REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 136 poz. 1527

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 22 czerwca 2001 r.

w sprawie mocy obowiązującej Protokołu sporządzonego w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. w sprawie zmiany Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r.

Tekst pierwotny

Podaje się niniejszym do wiadomości, że Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 26 października 1999 r. Protokół sporządzony w Londynie dnia 27 listopada 1992 r. w sprawie zmiany Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. Zgodnie z artykułem 12 ustęp 3 protokołu dokument przystąpienia został złożony Sekretarzowi Generalnemu Międzynarodowej Organizacji Morskiej, jako depozytariuszowi, dnia 21 grudnia 1999 r.

Zgodnie z artykułem 13 ustęp 1 protokół wszedł w życie dnia 30 maja 1996 r., a w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z artykułem 13 ustęp 4, dnia 21 grudnia 2000 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Następujące państwa stały się stronami protokołu w niżej podanych datach:

Algieria

11 czerwca 1999 r.

Antigua i Barbuda

14 czerwca 2001 r.

Australia

9 października 1996 r.

Wyspy Bahama

1 kwietnia 1998 r.

Bahrajn

3 maja 1997 r.

Barbados

7 lipca 1999 r.

Belgia

6 października 1999 r.

Belize

27 listopada 1999 r.

Chiny1)

5 stycznia 2000 r.

Chorwacja

12 stycznia 1999 r.

Cypr

12 maja 1998 r.

Dania

30 maja 1996 r.

Dominikana

24 czerwca 2000 r.

Egipt

30 maja 1996 r.

Fidżi

30 listopada 2000 r.

Filipiny

7 lipca 1998 r.

Finlandia

24 listopada 1996 r.

Francja

30 maja 1996 r.

Grecja

9 października 1996 r.

Grenada

7 stycznia 1999 r.

Gruzja

18 kwietnia 2001 r.

Hiszpania

6 lipca 1996 r.

Indie

15 listopada 2000 r.

Indonezja

6 lipca 2000 r.

Irlandia

16 maja 1998 r.

Islandia

13 listopada 1999 r.

Jamajka

6 czerwca 1998 r.

Japonia

30 maja 1996 r.

Kanada

29 maja 1999 r.

Kenia

2 lutego 2001 r.

Komory

5 stycznia 2001 r.

Republika Korei

16 maja 1998 r.

Liberia

5 października 1996 r.

Łotwa

9 marca 1999 r.

Malta

6 stycznia 2001 r.

Wyspy Marshalla

16 października 1996 r.

Mauritius

6 grudnia 2000 r.

Meksyk

30 maja 1996 r.

Monako

8 listopada 1997 r.

Niderlandy

15 listopada 1997 r.

Niemcy

30 maja 1996 r.

Norwegia

30 maja 1996 r.

Nowa Zelandia

25 czerwca 1999 r.

Oman

30 maja 1996 r.

Panama

18 marca 2000 r.

Rosja

20 marca 2001 r.

Seszele

23 lipca 2000 r.

Singapur

18 września 1998 r.

Sri Lanka

22 stycznia 2000 r.

Szwajcaria

4 lipca 1997 r.

Szwecja

30 maja 1996 r.

Tonga

10 grudnia 2000 r.

Trynidad i Tobago

6 marca 2001 r.

Tunezja

29 stycznia 1998 r.

Urugwaj

9 lipca 1998 r.

Vanuatu

18 lutego 2000 r.

Wenezuela

22 lipca 1999 r.

Wielka Brytania2)

30 maja 1996 r.

Włochy

16 września 2000 r.

Zjednoczone Emiraty Arabskie

19 listopada 1998 r.

 

2. W związku z postanowieniami artykułu 11 protokołu w załączniku podaje się do wiadomości jednolity tekst Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 19992 r.

Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski

––––––– ;––

1) Protokół stosowany jest również na obszarze Hongkongu – Specjalnego Regionu Administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej.

2) Protokół stosowany jest również na obszarze: Okręgu Jersey, Wyspy Man, Wysp Falklandzkich, Montserrat, Południowej Georgii i Wysp South Sandwich, Anguilla, Okręgu Guernsey, Bermud, Brytyjskiego Terytorium Antarktycznego, Brytyjskiego Terytorium Oceanu Indyjskiego, Pitcairn, Henderson, Ducie i Wysp Oeno, Suwerennego Obszaru Baz Akrotiri i Dhekelia na Cyprze, Wysp Turks i Caicos, Wysp Dziewiczych – od 20 lutego 1998 r. oraz na obszarze Kajmanów, Gibraltaru, Świętej Heleny i Zależności – od 15 maja 1998 r.

Załącznik 1.

Załącznik do oświadczenia rządowego
z dnia 22 czerwca 2001 r. (poz. 1527)

Przekład

Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1992 r.

(jednolity tekst)

Państwa będące Stronami niniejszej konwencji,

świadome niebezpieczeństw zanieczyszczenia wiążących się ze światowym przewozem morskim oleju luzem,

przekonane o potrzebie zapewnienia należytego odszkodowania osobom, które poniosły szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem wynikłym z wycieku lub wypuszczenia oleju ze statków,

pragnąc przyjąć jednolite międzynarodowe przepisy i zasady postępowania w celu ustalenia problemów odpowiedzialności i zapewnienia należytego odszkodowania w takich przypadkach,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł l

W rozumieniu niniejszej konwencji:

1. „Statek” oznacza każdy statek morski i każde urządzenie jakiegokolwiek rodzaju pływające po morzu, skonstruowane lub przystosowane do przewożenia oleju luzem jako ładunku, z zastrzeżeniem że statek dopuszczony do przewożenia olejów i innych ładunków będzie uznany za statek jedynie w przypadku, gdy aktualnie przewozi olej luzem jako ładunek, i podczas podróży następującej po takim przewozie, chyba że udowodni się, iż na statku nie ma pozostałości po przewozie olejów luzem.

2. „Osoba” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną albo każdą jednostkę organizacyjną prawa publicznego lub prywatnego, posiadającą osobowość prawną lub nie, łącznie z państwem lub jakimkolwiek jego organem.

3. „Właściciel” oznacza osobę lub osoby zarejestrowane w charakterze właściciela statku, a w razie braku rejestracji, osobę lub osoby będące właścicielami statku. Jednakże w przypadku, gdy statek jest własnością państwa, a jest eksploatowany przez przedsiębiorstwo, które w tym państwie jest zarejestrowane jako armator statku, określenie „właściciel” oznacza takie przedsiębiorstwo.

4. „Państwo rejestracji statku” oznacza w odniesieniu do zarejestrowanych statków państwo rejestracji statku, a w odniesieniu do statków niezarejestrowanych – państwo, którego banderę statek podnosi.

5. „Olej” oznacza każdy trwały węglowodorowy olej mineralny, taki jak ropa naftowa, paliwo olejowe, ciężki olej dieslowy i olej smarowy, jeżeli jest przewożony na pokładzie statku jako ładunek lub w zasobnikach bunkrowych takiego statku.

6. „Szkoda spowodowana zanieczyszczeniem” oznacza:

(a) stratę albo szkodę spowodowaną poza statkiem przez zanieczyszczenie wynikające z wycieku lub wypuszczenia oleju ze statku, gdziekolwiek taki wyciek lub wypuszczenie może nastąpić, z zastrzeżeniem że odszkodowanie za pogorszenie stanu środowiska naturalnego lub utratę korzyści z tytułu tego pogorszenia zostanie ograniczone do kosztów działań podjętych lub takich, które będą podjęte, w rozsądnych granicach, w celu przywrócenia stanu pierwotnego;

(b) koszty środków zapobiegawczych, a ponadto stratę lub szkodę spowodowaną przez środki zapobiegawcze.

7. „Środki zapobiegawcze” oznaczają wszelkie rozsądne środki podjęte przez jakąkolwiek osobę po zaistnieniu wypadku w celu zapobieżenia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem.

8. „Wypadek” oznacza jakiekolwiek zdarzenie lub serię zdarzeń mających to samo źródło, które jest przyczyną szkody spowodowanej zanieczyszczeniem lub powoduje poważne zagrożenie powstania takiej szkody.

9. „Organizacja” oznacza Międzynarodową Organizację Morską.

10. „Konwencja o odpowiedzialności z 1969 r.” oznacza Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 r. Dla Państw-Stron Protokołu z 1976 r. do Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. powyższy termin odnosi się również do Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. zmienionej tym protokołem.

Artykuł II

Niniejsza konwencja ma zastosowanie wyłącznie:

(a) do szkód spowodowanych zanieczyszczeniem powstałych:

(i) na terytorium Umawiającego się Państwa, łącznie z morzem terytorialnym, i

(ii) w wyłącznej strefie ekonomicznej Umawiającego się Państwa, utworzonej zgodnie z prawem międzynarodowym lub, jeśli Umawiające się Państwo nie utworzyło takiej strefy, na obszarze przyległym do morza terytorialnego tego państwa, wyznaczonym przez to państwo zgodnie z prawem międzynarodowym i rozciągającym się nie dalej niż 200 mil morskich od linii podstawowej, od której mierzona jest szerokość morza terytorialnego;

(b) do środków zapobiegawczych podjętych w celu zapobieżenia takiej szkodzie lub jej zmniejszenia.

