Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 15 poz. 151

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 4 kwietnia 1991 r. wszedł w życie znowelizowany tekst Międzynarodowej konwencji ochrony roślin, sporządzonej w Rzymie dnia 6 grudnia 1951 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA OCHRONY ROŚLIN

Preambuła

Umawiające się Strony, uznając celowość współpracy międzynarodowej w zwalczaniu szkodników roślin i produktów roślinnych oraz w zapobieganiu ich rozprzestrzenianiu się, w szczególności zawleczeniu przez granice państwowe, i w dążeniu do zapewnienia ścisłej koordynacji działań zmierzających do tego celu uzgodniły, co następuje:

Artykuł l

Cele i odpowiedzialność

1. W celu zapewnienia wspólnych i skutecznych działań na rzecz zapobiegania rozprzestrzenianiu się i zawleczeniu szkodników roślin i produktów roślinnych oraz popierania działań na rzecz ich zwalczania, Umawiające się Strony zobowiązują się do podjęcia środków prawnych, technicznych i administracyjnych wymienionych w niniejszej konwencji i w porozumieniach dodatkowych zgodnie z artykułem III.

2. Każda z Umawiających się Stron odpowiada za wykonanie na swoim terytorium wszystkich postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł II

Zakres

1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „rośliny" obejmuje rośliny żywe i ich części, włączając nasiona, o ile nadzór nad ich wwozem zgodnie z artykułem VI konwencji lub wystawienie świadectw fitosanitarnych na nie, zgodnie z artykułami IV (1) (a) (iv) i V niniejszej konwencji mogą być uznane za konieczne przez Umawiające się Strony, określenie zaś „produkty roślinne” obejmuje objęte określeniem „rośliny" i te przetworzone produkty, które ze swojej natury lub charakteru ich przerobu mogą stwarzać ryzyko rozprzestrzeniania się szkodników.

2. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „szkodnik” oznacza jakąkolwiek formę życia roślinnego lub zwierzęcego, lub jakikolwiek element patogenny, szkodliwy lub potencjalnie szkodliwy dla roślin lub produktów roślinnych; określenie zaś „szkodnik podlegający kwarantannie” oznacza szkodnika o potencjalnym znaczeniu ekonomicznym dla kraju zagrożonego przez niego, ale jeszcze tam nie występującego lub występującego, lecz szeroko nie rozprzestrzenionego i pozostającego pod aktywną kontrolą.

3. W uzasadnionych przypadkach postanowienia niniejszej konwencji mogą być uznane przez Umawiające się Strony za obejmujące miejsca składowania, środki transportu, kontenery i inne obiekty lub materiały mogące być siedliskiem szkodników lub stanowić źródło ich rozprzestrzeniania, szczególnie gdy dotyczy to transportu międzynarodowego.

4. Niniejsza konwencja ma zastosowanie głównie do szkodników podlegających kwarantannie w ramach handlu międzynarodowego.

5. Definicje zawarte powyżej w niniejszym artykule mają zastosowanie do niniejszej konwencji i nie wpływają na definicje ustanowione w prawie wewnętrznym Umawiających się Stron.

Artykuł III

Porozumienia dodatkowe

1. Porozumienia dodatkowe mające zastosowanie do poszczególnych regionów, określonych rodzajów szkodników, rodzajów roślin i produktów roślinnych oraz do poszczególnych sposobów międzynarodowego przewozu roślin i produktów roślinnych lub w inny sposób uzupełniające postanowienia niniejszej konwencji mogą być zaproponowane przez Organizację do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa Narodów Zjednoczonych (dalej zwaną „FAO”) na wniosek Umawiającej się Strony lub z inicjatywy własnej w celu rozwiązania problemów ochrony roślin, które wymagają szczególnej uwagi lub działania.

2. Porozumienia dodatkowe, o których mowa w ustępie 1, wejdą w życie wobec każdej Umawiającej się Strony po ich przyjęciu zgodnie z postanowieniami Konstytucji FAO i Przepisów ogólnych Organizacji.

