Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 27 poz. 236

Na podstawie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) w § 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zezwolenie jest wydawane na warunkach określonych w przyrzeczeniu wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca, zwanym dalej „przyrzeczeniem”, na okres nie dłuższy niż czas pobytu określony w wizie lub okres ważności zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zezwolenie jest wydawane na okres oznaczony datami. Wzór zezwolenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.”;

2) w § 3:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W toku postępowania w sprawie przyrzeczenia wojewoda bierze pod uwagę informacje:

1) starosty powiatu właściwego dla miejsca wykonywania pracy, o sytuacji na lokalnym rynku pracy oraz możliwości zabezpieczenia potrzeb kadrowych pracodawcy,

2) pracodawcy o podjętych przez niego działaniach w zakresie powierzenia pracy, która jest przedmiotem wniosku, obywatelowi polskiemu lub cudzoziemcowi posiadającemu zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany, status uchodźcy lub korzystającemu z ochrony czasowej w Rzeczypospolitej Polskiej; działania te uznaje się za niewystarczające, jeżeli pracodawca ograniczył się do złożenia oferty pracy w powiatowym urzędzie pracy.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2h w brzmieniu:

„2a. Jeżeli charakter wykonywanej przez cudzoziemca pracy wymaga częstej zmiany miejsca wykonywania pracy, informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 1, udziela starosta powiatu właściwego dla siedziby pracodawcy.

2b. Działania starosty, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, w celu zabezpieczenia potrzeb kadrowych pracodawcy polegają w szczególności na:

1) analizie ewidencji zarejestrowanych osób bezrobotnych i poszukujących pracy,

2) analizie ofert pracy zgłoszonych do urzędu pracy,

3) inicjowaniu działań w celu upowszechnienia oferty także wśród osób niebędących w ewidencji jako bezrobotne lub poszukujące pracy.

2c. W toku postępowania, o którym mowa w ust. 2b, starosta nie bierze pod uwagę wskazanych w ofercie pracy wymagań, jeżeli nie są one odpowiednie do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać.

2d. W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w § 2 ust. 1, dotyczy cudzoziemców – wspólników lub akcjonariuszy spółek prawa handlowego zamierzających wykonywać pracę lub cudzoziemców zamierzających pełnić funkcję w zarządzie osoby prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, ocena sytuacji na lokalnym rynku pracy może zostać przeprowadzona w formie analizy przydatności pracodawcy dla tego rynku pracy.

2e. Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania przyrzeczenia w szczególności, gdy pracodawca:

1) odmówi bez uzasadnionej przyczyny zatrudnienia osób bezrobotnych lub poszukujących pracy skierowanych przez starostę na stanowisko proponowane cudzoziemcowi,

2) wnioskuje o wydanie zezwolenia w stosunku do cudzoziemca, którego kwalifikacje, umiejętności lub proponowane wynagrodzenie nie są odpowiednie do pracy, którą cudzoziemiec ma wykonywać; wojewoda może żądać od wnioskodawcy wystąpienia do właściwych organów w celu określenia poziomu wykształcenia cudzoziemca lub potwierdzenia równoważności zagranicznych dokumentów o jego wykształceniu,

3) w postępowaniu o wydanie zezwolenia:

a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane,

b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę, albo w celu użycia za autentyczny podrobił lub przerobił dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używał,

4) złożył wniosek przed upływem roku od dnia stwierdzenia przez wojewodę faktu naruszenia przez pracodawcę przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu,

5) prowadzi działalność, która nie jest odpowiednia do stanowiska lub rodzaju wykonywanej pracy zaproponowanych cudzoziemcowi.

2f. Wojewoda wydaje pracodawcy decyzję o odmowie wydania przyrzeczenia w stosunku do cudzoziemca, który:

1) został skazany w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności,

2) został skazany w Rzeczypospolitej Polskiej na karę pozbawienia wolności, której wykonanie zostało zawieszone – do czasu zakończenia okresu próby,

3) rok przed złożeniem przez pracodawcę wniosku o wydanie zezwolenia naruszył przepisy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu; naruszenie przez cudzoziemca tych przepisów zostało stwierdzone przez wojewodę w wyniku przeprowadzonej kontroli,

4) jest stroną postępowania w sprawie zobowiązania do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub o wydalenie.

