Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 15 poz. 149

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 16 listopada 1989 r. została sporządzona w Strasburgu Konwencja antydopingowa w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA ANTYDOPINGOWA

Preambuła

Państwa członkowskie Rady Europy, inne państwa-strony Europejskiej konwencji kulturalnej, inne państwa-sygnatariusze niniejszej konwencji,

mając na uwadze, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności pomiędzy jej członkami w celu ochrony i urzeczywistnienia ideałów i zasad, które są ich wspólnym dziedzictwem, oraz wspierania ich rozwoju gospodarczego i społecznego;

świadome, że sport powinien odgrywać ważną rolę w dziedzinie ochrony zdrowia, w wychowaniu moralnym i fizycznym oraz propagowaniu międzynarodowego zrozumienia;

zaniepokojone wzrastającym używaniem środków dopingujących i stosowaniem metod dopingowych przez sportowców różnych dyscyplin i konsekwencji tego dla zdrowia zawodników i przyszłości sportu;

pamiętając, że zjawisko to zagraża zasadom etycznym i wartościom wychowawczym zawartym w Karcie olimpijskiej, Międzynarodowej karcie sportu i wychowania fizycznego UNESCO i Rezolucji (76)41 Komitetu Ministrów Rady Europy, znanej pod nazwą „Europejska karta sportu dla wszystkich”;

uwzględniając przepisy antydopingowe, metody postępowania i deklaracje przyjęte przez międzynarodowe organizacje sportowe;

przekonane, że władze publiczne i organizacje sportowe są również współodpowiedzialne za walkę z dopingiem w sporcie, w szczególności poprzez zabezpieczenie właściwego, opartego na zasadzie fair play przebiegu zawodów sportowych i ochronę zdrowia ich uczestników;

uznając, że wyżej wymienione władze i organizacje w tym celu muszą ze sobą współpracować na wszystkich poziomach;

przypominając rezolucje w sprawie dopingu przyjęte na Konferencji Ministrów do Spraw Sportu Krajów Europejskich, a w szczególności Rezolucję nr 1 przyjętą podczas VI Konferencji w Rejkiawiku w 1989 r.;

przypominając, że Komitet Ministrów Rady Europy przyjął już Rezolucję (67)12 o dopingu sportowców, Zalecenie nr R(79)8 w sprawie dopingu w sporcie, Zalecenie nr R(84)19 w sprawie Europejskiej karty antydopingowej i Zalecenie nr R(88)12 w sprawie przeprowadzania poza zawodami bez uprzedzenia kontroli antydopingowej;

przypominając Zalecenie nr 5 w sprawie dopingu przyjęte przez II Międzynarodową Konferencję Ministrów i Wyższych Urzędników do Spraw Sportu i Wychowania Fizycznego, zorganizowaną przez UNESCO w Moskwie (1988);

zdecydowane prowadzić wspólnie dalszą, bardziej skuteczną akcję w celu ograniczenia, a następnie wyeliminowania dopingu ze sportu, przyjmując za podstawę wartości etyczne i środki praktyczne zawarte w tych dokumentach;

postanawiają, co następuje:

Artykuł 1

Cel konwencji

Strony, mając na względzie ograniczenie, a w przyszłości wyeliminowanie dopingu ze sportu, zobowiązują się w ramach postanowień ustawodawstwa wewnętrznego podjąć kroki konieczne dla wypełnienia postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł 2

Definicja i zakres stosowania konwencji

1. Dla celów niniejszej konwencji:

a. „doping w sporcie” oznacza podawanie sportowcom lub używanie przez nich farmakologicznych klas środków dopingujących oraz stosowanie metod dopingowych;

b. „farmakologiczne klasy środków dopingujących lub metody dopingowe” oznaczają, z uwzględnieniem poniższego ustępu 2, te klasy środków dopingujących i metod dopingowych zabronione przez kompetentne międzynarodowe organizacje sportowe i umieszczone na listach, które zostały zatwierdzone przez Zespół Kontrolny zgodnie z artykułem 11 ustęp 1 litera b;

c. „sportowcy” oznacza osoby obu płci biorące regularnie udział w zorganizowanych formach aktywności sportowych.

2. Lista zakazanych klas farmakologicznych środków dopingujących i metod dopingowych, stanowiąca załącznik do konwencji, obowiązuje do momentu zastąpienia jej przez inną listę zatwierdzoną przez Zespół Kontrolny zgodnie z artykułem 11 ustęp 1 litera b.

Artykuł 3

Koordynacja wewnątrzpaństwowa

1. Strony koordynują przedsięwzięcia i akcje organów rządowych swych krajów oraz innych instytucji publicznych zajmujących się zwalczaniem dopingu w sporcie.

2. Sprawują pieczę nad praktyczną realizacją niniejszej konwencji, a w szczególności spełnieniem wymogów zawartych w artykule 7, powierzając w razie potrzeby realizację niektórych postanowień niniejszej konwencji wyznaczonej rządowej lub pozarządowej władzy sportowej lub organizacji sportowej.

Artykuł 4

Kroki zmierzające do ograniczenia dostępności i użycia niedozwolonych środków oraz stosowania metod dopingowych

1. Strony przyjmują w razie potrzeby odpowiednie regulacje prawne lub środki administracyjne (włącznie z postanowieniami o kontroli obrotu, posiadania, przywozu, rozprowadzania i sprzedaży) w celu ograniczenia dostępności, jak również używania w sporcie niedozwolonych środków dopingujących i stosowania metod dopingowych, a zwłaszcza sterydów anabolicznych.

2. W tym celu Strony lub w razie potrzeby odpowiednie organizacje pozarządowe przyjmują jako kryterium subsydiowania organizacji sportowych przestrzeganie przez nie przepisów antydopingowych.

