Na podstawie art. 154 ust. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania waluty, w której ma zostać wypłacone odszkodowanie lub świadczenie z umowy ubezpieczenia, oraz przypadki, kiedy nie stosuje się zasady ustalania waluty.
§ 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do zobowiązań płatnych w walucie innej niż waluta państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli podlega ona ograniczeniom transferowym.
§ 3. Zasady ustalania waluty nie stosuje się w przypadku, gdy:
1) zakład ubezpieczeń będzie posiadać aktywa w jednej walucie, stanowiące nie więcej niż 7 % aktywów w innych walutach;
2) zakład ubezpieczeń posiada aktywa niespełniające warunków przewidzianych w rozporządzeniu w wysokości nieprzekraczającej 20 % jego zobowiązań w danej walucie, jednakże suma aktywów we wszystkich walutach musi być przynajmniej równa sumie zobowiązań we wszystkich walutach.
§ 4. Zobowiązania zakładu ubezpieczeń płatne są w walucie określonej w umowie ubezpieczenia.
§ 5. W przypadku gdy umowa ubezpieczenia nie określa waluty, w której płatne są zobowiązania zakładu ubezpieczeń, zobowiązania te płatne są w walucie państwa, w którym umiejscowione jest ryzyko, lub, w uzasadnionych przypadkach, gdy wynika to z istoty ubezpieczenia lub z zaistniałej sytuacji, w walucie, w której wyrażona jest składka ubezpieczeniowa.
§ 6. Umowa ubezpieczenia może przewidywać spłatę zobowiązań zakładu ubezpieczeń w walucie państwa, w którym znajduje się jego siedziba, albo w innej walucie, której wybór uzasadniony jest praktyką obrotu, istotą ubezpieczenia lub zaistniałą sytuacją, jeżeli umowa ubezpieczenia dotyczy ryzyk:
1) zaliczonych do grup 4–7, 11, 12 oraz grupy 13 – jedynie w zakresie OC producenta – działu II załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej;
2) zaliczonych do innych grup niż wymienione w pkt 1, a z istoty tych ryzyk wynika, że zobowiązania zakładu ubezpieczeń wynikające z umowy ubezpieczenia powinny być płatne w walucie innej niż ustalona zgodnie z § 4 i 5.
§ 7. Jeżeli po zajściu zdarzenia ubezpieczeniowego skutkującego odpowiedzialnością zakładu ubezpieczeń ustalono płatność zobowiązań zakładu ubezpieczeń w określonej walucie, w szczególności w orzeczeniu sądu lub ugodzie zawartej pomiędzy zakładem ubezpieczeń a ubezpieczającym, ubezpieczonym, uposażonym lub uprawnionym z umowy ubezpieczenia – zobowiązania zakładu ubezpieczeń płatne są w tej walucie.
§ 8. Jeżeli po zajściu zdarzenia ubezpieczeniowego skutkującego odpowiedzialnością zakładu ubezpieczeń przedstawiono zakładowi ubezpieczeń oszacowanie roszczeń wobec zakładu ubezpieczeń w określonej walucie – zobowiązania zakładu ubezpieczeń mogą być płatne w tej walucie.
§ 9. 1. W przypadku umów ubezpieczenia związanych z ryzykiem kredytowym albo związanych z obrotem papierami wartościowymi, zobowiązania zakładu ubezpieczeń płatne są w walucie, w której wyrażony jest kredyt lub papier wartościowy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku gdy spłata kredytu lub dochody z papierów wartościowych wyrażone są w walucie innej niż waluta, w której wyrażony jest kredyt lub papier wartościowy, zobowiązania zakładu ubezpieczeń płatne są w walucie spłaty kredytu lub dochodów z papierów wartościowych.
§ 10. W przypadku umów ubezpieczenia związanych z nieruchomościami lub prawami z nieruchomości, zobowiązania zakładu ubezpieczeń płatne są w walucie państwa położenia nieruchomości.
§ 11. Przy ustalaniu waluty należy uwzględnić możliwość wymiany waluty, w tym w postaci transakcji typu swap, w przypadku umów ubezpieczenia, które przewidują taką możliwość.
§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
Minister Finansów: w z. W. Ciesielski
1) Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).
