REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 27 poz. 237
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 9 lutego 2004 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców zatrudnionych przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Rzeczypospolitej Polskiej
Na podstawie art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
1) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do:
1) cudzoziemców delegowanych przez pracodawcę zagranicznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi eksportowej świadczonej przez pracodawcę zagranicznego będącego stroną umowy, o której mowa w ust. 2,
2) cudzoziemców delegowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez innego pracodawcę zagranicznego, który zawarł z pracodawcą zagranicznym określonym w ust. 2 umowę w celu realizacji części usługi eksportowej tego pracodawcy.
2. Podstawą realizacji usługi eksportowej jest umowa zawarta przez pracodawcę zagranicznego z podmiotem, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Umowa powinna zawierać w szczególności wykaz stanowisk pracy oraz odpowiadający im zakres czynności i obowiązków wykonywanych przez delegowanych cudzoziemców.”;
2) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zezwolenie na pracę cudzoziemca delegowanego, zwane dalej „zezwoleniem”, wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce realizacji usługi eksportowej, na pisemny wniosek pracodawcy zagranicznego, który jest stroną umowy określonej w § 2 ust. 2. Wzór wniosku o wydanie zezwolenia stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. Wzór kwestionariusza osobowego cudzoziemca stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.”;
3) w § 4:
a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania przyrzeczenia w przypadku, gdy pracodawca zagraniczny:
1) wnioskuje o wydanie zezwolenia w stosunku do cudzoziemca, którego kwalifikacje i umiejętności nie są odpowiednie do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać, lub jego wynagrodzenie będzie niższe od wynagrodzenia przysługującego polskiemu pracownikowi za wykonywanie porównywalnej pracy,
2) w postępowaniu o wydanie zezwolenia:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane,
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używał,
3) złożył wniosek przed upływem roku od dnia stwierdzenia przez wojewodę faktu naruszenia przez pracodawcę zagranicznego przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu,
4) proponuje cudzoziemcowi stanowisko pracy, które nie jest odpowiednie do usługi eksportowej, o której mowa w § 2.”,
b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. Wojewoda wydaje pracodawcy zagranicznemu decyzję o odmowie wydania przyrzeczenia w stosunku do cudzoziemca mającego realizować usługę eksportową, który:
1) został skazany w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności,
2) został skazany w Rzeczypospolitej Polskiej na karę pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone – do czasu zakończenia okresu próby,
3) rok przed złożeniem przez pracodawcę zagranicznego wniosku o wydanie zezwolenia naruszył przepisy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu; naruszenie przez cudzoziemca tych przepisów zostało stwierdzone przez wojewodę w wyniku przeprowadzonej kontroli,
4) jest stroną postępowania w sprawie zobowiązania do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub o wydalenie.”;
4) § 7 otrzymuje brzmienie:
„§ 7. 1. Pracodawca zagraniczny niezwłocznie zwraca wojewodzie wydane przez niego przyrzeczenie i zezwolenie, jeżeli cudzoziemiec:
1) zrezygnował z wykonywania pracy,
2) zakończył wykonywanie pracy przed upływem terminu, na który zostało wydane zezwolenie,
3) nie rozpoczął wykonywania pracy w terminie określonym w zezwoleniu.
2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli opóźnienie rozpoczęcia pracy przez cudzoziemca jest wynikiem uzgodnienia pracodawcy zagranicznego i cudzoziemca.
3. Wojewoda cofa wydane przyrzeczenie, jeżeli nie zostało wydane zezwolenie w terminie wskazanym w przyrzeczeniu, a pracodawca zagraniczny nie poinformował o okolicznościach, o których mowa w ust. 2.”;
5) w § 8 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Wojewoda może przedłużyć przyrzeczenie lub zezwolenie na pracę cudzoziemca, gdy:
1) okres powierzenia cudzoziemcowi pracy będzie następować bezpośrednio po okresie wskazanym w wydanym wcześniej zezwoleniu lub pracodawca zagraniczny złoży wniosek o przedłużenie zezwolenia najpóźniej na 30 dni przed upływem ważności zezwolenia,
2) nie ulegnie zmianie stanowisko, rodzaj wykonywanej pracy lub pełniona przez cudzoziemca funkcja, określone w wydanym wcześniej zezwoleniu.”;
6) w § 10 po ust. 3 dodaje się ust. 4–6 w brzmieniu:
„4. Wydane przez wojewodę przyrzeczenia lub zezwolenia zachowują ważność w przypadku zmiany nazwy, siedziby lub przekształcenia formy prawnej pracodawcy zagranicznego, a także przejęcia pracodawcy zagranicznego lub jego części przez innego pracodawcę.
5. Jeżeli z umowy, o której mowa w § 2 ust. 2, wynika konieczność zmiany miejsca wykonywania pracy przez cudzoziemca, to wydane przez wojewodę przyrzeczenia lub zezwolenia:
1) zachowują ważność, jeżeli miejsce wykonywania pracy znajduje się w powiecie, którego dotyczy przyrzeczenie lub zezwolenie,
2) mogą zachować ważność, po uwzględnieniu sytuacji na rynku pracy i kryteriów, o których mowa w § 4 ust. 1, jeżeli miejsce wykonywania pracy znajduje się w innym powiecie niż ten, którego dotyczy przyrzeczenie lub zezwolenie.
6. Pracodawca zagraniczny zawiadamia niezwłocznie, w formie pisemnej, właściwego wojewodę o zmianach, o których mowa w ust. 4 i 5.”;
7) załączniki nr 1–6 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1–6 do niniejszego rozporządzenia.
Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner
|
1) Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – praca, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 142, poz. 1380, Nr 166, poz. 1608, Nr 203, poz. 1966, Nr 210, poz. 2036 i 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 9 lutego 2004 r. (poz. 237)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
Załącznik nr 4
Załącznik nr 5
Załącznik nr 6
- Data ogłoszenia: 2004-02-25
- Data wejścia w życie: 2004-03-11
- Data obowiązywania: 2004-03-11
- Dokument traci ważność: 2006-08-23
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA