Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 217 poz. 2131

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154) zarządza się, co następuje:

1) zagadnienia ogólne niezbędne do prawidłowego wykonywania czynności agencyjnych:

a) zagadnienia z bloków tematycznych określonych w § 4 ust. 1,

b) podstawowe informacje o zakładach ubezpieczeń i rynku ubezpieczeniowym w Polsce,

c) zapoznanie z dokumentacją ubezpieczeniową, w szczególności z dokumentacją związaną z zawieraniem umów ubezpieczenia i likwidacją szkód,

d) techniki akwizycji ubezpieczeniowej i obsługi klienta;

2) zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego będą wykonywane czynności agencyjne:

a) informacje o taryfach oraz zasady obliczania składek ubezpieczeniowych,

b) zapoznanie z aktami dotyczącymi wewnętrznej struktury zakładu ubezpieczeń przeprowadzającego szkolenie,

c) rozliczenia ilościowo-wartościowe z tytułu sprzedaży polis i inkasa składek ubezpieczeniowych,

d) ogólne i szczególne warunki ubezpieczeń zakładu ubezpieczeń przeprowadzającego szkolenie

– z zastrzeżeniem § 2.

2. Osoba, która będzie wykonywała czynności agencyjne jedynie w odniesieniu do umów ubezpieczenia zawieranych przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową w zakresie wykonywanych przez nie czynności bankowych, lub w przypadku gdy bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa pośredniczy w zawieraniu tych umów, odbywa szkolenie jedynie w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. d.

1) co najmniej 150 godzin – jeżeli odbywane jest w pełnym zakresie;

2) co najmniej 50 godzin – jeżeli odbywane jest w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 2;

3) co najmniej 16 godzin – jeżeli odbywane jest w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. d.

2. Czas szkolenia nie może przekroczyć 8 godzin dziennie.

1) pojęcie ryzyka i zdarzeń losowych:

a) ocena ryzyka,

b) redukcja ryzyka,

c) wycena ryzyka,

d) zarządzanie ryzykiem;

2) miejsce i rola ubezpieczeń w gospodarce;

3) rola ubezpieczeń, w tym w szczególności:

a) ubezpieczenie jako mechanizm transferu ryzyka,

b) znaczenie udziału własnego;

4) sumy i wartości ubezpieczenia:

a) funkcje,

b) nadubezpieczenie,

c) niedoubezpieczenie,

d) zasada proporcji,

e) ubezpieczenie na pierwsze ryzyko,

f) wartość uzgodniona;

5) podział ubezpieczeń według działów, grup i rodzajów;

6) podstawowe regulacje prawne dotyczące działalności ubezpieczeniowej i pośrednictwa ubezpieczeniowego:

a) ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151),

b) ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154),

c) ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152),

d) ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz. U. Nr 124, poz. 1153 i Nr 170, poz. 1651),

e) przepisy w sprawie organów uprawnionych i organów zobowiązanych do przeprowadzania kontroli wykonania obowiązku zawarcia umów ubezpieczeń obowiązkowych oraz trybu ustalania i egzekwowania opłaty za niewykonanie tego obowiązku;

7) podstawowe zagadnienia z zakresu prawa cywilnego:

a) zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych,

b) pojęcie osoby prawnej,

c) pojęcie i forma czynności prawnej,

d) oświadczenie woli i wady oświadczenia woli,

e) przedstawicielstwo i pośrednictwo,

f) prokura,

g) pojęcie pełnomocnictwa i jego rodzaje,

h) pojęcie umowy,

i) zasada swobody umów,

j) forma zawarcia umowy, pojęcie zobowiązania, pojęcie szkody,

k) funkcjonowanie wzorców umownych, ogólne warunki ubezpieczenia,

l) problematyka niedozwolonych postanowień umownych,

m) pojęcie konsumenta,

n) warunki zawierania umowy ubezpieczenia, możliwość wypowiedzenia i rozwiązania umowy ubezpieczenia oraz prawa i obowiązki z niej wynikające,

o) zakres ochrony ubezpieczeniowej, jej ograniczenia i wyłączenia,

p) umowa agencyjna,

r) zasady odpowiedzialności agenta ubezpieczeniowego względem klienta i zakładu ubezpieczeń;

8) zasady reprezentacji podmiotów gospodarczych w obrocie;

9) inne przepisy prawa:

a) ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503),

b) art. 3–5, 7, 9–11, 29–31, 33, 55, 62, 64, 70, 71. i 73 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016),

c) art. 1–7, 18, 24, 25, 35, 36, 38–42, 47, 62–73 i 80–87 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601, z późn. zm.²⁾),

d) art. 1–8, 29 i 38 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 452),

e) ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760).

f) ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 i Nr 153, poz. 1271),

g) ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2001 r. Nr 60, poz. 623 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 141, poz. 1178),

h) ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505);

10) etyka zawodowa agenta ubezpieczeniowego:

a) przestrzeganie reguł prawnych,

b) tajemnica zawodowa,

c) konflikt interesów,

d) kontakty z klientem,

e) minimalny zakres informacji udzielanych ubezpieczającym.

2. Ustala się następujący minimalny zakres tematów egzaminacyjnych, obejmujących zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego mają być wykonywane czynności agencyjne, składający się z trzech bloków tematycznych:

1) szczegółowe zasady zawierania umów ubezpieczenia:

a) ogólne warunki ubezpieczeń,

b) szczególne warunki ubezpieczeń,

c) stosowana dokumentacja;

2) składki ubezpieczeniowe:

a) taryfy stosowane przez zakład ubezpieczeń,

b) zasady obliczania składek,

c) inkaso składek i rozliczenia z zakładem ubezpieczeń;

3) zasady likwidacji szkód.

2. Kilka zakładów ubezpieczeń może przeprowadzić wspólne szkolenie, zakończone egzaminem.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zakłady ubezpieczeń powołują wspólną komisję egzaminacyjną, składającą się z przedstawicieli wybranych przez zarządy zakładów ubezpieczeń organizujących wspólne szkolenie.

4. Termin egzaminu ustalany jest przez zakład (zakłady) ubezpieczeń.

5. Zakład (zakłady) ubezpieczeń powiadamia o terminie egzaminu zainteresowane osoby przed zakończeniem szkolenia.

6. Egzamin odbywa się przed komisją egzaminacyjną składającą się co najmniej z trzech osób, powołanych przez zarząd zakładu ubezpieczeń przeprowadzającego szkolenie lub przez inne osoby imiennie upoważnione przez zarząd.

2. Test przygotowywany jest przez komisję egzaminacyjną.

3. Test składa się ze 100 pytań, przy czym każdy z wymienionych w § 4 bloków tematycznych obejmuje co najmniej 7 pytań, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. Do każdego pytania dołączone są trzy możliwe odpowiedzi, przy czym tylko jedna jest prawidłowa.

4. W przypadku testu przeprowadzanego dla osób, o których mowa w § 2 ust. 1, obejmującego jedynie zagadnienia z zakresu działalności zakładu ubezpieczeń, na rzecz którego będą wykonywane czynności agencyjne, składa się on z 40 pytań.

5. W przypadku testu przeprowadzanego dla osób, o których mowa w § 2 ust. 2, obejmującego jedynie zagadnienia, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1 lit. a i b, składa się on z 10 pytań.

6. Warunkiem zdania egzaminu jest osiągnięcie co najmniej 66 % możliwych do zdobycia punktów obejmujących cały zakres tematów egzaminacyjnych.

7. Osoba, która nie uzyskała podczas egzaminu wymaganej liczby punktów, może ponownie zdawać egzamin, zwany dalej „egzaminem poprawkowym”, bez konieczności brania udziału w szkoleniu.

8. Komisja egzaminacyjna niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni, wystawia zaświadczenie o zdaniu egzaminu i przekazuje je osobie, która zdała egzamin, albo powiadamia na piśmie osobę zainteresowaną o niezdaniu egzaminu, wraz z informacją o uzyskanej liczbie punktów.

9. Egzamin poprawkowy powinien się odbyć nie później niż w terminie 60 dni od dnia egzaminu, z którego osoba zainteresowana nie uzyskała wymaganej liczby punktów.

10. Osoba, która nie uzyskała wymaganej liczby punktów podczas egzaminu poprawkowego, może zdawać egzamin po raz kolejny wyłącznie po ponownym odbyciu szkolenia.

2. Komisja egzaminacyjna umieszcza adnotację o zdaniu egzaminu w trybie określonym w ust. 1 na zaświadczeniu, o którym mowa w § 6 ust. 8.

2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, wnosi się na piśmie w terminie 14 dni od dnia powiadomienia o wyniku egzaminu.

3. Komisja egzaminacyjna rozpatruje odwołanie niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni, i w formie pisemnej powiadamia osobę zainteresowaną o wyniku rozpatrzenia odwołania.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera datę, godzinę oraz adres, pod którym odbędzie się egzamin.

3. Upoważnieni pracownicy Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych mają prawo uczestniczyć w egzaminie w charakterze obserwatorów.

4. Komisja egzaminacyjna sporządza protokół z przeprowadzonego egzaminu.

Minister Finansów: w z. E. Mucha

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 125, poz. 1371, 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 149, poz. 1452 i Nr 211, poz. 2049.

³⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 marca 2001 r. w sprawie szkolenia i egzaminu dla ubiegających się o zezwolenie na wykonywanie czynności agenta ubezpieczeniowego oraz zwolnienia od obowiązku wykonywania działalności agencyjnej przy pomocy osób fizycznych posiadających zezwolenie (Dz. U. Nr 26, poz. 289).