3. Poza tym Strony:

a. pomagają swym organizacjom sportowym w finansowaniu kontroli i analiz dopingowych, bezpośrednio poprzez subsydia i dotacje lub poprzez uwzględnianie kosztów tych kontroli i analiz przy ustalaniu całościowych subsydiów lub dotacji przyznawanych tym organizacjom;

b. podejmują kroki wstrzymujące dotowanie z funduszy publicznych treningu sportowców, którzy zostali zawieszeni w wyniku dokonania wykroczenia dopingowego w sporcie, na okres ich zawieszenia;

c. popierają i w razie potrzeby ułatwiają przeprowadzanie przez ich organizacje sportowe kontroli dopingowych wymaganych przez kompetentne międzynarodowe organizacje sportowe podczas zawodów lub poza nimi; oraz

d. popierają i umożliwiają negocjowanie przez organizacje sportowe porozumień pozwalających na kontrolowanie ich członków przez uprawnione zespoły kontroli dopingowej w innych krajach.

4. Strony zastrzegają sobie prawo do wprowadzania przepisów antydopingowych i przeprowadzania kontroli dopingowych z własnej inicjatywy i na swoją własną odpowiedzialność, jeśli pozostają one w zgodzie z zasadami konwencji.

Artykuł 5

Laboratoria

1. Każda ze Stron podejmuje się:

a. zorganizowania lub pomocy w zorganizowaniu na swoim terytorium jednego lub więcej laboratoriów kontroli dopingowej odpowiadających kryteriom przyjętym przez kompetentne międzynarodowe organizacje sportowe i zatwierdzonych przez Zespół Kontrolny, zgodnie z artykułem 11 ustęp 1 litera b, lub

b. udzielania pomocy swym organizacjom sportowym w uzyskaniu dostępu do takiego laboratorium na terytorium innej Strony.

2. Laboratoria te powinny być zachęcane do:

a. podejmowania odpowiednich działań w celu zatrudniania i utrzymywania, szkolenia i przeszkalania wykwalifikowanej kadry;

b. prowadzenia odpowiednich programów badawczych i rozwojowych w dziedzinie środków dopingujących i stosowanych metod, które mogą być użyte dla celów dopingu w sporcie oraz w dziedzinie biochemii analitycznej i farmakologii, w celu lepszego zrozumienia wpływu różnych substancji na organizm ludzki i na wyniki sportowe;

c. publikowania i szybkiego udostępniania wyników pochodzących z tych badań.

Artykuł 6

Edukacja

1. Strony podejmują się opracowania i realizacji, w razie potrzeby we współpracy z zainteresowanymi organizacjami sportowymi i środkami masowego przekazu, programów edukacyjnych i kampanii informacyjnych podkreślających niebezpieczeństwo, jakie dla zdrowia niesie doping, i szkodę, jaką wyrządza wartościom etycznym sportu. Takie kampanie i programy powinny być skierowane zarówno do młodzieży w szkołach i klubach sportowych, ich rodziców, jak i do dorosłych sportowców, działaczy sportowych, trenerów i instruktorów. W stosunku do osób zajmujących się medycyną programy te powinny podkreślać poszanowanie dla etyki lekarskiej.

2. Strony podejmują się inicjować i wspierać badania we współpracy z zainteresowanymi regionalnymi, krajowymi i międzynarodowymi organizacjami sportowymi na temat dróg i sposobów opracowania programów treningu, które – respektując integralność osoby ludzkiej – oparte byłyby na podstawach fizjologicznych i psychologicznych.

Artykuł 7

Współpraca z organizacjami sportowymi w dziedzinie podejmowanych przez nie działań

1. Strony podejmują się zachęcać swoje organizacje sportowe, a poprzez nie międzynarodowe organizacje sportowe, do ustalania i podejmowania wszelkich właściwych działań należących do ich kompetencji w celu przeciwdziałania dopingowi w sporcie.

2. W tym celu zachęcają one swoje organizacje sportowe do wyjaśniania i zharmonizowania swych postanowień prawnych i obowiązków, w szczególności przez harmonizowanie ich:

a. przepisów antydopingowych w oparciu o przepisy ustalone przez właściwe międzynarodowe organizacje sportowe;

b. list zakazanych farmakologicznych klas środków dopingujących i metod dopingowych w oparciu o listy sporządzone przez właściwe międzynarodowe organizacje sportowe;

c. procedur kontroli dopingowej;

d. procedur dyscyplinarnych, stosując przyjęte międzynarodowe zasady sprawiedliwości i z poszanowaniem fundamentalnych praw sportowców podejrzanych o przekroczenie przepisów dopingowych; zasady te obejmują:

i. oddzielenie organów dochodzeniowych od dyscyplinarnych;

ii. prawo tych osób do bezstronnej rozprawy i osobistego w niej udziału lub reprezentacji;

iii. jasne i dające się zastosować postanowienie do odwoływania się od jakiegokolwiek wyroku;

e. procedur wymierzania skutecznych kar działaczom, lekarzom, weterynarzom, trenerom, fizykoterapeutom i innym osobom mającym związek lub odpowiedzialnym za naruszenie przepisów antydopingowych przez sportowców;

f. procedur wzajemnego respektowania zawieszeń i innych kar nałożonych przez inne organizacje sportowe na terenie tego samego kraju lub w innych krajach.

3. Poza tym Strony będą zachęcały swe organizacje sportowe do:

a. przeprowadzania, na skuteczną skalę, kontroli dopingowych nie tylko podczas zawodów, ale i poza zawodami, także bez uprzedzenia, w dowolnym czasie. Kontrole te powinny być przeprowadzane w sprawiedliwy wobec wszystkich sportowców sposób, obejmować test i jego powtórzenie, którym będą poddawane osoby należycie wybrane w sposób losowy;

b. negocjowania porozumień z organizacjami sportowymi innych krajów, pozwalających na kontrolowanie sportowców trenujących w jednym z krajów przez uprawniony zespół kontroli dopingowej tego kraju;

c. precyzowania i harmonizowania przepisów o dopuszczeniu do uczestnictwa w zawodach, z uwzględnieniem kryteriów antydopingowych;

d. popierania aktywnego uczestnictwa samych sportowców w działalności antydopingowej międzynarodowych organizacji sportowych;

e. korzystania w sposób pełny i skuteczny z dostępnych urządzeń do analiz dopingowych w laboratoriach wzmiankowanych w artykule 5, zarówno podczas, jak i poza zawodami sportowymi;

f. badania naukowych metod treningu i opracowywania wytycznych dla ochrony sportowców w różnym wieku, w każdej dyscyplinie sportu.

Artykuł 8

Współpraca międzynarodowa

1. Strony będą ściśle współpracować w zakresie spraw określonych w niniejszej konwencji i wspierać podobną współpracę pomiędzy swoimi organizacjami sportowymi.

2. Strony zobowiązują się:

a. zachęcać swoje organizacje sportowe do działania w sposób przyczyniający się do realizacji postanowień niniejszej konwencji w łonie międzynarodowych organizacji sportowych, w których są zrzeszone, łącznie z odmową zatwierdzenia rekordów świata lub rekordów lokalnych, dopóki nie zostanie przedstawiony wiarygodny negatywny wynik kontroli dopingowej;

b. wspierać współpracę między pracownikami swoich laboratoriów kontroli dopingowej utworzonych i działających zgodnie z artykułem 5;

c. inicjować dwustronną i wielostronną współpracę pomiędzy swymi właściwymi organami, władzami i organizacjami na poziomie międzynarodowym dla celów wymienionych w artykule 4 ustęp 1.

3. Strony posiadające laboratoria działające na zasadach określonych w artykule 5 zobowiązują się udzielać pomocy innym Stronom i umożliwiać im zdobycie doświadczenia, umiejętności i technik koniecznych dla utworzenia własnych laboratoriów.

Artykuł 9

Przekazywanie informacji

Każda ze Stron będzie przekazywać Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, w jednym z oficjalnych języków Rady, wszelkie odpowiednie informacje na temat ustawodawstwa i innych kroków podjętych przez nie w celu dostosowania się do postanowień niniejszej konwencji.

Artykuł 10

Zespół Kontrolny

1. Dla celów niniejszej konwencji powołuje się Zespół Kontrolny.

2. Każda ze Stron może być reprezentowana w Zespole Kontrolnym przez jednego lub więcej delegatów. Każda Strona dysponuje jednym głosem.

3. Każde państwo określone w artykule 14 ustęp 1 nie będące stroną niniejszej konwencji może być reprezentowane w Zespole Kontrolnym przez obserwatora.

4. Zespół Kontrolny może jednogłośną decyzją zaprosić każde państwo nie będące członkiem Rady Europy ani stroną niniejszej konwencji lub jakiejkolwiek zainteresowanej organizacji sportowej lub zawodowej do uczestnictwa w charakterze obserwatora w jednym lub więcej posiedzeniach.

5. Zespół Kontrolny jest powoływany przez Sekretarza Generalnego. Jego pierwsze posiedzenie odbędzie się tak szybko, jak to będzie praktycznie możliwe, najpóźniej w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji. Następnie będzie się zbierał, kiedy będzie to konieczne, z inicjatywy Sekretarza Generalnego lub jednej ze Stron.

6. Większość Stron tworzy quorum dla przeprowadzenia posiedzenia Zespołu Kontrolnego.

7. Zespół Kontrolny obraduje przy drzwiach zamkniętych.

8. Zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji Zespół Kontrolny opracowuje i przyjmuje jednomyślnie swój własny regulamin.

Artykuł 11

1. Zespół Kontrolny czuwa nad realizacją niniejszej konwencji. Ma prawo zwłaszcza:

a. weryfikować postanowienia niniejszej konwencji i wprowadzać konieczne zmiany;

b. zatwierdzać listę, i każdą jej zmianę, farmakologicznych klas środków dopingujących i metod dopingowych zakazanych przez odpowiednie międzynarodowe organizacje sportowe, wskazanych w artykule 2 ustęp 1 i w artykule 2 ustęp 2, oraz zatwierdzać kryteria zezwoleń na funkcjonowanie laboratoriów i jakiekolwiek ich zmiany przewidziane w artykule 5 ustęp 1 litera a, przyjęte przez wspomniane organizacje, oraz ustalać datę wchodzenia w życie odpowiedniej decyzji;

c. przeprowadzać konsultację z właściwymi organizacjami sportowymi;

d. zalecać Stronom podejmowanie odpowiednich kroków dla realizacji celów niniejszej konwencji;

e. zalecać odpowiednie sposoby informowania właściwych międzynarodowych organizacji i opinii publicznej o działaniach podejmowanych w ramach niniejszej konwencji;

f. zalecać Komitetowi Ministrów, aby zapraszał państwa nie będące członkami Rady Europy do przystąpienia do niniejszej konwencji;

g. wysuwać wnioski co do zwiększenia skuteczności niniejszej konwencji.

2. W celu realizacji swych zadań Zespół Kontrolny może zwołać z własnej inicjatywy zebranie grup ekspertów.

Artykuł 12

Po każdym posiedzeniu Zespół Kontrolny przekazuje Komitetowi Ministrów Rady Europy sprawozdanie na temat swej działalności i funkcjonowania konwencji.

Artykuł 13

Poprawki do artykułów konwencji

1. Poprawki do artykułów niniejszej konwencji może zaproponować Strona, Komitet Ministrów Rady Europy i Zespół Kontrolny.

2. Każda propozycja poprawki jest przedstawiana przez Sekretarza Generalnego Rady Europy państwom wymienionym w artykule 14 oraz każdemu państwu, które przystąpiło lub które zostało zaproszone do przystąpienia do niniejszej konwencji, zgodnie z postanowieniem artykułu 16.

3. Każda poprawka zaproponowana przez Stronę lub Komitet Ministrów jest przestawiana Zespołowi Kontrolnemu co najmniej dwa miesiące przed posiedzeniem, na którym ma być rozważana. Zespół Kontrolny przedstawia Komitetowi Ministrów swoją opinię dotyczącą proponowanej poprawki, a w razie potrzeby, po konsultacji z odpowiednimi organizacjami sportowymi.

4. Komitet Ministrów rozważa proponowaną poprawkę i opinię przedłożoną przez Zespół Kontrolny i ewentualnie przyjmuje poprawkę.

5. Tekst każdej poprawki przyjętej przez Komitet Ministrów zgodnie z ustępem 4 tego artykułu zostanie przekazany Stronom do zaakceptowania.

6. Każda poprawka przyjęta zgodnie z ustępem 4 tego artykułu wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po wygaśnięciu okresu jednego miesiąca od daty przekazania przez wszystkie Strony Sekretarzowi Generalnemu zgody na wprowadzenie poprawki.

Postanowienia końcowe

Artykuł 14

1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu przez państwa członkowskie Rady Europy, inne państwa-strony Europejskiej konwencji kulturalnej i państwa nieczłonkowskie uczestniczące w wypracowaniu niniejszej konwencji, jeśli są gotowe podjąć następujące zobowiązania:

a. podpisać konwencję bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, lub

b. podpisać z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, jeśli po podpisaniu nastąpi ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie.

2. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia są składane u Sekretarza Generalnego Rady Europy.

Artykuł 15

1. Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia następnego miesiąca po upływie miesiąca od dnia, w którym pięć państw, w tym przynajmniej czterech członków Rady Europy, zgodziło się podjąć zobowiązania konwencji zgodnie z postanowieniami artykułu 14.

2. W przypadku państw-sygnatariuszy, które kolejno wyrażą zgodę na związanie się konwencją, wchodzi ona w życie pierwszego dnia następnego miesiąca po upływie miesiąca od daty podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

Artykuł 16

1. Po wejściu w życie niniejszej konwencji Komitet Ministrów Rady Europy, po konsultacji ze Stronami, może zaprosić do przystąpienia do konwencji każde państwo nie będące członkiem Rady Europy, na mocy decyzji większości określonej w artykule 20 litera d Statutu Rady Europy i na mocy jednomyślnej zgody przedstawicieli państw-sygnatariuszy uprawnionych do zasiadania w Komitecie Ministrów.

2. W przypadku państw przystępujących do konwencji wchodzi ona w życie pierwszego dnia następnego miesiąca po upływie miesiąca od daty złożenia dokumentu przystąpienia u Sekretarza Generalnego Rady Europy.

Artykuł 17

1. Każde państwo może, przy składaniu podpisu, składaniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do konwencji, określić terytorium lub terytoria, na których niniejsza konwencja obowiązuje.

2. Każde państwo może w jakimkolwiek późniejszym terminie drogą oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy rozszerzyć obowiązywanie niniejszej konwencji na każde inne terytorium określone w oświadczeniu. W przypadku tego terytorium konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia następnego miesiąca po upływie miesiąca od daty przyjęcia oświadczenia przez Sekretarza Generalnego.

3. Każde oświadczenie złożone na podstawie dwóch poprzednich ustępów może w odniesieniu do terytorium wymienionego w oświadczeniu być wycofane poprzez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego. Wycofanie takie nabiera mocy pierwszego dnia następnego miesiąca po upływie 6 miesięcy od daty przyjęcia zawiadomienia przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł 18

1. Każda Strona może w każdej chwili wypowiedzieć niniejszą konwencję poprzez notyfikowanie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

2. Wypowiedzenie takie nabiera mocy pierwszego dnia następnego miesiąca po upływie 6 miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł 19

Sekretarz Generalny notyfikuje Stronom, innym państwom członkowskim Rady Europy, innym państwom stronom Europejskiej konwencji kulturalnej oraz państwom, które uczestniczyły w opracowywaniu niniejszej konwencji, i każdemu państwu, które przystąpiło lub zostało zaproszone do przystąpienia do konwencji:

a. o każdym podpisie złożonym zgodnie z artykułem 14,

b. o złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia oraz deklaracji przystąpienia, zgodnie z artykułem 14 lub 16,

c. o dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z artykułem 15 lub16,

d. o każdej informacji, jaka napłynęła na podstawie artykułu 9,

e. o każdym sprawozdaniu przygotowanym zgodnie z postanowieniem artykułu 12,

f. o każdej propozycji poprawki i każdej przyjętej poprawce zgodnie z artykułem 13 i o dacie, z którą poprawka wchodzi w życie,

g. o każdym oświadczeniu złożonym na podstawie postanowień artykułu 17,

h. o każdej notyfikacji dokonanej na podstawie postanowień artykułu 18 i o dacie, z którą wypowiedzenie nabiera mocy,

i. o każdym innym akcie, notyfikacji lub komunikacie dotyczącym niniejszej konwencji.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Strasburgu dnia 16 listopada 1989 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który jest zdeponowany w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy prześle uwierzytelnione kopie do każdego państwa członkowskiego Rady Europy, do innych państw stron Europejskiej konwencji kulturalnej, do państw nieczłonkowskich, które brały udział w wypracowaniu niniejszej konwencji, i do każdego państwa zaproszonego do przystąpienia do niej.