2g. Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania przyrzeczenia, gdy wniosek dotyczy wykonywania pracy przez cudzoziemców – wspólników lub akcjonariuszy spółek prawa handlowego zamierzających wykonywać pracę lub cudzoziemców zamierzających pełnić funkcję w zarządzie osoby prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, jeżeli wnioskodawca:

1) nie wykaże, że prowadzi działalność z zyskiem, od którego odprowadzany jest podatek dochodowy od osób prawnych, w szczególności przez zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych,

2) nie osiąga zysku, którego wysokość wskazuje, że działalność podmiotu jest korzystna dla gospodarki,

3) nie prowadzi działalności przyczyniającej się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia nowych miejsc pracy, lub

4) w momencie rozpoczynania działalności nie wykaże środków pozwalających na spełnienie w przyszłości warunków, o których mowa w pkt 1 i 3.

2h. Przepisów ust. 2g pkt 1–3 nie stosuje się, jeżeli pracodawca wykaże prowadzenie inwestycji pozwalających na spełnienie w przyszłości warunków w nich określonych.”,

c) uchyla się ust. 3;

3) § 5 otrzymuje brzmienie:

„§ 5. 1. Pracodawca niezwłocznie zwraca wojewodzie wydane przez niego przyrzeczenie i zezwolenie, jeżeli cudzoziemiec:

1) zrezygnował z wykonywania pracy,

2) zakończył wykonywanie pracy przed upływem terminu, na który zostało wydane zezwolenie,

3) nie rozpoczął wykonywania pracy w terminie określonym w zezwoleniu.

2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli opóźnienie rozpoczęcia pracy przez cudzoziemca jest wynikiem uzgodnienia pracodawcy i cudzoziemca.

3. Wojewoda cofa wydane przyrzeczenie, jeżeli nie zostało wydane zezwolenie w terminie wskazanym w przyrzeczeniu, a pracodawca nie poinformował w formie pisemnej o okolicznościach, o których mowa w ust. 2.”;

4) w § 6 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Wojewoda może przedłużyć przyrzeczenie lub zezwolenie, gdy:

1) okres powierzenia cudzoziemcowi pracy będzie następować bezpośrednio po okresie wskazanym w wydanym wcześniej zezwoleniu lub pracodawca złoży wniosek o przedłużenie zezwolenia najpóźniej na 30 dni przed upływem ważności zezwolenia,

2) nie ulegnie zmianie stanowisko, rodzaj wykonywanej pracy lub pełniona przez cudzoziemca funkcja, określone w wydanym wcześniej zezwoleniu.”;

5) § 7 otrzymuje brzmienie:

„§ 7. 1. Wydane przez wojewodę przyrzeczenia lub zezwolenia zachowują ważność w przypadku zmiany nazwy, siedziby lub przekształcenia formy prawnej pracodawcy, a także przejęcia pracodawcy lub jego części przez innego pracodawcę.

2. W przypadku zmiany miejsca wykonywania pracy przez cudzoziemca wydane przez wojewodę przyrzeczenia lub zezwolenia:

1) zachowują ważność, jeżeli miejsce wykonywania pracy znajduje się w powiecie, którego dotyczy przyrzeczenie lub zezwolenie,

2) mogą zachować ważność, po uwzględnieniu sytuacji na rynku pracy, kryteriów oraz informacji, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2, jeżeli miejsce wykonywania pracy znajduje się w innym powiecie niż ten, którego dotyczy przyrzeczenie lub zezwolenie.

3. Pracodawca zawiadamia niezwłocznie, w formie pisemnej, właściwego wojewodę o zmianach, o których mowa w ust. 1 i 2.”;

6) w § 9 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Wojewoda przekazuje kopie wydanych zezwoleń, o których mowa w art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na siedzibę podmiotu, w którym cudzoziemiec wykonuje pracę.”;

7) załączniki nr 1–5 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1–5 do niniejszego rozporządzenia.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – praca, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 122, poz. 1143, Nr 128, poz. 1176, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 142, poz. 1380, Nr 166, poz. 1608, Nr 203, poz. 1966, Nr 210, poz. 2036 i 2037, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 9 lutego 2004 r. (poz. 236)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5