Artykuł IV

Krajowe organizacje ochrony roślin

1. Każda z Umawiających się Stron, w jak najkrótszym czasie i stosownie do swoich możliwości, podejmie kroki w celu:

(a) utworzenia państwowej organizacji ochrony roślin, do której głównych zadań należeć będą:

(i) kontrola uprawy roślin, powierzchni przeznaczonych pod ich uprawę (włączając w to pola, plantacje, szkółki, ogrody i szklarnie) oraz roślin i produktów roślinnych składowanych lub przewożonych, szczególnie w celu stwierdzenia występowania, pojawienia się i rozprzestrzeniania się szkodników roślin i ich zwalczania;

(ii) kontrola roślin i produktów roślinnych przewożonych w transporcie międzynarodowym i, w uzasadnionych przypadkach, kontrola przesyłek innych artykułów lub towarów przewożonych w transporcie międzynarodowym w warunkach, gdy mogą one przypadkowo przenosić szkodniki roślin i produktów roślinnych, oraz kontrola i nadzór nad składowaniem i wszelkimi środkami transportu, używanymi w międzynarodowym przewozie roślin, produktów roślinnych lub innych towarów, szczególnie w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się przez granice państwowe szkodników roślin i produktów roślinnych;

(iii) przeprowadzanie dezynsekcji lub dezynfekcji roślin i produktów roślinnych przewożonych w transporcie międzynarodowym wraz z kontenerami (łącznie z opakowaniem lub jakąkolwiek substancją towarzyszącą roślinom lub produktom roślinnym), miejsc składowania lub stosowanych środków transportu;

(iv) wydawanie świadectw dotyczących stanu fitosanitarnego i pochodzenia przewożonych roślin i produktów roślinnych (dalej zwanych „świadectwami fitosanitarnymi”);

(b) upowszechniania na jej terytorium informacji dotyczących szkodników roślin i produktów roślinnych, a także środków zapobiegania ich rozprzestrzenianiu się oraz ich zwalczania;

(c) prowadzenia badań i doświadczeń w dziedzinie ochrony roślin.

2. Każda z Umawiających się Stron przedłoży Dyrektorowi Generalnemu FAO opis zakresu działania krajowej organizacji ochrony roślin i poinformuje go o zmianach dotyczących tej organizacji. Dyrektor Generalny przekaże powyższe informacje wszystkim Umawiającym się Stronom.

Artykuł V

Świadectwa fitosanitarne

1. Każda z Umawiających się Stron podejmie działania w celu wydawania świadectw fitosanitarnych zharmonizowanych z przepisami o ochronie roślin innych Umawiających się Stron i zgodnych z następującymi postanowieniami:

(a) kontrola będzie przeprowadzana, a świadectwa wydawane wyłącznie przez technicznie wykwalifikowanych, upoważnionych do tego urzędników lub pod ich nadzorem oraz w takich okolicznościach i przy takim zakresie wiedzy i informacji dostępnych urzędnikom, aby władze państw importujących mogły uznać takie świadectwa za dokumenty wiarygodne;

(b) każde świadectwo dotyczące eksportu i reeksportu roślin lub produktów roślinnych będzie zredagowane zgodnie z załącznikiem do niniejszej konwencji;

(c) niepoświadczone zmiany lub skreślenia powodują nieważność świadectwa.

2. Żadna z Umawiających się Stron nie będzie wymagać dla roślin lub produktów roślinnych importowanych na jej terytorium świadectw fitosanitarnych innych niż te zawarte w załączniku do niniejszej konwencji. Wymogi co do deklaracji dodatkowych będą sprowadzane do minimum.

Artykuł VI

Wymagania dotyczące importu

1. Umawiające się Strony mają pełne kompetencje do regulowania wwozu roślin i produktów roślinnych w celu zapobiegania zawleczeniu szkodników roślin i produktów roślinnych na ich terytoria. W szczególności mogą:

(a) określać ograniczenia lub wymogi dotyczące importu roślin lub produktów roślinnych;

(b) zakazywać importu poszczególnych roślin lub produktów roślinnych oraz poszczególnych przesyłek z roślinami lub produktami roślinnymi;

(c) dokonywać kontroli lub zatrzymywać poszczególne przesyłki z roślinami lub produktami roślinnymi;

(d) zaprawiać, niszczyć lub odmawiać wwozu poszczególnych przesyłek z roślinami lub produktami roślinnymi, które nie odpowiadają wymogom określonym pod literą (a) lub (b) niniejszego ustępu, lub domagać się, aby takie przesyłki były zaprawiane, zniszczone lub usunięte z kraju;

(e) sporządzać listę szkodników, których wwóz jest zakazany lub ograniczony, ponieważ stanowią one potencjalne zagrożenie gospodarcze dla zainteresowanego kraju.