Załącznik

NOWA REFERENCYJNA LISTA ZAKAZANYCH FARMAKOLOGICZNYCH KLAS ŚRODKÓW l METOD DOPINGUJĄCYCH^x)
wraz z Aneksem

Data wejścia w życie:

31 marca 2000 r.

l. Klasy zakazanych związków

A. Środki pobudzające – stymulanty

Poniżej wymienione związki należące do klasy (A) stanowią przykłady substancji zakazanych: amineptina, amifenazol, amfetaminy, bromantan, kofeina*, karfedon, kokaina, efedryny**, fenkamfamina, mesokarb, pentetrazol, pipradrol, salbutamol***, salmeterol***, terbutalina***, ... i inne podobne związki.

* Za pozytywny wynik dopingu kofeiną uznawane są jej stężenia przekraczające 12 mikrogramów na mililitr moczu.

** Za pozytywny wynik dopingu katyną (norpseudoefedryną) uznaje się, gdy jej stężenie przekroczy 5 mikrogramów w mililitrze moczu. W przypadku obecności efedryny i metyloefedryny za wyniki pozytywne uznaje się, gdy stężenia tych związków przekraczają 10 mikrogramów na mililitr moczu. W przypadku fenylpropanolaminy i pseudoefedryny wartości stężeń przekraczające 25 mikrogramów w mililitrze moczu uważa się za wyniki pozytywne.

*** Dozwolone jedynie w postaci inhalacji i tylko w celu zapobiegania lub leczenia astmy lub astmy wywołanej wysiłkiem. Pisemne zaświadczenie o przypadku astmy lub astmy wysiłkowej, wydane przez lekarza chorób płuc lub lekarza sportowego, należy przedłożyć odpowiednim władzom medycznym.

UWAGA: Wszystkie preparaty imidazolu do stosowania miejscowego są dozwolone. Środki zwężające naczynia krwionośne (np. adrenalina) mogą być stosowane wraz z miejscowo działającymi środkami znieczulającymi. Dozwolone są miejscowo działające preparaty fenylefryny (np. do nosa i do oczu, doodbytniczo).

^x) Poprzednie nowelizacje: z 1 września 1990 r., z 24 stycznia 1992 r., z 1 sierpnia 1993 r., z 1 lipca 1996 r., z 1 lipca 1997 r., z 15 marca 1998 r. oraz z 15 marca 1999 r

B. Narkotyczne środki przeciwbólowe – narkotyki

Poniżej wymienione związki należące do klasy (B) stanowią przykłady substancji zakazanych:

buprenorfina, dekstromoramid, diamorfina (heroina) metadon, morfina, pentazocyna, petydyna,... i inne podobne związki.

UWAGA: Dozwolone są: kodeina, dekstrometorfan, dekstropropoksyfen, dihydrokodeina, difenoksylat, etylmorfina, folkodina, propoksyfen i tramadol.

C. Środki anaboliczne

Poniżej wymienione związki należące do klasy (C) stanowią przykłady substancji zakazanych:

1. Steroidy anaboliczno-androgenne (SAA)

a. clostebol, fluoksymesteron, metandienon, metenolon, nandrolon, 19-norandrostenediol, 19-norandrostenedion, oxandrolon, stanozolol, ... i inne podobne związki.

b. androstenediol, androstenedion, dehydroepiandrosteron (DHEA), dihydrotestosteron, testosteron*,... i inne podobne związki.

W celu podjęcia ostatecznych decyzji należy brać pod uwagę zarówno wyniki określające profil steoidowy, jak i pomiary stosunku izotopów*.

* Stwierdzenie podwyższenia wskaźnika testosteronu (T) do epitestosteronu (E) powyżej sześciu (6) do jednego (1) w moczu zawodnika świadczy o przekroczeniu przepisów, chyba że wysoki stosunek tych związków jest wynikiem fizjologicznych lub patologicznych procesów, np. zmniejszonego wydalania epitestosteronu, nowotworów produkujących androgeny lub niedoborów enzymatycznych.

W przypadkach stwierdzenia wskaźnika T/E wyższego od 6, odpowiednia komisja medyczna, zanim uzna dany wynik za pozytywny, powinna przeprowadzić dodatkowe badania. Pełne pisemne sprawozdanie powinno zawierać przegląd wyników poprzednich, kolejnych testów antydopingowych oraz wszystkie wyniki badań endokrynologicznych. W przypadku gdy nie przeprowadzono uprzednio badań antydopingowych, sportowiec powinien być badany, bez uprzedzenia, co najmniej raz na miesiąc przez kolejne trzy miesiące. Wyniki takich analiz powinny być dołączone do raportu. Brak współpracy ze strony sportowca w przeprowadzeniu tych badań może powodować uznanie próbki za pozytywną.

2. β2-adrenomimetyki-β2-agoniści

bambuterol, clenbuterol, fenoterol, formoterol, reproterol, salbutamol*, terbutalina*, ... i inne podobne związki.

* Dozwolone jest stosowanie inhalacji, jak podano w artykule (I. A)

D. Środki moczopędne – diuretyki

Poniżej wymienione związki należące do klasy (D) stanowią przykład substancji zakazanych:

acetazolamid, bumetanid, chlortalidon, furosemid, hydrochlorotiazid, kwas etakrynowy, mannitol*, mersalyl, spironolakton, triamteren,... i inne podobne związki.

* Zakazany w zastrzykach dożylnych.

E. Hormony peptydowe, środki o podobnym działaniu i analogi

Poniżej wymienione substancje stanowią przykłady środków należących do klasy (E), ich analogów i środków o podobnym działaniu:

1. Gonadotropina łożyskowa (hCG) zakazana jedynie u mężczyzn;

2. Przysadkowe i syntetyczne gonadotropiny (LH) zakazane jedynie u mężczyzn;

3. Kortykotropiny (ACTH, tetracosactyd);

4. Hormon wzrostu (hGH);

5. Insulino-podobny czynnik wzrostu (IGF-1);

oraz wszystkie odpowiednie czynniki uwalniające hormony lub ich analogi.

6. Erytropoetyna (EPO);

7. Insulina;

dozwolona jedynie w leczeniu stwierdzonej insulino-zależnej cukrzycy. Konieczne jest przedstawienie pisemnego zaświadczenia, potwierdzającego ten fakt, od endokrynologa lub lekarza sportowego.

Obecność nieprawidłowego stężenia endogennych hormonów klasy (E) lub ich diagnostycznych markerów w moczu zawodnika stanowi złamanie przepisów, chyba że udowodni się, iż jest spowodowane procesami fizjologicznymi lub patologicznymi.

II. Zakazane metody

Zakazane są następujące procedury;

1. Doping krwią;

2. Podawanie sztucznych przenośników tlenu lub zwiększanie objętości osocza;

3. Manipulacje farmakologiczne, fizyczne lub chemiczne.

III. Klasy substancji zakazanych w pewnych okolicznościach

A. Alkohol

Testy określania alkoholu mogą być przeprowadzane w tych dyscyplinach, w których przepisy o tym stanowią.

B. Kannabinoidy

Testy wykrywające kannabinoidy (składniki np. marihuany i haszyszu) będą przeprowadzane w tych dyscyplinach, w których przepisy odpowiednich władz o tym stanowią. Podczas Igrzysk Olimpijskich testy te będą wykonywane. Stężenie kwasu 11-nor-delta-9-tetrahydrokannabinol-9-karboksylowego (karboksy-THC) większe niż 15 nanogramów na mililitr moczu jest uznane za doping.

C. Miejscowe środki znieczulające

Wstrzyknięcia miejscowe środków znieczulających są dozwolone pod następującymi warunkami:

a. bupiwokaina, lidokaina, mepiwokaina, prokaina itp. mogą być stosowane; ale kokainy stosować nie wolno. Środki zwężające naczynia krwionośne (np. adrenalina) mogą być używane wraz z miejscowymi środkami przeciwbólowymi;

b. można jedynie stosować wstrzyknięcia miejscowo lub dostawowo;

c. wyłącznie w uzasadnionych medycznie przypadkach.

Przepisy odpowiednich władz sportowych określają, czy będą wymagane zaświadczenia lekarskie uzasadniające stosowanie środków znieczulających.

D. Glukokortykosteroidy

Stosowanie ogólnie glukokorty-kosteroidów podawanych doustnie, doodbytniczo lub w zastrzykach dożylnych lub domięśniowych jest zakazane.

E. ß-adrenolityki-ß-blokery

Przykłady substancji należących do klasy (E):

acebutolol, alprenolol, atenolol, labetalol, metoprolol, nadolol, oxprenolol, propranolol, sotalol... i inne podobne związki.

Badania obecności 15-blokerów powinny być przeprowadzane na zlecenie odpowiednich władz sportowych.

ZESTAWIENIE POZIOMÓW STĘŻEŃ W MOCZU, POWYŻEJ KTÓRYCH AKREDYTOWANE LABORATORIA MKOl MUSZĄ ZAMIESZCZAĆ WYNIKI OKREŚLONYCH ZWIĄZKÓW W RAPORTACH

kofeina > 12 mikrogramów/mililitr

karboksy-THC > 15 nanogramów/mililitr

katyna (norpseudoefedryna) > 5 mikrogramów/mililitr

efedryna > 10 mikrogramów/mililitr

epitestosteron > 200 nanogramów/mililitr

metylefedryna > 10 mikrogramów/mililitr

morfina > 1 mikrogram/mililitr

19-norandrosteron > 2 nanogramy/mililitr u mężczyzn

19-norandrosteron > 5 nanogramów/mililitr u kobiet

fenylpropanolamina > 25 mikrogramów/mililitr

pseudoefedryna > 25 mikrogramów/mililitr

salbutamol (badania poza zawodami) > 1000 nanogramów/mililitr

T/E wskaźnik > 6

IV. Badania poza zawodami

Jeżeli nie ma specjalnych zaleceń odpowiednich władz, badania poza zawodami obejmują wyłącznie związki zamieszczone w klasach I.C. (Środki anaboliczne), I.D. (Diuretyki), I.E. (Hormony peptydowe, środki o podobnym działaniu i analogii) i punkcie II (Zakazane metody).

LISTA ZAKAZANYCH ZWIĄZKÓW – PRZYKŁADY

UWAGA: Przedstawiony spis nie wyczerpuje listy wszystkich zakazanych związków. Wiele niedozwolonych związków nie jest umieszczonych w tym wykazie, ale są one również zakazane, co wynika z określenia „... i inne podobne związki” zamieszczonego na końcu każdego spisu danej klasy.

Sportowcy muszą upewnić się, że każdy lek, odżywka lub środki pozarecepturowe lub inne substancje nie zawierają jakichkolwiek zakazanych związków.

Stymulanty:

amineptina, amfepramon, amifenazol, amfetamina, bambuterol, bromantan, kofeina, karfedon, katyna, kokaina, kropropamid, krotetamid, efedryna, etamiwan, etylamfetamina, etylefryna, fendimetrazyna, fentermina, fenkamfamina, fenetylina, fenfluramina, formoterol, fenylefryna, fenylpropanolamina, foledryna, heptaminol, mefenorex, mefentermina, mesokarb, metamfetamina, metoksyfenamina, metylenedioksyamfetamina, metylefedryna, metylfenidat, niketamid, norfenfluramina, parahydroksyamfetamina, pemolina, pentetrazol, pipradrol, prolintan, propylheksydryna, pseudoefedryna, reproterol, salbutamol, salmeterol, selegilina, strychnina, terbutalina.

Narkotyki:

buprenorfina, dekstromoramid, diamorfina (heroina), hydrokodon, metadon, morfina, pentazocyna, petydyna.

Steroidy anaboliczno-androgenne:

androstenediol, androstenedion, bambuterol, boldenon, klenbuterol, klostebol, danazol, dehydrochlormetylotestosteron, dehydroepiandrosteron (DHEA), dihydrotestosteron, drostanolon, fenoterol, formoterol, fluoksymesteron, formebolon, gestrinon, mesterolon, metandienon, metenolon, metandriol, metyltestosteron, miboleron, nandrolon, 19-norandrostenediol, 19-norandrostenedion, noretandrolon, oksandrolon, oksymesteron, oksymetolon, reproterol, salbutamol, salmeterol, stanozolol, terbutalina, testosteron, trenbolon.

Diuretyki:

acetazolamid, bendroflumetiazid, bumetanid, kanrenon, chlortalidon, furosemid, hydrochlorotiazyd, indapamid, kwas etakrynowy, mannitol (w zastrzykach dożylnych), mersalyl, spironolakton, triamteren.

Środki maskujące:

bromantan, diuretyki (patrz powyżej), epitestosteron, probenecid.

Hormony peptydowe, środki o podobnym działaniu i analogi:

ACTH, erytropoetyna (EPO), hCG*, hGH, insulina, LH*, clomiphen*, cyclofenil*, tamoxifen*.

* Zakazane jedynie u mężczyzn.

Beta-blokery:

acebutolol, alprenolol, atenolol, betazolol, bisoprolol, bunolol, carteolol, celiprolol, esmolol, labetalol, levobunolol, metipranolol, metoprolol, nadolol, pindolol, ozprenolol, propranolol, sotalol, timolol.

ANEKS

Salbutamol

Salbutamol został zakwalifikowany zarówno jako środek stymulujący, jak i anaboliczny.

Celem badania poza zawodami jest wykrywanie substancji anabolicznych. Stężenie salbutamolu wyższe niż 500 nanogramów/mililitr (moczu), potwierdzone analizą określającą enantiomery tego związku, świadczą o przyjmowaniu w celu uzyskania efektu anabolicznego.

Jednak analizy enantiomerów (salbutamolu) nie zostały zaakceptowane w piśmiennictwie naukowym, dlatego do czasu dalszych rozstrzygnięć jedynie stężenia wyższe niż 1000 nanogramów/mililitr będą uznawane jako wynik pozytywny stosowania jako środka anabolicznego. Próbki zawierające mniejsze ilości tego związku nie powinny być zamieszczane w sprawozdaniach z badań antydopingowych poza zawodami.

W badaniach na zawodach należy wykrywać stosowanie salbutamolu zarówno jako środka anabolicznego, jak i pobudzającego. Niezależnie od deklarowania przyjmowania, czy też nie, salbutamolu badanie podczas zawodów powinno być wykonywane we wszystkich próbkach.

Jako zasadę należy przyjąć, że interpretacja wyników laboratoryjnych jest w gestii odpowiednich władz sportowych. Aby uniknąć nadmiernej ilości zaświadczeń lekarskich potwierdzających przewlekłe stosowanie inhalacji salbutamolem, laboratoria nie powinny zamieszczać w raportach stężeń niższych niż 100 nanogramów/mililitr (moczu).

Wszystkie stężenia salbutamolu odnoszą się do wolnej (nie związanej) postaci w moczu.

Efedryny

Analizowano farmakologię i farmakokinetykę wydalania efedryn w moczu. Uzgodniono zmianę wartości progów stężeń, które wskazywałyby na przyjmowanie efedryn w dniu zawodów.

ANTI-DOPING CONVENTION

Preamble

The member States of the Council of Europe, the other States party to the European Cultural Convention, and other States, signatory hereto,

Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its members for the purpose of safeguarding and realising the ideals and principles which are their common heritage and of facilitating their economic and social progress;

Conscious that sport should play an important role in the protection of health, in moral and physical education and in promoting international understanding;

Concerned by the growing use of doping agents and methods by sportsmen and sportswomen throughout sport and the consequences thereof for the health of participants and the future of sport;

Mindful that this problem puts at risk the ethical principles and educational values embodied in the Olympic Charter, in the International Charter for Sport and Physical Education of Unesco and in Resolution (76) 41 of the Committee of Ministers of the Council of Europe, known as the "European Sport for All Charter";

Bearing in mind the anti-doping regulations, policies and declarations adopted by the international sports organisations;

Aware that public authorities and the voluntary sports organisations have complementary responsibilities to combat doping in sport, notably to ensure the proper conduct, on the basis of the principle of fair play, of sports events and to protect the health of those that take part in them;

Recognising that these authorities and organisations must work together for these purposes at all appropriate levels;

Recalling the resolutions on doping adopted by the Conference of European Ministers responsible for Sport, and in particular Resolution No. 1 adopted at the 6th Conference at Reykjavik in 1989;

Recalling that the Committee of Ministers of the Council of Europe has already adopted Resolution (67) 12 on the doping of athletes, Recommendation No. R (79) 8 on doping in sport, Recommendation No. R (84) 19 on the "European Anti-Doping Charter for Sport", and Recommendation No. R (88) 12 on the institution of doping controls without warning outside competitions;

Recalling Recommendation No. 5 on doping adopted by the 2nd International Conference of Ministers and Senior Officials responsible for Sport and Physical Education organised by Unesco at Moscow (1988);

Determined however to take further and stronger co-operative action aimed at the reduction and eventual elimination of doping in sport using as a basis the ethical values and practical measures contained in those instruments,

Have agreed as follows:

Article 1

Aim of the Convention

The Parties, with a view to the reduction and eventual elimination of doping in sport, undertake, within the limits of their respective constitutional provisions, to take the steps necessary to apply the provisions of this Convention.