Artykuł III

1. Z wyjątkiem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu, właściciel statku w czasie wypadku albo – jeżeli na wypadek składa się seria zdarzeń – w czasie pierwszego takiego zdarzenia, będzie odpowiedzialny za jakąkolwiek szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem olejem pochodzącym ze statku w wyniku wypadku.

2. Właściciel nie będzie ponosił odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, jeżeli udowodni, że szkoda:

(a) wynikła z aktów wojennych, działań zbrojnych, wojny domowej, powstań lub zjawisk natury, mających wyjątkowy, nieunikniony i nieodparty charakter, albo

(b) została spowodowana w całości przez działanie lub zaniechanie osoby trzeciej z zamiarem wywołania szkody, albo

(c) została spowodowana w całości przez zaniedbanie lub inny szkodliwy akt jakiegokolwiek rządu albo innej władzy odpowiedzialnej za utrzymanie świateł lub innych pomocniczych środków nawigacyjnych w wykonywaniu tej funkcji.

3. Jeżeli właściciel udowodni, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała w całości lub w części wskutek działania lub zaniechania, z zamiarem wywołania szkody przez osobę, która poniosła szkodę, albo wskutek niedbalstwa tej osoby – właściciel może być zwolniony w całości lub w części od odpowiedzialności wobec takiej osoby.

4. Roszczenia o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem nie można dochodzić wobec właściciela na innej podstawie niż w oparciu o niniejszą konwencję. Z zastrzeżeniem ustępu 5 niniejszego artykułu roszczenia o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem nie można dochodzić na podstawie niniejszej konwencji lub w inny sposób wobec:

(a) podwładnych bądź agentów właściciela lub członków załogi;

(b) pilota lub każdej innej osoby, która, nie będąc członkiem załogi, świadczy usługi na rzecz statku;

(c) czarterującego (jakkolwiek określonego, włącznie z czarterującym statek bez załogi), kierownika lub operatora statku;

(d) osoby świadczącej usługi ratownicze za zgodą właściciela lub na polecenie właściwego organu;

(e) osoby podejmującej środki zapobiegawcze;

(f) podwładnych lub agentów osób wymienionych pod literami (c), (d) oraz (e),

chyba że szkoda powstała w wyniku ich osobistego działania lub zaniechania z zamiarem wywołania takiej szkody albo wskutek niedbalstwa i ze świadomością prawdopodobieństwa powstania takiej szkody.

5. Nic w niniejszej konwencji nie przesądza prawa regresu właściciela w stosunku do osób trzecich.

Artykuł IV

Jeżeli wypadek dotyczy dwu lub więcej statków i wskutek tego wynikła szkoda spowodowana zanieczyszczeniem, właściciele wszystkich tych statków, o ile nie są zwolnieni od odpowiedzialności zgodnie z artykułem III, będą odpowiedzialni solidarnie za całą taką szkodę, o ile nie można jej rozsądnie rozdzielić.

Artykuł V

1. Właściciel statku będzie uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności zgodnie z niniejszą konwencją w odniesieniu do każdego wypadku – do łącznej kwoty obliczonej w następujący sposób:

(a) 3 miliony jednostek obliczeniowych dla statku nieprzekraczającego 5000 jednostek tonażowych;

(b) dla statku o tonażu przewyższającym podany wyżej, za każdą dodatkową jednostkę tonażową 420 jednostek obliczeniowych ponad kwotę podaną pod literą (a);

jednakże łączna kwota w żadnym przypadku nie powinna przekraczać 59,7 miliona jednostek obliczeniowych.

2. Właściciel nie będzie uprawniony do korzystania z ograniczenia odpowiedzialności przewidzianego w niniejszej konwencji, jeżeli zostanie dowiedzione, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała w wyniku jego osobistego działania lub zaniechania z zamiarem wywołania takiej szkody albo wskutek niedbalstwa i ze świadomością prawdopodobieństwa powstania takiej szkody.

3. W celu korzystania z prawa ograniczenia odpowiedzialności, przewidzianego w ustępie 1 niniejszego artykułu, właściciel utworzy fundusz w wysokości odpowiadającej granicy jego odpowiedzialności, pozostający w dyspozycji sądu lub innej właściwej władzy któregokolwiek z Umawiających się Państw, do którego wniesiono powództwo zgodnie z artykułem IX, lub, jeżeli powództwo nie zostało wniesione, pozostający w dyspozycji jakiegokolwiek sądu lub innej właściwej władzy któregokolwiek z Umawiających się Państw, do którego powództwo może być wniesione zgodnie z artykułem IX. Fundusz ten może być utworzony przez złożenie sumy do depozytu lub przedstawienie gwarancji bankowej lub innej gwarancji przyjętej zgodnie z ustawodawstwem Umawiającego się Państwa, w którym fundusz jest tworzony i został uznany za wystarczający przez sąd lub inną właściwą władzę.

4. Fundusz dzieli się między poszkodowanych proporcjonalnie do wysokości ich ustalonych roszczeń.

5. Jeżeli przed podziałem funduszu właściciel lub jego podwładny albo agent lub jakakolwiek osoba dająca ubezpieczenie lub innego rodzaju finansowe zabezpieczenie zapłaciła w następstwie wypadku odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, osoba taka wstępuje do wysokości zapłaconej sumy w prawa, z których osoba w ten sposób zaspokojona korzystałaby zgodnie z niniejszą konwencją.

6. Prawo subrogacji, przewidziane w ustępie 5 niniejszego artykułu, może być wykorzystane także przez inną osobę niż osoby w nim wymienione odnośnie do każdej kwoty odszkodowania z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem, jaką ta osoba mogła zapłacić, jednak tylko w takim zakresie, w jakim subrogacja jest dopuszczalna przez obowiązujące prawo krajowe.

7. Jeżeli właściciel lub jakakolwiek inna osoba wykaże, że w późniejszym terminie może być zmuszona do zapłaty całości lub części każdej takiej kwoty odszkodowania, w odniesieniu do którego taka osoba miałaby prawo subrogacji zgodnie z ustępami 5 lub 6 niniejszego artykułu, a odszkodowanie zostało zapłacone przed podziałem funduszu – sąd lub inna właściwa władza państwa, w którym fundusz został utworzony, może zarządzić, aby tymczasowo złożono wystarczającą kwotę w celu umożliwienia takiej osobie realizacji jej roszczenia do funduszu w późniejszym terminie.

8. Roszczenia odnośnie do wydatków lub poświęceń poniesionych przez właściciela rozsądnie i dobrowolnie w celu uniknięcia lub zmniejszania szkody spowodowanej zanieczyszczeniem będą traktowane na równi z innymi roszczeniami do funduszu.

9(a). „Jednostką obliczeniową” wymienioną w ustępie 1 niniejszego artykułu jest Specjalne Prawo Ciągnienia określone przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Kwoty wymienione w ustępie 1 będą przeliczane na walutę krajową na podstawie wartości tej waluty w stosunku do Specjalnego Prawa Ciągnienia w dniu utworzenia funduszu, o którym mowa w ustępie 3. Wartość w Specjalnym Prawie Ciągnienia waluty krajowej Umawiającego się Państwa, które jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, obliczana będzie zgodnie z metodą wartościowania stosowaną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, obowiązującą w dacie utworzenia funduszu dla jego operacji i transakcji. Wartość w Specjalnym Prawie Ciągnienia waluty krajowej Umawiającego się Państwa, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, obliczana będzie na warunkach Specjalnego Prawa Ciągnienia w sposób określony przez to państwo;

9(b). Umawiające się Państwo, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego i którego prawo nie zezwala na stosowanie postanowień ustępu 9(a), może w czasie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej konwencji albo w dowolnym terminie późniejszym oświadczyć, że jednostka obliczeniowa, o której mowa w ustępie 9(a), będzie równa 15 frankom w złocie. Frank wymieniony w niniejszym ustępie równa się jednostce odpowiadającej sześćdziesięciu pięciu i pół miligramom złota próby dziewięćset. Przeliczenie franka w złocie na walutę krajową powinno odbywać się zgodnie z prawem danego państwa.

9(c). Sposób obliczania określony w ostatnim zdaniu ustępu 9(a) oraz przeliczenie określone w ustępie 9(b) powinny być dokonane w taki sposób, aby umożliwiły jak najdokładniejsze wyrażenie w walucie krajowej Umawiającego się Państwa rzeczywistej wartości kwot określonych w ustępie 1, jakie byłyby rezultatem zastosowania pierwszych trzech zdań ustępu 9(a). Umawiające się Państwa poinformują depozytariusza o sposobie obliczenia, stosownie do ustępu 9(a) lub – w zależności od przypadku – o wyniku przeliczenia stosownie do ustępu 9(b) w czasie składania dokumentów ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej konwencji oraz w każdym przypadku ich zmiany.

10. W rozumieniu niniejszego artykułu za tonaż statku uważa się tonaż brutto statku określony zgodnie z postanowieniami zawartymi w załączniku l do Konwencji o pomierzaniu pojemności statków z 1969 r.

11. Ubezpieczyciel lub inna osoba dająca finansowe zabezpieczenie jest uprawniona do utworzenia funduszu zgodnie z niniejszym artykułem na tych samych warunkach i z tymi samymi skutkami co fundusz utworzony przez właściciela. Fundusz taki może być utworzony nawet w przypadku, gdy zgodnie z postanowieniami ustępu 2 właściciel nie jest uprawniony do ograniczenia odpowiedzialności, lecz jego utworzenie, w tym przypadku, nie przesądza o prawach jakiejkolwiek osoby występującej z roszczeniem w stosunku do właściciela.

Artykuł VI

1. Jeżeli po wypadku właściciel utworzył fundusz zgodnie z artykułem V i jest uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności, wówczas:

(a) żadna osoba mająca roszczenie z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem, wynikłej z tego wypadku, nie będzie uprawniona do dochodzenia jakiegokolwiek prawa z tytułu takiego roszczenia w stosunku do jakiegokolwiek innego mienia właściciela,

b) sąd albo inna właściwa władza jakiegokolwiek Umawiającego się Państwa zarządzi zwolnienie statku lub innego mienia należącego do właściciela, które zostało zatrzymane w związku z roszczeniem z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem, wynikłej z tego wypadku, oraz zwolni jakąkolwiek kaucję albo innego rodzaju zabezpieczenie finansowe złożone w celu uniknięcia takiego zatrzymania.

2. Powyższe postanowienia mogą mieć zastosowanie tylko wtedy, jeżeli osoba mająca roszczenie wystąpi do sądu zarządzającego funduszem, a fundusz ten może być aktualnie wykorzystany na zaspokojenie jego roszczeń.

Artykuł VII

1. Właściciel statku zarejestrowanego w jakimkolwiek Umawiającym się Państwie, przewożącego więcej niż 2000 ton oleju luzem jako ładunek, jest zobowiązany do posiadania ubezpieczenia lub innego rodzaju zabezpieczenia finansowego, takiego jak gwarancja banku lub zaświadczenie wystawione przez międzynarodowy fundusz odszkodowawczy, w wysokości sum określonych przy zastosowaniu granic odpowiedzialności, przewidzianych w artykule V ustęp 1, w celu pokrycia swojej odpowiedzialności z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem zgodnie z niniejszą konwencją.

2. Certyfikat stwierdzający, że ubezpieczenie lub innego rodzaju zabezpieczenie finansowe jest w mocy zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, wystawia się dla każdego statku, po ustaleniu przez właściwą władzę Umawiającego się Państwa, że wymagania określone w ustępie 1 zostały spełnione. Dla statku zarejestrowanego w Umawiającym się Państwie certyfikat wydaje lub poświadcza właściwa władza państwa rejestracji statku; dla statku niezarejestrowanego w Umawiającym się Państwie może on zostać wydany lub poświadczony przez właściwą władzę każdego Umawiającego się Państwa. Certyfikat ten, wystawiony według załączonego wzoru, powinien zawierać następujące dane:

(a) nazwę statku i port rejestracji,

(b) nazwisko właściciela i miejsce jego głównej siedziby handlowej,

(c) typ zabezpieczenia,

(d) nazwisko i miejsce głównej siedziby handlowej ubezpieczyciela lub innej osoby dającej zabezpieczenie oraz, gdy jest to właściwe, miejsce siedziby handlowej ustanowienia ubezpieczenia lub zabezpieczenia,

(e) okres ważności certyfikatu, który nie może być dłuższy niż okres ważności ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia.

3. Certyfikat wystawia się w urzędowym języku lub językach państwa wystawiającego certyfikat. Jeżeli użyty język nie jest językiem angielskim lub francuskim, tekst powinien zawierać tłumaczenie na jeden z tych języków.

4. Certyfikat powinien znajdować się na statku, a jego kopia zostanie złożona władzom, które prowadzą rejestr okrętowy, lub jeżeli statek nie jest zarejestrowany w Umawiającym się Państwie – władzom państwa wydającego lub poświadczającego certyfikat.

5. Ubezpieczenie lub innego rodzaju finansowe zabezpieczenie nie odpowiada wymaganiom niniejszego artykułu, jeżeli może ustać z przyczyn innych niż upływ okresu ważności ubezpieczenia lub zabezpieczenia, podany w certyfikacie zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, przed upływem 3 miesięcy od daty zawiadomienia o tym władz wymienionych w ustępie 4 niniejszego artykułu, chyba że certyfikat został zwrócony tym władzom lub nowy certyfikat został wydany w wymienionym okresie. Powyższe postanowienia będą miały również zastosowanie do wszelkich zmian ubezpieczenia lub zabezpieczenia powodujących, że przestają one spełniać wymagania przewidziane w niniejszym artykule.

6. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu państwo rejestracji określi warunki wystawiania i ważności certyfikatu.

7. Certyfikaty wystawione lub poświadczone z upoważnienia Umawiającego się Państwa zgodnie z ustępem 2 będą uznawane przez inne Umawiające się Państwa dla celów niniejszej konwencji i będą traktowane przez inne Umawiające się Państwa jako mające tę samą moc, co certyfikaty wystawione lub przez nie poświadczone nawet w przypadku wystawienia lub poświadczenia certyfikatu dla statku niezarejestrowanego w Umawiającym się Państwie. Umawiające się Państwo może w każdym czasie zażądać konsultacji z państwem wystawiającym lub poświadczającym, jeżeli uważa, że ubezpieczycie! lub poręczyciel wymieniony w certyfikacie nie jest w stanie dotrzymać zobowiązań finansowych nałożonych przez niniejszą konwencję.

8. Każde roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem może być dochodzono bezpośrednio wobec ubezpieczyciela lub innej osoby dającej finansowe zabezpieczenie odpowiedzialności właściciela za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem. W takim przypadku pozwany może, nawet jeżeli właściciel nie jest uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności stosownie do artykułu V ustęp 2, skorzystać z ograniczenia odpowiedzialności przewidzianego w artykule V ustęp 1. Może on ponadto skorzystać z innych środków obrony (z wyjątkiem bankructwa lub likwidacji właściciela), do których byłby upoważniony właściciel. Ponadto pozwany może bronić się tym, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem wynikła wskutek umyślnego złego działania właściciela, jednak pozwany nie może posłużyć się jakimikolwiek środkami obrony, do których byłby uprawniony w postępowaniu podjętym przeciwko niemu przez właściciela. Pozwany ma w każdym razie prawo domagania się, aby właściciel wspomagał go w postępowaniu.

9. Wszelkie sumy pochodzące z ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego, zapewnionego zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, będą użyte wyłącznie na zaspokojenie roszczeń należnych zgodnie z niniejszą konwencją.

10. Umawiające się Państwo nie zezwoli na uprawianie żeglugi statkowi podnoszącemu jego banderę, do którego ma zastosowanie niniejszy artykuł, jeżeli nie został wystawiony certyfikat zgodnie z ustępami 2 lub 12 niniejszego artykułu.

11. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu każde Umawiające się Państwo zapewni zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym, że ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie w zakresie ustalonym w ustępie 1 niniejszego artykułu będzie obowiązujące w odniesieniu do każdego statku gdziekolwiek zarejestrowanego, wchodzącego lub wychodzącego z portu na jego terytorium albo przebywającego lub opuszczającego końcowy port poza wybrzeżem, leżący na jego morzu terytorialnym, jeżeli taki statek przewozi aktualnie więcej niż 2000 ton oleju luzem jako ładunek.

12. Jeżeli statek będący własnością Umawiającego się Państwa nie posiada ubezpieczenia lub innego rodzaju zabezpieczenia finansowego, postanowienia niniejszego artykułu nie będą miały zastosowania do takiego statku, jednakże statek ten powinien posiadać certyfikat wystawiony przez właściwe władze państwa rejestracji statku stwierdzający, że statek ten jest własnością tego państwa i że odpowiedzialność statku ma pokrycie w granicach przewidzianych w artykule V ustęp 1. Certyfikat taki powinien być oparty możliwie jak najściślej na wzorze ustalonym w ustępie 2 niniejszego artykułu.

Artykuł VIII

Prawa do odszkodowania przewidziane niniejszą konwencją przedawniają się, jeżeli powództwa nie wniesiono w ciągu 3 lat od daty powstania szkody. Jednakże w żadnym przypadku powództwo nie może być wniesione po upływie 6 lat od daty wypadku, który spowodował szkodę. Jeżeli wypadek składa się z serii zdarzeń, okres sześcioletni biegnie od daty pierwszego takiego zdarzenia.

Artykuł IX

1. Jeżeli wypadek jest przyczyną szkody spowodowanej zanieczyszczeniem na terytorium, łącznie z morzem terytorialnym lub obszarem, o którym mowa w artykule II, jednego lub więcej Umawiających się Państw albo gdy środki zapobiegawcze w celu uniknięcia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem zostały podjęte na takim terytorium, łącznie z morzem terytorialnym lub obszarem, powództwa odszkodowawcze mogą być wniesione tylko do sądów każdego takiego Umawiającego się Państwa lub państw. Należyte zawiadomienie o każdym takim powództwie powinno być dostarczone pozwanemu.

2. Każde Umawiające się Państwo zapewni, aby jego sądy posiadały niezbędną jurysdykcję do przyjmowania takich powództw odszkodowawczych.

3. Po utworzeniu funduszu zgodnie z artykułem V sądy państwa, w którym fundusz został utworzony, będą wyłącznie właściwe do orzekania we wszystkich sprawach dotyczących podziału funduszu.

Artykuł X

1. Każde orzeczenie wydane przez sąd w zakresie Jurysdykcji zgodnie z artykułem IX, które jest wykonalne na terytorium państwa, gdzie zostało wydane, oraz nie jest dalej zaskarżalne, będzie uznane w każdym Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem:

(a) gdy orzeczenie było uzyskane w drodze oszustwa albo

(b) gdy pozwany nie został należycie zawiadomiony i nie stworzono mu możliwości przedstawienia swojej sprawy.

2. Orzeczenie uznane zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu będzie wykonalne w każdym Umawiającym się Państwie tak szybko, jak tylko zostaną załatwione formalności wymagane w tym państwie. Formalności te nie upoważniają do ponownego merytorycznego rozpatrywania sprawy.

Artykuł XI

1. Postanowienia niniejszej konwencji nie mają zastosowania do okrętów wojennych lub innych statków będących własnością państwa lub przez nie eksploatowanych i używanych w danym czasie tylko w rządowej służbie niehandlowej.

2. W odniesieniu do statków będących własnością Umawiającego się Państwa i używanych w celach handlowych każde państwo podda się jurysdykcji przewidzianej w artykule IX i zrezygnuje z obrony opartej na jego statusie suwerennego państwa.

Artykuł XII

Niniejsza konwencja zastąpi jakiekolwiek międzynarodowe konwencje obowiązujące lub otwarte do podpisu, ratyfikacji lub przystąpienia w dniu, w którym niniejsza konwencja została otwarta do podpisu, ale tylko w takim zakresie, w jakim te konwencje byłyby z nią sprzeczne; jednakże niniejszy artykuł nie narusza zobowiązań Umawiających się Państw wobec państw niebędących stronami niniejszej konwencji, wynikających z takich międzynarodowych konwencji.

Artykuł XII2

Postanowienia przejściowe

Poniższe postanowienia przejściowe mają zastosowanie do państwa, które w chwili wypadku jest stroną niniejszej konwencji i Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r.:

(a) jeżeli wypadek spowodował szkodę w wyniku zanieczyszczenia w zakresie określonym w niniejszej konwencji, przyjmuje się zwolnienie od odpowiedzialności w zakresie, w jakim powstaje ono również na podstawie Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r.;

(b) jeżeli wypadek spowodował szkodę w wyniku zanieczyszczenia w zakresie określonym w niniejszej konwencji, a państwo jest stroną zarówno niniejszej konwencji jak i Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1971 r., odpowiedzialność, od której następuje zwolnienie, po zastosowaniu litery (a) niniejszego artykułu, powstaje na podstawie niniejszej konwencji tylko w takim zakresie, w jakim szkoda spowodowana zanieczyszczeniem nie została naprawiona mimo zastosowania wymienionej Konwencji z 1971 r.;

(c) przy stosowaniu artykułu III ustęp 4 niniejszej konwencji termin „niniejsza konwencja” odnosi się odpowiednio do niniejszej konwencji lub do Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r.;

(d) przy stosowaniu artykułu V ustęp 3 niniejszej konwencji całkowita suma funduszu ulega zmniejszeniu o kwotę odpowiadającą zwolnieniu od odpowiedzialności zgodnie z literą (a) niniejszego artykułu.

Artykuł XII3

Postanowienia końcowe

Postanowieniami końcowymi niniejszej konwencji są artykuły od 12 do 18 Protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. Zawarte w niniejszej konwencji odesłania do Umawiających się Państw oznaczają odesłania do Umawiających się Państw tego protokołu.

Postanowienia końcowe Protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany Konwencji o odpowiedzialności cywilnej z 1969 r.

Artykuł 12

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie

1. Niniejszy protokół będzie otwarty do podpisu dla każdego państwa w Londynie w dniach od 15 stycznia 1993 r. do 14 stycznia 1994 r.

2. Z zastrzeżeniem ustępu 4, każde państwo może stać się stroną niniejszego protokołu przez:

(a) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, a następnie ratyfikację, przyjęcie lub zatwierdzenie, albo

(b) przystąpienie.

3. Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następuje przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji odpowiedniego dokumentu.

4. Każde z Umawiających się Państw Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1971 r., zwanej dalej Konwencją o Funduszu z 1971 r., może ratyfikować, przyjąć, zatwierdzić lub przystąpić do niniejszego protokołu, tylko jeżeli równocześnie ratyfikuje, przyjmie, zatwierdzi lub przystąpi do Protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany tej konwencji, chyba że państwo to wypowie Konwencję o Funduszu z 1971 r. z dniem, w którym dla tego państwa niniejszy protokół wchodzi w życie.

5. Państwo będące stroną niniejszego protokołu, lecz niebędące stroną Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r., jest związane postanowieniami Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. zmienionej niniejszym protokołem w stosunku do innych jego Państw-Stron, ale nie jest związane postanowieniami Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. w stosunku do jej Państw-Stron.

6. Każdy dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony po wejściu w życie poprawki do Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r., zmienionej niniejszym protokołem, uważa się za odnoszący się do konwencji ze zmianami wprowadzonymi przez tę poprawkę.

Artykuł 13

Wejście w życie

1. Niniejszy protokół wchodzi w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji dokumentów ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia przez dziesięć państw, w tym cztery państwa każde z tonażem zbiornikowców nie mniejszym niż 1 000 000 jednostek pomiarowych.

2. Jednakże każde Umawiające się Państwo Konwencji o Funduszu z 1971 r. może, w chwili złożenia swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego protokołu, oświadczyć, że dokument ten nie wejdzie w życie dla celów niniejszego artykułu przed upływem sześciu miesięcy, o których mowa w artykule 31 Protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany Konwencji o Funduszu z 1971 r. Państwo, które nie jest Umawiającym się Państwem Konwencji o Funduszu z 1971 r., ale składa dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do Protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany Konwencji o Funduszu z 1971 r., może równocześnie złożyć oświadczenie zgodnie z niniejszym ustępem.

3. Każde państwo, które złożyło oświadczenie zgodnie z poprzednim ustępem, może w każdym czasie je wycofać poprzez powiadomienie Sekretarza Generalnego Organizacji. Każde takie wycofanie wejdzie w życie z dniem otrzymania powiadomienia, pod warunkiem że państwo to będzie uważane za państwo, które w tym dniu złożyło dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego protokołu.

4. W stosunku do państwa, które ratyfikuje, przyjmuje, zatwierdza lub przystępuje do protokołu, po spełnieniu warunków dotyczących wejścia w życie określonych w ustępie 1, niniejszy protokół wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia złożenia przez to państwo stosownego dokumentu.

Artykuł 14

Rewizja i poprawki

1. Organizacja może zwołać konferencję w celu rewizji lub wprowadzenia poprawek do Konwencji o odpowiedzialności z 1992 r.

2. Organizacja zwoła Konferencję Umawiających się Państw w celu rewizji lub wprowadzenia poprawek do Konwencji o odpowiedzialności z 1992 r., na żądanie co najmniej jednej trzeciej wszystkich Umawiających się Państw.

Artykuł 15

Zmiana limitów

1. Na żądanie co najmniej jednej czwartej wszystkich Umawiających się Państw każda propozycja zmiany limitów odpowiedzialności ustanowionych w artykule V ustęp 1 Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r., zmienionej niniejszym protokołem, zostanie przekazana przez Sekretarza Generalnego wszystkim członkom Organizacji oraz wszystkim Umawiającym się Państwom.

2. Każdą propozycję zgłoszoną i rozpowszechnioną w sposób wyżej przedstawiony przedkłada się Komitetowi Prawnemu Organizacji w celu rozpatrzenia, przynajmniej sześć miesięcy po dacie jej rozpowszechnienia.

3. Wszystkie Umawiające się Państwa Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. zmienionej niniejszym protokołem, niezależnie od ich członkostwa w Organizacji, będą miały prawo uczestniczenia w pracach Komitetu Prawnego związanych z rozpatrzeniem i przyjęciem zmian.

4. Zmiany są przyjmowane większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Państw, których przedstawiciele byli obecni i oddali głos podczas obrad Komitetu Prawnego, poszerzonego zgodnie z postanowieniami ustępu 3, pod warunkiem że co najmniej połowa Umawiających się Państw jest obecna podczas głosowania.

5. Przy rozpatrywaniu propozycji zmian limitów Komitet Prawny weźmie pod uwagę wnioski z wypadków, a zwłaszcza wielkość szkód przez nie spowodowanych, sto pę inflacji oraz wpływ proponowanej zmiany na koszty ubezpieczenia, jak również zależności pomiędzy limitami określonymi w artykule V ustęp 1 Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r., zmienionej niniejszym protokołem, a limitami określonymi w artykule 4 ustęp 4 Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1992 r.

6. (a) Zmiana limitów odpowiedzialności na podstawie niniejszego artykułu nie może być rozpatrywana przed dniem 15 stycznia 1998 r. ani przed upływem pięciu lat od daty wejścia w życie poprzedniej zmiany dokonanej zgodnie z niniejszym artykułem. Żadna zmiana zgodnie z niniejszym artykułem nie będzie rozpatrywana przed dniem wejścia w życie niniejszego protokołu.

(b) Limit nie może być zwiększony do wysokości przekraczającej kwotę odpowiadającą limitowi określonemu w Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r., zmienionej niniejszym protokołem, zwiększonemu o 6 procent rocznie, liczonemu na zasadach procentu składanego od dnia 15 stycznia 1993 r.

(c) Limit nie może być zwiększony do wysokości przekraczającej kwotę odpowiadającą limitowi określonemu w konwencji o odpowiedzialności z 1969 r., zmienionej niniejszym protokołem, pomnożonemu przez trzy.

7. Każda zmiana wprowadzona zgodnie z ustępem 4 zostanie przekazana przez Organizację wszystkim Umawiającym się Państwom. Zmiana będzie uważana za przyjętą po upływie osiemnastu miesięcy od daty poinformowania, chyba że w tym czasie nie mniej niż jedna czwarta państw, które były Umawiającymi się Państwami w czasie przyjęcia zmiany przez Komitet Prawny, przekaże Organizacji informację o nieprzyjęciu zmiany. W takim przypadku zmiana zostaje odrzucona i nie wywołuje żadnych skutków.

8. Zmiana, którą uznano za przyjętą zgodnie z ustępem 7, wchodzi w życie po upływie osiemnastu miesięcy od daty jej przyjęcia.

9. Każde Umawiające się Państwo będzie związane zmianą, chyba że wypowie niniejszy protokół zgodnie z artykułem 16 ustęp 1 i 2 co najmniej na sześć miesięcy przed wejściem w życie zmiany. Takie wypowiedzenie nabiera mocy z chwilą wejścia w życie zmiany.

10. W przypadku gdy zmiana została przyjęta przez Komitet Prawny, ale osiemnastomiesięczny okres wymagany dla jej przyjęcia jeszcze nie upłynął, państwo, które staje się Umawiającym się Państwem w tym okresie, będzie związane tą zmianą, jeżeli wejdzie ona w życie. Państwo, które staje się Umawiającym się Państwem po upływie tego okresu, jest związane zmianą, która została przyjęta zgodnie z ustępem 7. W przypadkach, o których mowa w niniejszym ustępie, państwo będzie związane zmianą z chwilą wejścia jej w życie lub z chwilą wejścia w życie niniejszego protokołu w stosunku do tego państwa, jeżeli następuje to później.

Artykuł 16

Wypowiedzenie

1. Niniejszy protokół może być wypowiedziany przez każde Umawiające się Państwo w każdym czasie po dacie jego wejścia w życie w stosunku do tego państwa.

2. Wypowiedzenie nastąpi przez złożenie odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji lub po upływie innego dłuższego okresu określonego w dokumencie wypowiedzenia.

4. Wypowiedzenie przez jakąkolwiek stronę niniejszego protokołu Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. zgodnie z artykułem XVI tej konwencji nie będzie w żaden sposób interpretowane jako wypowiedzenie Konwencji o odpowiedzialności z 1969 r. zmienionej niniejszym protokołem.

5. Wypowiedzenie protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany Konwencji o Funduszu z 1971 r. przez państwo, które jest stroną Konwencji o Funduszu z 1971 r., będzie uważane za wypowiedzenie niniejszego protokołu. Wypowiedzenie takie nabiera mocy z tą samą datą, co wypowiedzenie Protokołu z 1992 r. w sprawie zmiany Konwencji o Funduszu z 1971 r. zgodnie z artykułem 34 tego protokołu.

Artykuł 17

Depozytariusz

1. Niniejszy protokół i wszelkie zmiany przyjęte zgodnie z artykułem 15 zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

2. Sekretarz Generalny Organizacji:

(a) zawiadamia wszystkie państwa, które podpisały niniejszy protokół lub do niego przystąpiły, o:

(i) każdym nowym podpisie lub złożeniu dokumentu wraz z podaniem daty jego podpisania lub złożenia;

(ii) każdym oświadczeniu lub notyfikacji zgodnie z artykułem 13 niniejszego protokołu oraz każdym oświadczeniu lub zawiadomieniu zgodnie z artykułem V ustęp 9 Konwencji o odpowiedzialności z 1992 r.;

(iii) dacie wejścia w życie niniejszego protokołu;

(iv) każdej propozycji zmiany limitów odpowiedzialności przedstawionej zgodnie z artykułem 15 ustęp 1;

(v) każdej zmianie, która została przyjęta zgodnie z artykułem 15 ustęp 4;

(vi) każdej zmianie uważanej za przyjętą zgodnie z artykułem 15 ustęp 7 wraz z podaniem daty, z którą zmiana powyższa nabiera mocy zgodnie z ustępami 8 i 9 niniejszego artykułu;

(vii) każdym wypowiedzeniu niniejszego protokołu oraz dacie jego złożenia i dacie, w której wypowiedzenie nabiera mocy;

(viii) każdym wypowiedzeniu, uważanym za dokonane zgodnie z artykułem 16 ustęp 5;

(ix) każdym powiadomieniu zgodnie z każdym artykułem niniejszego protokołu;

(b) przekazuje uwierzytelnione kopie niniejszego protokołu wszystkim Państwom-Sygnatariuszom i wszystkim państwom, które przystąpiły do protokołu.

3. Z chwilą wejścia w życie niniejszego protokołu jego tekst zostanie przekazany przez Sekretarza Generalnego Organizacji do Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i ogłoszenia zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 18

Języki

Niniejszy protokół został sporządzony w jednym egzemplarzu w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

Załącznik

CERTYFIKAT UBEZPIECZENIA LUB INNEGO FINANSOWEGO ZABEZPIECZENIA W SPRAWIE ODPOWIEDZIALNOŚCI CYWILNEJ ZA SZKODY SPOWODOWANE ZANIECZYSZCZENIEM OLEJAMI

Wydany zgodnie z postanowieniami artykułu VII Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1992.

Nazwa statku

Wyróżniający numer lub litery

Port rejestracji

Nazwa i adres właściciela

 

 

 

 

 

Niniejszym zaświadcza się, że wyżej wymieniony statek posiada polisę ubezpieczeniową lub inne finansowe zabezpieczenie odpowiadające wymaganiom artykułu VII Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1992.

Rodzaj zabezpieczenia........................................ ......................

Okres zabezpieczenia ..................................................... ..........

Nazwa i adres ubezpieczyciela(i) i (lub) poręczyciela(i)

Nazwa.......................................... ........................................

Adres ...................................................... .............................

Niniejszy certyfikat jest ważny do..............................................

Wystawiony lub poświadczony przez Rząd..............................

............................................... ...................................................

(pełna nazwa państwa)

............................................ .

..........................................

(miejsce)

(data)

 

............................................... ......

 

(podpis i tytuł wydającego lub poświadczającego funkcjonariusza)

 

Uwagi wyjaśniające:

1. Jeżeli jest to pożądane, oznaczenie państwa może obejmować wzmiankę dotyczącą właściwego urzędu w kraju, w którym certyfikat jest wystawiony.

2. Jeżeli cała suma zabezpieczenia pochodzi z więcej niż jednego źródła, powinna być podana wysokość zabezpieczenia pochodzącego z każdego z tych źródeł.

3. Jeżeli zabezpieczenie jest złożone w różnych postaciach, powinny one być wyszczególnione.

4. Pozycja „okres zabezpieczenia” musi podawać datę, w której zabezpieczenie nabiera mocy.

International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1992

(consolidated text)

The States Parties to the present Convention,

Conscious of the dangers of pollution posed by the worldwide maritime carriage of oil in bulk,

Convinced of the need to ensure that adequate compensation is available to persons who suffer damage caused by pollution resulting from the escape or discharge of oil from ships,

Desiring to adopt uniform international rules and procedures for determining questions of liability and providing adequate compensation in such cases,

Have agreed as follows:

Article I

For the purposes of this Convention:

1. "Ship” means any sea-going vessel and seaborne craft of any type whatsoever constructed or adapted for the carriage of oil in bulk as cargo, provided that a ship capable of carrying oil and other corgoes shall be regarded as a ship only when it is actually carrying oil in bulk as cargo and during any voyage following such carriage unless it is proved that it has no residues of such carriage of oil in bulk aboard.

2. "Person” means any individual or partnership or any public or private body, whether corporate or not, including a State or any of its constituent subdivisions.

3. "Owner” means the person or persons registered as the owner of the ship or, in the absence of registration, the person or persons owning the ship. However in the case of a ship owned by a State and operated by a company which in that State is registered as the ship's operator, "owner” shall mean such company.

4. "State of the ship's registry” means in relation to registered ships the State of registration of the ship, and in relation to unregistered ships the State whose flag the ship is flying.

5. "Oil” means any persistent hydrocarbon mineral oil such as crude oil, fuel oil, heavy diesel oil and lubricating oil, whether carried on board a ship as cargo or in the bunkers of such a ship.

6. "Pollution damage” means:

(a) loss or damage caused outside the ship by contamination resulting from the escape or discharge of oil from the ship, wherever such escape or discharge may occur, provided that compensation for impairment of the environment other than loss of profit from such impairment shall be limited to costs of reasonable measures of reinstatement actually undertaken or to be undertaken;

(b) the costs of preventive measures and further loss or damage caused by preventive measures.

7. "Preventive measures” means any reasonable measures taken by any person after an incident has occurred to prevent or minimize pollution damage.

8. "Incident” means any occurrence, or series of occurrences having the same origin, which causes pollution damage or creates a grave and imminent threat of causing such damage.

9. "Organization” means the International Maritime Organization.

10. "1969 Liability Convention” means the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1969. For States Parties to the Protocol of 1976 to that Convention, the term shall be deemed to include the 1969 Liability Convention as amended by that Protocol.

Article II

This Convention shall apply exclusively:

(a) to pollution damage caused:

(i) in the territory, including the territorial sea, of a Contracting State, and

(ii) in the exclusive economic zone of a Contracting State, established in accordance with international law, or, if a Contracting State has not established such a zone, in an area beyond and adjacent to the territorial sea of that State determined by that State in accordance with international law and extending not more than 200 nautical miles from the baselines from which the breadth of its territorial sea is measured;

(b) to preventive measures, wherever taken, to prevent or minimize such damage.

Article III

1. Except as provided in paragraphs 2 and 3 of this Article, the owner of a ship at the time of an incident, or, where the incident consists of a series of occurrences, at the time of the first such occurrence, shall be liable for any pollution damage caused by the ship as a result of the incident.

2. No liability for pollution damage shall attach to the owner if he proves that the damage:

(a) resulted from an act of war, hostilities, civil war, insurrection or a natural phenomenon of an exceptional, inevitable and irresistible character, or

(b) was wholly caused by an act or omission done with intent to cause damage by a third party, or

(c) was wholly caused by the negligence or other wrongful act of any Government or other authority responsible for the maintenance of lights or other navigational aids in the exercise of that function.

3. If the owner proves that the pollution damage resulted wholly or partially either from an act or omission done with intent to cause damage by the person who suffered the damage or from the negligence of that person, the owner may be exonerated wholly or partially from his liability to such person.

4. No claim for compensation for pollution damage may be made against the owner otherwise than in accordance with this Convention. Subject to paragraph 5 of this Article, no claim for compensation for pollution damage under this Convention or otherwise may be made against:

(a) the servants or agents of the owner or the members of the crew;

(b) the pilot or any other person who, without being a member of the crew, performs services for the ship;

(c) any charterer (howsoever described, including a bareboat charterer), manager or operator of the ship;

(d) any person performing salvage operations with the consent of the owner or on the instructions of a competent public authority;

(e) any person taking preventive measures;

(f) all servants or agents of persons mentioned in sub-paragraphs (c), (d) and (e);

unless the damage resulted from their personal act or omission, committed with the intent to cause such damage, or recklessly and with knowledge that such damage would probably result.

5. Nothing in this Convention shall prejudice any right of recourse of the owner against third parties.

Article IV

When an incident involving two or more ships occurs and pollution damage results therefrom, the owners of all the ships concerned, unless exonerated under Article III, shall be jointly and severally liable for all such damage which is not reasonably separable.

Article V

1. The owner of a ship shall be entitled to limit his liability under this Convention in respect of any one incident to an aggregate amount calculated as follows:

(a) 3 million units of account for a ship not exceeding 5.000 units of tonnage;

(b) for a ship with a tonnage in excess thereof, for each additional unit of tonnage, 420 units of account in addition to the amount mentioned in sub-paragraph (a);

provided, however, that this aggregate amount shall not in any event exceed 59.7 million units of account.

2. The owner shall not be entitled to limit his liability under this Convention if it is proved that the pollution damage resulted from his personal act or omission, committed with the intent to cause such damage, or recklessly and with knowledge that such damage would probably result.

3. For the purpose of availing himself of the benefit of limitation provided for in paragraph 1 of this Article the owner shall constitute a fund for the total sum representing the limit of his liability with the Court or other competent authority of any one of the Contracting States in which action is brought under Article IX or, if no action is brought, with any Court or other competent authority in any one of the Contracting States in which an action can be brought under Article IX. The fund can be constituted either by depositing the sum or by producing a bank guarantee or other guarantee, acceptable under the legislation of the Contracting State where the fund is constituted, and considered to be adequate by the Court or other competent authority.

4. The fund shall be distributed among the claimants in proportion to the amounts of their established claims.

5. If before the fund is distributed the owner or any of his servants or agents or any person providing him insurance or other financial security has as a result of the incident in question, paid compensation for pollution damage, such person shall, up to the amount he has paid, acquire by subrogation the rights which the person so compensated would have enjoyed under this Convention.

6. The right of subrogation provided for in paragraph 5 of this Article may also be exercised by a person other than those mentioned therein in respect of any amount of compensation for pollution damage which he may have paid but only to the extent that such subrogation is permitted under the applicable national law.

7. Where the owner or any other person establishes that he may be compelled to pay at a later date in whole or in part any such amount of compensation, with regard to which such person been paid before the fund was distributed, the Court or other competent authority of the State where the fund has been constituted may order that a sufficient sum shall be provisionally set aside to enable such person at such later date to enforce his claim against the fund.

8. Claims in respect of expenses reasonably incurred or sacrifices reasonably made by the owner voluntarily to prevent or minimize pollution damage shall rank equally with other claims against the fund.

9(a). The "unit of account” referred to in paragraph 1 of this Article is the Special Drawing Right as defined by the International Monetary Fund. The amounts mentioned in paragraph 1 shall be converted into national currency on the basis of the value of that currency by reference to the Special Drawing Right on the date of the constitution of the fund referred to in paragraph 3, The value of the national currency, in terms of the Special Drawing Right, of a Contracting State which is a member of the International Monetary Fund shall be calculated in accordance with the method of valuation applied by the International Monetary Fund in effect on the date in question for its operations and transactions. The value of the national currency, in terms of the Special Drawing Right, of a Contracting State which is not a member of the International Monetary Fund shall be calculated in a manner determined by that State.

9(b). Nevertheless, a Contracting State which is not a member of the International Monetary Fund and whose law does not permit the application of the provisions of paragraph 9(a) may, at the time of ratification, acceptance, approval of or accession to this Convention or at any time thereafter, declare that the unit of account referred to in paragraph 9(a) shall be equal to 15 gold francs. The gold franc referred to in this paragraph corresponds to sixty-five and a half milligrammes of gold of millesimal fineness nine hundred. The conversion of the gold franc into the national currency shall be made according to the law of the State concerned.

9(c). The calculation mentioned in the last sentence of paragraph 9(a) and the conversion mentioned in paragraph 9(b) shall be made in such manner as to express in the national currency of the Contracting State as far as possible the same real value for the amounts in paragraph 1 as would result from the application of the first three sentences of paragraph 9(a). Contracting States shall communicate to the depositary the manner of calculation pursuant to paragraph 9(a), or the result of the conversion in paragraph 9(b) as the case may be, when depositing an instrument of ratification, acceptance, approval of or accession to this Convention and whenever there is a change in either.

10. For the purpose of this Article the ship's tonnage shall be the gross tonnage calculated in accordance with the tonnage measurement regulations contained in Annex I of the International Convention on Tonnage Measurement of Ships, 1969.

11. The insurer or other person providing financial security shall be entitled to constitute a fund in accordance with this Article on the same conditions and having the same effect as if it were constituted by the owner. Such a fund may be constituted even if, under the provisions of paragraph 2, the owner is not entitled to limit his liability, but its constitution shall in that case not prejudice the rights of any claimant against the owner.

Article VI

1. Where the owner, after an incident, has constituted a fund in accordance with Article V, and is entitled to limit his liability,

(a) no person having a claim for pollution damage arising out of that incident shall be entitled to exercise any right against any other assets of the owner in respect of such claim;

(b) the Court or other competent authority of any Contracting State shall order the release of any ship or other property belonging to the owner which has been arrested in respect of a claim for pollution damage arising out of that incident, and shall similarly release any bail or other security furnished to avoid such arrest.

2. The foregoing shall, however, only apply if the claimant has access to the Court administering the fund and the fund is actually available in respect of his claim.

Article VII

1. The owner of a ship registered in a Contracting State and carrying more than 2,000 tons of oil in bulk as cargo shall be required to maintain insurance or other financial security, such as the guarantee of a bank or a certificate delivered by an international compensation fund, in the sums fixed by applying the limits of liability prescribed in Article V, paragraph 1 to cover his liability for pollution damage under this Convention.

2. A certificate attesting that insurance or other financial security is in force in accordance with the provisions of this Convention shall be issued to each ship after the appropriate authority of a Contracting State has determined that the requirements of paragraph 1 have been complied with. With respect to a ship registered in a Contracting State such certificate shall be issued or certified by the appropriate authority of the State of the ship's registry; with respect to a ship not registered in a Contracting State it may be issued or certified by the appropriate authority of any Contracting State. This certificate shall be in the form of the annexed model and shall contain the following particulars:

(a) name of ship and port of registration;

(b) name and principal place of business of owner;

(c) type of security;

(d) name and principal place of business of insurer or other person giving security and, where appropriate, place of business where the insurance or security is established;

(e) period of validity of certificate which shall not be longer than the period of validity of the insurance or other security.

3. The certificate shall be in the official language or languages of the issuing State. If the language used is neither English nor French, the text shall include a translation into one of these languages.

4. The certificate shall be carried on board the ship and a copy shall be deposited with the authorities who keep the record of the ship's registry or, if the ship is not registered in a Contracting State, with the authorities of the State issuing or certifying the certificate.

5. An insurance or other financial security shall not satisfy the requirements of this Article if it can cease, for reasons other than the expiry of the period of validity of the insurance or security specified in the certificate under paragraph 2 of this Article, before three months have elapsed from the date on which notice of its termination is given to the authorities referred to in paragraph 4 of this Article, unless the certificate has been surrendered to these authorities or a new certificate has been issued within the said period. The foregoing provisions shall similarly apply to any modification which results in the insurance or security no longer satisfying the requirements of this Article.

6. The State of registry shall, subject to the provisions of this Article, determine the conditions of issue and validity of the certificate.

7. Certificates issued or certified under the authority of a Contracting State in accordance with paragraph 2 shall be accepted by other Contracting States for the purposes of this Convention and shall be regarded by other Contracting States as having the same force as certificates issued or certified by them even if issued or certified in respect of a ship not registered in a Contracting State. A Contracting State may at any time request consultation with the issuing or certifying State should it believe that the insurer or guarantor named in the certificate is not financially capable of meeting the obligations imposed by this Convention.

8. Any claim for compensation for pollution damage may be brought directly against the insurer or other person providing financial security for the owner's liability for pollution damage. In such case the defendant may, even if the owner is not entitled to limit his liability according to Article V, paragraph 2, avail himself of the limits of liability prescribed in Article V, paragraph 1. He may further avail himself of the defences (other than the bankruptcy or winding up of the owner) which the owner himself would have been entitled to invoke. Furthermore, the defendant may avail himself of the defence that the pollution damage resulted from the wilful misconduct of the owner himself, but the defendant shall not avail himself of any other defence which he might have been entitled to invoke in proceedings brought by the owner against him. The defendant shall in any event have the right to require the owner to be joined in the proceedings.

9. Any sums provided by insurance or by other financial security maintained in accordance with paragraph 1 of this Article shall be available exclusively for the satisfaction of claims under this Convention.

10. A Contracting State shall not permit a ship under its flag to which this Article applies to trade unless a certificate has been issued under paragraph 2 or 12 of this Article.

11. Subject to the provisions of this Article, each Contracting State shall ensure, under its national legislation, that insurance or other security to the extent specified in paragraph 1 of this Article is in force in respect of any ship, wherever registered, entering or leaving a port in its territory, or arriving at or leaving an off-shore terminal in its territorial sea, if the ship actually carries more than 2,000 tons of oil in bulk as cargo.

12. If insurance or other financial security is not maintained in respect of a ship owned by a Contracting State, the provisions of this Article relating thereto shall not be applicable to such ship, but the ship shall carry a certificate issued by the appropriate authorities of the State of the ship's registry stating that the ship is owned by that State and that the ship's liability is covered within the limits prescribed by Article V, paragraph 1. Such a certificate shall follow as closely as practicable the model prescribed by paragraph 2 of this Article.

Article VIII

Rights of compensation under this Convention shall be extinguished unless an action is brought thereunder within three years from the date when the damage occurred. However, in no case shall an action be brought after six years from the date of the incident which caused the damage. Where this incident consists of a series of occurrences, the six years' period shall run from the date of the first such occurrence.

Article IX

1. Where an incident has caused pollution damage in the territory, including the territorial sea or an area referred to in Article II, of one or more Contracting States or preventive measures have been taken to prevent or minimize pollution damage in such territory including the territorial sea or area, actions for compensation may only be brought in the Courts of any such Contracting State or States. Reasonable notice of any such action shall be given to the defendant.

2. Each Contracting State shall ensure that its Courts possess the necessary jurisdiction to entertain such actions for compensation.

3. After the fund has been constituted in accordance with Article V the Courts of the State in which the fund is constituted shall be exclusively competent to determine all matters relating to the apportionment and distribution of the fund.

Article X

1. Any judgement given by a Court with jurisdiction in accordance with Article IX which is enforceable in the State of origin where it is no longer subject to ordinary forms of review, shall be recognized in any Contracting State, except:

(a) where the judgement was obtained by fraud; or

(b) where the defendant was not given reasonable notice and a fair opportunity to present his case.

2. A judgement recognized under paragraph 1 of this Article shall be enforceable in each Contracting State as soon as the formalities required in that State have been complied with. The formalities shall not permit the merits of the case to be re-opened.

Article XI

1.The provisions of this Convention shall not apply to warships or other ships owned or operated by a State and used, for the time being, only on government non-commercial service.

2. With respect to ships owned by a Contracting State and used for commercial purposes, each State shall be subject to suit in the jurisdictions set forth in Article IX and shall waive all defences based on its status as a sovereign State.

Article XII

This Convention shall supersede any International Conventions in force or open for signature, ratification or accession at the date on which the Convention is opened for signature, but only to the extent that such Conventions would be in conflict with it; however, nothing in this Article shall affect the obligations of Contracting States to non-Contracting States arising under such International Conventions.

Article XII bis

Transitional provisions

The following transitional provisions shall apply in the case of a State which at the time of an incident is a Party both to this Convention and to the 1969 Liability Convention:

(a) where an incident has caused pollution damage within the scope of this Convention, liability under this Convention shall be deemed to be discharged if, and to the extent that, it also arises under the 1969 Liability Convention;

(b) where an incident has caused pollution damage within the scope of this Convention, and the State is a Party both to this Convention and to the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1971, liability remaining to be discharged after the application of sub-paragraph (a) of this Article shall arise under this Convention only to the extent that pollution damage remains uncompensated after application of the said 1971 Convention;

(c) in the application of Article III, paragraph 4, of this Convention the expression "this Convention” shall be interpreted as referring to this Convention or the 1969 Liability Convention, as appropriate;

(d) in the application of Article V, paragraph 3, of this Convention the total sum of the fund to be constituted shall be reduced by the amount by which liability has been deemed to be discharged in accordance with sub-paragraph (a) of this Article.

Article XII ter

Final clauses

The final clauses of this Convention shall be Articles 12 to 18 of the Protocol of 1992 to amend the 1969 Liability Convention. References in this Convention to Contracting States shall be taken to mean references to the Contracting States of that Protocol

Final Clauses of the Protocol of 1992 to amend the 1969 Civil Liability Convention

Article 12

Signature, ratification, acceptance, approval and accession

1. This Protocol shall be open for signature at London from 15 January 1993 to 14 January 1994 by all States.

2. Subject to paragraph 4, any State may become a Party to this Protocol by:

(a) signature subject to ratification, acceptance or approval followed by ratification, acceptance or approval; or

b) accession.

3. Ratification, acceptance, approval or accession shall be effected by the deposit of a formal instrument to that effect with the Secretary-General of the Organization.

4. Any Contracting State to the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1971, hereinafter referred to as the 1971 Fund Convention, may ratify, accept, approve or accede to this Protocol only if it ratifies, accepts, approves or accedes to the Protocol of 1992 to amend that Convention at the same time, unless it denounces the 1971 Fund Convention to take effect on the date when this Protocol enters into force for that State.

5. A State which is a Party to this Protocol but not a Party to the 1969 Liability Convention shall be bound by the provisions of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol in relation to other States Parties hereto, but shall not be bound by the provisions of the 1969 Liability Convention in relation to States Parties thereto.

6. Any instrument of ratification, acceptance, approval or accession deposited after the entry into force of an amendment to the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol shall be deemed to apply to the Convention so amended, as modified by such amendment.

Article 13

Entry into force

1. This Protocol shall enter into force twelve months following the date on which ten States including four States each with not less than one million units of gross tanker tonnage have deposited instruments of ratification, acceptance, approval or accession with the Secretary-General of the Organization.

2. However, any Contracting State to the 1971 Fund Convention may, at the time of the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of this Protocol, declare that such instrument shall be deemed not to be effective for the purposes of this Article until the end of the six-month period in Article 31 of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention. A State which is not a Contracting State to the 1971 Fund Convention but which deposits an instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention may also make a declaration in accordance with this paragraph at the same time.

3. Any State which has made a declaration in accordance with the preceding paragraph may withdraw it at any time by means of a notification addressed to the Secretary-General of the Organization. Any such withdrawal shall take effect on the date the notification is received, provided that such State shall be deemed to have deposited its instrument of ratification, acceptance, approval or accession in respect of this Protocol on that date.

4. For any State which ratifies, accepts, approves or accedes to it after the conditions in paragraph 1 for entry into force have been met, this Protocol shall enter into force twelve months following the date of deposit by such State of the appropriate instrument.

Article 14

Revision and amendment

1. A Conference for the purpose of revising or amending the 1992 Liability Convention may be convened by the Organization.

2. The Organization shall convene a Conference of Contracting States for the purpose of revising or amending the 1992 Liability Convention at the request of not less than one third of the Contracting States.

Article 15

Amendments of limitation amounts

1. Upon the request of at least one quarter of the Contracting States any proposal to amend the limits of liability laid down in Article V, paragraph 1, of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol shall be circulated by the Secretary-General to all Members of the Organization and to all Contracting States.

2. Any amendment proposed and circulated as above shall be submitted to the Legal Committee of the Organization for consideration at a date at least six months after the date of its circulation.

3. All Contracting States to the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol, whether or not Members of the Organization, shall be entitled to participate in the proceedings of the Legal Committee for the consideration and adoption of amendments.

4. Amendments shall be adopted by a two-thirds majority of the Contracting States present and voting in the Legal Committee, expanded as provided for in paragraph 3, on condition that at least one half of the Contracting States shall be present at the time of voting.

5. When acting on a proposal to amend the limits, the Legal Committee shall take into account the experience of incidents and in particular the amount of damage resulting therefrom, changes in the monetary values and the effect of the proposed amendment on the cost of insurance. It shall also take into account the relationship between the limits in Article V, paragraph 1, of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol and those in Article 4, paragraph 4, of the International Convention on the Establishment of an International Fund for Compensation for Oil Pollution Damage, 1992.

6. (a) No amendment of the limits of liability under this Article may be considered before 15 January 1998 nor less than five years from the date of entry into force of a previous amendment under this Article. No amendment under this Article shall be considered before this Protocol has entered into force.

(b) No limit may be increased so as to exceed an amount which corresponds to the limit laid down in the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol increased by 6 per cent per year calculated on a compound basis from 15 January 1993.

(c) No limit may be increased so as to exceed an amount which corresponds to the limit laid down in the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol multiplied by 3.

7. Any amendment adopted in accordance with paragraph 4 shall be notified by the Organization to all Contracting States. The amendment shall be deemed to have been accepted at the end of a period of eighteen months after the date of notification, unless within that period not less than one-quarter of the States that were Contracting States at the time of the adoption of the amendment by the Legal Committee have communicated to the Organization that they do not accept the amendment in which case the amendment is rejected and shall have no effect.

8. An amendment deemed to have been accepted in accordance with paragraph 7 shall enter into force eighteen months after its acceptance.

9. All Contracting States shall be bound by the amendment, unless they denounce this Protocol in accordance with Article 16, paragraphs 1 and 2, at least six months before the amendment enters into force. Such denunciation shall take effect when the amendment enters into force.

10. When an amendment has been adopted by the Legal Committee but the eighteen-month period for its acceptance has not yet expired, a State which becomes a Contracting State during that period shall be bound by the amendment if it enters into force. A State which becomes a Contracting State after that period shall be bound by an amendment which has been accepted in accordance with paragraph 7. In the cases referred to in this paragraph, a State becomes bound by an amendment when that amendment enters into force, or when this Protocol enters into force for that State, if later.

Article 16

Denunciation

1. This Protocol may be denounced by any Party at any time after the date on which it enters into force for that Party.

2. Denunciation shall be effected by the deposit of an instrument with the Secretary-General of the Organization.

3. A denunciation shall take effect twelve months, or such longer period as may be specified in the instrument of denunciation, after its deposit with the Secretary-General of the Organization.

4. As between the Parties to this Protocol, denunciation by any of them of the 1969 Liability Convention in accordance with Article XVI thereof shall not be construed in any way as a denunciation of the 1969 Liability Convention as amended by this Protocol.

5. Denunciation of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention by a State which remains a Party to the 1971 Fund Convention shall be deemed to be a denunciation of this Protocol. Such denunciation shall take effect on the date on which denunciation of the Protocol of 1992 to amend the 1971 Fund Convention takes effect according to Article 34 of that Protocol.

Article 17

Depositary

1. This Protocol and any amendments accepted under Article 15 shall be deposited with the Secretary-General of the Organization.

2. The Secretary-General of the Organization shall:

(a) inform all States which have signed or acceded to this Protocol of:

(i) each new signature or deposit of an instrument together with the date thereof;

(ii) each declaration and notification under Article 13 and each declaration and communication under Article V, paragraph 9, of the 1992 Liability Convention;

(iii) the date of entry into force of this Protocol;

(iv) any proposal to amend limits of liability which has been made in accordance with Article 15, paragraph 1;

(v) any amendment which has been adopted in accordance with Article 15, paragraph 4;

(vi) any amendment deemed to have been accepted under Article 15, paragraph 7, together with the date on which that amendment shall enter into force in accordance with paragraphs 8 and 9 of that Article;

(vii) the deposit of any instrument of denunciation of this Protocol together with the date of the deposit and the date on which it takes effect;

(viii) any denunciation deemed to have been made under Article 16, paragraph 5;

(ix) any communication called for by any Article of this Protocol;

(b) transmit certified true copies of this Protocol to all Signatory States and to all States which accede to this Protocol.

3. As soon as this Protocol enters into force, the text shall be transmitted by the Secretary-General of the Organization to the Secretariat of the United Nations for registration and publication in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.

Article 18

Languages

This Protocol is established in a single original in the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish languages, each text being equally authentic.

Annex

CERTIFICATE OF INSURANCE OR OTHER FINANCIAL SECURITY IN RESPECT OF CIVIL LIABILITY FOR OIL POLLUTION DAMAGE

Issued in accordance with the provisions of Article VII of the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1992.

Name of ship

Distinctive number or letters

Port of registry

Name and address of owner

 

 

 

 

 

This is to certify that there is in force in respect of the above-named ship a policy of insurance or other financial security satisfying the requirements of Article VII of the International Convention on Civil Liability for Oil Pollution Damage, 1992.

Type of Security.............................................. ...................

Duration of Security ................................................ ..........

Name and Address of the Insurer(s) and/or Guarantors)

Name........................................... ..................................

Address........................................ .................................

This certificate is valid until................................. .............

Issued or certified by the Government of.........................

....... ;....... ;....... ;......

(Full designation of the State)

At ...................................

On ..................................

(Place)

(Date)

 

............................................. ......................

 

Signature and Title of issuing or certifying official

 

Explanatory notes:

1. If desired, the designation of the State may include a reference to the competent public authority of the country where the certificate is issued.

2. If the total amount of security has been furnished by more than one source, the amount of each of them should be indicated.

3. If security is furnished in several forms, these should be enumerated.

4. The entry "Duration of Security” must stipulate the date on which such security takes effect.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA