Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 215 poz. 1822

Na podstawie art. 125 ust. 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje:

1) „ustawie” – rozumie się przez to ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu;

2) „policyjnej emeryturze lub rencie albo policyjnej rencie rodzinnej” – rozumie się przez to policyjną emeryturę, policyjną rentę inwalidzką lub policyjną rentę rodzinną przyznawaną na podstawie ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z późn. zm.¹⁾).

2. Funkcjonariuszowi, który pełnił służbę przez część roku kalendarzowego, nagrodę roczną przyznaje się proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych służby w tym roku, za który przysługiwało mu uposażenie.

3. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc kalendarzowy.

4. Funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, który spełnia warunki do nabycia prawa do policyjnej emerytury lub renty, przyznaje się nagrodę roczną w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, bez względu na okres służby pełnionej w roku zwolnienia ze służby, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w § 5–8.

5. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi, w wysokości ustalonej w ust. 4, wypłaca się uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej członkom rodziny po tym funkcjonariuszu.

1) urlopu bezpłatnego oraz przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariuszowi nie przysługuje prawo do uposażenia, wymienionych w art. 141 ustawy;

2) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

3) niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przy ustalaniu wysokości nagrody rocznej kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu uwzględnia charakter popełnionego przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie.

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

2. Nagrodę roczną wypłaca się funkcjonariuszowi nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego.

2. Wysokość nagrody uznaniowej powinna być adekwatna do osiągnięć funkcjonariusza, o których mowa w ust. 1.

2. Zapomogę pieniężną można przyznać również w związku ze śmiercią funkcjonariusza członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

2. Obniżenie lub odmowa przyznania nagrody rocznej następuje w formie rozkazu personalnego.

1) funkcjonariuszowi – kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu właściwy ze względu na miejsce pełnienia służby przez funkcjonariusza;

2) zastępcom Szefa Agencji Wywiadu, dyrektorowi administracyjnemu wywiadu, kierownikom jednostek organizacyjnych Agencji Wywiadu oraz ich zastępcom – Szef Agencji Wywiadu;

3) Szefowi Agencji Wywiadu – Prezes Rady Ministrów.

2. Zapomogę przyznaje się na uzasadniony wniosek funkcjonariusza. W uzasadnionych przypadkach zapomogę może przyznać kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu z własnej inicjatywy, w tym również na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 106, poz. 1215, z 2000 r. Nr 122, poz. 1313, z 2001 r. Nr 27, poz. 298 i Nr 81, poz. 877 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg dla funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 133, poz. 1493), zachowanym w mocy na podstawie art. 232 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676).