Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 25 poz. 218

Na podstawie art. 45 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 2003 z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 235, poz. 1981) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe zasady przyznawania osłon socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, w ramach dotacji ujętej w budżecie państwa w części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw gospodarki;

2) zasady przyznawania osłon socjalnych dla byłych pracowników zlikwidowanej Kopalni Barytu „Boguszów”, którzy pracowali pod ziemią;

3) warunki uzyskania, sposób obliczania i tryb wypłacania tych osłon.

1) pracowników górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, zwanych dalej „pracownikami”, zatrudnionych pod ziemią, z którymi rozwiązano lub będzie rozwiązany stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy z powodu:

a) całkowitej likwidacji zakładu górniczego „Łężkowice” oraz całkowitej likwidacji niezabytkowej części zakładu górniczego „Bochnia”, w ramach likwidacji Kopalni Soli „Bochnia”,

b) zlikwidowania zakładu górniczego „Bolesław” oraz likwidacji rejonu „Olkusz”, zakładu górniczego „Olkusz-Pomorzany”, wchodzących w skład Przedsiębiorstwa Państwowego Zakładów Górniczo-Hutniczych „Bolesław”,

c) częściowej likwidacji zakładu górniczego „Trzebionka” wchodzącego w skład Zakładów Górniczych „Trzebionka” S.A.,

d) całkowitej likwidacji zakładu górniczego „Barycz” i całkowitej likwidacji niezabytkowej części zakładu górniczego „Wieliczka”, w ramach likwidacji Kopalni Soli „Wieliczka”

– jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy obowiązujących w tych jednostkach przewidują stosowanie osłon socjalnych;

2) byłych pracowników zakładów górniczych wymienionych w pkt 1, którzy przed dniem 31 grudnia 2002 r. nabyli uprawnienia do osłon socjalnych finansowanych ze środków budżetowych;

3) byłych pracowników zlikwidowanej Kopalni Barytu „Boguszów”, którzy pracowali pod ziemią i przed dniem 31 grudnia 2001 r. nabyli uprawnienia do osłon socjalnych – urlopu górniczego.

1) „osłonach socjalnych” – należy przez to rozumieć:

a) świadczenia wypłacane w trakcie urlopu górniczego,

b) zasiłek socjalny;

2) „pracowniku zatrudnionym pod ziemią” – należy przez to rozumieć pracownika posiadającego co najmniej pięcioletni staż pracy w górnictwie, który ten rodzaj pracy ma określony w umowie o pracę, zawartej na czas nieokreślony, i pracę tę wykonywał w okresie co najmniej trzech miesięcy przed udzieleniem urlopu górniczego albo otrzymaniem zasiłku socjalnego.

2. Urlop górniczy, o którym mowa w ust. 1, może być udzielony pracownikowi po ustaleniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresów uprawniających pracownika do emerytury oraz okresu urlopu górniczego, niezbędnego do nabycia uprawnień emerytalnych oraz jeżeli prawo do emerytury nabędzie przed dniem 1 stycznia 2007 r.

3. Uprawnienie do urlopu górniczego przysługuje do dnia nabycia uprawnień emerytalnych lub rentowych, z zastrzeżeniem § 9 ust. 2.

4. W okresie korzystania z urlopu górniczego pracownikowi jest wypłacane świadczenie w wysokości określonej w § 6 i 7, z zastrzeżeniem § 9.

2. Deputat węglowy, nagroda z okazji „Dnia Górnika” i dodatkowa nagroda roczna, o których mowa w ust. 1, przysługują pod warunkiem, że pracownik korzystający z urlopu górniczego nabył do nich uprawnienia przed uzyskaniem urlopu górniczego.

2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przyznane pracownikowi od dnia 1 stycznia 2003 r. jest wypłacane w każdym miesiącu podczas trwania urlopu górniczego, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń u pracodawcy, w kwocie stanowiącej 75% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego, z zastrzeżeniem § 7, obliczonego, z uwzględnieniem ust. 3, jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.

3. Do podstawy obliczania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, o którym mowa w ust. 2, wlicza się wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, obliczone zgodnie z Kodeksem pracy, nie więcej jednak niż za 37,5 godzin nadliczbowych w kwartale.

4. Od dnia 1 stycznia 2003 r. podstawę wymiaru świadczenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi wynagrodzenie, określone w ust. 2, pomniejszone o kwotę składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe potrącanych przez płatnika ze środków ubezpieczonego, w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, odpowiadającą 18,71% tego wynagrodzenia.

1) zakładów górniczych wymienionych w § 2 pkt 1 lit. a i d – nie może być niższe niż 955,00 zł;

2) zakładów górniczych wymienionych w § 2 pkt 1 lit. b i c – nie może być niższe niż 1 061,00 zł.

2. Świadczenie wypłacane w trakcie urlopu górniczego jest waloryzowane kwartalnie, według wskaźnika wzrostu przeciętnych wynagrodzeń obciążających koszty, o którym mowa w ust. 3, z tym że kwota tego świadczenia nie może być niższa od kwoty wypłaconej w miesiącu poprzedzającym waloryzację.

3. Wskaźnik wzrostu przeciętnych wynagrodzeń na kolejny kwartał ustala się odrębnie dla każdego zakładu górniczego, wymienionego w § 2 pkt 1 lit. a i d, jako stosunek obciążającego koszty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych pod ziemią w tych zakładach z ostatniego kwartału przed kwartałem, na który wskaźnik jest ustalony, do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał przedostatni. Do wynagrodzenia nie wlicza się nagród rocznych, nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i innych wypłat o charakterze jednorazowym.

4. Świadczenia wypłacane w trakcie urlopu górniczego w zakładach górniczych, wymienionych w § 2 pkt 1 lit. b i c, są waloryzowane kwartalnie, według wskaźnika, o którym mowa w ust. 3, z tym że kwota tego świadczenia nie może być niższa od kwoty wypłaconej w miesiącu poprzedzającym waloryzację.

5. Wysokość świadczenia wypłacanego w trakcie urlopu górniczego na kolejny kwartał ustala się jako iloczyn kwoty świadczenia otrzymywanego w kwartale poprzednim i wskaźnika wzrostu przeciętnych wynagrodzeń.

6. Waloryzacja świadczenia wypłacanego w trakcie urlopu górniczego dla pracownika, któremu przyznano urlop górniczy w danym kwartale, rozpoczyna się od następnego kwartału.

2. Przepisy § 7 ust. 4–6 stosuje się odpowiednio do waloryzacji świadczeń, o których mowa w ust. 1.

2. Uprawnienia do urlopu górniczego traci pracownik, który w trakcie korzystania z tego uprawnienia podjął pracę pod ziemią lub u pracodawcy uprawnionego do stosowania osłon socjalnych lub podjął inne zatrudnienie, nie powiadamiając o tym pracodawcy obowiązanego do wypłaty świadczeń, w terminie do 30 dni od dnia podjęcia zatrudnienia.

2. Zasiłek socjalny wypłaca się w każdym miesiącu, w którym były pracownik jest uprawniony do jego pobierania, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń, w kwocie stanowiącej 65% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego, obliczonego, z zastrzeżeniem § 7 ust. 3, jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, w okresie nie dłuższym niż dwa lata, licząc od następnego dnia po dniu, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę.

3. W pierwszym kwartale 2003 r. miesięczny zasiłek socjalny nie może być niższy niż 475,00 zł.

4. Zasiłek socjalny jest waloryzowany na zasadach określonych w § 7 ust. 4–6.

Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej: J. Hausner

¹⁾ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).