Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 205 poz. 1740

Na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, Nr 76, poz. 691, Nr 152, poz. 1266 i Nr 153, poz. 1271) zarządza się, co następuje:

1) rozumienia tekstu pisanego, umożliwiającą w szczególności korzystanie z fachowej literatury i piśmiennictwa oraz przepisów regulujących wykonywanie zawodu;

2) porozumiewania się z pacjentami, lekarzami i przedstawicielami innych zawodów medycznych, a w szczególności przeprowadzania wywiadów lekarskich, udzielania przystępnych i zrozumiałych dla pacjenta porad oraz informacji, przekazywania danych o pacjencie oraz uczestniczenie w konsyliach i konsultacjach, naradach i szkoleniach zawodowych;

3) pisania, w tym prowadzenia dokumentacji medycznej, a w szczególności: prowadzenia historii choroby, skierowania do szpitala i innego zakładu lub innej osoby udzielającej świadczeń zdrowotnych poza zakładem, a także innego skierowania na badania diagnostyczne i konsultacje, wypisywania recept oraz wydawania zaświadczeń, orzeczeń i opinii, w tym dokumentacji z leczenia szpitalnego.

2. Naczelna Rada Lekarska zawiadamia egzaminowanego cudzoziemca o wpisaniu na listę egzaminowanych oraz o terminie i miejscu składania egzaminu, nie później niż na 14 dni przed terminem egzaminu.

2. Komisja egzaminacyjna wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i sekretarza. Sekretarz komisji sporządza protokół przebiegu egzaminu, a podpisują go członkowie i przewodniczący.

1) A – sprawdzian pisemny – standaryzowane dyktando z płyty CD;

2) B – sprawdzian testowy – rozumienie tekstu mówionego z płyty CD;

3) C – sprawdzian ustny – umiejętność czytania i zrozumienia tekstu czytanego przez zdającego;

4) D – sprawdzian praktyczny – umiejętność symulowanego zbierania wywiadów lekarskich i udzielania porad pacjentom, a w szczególności poprawnego formułowania pytań i wypowiedzi na podstawie dwóch wybranych problemów medycznych.

2. Komisja egzaminacyjna zalicza poszczególne sprawdziany na podstawie uzyskanej liczby punktów.

3. Do zdania egzaminu niezbędne jest uzyskanie w każdym ze sprawdzianów, o których mowa w ust. 1, co najmniej 55% liczby punktów możliwych do uzyskania.

4. Wyniki sprawdzianów oraz egzaminu umieszcza się w protokole, o którym mowa w § 3 ust. 2.

5. Przy ponownym oraz kolejnych przystąpieniach cudzoziemca do egzaminu z języka polskiego, spowodowanych przerwaniem egzaminu lub niezdaniem go, stosuje się ust. 1–4 i § 2, 3 i 5.

6. Ponowne oraz kolejne przystąpienie cudzoziemca do egzaminu może nastąpić po upływie co najmniej sześciu miesięcy od dnia niezdanego egzaminu.

2. W szczególnych przypadkach Naczelna Rada Lekarska, na wniosek cudzoziemca, może zmniejszyć opłatę, o której mowa w ust. 1, do 50% albo całkowicie z niej zwolnić.

3. Koszty związane z przeprowadzaniem egzaminów ponosi Naczelna Rada Lekarska.

Minister Zdrowia: M. Łapiński

1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz.833).

Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia
 z dnia 27 listopada 2002 r. ( poz. 1740)