Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 102 poz. 928

Na podstawie art. 3a ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 48, poz. 547 i 550 i Nr 88, poz. 983 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 19, Nr 29, poz. 320, Nr 38, poz. 452, Nr 125, poz. 1363 i Nr 129, poz. 1438) zarządza się, co następuje:

2. Agencja w ramach realizacji programu SAPARD może udzielać pomocy finansowej na określone w tym programie działania:

1) poprawa przetwórstwa i marketingu artykułów rolnych i rybnych,

2) inwestycje w gospodarstwach rolnych,

3) rozwój i poprawa infrastruktury obszarów wiejskich,

4) szkolenia zawodowe,

5) pomoc techniczna.

3. Agencja udziela pomocy finansowej, o której mowa w ust. 2, w formie refundacji części lub całości kosztów, które mogą być objęte pomocą finansową w ramach programu SAPARD, zwanych dalej „kosztami kwalifikowanymi", ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej przeznaczonych na realizację programu SAPARD oraz z krajowych środków publicznych przeznaczonych na współfinansowanie tego programu.

4. Refundacja całości lub części kosztów, o których mowa w ust. 3, obejmuje koszty ponoszone na materiały, towary i usługi pochodzące z państw wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

5. Agencja gromadzi informacje dotyczące postępów w realizacji poszczególnych działań programu SAPARD do monitorowania realizacji tego programu i sporządza raporty, które przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi.

6. Raporty, o których mowa w ust. 5, są przekazywane Krajowemu Komitetowi Sterującemu do Spraw Programu SAPARD utworzonemu przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, zwanemu dalej „Komitetem Sterującym", i Krajowemu Komitetowi Monitorującemu, o którym mowa w rozdziale B artykule 7 Wieloletniej Umowy Finansowej pomiędzy Komisją Wspólnot Europejskich występującą w imieniu Wspólnoty Europejskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej występującym w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczącej Specjalnego Programu Akcesyjnego na Rzecz Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich w Polsce, sporządzonej w Brukseli dnia 25 stycznia 2001 r. (Monitor Polski Nr 30, poz. 502).

2. Równowartość, o której mowa w ust. 1, określa się w oparciu o średni kurs złotego do euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc zawarcia tej umowy.

1) przetwórstwa mleka,

2) uboju zwierząt rzeźnych, rozbioru mięsa lub jego przetwórstwa,

3) przetwórstwa ryb i innych organizmów wodnych,

4) przetwórstwa owoców i warzyw.

2. Pomoc dla przetwórstwa może być udzielana grupom producentów rolnych lub ich związkom w rozumieniu przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach, prowadzącym działalność w zakresie produkcji:

1) mleka,

2) żywca lub mięsa,

3) ryb i innych organizmów wodnych,

4) owoców i warzyw.

3. O pomoc dla przetwórstwa mogą ubiegać się podmioty prowadzące działalność w zakresie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, przez okres co najmniej jednego roku obrachunkowego.

2. Agencja może objąć pomocą dla przetwórstwa koszty związane z przygotowaniem inwestycji, w szczególności koszty studiów wykonalności przedsięwzięcia i prac projektowych, poniesione przed zawarciem umowy, o której mowa w § 7 ust. 3, jednakże nie wcześniej niż po dniu wejścia w życie rozporządzenia, przy czym koszty te nie mogą przekroczyć 12% całkowitych kosztów kwalifikowanych danego przedsięwzięcia.

3. Pomoc dla przetwórstwa nie obejmuje kosztów związanych z budową nowych zakładów przetwórstwa artykułów pochodzenia zwierzęcego lub owoców i warzyw, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

4. Pomoc dla przetwórstwa może obejmować koszty kwalifikowane związane z budową nowych rzeźni o rocznej mocy produkcyjnej:

1) o najmniej 1000 jednostek przeliczeniowych, ustalonych z zastosowaniem współczynników przeliczeniowych do określania jednostek przeliczeniowych, określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, lub

2) nie mniejszej niż 150 tys. sztuk rocznie dla drobiu.

5. Pomoc dla przetwórstwa, o której mowa w ust. 4, może być udzielona po wykazaniu przez podmiot ubiegający się o udzielenie pomocy braku odpowiedniej mocy produkcyjnej w stosunku do istniejącej bazy surowcowej.

6. Pomoc dla przetwórstwa może zostać udzielona:

1) przedsiębiorcom, o których mowa w § 3 ust. 1, jeżeli po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia co najmniej 25% przetwarzanego przez nich surowca nabywanego od producentów rolnych lub rybaków będzie objęte umowami dostawy lub kontraktacji, zawartymi na okres co najmniej 12 miesięcy,

2) podmiotom, o których mowa w § 3 ust. 2, jeżeli po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia co najmniej 25% wytwarzanych przez nich produktów będzie zbywanych na podstawie umów dostawy lub kontraktacji, zawartych na okres co najmniej 12 miesięcy.

7. Pomoc dla przetwórstwa nie może być udzielana:

1) na przedsięwzięcia związane z przetwórstwem surowców i produktów wymienionych w załączniku nr 4 do rozporządzenia,

2) na przedsięwzięcia związane z przetwórstwem surowców i produktów pochodzących z państw innych niż wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia; ograniczenie to nie dotyczy ryb i innych organizmów wodnych,

3) na realizację przedsięwzięcia objętego inną formą pomocy ze środków publicznych,

4) podmiotowi zalegającemu z płatnościami związanymi z prowadzoną działalnością z tytułu podatków lub składek na ubezpieczenia społeczne, lub będącemu dłużnikiem Agencji z tytułu wcześniej udzielonej pomocy finansowej w ramach programu SAPARD,

5) spółkom, w których Skarb Państwa jest właścicielem udziałów lub akcji o wartości przekraczającej 25% kapitału zakładowego,

6) na przedsięwzięcia związane z działalnością w zakresie handlu detalicznego.

2. Pomoc dla przetwórstwa udzielana na realizację przedsięwzięć w zakresie:

1) przetwórstwa mleka na:

a) dostosowanie warunków produkcji do warunków sanitarnych i weterynaryjnych określonych przepisami Unii Europejskiej – wynosi do 50% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

b) zwiększenie stopnia przetworzenia mleka, poprawę jakości półproduktów i produktów, wprowadzenie nowych technologii i innowacji produkcji oraz zmniejszenie kosztów produkcji – wynosi do 40% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

c) ograniczenie negatywnego oddziaływania produkcji na środowisko – wynosi do 30% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

2) uboju zwierząt rzeźnych, rozbioru mięsa i jego przetwórstwa oraz przetwórstwa ryb i innych organizmów wodnych na:

a) dostosowanie warunków produkcji do warunków sanitarnych i weterynaryjnych określonych przepisami Unii Europejskiej – wynosi do 40% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

b) zwiększenie stopnia przetworzenia mięsa, ryb i innych organizmów wodnych, poprawę jakości półproduktów i produktów, wprowadzanie nowych technologii i innowacji produkcji oraz ograniczenie kosztów produkcji – wynosi do 30% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

c) ograniczenie negatywnego oddziaływania produkcji na środowisko –wynosi do 30% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

3) przetwórstwa owoców i warzyw na:

a) dostosowanie warunków produkcji do warunków sanitarnych określonych przepisami Unii Europejskiej – wynosi do 40% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

b) zwiększenie stopnia przetworzenia owoców i warzyw, poprawę jakości półproduktów i produktów, wprowadzenie nowych technologii i innowacji produkcji oraz ograniczenie kosztów produkcji – wynosi do 30% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1,

c) ograniczenie negatywnego oddziaływania produkcji na środowisko – wynosi do 30% kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 4 ust. 1.

3. Wysokość pomocy dla przetwórstwa, udzielanej jednemu przedsiębiorcy w okresie realizacji programu SAPARD, z zastrzeżeniem ust. 4–6, nie może przekroczyć, bez względu na liczbę realizowanych przedsięwzięć:

1) 6 000 000 zł – na przedsięwzięcia w zakresie przetwórstwa mleka, uboju zwierząt rzeźnych, rozbioru mięsa i jego przetwórstwa oraz przetwórstwa ryb i innych organizmów wodnych,

2) 1 100 000 zł – na przedsięwzięcia w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw.

4. Wysokość pomocy dla przetwórstwa może zostać zwiększona na przedsięwzięcia realizowane przez przedsiębiorcę, o którym mowa w § 3 ust. 1, na rzecz podmiotów, o których mowa w § 3 ust. 2, lecz nie więcej niż o:

1) 1 100 000 zł – na przedsięwzięcia realizowane w zakresie przetwórstwa mięsa, mleka, ryb i innych organizmów wodnych,

2) 2 200 000 zł – na przedsięwzięcia realizowane w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw.

5. Wysokość pomocy dla przetwórstwa, udzielanej grupie producentów rolnych lub związkowi grup producentów rolnych, o których mowa w § 3 ust. 2, nie może przekroczyć:

1) 1 100 000 zł – na przedsięwzięcia realizowane w zakresie przetwórstwa mleka, uboju zwierząt rzeźnych, rozbioru i przetwórstwa mięsa oraz przetwórstwa ryb i innych organizmów wodnych,

2) 2 200 000 zł – na przedsięwzięcia realizowane w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw.

6. Jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność w wyodrębnionych jednostkach organizacyjnych samodzielnie sporządzających sprawozdania finansowe, wysokość pomocy dla przetwórstwa, o której mowa w ust. 1–4, dotyczy odrębnie każdej z tych jednostek.

2. Wniosek zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy,

2) opis prowadzonej działalności,

3) opis planowanego przedsięwzięcia,

4) informację dotyczącą sytuacji finansowej wnioskodawcy,

5) wysokość wnioskowanej pomocy.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się w szczególności:

1) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, a w przypadku:

a) grupy producentów rolnych – zaświadczenie wojewody o rejestracji tej grupy w rejestrze grup,

b) związku grup producentów rolnych – zaświadczenie ministra właściwego do spraw rolnictwa o rejestracji tego związku w rejestrze związków,

2) plan realizacji przedsięwzięcia zawierający w szczególności:

a) opis przedsiębiorstwa,

b) analizę marketingową,

c) opis technologii produkcji,

d) opis planowanego przedsięwzięcia,

e) plany realizacji długoterminowych i krótkoterminowych planów rozwoju przedsiębiorstwa,

f) analizę siły, wad, okazji i trudności polegających na zaprezentowaniu mocnych i słabych stron przedsiębiorstwa oraz potencjalnych szans i trudności, jakie może napotkać (SWOT),

g) informację o sytuacji finansowej z trzech ostatnich lat i prognozy co najmniej na 3 następne lata,

3) opinie wydane przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego i powiatowego lekarza weterynarii, potwierdzające, że przedsięwzięcie, o którym mowa w § 5 ust. 2 pkt 1 i 2, spełni warunki sanitarne i weterynaryjne, określone przepisami Unii Europejskiej,

4) opinię wydaną przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, potwierdzającą, że przedsięwzięcie, o którym mowa w § 5 ust. 2 pkt 3, spełni warunki sanitarne określone przepisami Unii Europejskiej,

5) dokumentację techniczną inwestycji i zezwolenia wymagane odrębnymi przepisami przy realizacji przedsięwzięcia,

6) dokumenty dotyczące sytuacji finansowej wnioskodawcy, w szczególności:

a) bilans za ostatni okres sprawozdawczy,

b) rachunek zysków i strat na koniec ostatniego okresu sprawozdawczego,

c) rachunek przepływów pieniężnych,

d) opinię biegłego rewidenta – w przypadku podmiotów podlegających ustawowemu obowiązkowi badania rocznych sprawozdań finansowych,

7) zaświadczenia o niezaleganiu wnioskodawcy z płatnościami z tytułu podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne,

8) plan działania grupy producentów rolnych lub związku grup producentów rolnych na kolejne 3 lata, począwszy od roku obrachunkowego następującego po roku, w którym został złożony wniosek – w przypadku ubiegania się o pomoc na przetwórstwo, o której mowa w § 5 ust. 5.

4. Agencja może zażądać innych niż wymienione w ust. 3 dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udzielenia pomocy dla przetwórstwa, wymaganych dla danego przedsięwzięcia, w szczególności dotyczących stanu aktywów i przepływów pieniężnych wnioskodawcy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, są niewystarczające.

5. Wnioski o udzielenie pomocy dla przetwórstwa składa się w terminie ustalonym przez Agencję, nie krótszym niż dwa miesiące. Agencja podaje termin składania wniosków do publicznej wiadomości co najmniej w dwóch dziennikach o zasięgu krajowym i lokalnym, w terminie 7 dni przed dniem rozpoczęcia biegu terminu do składania wniosków. Ogłaszając termin składania wniosków, Agencja może ustalić maksymalny czas realizacji przedsięwzięć, dla których będzie przyjmowała wnioski o udzielenie pomocy dla przetwórstwa.

1) produkcji lub przetwórstwa mleka,

2) produkcji żywca, uboju, rozbioru lub przetwórstwa mięsa,

3) produkcji lub przetwórstwa ryb i innych organizmów wodnych,

4) produkcji lub przetwórstwa owoców lub warzyw

– w kolejności od wniosku, który uzyskał ocenę najwyższą, do wniosku, który uzyskał ocenę najniższą, i przekazuje te listy wraz z uzasadnieniem do zaopiniowania Komitetowi Sterującemu.

2. Agencja, dokonując oceny i ustalając listy wniosków, o których mowa w ust. 1, kieruje się kryteriami oceny wniosków w zakresie pomocy dla przetwórstwa, określonymi w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

3. Po zaopiniowaniu list wniosków przez Komitet Sterujący Agencja zawiera z wnioskodawcą pisemną umowę o udzielenie pomocy dla przetwórstwa, z zastrzeżeniem ust. 5.

4. Umowa, o której mowa w ust. 3, zawiera w szczególności:

1) oznaczenie stron umowy,

2) przedmiot umowy, w tym zakres rzeczowy przedsięwzięcia zgodny z wnioskiem o udzielenie pomocy dla przetwórstwa,

3) termin i miejsce realizacji przedsięwzięcia,

4) wysokość pomocy dla przetwórstwa,

5) warunki i terminy składania wniosków o płatność,

6) sposób i warunki wypłacenia pomocy dla przetwórstwa oraz jej zwrotu w przypadku wykorzystania środków finansowych pochodzących z tej pomocy niezgodnie z przepisami rozporządzenia lub pobranych w nadmiernej wysokości,

7) określenie formy i wysokości zabezpieczenia zwrotu środków finansowych stanowiących pomoc w przypadku niewykonania umowy.

5. Agencja zawiera umowy o udzielenie pomocy dla przetwórstwa, uwzględniając kolejność wniosków, o której mowa w ust. 1, do wyczerpania środków finansowych przewidzianych na udzielenie tej pomocy.

6. Środki finansowe stanowiące pomoc dla przetwórstwa mogą być wypłacone, jeżeli podmiot ubiegający się o udzielenie pomocy przedstawi w szczególności:

1) wniosek o płatność – po zrealizowaniu przedsięwzięcia zgodnie z warunkami określonymi w umowie, co potwierdza Agencja po przeprowadzeniu kontroli na miejscu realizacji tego przedsięwzięcia,

2) dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów kwalifikowanych.

2. Pomoc dla gospodarstw rolnych może być udzielona rolnikowi, który w dniu złożenia prawidłowo wypełnionego wniosku o pomoc dla gospodarstw rolnych wraz z wymaganymi dokumentami nie przekroczył 50 roku życia oraz spełnia jeden z następujących warunków:

1) posiada średnie lub wyższe wykształcenie rolnicze,

2) posiada wykształcenie zasadnicze rolnicze i prowadził samodzielnie gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 3 lat,

3) posiada wykształcenie co najmniej średnie i prowadził samodzielnie gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 5 lat,

4) posiada wykształcenie co najmniej podstawowe i prowadził samodzielnie gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 10 lat.

1) restrukturyzacji produkcji mleka,

2) modernizacji gospodarstw rolnych specjalizujących się w produkcji bydła mięsnego,

3) odbudowy produkcji owiec,

4) modernizacji produkcji trzody chlewnej,

5) modernizacji produkcji drobiu mięsnego,

6) zwiększenia różnorodności produkcji w gospodarstwach rolnych

– po zawarciu umowy, o której mowa w § 14 ust. 4.

2. Agencja może objąć pomocą dla gospodarstw rolnych koszty związane z przygotowaniem inwestycji, w szczególności koszty studiów wykonalności przedsięwzięcia i prac projektowych, poniesione przed zawarciem umowy, o której mowa w § 14 ust. 4, jednakże nie wcześniej niż po dniu wejścia w życie rozporządzenia, przy czym koszty te nie mogą przekroczyć 12% całkowitych kosztów kwalifikowanych danego przedsięwzięcia.

3. Pomoc dla gospodarstw rolnych może być udzielona danemu rolnikowi jeden raz i wyłącznie na realizację jednego z przedsięwzięć wymienionych w ust. 1 pkt 1–5, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Niezależnie od pomocy, o której mowa w ust. 3, rolnikowi może być udzielona pomoc na realizację jednego przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 6.

1) przypadku przedsięwzięć w zakresie produkcji mleka:

a) poziom produkcji mleka w gospodarstwie rolnym wynosi nie mniej niż 20 tys. litrów i nie więcej niż 350 tys. litrów rocznie,

b) planowana po realizacji przedsięwzięcia roczna produkcja mleka w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy wyniesie docelowo nie mniej niż 80 tys. litrów i nie więcej niż 350 tys. litrów,

c) wnioskodawca zawarł co najmniej przedwstępną umowę na zbyt produkcji mleka,

d) w wyniku realizacji przedsięwzięcia obsada zwierząt w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy nie przekroczy 1,5 dużych jednostek przeliczeniowych na 1 ha użytków rolnych wchodzących w skład tego gospodarstwa, ustalonych z zastosowaniem współczynników do przeliczania zwierząt na duże jednostki przeliczeniowe, określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia,

e) w wyniku realizacji przedsięwzięcia w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy zostaną spełnione podstawowe warunki utrzymania bydła, higieny produkcji mleka oraz zagospodarowania odchodów zwierzęcych związanych z produkcją zwierzęcą w gospodarstwie rolnym, określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia,

2) w przypadku przedsięwzięć w zakresie modernizacji produkcji bydła mięsnego:

a) planowana produkcja będzie realizowana w oparciu o stado liczące od 20 do 100 sztuk krów ras mięsnych lub urodzonych z krzyżówki z rasą mięsną, utrzymywanych w celu chowu cieląt do produkcji mięsa (krów mamek),

b) po realizacji przedsięwzięcia obsada zwierząt w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy nie przekroczy 1,5 dużych jednostek przeliczeniowych, o których mowa w pkt 1 lit. d), na 1 ha użytków rolnych wchodzących w skład tego gospodarstwa,

c) powierzchnia trwałych użytków zielonych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wnioskodawcy stanowi co najmniej 30% użytków rolnych będących w jego posiadaniu,

d) wnioskodawca zawarł umowę na zbyt produkcji bydła mięsnego lub posiada plan sprzedaży,

e) w wyniku realizacji przedsięwzięcia zostaną spełnione warunki dotyczące utrzymania bydła i zagospodarowania odchodów zwierzęcych związanych z produkcją zwierzęcą w gospodarstwie rolnym, określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia,

3) w przypadku przedsięwzięć w zakresie odbudowy produkcji owiec:

a) planowana po realizacji przedsięwzięcia produkcja w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy będzie oparta na stadzie podstawowym liczącym od 10 do 100 sztuk owiec maciorek,

b) powierzchnia trwałych użytków zielonych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wnioskodawcy stanowi co najmniej 30% zasobów ziemi będących w jego posiadaniu,

c) po realizacji przedsięwzięcia obsada zwierząt w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy nie przekroczy 1,5 dużych jednostek przeliczeniowych, o których mowa w pkt 1 lit. d), na 1 ha użytków rolnych wchodzących w skład tego gospodarstwa,

d) wnioskodawca zawarł umowę na zbyt produkcji owiec lub posiada plan sprzedaży,

e) w wyniku realizacji przedsięwzięcia zostaną spełnione warunki dotyczące utrzymania owiec i zagospodarowania odchodów zwierzęcych związanych z produkcją zwierzęcą w gospodarstwie rolnym, określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia,

4) w przypadku przedsięwzięć w zakresie modernizacji produkcji trzody chlewnej:

a) w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy znajduje się od 100 do 250 stanowisk dla tuczników, a w przypadku prowadzenia produkcji w cyklu zamkniętym od 10 do 25 stanowisk dla macior,

b) przedsięwzięcie nie ma na celu zwiększenia produkcji, a jedynie poprawę warunków produkcji,

c) wnioskodawca zawarł umowę na zbyt produkcji trzody chlewnej lub posiada plan sprzedaży,

d) w wyniku realizacji przedsięwzięcia zostaną spełnione warunki dotyczące utrzymania trzody chlewnej i zagospodarowania odchodów zwierzęcych związanych z produkcją zwierzęcą w gospodarstwie rolnym, określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia,

5) w przypadku przedsięwzięć w zakresie modernizacji produkcji drobiu mięsnego:

a) w gospodarstwie rolnym wnioskodawcy powierzchnia produkcyjna budynków przeznaczonych dla:

– kur mięsnych lub kaczek mięsnych wynosi od 2000 m² do 3000 m²,

– indyków wynosi od 1000 m² do 4000 m²,

– gęsi wynosi od 500 m² do 2000 m²,

b) wnioskodawca zawarł umowę na zbyt produkcji drobiu mięsnego lub posiada plan sprzedaży,

c) przedsięwzięcie nie ma na celu zwiększania produkcji, a jedynie poprawę warunków produkcji,

d) w wyniku realizacji przedsięwzięcia zostaną spełnione warunki dotyczące utrzymania drobiu i zagospodarowania odchodów zwierzęcych związanych z produkcją zwierzęcą w gospodarstwie rolnym, określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia,

6) w przypadku przedsięwzięć w zakresie zwiększania różnorodności produkcji gospodarstw rolnych:

a) planowane przedsięwzięcie jest oparte na technologii produkcji gwarantującej wysoką jakość produktu i jest zgodne z wymogami higieny, ochrony środowiska i utrzymania zwierząt,

b) wykazano rentowność planowanego przedsięwzięcia,

c) wnioskodawca wykaże możliwość sprzedaży planowanej produkcji.

1) na realizację przedsięwzięcia objętego inną formą pomocy udzielonej ze środków publicznych,

2) wnioskodawcy zalegającemu z płatnościami z tytułu podatków lub składek na ubezpieczenia społeczne rolników lub będącemu dłużnikiem Agencji z tytułu udzielonej pomocy w ramach programu SAPARD.

1) 85 000 zł – na realizację przedsięwzięcia w zakresie restrukturyzacji produkcji mleka, a w przypadku przedsięwzięcia obejmującego budowę urządzeń do przechowywania gnojowicy – 110 000 zł,

2) 50 000 zł – na realizację przedsięwzięcia w zakresie produkcji bydła mięsnego, a w przypadku przedsięwzięcia obejmującego budowę urządzeń do przechowywania gnojowicy – 70 000 zł,

3) 50 000 zł – na realizację przedsięwzięcia w zakresie odbudowy produkcji owiec,

4) 65 000 zł – na realizację przedsięwzięcia w zakresie produkcji trzody chlewnej,

5) 50 000 zł – na realizację przedsięwzięcia w zakresie produkcji drobiu mięsnego,

6) 50 000 zł – na realizację przedsięwzięcia w zakresie zwiększenia różnorodności produkcji w gospodarstwach rolnych.

2. Wniosek zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy,

2) opis gospodarstwa rolnego,

3) opis planowanego przedsięwzięcia,

4) informację dotyczącą sytuacji finansowej wnioskodawcy,

5) wysokość wnioskowanej pomocy.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) plan realizacji przedsięwzięcia zawierający w szczególności:

a) opis sytuacji wyjściowej gospodarstwa rolnego,

b) opis planowanego przedsięwzięcia,

c) analizę finansową,

2) dokumentację techniczną i zezwolenia wymagane odrębnymi przepisami przy realizacji przedsięwzięcia,

3) zaświadczenia o niezaleganiu wnioskodawcy z płatnościami z tytułu podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne rolników.

4. Agencja może zażądać innych niż wymienione w ust. 3 dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udzielenia pomocy dla gospodarstw rolnych wymaganych dla danego przedsięwzięcia, w szczególności dotyczących sytuacji finansowej i stanu majątkowego wnioskodawcy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, są niewystarczające.

5. Wnioski o udzielenie pomocy dla gospodarstw rolnych składa się w terminie ustalonym przez Agencję. Agencja podaje termin składania wniosków do publicznej wiadomości co najmniej w dwóch dziennikach o zasięgu krajowym i lokalnym, w terminie 7 dni przed dniem rozpoczęcia biegu terminu do składania wniosków. Ogłaszając termin składania wniosków, Agencja może ustalić maksymalny czas realizacji przedsięwzięć, dla których będzie przyjmowała wnioski o udzielenie pomocy dla gospodarstw rolnych.

6. Agencja prowadzi rejestr wniosków, które zostały prawidłowo wypełnione i złożone wraz z wymaganymi dokumentami, odrębnie dla każdego województwa oraz każdego rodzaju przedsięwzięcia, o którym mowa w § 9 ust. 1, z określeniem daty, godziny i minuty wpływu wniosku.

2. Agencja, po dokonaniu kontroli przeprowadzonej na miejscu realizacji przedsięwzięcia, przekazuje wnioski o udzielenie pomocy dla gospodarstw rolnych spełniające wymogi formalne – Krajowemu Centrum Doradztwa, Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich w celu wydania oceny techniczno-ekonomicznej przedsięwzięcia objętego wnioskiem.

3. Krajowe Centrum Doradztwa, Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich dokonuje oceny techniczno-ekonomicznej przedsięwzięcia, biorąc pod uwagę:

1) zgodność założeń technicznych planowanego przedsięwzięcia z oczekiwanymi efektami jakościowymi oraz możliwość spełnienia w wyniku realizacji przedsięwzięcia warunków, o których mowa w § 10 pkt 1 lit. e), pkt 2 lit. e), pkt 3 lit. e), pkt 4 lit. d), pkt 5 lit. d) i pkt 6 lit. a),

2) wpływ realizacji przedsięwzięcia na sytuację ekonomiczno-finansową wnioskodawcy.

4. Agencja zawiera z wnioskodawcą, którego przedsięwzięcie uzyskało pozytywną ocenę Krajowego Centrum Doradztwa, Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich, pisemną umowę o udzielenie pomocy dla gospodarstw rolnych. Przepisy § 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

5. Agencja zawiera umowy o udzielenie pomocy dla gospodarstw rolnych do wyczerpania środków przewidzianych na udzielenie tej pomocy, według kolejności złożenia prawidłowo wypełnionych wniosków wraz z wymaganymi dokumentami, ustalanej zgodnie z rejestrem, o którym mowa w § 13 ust. 6.

6. Do warunków wypłacenia pomocy dla gospodarstw rolnych przepis § 7 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

1) zaopatrzenia gospodarstw wiejskich w wodę wraz z jej uzdatnianiem – obejmujące budowę lub rozbudowę:

a) ujęcia wody wraz z rurociągami doprowadzającymi wodę do stacji uzdatniania wody i stacji uzdatniania wody z siecią wodociągową i przyłączami oraz innych obiektów z tym związanych lub

b) sieci wodociągowej z przyłączami i innych obiektów z tym związanych, pod warunkiem istnienia funkcjonującego źródła zaopatrzenia w wodę tego wodociągu, lub

c) ujęcia wody z rurociągami doprowadzającymi wodę z ujęcia do stacji uzdatniania wody i stacji uzdatniania wody, pod warunkiem istnienia sieci wodociągowej z przyłączami,

2) odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych – obejmujące budowę lub rozbudowę:

a) oczyszczalni ścieków z siecią kanalizacyjną i przykanalikami oraz innych obiektów z tym związanych lub

b) sieci kanalizacyjnej z przykanalikami i innych obiektów z tym związanych, pod warunkiem istnienia funkcjonującej oczyszczalni ścieków, lub

c) oczyszczalni ścieków, pod warunkiem istnienia sieci kanalizacyjnej z przykanalikami,

3) gospodarki odpadami komunalnymi – obejmujące budowę składowisk odpadów,

4) budowy i modernizacji dróg – obejmujące budowę lub modernizację dróg o nawierzchniach twardych ulepszonych:

a) gminnych,

b) powiatowych,

5) zaopatrzenia w energię.

1) gminom i związkom międzygminnym na realizację inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 1–3 i 5,

2) gminom na realizację inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 4 lit. a),

3) powiatom na realizację inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 4 lit. b).

2. Pomoc na infrastrukturę może być udzielona gminie, związkowi międzygminnemu i powiatowi raz w roku na każde z rodzajów inwestycji określonych w § 15.

3. Pomoc na infrastrukturę nie może dotyczyć refinansowania kosztów sfinansowanych ze środków Programu Aktywizacji Obszarów Wiejskich lub ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej, nieprzeznaczonych na realizację programu SAPARD.

2. Agencja może objąć pomocą na infrastrukturę koszty związane z przygotowaniem inwestycji, w szczególności koszty studiów wykonalności inwestycji i prac projektowych, poniesione przed zawarciem umowy, o której mowa w § 21 ust. 4, jednak nie wcześniej niż od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przy czym koszty te nie mogą przekroczyć 12% całkowitych kosztów kwalifikowanych danej inwestycji.

1) w przypadku budowy zagrodowych oczyszczalni ścieków, jeżeli budowa sieci kanalizacyjnej na danym terenie nie znajduje technicznego lub ekonomicznego uzasadnienia, a udział właścicieli nieruchomości, na których będzie realizowana inwestycja, w kosztach kwalifikowanych wynosi od 10 do 50%,

2) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 3, jeżeli w wyniku realizacji inwestycji stworzony zostanie kompleksowy system zagospodarowania odpadów komunalnych, obejmujący w szczególności zbieranie, gromadzenie i transport posegregowanych odpadów powstających w gospodarstwach domowych, odzysk, utylizację, recykling, kompostowanie odpadów organicznych,

3) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 4, jeżeli inwestycja zapewni włączenie drogi lub jej odcinka w istniejącą sieć dróg i obejmie odcinek drogi nie krótszy niż 500 m o szerokości jezdni nie większej niż 6 m.

2. Udział właścicieli nieruchomości, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określa gmina, przy czym udział właścicieli nieruchomości w finansowaniu inwestycji jest dzielony równo między tych właścicieli.

1) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 1, nie może przekroczyć:

a) 840 000 zł, jeżeli inwestycję realizuje gmina,

b) iloczynu kwoty, o której mowa w lit. a), i liczby gmin uczestniczących w realizacji inwestycji w związku międzygminnym, jeżeli inwestycję realizuje związek międzygminny,

2) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 2, nie może przekroczyć:

a) 1 700 000 zł, jeżeli inwestycję realizuje gmina,

b) iloczynu kwoty, o której mowa w lit. a), i liczby gmin uczestniczących w realizacji inwestycji w związku międzygminnym, jeżeli inwestycję realizuje związek międzygminny,

3) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 3, nie może przekroczyć:

a) 1 300 000 zł, jeżeli inwestycję realizuje gmina,

b) iloczynu kwoty, o której mowa w lit. a), i liczby gmin uczestniczących w realizacji inwestycji w związku międzygminnym, jeżeli inwestycję realizuje związek międzygminny,

4) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 4, nie może przekroczyć 630 000 zł na inwestycję,

5) w przypadku inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 5, nie może przekroczyć:

a) 420 000 zł, jeżeli inwestycję realizuje gmina,

b) iloczynu kwoty, o której mowa w lit. a), i liczby gmin uczestniczących w realizacji inwestycji w związku międzygminnym, jeżeli inwestycję realizuje związek międzygminny.

2. W przypadku realizacji inwestycji przez gminy, o których mowa w art. 45 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999–2002 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119, z 2000 r. Nr 95, poz. 1041 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 55, poz. 574 i Nr 145, poz. 1623), wysokość pomocy na infrastrukturę wynosi do 75% kosztów kwalifikowanych inwestycji.

3. Minimalna wysokość pomocy na infrastrukturę wynosi 25% kosztów kwalifikowanych, a w przypadku gmin, o których mowa w ust. 2:

1) 40% dla inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 1–3 i 5,

2) 30% dla inwestycji, o których mowa w § 15 pkt 4.

4. W przypadku realizacji inwestycji, o których mowa w § 15, których zaktualizowana wartość netto przedsięwzięcia jest równa lub wyższa od 25% wartości całkowitych kosztów tego przedsięwzięcia, pomoc na infrastrukturę łącznie z pomocą z innych środków publicznych nie może przekroczyć 50% kosztów kwalifikowanych.

5. Pomoc na infrastrukturę nie może przekroczyć wartości tej części kosztów kwalifikowanych, która nie jest finansowana z innych źródeł.

2. Wniosek zawiera:

1) oznaczenie wnioskodawcy i adres siedziby,

2) opis planowanej inwestycji,

3) informację dotyczącą sytuacji finansowej wnioskodawcy,

4) wysokość wnioskowanej pomocy.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) zezwolenia wymagane odrębnymi przepisami przy realizacji inwestycji,

2) zestawienie rzeczowo-finansowe planowanej inwestycji.

4. Agencja może zażądać innych niż wymienione w ust. 3 dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udzielenia pomocy na infrastrukturę, wymaganych dla danego przedsięwzięcia, w szczególności dotyczących stanu aktywów i przepływów pieniężnych wnioskodawcy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, są niewystarczające.

5. Wnioski o udzielenie pomocy na infrastrukturę składa się w terminie ustalonym przez Agencję, nie krótszym niż 2 miesiące. Agencja podaje termin składania wniosków do publicznej wiadomości co najmniej w dwóch dziennikach o zasięgu krajowym i lokalnym, w terminie 7 dni przed dniem rozpoczęcia biegu terminu do składania wniosków.

1) weryfikacji zgodności wniosków z wymogami określonymi w § 15–20,

2) kontroli na miejscu realizacji inwestycji i w siedzibie wnioskodawcy,

3) oceny projektu budowlanego, który wnioskodawca przedstawia do wglądu Agencji,

4) oceny wniosków zgodnie z kryteriami wyboru, o których mowa w ust. 3.

2. Agencja, po dokonaniu oceny wniosków o udzielenie pomocy na infrastrukturę, sporządza listy tych wniosków, w kolejności od wniosku, który uzyskał ocenę najwyższą, do wniosku, który uzyskał ocenę najniższą, i przekazuje te listy wraz z oceną do zaopiniowania właściwemu ze względu na miejsce realizacji inwestycji regionalnemu komitetowi sterującemu, utworzonemu przez marszałka województwa. Listy wniosków sporządza się odrębnie dla każdego rodzaju inwestycji, o których mowa w § 15, i odrębnie dla każdego województwa.

3. Agencja dokonuje oceny i ustala listy wniosków, o których mowa w ust. 2, biorąc pod uwagę w szczególności:

1) wskaźnik podstawowych dochodów podatkowych gminy lub powiatu w przeliczeniu na jednego mieszkańca, osiągnięty w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek, a dla związku międzygminnego iloraz sumy podstawowych dochodów podatkowych gmin i sumy mieszkańców gmin wchodzących w skład związku międzygminnego. Przez podstawowe dochody podatkowe należy rozumieć dochody wymienione odpowiednio w art. 2 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999–2002,

2) udział wnioskowanej pomocy w całości kosztów kwalifikowanych planowanej inwestycji,

3) zasięg planowanej inwestycji,

4) koszty inwestycji w przeliczeniu na jednego użytkownika,

5) stopę bezrobocia osiągniętą w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek,

6) wskaźnik demograficzny osiągnięty w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek,

7) wpływ inwestycji na zwiększenie atrakcyjności obszaru objętego planowaną inwestycją,

8) zgodność ze strategią rozwoju województwa.

4. Po zaopiniowaniu wniosku przez regionalny komitet sterujący, o którym mowa w ust. 2, Agencja zawiera z wnioskodawcą, z zastrzeżeniem ust. 5, pisemną umowę o udzielenie pomocy na infrastrukturę po sprawdzeniu, czy:

1) przeprowadzono zamówienie publiczne zgodnie z odrębnymi przepisami,

2) zawarto umowę z wykonawcą inwestycji,

3) zaktualizowano zestawienie rzeczowo-finansowe inwestycji.

Przepis § 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

5. Agencja zawiera umowy o udzielenie pomocy na infrastrukturę, uwzględniając kolejność wniosków, o której mowa w ust. 2, do wyczerpania środków finansowych przewidzianych na udzielenie tej pomocy.

6. Do warunków wypłacenia pomocy na infrastrukturę przepisy § 7 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

2. Pomoc na działalność szkoleniową obejmuje szkolenia w zakresie:

1) przedsiębiorczości, finansów, marketingu, podstaw księgowości, technologii i technik w działalnościach pozarolniczych,

2) poprawy jakości produkcji rolniczej i leśnej, prowadzenia tej produkcji zgodnie z obowiązującymi w Unii Europejskiej wymogami dotyczącymi utrzymania i poprawy stanu krajobrazu, ochrony środowiska, warunkami sanitarnymi i weterynaryjnymi oraz warunkami utrzymania zwierząt,

3) zarządzania i poprawy efektywności gospodarstw rolnych.

3. Pomoc na działalność szkoleniową nie może być przyznawana na organizację zajęć edukacyjnych stanowiących realizację programu nauczania w szkołach podstawowych, gimnazjach, szkołach ponadpodstawowych i szkołach ponadgimnazjalnych oraz w szkołach wyższych.

1) zakupu pomocy dydaktycznych i innego wyposażenia niezbędnego do przeprowadzenia szkoleń,

2) przygotowania i wydruku materiałów,

3) zlecenia wykonania ekspertyz,

4) zatrudnienia ekspertów,

5) opłat za pozwolenia i certyfikacje na prowadzenie szkoleń wymaganych na podstawie odrębnych przepisów,

6) wynagrodzeń dla wykładowców,

7) zakwaterowania uczestników szkoleń i ich wyżywienia,

8) dojazdu wykładowców i uczestników szkoleń,

9) zakupu niezbędnych do przeprowadzenia szkoleń materiałów biurowych,

10) naboru uczestników szkoleń.

2. Pomoc na działalność szkoleniową jest udzielana po zawarciu pisemnej umowy.

3. Pomoc na działalność szkoleniową obejmuje koszty określone w § 23, poniesione po zawarciu umowy, o której mowa w ust. 2.

4. Do umowy o udzielenie pomocy na działalność szkoleniową oraz do warunków wypłacenia środków finansowych przeznaczonych na tę pomoc przepisy § 7 ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio.

1) prac Komitetu Monitorującego, w szczególności koszty:

a) związane z pobytem ekspertów oceniających postęp realizacji programu,

b) ponoszone na wynagrodzenia ekspertów wspierających i doradzających Komitetowi Monitorującemu w zakresie wdrażania i funkcjonowania systemu monitorowania programu,

c) spotkań i zadań pomocniczych wykonywanych przez zespoły odpowiedzialne za realizację programu,

d) organizacji seminariów,

2) kampanii informacyjnych, w tym druku i dystrybucji materiałów informacyjnych o programie,

3) tłumaczeń dokumentów z zakresu realizacji programu, wykonywanych dla Komisji Wspólnot Europejskich,

4) podróży krajowych i zagranicznych członków Komitetu Monitorującego,

5) seminariów organizowanych z inicjatywy Komisji Wspólnot Europejskich,

6) przygotowania i efektywnego wdrażania działań programu,

7) przygotowania średniookresowej oceny realizacji programu.

2. Do warunków wypłacenia środków finansowych przeznaczonych na pomoc techniczną przepis § 7 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 14 maja 2002 r. (poz. 928)

Załącznik nr 1

LISTA PAŃSTW, Z KTÓRYCH MOGĄ POCHODZIĆ MATERIAŁY, TOWARY l USŁUGI OBJĘTE REFUNDACJĄ KOSZTÓW W RAMACH PROGRAMU SAPARD

Republika Austrii

Królestwo Belgii

Republika Bułgarii

Republika Czeska

Królestwo Danii

Republika Estońska

Republika Finlandii

Republika Francuska

Republika Grecka

Królestwo Hiszpanii

Irlandia

Republika Litewska

Wielkie Księstwo Luksemburga

Republika Łotewska

Republika Federalna Niemiec

Królestwo Niderlandów

Rzeczpospolita Polska

Republika Portugalska

Rumunia

Republika Słowacka

Republika Słowenii

Królestwo Szwecji

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Republika Węgierska

Republika Włoska

Załącznik nr 2

KOSZTY KWALIFIKOWANE OBJĘTE POMOCĄ DLA PRZETWÓRSTWA

Koszty kwalifikowane przedsięwzięć w zakresie:

1. przetwórstwa i poprawy marketingu artykułów pochodzenia zwierzęcego (mleka, mięsa oraz ryb i innych organizmów wodnych) obejmują:

1) koszty budowy, remontu i przebudowy budynków (z wyłączeniem budowy nowych zakładów przetwórstwa artykułów pochodzenia zwierzęcego, przy czym wyłączenie nie dotyczy budowy nowych rzeźni o rocznej mocy produkcyjnej co najmniej 1000 jednostek przeliczeniowych, ustalonych z zastosowaniem współczynników przeliczeniowych lub nie mniejszej niż 150 000 sztuk rocznie dla drobiu) łącznie z infrastrukturą techniczną, w tym:

a) wyrobów budowlanych oraz koszty wykonania robót budowlanych,

b) wyrobów i wykonania instalacji wodnej,

c) wyrobów i wykonania instalacji kanalizacyjnej,

d) wyrobów i wykonania instalacji elektrycznej,

e) wyrobów i wykonania instalacji wentylacyjnej oraz urządzeń do kontroli atmosfery,

f) wyrobów i wykonania instalacji parowej,

g) wyrobów i wykonania instalacji chłodniczej,

h) instalacji urządzeń sanitarnych i urządzeń do ich obsługi, mycia i dezynfekcji,

2) koszty zakupu i instalacji nowych maszyn, urządzeń i sprzętu, łącznie z oprogramowaniem komputerowym i specjalistycznym sprzętem do transportu, w tym koszty zakupu i instalacji:

a) sprzętu przeznaczonego do sterowania produkcją,

b) urządzeń do identyfikacji mięsa wołowego,

c) urządzeń do mycia i dezynfekcji środków transportu,

d) urządzeń do mycia i dezynfekcji maszyn i urządzeń,

e) urządzeń do mycia i dezynfekcji wewnętrznych powierzchni pomieszczeń produkcyjnych,

f) urządzeń do mycia i dezynfekcji opakowań i pojemników,

g) maszyn i urządzeń do wytwarzania lodu,

h) maszyn i urządzeń do schładzania i mrożenia ryb i innych organizmów wodnych,

i) sprzętu do odbioru mleka (cysterny),

j) sprzętu do schładzania mleka (schładzalniki),

k) sprzętu do monitorowania i kontroli parametrów procesu produkcji,

l) maszyn i urządzeń do uboju zwierząt rzeźnych, w tym drobiu,

m) maszyn i urządzeń do kontrolowanej obróbki termicznej w temperaturach ujemnych i dodatnich,

n) wyposażenia dojrzewalni (mleko, mięso),

o) maszyn i urządzeń do przetwórstwa mleka i wyrobu serów,

p) maszyn i urządzeń do produkcji, przetwórstwa i konserwowania mięsa, także drobiowego oraz produktów mięsnych,

q) maszyn i urządzeń do przetwórstwa i konserwowania ryb i innych organizmów wodnych oraz przechowywania produktów rybołówstwa,

r) maszyn i urządzeń do konfekcjonowania, pakowania, sortowania, znakowania produktów i innych służących zwiększeniu wartości dodanej produktów,

s) maszyn i urządzeń do przerobu produktów ubocznych oraz odpadów,

t) maszyn i urządzeń do oczyszczania ścieków,

u) maszyn i urządzeń do unieszkodliwiania osadów ściekowych,

v) maszyn i urządzeń do oczyszczania zanieczyszczeń pyłowych i gazowych,

w) urządzeń grzewczych (kotły, nagrzewnice),

2. restrukturyzacji przetwórstwa i poprawy marketingu owoców i warzyw obejmują:

1) koszty budowy i remontu budynków (z wyłączeniem budowy nowych zakładów przetwórstwa owoców i warzyw), w tym:

a) wyrobów budowlanych oraz koszty wykonania prac,

b) wyrobów i wykonania instalacji wodnej,

c) wyrobów i wykonania instalacji kanalizacyjnej,

d) wyrobów i wykonania instalacji elektrycznej,

e) wyrobów i wykonania instalacji wentylacyjnej i do kontroli atmosfery,

f) wyrobów i wykonania instalacji parowej,

g) wyrobów i wykonania instalacji chłodniczej,

h) instalacji urządzeń sanitarnych, do mycia, dezynfekcji obuwia i ubrań,

2) koszty zakupu i instalacji nowych maszyn oraz sprzętu, łącznie z oprogramowaniem komputerowym i specjalistycznym sprzętem do transportu, w tym:

a) sprzętu do sterowania produkcją,

b) urządzeń do mycia i dezynfekcji środków transportu,

c) urządzeń do mycia i dezynfekcji maszyn i urządzeń,

d) urządzeń do mycia i dezynfekcji wewnętrznych powierzchni pomieszczeń produkcyjnych,

e) urządzeń do mycia i dezynfekcji opakowań i pojemników,

f) sprzętu do monitorowania i kontroli parametrów procesu produkcji,

g) maszyn i urządzeń do kontrolowanej obróbki termicznej w temperaturach ujemnych i dodatnich,

h) wyposażenia dojrzewalni (owoce, warzywa),

i) maszyn i urządzeń do konfekcjonowania, pakowania, sortowania, znakowania produktów i innych służących zwiększeniu wartości dodanej produktów,

j) maszyn i urządzeń do przerobu produktów ubocznych oraz odpadów,

k) maszyn i urządzeń do oczyszczania ścieków,

l) maszyn i urządzeń do unieszkodliwiania osadów ściekowych,

m) maszyn i urządzeń do oczyszczania zanieczyszczeń pyłowych i gazowych,

n) urządzeń grzewczych (kotły, nagrzewnice).

Załącznik nr 3

WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZENIOWE DO OKREŚLANIA JEDNOSTEK PRZELICZENIOWYCH

Załącznik nr 4

LISTA SUROWCÓW l PRODUKTÓW, NA KTÓRE NIE MOŻE BYĆ UDZIELONA POMOC DLA PRZETWÓRSTWA

Załącznik nr 5

KRYTERIA OCENY WNIOSKÓW W ZAKRESIE POMOCY DLA PRZETWÓRSTWA

1. W przypadku wniosków przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie przetwórstwa mleka, uboju zwierząt rzeźnych, rozbioru mięsa lub jego przetwórstwa, przetwórstwa ryb i innych organizmów wodnych oraz przetwórstwa owoców i warzyw, a także grup producentów rolnych lub ich związków prowadzących działalność w zakresie produkcji mleka, żywca lub mięsa, ryb i innych organizmów wodnych, owoców i warzyw oraz prowadzących działalność w wyodrębnionych jednostkach organizacyjnych, samodzielnie sporządzających sprawozdania finansowe, przy selekcji i ocenie projektów Agencja bierze pod uwagę następujące kryteria:

1) priorytety restrukturyzacji sektora:

a) dostosowanie do wymogów sanitarnych i weterynaryjnych obowiązujących w Unii Europejskiej,

b) wzrost wartości dodanej, poprawa jakości, nowe technologie i innowacyjne inwestycje, redukcja kosztów,

c) działania na rzecz ochrony środowiska,

2) efektywność wsparcia:

a) udział środków własnych w inwestycji,

b) pomoc finansowa na jednostkę surowca rolnego przetwarzanego zgodnie z wymogami Unii Europejskiej,

c) jakość zarządzania,

3) wpływ inwestycji na rozwój gospodarczy:

a) utrzymanie bądź tworzenie nowych miejsc pracy,

b) wykorzystanie zasobów produkcyjnych.

2. W przypadku wniosków grup producentów rolnych lub ich związków prowadzących działalność w zakresie produkcji mleka, żywca lub mięsa, ryb i innych organizmów wodnych, owoców i warzyw, przy selekcji i ocenie wniosków Agencja bierze pod uwagę następujące kryteria:

1) wpływ inwestycji na rozwój gospodarczy:

a) utrzymanie lub tworzenie nowych miejsc pracy,

b) wzrost powiązań z odbiorcami,

c) wpływ na koncentrację produkcji, przetwórstwa i sprzedaży w sektorze,

2) efektywność wsparcia:

a) udział środków własnych w inwestycji,

b) wielkość produkcji sprzedanej przez grupę producentów lub ich związek,

c) jakość zarządzania grupą lub związkiem grup,

3) priorytety restrukturyzacji sektora:

a) dostosowanie do wymogów sanitarnych i weterynaryjnych obowiązujących w Unii Europejskiej,

b) wzrost wartości dodanej, poprawa jakości, nowe technologie i innowacyjne inwestycje, redukcja kosztów,

c) działania na rzecz ochrony środowiska.

Załącznik nr 6

KOSZTY KWALIFIKOWANE PONIESIONE NA REALIZACJĘ PRZEDSIĘWZIĘĆ OBJĘTYCH POMOCĄ DLA GOSPODARSTW ROLNYCH

Koszty związane:

1. z restrukturyzacją produkcji mleka, w tym koszty:

1) budowy, rozbudowy i remontu budynków inwentarskich wraz z wyposażeniem i infrastrukturą techniczną, w tym:

a) wyrobów budowlanych,

b) infrastruktury technicznej i technicznego wyposażenia budynków,

c) systemów doprowadzania wody i energii elektrycznej w budynkach budowanych, rozbudowywanych lub remontowanych,

2) zakupu i instalacji wyposażenia technologicznego do pozyskiwania i przechowywania mleka,

3) zakupu zwierząt hodowlanych: krów wpisanych do ksiąg hodowlanych, jałówek pochodzących od rodziców wpisanych do ksiąg hodowlanych, jałówek pochodzących od matek ze stad poddawanych ocenie użytkowości i po buhajach hodowlanych ras mlecznych (koszt zakupu zwierząt nie może przekroczyć 50% łącznych kosztów kwalifikowanych),

4) budowy i zakupu urządzeń do zagospodarowywania odchodów zwierzęcych, w tym:

a) płyt obornikowych ze zbiornikami na gnojowicę,

b) urządzeń do odprowadzania odchodów zwierzęcych z pomieszczeń gospodarczych (wyposażenie do wywozu obornika),

c) zbiorników na gnojowicę z wyposażeniem technologicznym (w tym pompy i mieszadła),

d) systemów kanalizacyjnych łączących zabudowania gospodarcze ze zbiornikami do składowania odchodów zwierzęcych (gnojowicy) oraz stacji przepompowni,

e) urządzeń specjalistycznych do załadunku i transportu odchodów oraz do użyźniania (nawożenia),

5) budowy i zakupu urządzeń do produkcji, zbioru i przechowywania pasz, w tym:

a) maszyn do zbioru siana i zielonek,

b) pras do belowania słomy i pasz,

c) przyczep zbierających,

d) rozdrabniaczy do pasz oraz sieczkarni do zielonek,

e) wycinaczy do sianokiszonek,

f) silosów do pasz treściwych,

g) silosów kiszonkowych,

h) urządzeń do irygacji (nawadniania) upraw,

6) urządzania i wyposażania pastwisk, w tym koszty:

a) grodzenia pastwisk,

b) doprowadzania wody, budowy ujęć wody i urządzeń dostarczających wodę zwierzętom,

c) budowy i remontu dróg dojazdowych,

d) budowy wiat,

7) robót budowlanych, transportu, instalacji, materiałów i wyposażenia, które związane są z kosztami wymienionymi w pkt 1–6 i są niezbędne do osiągnięcia celu przedsięwzięcia,

2. z modernizacją gospodarstw rolnych specjalizujących się w produkcji bydła mięsnego, w tym koszty:

1) budowy, rozbudowy i remontu budynków inwentarskich i przeznaczonych do składowania pasz wraz z wyposażeniem i infrastrukturą techniczną, w tym:

a) wyrobów budowlanych,

b) infrastruktury technicznej i technicznego wyposażenia budynków,

c) systemu doprowadzania wody i systemu elektrycznego w budynkach budowanych, rozbudowywanych lub remontowanych,

2) zakupu bydła mięsnego wpisanego do ksiąg hodowlanych lub rejestrów, w tym:

a) buhajów hodowlanych ras mięsnych,

b) krów i jałówek o udziale co najmniej 50% ras mięsnych w genotypie,

3) budowy i zakupu urządzeń do zagospodarowywania odchodów zwierzęcych, w tym:

a) płyt obornikowych ze zbiornikami na gnojowicę,

b) urządzeń do odprowadzania odchodów zwierzęcych z pomieszczeń gospodarczych (wyposażenie do wywozu obornika),

c) zbiorników na gnojowicę z wyposażeniem technologicznym (w tym pompy i mieszadła),

d) urządzeń kanalizacyjnych łączących budynki gospodarcze ze zbiornikami do składowania odchodów zwierzęcych (gnojowicy) oraz przepompowni,

e) specjalistycznych urządzeń do załadunku i transportu gnojowicy i nawozu oraz do użyźniania (nawożenia),

4) budowy i zakupu urządzeń do produkcji, zbioru i przechowywania pasz, w tym:

a) maszyn do zbioru siana i zielonek,

b) pras do belowania słomy i pasz,

c) przyczep zbierających,

d) urządzeń do irygacji (nawadniania) upraw,

e) rozdrabniaczy do pasz oraz sieczkarni do zielonek,

f) wycinaczy do sianokiszonek,

silosów do pasz treściwych,

silosów kiszonkowych,

5) urządzania i wyposażania pastwisk, w tym koszty:

a) grodzenia pastwisk,

b) doprowadzania wody, budowy ujęć wody oraz urządzeń dostarczających wodę zwierzętom,

c) urządzeń do pojenia zwierząt,

d) budowy i remontu dróg dojazdowych,

e) budowy wiat,

6) robót budowlanych, transportu, instalacji, materiałów i wyposażenia, które związane są z kosztami wymienionymi w pkt 1–5 i są niezbędne do osiągnięcia celu przedsięwzięcia,

3. z odbudowę produkcji owiec, w tym koszty:

1) budowy, rozbudowy i remontu budynków inwentarskich wraz z wyposażeniem i infrastrukturą techniczną, w tym:

a) infrastruktury technicznej i technicznego wyposażenia budynków,

b) systemu doprowadzania wody i systemu elektrycznego w zmodernizowanych budynkach,

2) urządzania i wyposażania pastwisk, w tym koszty:

a) grodzenia pastwisk,

b) doprowadzania wody, budowy ujęć wody oraz urządzeń dostarczających wodę zwierzętom,

c) budowy i remontu dróg dojazdowych,

d) budowy wiat,

3) budowy i zakupu urządzeń do produkcji, zbioru i przechowywania pasz, w tym:

a) maszyn do zbioru siana i zielonek,

b) pras do belowania słomy i pasz,

c) przyczep zbierających,

d) rozdrabniaczy do pasz oraz sieczkarni do zielonek,

e) wycinaczy do sianokiszonek,

f) silosów do pasz treściwych,

g) silosów kiszonkowych,

4) zakupu stada hodowlanego zwierząt, w tym:

a) tryków hodowlanych,

b) owiec maciorek i owiec maciorek matek,

5) robót budowlanych, transportu, instalacji, materiałów i wyposażenia, które związane są z kosztami wymienionymi w pkt 1–4 i są niezbędne do osiągnięcia celu przedsięwzięcia,

4. z modernizacją produkcji trzody chlewnej i drobiu mięsnego, w tym koszty:

1) remontu budynków inwentarskich wraz z wyposażeniem i infrastrukturą techniczną, w tym:

a) wyrobów budowlanych,

b) infrastruktury technicznej i technicznego wyposażenia budynków,

c) systemu doprowadzania wody i systemu elektrycznego w zmodernizowanych budynkach,

d) robót budowlanych,

2) budowy i zakupu urządzeń służących prawidłowemu przechowywaniu i zagospodarowaniu odchodów zwierzęcych, w tym:

a) płyt obornikowych ze zbiornikami na gnojowicę,

b) urządzeń do odprowadzania odchodów zwierzęcych z pomieszczeń gospodarczych (wyposażenie do wywozu obornika),

c) zbiorników na gnojowicę z wyposażeniem technologicznym (w tym pompy i mieszadła),

d) systemu odprowadzania gnojowicy łączącego budynki gospodarcze ze zbiornikami do składowania odchodów (gnojowicy) oraz stacji przepompowni,

e) specjalistycznych urządzeń do załadunku i transportu gnojowicy i nawozu oraz do użyźniania (nawożenia),

3) robót budowlanych, transportu, instalacji, materiałów i wyposażenia, które są związane z kosztami wymienionymi w pkt 1–2 i są niezbędne do osiągnięcia celu przedsięwzięcia,

5. ze zwiększeniem różnorodności produkcji w gospodarstwach rolnych, w tym koszty:

1) budowy, rozbudowy i remontu budynków gospodarczych wraz z wyposażeniem i infrastrukturą techniczną, w tym:

a) wyrobów budowlanych,

b) infrastruktury technicznej i technicznego wyposażenia budynków,

c) systemu doprowadzania wody i systemu elektrycznego w budynkach gospodarczych,

2) zakupu maszyn, urządzeń i wyposażenia dla produkcji rolnej, przechowalnictwa, podstawowego przetwórstwa prowadzonego na poziomie gospodarstwa oraz urządzeń służących do przygotowania produktów rolnych do sprzedaży,

3) zakupu stada podstawowego zwierząt (nie dotyczy bydła, owiec, świń, kur, kaczek, gęsi, indyków) o jakości gwarantującej osiągnięcie celów przedsięwzięcia,

4) przygotowania bazy produkcyjnej dla działów specjalnych produkcji rolnej, w tym:

a) budowy i remontu budynków w celu dostosowania ich do wymogów technologicznych danej produkcji,

b) zakupu i instalacji maszyn, urządzeń i wyposażenia do produkcji (środki trwałe),

c) zakupu materiału roślinnego dla plantacji wieloletnich,

5) przedsięwzięć związanych z rozszerzeniem dotychczasowej działalności gospodarstwa na produkcję ogrodniczą (warzywnictwo, sadownictwo, szkółkarstwo, produkcja roślin ozdobnych, w tym kwiatów) i inne działy produkcji rolniczej (np. zioła, wiklina),

6) robót budowlanych, transportu, instalacji, materiałów i wyposażenia, które związane są z kosztami wymienionymi w pkt 1–5 i są niezbędne do osiągnięcia celu przedsięwzięcia.

Załącznik nr 7

WSPÓŁCZYNNIKI DO PRZELICZANIA ZWIERZĄT NA DUŻE JEDNOSTKI PRZELICZENIOWE

Załącznik nr 8

PODSTAWOWE WARUNKI UTRZYMANIA ZWIERZĄT l HIGIENY PRODUKCJI ORAZ ZAGOSPODAROWANIA ODCHODÓW ZWIERZĘCYCH ZWIĄZANYCH Z PRODUKCJĄ ZWIERZĘCĄ W GOSPODARSTWIE ROLNYM

l. Wymagania ogólne

W pomieszczeniach dla zwierząt należy zapewnić:

a) utrzymanie właściwej temperatury (szczegółowe wymagania zawarto w tabeli 1–2),

b) oświetlenie światłem dziennym lub sztucznym, przystosowane do gatunku i kategorii zwierząt (szczegółowe wymagania zawarto w tabeli 3),

c) wymaganą wymianę powietrza (szczegółowe wymagania zawarto w tabeli 4),

d) zabezpieczenie przed wpływami atmosferycznymi oraz wilgocią z podłoża, a także przed zalegającymi odchodami zwierzęcymi,

e) odprowadzenie ścieków ze stanowisk dla zwierząt do odpowiednich szczelnych zbiorników,

f) wyposażenie w instalacje i urządzenia dostosowane do przeznaczenia pomieszczeń,

g) odpowiednie warunki do pracy obsługi.

Budynek produkcyjny powinien spełniać również wymagania ewakuacyjne, które są następujące:

a) odległość od najdalszego stanowiska dla zwierząt do wyjścia ewakuacyjnego nie powinna przekraczać przy ściółkowym utrzymaniu zwierząt – 50 m, a przy bezściółkowym – 75 m,

b) przy bezściółkowym utrzymaniu bydła, trzody chlewnej i owiec, jeżeli liczba bydła i trzody chlewnej nie przekracza 15 sztuk, a owiec 200 sztuk, należy stosować co najmniej jedno wyjście ewakuacyjne,

c) w budynku przeznaczonym dla większej liczby zwierząt niż podana wyżej należy stosować co najmniej dwa wyjścia, a z pomieszczeń podzielonych na sekcje – co najmniej jedno wyjście ewakuacyjne z każdej sekcji,

d) wrota i drzwi budynku inwentarskiego powinny zawsze otwierać się na zewnątrz pomieszczenia.

Woda wykorzystywana w gospodarstwie przeznaczona dla ludzi i zwierząt oraz do celów technologicznych (np. mycie urządzeń udojowych i do przechowywania mleka) musi być należytej jakości i odpowiadać warunkom podanym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 4 września 2000 r. w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze, woda w kąpieliskach, oraz zasad sprawowania kontroli jakości wody przez organy Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 82, poz. 937).

Gospodarstwo utrzymujące zwierzęta musi posiadać urządzenia do składowania odchodów zwierzęcych o pojemności odpowiadającej półrocznej ich produkcji (łącznie od wszystkich utrzymywanych w gospodarstwie zwierząt).

Dla hodowli zwierząt na płytkiej ściółce konieczna jest płyta obornikowa o powierzchni 3,5 m²/DJP oraz szczelny zbiornik na gnojówkę i wodę gnojową o pojemności 3,0 m³/DJP.

W przypadku utrzymywania zwierząt na ściółce głębokiej potrzeba budowy płyt obornikowych i zbiorników na gnojówkę jest uzależniona od rodzaju i ilości używanej ściółki oraz okresu przechowywania obornika pod zwierzętami.

Przy utrzymywaniu zwierząt bez ściółki (systemem bezściółkowym) zaleca się budowę szczelnego zbiornika na gnojowicę o pojemności 11m³/DJP w zbiornikach zewnętrznych (poza budynkiem). Zbiorniki o pojemności do 200 m³ muszą być zbiornikami zamkniętymi, przy większych pojemnościach – zamkniętymi lub otwartymi.

II. Pomieszczenia dla zwierząt

Pomieszczenia dla zwierząt i ich wyposażenie, niezależnie od utrzymywanego gatunku, muszą być wykonane z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia zwierząt i nadawać się do czyszczenia i dezynfekcji. Podłoga w pomieszczeniach dla zwierząt powinna być gładka i nieśliska oraz stanowić twardą, równą i stabilną powierzchnię.

Zwierzęta muszą mieć zapewniony stały dostęp do wody.

Dla zapewnienia odpowiednich warunków bytowych zwierzętom określa się następujące minimalne wymiary stanowisk i wskaźniki wielkości powierzchni w budynkach:

Dla bydła (kierunek produkcji mleczny i mięsny)

1. Zwierzęta utrzymywane na uwięzi

Wymiary stanowisk powinny wynosić co najmniej:

2. Zwierzęta utrzymywane bez uwięzi w kojcu grupowym z wydzielonymi legowiskami

Wielkość wydzielonego legowiska powinna wynosić co najmniej:

3. Zwierzęta utrzymywane bez uwięzi, w kojcu grupowym bez wydzielonych legowisk, na ściółce

Powierzchnia kojca w przeliczeniu na 1 zwierzę powinna wynosić co najmniej:

Przy utrzymywaniu zwierząt na głębokiej ściółce podane minimalne powierzchnie powinny być wyższe co najmniej o 30%.

4. Zwierzęta utrzymywane bez uwięzi, w kojcu grupowym bez wydzielonych legowisk, bez ściółki

Powierzchnia kojca w przeliczeniu na 1 zwierzę powinna wynosić co najmniej:

W tym systemie nie należy utrzymywać krów, jałówek powyżej 7 miesiąca ciąży oraz buhajów.

5. Zwierzęta utrzymywane w systemie otwartym

Powierzchnia przypadająca na 1 sztukę powinna wynosić minimum:

W tym systemie utrzymania zwierzęta muszą mieć zapewnioną ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi.

6. Cielęta

a) nie mogą być utrzymywane na uwięzi, z wyjątkiem cieląt utrzymywanych grupowo, które mogą być wiązane na czas karmienia nie dłuższy niż 1 godz.,

b) do 2 tygodnia życia powinny być trzymane na ściółce,

c) powyżej 8 tyg. życia powinny być utrzymywane grupowo,

d) trzymane pojedynczo w kojcach dzięki konstrukcji ścian kojca powinny mieć możliwość kontaktu między sobą.

7. Warunki dojenia

Gospodarstwa specjalizujące się w produkcji mleka powinny stosować tylko dój mechaniczny.

Urządzenia do doju mechanicznego powinny być wykonane z materiałów odpornych na korozję i łatwych do utrzymania w czystości, zgodnie z przepisami polskimi dopuszczonych do użytkowania i kontaktu z żywnością (z aktualnym atestem).

Pomieszczenie/miejsce udoju powinno być wykonane tak, aby łatwo mogło być utrzymane w czystości, w szczególności powinno posiadać ściany i podłogę łatwe do zmywania i dezynfekcji.

Wydajność urządzeń do podgrzewania wody powinna wynosić 9l na 1 stanowisko udojowe dla gospodarstw posiadających do 5 takich stanowisk i dodatkowo 7l na każde dalsze stanowisko do udoju.

Gospodarstwo musi ponadto posiadać możliwość izolowania zwierząt chorych oraz wydzielone miejsce do przeprowadzania porodów.

W pomieszczeniu, w którym przebywają krowy, nie wolno utrzymywać drobiu i trzody chlewnej.

8. Warunki przechowywania mleka

Mleko powinno być przechowywane w pomieszczeniach odizolowanych od źródeł skażenia: pomieszczeń dla zwierząt, urządzeń do przechowywania odchodów, silosów, toalet.

Pomieszczenie do przechowywania mleka nie może łączyć się z wyżej wymienionymi pomieszczeniami również przez ciągi wentylacyjne i musi być oddzielone od innych pomieszczeń szczelnymi drzwiami.

Pomieszczenie powinno mieć wyjście zewnętrzne, tak aby pobieranie mleka nie odbywało się przez wnętrze obory.

Ściany i podłoga pomieszczenia oraz powierzchnie robocze muszą być łatwe do mycia, czyszczenia i dezynfekcji – zmywalne. Podłoga nachylona w celu umożliwienia spływu cieczy do kanalizacji. Jeśli stosowane są urządzenia do doju lub schładzania typu bankowego, również sufit pomieszczenia musi być zmywalny.

Urządzenia chłodnicze. Jeśli mleko dostarczane jest do zakładu przetwórczego nie później niż 2 godziny po udoju – urządzenia chłodnicze nie są wymagane. Jeśli mleko dostarczane jest raz na 24 godz. – wymagane jest schładzanie do temp. nie większej niż 8°C. Jeśli mleko odstawiane jest rzadziej niż raz na dobę – temp. schładzania powinna wynosić max 6°C. Pojemność zbiorników powinna być dostosowana do poziomu produkcji i planowanego systemu (częstotliwości) odbioru surowca.

Pojemniki na mleko i sprzęt muszą być łatwe do utrzymania w czystości i odporne na korozję.

Agregat próżniowy dojarki i silnik agregatu chłodzącego, jeżeli nie jest bezpośrednio przy zbiorniku chłodzącym, powinny znajdować się w pomieszczeniu oddzielonym od pomieszczenia do przechowywania mleka.

Pomieszczenie do przechowywania mleka musi być zabezpieczone przed dostępem szkodników, zwłaszcza gryzoni i owadów.

9. Urządzenia dla personelu obsługującego

W pobliżu miejsca udoju powinna być zainstalowana umywalka z bieżącą ciepłą wodą.

Jeśli w kompleksie oborowym planuje się zainstalowanie toalety dla personelu, musi ona być odizolowana od pomieszczeń do doju i przechowywania mleka.

Dla owiec

1. Powierzchnia pomieszczenia dla owiec utrzymywanych pojedynczo powinna wynosić co najmniej:

2. Powierzchnia pomieszczenia dla owiec utrzymywanych grupowo w przeliczeniu na 1 zwierzę powinna wynosić co najmniej:

Owce utrzymywane w systemie otwartym powinny mieć możliwość ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i drapieżnikami.

Dla trzody chlewnej

1. Wielkość kojca dla zwierząt utrzymywanych pojedynczo powinna wynosić co najmniej:

2. Powierzchnia kojca dla zwierząt utrzymywanych grupowo powinna wynosić w przeliczeniu na jedno zwierzę co najmniej:

W przypadku utrzymywania zwierząt w systemie otwartym powierzchnia przypadająca na 1 sztukę dorosłą powinna wynosić nie mniej niż 15 m².

Zwierzęta muszą mieć zapewnioną możliwość ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i drapieżnikami.

Przy utrzymywaniu świń w systemie bezściółkowym podane w punkcie 2 powierzchnie mogą być o 15% mniejsze.

Świnie nie mogą być utrzymywane na uwięzi.

Stanowisko dla loch z prosiętami powinno być wyposażone w przegrodę zabezpieczającą prosięta przed przygnieceniem.

Dla kur mięsnych i indyków

Kury i indyki powinny być utrzymywane w budynkach inwentarskich.

Utrzymanie ptaków może odbywać się w systemie podłogowym na ściółce lub bez ściółki, albo w jedno- lub wielopoziomowych klatkach – bez ściółki.

1. Maksymalna obsada ptaków na 1 m² przy utrzymaniu w systemie podłogowym na ściółce lub bez, w zależności od wieku:

1.1. Kury mięsne:

1.2. Brojlery kurze:

1.3. Indyki:

1.4. Indyki rzeźne:

2. Minimalna powierzchnia klatki w przeliczeniu na 1 ptaka przy utrzymaniu ptaków w systemie klatkowym powinna wynosić:

2.1. Dla kur:

2.2. Dla indyków:

3. Wymagana minimalna wysokość klatki:

3.1. Dla kur:

3.2. Dla indyków:

Konstrukcja klatki powinna zapobiegać urazom ptaków oraz zapewniać ich swobodne wyjmowanie i wkładanie do klatki.

Podłoga klatki powinna być wykonana z materiału zapewniającego podtrzymywanie wszystkich zwróconych ku przodowi pazurów nogi ptaka.

Nachylenie podłogi klatki nie może być większe niż 8°.

Klatka powinna być wyposażona w odpowiednie pojemniki na paszę oraz wodę umożliwiające ptakom swobodne pobieranie karmy i wody.

III. Wymagania w zakresie podstawowych warunków mikroklimatu

1. Wymagania zwierząt innych niż drób w zakresie temperatur i wilgotności powietrza

2. Wymagania drobiu w zakresie temperatur i wilgotności powietrza

3. Wymagania w zakresie oświetlenia pomieszczeń inwentarskich

Oświetlenie dzienne pomieszczeń inwentarskich określa się powszechnie stosunkiem oszklonej powierzchni okien do powierzchni podłogi pomieszczenia. Wymagania w zakresie oświetlenia sztucznego podane zostały w tabeli. Oświetlenie sztuczne pomieszczeń powinno generalnie odpowiadać oświetleniu naturalnemu w godzinach pomiędzy 9⁰⁰ a 17⁰⁰. Minimalne wymagane natężenie oświetlenia sztucznego podano również w tabeli.

()^x – Natężenie doświetlenia okresowego lampami stałymi lub przenośnymi. Wszystkie doświetlenia okresowe powinny się odbywać za pomocą lamp przenośnych.

4. Wentylacja i wymagane ilości wymiany powietrza

Orientacyjne ilości powietrza do wymiany w okresie letnim i zimowym dla bydła, trzody chlewnej i owiec podano w tabeli.

(x) – Podane wielkości odnoszą się nie do 1 sztuki drobiu, ale na 1 kg masy ciała ptaków.

Załącznik nr 9

KOSZTY KWALIFIKOWANE PRZEDSIĘWZIĘĆ W ZAKRESIE ROZWOJU l POPRAWY INFRASTRUKTURY OBSZARÓW WIEJSKICH

1. Koszty zakupu wyrobów i urządzeń oraz robót budowlanych wraz z kosztami obsługi geodezyjnej inwestycji.

2. Koszty w zakresie budowy i modernizacji dróg gminnych i powiatowych.

3. Koszty studiów wykonalności i prac z nimi związanych, pod warunkiem że:

1) nie przekraczają 12% całkowitych kwalifikowanych kosztów inwestycji,

2) zostały poniesione po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a refundacja poniesionych wydatków dotyczy roku, w którym wydatki te były poniesione, z wyjątkiem kosztów studiów wykonalności wybranych projektów,

3) wyboru wykonawcy dokonano zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych.

Refundacji nie podlegają koszty;

1) związane z wypłatą odszkodowań,

2) związane z aportami rzeczowymi,

3) koszty wykonania odwiertów w przypadku inwestycji z zakresu zaopatrzenia gospodarstw wiejskich w wodę wraz z uzdatnianiem,

4) koszty budowy lub remontu przepraw mostowych w przypadku inwestycji z zakresu budowy lub remontu dróg gminnych i powiatowych.