Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 160 poz. 1331

Na podstawie art. 118 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2001 r. Nr 126, poz. 1381 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 141, poz. 1181 i Nr 152, poz. 1265) zarządza się, co następuje:

2. Organami Wojskowej Inspekcji Farmaceutycznej są:

1) Naczelny Inspektor Farmaceutyczny Wojska Polskiego;

2) Zastępca Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego;

3) wojskowi inspektorzy farmaceutyczni.

3. Nadzór nad wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi weterynaryjnymi oraz wyrobami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt sprawuje Wojskowy Weterynaryjny Inspektor Farmaceutyczny.

4. Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego, jego zastępcę, wojskowych inspektorów farmaceutycznych i Wojskowego Weterynaryjnego Inspektora Farmaceutycznego powołuje i odwołuje Minister Obrony Narodowej na wniosek szefa komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw służby zdrowia.

1) uzyskała dyplom magistra farmacji w kraju bądź za granicą, uznawany w kraju za równorzędny;

2) posiada co najmniej dziesięć lat praktyki zgodnej z kierunkiem wykształcenia;

3) posiada specjalizację z dziedziny farmacji aptecznej lub organizacji zaopatrzenia medycznego wojska.

2. Zastępcą Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego lub wojskowym inspektorem farmaceutycznym może być osoba, która:

1) uzyskała dyplom magistra farmacji w kraju bądź za granicą, uznawany w kraju za równorzędny;

2) posiada co najmniej pięć lat praktyki zgodnej z kierunkiem wykształcenia;

3) posiada specjalizację z dziedziny farmacji aptecznej lub organizacji zaopatrzenia medycznego wojska.

3. Wojskowym Weterynaryjnym Inspektorem Farmaceutycznym może być osoba, która posiada:

1) dyplom lekarza weterynarii i prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii;

2) co najmniej pięcioletni staż pracy, zgodnie z kierunkiem wykształcenia.

2. Naczelny Inspektor Farmaceutyczny Wojska Polskiego w zakresie Wojskowej Inspekcji Farmaceutycznej wykonuje zadania na zasadach i w trybie przewidzianym dla Głównego Inspektora Farmaceutycznego, z wyłączeniem wydawania decyzji określonych w art. 108 ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.

2. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do Wojskowego Weterynaryjnego Inspektora Farmaceutycznego jest Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego.

1) wstępu o każdej porze do wszystkich pomieszczeń w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, w których wytwarza się, dokonuje obrotu i przechowuje produkty lecznicze;

2) żądania okazania dokumentów, a także pisemnych lub ustnych wyjaśnień;

3) pobierania próbek do badania;

4) przeprowadzania kontroli realizacji umów o udzielanie żołnierzom w czynnej służbie wojskowej świadczeń zdrowotnych w zakresie prawidłowości wydawania leków i materiałów medycznych oraz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych stosowanych w diagnostyce, leczeniu i rehabilitacji oraz prawidłowości wystawiania recept;

5) nadzorowania procesu gromadzenia, warunków przechowywania i dystrybucji środków materiałowych służby zdrowia zapasu wojennego.

2. W razie stwierdzenia, że produkt leczniczy nie odpowiada ustalonym wymogom jakościowym. Wojskowy Inspektor Farmaceutyczny, a w stosunku do produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych przeznaczonych wyłącznie dla zwierząt – Wojskowy Weterynaryjny Inspektor Farmaceutyczny, wydaje decyzję o zakazie wprowadzenia lub o wycofaniu z obrotu produktu i powiadamia niezwłocznie odpowiednio Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego albo Szefa Służby Weterynaryjnej – Inspektora Weterynaryjnego Wojska Polskiego.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński