Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 176 poz. 1446

Na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 1997 r. Nr 114, poz. 740, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2000 r. Nr 29, poz. 357, z 2001 r. Nr 4, poz. 23, Nr 27, poz. 298 i Nr 123, poz. 1353 oraz z 2002 r. Nr 71, poz. 656, Nr 74, poz. 676), zarządza się, co następuje:

1) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, zwanej dalej „ustawą"."

2) w § 2:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) komórkach i jednostkach organizacyjnych – rozumie się przez to komórki i jednostki organizacyjne, o których mowa w § 2 ust. 1 załącznika do zarządzenia nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 stycznia 2002 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (M. P. z 2002 r. Nr 1, poz. 29) i w załączniku do obwieszczenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 marca 2002 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych (M. P. z 2002 r. Nr 12, poz. 217),",

b) w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6–8 w brzmieniu:

„6) obiektach chronionych – rozumie się przez to pojedyncze budynki lub zespoły budynków oraz oznakowane tereny wokół nich, które ze względu na charakter i zakres wykorzystania podlegają ochronie,

7) pełnomocniku ochrony – rozumie się przez to pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych,

8) etatowym pododdziale ochrony – rozumie się przez to wojskowy pododdział ochrony lub oddział wart cywilnych ujęty w etacie jednostki wojskowej i przeznaczony do realizacji zadań ochronnych."

3) § 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„§ 3. 1. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, dowódca Garnizonu Warszawa, Szef Wojskowych Służb Informacyjnych i Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, na wniosek dowódców podległych jednostek wojskowych, wyrażają zgodę na zaangażowanie specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych do ochrony terenów, obiektów lub urządzeń tych jednostek wojskowych.

2. Zgodę, o której mowa w ust. 1, w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych – na wniosek szefów lub dyrektorów tych jednostek organizacyjnych – wyrażają bezpośredni przełożeni tych jednostek.

3. Dowódca Garnizonu Warszawa wyraża zgodę, o której mowa w ust. 1, także w stosunku do komórek Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, chronionych przez jednostki wojskowe podległe dowódcy Garnizonu Warszawa – na wniosek szefów lub dyrektorów tych komórek i jednostek organizacyjnych.

§ 4. Warunkiem zaangażowania do ochrony w jednostce wojskowej specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej przedsiębiorcy jest wprowadzenie stosownych zmian w etacie jednostki wojskowej, gdy rozformowywany jest etatowy pododdział ochrony lub zmniejszany jest jego stan osobowy oraz zapewnione są środki finansowe na realizację usług ochronnych przez tę formację."

4) § 6 otrzymuje brzmienie:

„§ 6. 1. Do zakresu działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej należy:

1) ochrona terenów, obiektów i urządzeń jednostki wojskowej,

2) konwojowanie mienia jednostki wojskowej,

3) przekazywanie Policji, Żandarmerii Wojskowej lub wojskowym organom porządkowym osób ujętych podczas wykonywania zadań ochronnych,

4) współpraca z Żandarmerią Wojskową, wojskowymi organami porządkowymi i Policją, na zasadach określonych w odrębnych przepisach,

5) współpraca z wewnętrzną służbą ochrony oraz wojskową ochroną przeciwpożarową, jeżeli znajdują się na terenie jednostki wojskowej lub w obrębie ochranianych obiektów wojskowych,

6) wykonywanie innych zadań określonych w planie ochrony jednostki wojskowej.

2. Zasady opracowywania planów ochrony jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej regulują odrębne przepisy.

3. Zakres i przedmiot działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej określa się w umowie zawartej pomiędzy dowódcą jednostki wojskowej a przedsiębiorcą, w której zamieszcza się w szczególności:

1) wskazanie, zgodnie z planem ochrony, terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych podlegających ochronie,

2) zobowiązanie przedsiębiorcy do strzeżenia przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem powierzonego mienia wojskowego,

3) uprawnienie przedsiębiorcy do kontroli dokumentów uprawniających do wstępu, wjazdu i przebywania na terenach komórek i jednostek organizacyjnych lub w obiektach wojskowych, wynoszenia lub wywożenia mienia oraz uniemożliwienia nielegalnego wejścia osób postronnych na tereny komórek i jednostek organizacyjnych oraz do obiektów chronionych,

4) zakres i sposób prowadzenia kontroli wykonywania zadań ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych przez pracowników ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej prowadzonych przez przełożonych oraz osoby określone w odrębnych przepisach, posiadające upoważnienia do kontroli stanu ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych,

5) uzbrojenie i wyposażenie oraz umundurowanie pracowników ochrony,

6) podległość pracowników ochrony,

7) uprawnienia osób funkcyjnych jednostki wojskowej oraz służb dyżurnych w stosunku do pracowników ochrony,

8) szczegółowe zasady odpowiedzialności przedsiębiorcy i pracowników ochrony za powierzone ochronie mienie,

9) szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową i służbową, zawarte w „Instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego", załączonej do umowy, w związku z jej wykonywaniem przez przedsiębiorcę i pracowników ochrony,

10) skutki oraz zakres odpowiedzialności stron umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z przepisów o ochronie informacji niejawnych,

11) obowiązek przekazania dowódcy jednostki wojskowej przez przedsiębiorcę wykazu wszystkich pracowników ochrony przewidzianych do ochrony terenu, obiektu lub urządzeń jednostki wojskowej wraz z podaniem stopnia, numeru i organu wydającego licencje posiadane przez tych pracowników ochrony,

12) obowiązek bieżącego szkolenia pracowników ochrony przez przedsiębiorcę oraz odbywania strzelań przez wszystkich pracowników ochrony z broni będącej na ich wyposażeniu. Pracownicy ochrony powinni odbywać strzelania co najmniej raz na dwa miesiące.

4. Szczegółowe zadania i sposób działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej określa się w instrukcji ochrony terenu komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego, stanowiącej załącznik do umowy, o której mowa w ust. 3, opracowanej i podpisanej przez przedsiębiorcę oraz dowódcę jednostki wojskowej, w której zamieszcza się w szczególności:

1) charakterystykę ochranianego terenu, obiektu lub urządzeń jednostki wojskowej,

2) cel ochrony,

3) obowiązki dowódców i pracowników ochrony,

4) zadania pracowników ochrony podczas pełnienia służby ochronnej na posterunkach oraz w czasie patrolowania,

5) wykaz osób upoważnionych do otwierania pomieszczeń podlegających ochronie – opracowany przez jednostkę wojskową,

6) imienny wykaz przełożonych pracowników ochrony, którymi są:

a) przedsiębiorca,

b) dowódcy ochrony wyznaczeni przez przedsiębiorcę,

7) sposób postępowania pracowników ochrony w przypadku ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia albo w razie zwiększonego zagrożenia ochranianego terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego oraz w przypadku zaistnienia kradzieży, pożaru lub innych zdarzeń losowych,

8) sposób powiadamiania przez przełożonych, o których mowa w pkt 6, dowódcy jednostki wojskowej oraz właściwego wojskowego organu porządkowego określonego w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 89, poz. 804) – w przypadku ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia albo w razie zwiększonego zagrożenia ochranianego terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego, w czasie konwojowania oraz w przypadku zaistnienia kradzieży, pożaru lub innych zdarzeń losowych,

9) zasady udzielania pierwszej pomocy medycznej,

10) wyciągi z ustaw i innych dokumentów normatywnych dotyczących warunków i sposobów postępowania pracowników ochrony przy użyciu broni palnej oraz podczas stosowania środków przymusu bezpośredniego,

11) uprawnienia osób funkcyjnych jednostki wojskowej i służb dyżurnych w stosunku do dowódców i pracowników ochrony oraz zakres i sposób prowadzenia przez przełożonych i osoby upoważnione kontroli wykonywania zadań ochronnych."

5) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu:

„§ 6a. 1. Przedsiębiorca ubiegający się o zawarcie umowy jest obowiązany uzyskać od Wojskowych Służb Informacyjnych świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego, gdy realizacja umowy będzie wiązać się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową.

2. Pracownicy ochrony specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych przedsiębiorców oraz oddziałów wart cywilnych, przewidziani do wykonywania zadań ochronnych w jednostce wojskowej, przed przystąpieniem do ich realizacji są obowiązani uzyskać poświadczenia bezpieczeństwa wydane przez:

1) Wojskowe Służby Informacyjne lub Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, gdy wykonywanie zadań ochronnych będzie wiązać się z dostępem do informacji stanowiących tajemnicę państwową,

2) pełnomocnika ochrony przedsiębiorcy lub jednostki wojskowej, gdy wykonywanie zadań ochronnych będzie wiązać się z dostępem do informacji stanowiących tajemnicę służbową.

3. Poświadczenia bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wydaje dla pracowników ochrony:

1) specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej przedsiębiorcy – pełnomocnik ochrony przedsiębiorcy;

2) oddziału wart cywilnych – pełnomocnik ochrony jednostki wojskowej."

6) § 9 otrzymuje brzmienie:

„§ 9. Dowódca ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej przedsiębiorcy jest obowiązany posiadać następujące dokumenty:

1) instrukcję ochrony jednostki, obiektu lub urządzenia wojskowego,

2) plan lub wyciąg z tego planu ochrony jednostki, obiektu lub urządzenia – opracowany przez jednostkę wojskową,

3) tabelę posterunków,

4) książkę meldunków,

5) w zależności od potrzeb – książkę ewidencji i wydawania kluczy,

6) wzory: upoważnień do kontroli, przepustek, legitymacji poselskiej i senatorskiej, właściwych zezwoleń wydanych przedstawicielom placówek dyplomatycznych państw obcych – uprawniających do wejścia lub wjazdu i przebywania na terenie chronionych obiektów wojskowych – opracowane przez jednostkę wojskową,

7) wykaz telefonów alarmowych i służbowych,

8) sygnały powszechnego ostrzegania i alarmowania,

9) plan ochrony przeciwpożarowej,

10) spis wyposażenia pomieszczeń wartowni,

11) wzory plomb i odciski pieczęci każdego posterunku.".

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński