Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 54 poz. 474

Na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583, z 1997 r. Nr 28, poz.153, Nr 88. poz. 554 i Nr 121, poz.770, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 498, Nr 106, poz. 1149 i Nr 110, poz. 1189) zarządza się, co następuje:

1) wzór flagi Straży Granicznej,

2) okoliczności i warunki jej podnoszenia,

3) sposób oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych Straży Granicznej,

4) znaki rozpoznawcze używane w nocy przez te jednostki i statki.

2. Wzór flagi określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Flagę podnoszą jednostki pływające Straży Granicznej w czasie wykonywania zadań, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej.

1) banderą, której wzór określają przepisy ustawy z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154 i z 1995 r. Nr 150, poz. 731), podnoszoną na flagsztoku rufowym, a na jednostkach będących w drodze – na gaflu ostatniego masztu; jednostki pływające, które ze względów konstrukcyjnych nie mają flagsztoku rufowego, nie podnoszą bandery,

2) flagą podnoszoną na prawym noku rei, a w przypadku jej braku na – topie masztu,

3) dodatkowym znakiem rozpoznawczym przynależności jednostek pływających do Straży Granicznej, umieszczonym na obu burtach jednostki pływającej w 1/3 długości, licząc od dziobu, pochylonym do przodu do poziomu pokładu pod kątem 60°; znakiem tym jest skośny czerwony pas z żółtym obrzeżem; szerokość pasa czerwonego stanowi 10% długości jednostki pływającej; stosunek szerokości jednego pasa żółtego obrzeża do szerokości pasa czerwonego wynosi 1:10,

4) numerem burtowym umieszczonym na burcie w części dziobowej przed dodatkowym znakiem rozpoznawczym i powtórzonym w części rufowej, o połowę niższym, o wysokości liter i cyfr proporcjonalnej do wysokości burty jednostki pływającej od górnej krawędzi pasa zmiennego zanurzenia,

5) napisem STRAŻ GRANICZNA – POLISH BORDER GUARD, umieszczonym na obu burtach nadbudówki, o wielkości liter proporcjonalnej do wysokości nadbudówki; napisu tego nie umieszcza się na jednostkach pływających o długości kadłuba poniżej 5 m; napis POLISH BORDER GUARD umieszcza się pod napisem STRAŻ GRANICZNA.

2. Wzór oznakowania jednostki pływającej Straży Granicznej określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Numer burtowy jednostkom pływającym nadaje Komendant Główny Straży Granicznej.

1) znakiem polskiej przynależności państwowej statku powietrznego,

2) znakiem rozpoznawczym określonym w przepisach o Rejestrze Statków Powietrznych Lotnictwa Służb Porządku Publicznego oraz znaków i napisów na sprzęcie lotniczym,

3) dodatkowym znakiem rozpoznawczym, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 3,

4) napisem STRAŻ GRANICZNA – POLISH BORDER GUARD.

2. Znak polskiej przynależności państwowej statku powietrznego Straży Granicznej jest jednocześnie znakiem przynależności do Straży Granicznej.

3. Wzór znaku polskiej przynależności państwowej statku powietrznego Straży Granicznej określa załącznik nr 3 do rozporządzenia

1) znak polskiej przynależności państwowej statku powietrznego – na górnej powierzchni lewego skrzydła i dolnej powierzchni prawego skrzydła oraz po obu stronach na stateczniku pionowym, a gdy są dwa – na ich zewnętrznych powierzchniach,

2) znak rozpoznawczy – na górnej powierzchni prawego skrzydła i dolnej powierzchni lewego skrzydła oraz na obu burtach kadłuba pomiędzy płatami a usterzeniem,

3) dodatkowy znak rozpoznawczy – pochylony do przodu, opasujący kadłub, umieszczony tak, aby był dobrze widoczny oraz na płatach nośnych pochylony w stronę kadłuba po obu jego stronach na górnej i dolnej powierzchni płatów w części przykadłubowej,

4) napis STRAŻ GRANICZNA – POLISH BORDER GUARD na obu burtach kadłuba, w miejscu dobrze widocznym.

2. Jeżeli samolot Straży Granicznej ma więcej niż jeden płat, znak polskiej przynależności państwowej statku powietrznego, znak rozpoznawczy oraz dodatkowy znak rozpoznawczy umieszcza się na dolnej powierzchni płata dolnego i górnej powierzchni płata górnego.

3. Wzór oznakowania samolotów Straży Granicznej określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1) znak polskiej przynależności państwowej statku powietrznego – na kadłubie na dolnej powierzchni i na obu burtach w końcowej jego części,

2) znak rozpoznawczy – na belce ogonowej,

3) dodatkowy znak rozpoznawczy – pochylony do przodu, opasujący cały kadłub w części środkowej oraz pochylony do przodu, opasujący belkę ogonową,

4) napis STRAŻ GRANICZNA – POLISH BORDER GUARD – na obu burtach kadłuba w miejscach dobrze widocznych.

2. Wzór oznakowania śmigłowców Straży Granicznej określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Jednostki pływające Straży Granicznej, w czasie wykonywania zadań służbowych na polskich obszarach morskich, które ze względów konstrukcyjnych nie mogą spełnić warunków, o których mowa w ust. 1, oznakowuje się jednym pulsującym światłem zielonym, świecącym dookoła widnokręgu i widocznym z odległości co najmniej 2 mil morskich.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 12 kwietnia 2002 r. (poz. 474)

Załącznik nr 1

WZÓR FLAGI STRAŻY GRANICZNEJ

Załącznik nr 2

WZÓR OZNAKOWANIA JEDNOSTKI PŁYWAJĄCEJ STRAŻY GRANICZNEJ

Załącznik nr 3

WZÓR ZNAKU POLSKIEJ PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ STATKU POWIETRZNEGO

Załącznik nr 4

WZÓR OZNAKOWANIA SAMOLOTU STRAŻY GRANICZNEJ

Załącznik nr 5

WZÓR OZNAKOWANIA ŚMIGŁOWCA STRAŻY GRANICZNEJ