2. W celu zminimalizowania ingerencji w handel międzynarodowy każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się do wykonywania postanowień zawartych w ustępie 1 niniejszego artykułu, w następujący sposób:

(a) Umawiające się Strony nie będą podejmować w ramach ich ustawodawstwa wewnętrznego dotyczącego ochrony roślin żadnych działań wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, chyba że działania takie będą konieczne ze względów fitosanitarnych;

(b) Jeśli Umawiająca się Strona określi jakiekolwiek ograniczenia lub wymogi dotyczące importu roślin i produktów roślinnych na swoje terytorium, opublikuje je i przekaże niezwłocznie do FAO, do regionalnych organizacji ochrony roślin, których jest członkiem, oraz do wszystkich innych bezpośrednio zainteresowanych Umawiających się Stron;

(c) Jeśli Umawiająca się Strona wprowadzi na podstawie prawa wewnętrznego zakaz importu roślin lub produktów roślinnych, opublikuje ona swoją decyzję wraz z uzasadnieniem i poinformuje o tym niezwłocznie FAO, regionalne organizacje ochrony roślin, których jest członkiem, i wszystkie inne bezpośrednio zainteresowane Umawiające się Strony;

(d) Jeśli Umawiająca się Strona zażąda, aby rośliny lub produkty roślinne były importowane tylko przez określone przejścia graniczne, przejścia te będą wybrane w ten sposób, aby niepotrzebnie nie utrudniać handlu międzynarodowego. Umawiająca się Strona opublikuje listę tych przejść granicznych i przekaże ją FAO, regionalnym organizacjom ochrony roślin, których jest członkiem, i wszystkim innym bezpośrednio zainteresowanym Umawiającym się Stronom. Powyższe ograniczenia będą stosowane wyłącznie w odniesieniu do tych roślin lub produktów roślinnych, dla których wymagane są świadectwa fitosanitarne lub poddanie ich kontroli lub stosownemu zabiegowi;

(e) Kontrola przesyłek z roślinami lub produktami roślinnymi podlegającymi importowi będzie przeprowadzona przez organizację ochrony roślin Umawiającej się Strony w jak najkrótszym czasie, mając na uwadze łatwo psujące się rośliny lub produkty roślinne. Jeśli stwierdzi się, że przesyłka handlowa lub certyfikowana roślin lub produktów roślinnych nie odpowiada wymogom ustawodawstwa dotyczącego ochrony roślin państwa importującego, organizacja ochrony roślin tego państwa musi upewnić się, że organizacja ochrony roślin państwa eksportującego została właściwie i dostatecznie poinformowana. Jeśli przesyłka zostanie zniszczona w całości lub w części, oficjalny raport zostanie niezwłocznie przesłany do organizacji ochrony roślin państwa eksportującego;

(f) Umawiające się Strony zapewnią, aby bez stwarzania zagrożenia dla ich własnej produkcji sprowadzić do minimum wymogi wystawiania świadectw, dotyczących w szczególności roślin lub produktów roślinnych nie przeznaczonych do sadzenia, takich jak zboża, owoce, warzywa i kwiaty cięte;

(g) Umawiające się Strony mogą zezwolić, z zachowaniem odpowiednich zabezpieczeń, na import roślin i produktów roślinnych oraz próbek szkodników roślin dla celów naukowo-badawczych lub dydaktycznych. Odpowiednie zabezpieczenia zostaną podjęte również przy sprowadzaniu biologicznych środków zwalczania szkodników oraz organizmów uważanych za pożyteczne.

3. Działania wymienione w niniejszym artykule nie będą dotyczyły towarów przewożonych tranzytem przez terytoria Umawiających się Stron, chyba że takie działania będą konieczne dla ochrony ich własnych roślin.

4. FAO będzie regularnie informować wszystkie Umawiające się Strony i regionalne organizacje ochrony roślin o ograniczeniach importu, wymogach, zakazach i zarządzeniach (wymienionych w ustępie 2 (b), (c) i (d) niniejszego artykułu).

Artykuł VII

Współpraca międzynarodowa

Umawiające się Strony będą współpracować, w możliwie pełnym zakresie, nad osiągnięciem celów niniejszej konwencji, a w szczególności:

(a) każda z Umawiających się Stron będzie współpracować z FAO w tworzeniu światowej służby informacyjnej o szkodnikach roślin, korzystając w pełni ze sprzętu i usług istniejących organizacji, powołanych w tym celu, oraz po utworzeniu takiej służby będzie przekazywać do FAO następujące informacje w celu ich dalszego przesłania Umawiającym się Stronom:

(i) raporty o występowaniu, pojawianiu się i rozprzestrzenianiu się groźnych szkodników roślin i produktów roślinnych, które mogą stanowić realne lub potencjalne zagrożenie ekonomiczne;

(ii) informacje o skutecznych środkach w zwalczaniu szkodników, roślin i produktów roślinnych;

(b) każda z Umawiających się Stron będzie w miarę możliwości uczestniczyć we wszelkich specjalnych kampaniach na rzecz zwalczania szczególnie niebezpiecznych szkodników, które mogą poważnie zagrozić produkcji roślinnej i wymagają międzynarodowego działania w sytuacjach nadzwyczajnych.

Artykuł VIII

Regionalne organizacje ochrony roślin

1. Umawiające się Strony zobowiązują się współpracować w utworzeniu regionalnych organizacji ochrony roślin w określonych regionach.

2. Regionalne organizacje ochrony roślin będą działać jako organy koordynacyjne w tych regionach, uczestniczyć w różnych działaniach na rzecz osiągnięcia celów niniejszej konwencji oraz, w uzasadnionych przypadkach, będą zbierać i upowszechniać stosowne informacje.

Artykuł IX

Rozstrzyganie sporów

1. W przypadku powstania sporu dotyczącego interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji lub uznania przez Umawiającą się Stronę działania drugiej Umawiającej się Strony za sprzeczne z jej zobowiązaniami wynikającymi z artykułów V i VI niniejszej konwencji, szczególnie dotyczącymi podstawy zakazywania lub ograniczania importu roślin lub produktów roślinnych pochodzących z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, zainteresowany rząd lub rządy mogą zwrócić się do Dyrektora Generalnego FAO o wyznaczenie komitetu do rozpatrzenia sprawy będącej przedmiotem sporu.

2. Dyrektor Generalny FAO, po konsultacji z zainteresowanymi rządami, powoła komitet ekspertów, złożony z przedstawicieli tych rządów. Komitet rozpatrzy sprawę sporną, biorąc pod uwagę wszelkie dokumenty i inne dowody przedłożone przez zainteresowane rządy. Komitet przedstawi raport Dyrektorowi Generalnemu FAO, który prześle go rządom państw uczestniczących w sporze i rządom pozostałych Umawiających się Stron.

3. Umawiające się Strony zgadzają się, aby zalecenia powołanego komitetu, jakkolwiek nie wiążące, były podstawą do ponownego rozpatrzenia sprawy spornej przez zainteresowane rządy.

4. Zainteresowane rządy poniosą w równym stopniu koszty powołania ekspertów.

Artykuł X

Zastąpienie poprzednich porozumień

Niniejsza konwencja zastąpi w stosunkach między Umawiającymi się Stronami Międzynarodową konwencję dotyczącą działań przeciwko Phylloxera vastatrix z dnia 3 listopada 1881 r., Konwencję dodatkową, podpisaną w Bernie dnia 15 kwietnia 1889 r. i Międzynarodową konwencję ochrony roślin, podpisaną w Rzymie dnia 16 kwietnia 1929 r. Wyżej wymienione konwencje tracą moc obowiązującą.

Artykuł XI

Zakres terytorialny

1. Każde państwo może w momencie ratyfikacji, przystąpienia lub w dowolnym innym terminie przekazać Dyrektorowi Generalnemu FAO oświadczenie, że niniejsza konwencja będzie obowiązywała na całym lub części terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne, oraz że niniejsza konwencja będzie miała zastosowanie do wszystkich terytoriów wymienionych w oświadczeniu począwszy od trzydziestego dnia po jego otrzymaniu przez Dyrektora Generalnego.

2. Każde państwo, które zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu przekazało Dyrektorowi Generalnemu FAO oświadczenie, może w dowolnym terminie przekazać kolejne oświadczenie zmieniające zakres poprzedniego oświadczenia lub uchylające stosowanie postanowień niniejszej konwencji odnoszących się do jakiegokolwiek terytorium, o którym mowa w oświadczeniu. Taka zmiana lub uchylenie wchodzi w życie trzydziestego dnia od daty otrzymania oświadczenia przez Dyrektora Generalnego.

3. Dyrektor Generalny FAO poinformuje wszystkie państwa-sygnatariuszy i państwa przystępujące do konwencji o każdym oświadczeniu otrzymanym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł XII

Ratyfikacja i przystąpienie

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu dla wszystkich państw do dnia 1 maja 1952 r. i zostanie ratyfikowana w możliwie krótkim terminie. Dokumenty ratyfikacyjne będą składane Dyrektorowi Generalnemu FAO, który poinformuje o dacie ich złożenia wszystkie państwa-sygnatariuszy.

2. Każde inne państwo może przystąpić do konwencji od chwili jej wejścia w życie zgodnie z artykułem XIV. Dokumenty przystąpienia zostaną złożone Dyrektorowi Generalnemu FAO. Poinformuje on o tym wszystkie państwa-sygnatariuszy i państwa przystępujące.

Artykuł XIII

Zmiany

1. Umawiająca się Strona przekaże Dyrektorowi Generalnemu FAO propozycje dotyczące zmian do niniejszej konwencji.

2. Zmiana, o której mowa w ustępie 1, będzie przedstawiona do zatwierdzenia na regularnej lub nadzwyczajnej sesji Konferencji FAO, a jeśli dotyczy ona ważnych zmian technicznych lub nakłada dodatkowe obowiązki na Umawiające się Strony, zostanie rozpatrzona przez komitet doradczy ekspertów, zwołany przez FAO przed Konferencją.

3. Informacja o proponowanej zmianie będzie przekazana Umawiającym się Stronom przez Dyrektora Generalnego FAO nie później niż w momencie przesłania porządku obrad sesji Konferencji, na której ta sprawa ma być rozpatrzona.

4. Proponowana zmiana będzie wymagać zatwierdzenia przez Konferencję FAO i wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty przyjęcia jej przez dwie trzecie Umawiających się Stron. Jednakże zmiany nakładające nowe obowiązki na Umawiające się Strony wejdą w życie wobec każdej Umawiającej się Strony dopiero trzydziestego dnia od daty przyjęcia zmiany przez tę Stronę.

5. Dokumenty przyjęcia zmian nakładających na Strony nowe obowiązki będą złożone Dyrektorowi Generalnemu FAO, który poinformuje wszystkie Umawiające się Strony o ich przyjęciu i wejściu w życie.

Artykuł XIV

Wejście w życie

Konwencja wejdzie w życie po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych przez trzy państwa-sygnatariuszy. W stosunku do każdego państwa ratyfikującego lub przystępującego do konwencji wejdzie ona w życie z dniem złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia.

Artykuł XV

Wypowiedzenie

1. Każda z Umawiających się Stron może w każdym czasie wypowiedzieć niniejszą konwencję, o czym poinformuje Dyrektora Generalnego FAO w drodze notyfikacji. Dyrektor Generalny zawiadomi o tym niezwłocznie wszystkie państwa-sygnatariuszy i państwa przystępujące.

2. Wypowiedzenie wejdzie w życie po upływie jednego roku od dnia otrzymania notyfikacji przez Dyrektora Generalnego FAO.

Załącznik

WZÓR CERTYFIKATU FITOSANITARNEGO

(pisać maszyną lub dużymi literami)

* Klauzula opcyjna.

WZÓR CERTYFIKATU FITOSANITARNEGO
REEKSPORTOWEGO

** Klauzula opcyjna.

REVISED TEXT OF THE INTERNATIONAL PLANT PROTECTION CONVENTION

Preamble

The contracting parties, recognizing the usefulness of international cooperation in controlling pests of plants and plant products and in preventing their spread, and especially their introduction across national boundaries, and desiring to ensure close coordination of measures directed to these ends, have agreed as follows:

Article I

Purpose and Responsibility

1. With the purpose of securing common and effective action to prevent the spread and introduction of pests of plants and plant products and to promote measures for their control, the contracting parties undertake to adopt the legislative, technical and administrative measures specifie in this Convention and in supplementary agreements pursuant to Article III.

2. Each contracting party shall assume responsibility for the fulfillment within its territories of all requirements under this Convention.

Article II

Scope

1. For the purpose of this Convention the term "plants" shall comprise living plants and parts thereof, including seeds in so far as the supervision of their importation under Article VI of the Convention or the issue of phytosanitary certificates in respect of them under Articles IV (1) (a) (iv) and V of this Convention may be deemed necessary by contracting parties; and the term "plant products" shall comprise unmanufactured material of plant origin (including seeds in so far as they are not included in the term "plants") and those manufactured products which, by their nature or that of their processing, may create a risk for the spread of pests.

2. For the purposes of this Convention, the term "pest" means any form of plant or animal life, or any pathogenic agent, injurious or potentially injurious to plants or plant products; and the term "quarantine pest" means a pest of potential national economic importance to the country endangered thereby and not yet present there, or present but not widely distributed and being actively controlled.

3. Where appropriate, the provisions of this Convention may be deemed by contracting parties to extend to storage places, conveyances, containers and any other object or material capable of harbouring or spreading plant pests, particularly where international transportation is involved.

4. This Convention applies mainly to quarantine pests involved with international trade.

5. The definitions set forth in this Article, being limited to the application of this Convention, shall not be deemed to affect definitions established under domestic laws or regulations of contracting parties.

Article III

Supplementary Agreements

1. Supplementary agreements applicable to specific regions, to specific pests, to specific plants and plant products, to specific methods of international transportation of plants and plant products, or otherwise supplementing the provisions of this Convention, may be proposed by the Food and Agriculture Organization of the United Nations (hereinafter referred to as "FAO") on the recommendation of a contracting party or on its own initiative, to meet special problems of plant protection which need particular attention or action.

2. Any such supplementary agreements shall come into force for each contracting party after acceptance in accordance with the provisions of the FAO Constitution and General Rules of the Organization.

Article IV

National Organization for Plant Protection

1. Each contracting party shall make provision, as soon as possible and to the best of its ability, for

(a) an official plant protection organization with the following main functions:

(i) the inspection of growing plants, of areas under cultivation (including fields, plantations, nurseries, gardens and greenhouses), and of plants and plant products in storage or in transportation, particularly with the object of reporting the existence, outbreak and spread of plant pests and of controlling those pests;

(ii) the inspection of consignments of plants and plant products moving in international traffic, and, where appropriate, the inspection of consignments of other articles or commodities moving in international traffic under conditions where they may act incidentally as carriers of pests of plants and plant products, and the inspection and supervision of storage and transportation facilities of all kinds involved in international traffic whether of plants and plant products or of other commodities, particularly with the object of preventing the dissemination across national boundaries of pests of plants and plant products;

(iii) the disinfestation or disinfection of consignments of plants and plant products moving in international traffic, and their containers (including packing material or matter of any kind accompanying plants or plant products), storage places, or transportation facilities of all kinds employed;

(iv) the issuance of certificates relating to phytosanitary condition and origin of consignments of plants and plant products (hereinafter referred to as "phytosanitary certificates");

(b) the distribution of information within the country regarding the pests of plants and plant products and the means of their prevention and control;

(c) research and investigation in the field of plant protection.

2. Each contracting party shall submit a description of the scope of its national organization for plant protection and of changes in such organization to the Director-General of FAO, who shall circulate such information to all contracting parties.

Article V

Phytosanitary Certificates

1. Each contracting party shall make arrangements for the issuance of phytosanitary certificates to accord with the plant protection regulations of other contracting parties, and in conformity with the following provisions:

(a) Inspection shall be carried out and certificates issued only by or under the authority of technically qualified and duly authorized officers and in such circumstances and with such knowledge and information available to those officers that the authorities of importing countries may accept such certificates with confidence as dependable documents;

(b) Each certificate for the export or re-export of plants or plant products shall be as worded in the Annex to this Convention;

(c) Uncertified alterations or erasures shall invalidate the certificates.

2. Each contracting party undertakes not to require consignments of plants or plant products imported into its territories to be accompanied by phytosanitary certificates inconsistent with the models set out in the Annex to this Convention. Any requirement for additional declarations shall be kept to a minimum.

Article VI

Requirements in Relation to Imports

1. With the aim of preventing the introduction of pests of plants and plant products into their territories, contracting parties shall have full authority to regulate the entry of plants and plant products and to this end, may:

(a) prescribe restrictions or requirements concerning the importation of plants or plant products;

(b) prohibit the importation of particular plants or plant products, or of particular consignments of plants or plant products;

(c) inspect or detain particular consignments of plants or plant products;

(d) treat, destroy or refuse entry to particular consignments of plants or plant products which do not comply with the requirements prescribed under sub-paragraph (a) or (b) of this paragraph, or require such consignments to be treated or destroyed or removed from the country;

(e) list pests whose introduction is prohibited or restricted because they are of potential economic importance to the country concerned.

2. In order to minimize interference with international trade, each contracting party undertakes to carry out the provisions referred to in paragraph 1 of this Article in conformity with the following:

(a) Contracting parties shall not, under their plant protection legislation, take any of the measures specified in paragraph 1 of this Article unless such measures are made necessary by phytosanitary considerations;

(b) If a contracting party prescribes any restrictions or requirements concerning the importation of plants and plant products into its territories, it shall publish the restrictions or requirements and communicate them immediately to FAO, any regional plant protection organization of which the contracting party is a member and all other contracting parties directly concerned;

(c) If a contracting party prohibits, under the provisions of its plant protection legislation, the importation of any plants or plant products, it shall publish its decision with reasons and shall immediately inform FAO, any regional plant protection organization of which the contracting party is a member and all other contracting parties directly concerned;

(d) If a contracting party requires consignments of particular plants or plant products to be imported only through specified points of entry, such points shall be so selected as not unnecessarily to impede international commerce. The contracting party shall publish a list of such points of entry and communicate it to FAO, any regional plant protection organization of which the contracting party is a member and all other contracting parties directly concerned. Such restrictions on points of entry shall not be made unless the plants or plant products concerned are required to be accompanied by phytosanitary certificates or to be submitted to inspection or treatment;

(e) Any inspection by the plant protection organization of a contracting party of consignments of plants or plant products offered for importation shall take place as promptly as possible with due regard to the perishability of the plants or plant products concerned. If any commercial or certified consignment of plants or plant products is found not to conform to the requirements of the plant protection legislation of the importing country, the plant protection organization of the importing country must ensure that the plant protection organization of the exporting country is properly and adequately informed. If the consignment is destroyed, in whole or in part, an official report shall be forwarded immediately to the plant protection organization of the exporting country;

(f) Contracting parties shall make provisions which, without endangering their own plant production, will keep certification requirements to a minimum, particularly for plants or plant products not intended for planting, such as cereals, fruits, vegetables and cut flowers;

(g) Contracting parties may make provisions, with adequate safeguards, for the importation for pur-poses of scientific research or education, of plants and plant products and of specimens of plant pests. Adequate safeguards likewise need to be taken when introducing biological control agents and organisms claimed to be beneficial.

3. The measures specified in this Article shall not be applied to goods in transit throughout the territories of contracting parties unless such measures are necessary for the protection of their own plants.

4. FAO shall disseminate information received on importation restrictions, requirements, prohibitions and regulations (as specified in paragraph 2 (b), (c) and (d) of this Article) at frequent intervals to all contracting parties and regional plant protection organizations.

Article VII

International Cooperation

The contracting parties shall cooperate with one another to the fullest practicable extent in achieving the aims of this Convention, in particular as follows:

(a) Each contracting party agrees to cooperate with FAO in the establishment of a world reporting service on plant pests, making full use of the facilities and services of existing organizations for this purpose, and, when this is established, to furnish to FAO periodically, for distribution by FAO to the contracting parties, the following information:

(i) reports on the existence, outbreak and spread of economically important pests of plants and plant products which may be of immediate or potential danger;

(ii) information on means found to be effective in controlling the pests of plants and plant products;

(b) Each contracting party shall, as far as is practicable, participate in any special campaigns for combating particular destructive pests which may seriously threaten crop production and need international action to meet the emergencies.

Article VIII

Regional Plant Protection Organizations

1. The contracting parties undertake to cooperate with one another in establishing regional plant protection organizations in appropriate areas.

2. The regional plant protection organizations shall function as the coordinating bodies in the areas covered, shall participate in various activities to achieve the objectives of this Convention and, where appropriate, shall gather and disseminate information.

Article IX

Settlement of Disputes

1. If there is any dispute regarding the interpretation or application of this Convention, or if a contracting party considers that any action by another contracting party is in conflict with the obligations of the latter under Articles V and VI of this Convention, especially regarding the basis of prohibiting or restricting the imports of plants or plant products coming from its territories, the Government or Governments concerned may request the Director-General of FAO to appoint a committee to consider the question in dispute.

2. The Director-General of FAO shall thereupon, after consultation with the Governments concerned, appoint a committee of experts which shall include representatives of those Governments. This committee shall consider the question in dispute, taking into account all documents and other forms of evidence submitted by the Governments concerned. This committee shall submit a report to the Director-General of FAO, who shall transmit it to the Governments concerned and to the Governments of other contracting parties.

3. The contracting parties agree that the recommendations of such a committee, while not binding in character, will become the basis for renewed consideration by the Governments concerned of the matter out of which the disagreement arose.

4. The Governments concerned shall share equally the expenses of the experts.

Article X

Substitution of Prior Agreements

This Convention shall terminate and replace, between contracting parties, the International Convention respecting measures to be taken against the Phylloxera vastatrix of 3 November 1881, the additional Convention signed at Berne on 15 ApriI 1889 and the International Convention for the Protection of Plants signed at Rome on 16 ApriI 1929.

Article XI

Territorial Application

1. Any State may at the time of ratification or adherence or at any time thereafter communicate to the Director-General of FAO a declaration that this Convention shall extend to all or any of the territories for the international relations of which it is responsible, and this Convention shall be applicable to all territories specified in the declaration as from the thirtieth day after the receipt of the declaration by the Director-General.

2. Any State which has communicated to the Director-General of FAO a declaration in accordance with paragraph 1 of this Article may at any time communicate a further declaration modifying the scope of any former declaration or terminating the application of the provisions of the present Convention in respect of any territory. Such modification or termination shall take effect as from the thirtieth day after the receipt of the declaration by the Director-General.

3. The Director-General of FAO shall inform all signatory and adhering States of any declaration received under this Article.

Article XII

Ratification and Adherence

1. This Convention shall be open for signature by all States until 1 May 1952 and shall be ratified at the earliest possible date. The instruments of ratification shall be deposited with the Director-General of FAO, who shall give notice of the date of deposit to each of the signatory States.

2. As soon as this Convention has come into force in accordance with Article XIV, it shall be open for adherence by non-signatory States. Adherence shall be effected by the deposit of an instrument of adherence with the Director-General of FAO, who shall notify all signatory and adhering States.

Article XIII

Amendment

1. Any proposal by a contracting party for the amendment of this Convention shall be communicated to the Director-General of FAO.

2. Any proposed amendment of this Convention received by the Director-General of FAO from a contracting party shall be presented to a regular or special session of the Conference of FAO for approval and, if the amendment involves important technical changes or imposes additional obligations on the contracting parties, it shall be considered by an advisory committee of specialists convened by FAO prior to the Conference.

3. Notice of any proposed amendment of this Convention shall be transmitted to the contracting parties by the Director-General of FAO not later than the time when the agenda of the session of the Conference at which the matter is to be considered is dispatched.

4. Any such proposed amendment of this Convention shall require the approval of the Conference of FAO and shall come into force as from the thirtieth day after acceptance by two-thirds of the contracting parties. Amendments involving new obligations for contracting parties, however, shall come into force in respect of each contracting party only on acceptance by it and as from the thirtieth day after such acceptance.

5. The instruments of acceptance of amendments involving new obligations shall be deposited with the Director-General of FAO, who shall inform all contracting parties of the receipt of acceptances and the entry into force of amendments.

Article XIV

Entry into Force

As soon as this Convention has been ratified by three signatory States it shall come into force between them. It shall come into force for each State ratifying or adhering thereafter from the date of deposit of its instrument of ratification or adherence.

Article XV

Denunciation

1. Any contracting party may at any time give notice of denunciation of this Convention by notification addressed to the Director-General of FAO. The Director-General shall at once inform all signatory and adhering States.

2. Denunciation shall take effect one year from the date of receipt of the notification by the Director-General of FAO.

Annex

MODEL PHYTOSANITARY CERTIFICATE

(to be typed or printed in block letters)

* Optional clause.

MODEL PHYTOSANITARY CERTIFICATE
FOR RE-EXPORT

** Optional clause.

Po zaznajomieniu się z powyższą znowelizowaną konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych;

– Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji;

– będzie ona niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 18 maja 1995 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski