Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 201 poz. 1955

Na podstawie art. 90 § 3, art. 102 § 3, art. 105 § 8 i § 9, art. 116 § 4, art. 121 § 4, art. 125 § 2b, art. 128 § 6, art. 136 § 1, art. 138, art. 144, art. 148, art. 150 § 3, art. 157 § 3, art. 158¹ § 8 i art. 165 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki stosowania gospodarczych procedur celnych: składu celnego, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej, uszlachetniania biernego;

2) wypadki, w których towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym;

3) zwyczajowe czynności, mające na celu zapewnienie utrzymania towarów objętych procedurą składu celnego w niezmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji bądź do odsprzedaży;

4) szczegółowe warunki wydawania pozwoleń na korzystanie z gospodarczych procedur celnych i ich cofania;

5) wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń na korzystanie z gospodarczych procedur celnych;

6) wzór wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, dokumenty, które należy dołączyć do wniosku, oraz szczegółowy tryb i warunki udzielania i cofania pozwoleń na prowadzenie składu celnego oraz warunki tworzenia i funkcjonowania składów celnych;

7) rodzaje towarów nie wchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich produkcję, których wykorzystywanie nie będzie uznawane za proces uszlachetniania;

8) sposób stosowania zestawień miesięcznych i kwartalnych przy obliczaniu terminów, w których produkty kompensacyjne uzyskane w procedurze uszlachetniania czynnego powinny otrzymać inne przeznaczenie celne;

9) wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych właściwych dla tych produktów;

10) wykaz towarów oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną;

11) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych;

12) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych;

13) towary podlegające odprawie czasowej, w stosunku do których dług celny będzie obliczany na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tych towarów w chwili powstania tego długu;

14) sposób dokonywania obliczeń kwoty należności celnych przywozowych w procedurze uszlachetniania biernego, w tym sposób obliczania i stosowania średniej stawki celnej.

1) procedura – gospodarczą procedurę celną;

2) pozwolenie – pozwolenie organu celnego na korzystanie z gospodarczej procedury celnej;

3) posiadacz pozwolenia – osobę, której wydano pozwolenie, albo osobę, na którą przeniesiono prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury;

4) urząd kontrolny – wskazany w pozwoleniu lub w decyzji o zatwierdzeniu porozumienia pool urząd celny, położony na obszarze objętym właściwością miejscową organu celnego wydającego to pozwolenie lub tę decyzję, wyznaczony do kontroli procedury lub stosowania porozumienia pool;

5) urząd objęcia – urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu, w których towary mogą być zgłaszane do procedury;

6) urząd zakończenia – urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu, w których towary objęte procedurą lub produkty kompensacyjne mogą być przedstawiane w celu nadania im przeznaczenia celnego kończącego daną procedurę;

7) termin ważności pozwolenia – termin, w którym posiadacz pozwolenia może dokonywać zgłoszeń celnych o objęcie towaru procedurą;

8) termin zakończenia – termin, w którym towarom lub produktom powinno być nadane inne przeznaczenie celne, a także z którym związana jest możliwość:

a) ubiegania się o zwrot należności celnych przywozowych w związku ze stosowaniem procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych albo

b) uzyskania całkowitego lub częściowego zwolnienia od należności celnych przywozowych w chwili dopuszczenia do obrotu produktów powstałych w ramach procedury uszlachetniania biernego;

9) skład celny typu A – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny, zwanej dalej „Kodeksem celnym”, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 Kodeksu celnego, ponosi prowadzący skład celny;

10) skład celny typu B – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 lub 2 Kodeksu celnego, ponosi odrębnie każdy korzystający ze składu celnego;

11) skład celny typu C – skład celny prywatny określony w art. 103 § 3 Kodeksu celnego, gdzie korzystającym ze składu jest prowadzący skład celny, przy czym nie musi on być właścicielem towaru;

12) skład celny typu D – skład celny prywatny określony w art. 103 § 3 Kodeksu celnego, gdzie korzystającym ze składu jest prowadzący skład celny i jednocześnie, w którym ma zastosowanie postępowanie określone w art. 119 § 3 Kodeksu celnego;

13) skład celny typu E – zastosowanie procedury składu celnego bez złożenia towarów w składzie celnym, na zasadach prywatnego składu celnego;

14) skład celny typu F – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, prowadzony przez organy celne, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego, ponosi odrębnie każdy korzystający ze składu celnego;

15) urządzenia składowe – w szczególności: zbiorniki naziemne lub podziemne na ciecze, silosy na materiały sypkie, chłodnie składowe, pomieszczenia zapewniające szczególne warunki klimatyczne, skarbce;

16) księgi handlowe – prowadzone na rzecz posiadacza pozwolenia księgi podatkowe, w szczególności księgi rachunkowe lub inne dokumenty zawierające dane dotyczące przebiegu procedury;

17) główny produkt kompensacyjny – produkt kompensacyjny, na wytwarzanie którego wydane zostało pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

18) wtórny produkt kompensacyjny – produkt kompensacyjny wymieniony w pozwoleniu na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, stanowiący niezbędny, uboczny produkt procesu uszlachetniania, powstający obok głównego produktu kompensacyjnego;

19) straty – część towarów przywiezionych lub wywiezionych czasowo, zniszczona lub zużyta w trakcie procesu uszlachetniania czynnego, biernego lub przetwarzania pod kontrolą celną, w szczególności poprzez wyparowanie, wysuszenie, uwolnienie się w postaci gazu lub pyłu, wyciek z wodą przy spłukiwaniu;

20) norma zużycia – ilość towarów przywożonych zużyta w procesie uszlachetniania lub przetwarzania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego lub przetworzonego;

21) kontener:

a) urządzenie umożliwiające transport (przenośną skrzynię, ruchomą cysternę lub inną podobną konstrukcję), spełniające łącznie następujące warunki:

– całkowicie lub częściowo zamknięte, stanowiące pomieszczenie przeznaczone do umieszczania w nim towarów; określenie „częściowo zamknięte” odnosi się do kontenerów składających się z podłogi z nadbudową, która wyznacza przestrzeń ładunkową odpowiadającą przestrzeni kontenera zamkniętego; nadbudowa jest wykonana z metalowych elementów tworzących szkielet kontenera; kontenery tego typu mogą także posiadać jedną lub więcej ścian bocznych lub przednich; w niektórych przypadkach występuje tylko dach połączony z podłogą za pomocą podpórek; tego typu kontener używany jest w szczególności do przewozu ładunków przestrzennych (na przykład pojazdów samochodowych),

– o charakterze stałym i odpowiednio wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użytku,

– skonstruowane specjalnie w celu ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez konieczności przeładowywania jego zawartości,

– skonstruowane w sposób zapewniający łatwą obsługę, zwłaszcza przy jego przenoszeniu z jednego środka transportu na inny,

– skonstruowane tak, aby można je było łatwo załadować i rozładować,

– o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego, z wyjątkiem kontenerów przeznaczonych do przewozów lotniczych,

b) zdejmowane nadwozie, czyli kontener bez środków napędowych, przeznaczony w szczególności do transportu na pojazdach drogowych, którego podwozie i dolna rama nadwozia są specjalnie przystosowane do tego celu; jest to także ruchome nadwozie będące kontenerem przeznaczonym specjalnie do kombinowanego transportu kolejowo-drogowego,

c) kontener-platformę, czyli platformę ładunkową, która nie posiada nadbudowy lub posiada jedynie nadbudowę częściową, odpowiadającą co do szerokości i długości wymiarom podstaw kontenerów i wyposażoną w górne oraz dolne instalacje narożne umożliwiające użycie niektórych urządzeń zabezpieczających i podnośników stosowanych w kontenerach;

22) porozumienie pool – zatwierdzoną przez władze celne wszystkich krajów, w których mają swoje siedziby osoby zawierające to porozumienie, umowę o wspólnym użytkowaniu kontenerów zgodnie z postanowieniami Konwencji o traktowaniu celnym kontenerów pool używanych w przewozie międzynarodowym (Konwencja kontenerów pool), sporządzonej w Genewie dnia 21 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 53, poz. 559), w której to umowie stroną jest co najmniej jedna osoba krajowa w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a lub b Kodeksu celnego;

23) transport krajowy – transport osób wsiadających i wysiadających na polskim obszarze celnym lub transport towarów załadowywanych i wyładowywanych na polskim obszarze celnym;

24) karnet ATA – stosowany w procedurze odprawy czasowej dokument, o którym mowa w:

a) Konwencji celnej w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów (Konwencja ATA), sporządzonej w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 30, poz. 242),

b) Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 14, poz. 61 oraz z 2002 r. Nr 198, poz. 1668);

25) karnet CPD – stosowany w procedurze odprawy czasowej, wyłącznie dla środków transportu, dokument, o którym mowa w:

a) Konwencji celnej w sprawie czasowego przywozu prywatnych pojazdów drogowych, podpisanej w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216),

b) Konwencji celnej w sprawie czasowego przywozu handlowych pojazdów drogowych wraz z protokołem, podpisanej w Genewie dnia 18 maja 1956 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 60, poz. 357),

c) Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r.

1) wniosek o udzielenie pozwolenia, sporządzony według wzoru właściwego dla danej procedury;

2) dokumenty wymagane do udzielenia pozwolenia, w tym pozwolenia wymagane na podstawie przepisów odrębnych.

1) dokumenty, o których mowa w § 3 pkt 2;

2) dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej;

3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON albo numeru PESEL, jeżeli osoba ta nie podlega obowiązkowi wpisania do systemu identyfikacji podmiotów gospodarki narodowej REGON;

4) decyzję albo potwierdzenie faktu nadania wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia.

3. Dokumentów, o których mowa w ust. 1, nie dołącza się do wniosku o udzielenie pozwolenia, jeżeli zostały one wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek, i dane w nich zawarte są nadal aktualne. W takim wypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie. Na żądanie wnioskodawcy funkcjonariusz celny zwraca oryginał dokumentu, po potwierdzeniu na załączonej kserokopii jej zgodności z oryginałem.

2. W wypadku pozwoleń na prowadzenie składu celnego lub na korzystanie z procedury składu celnego, termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 2 miesiące.

3. Pozwolenie może zostać udzielone dla jednego lub wielu zgłoszeń celnych o objęcie towarów procedurą.

4. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w oryginale oraz kopiach według wzoru właściwego dla danej procedury.

5. Oryginał pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, wydaje się wnioskodawcy, kopie przesyła się do urzędu kontrolnego, objęcia i zakończenia, a jedną kopię zatrzymuje organ celny, który wydał pozwolenie.

6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do innych pozwoleń, o których mowa w rozporządzeniu.

2. W wypadku prywatnego składu celnego, organ celny może, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, wyrazić zgodę na rozpoczęcie stosowania procedury przed wydaniem pozwolenia. Data rozpoczęcia stosowania procedury nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego udzielenie.

2. Data rozpoczęcia stosowania procedury określona w pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego udzielenie. Przepis ten stosuje się odpowiednio do wniosku o zmianę pozwolenia.

3. Jeżeli pozwolenie oraz wniosek o przedłużenie terminu ważności tego pozwolenia dotyczą tych samych procesów uszlachetniania lub procesów przetwarzania pod kontrolą celną oraz tych samych towarów, organ celny może zmienić to pozwolenie z mocą wsteczną od daty upływu terminu jego ważności.

4. W gospodarczo uzasadnionych wypadkach, moc wsteczna pozwolenia może obejmować okres przed datą złożenia wniosku o jego wydanie, jednak nie dłuższy niż jeden rok przed datą złożenia wniosku, pod warunkiem że:

1) złożenie wniosku nie jest próbą celowego wprowadzenia w błąd organu celnego lub nie wynika z oczywistego zaniedbania;

2) dane zawarte w księgach handlowych wnioskodawcy potwierdzają, że zostały spełnione warunki stosowania danej procedury oraz że organ celny może zapewnić właściwy dozór i kontrolę procedury poprzez identyfikację towarów przywiezionych w okresie objętym pozwoleniem z mocą wsteczną;

3) mogą zostać dokonane czynności niezbędne do uregulowania sytuacji towarów, łącznie z unieważnieniem zgłoszeń celnych.

2. W wypadkach, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4, należy złożyć wniosek właściwy dla danej procedury według wzoru określonego w załącznikach nr 11, 18, 35 lub 41 do rozporządzenia.

2. Przeniesienie praw i obowiązków posiadacza pozwolenia może dotyczyć całości lub części towarów objętych procedurą.

3. Wniosek o przeniesienie praw i obowiązków wynikających z procedury:

1) składu celnego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia;

2) uszlachetniania czynnego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 16 do rozporządzenia;

3) przetwarzania pod kontrolą celną – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia;

4) odprawy czasowej – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 39 do rozporządzenia;

5) uszlachetniania biernego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 44 do rozporządzenia.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć:

1) dokumenty określone w § 3 pkt 2, § 4 ust. 1 pkt 2–4;

2) pisemne oświadczenie posiadacza pozwolenia, zawierające zgodę na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z procedury;

3) pisemne oświadczenie osoby przejmującej prawa i obowiązki wynikające z procedury, iż wstępuje ona w miejsce dotychczasowego posiadacza pozwolenia;

4) dokument potwierdzający złożenie zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego;

5) specyfikację obejmującą numery zgłoszeń celnych oraz rodzaj, ilość i wartość towarów, których ma dotyczyć przeniesienie praw i obowiązków, w wypadku gdy wniosek dotyczy części towarów objętych procedurą.

5. Organ celny udziela pozwolenia na przeniesienie praw i obowiązków, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 1 oraz ust. 3 i 4.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć w szczególności:

1) dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej;

2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład celny lub w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego;

3) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON;

4) decyzję albo potwierdzenie faktu nadania numeru identyfikacji podatkowej (NIP);

5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego lub oświadczenie, że nie ciąży na nim obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, gdyż korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług;

6) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy:

a) urząd skarbowy o nie zaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,

b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenia społeczne;

7) informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe;

8) pozytywną opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy wnioskodawcy;

9) oświadczenie wnioskodawcy, że w stosunku do niego nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, sporządzone zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

10) plan składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego, wraz z określeniem powierzchni oraz opisem sposobu odgrodzenia i zabezpieczenia składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego;

11) inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z działalnością wykonywaną w składzie celnym lub rodzajem składowanych towarów.

3. Wnioskodawca jest obowiązany, na żądanie dyrektora izby celnej, do dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych dokumentów lub informacji dotyczących okoliczności mających wpływ na udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, o których mowa w art. 91 § 1 pkt 1 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 6–8, powinny być sporządzone nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku.

6. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie. Na żądanie wnioskodawcy funkcjonariusz celny zwraca oryginał dokumentu, po potwierdzeniu na załączonej kserokopii jej zgodności z oryginałem.

7. Wniosek o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego może być jednocześnie wnioskiem o zastosowanie w tym składzie przez prowadzącego procedury składu celnego wobec towarów określonych w tym wniosku i na proponowanych w nim warunkach. W takim wypadku łącznego pozwolenia udziela dyrektor izby celnej. Terminy określone w § 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią naczelnika urzędu celnego w sprawie możliwości sprawowania kontroli celnej oraz dokumentami, o których mowa w § 10 ust. 2, należy niezwłocznie przesłać dyrektorowi izby celnej.

3. Opinia, o której mowa w ust. 2, powinna dotyczyć spełnienia warunków określonych w art. 91 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego, w szczególności:

1) oceny, czy stosowanie procedury uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrola celną lub dokonywanie zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, nie będzie dokonywane częściej niż składowanie towarów;

2) określenia koniecznych nakładów w zakresie dozoru celnego i kontroli celnej z uwzględnieniem typu składu celnego i procedur, które mogą być w nim stosowane;

3) ustalenia, czy miejsce przeznaczone na prowadzenie składu celnego oraz miejsce, w którym mają być złożone towary objęte procedurą składu celnego, lub infrastruktura magazynowa znajdująca się w tych miejscach, są wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży detalicznej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności, z zastrzeżeniem § 12 ust. 1 pkt 2;

4) ustalenia, czy możliwe jest nałożenie na pomieszczenia składu celnego zamknięć celnych, a jeżeli skład celny ma być zlokalizowany na otwartej przestrzeni, czy teren jest dostatecznie odgrodzony, a na przejścia w ogrodzeniu możliwe jest nałożenie zamknięć celnych;

5) ustalenia, czy w wypadku stosowania pojemników do składowania towarów są one zamykane i oznaczone znakami identyfikacyjnymi, a ich pojemność została potwierdzona stosownymi dokumentami określonymi w przepisach odrębnych;

6) dla składu celnego typu E – określenia, czy towary muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach składowych lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym innego typu jest niemożliwe lub znacznie utrudnione albo gdy rodzaj towaru uniemożliwia lub utrudnia złożenie go w składzie celnym innego typu.

1) stosowanie procedury uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną lub dokonywanie zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, miałoby być dokonywane częściej niż składowanie towarów lub

2) miejsce przeznaczone na prowadzenie składu celnego oraz miejsce, w którym mają być złożone towary objęte procedurą składu celnego, lub infrastruktura magazynowa znajdująca się w tych miejscach, są wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży detalicznej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności, z wyjątkiem wypadków, gdy sprzedaż ta jest prowadzona w składzie celnym typu A, B, C lub D i dotyczy towarów, które w wypadku ich objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu są zwolnione od cła i podatków, jeżeli towary te sprzedawane są:

a) osobom opuszczającym bezpośrednio polski obszar celny po dokonaniu zakupu,

b) osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi, korzystającym z przywilejów wynikających z porozumień dyplomatycznych lub konsularnych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,

c) osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi, do których odnoszą się postanowienia porozumień konstytuujących organizacje międzynarodowe, do których należy Rzeczpospolita Polska, w tym osobom należącym do personelu sił zbrojnych Państw – Stron Traktatu Północnoatlantyckiego, lub

3) nie jest możliwe nałożenie na pomieszczenia składu celnego zamknięć celnych, a jeżeli skład celny ma być zlokalizowany na otwartej przestrzeni, teren nie jest dostatecznie odgrodzony, a na przejścia w ogrodzeniu nie jest możliwe nałożenie zamknięć celnych, lub

4) w przypadku stosowania pojemników do składowania towarów – nie są one zamykane lub ich pojemność nie została potwierdzona określonymi dokumentami przewidzianymi w przepisach odrębnych;

5) dla składu celnego typu E – towary nie muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach składowych lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym innego typu jest niemożliwe lub znacznie utrudnione albo gdy rodzaj towaru umożliwia lub nie utrudnia złożenia go w składzie celnym innego typu;

6) nie są spełnione inne wymogi określone w przepisach prawa, w szczególności dotyczące osoby prowadzącego, składowanych towarów lub procedur, które miałyby być stosowane.

2. Jeżeli dokumenty, o których mowa w ust. 1, potwierdzają spełnienie warunków do udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, przed udzieleniem tego pozwolenia, dyrektor izby celnej wzywa wnioskodawcę do wniesienia opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego, oraz do złożenia zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia wezwania.

3. Na uzasadniony wniosek, złożony przez wnioskodawcę do dyrektora izby celnej za pośrednictwem naczelnika urzędu celnego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor izby celnej może przedłużyć termin wyznaczony do złożenia zabezpieczenia generalnego, jednak nie dłużej niż o miesiąc.

4. Jeżeli wniesienie opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego, nie nastąpi w terminie, o którym mowa w ust. 2, albo zabezpieczenie generalne nie zostanie złożone w terminie, o którym mowa w ust. 2 lub 3, dyrektor izby celnej wydaje decyzję o odmowie udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

5. Złożenie zabezpieczenia generalnego nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia, o którym mowa w art. 197 Kodeksu celnego.

6. Przyjęcia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2, dokonuje dyrektor izby celnej.

7. Potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia generalnego dyrektor izby celnej niezwłocznie przekazuje naczelnikowi urzędu celnego wraz z wydanym pozwoleniem na prowadzenie składu celnego.

8. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 7, wydaje się na okres odpowiadający terminowi ważności złożonego zabezpieczenia generalnego, z zaznaczeniem, iż towary nie będą obejmowane procedurą składu celnego, w wypadku gdy nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 9.

9. Zabezpieczenie generalne z określonym terminem ważności, składane jako warunek udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia.

10. Jeżeli prowadzący skład celny nie dopełni obowiązku, o którym mowa w ust. 9, naczelnik urzędu celnego niezwłocznie wszczyna postępowanie w celu uregulowania sytuacji towarów.

11. W wypadku, o którym mowa w ust. 10, do składu celnego nie mogą być wprowadzane żadne towary.

12. Zabezpieczenie generalne złożone w związku z prowadzeniem składu celnego typu D stanowi jednocześnie zabezpieczenie, o którym mowa w art. 79 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego.

2. Wzór pozwolenia na prowadzenie składu celnego stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. W wypadku składu celnego typu D pozwolenie powinno zostać uzupełnione o zapisy wymagane przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie procedur uproszczonych. Prowadzenie składu celnego typu D nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej w procedurze dopuszczenia do obrotu, lecz wyklucza możliwość stosowania procedury uproszczonej przy obejmowaniu towaru procedurą składu celnego oraz w powrotnym wywozie. W wypadku złożenia wniosku, o którym mowa w art. 119 § 4 Kodeksu celnego, zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu powinno zostać złożone w formie, o której mowa w art. 64 Kodeksu celnego.

4. W wypadku, o którym mowa w § 10 ust. 7, pozwolenie na prowadzenie składu celnego stanowi jednocześnie pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego wobec towarów określonych w tym pozwoleniu i na określonych w nim warunkach.

5. Wraz z pozwoleniem prowadzącemu doręczany jest jeden egzemplarz protokołu z oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego, oraz uwierzytelniona, przez dyrektora izby celnej, kopia planu sytuacyjnego tego miejsca.

6. Przerwanie wykonywania faktycznej działalności składu celnego na okres dłuższy niż 3 miesiące wymaga powiadomienia naczelnika urzędu celnego.

7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, powinno być złożone przez prowadzącego skład celny, w formie pisemnej, co najmniej 14 dni przed planowanym terminem przerwania działalności.

8. W powiadomieniu należy określić przewidywany okres, na jaki zostaje przerwana działalność składu celnego.

9. Przerwanie działalności składu celnego może nastąpić po nadaniu towarom znajdującym się w składzie celnym innego przeznaczenia celnego. W okresie przerwania działalności pomieszczenia składu celnego nie mogą być wykorzystywane do celów innych, niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz przepisów prawa celnego.

2. Udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego wymaga złożenia zabezpieczenia generalnego odrębnego dla każdego pozwolenia i wskazanej w tym pozwoleniu lokalizacji składu celnego.

3. Nie udziela się pozwolenia na prowadzenie w jednym miejscu lub pomieszczeniu różnych typów składów celnych.

2. Informacje dotyczące zmian, o których mowa w ust. 1, wraz z potwierdzającymi je dokumentami wydanymi przez właściwe organy, prowadzący skład celny przekazuje naczelnikowi urzędu celnego w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany.

3. W wypadku gdy zgłoszona zmiana wpływa na treść udzielonego pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub dotyczy warunków określonych w art. 105 § 5 Kodeksu celnego, informacja, o której mowa w ust. 2, powinna być sporządzona w formie wniosku o zmianę pozwolenia. Naczelnik urzędu celnego po zaopiniowaniu przekazuje wniosek złożony przez prowadzącego skład celny wraz z załącznikami do dyrektora izby celnej.

4. Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 3, powoduje zmianę danych zawartych w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego, dyrektor izby celnej wydaje decyzję w sprawie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

2. W wypadku gdy w chwili złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, w składzie celnym znajdują się towary objęte procedurą, prowadzący skład celny jest obowiązany, na wezwanie naczelnika urzędu celnego, wystąpić o nadanie tym towarom innego przeznaczenia celnego.

3. Naczelnik urzędu celnego, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła dyrektorowi izby celnej wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z informacjami o rozliczeniu należności celnych przywozowych albo wywozowych przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego oraz o aktualnym stanie ilościowym towarów złożonych w składzie celnym.

4. Do czasu doręczenia prowadzącemu skład celny decyzji dyrektora izby celnej w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, pomieszczenia, w których prowadzona była działalność składu celnego, nie mogą być wykorzystywane do innych celów, niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub z przepisów prawa celnego, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Na wniosek prowadzącego skład celny dyrektor izby celnej może wyrazić zgodę na wykorzystywanie pomieszczeń do innych celów, o których mowa w ust. 4, przed doręczeniem decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, pod warunkiem że w pomieszczeniach składu celnego nie ma już towarów, które zgodnie z ust. 2 powinny otrzymać przeznaczenie celne.

1) złożenie towarów w składzie celnym lub wyprowadzenie towarów ze składu celnego nastąpiło bez zgody naczelnika urzędu celnego;

2) nastąpiło wygaśnięcie lub utrata tytułu prawnego do miejsca, w którym prowadzony jest skład celny;

3) nie zostały wykonane w wyznaczonym terminie zalecenia pokontrolne;

4) prowadzący nie przedłużył terminu ważności dotychczasowego zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, bądź nie złożył nowego zabezpieczenia, w terminie określonym w § 12 ust. 9;

5) prowadzącemu skład celny zostało cofnięte pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego w związku z naruszeniem przepisów prawa, lub w wypadku zastosowania § 13 ust. 4, zaistniały określone w § 37 ust. 1 lub 2 przesłanki do takiego cofnięcia;

6) osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego odmawia przyjęcia decyzji w sprawie zmiany tego pozwolenia, o której mowa w § 16 ust. 4.

2. W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego może być cofnięte, w szczególności gdy:

1) zmieniła się powierzchnia składu celnego bez uzgodnienia z naczelnikiem urzędu celnego;

2) brak jest warunków technicznych do składowania towarów;

3) brak jest właściwego odgrodzenia, zabezpieczenia technicznego lub oznakowania składu celnego;

4) ewidencje towarowe są prowadzone nierzetelnie;

5) w składzie celnym typu D rejestr towarów dopuszczanych do obrotu prowadzony jest nierzetelnie;

6) utrudnione lub uniemożliwione jest sprawowanie kontroli składu celnego.

3. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lub 5, naczelnik urzędu celnego składa do dyrektora izby celnej wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, po uprzednim rozliczeniu należności celnych przywozowych oraz wyprowadzeniu towarów ze składu celnego. W tym wypadku do składu celnego nie mogą być wprowadzane żadne towary.

4. W wypadku stwierdzenia, że prowadzący skład celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania składu celnego lub naruszony został inny warunek działania składu celnego, ale stwierdzone uchybienia nie spowodowały ryzyka uszczuplenia należności stanowiących dochód budżetu państwa, naczelnik urzędu celnego może wezwać do usunięcia stwierdzonych uchybień w określonym terminie. Nieusunięcie uchybień w wyznaczonym terminie jest traktowane jak niewykonanie w wyznaczonym terminie zaleceń pokontrolnych.

5. W wypadku składu celnego typu E przepisy ust. 1–4 oraz przepis § 37 stosuje się odpowiednio.

2. Do prowadzenia składu celnego typu F nie stosuje się przepisów dotyczących udzielania i cofania pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

1) pozwolenie na prowadzenie składu celnego oraz kopię wniosku o udzielenie tego pozwolenia wraz z załącznikami;

2) regulamin funkcjonowania składu celnego;

3) ewidencje towarowe, a w składzie celnym typu D – również rejestry towarów;

4) kopie pozwoleń oraz innych dokumentów określających przeznaczenie celne towarów;

5) umowy składu, w wypadku gdy towary są składowane w publicznym składzie celnym;

6) dokumenty potwierdzające złożenie zabezpieczenia generalnego;

7) protokoły kontroli przeprowadzonych w składzie celnym.

2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do składu celnego typu F.

2. Jeżeli regulamin funkcjonowania składu celnego nie zostanie przedstawiony w terminie, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie wygasa z mocy prawa.

3. Przed zatwierdzeniem regulaminu funkcjonowania składu celnego naczelnik urzędu celnego może wezwać do przedłożenia opinii specjalistycznych służb, w szczególności Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Straży Pożarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, czy stan techniczny wyposażenia pozwala na składowanie określonego asortymentu towarów.

4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do składu celnego typu F.

1) zasady i warunki funkcjonowania składu celnego;

2) rodzaj składowanych towarów;

3) wykaz wyposażenia składu celnego niezbędnego do:

a) składowania towarów,

b) sprawowania kontroli celnej,

c) wykonywania prac magazynowych oraz przeładunkowych,

d) wykonywania czynności określonych w art. 114 § 1 i art. 116 § 1 Kodeksu celnego.

1) towarów niekrajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego;

2) towarów krajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego;

3) towarów krajowych, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego;

4) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego;

5) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego.

2. Za zgodą naczelnika urzędu celnego ewidencje towarowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, mogą być prowadzone w formie księgi uszlachetniania czynnego lub księgi przetwarzania pod kontrolą celną.

3. W składzie celnym typu F zamiast ewidencji towarowej prowadzona jest określona w przepisach szczególnych ewidencja E07.

4. W wypadku udzielenia przez dyrektora izby celnej prowadzącemu skład celny typu B zgody na odstąpienie od wymogu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 112 § 2 pkt 2 Kodeksu celnego, ewidencję tę zastępuje zbiór dokumentów, na podstawie których nadano towarom przeznaczenie celne.

1) liczbę porządkową;

2) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego;

3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres korzystającego ze składu celnego – tylko w publicznych składach celnych;

4) datę wprowadzenia towarów do składu celnego;

5) datę wyprowadzenia ze składu celnego ostatniej partii towarów z danego zgłoszenia celnego do procedury;

6) dane wynikające ze zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą składu celnego:

a) opis towarów wraz z podaniem kodu PCN,

b) numery identyfikacyjne, liczbę i rodzaj opakowań,

c) masę netto towarów,

d) wartość celną lub wartość towarów,

e) ilość towarów w uzupełniającej jednostce miary przewidzianej w Taryfie celnej,

f) dane wymagane w polu 47 dokumentu SAD – tylko w składzie celnym typu D,

g) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne;

7) adnotację o poprzedniej procedurze celnej, jeśli objęcie towarów procedurą składu celnego stanowiło zakończenie procedury uszlachetniania czynnego lub odprawy czasowej, albo adnotację o zastosowaniu wobec towarów art. 248 § 3 Kodeksu celnego;

8) datę i pozycję ewidencji towarów, pod którą zarejestrowane zostało zgłoszenie celne towarów do innej procedury celnej lub inny dokument określający przeznaczenie celne towarów, kończące procedurę składu celnego,

9) dane niezbędne do ustalenia ruchu towarów, a szczególnie miejsca, w którym się znajdują, włącznie z danymi dotyczącymi przemieszczenia towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego; w szczególności konieczne jest podanie znaków identyfikacyjnych w wypadku stosowania pojemników do składowania towarów;

10) dane dotyczące czasowego wyprowadzenia towarów ze składu celnego;

11) dane dotyczące dokonywania zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, w tym numery i daty wystawionych formularzy informacyjnych INF 8;

12) informację, czy w pomieszczeniach składu celnego są składowane towary, o których mowa w art. 114 § 1 Kodeksu celnego, identyczne jak objęte procedurą składu celnego, ze wskazaniem, do której spośród kategorii określonych w art. 114 § 1 Kodeksu celnego należą te towary.

2. Do ewidencji towarów krajowych innych niż określone w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1–6 oraz pkt 9.

3. Do ewidencji towarów niekrajowych poddanych w pomieszczeniach składu celnego procesom uszlachetniania w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub procesom przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1–9.

4. Naczelnik urzędu celnego, uwzględniając typ składu celnego i stosowane w nim procedury, może ustalić z prowadzącym skład celny ujęcie w ewidencjach towarowych dodatkowych danych, innych niż wymienione w ust. 1–3, w szczególności dotyczących salda towarowego. Ujęcie dodatkowych danych w ewidencjach może być ustalone w szczególności w wypadku, gdy towary składowane w składzie celnym obejmowane są kolejno dopuszczalnymi do stosowania w składzie celnym procedurami. W tym wypadku ewidencje powinny zawierać dane o liczbach porządkowych, pod którymi te towary zostały wpisane w ewidencji dotyczącej kolejnej procedury.

2. W wypadku zastosowania przepisu art. 119 § 2 Kodeksu celnego w ewidencji towarowej wykazywana jest wartość celna towaru przed dokonaniem zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego.

3. Wpisanie towarów do ewidencji powinno nastąpić:

1) w wypadku objęcia towarów procedurą – w chwili wprowadzenia ich do składu celnego;

2) w wypadku zakończenia procedury – najpóźniej w chwili wyprowadzenia towarów ze składu celnego.

4. W ramach prowadzenia ewidencji towarowej przyjmuje się, że:

1) dla towarów oznaczonych co do tożsamości, a w wypadku innych towarów gdy korzystający złoży taki wniosek – nadanie towarom innego przeznaczenia celnego stanowi zakończenie procedury wobec towarów objętych danym zgłoszeniem celnym;

2) w wypadkach innych niż określone w pkt 1 – nadanie towarom innego przeznaczenia celnego stanowi zakończenie procedury wobec towarów objętych zgłoszeniem celnym złożonym najwcześniej.

5. W składzie celnym typu D prowadzący powinien przekazywać do urzędu kontrolnego wyciąg z ewidencji towarów niekrajowych objętych procedurą składu celnego dotyczący danego miesiąca kalendarzowego w terminie do dziesiątego dnia następującego po nim miesiąca.

6. Niezależnie od czynności kontrolnych dopuszczalnych na mocy prawa celnego, raz w roku powinna zostać przeprowadzona przez prowadzącego inwentaryzacja towarów znajdujących się w pomieszczeniach składu celnego lub w miejscu, w którym są składane towary objęte procedurą składu celnego, a jej wyniki porównane przez urząd kontrolny ze stanem wynikającym z zapisów w ewidencjach.

7. W wypadku, o którym mowa w ust. 6, naczelnik urzędu celnego może ustanowić zakaz wprowadzania towarów do składu celnego lub wyprowadzania towarów z tego składu na czas przeprowadzania inwentaryzacji, nie dłużej jednak niż przez okres 3 dni, lub zarządzić ustanowienie na czas przeprowadzania inwentaryzacji stałego dozoru celnego.

1) w formie książkowej;

2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

2. Ewidencja towarowa powinna być prowadzona w porządku chronologicznym w roku kalendarzowym.

1) osoba ją prowadząca posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji;

2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów.

2. Osoba prowadząca ewidencję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji oraz w formie wydruku.

2. Ewidencje towarowe powinny być przechowywane w miejscu określonym w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego i w regulaminie funkcjonowania składu celnego.

2. W wypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej naczelnik urzędu celnego może zażądać, aby towary, o których mowa w ust. 1, składowane były w wyodrębnionych pomieszczeniach lub urządzeniach składowych.

3. Jeżeli nie narusza to możliwości sprawowania dozoru celnego, naczelnik urzędu celnego może wyrazić zgodę na wspólne składowanie towarów krajowych i niekrajowych, których statusu celnego nie można zidentyfikować. Towary wspólnie składowane powinny być klasyfikowane do tego samego kodu Taryfy celnej i posiadać te same parametry techniczne i jakość handlową.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 3, towary mogą być przy ich wyprowadzaniu ze składu celnego traktowane stosownie do wniosku korzystającego jak towary krajowe lub niekrajowe. Działanie to nie może prowadzić do uznania za towary niekrajowe mniejszej ilości towarów niż ta, która została wprowadzona do składu celnego jako towar niekrajowy.

5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy w pomieszczeniach składu celnego są składowane towary objęte procedurą składu celnego i towary nieobjęte procedurą składu celnego, o których mowa w art. 114 § 1 Kodeksu celnego.

1) nazwę prowadzącego skład celny;

2) adres składu celnego;

3) numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

2. Z wnioskiem o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny powinna wystąpić osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, za pisemną zgodą prowadzącego skład celny, z zastrzeżeniem ust. 3, do dyrektora izby celnej za pośrednictwem naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. W wypadku, o którym mowa w art. 264 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, za pisemną zgodę, o której mowa w ust. 2, można uznać sporządzoną zgodnie z przepisami odrębnymi dokumentację dotyczącą przekształcenia dotychczasowego prowadzącego, jeśli zawiera ona jednoznaczne zapisy dotyczące przekazania dalszego prowadzenia składu celnego osobie prawnej powstającej w wyniku przekształcenia osoby prawnej dotychczas prowadzącej skład celny.

4. Do wniosku o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny należy dołączyć dokumenty wymienione w § 10 ust. 2. Przepisy § 10 ust. 3–7 stosuje się odpowiednio.

5. Naczelnik urzędu celnego, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła dyrektorowi izby celnej wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z informacją o rozliczeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych, przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego. Sporządzony podczas kontroli spis towarów znajdujących się w składzie celnym pozostaje w aktach naczelnika urzędu celnego.

6. Następca prawny prowadzącego skład celny powinien spełniać warunki niezbędne do uzyskania pozwolenia na prowadzenie składu celnego, określone w przepisach prawa celnego.

7. Przepisy § 12 i 21 stosuje się odpowiednio.

1) osobom opuszczającym bezpośrednio polski obszar celny po dokonaniu zakupu;

2) osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi korzystającym z przywilejów wynikających z porozumień dyplomatycznych lub konsularnych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;

3) osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi, do których odnoszą się postanowienia porozumień konstytuujących organizacje międzynarodowe, do których należy Rzeczpospolita Polska, w tym osobom należącym do personelu sił zbrojnych Państw – Stron Traktatu Północnoatlantyckiego.

2. Prowadzenie sprzedaży detalicznej, w zakresie określonym w ust. 1, jest możliwe pod warunkiem zamieszczenia w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego stosownej adnotacji i uwzględnienia zasad prowadzenia, kontroli i rozliczania sprzedaży w regulaminie składu celnego.

2. Do wniosku należy dołączyć umowę składu, jeżeli towary mają być składowane w publicznym składzie celnym przez osobę inną niż prowadzący skład celny.

3. Naczelnik urzędu celnego udziela pozwolenia na korzystanie z procedury na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

4. Korzystający ze składu celnego powinien przedkładać naczelnikowi urzędu celnego zestawienie towarów objętych procedurą składu celnego, w terminach określonych przez ten organ. Z wyjątkiem składu celnego typu D, w składach celnych innych typów, w których ma zastosowanie procedura uproszczona określona w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, termin ten powinien być zsynchronizowany z datą upływu okresu rozliczeniowego określonego w przepisach szczególnych dotyczących stosowania procedur uproszczonych.

2. Naczelnik urzędu celnego cofa pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego, jeżeli:

1) posiadacz pozwolenia, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego lub

2) działanie albo zaniechanie działania posiadacza pozwolenia spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2 000 euro, lub

3) przestanie obowiązywać umowa składu zawarta z prowadzącym publiczny skład celny.

3. Jeżeli wystąpienie przesłanek wskazanych w ust. 1 lub 2 dotyczy pozwolenia wydanego zgodnie z § 13 ust. 4, przepis § 18 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Towary, o których mowa w ust. 1, są przedmiotem sprzedaży, z zastrzeżeniem § 35, dokonywanej przez prowadzącego skład celny w imieniu własnym i na rachunek właściciela towaru, na warunkach określonych w kontrakcie konsygnacyjnym.

3. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą składu celnego w celu konsygnacji dokonywane jest na rzecz prowadzącego skład celny.

4. W przypadku prywatnego składu celnego towary będące przedmiotem sprzedaży powinny niezwłocznie otrzymać inne przeznaczenie celne.

2. Zabezpieczenie z określonym terminem ważności, składane z tytułu objęcia towaru procedurą składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na jeden miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia.

3. Zabezpieczenie generalne powinno być saldowane przez urząd kontrolny na oryginale potwierdzenia złożenia zabezpieczenia, będącym w posiadaniu korzystającego ze składu celnego, oraz na kopii pozostającej w aktach urzędu celnego.

4. Zwrot zabezpieczenia z tytułu objęcia towaru procedurą składu celnego następuje w momencie nadania towarom objętym procedurą składu celnego innego przeznaczenia celnego lub po uiszczeniu należności celnych przywozowych i podatków, jeżeli powstał dług celny i zobowiązanie podatkowe.

2. Zgoda naczelnika urzędu celnego może być wyrażona, jeżeli zabezpieczenie generalne będzie pokrywać sumę należności przypadających od towaru znajdującego się w składzie celnym.

2. Przepisy dotyczące prywatnego składu celnego typu E stosuje się odpowiednio.

2. Naczelnik urzędu celnego udziela pozwolenia na dokonanie zwyczajowych czynności poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 7 wniosku, o którym mowa w ust. 1.

1) proste czynności, mające na celu zapewnienie przechowania przywożonych towarów w dobrych warunkach w okresie ich składowania, w tym:

a) wietrzenie, mocowanie, suszenie, odkurzanie, proste czynności czyszczenia, naprawę opakowań, naprawę elementów uszkodzonych w trakcie transportu lub składowania, w wypadku gdy chodzi o proste zabiegi, zakładanie lub zdejmowanie okryć ochronnych używanych w transporcie,

b) inwentaryzację, pobieranie próbek, sortowanie, przegląd, mechaniczne filtrowanie, sprawdzanie miary i ważenie towarów,

c) usuwanie elementów uszkodzonych lub skażonych,

d) konserwację poprzez pasteryzację, sterylizację, napromieniowanie lub dodawanie środków konserwujących,

e) stosowanie środków zwalczających pasożyty,

f) rekonstrukcję (montaż) towarów do stanu pierwotnego po transporcie,

g) usuwanie korozji;

2) zabiegi mające na celu poprawę wyglądu lub jakości handlowej przywożonych towarów, w tym:

a) podwyższanie lub obniżanie temperatury,

b) obieranie i usuwanie rdzeni i pestek z owoców, hydratację owoców,

c) dehydratację owoców,

d) odsalanie, czyszczenie i kruponowanie skór.

e) rozcieńczanie lub stężanie płynów,

f) mieszanie towarów tego samego rodzaju i różnej jakości, w celu uzyskania pewnej jakości lub żądanej przez klienta jakości, bez zmiany charakteru towarów,

g) podział lub przycinanie towarów wyłącznie w wypadku prostych zabiegów;

3) zabiegi przygotowujące przywożone towary do dystrybucji lub odsprzedaży, w tym:

a) dodawanie towarów albo dodawanie lub zastępowanie składników akcesoriów, o ile takie dodawanie lub zastępowanie jest stosunkowo ograniczone lub służy zapewnieniu zgodności towarów z normami technicznymi, a dotychczasowy rodzaj towarów nie ulega zmianie i nie jest polepszana ich wydajność,

b) pakowanie, rozpakowywanie, przepakowywanie, proste przelewanie i przeładowywanie do kontenerów,

c) umieszczanie, usuwanie i zmienianie znaków, pieczęci, etykiet, metek z ceną lub innych podobnych znaków wyróżniających,

d) wykonywanie prób, ustawianie i uruchamianie maszyn, aparatury i pojazdów, szczególnie w celu kontroli zgodności z normami technicznymi i pod warunkiem, że są to proste zabiegi,

e) krojenie i dzielenie suchych owoców lub warzyw,

f) przeprowadzenie zabiegów antykorozyjnych,

g) matowienie kształtek rurowych w celu przygotowania towarów na niektóre rynki,

h) wyrównywanie fałd lub prasowanie materiałów włókienniczych,

i) dokonywanie zabiegów elektrostatycznych na materiałach włókienniczych.

2. W wypadku dokonywania czynności określonych w ust. 1 pkt 3 lit. b oraz c możliwe jest również wykorzystanie towarów składowanych w składzie celnym, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego.

3. Zwyczajowe czynności, o których mowa w ust. 1, nie mogą prowadzić do pozbawienia towarów cech wyrobu gotowego lub kompletnego.

4. Czynności, o których mowa w ust. 1, nie mogą powodować zmiany kodu PCN, z wyjątkiem czynności określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a, c, e, pkt 3 lit. b oraz pkt 3 lit. a w zakresie kodu towarów dodawanych lub zastępowanych składników akcesoriów.

5. Próbki pobierane na podstawie ust. 1 pkt 1 lit. b należy niezwłocznie po pobraniu zgłosić do dopuszczenia do obrotu.

6. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane pod warunkiem zachowania wymogów określonych w odrębnych przepisach.

2. Naczelnik urzędu celnego udziela pozwolenia poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1.

3. Czasowe wyprowadzenie towarów może być dokonane na okres nieprzekraczający trzech miesięcy. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach okres ten może zostać przedłużony pod warunkiem złożenia wniosku przed upływem pierwotnie wyznaczonego okresu.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy sporządzić w formie pełnej, określonej w załączniku nr 10 do rozporządzenia, z zastosowaniem dwóch kart 1 oraz karty 4 dokumentu SAD, jeżeli przemieszczenie towarów ma nastąpić pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na terenie właściwości miejscowej dwóch dyrektorów izb celnych.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy sporządzić w formie uproszczonej, określonej w załączniku nr 10 do rozporządzenia, z zastosowaniem karty 1 oraz karty 4 dokumentu SAD, jeżeli przemieszczenie towarów ma nastąpić pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na terenie właściwości miejscowej jednego dyrektora izby celnej.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć kserokopie zgłoszeń celnych towarów, których przemieszczenie dotyczy.

5. Naczelnik urzędu celnego udziela pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, po uprzednim powiadomieniu urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny przeznaczenia i po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6.

6. Urząd kontrolny, o którym mowa w ust. 5, w odpowiedzi na powiadomienie przekazuje niezwłocznie potwierdzenie jego otrzymania lub zastrzeżenie o niemożności umieszczenia towarów przeznaczonych do przemieszczenia w składzie celnym przeznaczenia.

7. Złożenie zastrzeżenia, o którym mowa w ust. 6, stanowi podstawę do odmowy udzielenia pozwolenia na przemieszczenie towarów.

2. Jeżeli przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego następuje do składu celnego publicznego, korzystający ze składu celnego powinien przedłożyć naczelnikowi urzędu celnego umowę składu zawartą z prowadzącym skład celny przeznaczenia.

3. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego odbywa się przy wykorzystaniu dotychczasowego zabezpieczenia.

2. Po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, naczelnik urzędu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny, z którego towary były przemieszczone, wydaje decyzję zmieniającą pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego. W wypadku, o którym mowa w § 13 ust. 4, naczelnik urzędu celnego występuje z wnioskiem o zmianę pozwolenia do dyrektora izby celnej.

3. Wprowadzenie towarów do składu celnego przeznaczenia wymaga złożenia zabezpieczenia i uzyskania pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego na zasadach ogólnych.

2. Jeżeli proces uszlachetniania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej naczelników urzędów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do naczelnika celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces uszlachetniania.

1) opis procesu uszlachetniania;

2) informację, czy którykolwiek z produktów kompensacyjnych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628, z późn. zm.³⁾).

2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane jedynie wtedy, gdy wnioskodawca wyraża zamiar dokonania powrotnego wywozu lub wywozu głównych produktów kompensacyjnych.

3. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, określa środki i metody pozwalające stwierdzić, że towary przywożone weszły w skład produktów kompensacyjnych oraz że warunki wymagane wobec towarów ekwiwalentnych zostaną spełnione.

1) paliwa, źródła energii inne niż potrzebne do przeprowadzania prób produktów kompensacyjnych lub wykrywania wad w towarach przywożonych w celu naprawy;

2) smary inne niż potrzebne do przeprowadzania prób, regulacji lub wyjęcia z formy produktów kompensacyjnych;

3) wyposażenie i narzędzia.

2. Sposób stosowania zestawień miesięcznych i kwartalnych, o których mowa w art. 125 § 2a Kodeksu celnego, zawiera załącznik nr 13 do rozporządzenia.

1) z wykorzystywaniem w tych procesach towarów przywożonych spoza polskiego obszaru celnego oraz

2) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej i

3) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 2, wywożone są poza polski obszar celny w stanie niezmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach

– towary, o których mowa w pkt 1, mogą być objęte procedurą uszlachetniania czynnego wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, a pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego jest udzielane osobie dokonującej procesu uszlachetniania lub organizującej ten proces, która przywozi towary spoza polskiego obszaru celnego.

2. Szczegółowe warunki i sposób zakończenia procedury są ustalane w pozwoleniu na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, z tym że zwrot należności celnych przywozowych może nastąpić po wywozie towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, poza polski obszar celny.

2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1. może być wydawane również, jeżeli:

1) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej;

2) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 1, wywożone są poza polski obszar celny w stanie niezmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach.

3. Przepis § 58 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Naczelnik urzędu celnego, zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe informacje, które powinna ona zawierać, warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca jej przechowywania.

3. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać informacje dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca składa w urzędzie celnym w dwóch egzemplarzach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 14 do rozporządzenia.

3. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 pkt 2 i § 4 ust. 1 pkt 2–4.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego zostaje udzielone poprzez przyjęcie wniosku przez urząd celny, o ile zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury.

5. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach wniosku wpisuje numer pozycji ewidencji oraz datę przyjęcia wniosku, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz wniosku jest zwracany wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem objęcia i urzędem kontrolnym.

6. Jeżeli zakończenie procedury następuje w urzędzie celnym innym niż ten, który udzielił pozwolenia, to urząd zakończenia przesyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego kserokopię zgłoszenia celnego o nadaniu produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym innego przeznaczenia celnego.

2. Naczelnik urzędu celnego może cofnąć pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli posiadacz tego pozwolenia naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez naczelnika urzędu celnego, nie dostosuje prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. Przepis § 40 stosuje się odpowiednio.

2. Produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym, określone w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu.

2. Dopuszczenie do obrotu towarów przywożonych bądź w postaci towarów w stanie niezmienionym, bądź w postaci produktów kompensacyjnych innych niż wymienione w załączniku nr 15 do rozporządzenia, uzależnione jest od zastosowania wobec nich przez naczelników urzędów celnych środków polityki handlowej, obowiązujących w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie tych towarów do obrotu.

2. Wysokość długu celnego określana jest na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, o których mowa w ust. 1.

1) wartość celną, ustaloną w tym samym czasie lub zbliżonym czasie, towarów identycznych lub podobnych, wytwarzanych w jakimkolwiek kraju trzecim;

2) ich cenę sprzedaży, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym;

3) cenę sprzedaży na polskim obszarze celnym towarów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym.

2. Termin, o którym mowa w ust. 1 może zostać przedłużony, nawet jeżeli już upłynął, na uzasadniony wniosek posiadacza pozwolenia.

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego;

3) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym wraz z pozycjami ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym przeznaczenie celne;

4) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywiezionych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy rozliczenie;

5) kwotę wynikającą z długu celnego, jeżeli towary przywiezione zostały dopuszczone do obrotu.

2. W wypadku stosowania procedury uproszczonej w rozliczeniu, o którym mowa w § 70, oprócz danych, o których mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.

3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 70, należy dołączyć:

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego;

3) zgłoszenia celne lub inne dokumenty, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym przeznaczenie celne.

4. Rozliczenie, o którym mowa w § 70, może być dokonane z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

5. W wypadku gdy posiadacz pozwolenia nie przedstawi rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego w terminie, o którym mowa w § 70, naczelnik urzędu celnego dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu.

2. Do towarów w stanie niezmienionym przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać określenie powstałego długu celnego, z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

2. Opis produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym zawarty w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego powinien być zgodny z opisem zawartym w pozwoleniu.

2. Wniosek o zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych powinien zawierać następujące dane:

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

2) wartość celną towarów przywożonych oraz stawki celne z dnia przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie tych towarów do obrotu;

3) daty i pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu;

4) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym;

5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy wniosek;

6) daty i pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym przeznaczenie celne, określone w art. 133 Kodeksu celnego;

7) datę, numer i rodzaj dokumentu potwierdzającego pochodzenie produktów kompensacyjnych;

8) kwotę należności celnych przywozowych, która ma zostać zwrócona lub umorzona.

3. Termin do złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, może zostać przedłużony, nawet jeżeli już upłynął, na odpowiednio uzasadniony wniosek posiadacza pozwolenia.

4. W wypadku stosowania procedury uproszczonej, we wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego;

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu;

3) dowód uiszczenia należności celnych przywozowych, jeżeli zostały uiszczone.

2. Zmiana sytuacji prawnej, o której mowa w ust. 1, nie zmienia pochodzenia wywożonych towarów.

2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, określa termin, w którym towary niekrajowe powinny zostać zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego, z uwzględnieniem czasu niezbędnego na zaopatrzenie i transport towarów na polski obszar celny. Termin ten nie powinien jednak przekraczać 6 miesięcy.

3. Termin, o którym mowa w ust. 2, może zostać przedłużony na uzasadniony wniosek posiadacza pozwolenia, jednak nie dłużej niż o następne sześć miesięcy.

1) produkty kompensacyjne stają się towarami niekrajowymi w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego o nadanie im przeznaczenia powrotnego wywozu, pod warunkiem że towary przywożone zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego;

2) towary przywożone stają się towarami krajowymi w chwili przyjęcia zgłoszenia o objęcie ich procedurą uszlachetniania czynnego.

1) których przetworzenie prowadzi do powstania produktów przetworzonych, dla których kwota należności celnych przywozowych jest niższa od kwoty należności celnych przywozowych właściwej dla towarów przywożonych, lub

2) które muszą zostać poddane odpowiednim procesom, zapewniającym ich zgodność z wymogami technicznym wymaganymi przy dopuszczeniu tych towarów do obrotu.

2. Wykaz towarów oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną, stanowi załącznik nr 17 do rozporządzenia.

2. Jeżeli proces przetwarzania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej naczelników urzędów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do naczelnika urzędu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces przetwarzania.

1) opis procesu przetwarzania;

2) informację, czy którykolwiek z produktów przetworzonych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.

2. Naczelnik urzędu celnego może uzależnić udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, od decyzji organu właściwego w sprawach ochrony środowiska.

2. Przepis § 57 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. Naczelnik urzędu celnego, zobowiązując do prowadzenia księgi przetwarzania pod kontrolą celną, określa szczegółowe informacje, które powinna ona zawierać, warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsce jej przechowywania.

3. Jeżeli proces przetwarzania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga przetwarzania pod kontrolą celną powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną w każdym z tych przedsiębiorstw.

1) termin dokonania procesu przetworzenia wynika z kontraktu lub

2) wnioskodawca dokonuje procesów przetwarzania sporadycznie, lub

3) wartość celna towarów przywożonych nie przekracza równowartości 1000 euro.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca składa w urzędzie celnym w dwóch egzemplarzach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 20 do rozporządzenia.

3. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 pkt 2 i § 4 ust. 1 pkt 2–4.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną zostaje udzielone poprzez przyjęcie wniosku przez urząd celny, o ile zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury.

5. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach wniosku wpisuje numer pozycji ewidencji oraz datę przyjęcia wniosku, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz pozwolenia jest zwracany wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem objęcia i urzędem kontrolnym.

6. Jeżeli zakończenie procedury następuje w urzędzie celnym innym niż ten, który udzielił pozwolenia, to urząd zakończenia przesyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego kserokopię zgłoszenia celnego o nadaniu produktom przetworzonym, towarom w stanie niezmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, innego przeznaczenia celnego.

7. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana.

2. Naczelnik urzędu celnego może cofnąć pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli posiadacz tego pozwolenia naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez naczelnika urzędu celnego, nie dostosuje prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

3. Przepis § 40 stosuje się odpowiednio.

2. Produktami przetworzonymi są również resztki i odpady powstałe w wyniku procesu przetworzenia.

2. Wysokość długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych jest określana na podstawie wartości celnej z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów przetworzonych, oraz innych elementów kalkulacyjnych z dnia dopuszczenia do obrotu.

2. Termin, o którym mowa w ust. 1, może zostać przedłużony, nawet jeżeli już upłynął, na odpowiednio umotywowany wniosek posiadacza pozwolenia.

1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną;

2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną;

3) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano inne przeznaczenie celne produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarom w stanie niezmienionym;

4) nazwę, rodzaj, kod Taryfy celnej, ilość i przeznaczenie celne produktów przetworzonych lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarów w stanie niezmienionym;

5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów przetworzonych, których dotyczy rozliczenie;

6) kwotę wynikającą z długu celnego.

2. Przepis § 71 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 108, należy dołączyć:

1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną;

2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną;

3) dokumenty, na podstawie których nadano produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, lub towarom w stanie niezmienionym inne przeznaczenie celne.

4. Rozliczenie, o którym mowa w § 108, może być dokonane z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.

5. W wypadku gdy posiadacz pozwolenia nie przedstawi rozliczenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną w terminie, o którym mowa w § 108, naczelnik urzędu celnego dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu.

1) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, nadwozia samochodowe wymienne, naczepy w transporcie kombinowanym, przeznaczone do odpłatnego przewozu osób lub odpłatnego bądź nieodpłatnego przewozu towarów, z wyłączeniem transportu krajowego;

2) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, zarejestrowane za granicą, inne niż określone w pkt 1;

3) części zamienne przywożone łącznie z towarami, o których mowa w pkt 1 i 2, przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych;

4) szynowe środki transportu oraz części zamienne przeznaczone do naprawy uszkodzonych wagonów przewożone na podstawie umów międzynarodowych RIV, RIC i PPW;

5) środki transportu przeznaczone do żeglugi powietrznej;

6) środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej;

7) kontenery, a także ich akcesoria i wyposażenie określone w załączniku nr 22 do rozporządzenia, jeżeli są przywożone z kontenerem i powrotnie wywożone z tym samym kontenerem lub innym, albo osobno, oraz jeżeli są one przywożone osobno w celu powrotnego wywozu razem z kontenerem;

8) palety;

9) części zamienne do towarów, o których mowa w pkt 5–8, przeznaczone wyłącznie do dokonywania niezbędnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych;

10) wyposażenie dla prasy, radiofonii i telewizji, przeznaczone do realizacji reportaży, nagrań i transmisji w ramach określonych programów, określone w załączniku nr 23 do rozporządzenia;

11) wyposażenie kinematograficzne, przeznaczone do realizacji filmów, określone w załączniku nr 24 do rozporządzenia;

12) wyposażenie niezbędne do wykonywania zajęcia lub zawodu osobie mającej miejsce zamieszkania za granicą, która udaje się na polski obszar celny w celu wykonania określonej pracy, o którym mowa w załączniku nr 25 do rozporządzenia, z wyjątkiem wyposażenia, które ma być używane do produkcji na skalę przemysłową, do pakowania towarów, do budowy, naprawy lub konserwacji budynków, do użyźniania ziemi lub do eksploatacji zasobów naturalnych, z wyłączeniem ręcznych narzędzi;

13) urządzenia pomocnicze i akcesoria do wyposażenia wymienionego w pkt 10–12;

14) urządzenia specjalne, przywożone na statkach i używane na lądzie w portach przybycia do załadunku i wyładunku towarów;

15) towary określone w załączniku nr 26 do rozporządzenia, przeznaczone na targi, wystawy lub podobne imprezy, z wyjątkiem imprez organizowanych dla celów prywatnych w magazynach lub pomieszczeniach przedsiębiorców w celu sprzedaży towarów przywiezionych;

16) towary przeznaczone na aukcje;

17) wyposażenie, łącznie z wyposażeniem do tłumaczenia, aparatura nagrywająca dźwięk i obraz, filmy o charakterze wychowawczym, naukowym lub kulturalnym, przeznaczone do wykorzystania na międzynarodowych zgromadzeniach, konferencjach lub kongresach;

18) materiały reklamujące turystykę, określone w załączniku nr 27 do rozporządzenia;

19) towary przywożone w związku z operacją handlową, których przywóz nie stanowi sam w sobie operacji handlowej, spełniające warunki określone w załączniku nr 28 do rozporządzenia;

20) towary przywożone w związku z operacją produkcyjną, spełniające warunki określone w załączniku nr 29 do rozporządzenia;

21) zastępcze środki produkcji w postaci przyrządów, aparatury i maszyn udostępnianych nieodpłatnie przez dokonującego naprawy lub dostawcę osobie krajowej na czas określony nieprzekraczający 6 miesięcy w związku z opóźnieniem dostawy lub koniecznością naprawy podobnych towarów;

22) naświetlone i wywołane filmy kinematograficzne, pozytywy i inne zarejestrowane nośniki obrazu, przeznaczone do obejrzenia przed ich wykorzystaniem handlowym;

23) filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym oraz inne nośniki dźwięku, przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji;

24) filmy pokazujące produkty lub działania produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym;

25) zapisane nośniki informacji, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych;

26) przedmioty, które ze względu na swój charakter mogą służyć jedynie dla celów reklamy określonego towaru lub propagandy prowadzonej w określonym celu;

27) opakowania wielokrotnego użytku;

28) dokumentacja techniczna w celu zatwierdzenia lub uzgodnienia, przeznaczona do produkcji towarów;

29) sprzęt sportowy i inne towary przeznaczone do użytkowania na zawodach sportowych, treningach lub pokazach, określone w załączniku nr 30 do rozporządzenia;

30) sprzęt i żywe zwierzęta wszystkich gatunków, przywożone w celach określonych w załączniku nr 31 do rozporządzenia;

31) wyposażenie naukowe i materiały pedagogiczne wraz z akcesoriami i częściami zamiennymi oraz towary przywożone w ramach działalności wychowawczej, naukowej lub kulturalnej, określone w załączniku nr 32 do rozporządzenia;

32) sprzęt medyczny i laboratoryjny użyczany bezpłatnie szpitalom i innym instytucjom medycznym, które ze względu na wyjątkowe okoliczności pilnie potrzebują uzupełnienia swojego wyposażenia medycznego i laboratoryjnego;

33) sprzęt użyczany bezpłatnie do wykorzystania w ramach środków podjętych w celu likwidacji skutków klęsk żywiołowych zaistniałych na polskim obszarze celnym;

34) rzeczy osobistego użytku podróżnych, określone w załączniku nr 30 do rozporządzenia, przywożone ponad normy tych towarów podlegających zwolnieniu od cła;

35) rzeczy służące do użytku domowego lub zawodowego, przywożone przez podróżnego przybywającego na polski obszar celny na pobyt czasowy, nie krótszy niż 3 miesiące, w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą, gospodarczą w formie zarejestrowanej spółki prawa handlowego lub leczeniem;

36) rzeczy używane przez marynarzy na statku żeglugi międzynarodowej, a także gdy są one wyładowywane ze statku i czasowo używane przez załogę na lądzie lub gdy są używane przez załogę takiego statku w przedsięwzięciach kulturalnych lub społecznych kierowanych przez organizacje nieprowadzące działalności gospodarczej lub w miejscach kultu, określone w załączniku nr 33 do rozporządzenia;

37) sprzęt wojskowy lub policyjny oraz niezbędne wyposażenie zagranicznych jednostek wojskowych lub policyjnych, przeznaczone do celów reprezentacyjnych, wykonywania zadań lub ćwiczeń, albo sprzęt i wyposażenie na potrzeby więziennictwa przywożone w celu przeprowadzania prób;

38) sprzęt używany pod nadzorem i na odpowiedzialność administracji państwowej do budowy, naprawy lub utrzymania infrastruktury o ogólnym znaczeniu, znajdującej się w strefach przygranicznych;

39) zagraniczne znaki skarbowe akcyzy przywożone w celu oznaczania wyrobów przeznaczonych do wywozu z polskiego obszaru celnego;

40) towary przywożone do sprawdzenia, w celu ewentualnego ich zakupu przez odbiorcę, na okres nieprzekraczający 2 miesięcy, jeżeli nie mogą być one przywożone jako próbki, o których mowa w załączniku nr 28 do rozporządzenia.

1) stanowią własność osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę poza polskim obszarem celnym;

2) nie będą wykorzystywane w innych celach niż określone w § 128;

3) będą użytkowane wyłącznie przez posiadacza pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, chyba że osobą tą jest organizator użytkowania, o którym mowa w art. 145 § 2 Kodeksu celnego, lub osoby, o których mowa w § 116, § 117 pkt 1 oraz § 119 ust. 1 pkt 1 i 3.

1) zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym lub

2) zostaną przywiezione przez osobę krajową, przebywającą za granicą w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą lub leczeniem, jeżeli w tym okresie przybywają na polski obszar celny.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przepisu § 113 pkt 1 nie stosuje się.

3. Towary, o których mowa w ust. 1, powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne, najpóźniej w dniu, w którym osoba, która je przywiozła, opuszcza polski obszar celny, z zastrzeżeniem § 116 i § 117 pkt 1 oraz § 119 ust. 1 pkt 2 i 3.

4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny zwierząt wierzchowych lub pociągowych oraz ich zaprzęgów przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. Zwierzęta te i zaprzęgi nie mogą przebywać na polskim obszarze celnym przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

1) są zarejestrowane poza polskim obszarem celnym na osobę mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania poza tym obszarem; jednakże jeżeli środki takie nie podlegają obowiązkowi rejestracji, warunek ten może zostać uznany za spełniony, gdy są one własnością osoby mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym;

2) zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym, lub w jej imieniu i na jej rzecz, z zastrzeżeniem § 117 pkt 2 i 3 oraz § 118;

3) będą wykorzystywane do międzynarodowych przewozów osób lub towarów oraz

4) zostaną powrotnie wywiezione niezwłocznie po zakończeniu przewozu, o którym mowa w pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 3–5.

2. Środki transportu, o których mowa w § 112 pkt 4–6, mogą być przywożone również do użytku własnego posiadacza pozwolenia. Przepisy § 114 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Środki transportu, o których mowa w § 112 pkt 4, mogą przebywać na polskim obszarze celnym przez okres 12 miesięcy.

4. Środki transportu, o których mowa w § 112 pkt 5, przywożone do użytku własnego posiadacza pozwolenia, mogą przebywać na polskim obszarze celnym przez okres 6 miesięcy.

5. Środki transportu, o których mowa w § 112 pkt 6, przywożone do użytku własnego posiadacza pozwolenia, mogą przebywać na polskim obszarze celnym przez okres 18 miesięcy.

1) środki transportu, o których mowa w § 112 pkt 1–2 oraz 4–6, użytkowane są przez przedsiębiorcę zajmującego się ich wynajmem, w celu ich powrotnego wywozu, w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia ich przekazania przedsiębiorcy przez posiadacza pozwolenia;

2) przyczepy lub naczepy, o których mowa w § 112 pkt 1, dołączone są do środka transportu drogowego zarejestrowanego na polskim obszarze celnym;

3) szynowe środki transportu, o których mowa w § 112 pkt 4, udostępniane są na podstawie umowy, na mocy której krajowe przedsiębiorstwo kolejowe może używać szynowych środków transportu przedsiębiorstwa kolejowego mającego siedzibę za granicą, jako swoich własnych.

2. Przekazanie środków transportu, o którym mowa w ust. 1, powinno być określone w umowie o pracę.

1) okazjonalnego wykorzystania pojazdu na polecenie posiadacza pozwolenia, który w chwili ich użycia przebywa na polskim obszarze celnym;

2) powrotu na polski obszar celny pojazdem wynajętym za granicą od przedsiębiorcy zajmującego się wynajmem pojazdów, na podstawie pisemnej umowy najmu pojazdu;

3) wyjazdu z polskiego obszaru celnego pojazdem wynajętym od przedsiębiorcy zajmującego się ich wynajmem mającego siedzibę na polskim obszarze celnym, na podstawie pisemnej umowy najmu pojazdu.

2. Środki transportu, o których mowa w ust. 1 pkt 2, powinny być powrotnie wywiezione bądź zwrócone przedsiębiorcy zajmującemu się ich wynajmem mającemu siedzibę na polskim obszarze celnym, w terminie 5 dni od dnia obowiązywania umowy najmu pojazdu.

3. Środki transportu, o których mowa w ust. 1 pkt 3, powinny być powrotnie wywiezione w terminie 2 dni od dnia obowiązywania umowy najmu pojazdu.

1) będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy;

2) nie będą wykorzystywane w transporcie krajowym do więcej niż jednego przewozu;

3) będą oznakowane w sposób określony w załączniku nr 34 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Objęcie procedurą odprawy czasowej kontenerów niespełniających warunku określonego w ust. 1 pkt 3 wymaga uzyskania pozwolenia w trybie określonym w § 139 ust. 3–5.

1) dyrektorzy izb celnych właściwych ze względu na siedziby każdej osoby krajowej będącej stroną porozumienia pool zatwierdzą w drodze decyzji porozumienie pool oraz rejestry, które będą przedstawiały przemieszczanie się kontenerów;

2) zgodnie z Konwencją kontenerów pool, polskie organy celne zostaną poinformowane o zatwierdzeniu porozumienia pool przez władze celne innych państw właściwe dla wszystkich osób zawierających to porozumienie;

3) osoby krajowe będące stronami porozumienia pool będą wykorzystywać kontenery objęte porozumieniem w taki sposób, aby co 12 miesięcy od daty zatwierdzenia porozumienia pool liczba kontenerów znajdujących się na polskim obszarze celnym nie była wyższa niż liczba kontenerów wskazana w porozumieniu pool jako przekazanych w Polsce do wspólnego użytkowania w ramach tego porozumienia;

4) kontenery będą oznakowane w sposób określony w załączniku nr 34 do rozporządzenia oraz w porozumieniu pool.

1) palety, których ustalenie tożsamości jest możliwe, będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy;

2) palety inne niż określone w pkt 1 będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

2. W wypadku objęcia procedurą odprawy czasowej palet, o których mowa w ust. 1 pkt 2, urząd celny może zażądać zastosowania trybu postępowania określonego w § 139 ust. 3–5.

3. Procedurę odprawy czasowej uznaje się za zakończoną, jeżeli palety tego samego rodzaju i identycznej wartości są powrotnie wywożone.

2. W odniesieniu do towarów, o których mowa w § 112 pkt 10 i 11, w zakresie wyposażenia przywiezionego w celu produkcji filmu, programu telewizyjnego lub zdjęć audiowizualnych zgodnie z umową o koprodukcji, której stroną jest osoba krajowa, nie stosuje się przepisu § 112 pkt 3.

3. W wypadku objęcia procedurą odprawy czasowej towarów, o których mowa w § 112 pkt 10, w zakresie wyposażenia dla radiofonii i telewizji oraz przewożonych razem z nim towarów, o których mowa w § 112 pkt 13, urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 139 ust. 3–5.

4. W wypadku objęcia procedurą odprawy czasowej towarów określonych w pkt 5 załącznika nr 25 do rozporządzenia urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 139 ust. 3–5. W polu 3 spisu towarów przywożonych czasowo, o którym mowa w § 139 ust. 3, dodatkowo należy podać miejsce wykorzystywania towarów.

1) zostaną przywiezione w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem oraz

2) nie będą wywożone poza miejsce, w którym mają być użytkowane.

1) zostały przywiezione pełne i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione puste lub pełne, albo zostały przywiezione puste i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione pełne oraz

2) nie będą wykorzystywane w transporcie krajowym, przy czym w wypadku opakowań przywiezionych na polski obszar celny jako pełne zastrzeżenie to obowiązuje od momentu ich opróżnienia, oraz

3) będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy.

2. Urząd celny stosuje tryb postępowania określony w § 139 ust. 3–5.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, spis towarów przywożonych czasowo może zostać złożony przed dokonaniem pierwszego zgłoszenia i być wykorzystywany wielokrotnie przez 12 miesięcy od daty jego przyjęcia, jeżeli opisane w nim towary będą przywożone i powrotnie wywożone przez ten sam graniczny urząd celny.

3. Zwierzęta urodzone ze zwierząt objętych procedurą odprawy czasowej uważa się za towary niekrajowe i uznaje się je za objęte tą procedurą, z wyjątkiem tych zwierząt, które mają znikomą wartość handlową.

1) wyposażenie naukowe przywożone jest przez instytucje statutowo powołane do prowadzenia działalności naukowej lub kulturalnej, a materiały pedagogiczne są przywożone przez instytucje statutowo powołane do prowadzenia kształcenia szkolnego lub zawodowego;

2) nie będą wykorzystywane w celach zarobkowych;

3) zostaną przywiezione w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem;

4) będą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy.

1) zaświadczenie wystawione przez urząd, instytucję lub jednostkę organizacyjną mającą siedzibę na polskim obszarze celnym, w której podróżny będzie zatrudniony, będzie studiował lub prowadził działalność naukowo-badawczą albo będzie się leczył, lub postanowienie sądu o rejestracji spółki, w której podróżny jest wspólnikiem;

2) spis towarów, które mają być przedmiotem czasowego przywozu, sporządzony w trzech egzemplarzach.

1) zostały wyładowane na ląd ze statku obcej bandery wykorzystywanego w międzynarodowym transporcie towarów w celu czasowego ich wykorzystania przez załogę na lądzie i okres ich pozostawania na polskim obszarze celnym nie będzie dłuższy niż okres postoju statku w porcie lub

2) zostały przywiezione w celu ich wykorzystania przez domy noclegowe, kluby lub ośrodki wypoczynkowe dla marynarzy, które są zarządzane przez organizacje państwowe lub przez organizacje, których celem nie jest osiągnięcie zysku, także religijne, czy też do wykorzystywania w świątyniach, w których odprawiane są regularnie obrządki religijne dla marynarzy. W tym wypadku towary te mogą pozostawać na polskim obszarze celnym przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy.

2. Jeżeli towar będzie wykorzystywany na obszarze właściwości dwóch lub więcej naczelników urzędów celnych, wniosek składa się do naczelnika urzędu celnego, na którego obszarze właściwości towar zostanie wykorzystany po raz pierwszy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca składa w urzędzie celnym w dwóch egzemplarzach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 37 do rozporządzenia.

3. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 pkt 2 i § 4 ust. 1 pkt 2–4.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej zostaje udzielone poprzez przyjęcie wniosku przez urząd celny, o ile zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury.

5. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach wniosku wpisuje numer pozycji ewidencji oraz datę przyjęcia wniosku, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz pozwolenia jest zwracany wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem objęcia i urzędem kontrolnym.

6. Jeżeli zakończenie procedury następuje w urzędzie celnym innym niż ten, który udzielił pozwolenia, to urząd zakończenia przesyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego kserokopię zgłoszenia celnego o nadaniu towarom innego przeznaczenia celnego.

2. Niezależnie od formy dokonania zgłoszenia celnego, w wypadkach określonych w § 120, 123, 124, 126, 127, 128 oraz 130, przedstawienie spisu towarów przywożonych czasowo jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, a przyjęcie spisu przez urząd celny jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.

3. W wypadkach, o których mowa w ust. 2, wnioskodawca składa w urzędzie celnym dwa egzemplarze spisu towarów przywożonych czasowo, którego wzór stanowi załącznik nr 38 do rozporządzenia.

4. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach spisu towarów przywożonych czasowo wpisuje numer pozycji ewidencji oraz datę przyjęcia spisu, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz spisu jest zwracany wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem objęcia i urzędem kontrolnym.

5. Dokonując powrotnego wywozu towarów, na które udzielono pozwolenia zgodnie z ust. 2, zgłaszający powinien przedstawić w urzędzie celnym egzemplarz zwrócony uprzednio wnioskodawcy oraz jego kserokopię. Funkcjonariusz celny na obydwu przyjętych dokumentach wpisuje numer pozycji ewidencji, datę dokonania wpisu oraz składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeżeli powrotny wywóz następuje partiami, funkcjonariusz celny wpisuje także numer pozycji spisu towarów. Spis towarów zostaje zwrócony zgłaszającemu. Jeżeli powrotny wywóz następuje przez urząd celny inny niż ten, który udzielił pozwolenia, kserokopia spisu zostaje przesłana niezwłocznie do urzędu celnego, który udzielił pozwolenia.

2. Towary, które mogą zostać objęte procedurą odprawy czasowej z zastosowaniem karnetu ATA wykorzystywanego na podstawie Konwencji celnej w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów (Konwencja ATA), sporządzonej w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r., określa załącznik nr 40 do rozporządzenia.

2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

2. Towary określone w zgłoszeniu celnym o nadanie tym towarom nowego przeznaczenia celnego powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

2. Naczelnik urzędu celnego może cofnąć pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli posiadacz tego pozwolenia naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez naczelnika urzędu celnego, nie dostosuje prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego.

2. Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, z zastrzeżeniem § 152 i 153, składa wniosek do naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć opis procesu uszlachetniania.

2. Jeżeli charakter procesu uszlachetniania uniemożliwia ustalenie, że towary wywożone czasowo wejdą w skład produktów kompensacyjnych, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego powinno określać warunki stosowania procedury oraz środki i metody pozwalające na ustalenie, że towary użyte w procesach uszlachetniania spełniają warunki, o których mowa w art. 154 § 3 Kodeksu celnego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca składa w urzędzie celnym w dwóch egzemplarzach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 43 do rozporządzenia.

3. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 pkt 2 i § 4 ust. 1 pkt 2–4.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego zostaje udzielone poprzez przyjęcie wniosku przez urząd celny, o ile zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury.

5. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach wniosku wpisuje numer pozycji ewidencji oraz datę przyjęcia wniosku, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz wniosku zwracany jest wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem objęcia i urzędem kontrolnym.

6. Jeżeli zakończenie procedury następuje w urzędzie celnym innym niż ten, który udzielił pozwolenia, to urząd zakończenia przesyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego kserokopię zgłoszenia celnego o nadaniu produktom kompensacyjnym innego przeznaczenia celnego.

2. Przepisy § 152 ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

3. Funkcjonariusz celny na obydwu egzemplarzach wniosku wpisuje numer pozycji ewidencji oraz datę przyjęcia wniosku, składa podpis i przystawia pieczęć „Polska-Cło”. Jeden egzemplarz wniosku zwracany jest wnioskodawcy. Urząd celny, który udzielił pozwolenia, staje się urzędem zakończenia i urzędem kontrolnym.

4. Jeżeli zgłoszenie towarów wywożonych do uszlachetniania biernego następuje w urzędzie innym niż ten, który udzielił pozwolenia, to urząd objęcia przesyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego kserokopię tego zgłoszenia celnego.

2. Przykładowy wzór dokonywania obliczania średniej stawki celnej stanowi załącznik nr 45 do rozporządzenia.

2. Wyznaczenie nowego okresu rozliczeniowego i obliczenie średniej stawki celnej, jaka będzie miała zastosowanie w tym okresie, może nastąpić po ostatecznym obliczeniu kwoty należności celnych przywozowych za produkty kompensacyjne dopuszczone do obrotu w poprzednim okresie rozliczeniowym.

3. Do czasu wyznaczenia nowego okresu rozliczeniowego i obliczenia średniej stawki celnej, jaka będzie miała zastosowanie w tym okresie, organ celny, na wniosek posiadacza pozwolenia, może zezwolić na stosowanie średniej stawki celnej w dotychczasowej wysokości.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien zostać złożony nie później niż przed upływem uprzednio wyznaczonego okresu rozliczeniowego.

2. Naczelnik urzędu celnego może cofnąć pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli posiadacz tego pozwolenia naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez naczelnika urzędu celnego, nie dostosuje prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego.

2. Towary wywożone czasowo, określone w zgłoszeniu celnym o objęcie towarów wywożonych czasowo procedurą uszlachetniania biernego, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.

2. Przepisy § 161–163 stosuje się odpowiednio.

2. Przy obliczaniu kwoty należności celnych przywozowych na podstawie art. 157 Kodeksu celnego nie stosuje się stawek minimalnych, jeżeli są ustanowione, ale wyłącznie stawki ad valorem.

1) wartości towarów wywożonych czasowo, która jest uwzględniana przy ustalaniu wartości celnej produktów kompensacyjnych zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 lit. a Kodeksu celnego, lub

2) kosztów uszlachetniania biernego, jeżeli wartość towarów wywożonych czasowo nie może zostać ustalona zgodnie z art. 30 § 1 pkt 2 lit. a Kodeksu celnego.

2. Koszty załadunku, transportu i ubezpieczenia produktów kompensacyjnych od miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego, do granicy państwa lub portu polskiego wlicza się do kosztów uszlachetniania biernego.

3. Koszty załadunku, transportu i ubezpieczenia obejmują:

1) koszty prowizji i pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu;

2) koszty pojemników niebędących integralną częścią towarów wywożonych czasowo;

3) koszty pakowania, w tym koszt robocizny i materiałów;

4) koszty obsługi powstałe w związku z transportem towarów.

2. W wypadku pozwoleń na korzystanie z procedury składu celnego udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, termin ich ważności nie podlega przedłużeniu.

3. Postępowania w sprawie udzielenia lub zmiany pozwolenia, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, są prowadzone na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 89, poz. 972, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804, Nr 112, poz. 974, Nr 141, poz. 1178, Nr 169, poz. 1387 i Nr 188, poz. 1572 oraz z 2003 r. Nr 120, poz. 1122.

³⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 113, poz. 984 i Nr 199, poz. 1671 oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78.

⁴⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 498.

⁵⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 8 marca 2001 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz. U. Nr 18, poz. 214 oraz z 2002 r. Nr 43, poz. 384), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 12 listopada 2003 r. (poz. 1955)

Załącznik nr 1

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY SKŁADU CELNEGO LUB NA PROWADZENIE SKŁADU CELNEGO

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU

1. Wnioskodawca

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres wnioskodawcy. Wnioskodawcą jest osoba, której ma zostać wydane pozwolenie.

1A. NIP/REGON

Należy podać numery NIP i REGON wnioskodawcy.

1B. Przedstawiciel

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres przedstawiciela, a także jego numer REGON.

2. Procedura celna

Należy umieścić treść „Skład celny typu ...” oraz podać literę określającą typ składu celnego, jeśli pozwolenie ma dotyczyć prowadzenia składu celnego typu A, C, D lub E, a w przypadku składu celnego typu B odpowiednio: B1 – jeśli zakres odpowiedzialności korzystającego ma być określony zgodnie z art. 107 pkt 1 Kodeksu celnego, B2 – jeśli zakres odpowiedzialności korzystającego ma być określony zgodnie z art. 107 pkt 2 Kodeksu celnego lub B – jeśli zakres odpowiedzialności korzystającego ma być określony zgodnie z art. 107 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego. Jeśli ma zostać udzielone pozwolenie na stosowanie procedury składu celnego w już istniejącym składzie celnym typu A, B, C, D lub F, należy podać treść „Procedura składu celnego” i numer pozwolenia na prowadzenie danego składu celnego.

3. Rodzaj wniosku

Należy podać rodzaj wniosku w formie jednego z następujących kodów:

1– pierwszy wniosek o udzielenie danego rodzaju pozwolenia,

2– wniosek o zmianę lub przedłużenie posiadanego pozwolenia (w tym wypadku należy podać także w polu 16/17 numer odpowiedniego pozwolenia).

4. Liczba załączników

Należy podać liczbę załączników do wniosku lub numer sprawy, przy której złożone zostały dokumenty wymagane do uzyskania pozwolenia.

5. Miejsce prowadzenia ewidencji i jej rodzaj

Należy podać miejsce prowadzenia i rodzaj ewidencji towarowej, określając, czy będzie to ewidencja prowadzona w formie książkowej, czy z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. W przypadku stosowania procedury w składzie, w którym przepisy prawa celnego nie przewidują stosowania ewidencji towarowej, pola tego nie wypełnia się.

6. Termin ważności pozwolenia

Część a: należy wskazać wnioskowaną datę, kiedy pozwolenie powinno zacząć obowiązywać (dzień/miesiąc/rok). Jeżeli pozwolenie ma obowiązywać od dnia jego wydania, należy wpisać „data wydania”.

Część b: należy zaproponować konkretną datę, kiedy pozwolenie na stosowanie procedury utraci ważność.

7. Towary przeznaczone do objęcia procedurą

Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów przeznaczonych do objęcia procedurą:

– pole kod PCN – należy podać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu Taryfy celnej;

– pole ilość – należy wpisać szacunkową ilość towarów przeznaczonych do objęcia procedurą (jeżeli w Taryfie celnej jest przewidziana dla danego dziewięciocyfrowego kodu specyficzna jednostka miary – należy podać ilość towaru w tej jednostce, w przeciwnym wypadku należy podać masę towarów w kilogramach);

– pole wartość – należy wpisać szacunkową wartość celną towarów niekrajowych lub wartość towarów krajowych przeznaczonych do objęcia procedurą, wyrażoną w PLN.

Pole powinno zostać wypełnione w powyższy sposób w przypadku, gdy:

a) wniosek dotyczy prowadzenia składu celnego typu E lub

b) wniosek dotyczy objęcia procedurą składu celnego towarów krajowych we wszystkich typach składów celnych, lub

c) wniosek dotyczy zastosowania procedury składu celnego w składzie celnym typu D, lub

d) towary mają zostać poddane czynnościom zwyczajowym.

W innych przypadkach można podać w rubryce „Kod PCN” słowo „różne” i dokonać ogólnego opisu w rubryce „Opis”.

Jeżeli opis ze względu na ilość rodzajów towarów nie mieści się w rubryce „Opis”, należy w niej podać liczbę oddzielnych kart, na których opis ten jest umieszczony. Karty te powinny być ponumerowane i zawierać pełen zakres wymaganych danych w przypadkach wskazanych pod lit. a–d lub wyżej podany zakres ogólny w innych przypadkach.

8. Towary po dokonaniu zwyczajowych czynności

Pole to wypełniane jest wówczas, gdy towary mają być poddane zwyczajowym czynnościom. Dokonywany w tym polu opis odnosi się do towarów objętych procedurą składu celnego po dokonaniu na nich zwyczajowych czynności. Należy wówczas w kolejnych rubrykach podać odpowiednio:

– pole kod PCN – należy wskazać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu Taryfy celnej;

– pole współczynnik produktywności – należy wskazać przewidywany współczynnik produktywności określony analogicznie, jak stanowią przepisy dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego.

W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

9. Szczegóły planowanych działań

Należy podać informację o planowanym przeniesieniu praw i obowiązków lub przemieszczeniu towaru pod procedurą składu celnego pomiędzy składami celnymi, wskazując nazwy i adresy odpowiednio: osoby, która miałaby przejąć prawa i obowiązki, lub składu celnego przeznaczenia. W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się. Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o pozwolenie na wykonanie opisanych w tym polu działań.

10. Warunki ekonomiczne

Należy podać powody uzasadniające gospodarczą potrzebę składowania towarów w przypadku wniosku o prowadzenie składu celnego. W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

11. Urząd celny

W wypadku wnioskowania o stosowanie procedury składu celnego jako urząd celny objęcia, zakończenia i kontrolny należy podać nazwę urzędu celnego w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 21 Kodeksu celnego, który sprawuje dozór celny nad składem celnym, w którym mają być składowane towary. W wypadku wnioskowania o prowadzenie składu celnego należy podać jako urząd celny objęcia, zakończenia i kontrolny nazwę urzędu celnego w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 21 Kodeksu celnego wyznaczonego przez naczelnika urzędu celnego do sprawowania dozoru celnego nad miejscem, w którym ma być zlokalizowany dany skład celny.

12. Identyfikacja

Należy podać, przy użyciu przynajmniej jednego z poniższych kodów, zamierzone sposoby identyfikacji towarów objętych procedurą składu celnego w przypadku, gdy:

a) są to towary krajowe lub

b) jest to wymagane na mocy przepisów szczególnych lub odrębnych, lub

c) wniosek dotyczy prowadzenia składu celnego typu E.

W pozostałych przypadkach pole należy pozostawić niewypełnione.

Należy stosować odpowiednie spośród poniższych kodów, wskazując, w przypadku gdy identyfikacja miałaby dotyczyć niektórych spośród towarów objętych wnioskiem, który środek dla którego rodzaju towaru miałby być zastosowany, poprzez odpowiednie adnotacje w polu 16/17:

„1” – numer seryjny lub numer producenta (wytwórcy),

„2” – nałożenie plomb, pieczęci, odcisków lub innych znaków wyróżniających,

„4” – pobranie próbek, ilustracje lub opisy techniczne,

„5” – przeprowadzenie analiz,

„7” – inne sposoby identyfikacji (szczegółowo wyjaśnić w polu 16/17 Informacje dodatkowe).

13. Termin zakończenia

Należy podać wyrażony w dniach, tygodniach lub miesiącach termin, przed upływem którego towarom zostanie nadane inne przeznaczenie celne. Termin ten biegnie od dnia objęcia towaru procedurą składu celnego. Podanie terminu jest wymagane, gdy stanowią tak przepisy szczególne oraz gdy towary ze względu na ich cechy mają określany termin przydatności do spożycia lub wykorzystania. W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

14. Procedury uproszczone

Należy podać przy użyciu poniżej podanych kodów:

w części a) – informację o zamiarze wnioskowania o stosowanie procedur uproszczonych przy obejmowaniu towarów procedurą składu celnego,

w części b) – informację o zamiarze wnioskowania o stosowanie procedur uproszczonych przy zakończeniu procedury składu celnego.

Poszczególne kody oznaczają:

1– zgłoszenie celne uproszczone (art. 80 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego),

2– złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą (art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego),

3– wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę korzystającą z procedury celnej (art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego),

4– wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę korzystającą z procedury celnej z jednoczesnym dokonywaniem powiadomienia o charakterze zbiorczym (art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego i przepis wykonawczy do art. 80 § 6 Kodeksu celnego).

Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o pozwolenie na wykonanie opisanych w tym polu działań, z wyjątkiem wniosku o pozwolenie na prowadzenie składu celnego typu D, w którym należy w części b umieścić kod „3” lub „4”. W przypadku wniosku o prowadzenie składu celnego typu E lub stosowanie procedury składu celnego w składzie celnym typu B pola tego nie wypełnia się ze względu na wyłączenie w przepisach szczególnych możliwości stosowania w tych wypadkach procedur uproszczonych. Pola tego nie wypełnia się też w innych przypadkach, jeżeli nie jest przewidziane wnioskowanie o stosowanie procedur uproszczonych.

15. Przemieszczenie

Pole to należy wypełnić, podając kod „4” w przypadku, gdy przewidziane jest przemieszczenie towarów pod procedurą składu celnego do innego składu celnego. W przypadku gdy przemieszczenie nie jest planowane oraz w przypadku wniosku o prowadzenie składu celnego typu E lub stosowanie procedury składu celnego w składzie celnym typu B, pola tego nie wypełnia się. Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o pozwolenie na wykonanie przemieszczenia.

16./17. Informacje dodatkowe

Należy podać w tym polu wszystkie dodatkowe informacje, które mogą być przydatne przy udzielaniu pozwolenia, a w szczególności te, które uzupełniają informacje zawarte w polach: 3 oraz 12. W razie braku miejsca można kontynuować podawanie informacji dodatkowych w polu 25 na formularzu kontynuacyjnym.

18. Typ składu celnego

Należy podać typ składu celnego: A, C, D, E lub F, a w przypadku składu celnego typu B odpowiednio: B1 – jeśli zakres odpowiedzialności korzystającego jest określony zgodnie z art. 107 pkt 1 Kodeksu celnego, B2 – jeśli zakres odpowiedzialności korzystającego jest określony zgodnie z art. 107 pkt 2 Kodeksu celnego lub B – jeśli zakres odpowiedzialności korzystającego jest określony zgodnie z art. 107 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego.

19. Pomieszczenia składu (typ E)

W wypadku wniosku o prowadzenie składu celnego należy podać adres lokalizacji składu celnego lub lokalizacji miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego w składzie celnym typu E. W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

20. Termin składania zestawienia towarów

We wniosku o pozwolenie na stosowanie procedury składu celnego należy zaproponować termin składania zestawienia towarów, o którym mowa w § 36 ust. 4 rozporządzenia.

21. Wskaźnik straty przy czynnościach zwyczajowych

Pole to wypełniane jest wówczas, gdy towary objęte procedurą składu celnego mają być poddane zwyczajowym czynnościom. Należy wówczas podać, związany ze współczynnikiem produktywności podanym w polu 8, wskaźnik straty przy dokonywaniu czynności zwyczajowych. W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

22. Składowanie towarów nieobjętych procedurą składu celnego

Pole należy wypełnić, jeżeli wnioskodawca przewiduje wspólne składowanie w pomieszczeniach, w których ma być prowadzony skład celny typu E lub też, obok towarów objętych procedurą składu celnego, towarów nieobjętych procedurą składu celnego, o których mowa w art. 114 § 1 Kodeksu celnego. W takim przypadku w poszczególnych rubrykach pola należy podać odpowiednio:

– pole kod PCN – należy wskazać dziewięciocyfrowy kod Taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu Taryfy celnej;

– pole kategoria towaru/procedura celna – należy podać jeden z poniższych kodów ze wskazaniem procedury celnej, którą są objęte dane towary, lub ich kategorii, jeżeli nie są objęte procedurą celną:

1 – krajowe towary rolne,

2 – krajowe towary przemysłowe,

3 – niekrajowe towary rolne,

4 – niekrajowe towary przemysłowe.

W rozumieniu powyższych kodów jako towary rolne określa się towary ujęte w działach 1–24, a jako towary przemysłowe – ujęte w działach 25–97 Taryfy celnej.

W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

23. Czynności zwyczajowe

Pole to wypełniane jest jedynie wówczas, gdy towary objęte procedurą składu celnego mają być poddane zwyczajowym czynnościom. Należy wówczas podać szczegółowy opis zakresu i miejsca dokonania czynności zwyczajowych.

24. Czasowe wyprowadzenie. Cel

Pole to wypełniane jest wówczas, gdy towary objęte procedurą składu celnego mają być czasowo wyprowadzone z pomieszczeń składu celnego. Należy wówczas podać cel wyprowadzenia towarów i adres miejsca, w którym będą się te towary znajdować, a także zaproponować termin powrotnego wprowadzenia towarów do składu celnego oraz podać uzasadnienie dla czasowego wyprowadzenia towarów.

25. Informacje dodatkowe

Należy podać wszystkie dodatkowe informacje, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o wydaniu pozwolenia, a w szczególności te, które uzupełniają informacje zawarte w polach: 18–24.

26. Data. Podpis wnioskodawcy

Wniosek powinien być podpisany przez wnioskodawcę.

W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel.

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

PROTOKÓŁ Z OCENY MIEJSCA, W KTÓRYM ZLOKALIZOWANY MA BYĆ SKŁAD CELNY, LUB MIEJSCA, W KTÓRYM ZOSTANĄ ZŁOŻONE TOWARY OBJETE PROCEDURĄ SKŁADU CELNEGO

Załącznik nr 4

POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY SKŁADU CELNEGO LUB NA PROWADZENIE SKŁADU CELNEGO

Załącznik nr 5

WZÓR

Załącznik nr 6

WZÓR

INSTRUKCJA STOSOWANIA ARKUSZA INFORMACYJNEGO INF 8

A. Uwagi ogólne

1. Arkusz informacyjny INF 8 (dalej oznaczany jako INF 8) może zostać użyty, jeżeli towar poddany uprzednio czynnościom zwyczajowym ma otrzymać inne przeznaczenie celne – w celu określenia długu celnego na podstawie rodzaju, wartości celnej oraz ilości towaru, jak gdyby towar ten nie był poddany tym czynnościom (art. 119 § 2 Kodeksu celnego).

2. INF 8 sporządzany jest w oryginale i jednej kopii w odniesieniu do towarów objętych jednym zgłoszeniem celnym lub podlegających wspólnemu wyprowadzeniu ze składu celnego i następnie ponownemu wspólnemu ich wprowadzeniu do składu celnego. Jeżeli jeden INF 8 jest niewystarczający do opisania towarów, załączane są dodatkowe INF 8. Informacja o dodatkowych formularzach jest umieszczana w dolnej części pola 15 i jest zapisywana według zasad opisywania liczby formularzy określonych dla pola 3 dokumentu SAD.

3. INF 8 powinien być wypełniony czytelnie pismem maszynowym i w sposób uniemożliwiający usunięcie informacji. Nie może zawierać jakichkolwiek śladów wycierania ani słów nadpisanych. Poprawki powinny być nanoszone poprzez wykreślenie niewłaściwych słów i dodanie wszelkich niezbędnych korekt. Poprawki powinny być parafowane przez osobę wypełniającą arkusz oraz parafowane i podstemplowane przez organ celny.

4. Pola od 1 do 13 INF 8 powinny zostać wypełnione przez korzystającego ze składu celnego lub jego przedstawiciela w odniesieniu do towarów, które zostały poddane zwyczajowym czynnościom i złożone w urzędzie kontrolnym najpóźniej w momencie składania zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu lub innej procedury celnej powodującej powstanie długu celnego albo w momencie wyprowadzania towarów ze składu celnego z innych, zgodnych z prawem celnym powodów (np. przemieszczenie towaru objętego procedurą składu celnego do innego składu celnego).

5. Urząd kontrolny dokonuje weryfikacji złożonego przez wnioskodawcę INF 8, a w szczególności danych zawartych w polach 11, 12 i 13, nadaje mu numer zgodnie z zasadami podanymi w części C pkt 3 niniejszej instrukcji, a następnie:

a) jeżeli INF 8 jest dołączany do zgłoszenia celnego – wypełnia pole 14 i 15 i dołącza oryginał INF 8 do pozostających w urzędzie egzemplarzy zgłoszenia celnego, a kopię do akt,

b) jeżeli INF 8 nie jest składany razem ze zgłoszeniem celnym -- wypełnia pole 15 i zwraca oryginał INF 8 wnioskodawcy, a kopia zostaje zatrzymana w urzędzie kontrolnym.

6. W wypadku, o którym mowa w pkt 5 lit. b), oryginał INF 8 jest przechowywany przez korzystającego i zostaje dołączony do zgłoszenia celnego, które ma zakończyć procedurę składu celnego wobec opisanych w INF 8 towarów. Urząd przyjmujący zgłoszenie celne wypełnia pole 14 i dołącza INF 8 do pozostających w urzędzie celnym egzemplarzy zgłoszenia celnego. Jeśli zgłoszenie przyjmuje urząd inny niż urząd kontrolny (np. po przemieszczeniu towaru objętego procedurą składu celnego do innego składu celnego), urząd ten jest zobowiązany wpisać numer i datę zgłoszenia celnego w dolnej części pola 14, a następnie kserokopię przyjętego przez ten urząd INF 8 niezwłocznie wysłać do urzędu kontrolnego podanego w polu 2 INF 8.

7. Numery potwierdzonych przez urząd kontrolny INF 8 powinny zostać niezwłocznie odnotowane w ewidencjach towarowych dotyczących towarów objętych procedurą składu celnego. Należy także sprawdzić, czy wartość celna towarów objętych INF 8 jest podana zgodnie z dyspozycją § 25 ust. 2 rozporządzenia i w razie potrzeby dokonać stosownych korekt, jednakże niepozbawiających czytelności dotychczasowych zapisów.

B. Uwagi szczegółowe dotyczące wypełniania poszczególnych pól INF 8

Pole 1. Należy podać nazwę i adres wnioskodawcy oraz imię i nazwisko osoby sporządzającej INF 8.

Pole 2. i 4. Należy podać nazwę i adres urzędu celnego: w polu 2 – urzędu kontrolnego, w polu 4 – urzędu przyjmującego zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu lub innej procedury powodującej powstanie długu celnego. Pola 4 nie należy wypełniać, jeśli formularz jest wystawiany w momencie wyprowadzania towarów ze składu celnego, z innych, niż zakończenie procedury składu celnego, zgodnych z prawem celnym powodów. W takim wypadku pole to powinno zostać wypełnione przed złożeniem INF 8 razem ze zgłoszeniem do procedury dopuszczenia do obrotu lub innej procedury celnej powodującej powstanie długu celnego.

Pole 5. Należy podać nazwę i adres korzystającego, oraz numer pozwolenia, z którego wynika uprawnienie do poddania towarów zwyczajowym czynnościom.

Pole 6. Należy podać numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz numer pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego.

Pole 7. Pole 7 nie jest wypełniane, jeśli INF 8 jest sporządzany, zanim towary zostaną wyprowadzone ze składu celnego. W takim wypadku pole należy wypełnić przy wyprowadzaniu towarów ze składu celnego i wówczas powinny zostać wpisane do pola 7 dane stosowanego dokumentu, np.: zgłoszenia celnego zamykającego procedurę składu celnego, pozwolenia na czasowe wyprowadzenie ze składu celnego towarów objętych procedurą składu celnego, pozwolenia na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego.

Pole 8. Należy podać opis rodzaju dokonanych czynności zwyczajowych zgodny z opisem zawartym w pozwoleniu, z którego wynika uprawnienie do poddania towarów zwyczajowym czynnościom.

Pole 9. i 10. Należy podać szczegółowy opis towarów i ich masę netto w kilogramach zgodne ze stanem towarów po dokonaniu zwyczajowych czynności. Zasady wypełniania tych pól należy przyjąć jako odpowiedniki zasad wypełniania pola 31 i pola 38 dokumentu SAD.

Pola 11. do 13. Należy podać odpowiednie dane dla stanu towarów przed poddaniem ich zwyczajowym czynnościom. Dane te nie mogą być rozbieżne z podanymi w dokumencie SAD, na podstawie którego nastąpiło objęcie towarów procedurą składu celnego, zawartymi w polach: 31, 38, 41 i 46.

C. Wymagania dotyczące formularzy arkuszy informacyjnych INF 8

1. Arkusze informacyjne INF 8 powinny być zgodne z wzorem zawartym w niniejszym załączniku oraz powinny być wydrukowane na białym papierze bez papki mechanicznej, przystosowanym do celów pisarskich i ważącym pomiędzy 40 a 65 g/m².

2. Wymiary formularza powinny wynosić 210 x 297 mm.

3. Arkusze informacyjne INF 8 mogą być sporządzone i wypełnione przy użyciu metod informatycznych pod warunkiem zachowania podanego w niniejszym załączniku wzoru graficznego.

4. Każdy z formularzy powinien nosić symbol „PL", po którym następuje indywidualny numer umieszczany przez urząd kontrolny dokonujący potwierdzenia INF 8, a złożony z sześciocyfrowego kodu urzędu kontrolnego łamanego przez kolejny sześciocyfrowy numer INF 8 potwierdzanego w danym roku kalendarzowym. W przypadku zastosowania dodatkowych INF 8 dla jednej partii towarów – nadaje się im jeden wspólny numer.

D. Uwagi dotyczące szczególnych trybów postępowania z INF 8

1. Jeżeli urząd kontrolny dokonujący potwierdzenia INF 8 uzna, że wymagane są dodatkowe informacje obok zawartych w INF 8 – dokonuje wpisu takich danych. Jeśli nie pozostaje wystarczająco dużo miejsca, załączany jest dodatkowy INF 8. Informacja o dodatkowych formularzach jest umieszczana w dolnej części pola 15 i jest zapisywana według zasad opisywania liczby formularzy określonych dla pola 3 dokumentu SAD.

2. Jeżeli zgłoszenie celne jest przyjmowane przez urząd celny inny, niż urząd kontrolny, który dokonał potwierdzenia INF 8 (np. po przemieszczeniu towaru objętego procedurą składu celnego do innego składu celnego), po przyjęciu zgłoszenia celnego urząd ten może wystąpić do urzędu kontrolnego o przeprowadzenie kontroli autentyczności INF 8 i dokładności danych, które ten dokument zawiera.

3. INF 8 może być w szczególnie uzasadnionych wypadkach, jak np. uzasadniona potrzeba podziału jednej partii towarów na kilka partii, zastąpiony kilkoma INF 8, które łącznie nie mogą odnosić się do innych towarów lub do większej ilości towarów, niż opisano w pierwotnym INF 8. Nowe INF 8 powinny po numerze pierwotnego INF 8 zawierać oznaczenie „PODZIAŁ". W tym przypadku oryginał pierwotnego INF 8 powinien zostać zwrócony do urzędu kontrolnego.

4. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia INF 8 korzystający może wystąpić do urzędu kontrolnego o potwierdzenie duplikatu. Oryginał i kopie INF 8 potwierdzonego w taki sposób powinny po numerze pierwotnego INF 8 zawierać oznaczenie „DUPLIKAT". W tym przypadku pierwotny INF 8 traci ważność i w wypadku odzyskania go powinien zostać niezwłocznie zwrócony do urzędu kontrolnego, który go potwierdził.

Załącznik nr 7

WZÓR

Załącznik nr 8

WZÓR

Załącznik nr 9

WZÓR

Załącznik nr 10

INSTRUKCJA STOSOWANIA DOKUMENTU SAD PRZY PRZEMIESZCZENIU TOWARU POMIĘDZY SKŁADAMI CELNYMI

I. Obieg dokumentu SAD w pełnej formie wniosku – przemieszczenie towaru pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na terenie właściwości miejscowej dwóch dyrektorów izb celnych

1. Wniosek jest składany do urzędu kontrolnego na dwóch kartach 1 oraz karcie 4 dokumentu SAD wypełnionych zgodnie z zasadami podanymi w części III niniejszej instrukcji.

2. Funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego po zarejestrowaniu wniosku i nadaniu mu numeru w polu C dokonuje powiadomienia wskazanego w § 49 ust. 5 rozporządzenia.

3. W wypadku otrzymania potwierdzenia, o którym mowa w § 49 ust. 6 rozporządzenia, funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego umieszcza w polu D formularza SAD decyzję o udzieleniu pozwolenia na przemieszczenie towaru, ze wskazaniem terminu na dostarczenie towaru do składu celnego przeznaczenia, i zatrzymuje jedną kartę 1. Druga karta 1 oraz karta 4 zostają wręczone wnioskodawcy.

4. Karty przekazane wnioskodawcy towarzyszą towarom podlegającym przemieszczeniu do składu celnego przeznaczenia i zostają dostarczone do nadzorującego ten skład urzędu kontrolnego.

5. Funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny przeznaczenia zatrzymuje kartę 1, natomiast na karcie 4 w polu l dokonuje potwierdzenia dostarczenia towarów i przesyła tę kartę do urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny, z którego towary zostały przemieszczone.

6. Zwolnienie zabezpieczenia stosowanego w składzie celnym, z którego towary zostały przemieszczone, następuje po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w pkt 5.

7. Na pisemne żądanie korzystającego urzędy kontrolne wydają mu poświadczone za zgodność z oryginałem kserokopie posiadanych kart 1 z prawidłowo zakończonych przemieszczeń towarów.

8. Karty 1 po dokonaniu przemieszczenia towarów stanowią podstawę do dokonania odpowiednich zapisów w ewidencjach składów celnych i dokumentacji dotyczącej zabezpieczeń. Nie są składane zgłoszenia celne do zakończenia procedury w składzie celnym, z którego towary zostały przemieszczone, ani do objęcia towarów procedurą składu celnego w składzie celnym przeznaczenia.

9. W zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu i niniejszej instrukcji stosuje się odpowiednio zasady obowiązujące dla procedury tranzytu.

II. Obieg dokumentu SAD w uproszczonej formie wniosku – przemieszczenie towaru pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na terenie właściwości miejscowej jednego dyrektora izby celnej

1. Wniosek jest składany do urzędu kontrolnego na kartach 1 oraz 4 dokumentu SAD wypełnionych zgodnie z zasadami podanymi w części III niniejszej instrukcji.

2. Funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego po zarejestrowaniu wniosku i nadaniu mu numeru w polu C dokonuje powiadomienia wskazanego w § 49 ust. 5 rozporządzenia.

3. W wypadku otrzymania potwierdzenia, o którym mowa w § 49 ust. 6 rozporządzenia, funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego umieszcza w polu D formularza SAD decyzję o udzieleniu pozwolenia na przemieszczenie towaru, ze wskazaniem terminu na dostarczenie towaru do składu celnego przeznaczenia, i wręcza karty wnioskodawcy.

4. Karty przekazane wnioskodawcy towarzyszą towarom podlegającym przemieszczeniu do składu celnego przeznaczenia i zostają dostarczone do nadzorującego ten skład urzędu kontrolnego.

5. Funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny przeznaczenia zatrzymuje kartę 1, natomiast na karcie 4 w polu l dokonuje potwierdzenia dostarczenia towarów i przesyła tę kartę do urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny, z którego towary zostały przemieszczone.

6. Zwolnienie zabezpieczenia stosowanego w składzie celnym, z którego towary zostały przemieszczone, następuje po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w pkt 5.

7. Na pisemne żądanie korzystającego urzędy kontrolne wydają mu poświadczone za zgodność z oryginałem kserokopie posiadanych kart z prawidłowo zakończonych przemieszczeń towarów.

8. Karty 1 po dokonaniu przemieszczenia towarów stanowią podstawę do dokonania odpowiednich zapisów w ewidencjach składów celnych i dokumentacji dotyczącej zabezpieczeń. Nie są składane zgłoszenia celne do zakończenia procedury w składzie celnym, z którego towary zostały przemieszczone, ani do objęcia towarów procedurą składu celnego w składzie celnym przeznaczenia.

9. W zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu i niniejszej instrukcji stosuje się odpowiednio zasady obowiązujące dla procedury tranzytu.

III. Zasady wypełniania dokumentu SAD przy przemieszczeniu towarów pod procedurą składu celnego pomiędzy dwoma składami celnymi

Uwaga ogólna – wypełniane są wyłącznie poniżej wskazane pola. Zależnie od ilości pozycji towarowych podlegających przemieszczeniu wniosek sporządza się jako formularz SAD lub zestaw SAD w rozumieniu przepisów dotyczących zastosowania Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD jako pisemnego zgłoszenia celnego.

Pole 2. Należy podać nazwę i adres składu celnego, z którego towary będą przemieszczane, a w prawym górnym rogu numer pozwolenia na prowadzenie tego składu celnego.

Pola 3 i 5. Należy wypełniać zgodnie z zaleceniami wynikającymi z przepisów powołanych w uwadze ogólnej.

Pole 8. Należy podać nazwę i adres składu celnego przeznaczenia, a w prawym górnym rogu numer pozwolenia na prowadzenie tego składu celnego.

Pole 14. Należy podać nazwę i adres korzystającego ze składu celnego.

Pola: 31, 32, 33, 35, 38 i 41. Należy wypełniać zgodnie z zaleceniami wynikającymi z przepisów powołanych w uwadze ogólnej.

Pole 44. Należy podać numer pozwolenia na stosowanie procedury składu celnego i numer zgłoszenia celnego dotyczącego towarów podlegających przemieszczeniu oraz dużymi literami adnotację „PRZEMIESZCZENIE S.C.". Jeżeli przemieszczane towary podlegają środkom polityki handlowej, należy również umieścić adnotację „Polityka handlowa". Ponadto należy podać cel i proponowany termin przemieszczenia towarów do innego składu celnego oraz opisać inne załączniki prezentowane razem z wnioskiem.

Pole 47. Należy wypełniać zgodnie z zaleceniami wynikającymi z przepisów powołanych w uwadze ogólnej w zakresie dotyczącym objęcia procedurą składu celnego towarów wprowadzanych na polski obszar celny, podając podstawy wymiaru oraz wysokość kwot cła, podatków i innych należności przypadających od towaru podlegającego przemieszczeniu.

Pole 54. Pole wypełnia wnioskodawca w momencie sporządzania wniosku, podając w nim: miejscowość i datę sporządzenia wniosku, imię, nazwisko i numer dowodu osobistego osoby sporządzającej wniosek oraz jej podpis. Wnioskodawca powinien być korzystającym ze składu celnego lub przedstawicielem korzystającego w rozumieniu prawa celnego.

Pole D. Upoważniony funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny, z którego towary mają być przemieszczone, umieszcza w tym polu decyzję o odmowie udzielenia lub o udzieleniu pozwolenia na przemieszczenie towarów. W decyzji o udzieleniu pozwolenia na przemieszczenie towarów należy podać w szczególności termin zgodnie z § 51 rozporządzenia, a także liczbę i numery nałożonych zamknięć celnych oraz trasę przewozu, jeżeli została wyznaczona przez urząd kontrolny.

Pole I. Funkcjonariusz celny urzędu kontrolnego nadzorującego skład celny przeznaczenia wypełnia to pole zgodnie z zaleceniami wynikającymi z przepisów powołanych w uwadze ogólnej w zakresie potwierdzania procedury tranzytu.

Załącznik nr 11

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO

Uwaga: Wniosek powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO

1. Wnioskodawca

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres wnioskodawcy.

Wnioskodawcą jest osoba, której ma zostać wydane pozwolenie (art. 123 Kodeksu celnego).

1A. NIP

Należy wpisać numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy.

1B. Przedstawiciel

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres przedstawiciela wnioskodawcy.

Jeżeli wniosek z upoważnienia wnioskodawcy składa agencja celna, musi ona działać jako przedstawiciel bezpośredni.

1C. Dane dotyczące poprzednio udzielonych pozwoleń

Należy podać datę wydania i numer pozwolenia oraz wskazać organ, który wydał pozwolenie.

2. Procedura celna

Należy wskazać system i sposób korzystania z procedury uszlachetniania czynnego:

– „System zawieszeń”,

– „System ceł zwrotnych”,

– „System ceł zwrotnych – § 58 rozporządzenia”,

– „System ceł zwrotnych – § 59 rozporządzenia”.

3. Rodzaj wniosku

Należy podać rodzaj wniosku w formie jednego z następujących kodów:

1– pierwszy wniosek o udzielenie pozwolenia,

2– wniosek o zmianę lub przedłużenie pozwolenia (wskazać także numer odpowiedniego pozwolenia).

4. Termin ważności pozwolenia

Część a: należy wskazać wnioskowaną datę, kiedy pozwolenie powinno zacząć obowiązywać (dzień/miesiąc/rok). Jeżeli pozwolenie ma obowiązywać od dnia jego wydania, należy wpisać „data wydania”.

Część b: należy zaproponować konkretną datę, kiedy pozwolenie utraci ważność.

5. Miejsce prowadzenia lub przechowywania ksiąg handlowych i ich rodzaj

Należy podać miejsce, gdzie są przechowywane lub prowadzone w imieniu wnioskodawcy księgi podatkowe, w szczególności księgi rachunkowe lub inne dokumenty zawierające dane dotyczące przebiegu procedury. Wskazać należy rodzaj księgowania poprzez podanie szczegółów dotyczących używanego systemu.

6. Towary przeznaczone do objęcia procedurą

Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów, które mają zostać przywiezione w związku z planowanym procesem uszlachetniania:

– pole kod PCN – należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej (pozycję taryfy celnej) dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej jest wymagany, gdy w procesie uszlachetniania wykorzystywane są towary ekwiwalentne;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację na odpowiednim poziomie (pozycji lub kodu) w taryfie celnej; jeżeli mają być zastosowane towary ekwiwalentne, należy podać informacje dotyczące jakości handlowej i parametrów technicznych towarów przywożonych;

– pole ilość (j.m.) – należy podać szacunkową ilość towarów, które mają być przywiezione w terminie, na który ma zostać udzielone pozwolenie; ilość nie musi być wpisywana w wypadku, gdy przedmiotem procesu są towary przywożone w celu naprawy, towary powierzone (bez przeniesienia prawa własności) przez kontrahenta zagranicznego w celu dokonania określonego procesu w zamian za pokrycie jedynie kosztów związanych z uszlachetnianiem (usługowe przetwarzanie); ilość towarów przywożonych musi zostać określona, jeżeli planowane jest wykorzystanie w procesie uszlachetniania towarów ekwiwalentnych;

– pole wartość – należy podać szacunkową wartość w PLN, dotyczącą przewidywanego przywozu towarów; wartość nie musi być wpisywana w wypadku, gdy nie jest wymagane wpisywanie ilości.

Jeżeli towary mają być przywożone partiami, wniosek powinien zawierać dane dotyczące ogólnej ilości towarów, które mają być przywiezione.

Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce.

7. Produkty kompensacyjne

Należy określić dane dotyczące przewidywanych produktów kompensacyjnych, głównych i wtórnych, które powstaną w wyniku procesu uszlachetniania:

– pole kod PCN – należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej (pozycję taryfy celnej);

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według pozycji taryfy celnej;

– pole współczynnik produktywności – w polu tym należy wskazać przewidywany współczynnik produktywności lub normę zużycia:

współczynnik produktywności – szacunkowa, przewidywana ilość lub procent produktów kompensacyjnych, które można uzyskać w wyniku procesu uszlachetniania z przewidywanej ilości towarów przywożonych, określonej w pkt 6 wniosku; prostym sposobem określenia współczynnika jest metoda ilościowa; jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić współczynnika produktywności, należy podać wstępnie oszacowany współczynnik produktywności albo określić, że współczynnik produktywności zawiera się w przedziale „od ... do ... „; jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, danych dotyczących współczynnika produktywności, powinny one zostać określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 70, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych, o którym mowa w § 80;

normy zużycia – ilość towarów przywożonych zużyta w procesie uszlachetniania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego, np. należy podać, iż na wytworzenie 1 kg cukierków zużywa się 40 dag cukru. Jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić normy zużycia, należy podać wstępnie oszacowaną normę zużycia albo określić, że norma zużycia zawiera się w przedziale „od ... do ...”; jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, danych dotyczących norm zużycia, powinny one zostać. określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 70, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych, o którym mowa w § 80.

Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce.

8. Towary ekwiwalentne

Jeżeli planowane jest wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych, należy podać następujące dane:

– pole kod PCN – należy podać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej,

– pole opis – informacja powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu taryfy celnej w celu umożliwienia organom celnym dokonania niezbędnych porównań pomiędzy towarami przywożonymi a towarami ekwiwalentnymi, a w szczególności powinien zawierać informacje dotyczące jakości handlowej i parametrów technicznych towarów ekwiwalentnych. Kody przewidziane w polu 13 mogą zostać wykorzystane jako ewentualne środki pozwalające na dokonanie powyższych porównań. W polu tym należy umieścić odpowiednie informacje, jeżeli w procesie uszlachetniania wykorzystywane są towary ekwiwalentne o wyższym stopniu przetworzenia niż towary przywożone (art. 122 § 2 Kodeksu celnego).

9. Uprzedni wywóz

Dane dotyczące uprzedniego wywozu należy wypełnić w wypadku, gdy wnioskodawca chce wywieźć poza polski obszar celny produkty kompensacyjne wytworzone z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetnienia. Termin, w ciągu którego towary niekrajowe powinny zostać zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego, należy określić, mając na względzie, iż termin ten biegnie od dnia przyjęcia zgłoszenia do wywozu produktów kompensacyjnych uzyskanych z odpowiednich towarów ekwiwalentnych. Termin ten powinien być wyznaczony np. w dniach, tygodniach, miesiącach.

10. Szczegóły planowanych działań

Należy opisać szczegóły dotyczące planowanej działalności związanej z procedurą uszlachetniania czynnego, np. rodzaj procesu uszlachetniania, miejsce (adres), gdzie będzie dokonywany proces uszlachetniania. W wypadku gdy proces uszlachetniania będzie odbywał się w kilku miejscach, np. w zakładach kilku producentów, należy wymienić wszystkie te miejsca oraz wskazać zakres czynności, które będą w nich dokonywane. Jeżeli zamierzone jest przekazanie praw i obowiązków wynikających z procedury (art. 96 Kodeksu celnego), o ile jest to możliwe, należy wskazać szczegóły dotyczące osoby przejmującej prawa i obowiązki.

11. Warunki ekonomiczne

Pola tego nie wypełnia się.

12. Urzędy celne

Należy zaproponować urząd lub urzędy objęcia i zakończenia oraz urząd kontrolny.

13. Identyfikacja

Należy podać, przy użyciu przynajmniej jednego z następujących kodów, środki pozwalające stwierdzić, że towary przywożone weszły w skład produktów kompensacyjnych:

„1”– numer seryjny lub numer producenta (wytwórcy),

„2” – nałożenie plomb, pieczęci, odcisków lub innych znaków wyróżniających,

„4” – pobranie próbek, ilustracje lub opisy techniczne,

„5” – przeprowadzenie analiz,

„7” – inne sposoby identyfikacji (szczegółowo wyjaśnić w polu 16 Informacje dodatkowe).

Pola tego nie wypełnia się w przypadku wnioskowania o zastosowanie towarów ekwiwalentnych do wytworzenia produktów kompensacyjnych.

14. Termin zakończenia

W polu a) należy zaproponować termin, w którym produkty kompensacyjne mają zostać wywiezione lub powrotnie wywiezione bądź otrzymać inne przeznaczenie celne (art. 125 § 1 Kodeksu celnego). Termin ten biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego.

Termin należy określić np. w dniach, tygodniach, miesiącach.

Pole b) należy wypełnić – wraz z polem a) – w wypadku, gdy wnioskodawca chce skorzystać z zestawienia miesięcznego lub kwartalnego (art. 125 § 2a Kodeksu celnego).

Przy wyznaczaniu terminów należy mieć na względzie czas niezbędny na przeprowadzenie czynności związanych z uszlachetnianiem i zbytem produktów kompensacyjnych, ponieważ elementy te weźmie pod uwagę organ celny przy wyznaczaniu terminów w pozwoleniu.

15. Procedury uproszczone

Część a: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy objęciu towarów procedurą uszlachetniania czynnego, należy podać szczegóły przy zastosowaniu następujących kodów:

1 – zgłoszenie celne uproszczone (art. 80 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego),

2 – złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą (art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego),

3 – wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej (art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego).

Część b: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy zakończeniu procedury uszlachetniania czynnego, należy podać szczegóły przy zastosowaniu kodów jak w polu 15a.

Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej.

16. Informacje dodatkowe

Należy podać w tym polu wszystkie dodatkowe informacje, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury. Należy podać liczbę załączników do wniosku lub numer sprawy, przy której złożone zostały dokumenty wymagane do uzyskania pozwolenia.

Jeżeli rozliczenie, o którym mowa w § 70 rozporządzenia, będzie dokonywane z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, należy podać stosowne informacje w tym zakresie.

Jeżeli w pozwoleniu wnioskodawca zostanie zobowiązany przez organ celny do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w polu 16 pozwolenia organ celny umieści stosowną informację o tym fakcie. Ponadto w polu 16 pozwolenia organ celny określi szczegółowe informacje, które powinna zawierać ta księga, zapewniające właściwy dozór i kontrolę procedury. Określenie to powinno stanowić załącznik do pozwolenia.

17. Data. Podpis wnioskodawcy.

Wniosek powinien być podpisany przez wnioskodawcę.

W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel.

Załącznik nr 12

POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO

Załącznik nr 13

SPOSÓB STOSOWANIA ZESTAWIEŃ MIESIĘCZNYCH I KWARTALNYCH

1. Przykład zestawienia miesięcznego

Założenia:

1) zostało wydane pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń,

2) termin powrotnego wywozu, o którym mowa w art. 125 § 1 Kodeksu celnego, wyznaczono na 3 miesiące,

3) do procedury uszlachetniania czynnego zgłoszono 3 przesyłki w dniach:

1 stycznia, 15 stycznia, 31 stycznia.

Schemat ilustrujący sposób stosowania zestawienia miesięcznego:

a) dla wszystkich zgłoszeń celnych termin powrotnego wywozu upływa 30 kwietnia,

b) rozliczenia procedury należy dokonać stosownie do postanowień § 70 rozporządzenia, nie później niż w terminie 30 dni, tj. najpóźniej do dnia 30 maja.

2. Przykład zestawienia kwartalnego

Założenia:

1) zostało wydane pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń,

2) termin powrotnego wywozu, o którym mowa w art. 125 § 1 Kodeksu celnego, wyznaczono na 3 miesiące,

3) do procedury uszlachetniania czynnego zgłoszono 9 przesyłek w ciągu kwartału, tj. w styczniu w dniach: 1, 15 i 31; w lutym w dniach: 1, 15 i 28; w marcu w dniach: 1, 15 i 31.

Schemat ilustrujący sposób stosowania zestawienia kwartalnego:

a) dla wszystkich zgłoszeń celnych termin powrotnego wywozu upływa 30 czerwca,

b) rozliczenia procedury należy dokonać stosownie do postanowień § 70 rozporządzenia, nie później niż w terminie 30 dni, tj. najpóźniej do dnia 30 lipca.

Załącznik nr 14

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO (TRYB SKRÓCONY)

Załącznik nr 15

WYKAZ PRODUKTÓW KOMPENSACYJNYCH ORAZ WYKAZ PROCESÓW USZLACHETNIANIA DO OBLICZANIA NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH WŁAŚCIWYCH DLA TYCH PRODUKTÓW

Załącznik nr 16

Załącznik nr 17

WYKAZ TOWARÓW ORAZ RODZAJE PROCESÓW PRZETWARZANIA, WOBEC KTÓRYCH STOSUJE SIĘ PROCEDURĘ PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ

Załącznik nr 18

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ

Uwaga: Wniosek powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O WYDANIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ

1. Wnioskodawca

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres wnioskodawcy.

Wnioskodawcą jest osobą, której ma zostać wydane pozwolenie (art. 139 Kodeksu celnego).

1A. NIP

Należy wpisać numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy.

1B. Przedstawiciel

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres przedstawiciela wnioskodawcy.

1C. Dane dotyczące poprzednio udzielonych pozwoleń

Należy podać datę wydania i numer pozwolenia oraz wskazać organ, który wydał pozwolenie.

2. Procedura celna

Należy wpisać „przetwarzanie pod kontrolą celną”.

3. Rodzaj wniosku

Należy podać rodzaj wniosku w formie jednego z następujących kodów:

1 – pierwszy wniosek o udzielenie pozwolenia,

2 – wniosek o zmianę lub przedłużenie pozwolenia (wskazać także numer odpowiedniego pozwolenia).

4. Termin ważności pozwolenia

Część a: należy wskazać wnioskowaną datę, kiedy pozwolenie powinno zacząć obowiązywać (dzień/miesiąc/rok). Jeżeli pozwolenie ma obowiązywać od dnia jego wydania, należy wpisać „data wydania”.

Część b: należy zaproponować konkretną datę, kiedy pozwolenie utraci ważność.

5. Miejsce prowadzenia lub przechowywania ksiąg handlowych i ich rodzaj

Należy podać miejsce, gdzie są przechowywane lub prowadzone w imieniu wnioskodawcy księgi podatkowe, w szczególności księgi rachunkowe lub inne dokumenty zawierające dane dotyczące przebiegu procedury. Wskazać należy rodzaj księgowania poprzez podanie szczegółów dotyczących używanego systemu.

6. Towary przeznaczone do objęcia procedurę

Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów przeznaczonych do objęcia procedurą w związku z planowanym procesem przetwarzania:

– pole kod PCN – należy podać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu taryfy celnej;

– pole ilość – należy wpisać szacunkową ilość towarów przeznaczonych do objęcia procedurą;

– pole wartość – należy wpisać szacunkową wartość w PLN towarów przeznaczonych do objęcia procedurą.

Jeżeli towary mają być przywożone partiami, wniosek powinien zawierać dane dotyczące ogólnej ilości towarów, które mają być przywiezione.

Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce.

7. Produkty przetworzone

Należy podać dane dotyczące przewidywanych produktów przetworzonych, które powstaną w wyniku procesu przetwarzania:

– pole kod PCN – należy podać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu taryfy celnej;

– pole współczynnik produktywności – w polu tym należy wskazać przewidywany współczynnik produktywności lub normę zużycia:

współczynnik produktywności – szacunkowa, przewidywana ilość lub procent produktów przetworzonych, które można uzyskać w wyniku procesów zmieniających rodzaj lub stan towarów z przewidywanej ilości towarów przywożonych, określonej w pkt 6 wniosku; prostym sposobem określenia współczynnika jest metoda ilościowa; jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić współczynnika produktywności, należy podać wstępnie oszacowany współczynnik produktywności albo określić, że współczynnik produktywności zawiera siew przedziale „od... do...”; jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesów, danych dotyczących współczynnika produktywności, powinny one zostać określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 108;

normy zużycia – ilość towarów przywożonych zużyta w procesie przetwarzania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu przetworzonego, np. należy podać, iż na wytworzenie 1 kg cukierków zużywa się 40 dag cukru. Jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić normy zużycia, należy podać wstępnie oszacowaną normę zużycia albo określić, że norma zużycia zawiera się w przedziale „od... do...”; jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesów, danych dotyczących norm zużycia, powinny one zostać określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 108.

Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce.

8. Szczegóły planowanych działań

Należy opisać szczegóły dotyczące planowanej działalności związanej z procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, np. rodzaj procesu przetwarzania, miejsce (adres), gdzie będzie dokonywany proces przetwarzania. W wypadku gdy proces przetwarzania będzie odbywał się w kilku miejscach, np. w zakładach kilku producentów, należy wymienić wszystkie te miejsca oraz wskazać zakres czynności, które będą w nich dokonywane. Jeżeli zamierzone jest przekazanie praw i obowiązków wynikających z procedury (art. 96 Kodeksu celnego), o ile jest to możliwe, należy wskazać szczegóły dotyczące osoby przejmującej prawa i obowiązki.

9. Warunki ekonomiczne

Pola tego nie wypełnia się.

10. Urzędy celne

Należy zaproponować urząd lub urzędy objęcia i zakończenia oraz urząd kontrolny.

11. Identyfikacja

Należy podać, przy użyciu przynajmniej jednego z następujących kodów, środki pozwalające stwierdzić, że towary przywożone weszły w skład produktów przetworzonych:

„1” – numer seryjny lub numer producenta (wytwórcy),

„2” – nałożenie plomb, pieczęci, odcisków lub innych znaków wyróżniających,

„4” – pobranie próbek, ilustracje lub opisy techniczne,

„5” – przeprowadzenie analiz,

„7” – inne sposoby identyfikacji (szczegółowo wyjaśnić w polu 14 Informacje dodatkowe).

12. Termin zakończenia

W polu a) należy zaproponować termin, w którym produkty przetworzone mają zostać dopuszczone do obrotu lub otrzymać inne przeznaczenie celne. Termin ten biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną.

Termin należy określić np. w dniach, tygodniach, miesiącach.

Pole b) należy wypełnić – wraz z polem a) – w wypadku, gdy wnioskodawca chce skorzystać z zestawienia miesięcznego lub kwartalnego (art. 141 Kodeksu celnego).

Przy wyznaczaniu terminów należy mieć na względzie czas niezbędny do realizacji celu przywozu towaru w ramach wnioskowanej procedury, ponieważ elementy te weźmie pod uwagę organ celny przy wyznaczaniu terminów w pozwoleniu.

13. Procedury uproszczone

Część a: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy objęciu towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, należy podać szczegóły przy zastosowaniu następujących kodów:

1 – zgłoszenie celne uproszczone (art. 80 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego),

2 – złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą (art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego),

3 – wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej (art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego).

Część b: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy zakończeniu procedury przetwarzania pod kontrolą celną, należy podać szczegóły przy zastosowaniu kodów jak w polu 13a.

Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej.

14. Informacje dodatkowe

Należy podać w tym polu wszystkie dodatkowe informacje, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury. Należy podać liczbę załączników do wniosku lub numer sprawy, przy której złożone zostały dokumenty wymagane do uzyskania pozwolenia.

Jeżeli rozliczenie, o którym mowa w § 108 rozporządzenia, będzie dokonywane z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych, należy podać stosowne informacje w tym zakresie.

Jeżeli w pozwoleniu wnioskodawca zostanie zobowiązany przez organ celny do prowadzenia księgi przetwarzania pod kontrolą celną, w polu 14 pozwolenia organ celny umieści stosowną informację o tym fakcie. Ponadto w polu 14 pozwolenia organ celny określi szczegółowe informacje, które powinna zawierać ta księga, zapewniające właściwy dozór i kontrolę procedury. Określenie to powinno stanowić załącznik do pozwolenia.

15. Data. Podpis wnioskodawcy.

Wniosek powinien być podpisany przez wnioskodawcę.

W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel.

Załącznik nr 19

POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ

Załącznik nr 20

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ (TRYB SKRÓCONY)

Załącznik nr 21

Załącznik nr 22

AKCESORIA I WYPOSAŻENIE KONTENERA

Akcesoria i wyposażenie kontenera obejmują w szczególności następujące urządzenia, nawet jeżeli są zdejmowane:

a) urządzenia służące do kontroli, zmiany lub utrzymania temperatury wewnątrz kontenera,

b) drobne przyrządy, takie jak wskaźniki temperatury lub wstrząsów, przeznaczone do wykazywania lub rejestrowania zmian warunków otoczenia i wstrząsów,

c) wewnętrzne ścianki działowe, palety, półki, podpórki, wieszaki, płyty, pokrowce i podobne urządzenia służące do rozlokowania towarów w kontenerze.

Załącznik nr 23

WYPOSAŻENIE DLA PRASY, RADIOFONII I TELEWIZJI

1) Wyposażenie dla prasy:

a) komputery osobiste,

b) telekopiarki,

c) maszyny do pisania,

d) kamery wszystkich rodzajów,

e) aparaty służące do transmisji, nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, w szczególności magnetowidy, odtwarzacze wideo, mikrofony, stoły mikserskie, zestawy głośnikowe,

f) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane,

g) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, w szczególności oscylografy, systemy kontroli magnetofonów i magnetowidów, mierniki uniwersalne, skrzynki i torby na narzędzia, generatory sygnałów wideo,

h) wyposażenie oświetleniowe, w szczególności reflektory, transformatory, statywy,

i) akcesoria, w szczególności kasety, fotometry, obiektywy, statywy, akumulatory, pasy transmisyjne, urządzenia do ładowania akumulatorów, monitory.

2) Wyposażenie dla radiofonii:

a) wyposażenie telekomunikacyjne, w szczególności nadajniki-odbiorniki lub nadajniki radiowe, końcówki przyłączane do sieci lub kabla, połączenia satelitarne,

b) wyposażenie służące do emisji sygnałów częstotliwości słyszalnej, w szczególności aparatura do nagrywania dźwięku, nagrywania i odtwarzania,

c) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, w szczególności oscylografy, systemy kontroli magnetofonów i magnetowidów, mierniki uniwersalne, skrzynki i torby na narzędzia, generatory sygnałów wideo,

d) akcesoria, w szczególności zegary, chronometry, busole, mikrofony, stoły mikserskie, taśmy magnetofonowe dla dźwięku, zespoły prądnicze, transformatory, baterie i akumulatory, urządzenia do ładowania akumulatorów, urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne,

e) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane.

3) Wyposażenie dla telewizji:

a) kamery telewizyjne,

b) aparatura dla telekina,

c) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej,

d) aparaty służące do transmisji i retransmisji,

e) urządzenia dla łączności,

f) urządzenia służące do nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, w szczególności magnetofony, magnetowidy, odtwarzacze wideo, mikrofony, stoły mikserskie, zestawy głośnikowe,

g) wyposażenie oświetleniowe, w szczególności reflektory, transformatory, statywy,

h) wyposażenie do montażu,

i) akcesoria, w szczególności zegary, chronometry, busole, obiektywy, światłomierze, statywy, urządzenia do ładowania akumulatorów, kasety, zespoły prądnicze, transformatory, baterie i akumulatory, urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne,

j) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane, w szczególności czołówki filmów, sygnały wywoławcze stacji, wstawki muzyczne,

k) kopie zdjęć filmowych dziennej produkcji,

l) instrumenty muzyczne, kostiumy, dekoracje i inne rekwizyty teatralne, estradowe.

4) Pojazdy przeznaczone lub specjalnie przystosowane do wyżej wymienionych celów.

Załącznik nr 24

WYPOSAŻENIE KINEMATOGRAFICZNE

1) kamery wszystkich rodzajów,

2) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, w szczególności oscylografy, systemy kontroli magnetofonów i magnetowidów, mierniki uniwersalne, skrzynki i torby na narzędzia, generatory sygnałów wideo,

3) najazdy i żurawie kamerowe,

4) sprzęt oświetleniowy, w szczególności reflektory, transformatory, statywy,

5) sprzęt do montażu,

6) aparaty służące do nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, w szczególności magnetofony, magnetowidy, odtwarzacze wideo, mikrofony, stoły mikserskie, zestawy głośnikowe,

7) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane, w szczególności czołówki filmów, sygnały wywoławcze stacji, wstawki muzyczne,

8) kopie zdjęć filmowych dziennej produkcji,

9) akcesoria, w szczególności zegary, chronometry, busole, mikrofony, stoły mikserskie, taśmy magnetyczne, zespoły prądnicze, transformatory, baterie i akumulatory, urządzenia do ładowania akumulatorów, urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne,

10) instrumenty muzyczne, kostiumy, dekoracje i inne rekwizyty teatralne, estradowe,

11) pojazdy przeznaczone lub specjalnie przystosowane do wyżej wymienionych celów.

Załącznik nr 25

WYPOSAŻENIE ZAWODOWE

1) Wyposażenie do montażu, prób uruchomienia, kontroli, sprawdzenia, konserwacji lub naprawy maszyn, instalacji środków transportu:

a) narzędzia,

b) sprzęt i aparaty służące do pomiarów, sprawdzenia lub kontroli temperatury, ciśnienia, odległości, wysokości, powierzchni, szybkości itp., łącznie z aparatami elektrycznymi, w szczególności woltomierze, amperomierze, kable pomiarowe, komparatory, transformatory, rejestratory itp. oraz wzorce pomiarowe,

c) aparaty i sprzęt do fotografowania maszyn i instalacji podczas lub po ich zmontowaniu,

d) aparaty do kontroli technicznej statków.

2) Wyposażenie potrzebne handlowcom, specjalistom z zakresu naukowej lub technicznej organizacji pracy, z zakresu wytwórczości, księgowości oraz osobom wykonującym podobne zawody:

a) komputery osobiste,

b) maszyny do pisania,

c) aparaty do transmisji, nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu,

d) przyrządy i aparaty służące do liczenia.

3) Wyposażenie potrzebne specjalistom mającym za zadanie wykonanie pomiarów topograficznych lub prac związanych z badaniem gruntu pod względem geofizycznym:

a) przyrządy i aparaty miernicze,

b) sprzęt wiertniczy,

c) aparaty służące do transmisji i łączności.

4) Wyposażenie niezbędne specjalistom mającym za zadanie zwalczanie zanieczyszczenia środowiska.

5) Przyrządy i aparaty potrzebne lekarzom, weterynarzom, położnym oraz osobom wykonującym podobne zawody.

6) Wyposażenie potrzebne specjalistom z dziedziny archeologii, paleontologii, geografii, zoologii.

7) Wyposażenie potrzebne artystom, zespołom teatralnym i orkiestrom, w szczególności wszelkie przedmioty używane do przedstawień, instrumenty muzyczne, dekoracje i kostiumy.

8) Wyposażenie potrzebne prelegentom w celu ilustrowania swoich prelekcji.

9) Wyposażenie niezbędne podczas podróży odbywanej w celu robienia fotografii, w szczególności aparaty fotograficzne wszystkich rodzajów, kasety, światłomierze, obiektywy, statywy, akumulatory, pasy transmisyjne, urządzenia do ładowania akumulatorów, monitory, sprzęt oświetleniowy, kolekcje mody i wyposażenie dla modeli.

10) Pojazdy przeznaczone lub specjalnie przystosowane do wyżej wymienionych celów, w szczególności wozy kontroli technicznej, samochody warsztaty, samochody laboratoria.

Załącznik nr 26

TOWARY PRZEZNACZONE NA TARGI, WYSTAWY LUB PODOBNE IMPREZY

1. Towary przeznaczone do wystawiania lub zademonstrowania na imprezie.

2. Towary przeznaczone do wykorzystania na imprezie w związku z wystawieniem przywożonych towarów, a w szczególności:

a) towary potrzebne do celów zademonstrowania przywożonego urządzenia lub aparatury, która ma być wystawiona,

b) materiały do budowy i dekoracji tymczasowych stoisk wystawców zagranicznych, łącznie z wyposażeniem elektrycznym,

c) materiały reklamowe i pokazowe, które są wyraźnie materiałami reklamowymi dla wystawionych towarów przywożonych, na przykład: nagrania dźwięku i obrazu, filmy i przezrocza, jak również aparatura do wykorzystania wraz z nimi.

3. Wyroby uzyskane podczas imprezy ubocznie z towarów przywiezionych czasowo, będące wynikiem zademonstrowania wystawianego urządzenia lub aparatury.

Załącznik nr 27

MATERIAŁY REKLAMUJĄCE TURYSTYKĘ

1. Przedmioty przeznaczone do wystawiania w biurach państwowych agencji turystycznych lub w innych lokalach, w szczególności obrazy i rysunki, fotografie i oprawione powiększenia fotograficzne, książki na temat sztuki, malowidła, ryciny lub litografie, rzeźby, gobeliny i inne podobne dzieła sztuki.

2. Wyposażenie wystaw, w szczególności witryny, stojaki i podobne przedmioty, włącznie z wyposażeniem elektrycznym lub mechanicznym niezbędnym do ich funkcjonowania.

3. Filmy dokumentalne, płyty, nagrane taśmy magnetyczne i inne rejestracje dźwięku, przeznaczone do prezentacji na bezpłatnych seansach, z wyjątkiem tych, które dotyczą reklamy handlowej, i tych, które znajdują się w bieżącej sprzedaży na polskim obszarze celnym.

4. Sztandary, w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem.

5. Dioramy, makiety, przezrocza, płyty, negatywy fotograficzne.

6. Egzemplarze wzorcowe wyrobów rzemiosła ludowego w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem, stroje ludowe i inne podobne przedmioty o charakterze folklorystycznym.

Załącznik nr 28

TOWARY PRZYWOŻONE W ZWIĄZKU Z OPERACJĄ HANDLOWĄ

1. Towary przywożone w celu poddania ich testowaniu, sprawdzaniu, przeprowadzaniu eksperymentów lub zademonstrowaniu, a także w celu poddania ich próbom i badaniom koniecznym w procedurach certyfikacyjnych, jeżeli działania te nie stanowią działalności zarobkowej.

2. Towary przeznaczone do użycia w trakcie testowania, sprawdzania, przeprowadzania eksperymentów lub demonstrowania, jeżeli działania te nie stanowią działalności zarobkowej.

3. Próbki, czyli wyroby przedstawiające określoną kategorię produkowanych już towarów lub będące przykładami towarów, których produkcja jest rozważana, ale z wyłączeniem identycznych towarów przywożonych przez tę samą osobę lub wysyłanych do pojedynczego odbiorcy w takiej ilości, że jako całość nie stanowią one już próbek zgodnie z normalną praktyką handlową. Przywóz próbek może nastąpić wyłącznie w celu prezentacji mającej na celu zebranie zamówień na identyczne towary, które miałyby być później przedmiotem przywozu.

Załącznik nr 29

TOWARY PRZYWOŻONE W ZWIĄZKU Z OPERACJĄ PRODUKCYJNĄ

1. Matryce, klisze drukarskie, ryciny, formy, rysunki, plany, modele i inne podobne przedmioty, jeżeli przynajmniej 75% produkcji powstałej w wyniku ich użycia zostaje wywiezione poza polski obszar celny.

2. Przyrządy do pomiarów, kontroli i sprawdzania oraz inne podobne przedmioty, jeżeli przynajmniej 75% produkcji powstałej w wyniku ich użycia zostaje wywiezione poza polski obszar celny.

3. Specjalne narzędzia i przyrządy dostarczone bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w produkcji towarów, jeżeli całość produkcji powstałej w wyniku ich użycia zostaje wywieziona poza polski obszar celny.

Załącznik nr 30

RZECZY OSOBISTEGO UŻYTKU PODRÓŻNYCH ORAZ TOWARY PRZYWOŻONE W CELACH SPORTOWYCH

1. Rzeczy osobistego użytku podróżnych:

1) ubrania,

2) artykuły toaletowe,

3) biżuteria osobista,

4) aparaty fotograficzne i kamery filmowe wraz z filmami i wyposażeniem do nich, w ilościach uzasadnionych ich przeznaczeniem,

5) przenośne rzutniki do przezroczy lub filmów wraz z przezroczami i filmami do nich, w ilościach uzasadnionych ich przeznaczeniem,

6) kamery wideo i przenośne urządzenia do rejestracji wideo wraz z taśmami do nich, w ilościach uzasadnionych ich przeznaczeniem,

7) przenośne instrumenty muzyczne,

8) przenośne gramofony wraz z płytami,

9) przenośne urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku, włącznie z dyktafonami, wraz z taśmami,

10) przenośne radioodbiorniki,

11) przenośne odbiorniki telewizyjne,

12) przenośne maszyny do pisania,

13) przenośne maszyny do liczenia,

14) przenośne komputery osobiste,

15) lornetki,

16) samochody dziecięce,

17) wózki inwalidzkie,

18) sprzęt i wyposażenie sportowe, takie jak namioty i inny sprzęt kempingowy, sprzęt wędkarski, sprzęt alpinistyczny, sprzęt do nurkowania, broń łowiecka wraz z nabojami, rowery niewyposażone w silnik, kanadyjki i kajaki o długości nieprzekraczającej 5,5 m, narty, rakiety tenisowe, deski do surfingu, deski żaglowe, sprzęt do golfa, lotnie, paralotnie,

19) przenośne aparaty do dializy i podobny sprzęt medyczny oraz wyposażenie do tej aparatury,

20) inne artykuły przeznaczone do osobistego użytku.

2. Towary przywożone w celach sportowych:

1) sprzęt lekkoatletyczny, w szczególności:

a) płotki,

b) oszczepy, dyski, tyczki, kule, młoty,

2) sprzęt do gier w piłkę, w szczególności:

a) wszelkiego rodzaju piłki,

b) rakiety, pałki, kije i inne podobne przedmioty,

c) wszelkiego rodzaju siatki,

d) szkielety bramek,

3) sprzęt do sportów zimowych, w szczególności:

a) narty i kijki,

b) łyżwy,

c) sanki i bobsleje,

d) sprzęt do curlingu,

4) ubrania, buty, rękawice sportowe i nakrycia głowy, przeznaczone do uprawiania sportu,

5) sprzęt do sportów wodnych, w szczególności:

a) kanadyjki i kajaki,

b) łodzie żaglowe, wiosłowe, żagle i wiosła,

c) deski surfingowe i żagle,

6) pojazdy, w szczególności:

a) samochody,

b) motorowery,

c) łodzie motorowe,

7) sprzęt przeznaczony na wszelkiego rodzaju imprezy, w szczególności:

a) strzelecka broń sportowa i amunicja,

b) rowery niewyposażone w silniki,

c) łuki i strzały,

d) sprzęt szermierczy,

e) sprzęt gimnastyczny,

f) busole i kompasy,

g) maty i plansze do sportów walki,

h) sprzęt do podnoszenia ciężarów,

i) sprzęt jeździecki, sulki,

j) paralotnie, lotnie, deski żaglowe,

k) sprzęt do wspinaczki,

l) kasety z nagraną muzyką mającą służyć jako podkład w czasie pokazów,

8) wyposażenie dodatkowe, w szczególności:

a) urządzenia do pomiarów i podawania wyników,

b) urządzenia do wykonywania analizy krwi i moczu.

Załącznik nr 31

CELE, DO KTÓRYCH REALIZACJI MOGĄ BYĆ PRZYWOŻONE SPRZĘT I ŻYWE ZWIERZĘTA WSZELKICH GATUNKÓW

Sprzęt i żywe zwierzęta wszelkich gatunków mogą być przywożone w celu:

1) ujeżdżenia,

2) treningu,

3) reprodukcji,

4) podkuwania lub ważenia,

5) leczenia weterynaryjnego,

6) przeprowadzania prób,

7) udziału w imprezach o charakterze publicznym, wystawach, konkursach, zawodach lub pokazach,

8) udziału w spektaklach,

9) wyjazdów o charakterze turystycznym, włącznie ze zwierzętami domowymi towarzyszącymi podróżnym,

10) wykonywania określonych zadań, w szczególności przez psy lub konie policyjne, psy do poszukiwań, psy przewodniki,

11) akcji ratunkowych,

12) wypasu,

13) wykonywania pracy lub transportu,

14) wykorzystania do celów medycznych.

Załącznik nr 32

WYPOSAŻENIE NAUKOWE I MATERIAŁY PEDAGOGICZNE

1. Urządzenia do rejestracji lub odtwarzania dźwięku lub obrazu:

a) rzutniki do przezroczy lub filmów,

b) projektory filmowe,

c) aparaty do retroprojekcji i episkopy,

d) magnetofony, magnetowidy i sprzęt wideo,

e) zamknięte sieci telewizyjne.

2. Nośniki dźwięku i obrazu:

a) przezrocza, filmy i mikrofilmy,

b) filmy kinowe,

c) nagrania dźwiękowe, w szczególności taśmy magnetyczne, płyty,

d) taśmy wideo.

3. Wyposażenie specjalistyczne:

a) wyposażenie bibliograficzne i audiowizualne dla bibliotek,

b) biblioteki obwoźne,

c) laboratoria językowe,

d) sprzęt do tłumaczeń symultanicznych,

e) mechaniczne i elektroniczne, programowane urządzenia do nauczania,

f) przedmioty specjalnie przeznaczone do nauczania lub szkolenia zawodowego osób niepełnosprawnych.

4. Tablice ścienne, makiety, grafiki, mapy, plany, fotografie i rysunki.

5. Instrumenty, urządzenia i modele przeznaczone do pokazów.

6. Zestawy przedmiotów zawierających wizyjne lub dźwiękowe informacje o charakterze pedagogicznym, przeznaczone do nauczania przedmiotów (zestawy szkoleniowe).

7. Instrumenty, urządzenia, narzędzia i obrabiarki służące do nauczania techniki lub zawodu.

8. Sprzęt, włącznie z pojazdami przeznaczonymi lub specjalnie przystosowanymi do udziału w akcjach ratunkowych, przeznaczony do szkolenia osób mających brać udział w tych akcjach.

9. Kostiumy i części dekoracji użyczone bezpłatnie stowarzyszeniom dramatycznym lub teatrom.

10. Partytury użyczone bezpłatnie teatrom muzycznym lub orkiestrom.

Załącznik nr 33

MATERIAŁY KULTURALNO-OŚWIATOWE PRZEZNACZONE DLA MARYNARZY

1. Książki i wydawnictwa.

2. Sprzęt audiowizualny:

a) urządzenia do odtwarzania dźwięku i obrazu,

b) urządzenia do rejestracji na taśmach magnetycznych,

c) radioodbiorniki, telewizory,

d) aparaty projekcyjne,

e) nagrania na płytach lub taśmach magnetycznych, w szczególności kursy językowe, audycje radiowe, życzenia, muzyka i rozrywka,

f) naświetlone i wywołane filmy,

g) przezrocza,

h) taśmy wideo.

3. Artykuły sportowe:

a) ubiory sportowe,

b) piłki,

c) rakiety i siatki,

d) gry pokładowe,

e) sprzęt lekkoatletyczny,

f) sprzęt gimnastyczny.

4. Przedmioty do celów hobbystycznych, w szczególności:

a) gry towarzyskie,

b) instrumenty muzyczne,

c) sprzęt i wyposażenie dla teatrów amatorskich,

d) materiały malarskie, rzeźbiarskie, do pracy w drewnie, metalu, do wyrobu dywanów.

5. Przedmioty kultu.

6. Części, części zamienne i akcesoria do wyposażenia materiałów kulturalno-oświatowych.

Załącznik nr 34

SPOSÓB OZNAKOWANIA KONTENERÓW

1. Następujące informacje powinny być umieszczone na stałe w przeznaczonym do tego celu i wyraźnie widocznym miejscu na kontenerach:

a) nazwa i adres właściciela lub głównego użytkownika,

b) podane przez właściciela lub użytkownika znaki i numery identyfikacyjne kontenera, masa własna kontenera włącznie z jego całym stałym wyposażeniem, z wyłączeniem ruchomych nadwozi będących kontenerami przeznaczonymi do kombinowanego transportu kolejowo-drogowego, oraz

c) kraj właściciela lub użytkownika kontenera, z wyjątkiem kontenerów w transporcie lotniczym.

2. Kraj właściciela lub użytkownika może być wykazany przez podanie pełnej nazwy lub symbolu kraju za pomocą ISO Alfa-2, przewidzianego w międzynarodowym standardzie ISO 3166 lub ISO 6346, albo za pomocą znaku rozpoznawczego używanego w celu wskazania kraju rejestracji pojazdów mechanicznych w międzynarodowym ruchu drogowym, albo w cyfrach w wypadku ruchomych nadwozi będących kontenerami przeznaczonymi do kombinowanego transportu kolejowo-drogowego. Nazwa właściciela lub użytkownika może być wykazana przez podanie jego pełnej nazwy albo ustanowionej formy identyfikacji, z tym że wyklucza się takie symbole, jak emblematy lub flagi.

Załącznik nr 35

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY ODPRAWY CZASOWEJ

Uwaga: Wniosek powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O WYDANIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY ODPRAWY CZASOWEJ

1. Wnioskodawca

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres wnioskodawcy.

Wnioskodawcą jest osoba, której ma zostać wydane pozwolenie (art. 145 § 2 Kodeksu celnego).

1A. NIP

Należy wpisać numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy.

1B. Przedstawiciel

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres przedstawiciela wnioskodawcy.

2. Procedura celna

Należy wskazać, czy wniosek dotyczy procedury odprawy czasowej z całkowitym czy z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych.

3. Rodzaj wniosku

Należy podać rodzaj wniosku w formie jednego z następujących kodów:

1 – pierwszy wniosek o udzielenie pozwolenia,

2 – wniosek o zmianę lub przedłużenie pozwolenia (wskazać także numer odpowiedniego pozwolenia).

4. Termin ważności pozwolenia

Część a: należy wskazać wnioskowaną datę, kiedy pozwolenie powinno zacząć obowiązywać (dzień/miesiąc/rok). Jeżeli pozwolenie ma obowiązywać od dnia jego wydania, należy wpisać „data wydania”.

Część b: należy zaproponować konkretną datę, kiedy pozwolenie utraci ważność.

5. Miejsce prowadzenia lub przechowywania ksiąg handlowych i ich rodzaj

Należy podać miejsce, gdzie są przechowywane lub prowadzone w imieniu wnioskodawcy księgi podatkowe, w szczególności księgi rachunkowe lub inne dokumenty zawierające dane dotyczące przebiegu procedury. Wskazać należy rodzaj księgowania poprzez podanie szczegółów dotyczących używanego systemu.

6. Towary przeznaczone do objęcia procedurą

Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów przeznaczonych do objęcia procedurą:

– pole kod PCN – należy podać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu taryfy celnej;

– pole //ość – należy wpisać szacunkową ilość towarów przeznaczonych do objęcia procedurą;

– pole wartość – należy wpisać szacunkową wartość w PLN towarów przeznaczonych do objęcia procedurą.

