Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 208 poz. 1771

Na podstawie art. 70 ust. 1 i 2, art. 73, art. 89 ust. 2, art. 90 ust. 1 i art. 93 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687) zarządza się, co następuje:

1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przepisy art. 44, 46, 56, 60–62, 70, 87, 91, 93 i 190 powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają przepisy ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.”

2) w § 4 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do odbycia zasadniczej służby wojskowej – na wniosek poborowych – nie powołuje się poborowych, których ojciec lub brat w czasie odbywania czynnej służby wojskowej uległ wypadkowi, w którego wyniku poniósł śmierć albo doznał trwałego kalectwa i został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy oraz samodzielnej egzystencji.”

3) w § 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Nadterminowa zasadnicza służba wojskowa jest pełniona w pełnych latach, z zastrzeżeniem ust. 2, przez okres od jednego do siedmiu lat.”

4) uchyla się § 29;

5) § 35 otrzymuje brzmienie:

„§ 35. Urlopu w drodze wyróżnienia udziela się żołnierzowi na zasadach i w trybie określonym w przepisach o dyscyplinie wojskowej.”

6) § 37 otrzymuje brzmienie:

„§ 37. 1. Urlopu okolicznościowego udziela się żołnierzowi na jego udokumentowany wniosek w razie:

1) zgonu i pogrzebu lub ciężkiej choroby żony, dziecka, ojca, matki, opiekuna, siostry, brata, teściowej, teścia, babki lub dziadka żołnierza,

2) ślubu żołnierza,

3) urodzenia się dziecka żołnierza.

2. Urlopu okolicznościowego można udzielić żołnierzowi, na jego wniosek, również w przypadkach uzasadnionych szczególnie ważnymi względami:

1) rodzinnymi,

2) osobistymi,

3) związanymi z pracami sezonowymi w prowadzonym osobiście lub wraz ze współmałżonkiem gospodarstwie rolnym.

3. Urlopu okolicznościowego udziela się, z zastrzeżeniem ust. 4, w wymiarze od dwóch do pięciu dni kalendarzowych.

4. Urlopu okolicznościowego udziela się:

1) w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 – w wymiarze nie mniejszym niż trzy dni kalendarzowe,

2) w przypadku określonym w ust. 2 pkt 3 – w łącznym wymiarze do czternastu dni kalendarzowych w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej.

5. Urlopu okolicznościowego udziela się żołnierzowi, na jego wniosek, również w przypadku określonym w art. 70 ust. 3.

6. Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową w kilku okresach urlop, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, nie przysługuje.”

7) w § 44 w ust. 1 wyrazy „§ 37 ust. 1–4” zastępuje się wyrazami „§ 37 ust. 1, ust. 2 pkt 1 i 2, ust. 3 oraz ust. 4 pkt 1”

8) w § 47a wyrazy „(Dz. U. Nr 89, poz. 444)” zastępuje się wyrazami „(Dz. U. Nr 89, poz. 444 oraz z 1995 r. Nr 50, poz. 272)”

9) w § 53 w ust. 2 uchyla się pkt 5;

10) § 53a otrzymuje brzmienie:

„53a. W czasie uchylenia prawomocnego wyroku sądu skazującego żołnierza na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego), na wniosek żołnierza, następuje przywrócenie do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, o ile żołnierz spełnia wymogi przyjęcia do tej służby.”

11) w § 56 wyrazy „(Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254)” zastępuje się wyrazami „(Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117, z 1999 r. Nr 1, poz. 7, z 2001 r. Nr 85, poz. 925 i Nr 154, poz. 1800 i 1801 oraz z 2002 r. Nr 141, poz. 1184 i Nr 200, poz. 1687)”.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński