to it. A Party may at any time withdraw a previously communicated objection by submitting a notification to that effect to the Secretary-General.

(3) Amendment by a Conference:

(a) Upon the request of a Party, concurred with by at least one third of the Parties, the Secretary-General shall convene a Conference of Parties to the Convention to consider amendments to the Convention.

(b) An amendment adopted by such a Conference by a two-thirds majority of those Parties present and voting shall be communicated by the Secretary-General to all Parties for their acceptance.

(c) Unless the Conference decides otherwise, the amendment shall be deemed to have been accepted and shall enter into force in accordance with the procedures specified in paragraph (2)(f) and (g).

(4) The adoption and entry into force of an amendment constituting an addition of an Annex or an appendix shall be subject to the procedure applicable to an amendment to the Annex.

(5) Any Party which has not accepted an amendment to an article or the Annex under paragraph (2)(f)(i) or an amendment constituting an addition of an Annex or an appendix under paragraph (4) or has communicated an objection to an amendment to an appendix under paragraph (2) (f )(ii) shall be treated as a non-Party only for the purpose of the application of such amendment. Such treatment shall terminate upon the submission of a notification of acceptance under paragraph (2) (f) (i) or withdrawal of the objection under paragraph (2) (g) (ii).

(6) The Secretary-General shall inform all Parties of any amendment which enters into force under this article, together with the date on which the amendment enters into force.

(7) Any notification of acceptance of, objection to, or withdrawal of objection to, an amendment under this article shall be communicated in writing to the Secretary-General who shall inform Parties of such notification and the date of its receipt.

(8) An appendix to the Convention shall contain only provisions of a technical nature.

Article 15

Signature, ratification, acceptance, approval and accession

(1) This Convention shall remain open for signature at the Headquarters of the Organization from 30 November 1990 until 29 November 1991 and shall thereafter remain open for accession. Any State may become Party to this Convention by:

(a) signature without reservation as to ratification, acceptance or approval; or

(b) signature subject to ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval; or

(c) accession.

(2) Ratification, acceptance, approval or accession shall be effected by the deposit of an instrument to that effect with the Secretary-General.

Article 16

Entry into force

(1) This Convention shall enter into force twelve months after the date on which not less than fifteen States have either signed it without reservation as to ratification, acceptance or approval or have deposited the requisite instruments of ratification, acceptance, approval or accession in accordance with article 15.

(2) For States which have deposited an instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of this Convention after the requirements for entry into force thereof have been met but prior to the date of entry into force, the ratification, acceptance, approval or accession shall take effect on the date of entry into force of this Convention or three months after the date of deposit of the instrument, whichever is the later date.

(3) For States which have deposited an instrument of ratification, acceptance, approval or accession after the date on which this Convention entered into force, this Convention shall become effective three months after the date of deposit of the instrument.

(4) After the date on which an amendment to this Convention is deemed to have been accepted under article 14, any instrument of ratification, acceptance, approval or accession deposited shall apply to this Convention as amended.

Article 17

Denunciation

(1) This Convention may be denounced by any Party at any time after the expiry of five years from the date on which this Convention enters into force for that Party.

(2) Denunciation shall be effected by notification in writing to the Secretary-General.

(3) A denunciation shall take effect twelve months after receipt of the notification of denunciation by the Secretary-General or after the expiry of any longer period which may be indicated in the notification.

Article 18

Depositary

(1) This Convention shall be deposited with the Secretary-General.

(2) The Secretary-General shall:

(a) inform all States which have signed this Convention or acceded thereto of:

(i) each new signature or deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession, together with the date thereof;

(ii) the date of entry into force of this Convention; and

(iii) the deposit of any instrument of denunciation of this Convention together with the date on which it was received and the date on which the denunciation takes effect;

(b) transmit certified true copies of this Convention to the Governments of all States which have signed this Convention or acceded thereto.

(3) As soon as this Convention enters into force, a certified true copy thereof shall be transmitted by the depositary to the Secretary-General of the United Nations for registration and publication in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.

Article 19

Languages

This Convention is established in a single original in the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish languages, each text being equally authentic.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized by their respective Governments for that purpose, have signed this Convention.

Done at London this thirtieth day of November one thousand nine hundred and ninety.

ANNEX

Reimbursement of costs of assistance

(1) (a) Unless an agreement concerning the financial arrangements governing actions of Parties to deal with oil pollution incidents has been concluded on a bilateral or multilateral basis prior to the oil pollution incident, Parties shall bear the costs of their respective actions in dealing with pollution in accordance with subparagraph (i) or subparagraph (ii).

(i) If the action was taken by one Party at the express request of another Party, the requesting Party shall reimburse to the assisting Party the cost of its action. The requesting Party may cancel its request at any time, but in that case it shall bear the costs already incurred or committed by the assisting Party.

(ii) If the action was taken by a Party on its own initiative, this Party shall bear the costs of its action.

(b) The principles laid down in subparagraph (a) shall apply unless the Parties concerned otherwise agree in any individual case.

(2) Unless otherwise agreed, the costs of action taken by a Party at the request of another Party shall be fairly calculated according to the law and current practice of the assisting Party concerning the reimbursement of such costs.

(3) The Party requesting assistance and the assisting Party shall, where appropriate, co-operate in concluding any action in response to a compensation claim. To that end, they shall give due consideration to existing legal regimes. Where the action thus concluded does not permit full compensation for expenses incurred in the assistance operation, the Party requesting assistance may ask the assisting Party to waive reimbursement of the expenses exceeding the sums compensated or to reduce the costs which have been calculated in accordance with paragraph (2). It may also request a postponement of the reimbursement of such costs. In considering such a request, assisting Parties shall give due consideration to the needs of the developing countries.

(4) The provisions of this Convention shall not be interpreted as in any way prejudicing the rights of Parties to recover from third parties the costs of actions to deal with pollution or the threat of pollution under other applicable provisions and rules of national and international law. Special attention shall be paid to the 1969 International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage and the 1971 International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage or any subsequent amendment to those Conventions.

Po zaznajomieniu się z powyższymi umowami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

– są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

– będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 18 marca 2003 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L. S.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

^*) Tekst Protokołu nie jest publikowany, ponieważ Protokół dotychczas nie wszedł w życie. Informacja o wejściu w życie Protokołu zostanie podana w odrębnym oświadczeniu rządowym.

¹⁾ „Postanowienia przyjęte przez Organizację..." odnoszą się do prawidła 26, załącznika l do M Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczeniom morza przez statki z 1973 r. zmienionej Protokołem uzupełniającym z 1978 r. wraz z poprawkami (MARPOL 1973/78).

²⁾ „Istniejące porozumienia międzynarodowe" odnoszą się do artykułów 5 i 7 konwencji MARPOL 1973/78.

³< sup>) „Wymagania opracowane przez Organizację" odnoszą się do art. 8 i Protokołu l do konwencji MARPOL 73/78.

⁴⁾ „Wytyczne i ogólne zasady przyjęte przez Organizację" odnoszą się do „Ogólnych zasad dla statkowych systemów meldowania oraz statkowych wymogów meldowania, włączając wytyczne odnośnie do meldowania o wypadkach dotyczących niebezpiecznych towarów, szkodliwych substancji i/lub morskich polutantów" przyjętych przez Organizację w rezolucji A.648/16A (Uwaga Sekretariatu: Dla ułatwienia odesłania, patrz publikacja IMO „Przepisy dotyczące meldowania o wypadkach dotyczących szkodliwych substancji" zgodnie z konwencją MARPOL 1973/78).

5) „System meldowania o zanieczyszczeniu olejowym opracowany przez Organizację” zawarty jest w Podręczniku Zanieczyszczeń Olejowych, część II dodatek 2 – „Planowane działania”, opracowanym przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego – Organizacji.

⁶⁾ „Zalecenia opracowane przez Organizację” zawarte są w Podręczniku Zanieczyszczeń Olejowych, część II dodatek 2 – „Planowane działania”, opracowanym przez Komitet Ochrony Środowiska Morskiego – Organizacji.

^**) Podpisy pominięto.