7. Szczegóły planowanych działań

Należy opisać charakter planowanych działań, którym mają zostać poddane towary w ramach procedury oraz miejsce/miejsca stosowania procedury. W wypadku gdy wnioskodawcą jest organizator użytkowania, należy w tym polu wskazać nazwę i adres osoby korzystającej z towaru objętego procedurą. Jeżeli zamierzone jest przekazanie praw i obowiązków wynikających z procedury (art. 96 Kodeksu celnego), jeżeli jest to możliwe, należy wskazać szczegóły dotyczące osoby przejmującej prawa i obowiązki.

8. Warunki ekonomiczne

W polu tym należy wskazać konkretne przepisy niniejszego rozporządzenia, dotyczące odpowiedniej kategorii towarowej, na mocy których składany jest wniosek o pozwolenie.

Podać również należy imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania lub nazwę i siedzibę właściciela przywożonych towarów.

9. Urzędy celne

Należy zaproponować urząd lub urzędy objęcia i zakończenia lub urząd kontrolny.

10. Identyfikacja

Należy podać, przy użyciu przynajmniej jednego z następujących kodów, zamierzone sposoby identyfikacji towarów przywożonych:

„1”– numer seryjny lub numer producenta (wytwórcy),

„2” – nałożenie plomb, pieczęci, odcisków lub innych znaków wyróżniających,

„4” – pobranie próbek, ilustracje lub opisy techniczne,

„5” – przeprowadzenie analiz,

„7” – inne sposoby identyfikacji (szczegółowo wyjaśnić w polu 13 Informacje dodatkowe).

„8” – bez środków identyfikacyjnych, zgodnie z art. 146 § 2 Kodeksu celnego.

11. Termin zakończenia

W polu tym należy zaproponować termin, w którym towary objęte procedurą odprawy czasowej mają zostać powrotnie wywiezione bądź otrzymać inne przeznaczenie celne. Termin ten biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą odprawy czasowej.

Termin należy określić np. w dniach, tygodniach, miesiącach.

Przy wyznaczaniu terminu należy mieć na względzie czas niezbędny do realizacji celu przywozu towaru w ramach wnioskowanej procedury, ponieważ element ten weźmie pod uwagę organ celny przy wyznaczaniu terminów w pozwoleniu.

12. Procedury uproszczone

Część a: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy objęciu towarów procedurą odprawy czasowej, należy podać szczegóły przy zastosowaniu następujących kodów:

1 – zgłoszenie celne uproszczone (art. 80 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego),

2 – złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą (art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego),

3 – wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej (art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego).

Część b: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy zakończeniu procedury odprawy czasowej, należy podać szczegóły przy zastosowaniu kodów jak w polu 12a.

Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej.

13. Informacje dodatkowe

Należy podać wszystkie dodatkowe informacje, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury. Należy podać liczbę załączników do wniosku lub numer sprawy, przy której złożone zostały dokumenty wymagane do uzyskania pozwolenia.

14. Data. Podpis wnioskodawcy.

Wniosek powinien być podpisany przez wnioskodawcę.

W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel.

Załącznik nr 36

POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY ODPRAWY CZASOWEJ

Załącznik nr 37

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY ODPRAWY CZASOWEJ
(TRYB SKRÓCONY)

Załącznik nr 38

SPIS TOWARÓW PRZYWOŻONYCH CZASOWO
LIST OF THE TEMPORARILY IMPORTED GOODS

Załącznik nr 39

Załącznik nr 40

TOWARY, KTÓRE MOGĄ ZOSTAĆ OBJĘTE PROCEDURĄ ODPRAWY CZASOWEJ
Z ZASTOSOWANIEM KARNETU ATA

1. Wyposażenie dla prasy, radiofonii i telewizji.

2. Wyposażenie kinematograficzne.

3. Wyposażenie zawodowe.

4. Materiały reklamujące turystykę.

5. Zwierzęta wszystkich gatunków przywożone w celu ujeżdżenia, treningu, reprodukcji lub mające zostać poddane leczeniu weterynaryjnemu.

6. Materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe wraz z częściami zamiennymi i akcesoriami.

7. Materiały kulturalno-oświatowe przeznaczone dla marynarzy.

8. Towary przeznaczone do wystawiania lub wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach.

9. Sprzęt medyczny i laboratoryjny.

10. Sprzęt przeznaczony do zwalczania skutków klęsk żywiołowych.

11. Opakowania.

12. Towary przeznaczone do przeprowadzania prób.

13. Próbki i wzory przeznaczone do akwizycji.

14. Zastępcze środki produkcji.

15. Dzieła sztuki przywożone w celu wystawienia z zamiarem ewentualnej sprzedaży.

16. Filmy kinematograficzne naświetlone i wywołane, pozytywy, które mają zostać obejrzane przed ich rozpowszechnianiem.

17. Filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji.

18. Filmy pokazujące produkty lub działanie produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym.

19. Nośniki informacji, zarejestrowane, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych.

20. Przedmioty, które ze względu na swój charakter mogą służyć jedynie do reklamy określonego produktu lub propagandy prowadzonej w określonym celu.

21. Sprzęt używany pod nadzorem i na odpowiedzialność administracji publicznej w celu budowy, naprawy lub utrzymania infrastruktury o ogólnym znaczeniu, znajdującej się w strefach przygranicznych.

Załącznik nr 41

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA BIERNEGO
Uwaga: Wniosek powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją

INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA BIERNEGO

1. Wnioskodawca

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres wnioskodawcy.

Wnioskodawcą jest osoba, której ma zostać wydane pozwolenie (art. 153 Kodeksu celnego).

1A. NIP

Należy wpisać numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy.

1B. Przedstawiciel

Należy podać imię i nazwisko lub nazwę oraz adres przedstawiciela wnioskodawcy.

1C. Dane dotyczące poprzednio udzielonych pozwoleń

Należy podać datę wydania i numer pozwolenia oraz wskazać organ, który wydał pozwolenie.

2. Procedura celna

Należy wpisać „uszlachetnianie bierne”.

3. Rodzaj wniosku

Należy podać rodzaj wniosku w formie jednego z następujących kodów:

1 – pierwszy wniosek o udzielenie pozwolenia,

2 – wniosek o zmianę lub przedłużenie pozwolenia (wskazać także numer odpowiedniego pozwolenia).

4. Termin ważności pozwolenia

Część a: należy wskazać wnioskowaną datę, kiedy pozwolenie powinno zacząć obowiązywać (dzień/miesiąc/rok). Jeżeli pozwolenie ma obowiązywać od dnia jego wydania, należy wpisać „data wydania”.

Część b: należy zaproponować konkretną datę, kiedy pozwolenie utraci ważność.

5. Miejsce prowadzenia lub przechowywania ksiąg handlowych i ich rodzaj

Należy podać miejsce, gdzie są przechowywane lub prowadzone w imieniu wnioskodawcy księgi podatkowe, w szczególności księgi rachunkowe lub inne dokumenty zawierające dane dotyczące przebiegu procedury. Wskazać należy rodzaj księgowania poprzez podanie szczegółów dotyczących używanego systemu.

Jeżeli prowadzone są księgi lub ewidencje towarowe dotyczące towarów wywożonych czasowo, produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, należy podać miejsce i szczegóły ich prowadzenia.

6. Towary wywożone czasowo

Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów wywożonych czasowo w związku z planowanym procesem uszlachetniania:

– pole kod PCN – należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej (pozycję taryfy celnej); dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej jest wymagany, gdy stosowany jest system wymiany towarów lub ma zastosowanie art. 154 § 3 Kodeksu celnego;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację na odpowiednim poziomie (pozycji lub kodu) w taryfie celnej; w przypadku wnioskowania o system wymiany towarów należy podać informacje dotyczące jakości handlowej i parametrów technicznych towarów wywożonych czasowo;

– pole ilość (j.m.) – należy podać szacunkową ilość towarów, które mają być wywiezione czasowo w terminie, na który ma zostać udzielone pozwolenie; ilość nie musi być wpisywana w wypadku, gdy przedmiotem procesu są towary wywożone w celu naprawy lub towary wywożone w celach niemających charakteru zarobkowego; ilość towarów wywożonych czasowo musi zostać określona, jeżeli planowane jest wykorzystanie systemu wymiany towarów;

– pole wartość – należy podać szacunkową wartość w PLN, dotyczącą przewidywanego wywozu towarów; wartość nie musi być wpisywana w wypadku, gdy nie jest wymagane wpisywanie ilości.

Jeżeli towary mają być wywożone partiami, wniosek powinien zawierać dane dotyczące ogólnej ilości towarów, które mają być wywiezione.

Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w rubryce.

7. Produkty kompensacyjne

Należy określić dane dotyczące przewidywanych produktów kompensacyjnych, które powstaną w wyniku procesu uszlachetniania:

– pole kod PCN – należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej (pozycję taryfy celnej);

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według pozycji taryfy celnej,

– pole współczynnik produktywności – należy wskazać przewidywany współczynnik produktywności, tj. szacunkową, przewidywaną ilość lub procent produktów kompensacyjnych, które można uzyskać w wyniku procesu uszlachetniania z przewidywanej ilości towarów wywożonych czasowo;

– pole norma zużycia – należy podać przewidywane normy zużycia, tj. ilość towarów wywożonych czasowo zużytą w procesie uszlachetniania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego, np. należy podać, iż na wytworzenie 1 kg cukierków zużywa się 40 dag cukru.

Jeżeli dane nie mieszczą się w rubryce, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce.

8. System wymiany towarów/Produkty zamienne

W przypadku wnioskowania o zastosowanie systemu wymiany towarów należy wstawić „X” w kratkę znajdującą się obok wyrazów „System wymiany towarów”.

Wówczas należy też podać następujące dane dotyczące produktów zamiennych:

– pole kod PCN – należy wskazać dziewięciocyfrowy kod taryfy celnej;

– pole opis – informacja ta powinna uwzględniać nazwę handlową i/lub techniczną; opis powinien umożliwiać identyfikację towarów oraz ich klasyfikację według kodu taryfy celnej, w celu umożliwienia organom celnym dokonania niezbędnych porównań pomiędzy towarami wywożonymi czasowo a produktami zamiennymi, a w szczególności powinien zawierać informacje dotyczące jakości handlowej i parametrów technicznych produktów zamiennych.

W innych przypadkach pola tego nie wypełnia się.

9. Uprzedni przywóz

Dane dotyczące uprzedniego przywozu należy wypełnić w wypadku, gdy wnioskodawca chce dokonać przed wywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania uprzedniego przywozu produktów zamiennych w systemie wymiany towarów. Termin, w ciągu którego towary wywożone czasowo powinny zostać zgłoszone do procedury uszlachetniania biernego, należy określić, mając na względzie, iż termin ten biegnie od dnia przyjęcia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu produktów zamiennych. Termin ten powinien być wyznaczony np. w dniach, tygodniach, miesiącach i musi uwzględniać ograniczenie wynikające z art. 162 Kodeksu celnego.

10. Szczegóły planowanych działań

Należy opisać szczegóły dotyczące planowanej działalności związanej z procedurą uszlachetniania biernego, np. rodzaj procesu uszlachetniania, miejsce (adres lub kraj/kraje), gdzie będzie dokonywany proces uszlachetniania. W wypadku gdy proces uszlachetniania będzie odbywał się w kilku miejscach, np. w zakładach kilku producentów, należy wymienić wszystkie te miejsca oraz wskazać zakres czynności, które będą w nich dokonywane. Jeżeli zamierzone jest przekazanie praw i obowiązków wynikających z procedury (art. 96 Kodeksu celnego), jeżeli jest to możliwe, należy wskazać szczegóły dotyczące osoby przejmującej prawa i obowiązki.

11. Warunki ekonomiczne

Pola tego nie wypełnia się.

12. Urzędy celne

Należy zaproponować urząd lub urzędy objęcia i zakończenia oraz urząd kontrolny.

13. Identyfikacja

Należy podać, przy użyciu przynajmniej jednego z następujących kodów, środki pozwalające stwierdzić, że towary wywożone czasowo weszły w skład produktów kompensacyjnych:

„1”– numer seryjny lub numer producenta (wytwórcy),

„2” – nałożenie plomb, pieczęci, odcisków lub innych znaków wyróżniających,

„4” – pobranie próbek, ilustracje lub opisy techniczne,

„5” – przeprowadzenie analiz,

„7” – inne sposoby identyfikacji (szczegółowo wyjaśnić w polu 16 Informacje dodatkowe).

Pola tego nie wypełnia się w przypadku wnioskowania o zastosowanie systemu wymiany towarów lub przepisu art. 154 § 3 Kodeksu celnego.

14. Termin zakończenia

W polu tym należy zaproponować termin, w którym produkty kompensacyjne lub zamienne mają zostać dopuszczone od obrotu. Termin biegnie od dnia, w którym towary krajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego.

Termin ten należy określić np. w dniach, tygodniach, miesiącach.

Przy wyznaczaniu terminu należy mieć na względzie czas niezbędny na przeprowadzenie czynności związanych z uszlachetnianiem towarów krajowych, ponieważ element ten weźmie pod uwagę organ celny przy wyznaczaniu terminów w pozwoleniu.

15. Procedury uproszczone

Część a: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy objęciu towarów procedurą uszlachetniania biernego, należy podać szczegóły przy zastosowaniu następujących kodów:

1 – zgłoszenie celne uproszczone (art. 80 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego),

2 – złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą (art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego),

3 – wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej (art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego).

Część b: jeżeli zamierza się wykorzystać procedurę uproszczoną przy zakończeniu procedury uszlachetniania biernego, należy podać szczegóły przy zastosowaniu kodów jak w polu 15a.

Wypełnienie tego pola nie stanowi wniosku o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej.

16. Informacje dodatkowe

Należy podać w tym polu wszystkie dodatkowe informacje, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury, a w szczególności te, które uzupełniają informacje zawarte w polach: 5, 10 oraz 13.

Należy podać liczbę załączników do wniosku lub numer sprawy, przy której złożone zostały dokumenty wymagane do uzyskania pozwolenia.

Ponadto należy zaznaczyć, stawiając „X” w odpowiednim kwadracie, wolę skorzystania z przepisów art. 154 § 3 Kodeksu celnego albo art. 1581 Kodeksu celnego. W tym ostatnim wypadku należy podać proponowany okres rozliczeniowy wynoszący przynajmniej 6 miesięcy i nie więcej niż 12 miesięcy.

W powyższych wypadkach do wniosku powinny być załączone stosowne dokumenty, a w szczególności:

– dowodzące, że towary użyte w procesach uszlachetniania wypełniają dyspozycję art. 154 § 3 Kodeksu celnego,

– kompletne dane niezbędne do dokonania ustalenia średniej stawki celnej zgodnie z zasadami art. 158¹ Kodeksu celnego oraz załącznika nr 45 do rozporządzenia.

17. Data. Podpis wnioskodawcy.

Wniosek powinien być podpisany przez wnioskodawcę.

W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel.

Załącznik nr 42

POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA BIERNEGO

Załącznik nr 43

WNIOSEK O POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA BIERNEGO (TRYB SKRÓCONY)

Załącznik nr 44

Załącznik nr 45

PRZYKŁADOWY WZÓR DOKONYWANIA OBLICZANIA ŚREDNIEJ STAWKI CELNEJ

1. WSTĘPNE OBJAŚNIENIA

Zaletą stosowania średniej stawki celnej jest redukcja formalności związanych z obliczeniem całkowitego lub częściowego zwolnienia od należności celnych przywozowych. Nie wymaga ona ustalenia dokładnej kwoty płatnej z tytułu każdej partii produktów kompensacyjnych dopuszczanych do obrotu. Oczywiście przyspiesza to zakończenie weryfikacji zgłoszenia celnego i zwolnienie do procedury przywożonych produktów kompensacyjnych.

2. ZASADY

2.1. Warunki podstawowe:

(a) Proces uszlachetniania nie polega na naprawie towarów.

(b) Wnioskodawca często dokonuje procesów uszlachetniania.

(c) Warunki technologiczne procesu uszlachetniania są stałe.

(d) Właściwy urząd celny może ustalić średnią stawkę cła na podstawie dostarczonych danych.

2.2. Ustalenie średniej stawki celnej

2.2.1. Definicja

Średnia stawka celna odzwierciedla należności celne przywozowe zapłacone w świetle dotychczasowych płatności w podobnym okresie do sześciu miesięcy lub należne, na podstawie perspektywicznego oszacowania ich kwoty, jako całkowity procent opłat za przetworzenie dotyczących produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu w takim samym okresie rozliczeniowym.

2.2.2. Podwyższenie wyliczonej stawki

Stawka jest odpowiednio podwyższana w celu zapewnienia, że zarejestrowane należności celne przywozowe nie są niższe od prawnie należnych kwot.

2.3. Uproszczenie

2.3.1. Tymczasowe obliczenie należności celnych przywozowych

Za każdym razem, gdy partia produktów kompensacyjnych jest dopuszczana do obrotu, średnią stawkę należności celnych przywozowych tymczasowo stosuje się do wartości celnej obejmującej przede wszystkim koszty uszlachetniania, przy czym wyliczanie dokładnych należności celnych przywozowych w każdym przypadku zgłoszenia celnego nie jest konieczne. Średnia stawka celna może być stosowana do wszystkich procesów uszlachetniania wykonywanych na podstawie pozwolenia w okresie rozliczeniowym stosowanym do obliczenia należności celnych przywozowych zgodnie z punktem 2.2.1 oraz art. 158¹ § 3 Kodeksu celnego (maksymalnie okres rozliczeniowy może wynosić 12 miesięcy).

2.3.2. Rejestrowanie należności celnych przywozowych

Suma należności celnych przywozowych uzyskana przez zastosowanie średniej stawki podlega zarejestrowaniu.

2.4. Formalności związane z zakończeniem procedury

2.4.1. Ostateczne zastosowanie odpowiedniej stawki

Na koniec każdego okresu rozliczeniowego urząd kontrolny przeprowadza łączne zakończenie procedury i wykonuje ostateczne obliczenia zgodnie z zasadami częściowego zwolnienia z należności celnych przywozowych, tj. oblicza dokładną sumę dla każdej partii przywożonej w okresie rozliczeniowym.

2.4.2. Ustalenie nowej średniej stawki celnej

Zgodnie z powyższymi zasadami ustalana jest nowa średnia stawka celna do zastosowania w przypadku dopuszczenia do obrotu różnych partii produktów kompensacyjnych w nowym okresie rozliczeniowym.

3. PRZYKŁADOWE OBLICZENIA

3.1. ZAŁOŻENIA DO PRZYKŁADU

Firma tekstylna z Polski regularnie wysyła partie towarów wywożonych czasowo do kraju trzeciego w celu wyprodukowania z nich ubiorów, które są następnie przywożone.

Ze względu na napływ surowców i wymogi mody firma musi jak najszybciej otrzymać gotowe ubiory (produkty kompensacyjne).

Aby zredukować czas weryfikacji zgłoszenia celnego, firma decyduje się na zastosowanie średniej stawki celnej. Zgodnie z posiadanym pozwoleniem, może wykazać, że w okresie poprzednich sześciu miesięcy uiściła 1 000 000 zł opłat za przetwarzanie z tytułu produkcji ubiorów. Łączna wartość czasowo wywożonych towarów (materiału, guzików, nici, dodatków) włączonych w produkty kompensacyjne wynosi 2 500 000 zł. Koszty transportu i ubezpieczenia obliczone zgodnie z zasadami ustalania wartości celnej oszacowano łącznie na 70 000 zł.

Stawka cła przywozowego stosowana do produktów kompensacyjnych (ubiorów) wynosi 14 %.

Stawka cła stosowana do towarów wywożonych czasowo jest zróżnicowana, zależnie od charakteru towarów. Do celów niniejszego przykładu kwotę odliczaną z tytułu towarów wywożonych czasowo ustalono na 300 000 zł.

3.2.2. Należne cło przywozowe:

– cło od produktów kompensacyjnych:

3 570 000 zł x 14 % = 499 800 zł (kwota X)

– cło do odliczenia (cło od towarów wywożonych czasowo) = 300 000 zł (kwota Y)

– różnica: należne cło przywozowe (X–Y) = 199 800 zł

20 % podlega podwyższeniu o 1 % do 21 % w celu zapewnienia, że zarejestrowane cła przywozowe nie będą niższe od kwot prawnie wymaganych.

3.3. WERYFIKACJA ZGŁOSZENIA CELNEGO I POBRANIE NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH

W okresie rozliczeniowym (np. sześciu miesięcy) posiadacz pozwolenia może importować gotowe ubiory i powodować objęcie każdej partii procedurą dopuszczenia do obrotu, płacąc cło w wysokości 21 % opłat za uszlachetnianie danej partii produktów kompensacyjnych, cło przywozowe zaś prawnie wymagane nie musi być ustalane każdorazowo (zob. punkt 1.2.3.1.).

Należności podatkowe zostają obliczone na zasadach wskazanych w przepisach odrębnych.

3.4. ZAKOŃCZENIE OPERACJI ZA ZAKOŃCZONY OKRES ROZLICZENIOWY

3.4.2. Uzyskana wartość celna produktów kompensacyjnych:

3.4.3. Należne cło przywozowe:

– cło od produktów kompensacyjnych:

4 350 000 x 14 % = 609 000 zł (kwota X)

– cło do odliczenia (cło od towarów wywożonych czasowo) = 350 000 zł (kwota Y)

– należne cło przywozowe = (X–Y) = 259 000 zł

– nadwyżka pobranego cła:

262 500 zł – 259 000 zł = 3500 zł (kwota do zwrotu)

3.4.4. Ustalenie nowej średniej stawki stosowanej do przywozu w następnym okresie rozliczeniowym:

21 % podlega podwyższeniu o 1 % do 22 % w celu zapewnienia, że zaksięgowane cła przywozowe nie będą niższe od kwot prawnie wymaganych.

Stawka ta obowiązuje w następnym okresie rozliczeniowym, po czym następuje określenie średniej stawki na kolejny okres rozliczeniowy, zgodnie z zasadami zobrazowanymi w niniejszym punkcie 3.4.