Article 2

Definition and scope of the Convention

1. For the purposes of this Convention:

a. "doping in sport" means the administration to sportsmen or sportswomen, or the use by them, of pharmacological classes of doping agents or doping methods;

b. "pharmacological classes of doping agents or doping methods" means, subject to paragraph 2 below, those classes of doping agents or doping methods banned by the relevant international sports organisations and appearing in lists that have been approved by the Monitoring Group under the terms of Article 11. 1.b;

c. "sportsmen and sportswomen" means those persons who participate regularly in organised sports activities.

2. Until such time as a list of banned pharmacological classes of doping agents and doping methods is approved by the Monitoring Group under the terms of Article 11. 1.b, the reference list in the appendix to this Convention shall apply.

Article 3

Domestic co-ordination

1. The Parties shall co-ordinate the policies and actions of their government departments and other public agencies concerned with combating doping in sport.

2. They shall ensure that there is practical application of this Convention, and in particular that the requirements under Article 7 are met, by entrusting, where appropriate, the implementation of some of the provisions of this Convention to a designated governmental or non-governmental sports authority or to a sports organisation.

Article 4

Measures to restrict the availability and use of banned doping agents and methods

1. The Parties shall adopt where appropriate legislation, regulations or administrative measures to restrict the availability (including provisions to control movement, possession, importation, distribution and sale) as well as the use in sport of banned doping agents and doping methods and, in particular, anabolic steroids.

2. To this end, the Parties or, where appropriate, the relevant non-governmental organisations shall make it a criterion for the grant of public subsidies to sports organisations that they effectively apply antidoping regulations.

3. Furthermore, the Parties shall:

a. assist their sports organisations to finance doping controls and analyses, either by direct subsidies or grants, or by recognising the costs of such controls and analyses when determining the overall subsidies or grants to be awarded to those organisations;

b. take appropriate steps to withhold the grant of subsidies from public funds, for training purposes, to individual sportsmen and sportswomen who have been suspended following a doping offence in sport, during the period of their suspension;

c. encourage and, where appropriate, facilitate the carrying out by their sports organisations of the doping controls required by the competent international sports organisations whether during or outside competitions; and

d. encourage and facilitate the negotiation by sports organisations of agreements permitting their members to be tested by duly authorised doping control teams in other countries.

4. Parties reserve the right to adopt anti-doping regulations and to organise doping controls on their own initiative and on their own responsibility, provided that they are compatible with the relevant principles of this Convention.

Article 5

Laboratories

1. Each Party undertakes:

a. either to establish or facilitate the establishment on its territory of one or more doping control laboratories suitable for consideration for accreditation under the criteria adopted by the relevant international sports organisations and approved by the Monitoring Group under the terms of Article 11.1.b;or

b. to assist its sports organisations to gain access to such a laboratory on the territory of another Party.

2. These laboratories shall be encouraged to:

a. take appropriate action to employ and retain, train and retrain qualified staff;

b. undertake appropriate programmes of research and development into doping agents and methods used, or thought to be used, for the purposes of doping in sport and into analytical biochemistry and pharmacology with a view to obtaining a better understanding of the effects of various substances upon the human body and their consequences for athletic performance;

c. publish and circulate promptly new data from their research.

Article 6

Education

1. The Parties undertake to devise and implement, where appropriate in co-operation with the sports organisations concerned and the mass media, educational programmes and information campaigns emphasising the dangers to health inherent in doping and its harm to the ethical values of sport. Such programmes and campaigns shall be directed at both young peopie in schools and sports clubs and their parents and at adult sportsmen and sportswomen, sports officials, coaches and trainers. For those involved in medicine, such educational programmes will emphasise respect for medical ethics.

2. The Parties undertake to encourage and promote research, in co-operation with the regional, national and international sports organisations concerned, into ways and means of devising scientifically based physiological and psychological training programmes that respect the integrity of the human person.

Article 7

Co-operation with sports organisations on measures to be taken by them

1. The Parties undertake to encourage their sports organisations and through them the international sports organisations to formulate and apply all appropriate measures, falling within their competence, against doping in sport.

2. To this end, they shall encourage their sports organisations to clarify and harmonise their respective rights, obligations and duties, in particular by harmonising their:

a. anti-doping regulations on the basis of the regulations agreed by the relevant international sports organisations;

b. lists of banned pharmacological classes of doping agents and banned doping methods on the basis of the lists agreed by the relevant international sports organisations;

c. doping control procedures;

d. disciplinary procedures, applying agreed international principles of natural justice and ensuring respect for the fundamental rights of suspected sportsmen and sportswomen; these principles will include:

i. the reporting and disciplinary bodies to be distinct from one another;

ii. the right of such persons to a fair hearing and to be assisted or represented;

iii. clear and enforceable provisions for appealing against any judgment made;

e. procedures for the imposition of effective penalties for officials, doctors, veterinary doctors, coaches, physiotherapists and other officials or accessories associated with infringements of the anti-doping regulations by sportsmen and sportswomen;

f. procedures for the mutual recognition of suspensions and other penalties imposed by other sports organisations in the same or other countries.

3. Moreover, the Parties shall encourage their sports organisations:

a. to introduce, on an effective scale, doping controls not only at, but also without advance warning at any appropriate time outside, competitions, such controls to be conducted in a way which is equitable for all sportsmen and sportswomen and which includes testing and retesting of persons selected, where appropriate, on a random basis;

b. to negotiate agreements with sports organisations of other countries permitting a sportsman or sportswoman training in another country to be tested by a duly authorised doping control team of that country;

c. to clarify and harmonise regulations on eligibility to take part in sports events which will include anti-doping criteria;

d. to promote active participation by sportsmen and sportswomen themselves in the anti-doping work of international sports organisations;

e. to make full and efficient use of the facilities available for doping analysis at the laboratories provided for by Article 5, both during and outside sports competitions;

f. to study scientific training methods and to devise guidelines to protect sportsmen and sportswomen of all ages, appropriate for each sport.

Article 8

International co-operation

1. The Parties shall co-operate closely on the matters covered by this Convention and shall encourage similar co-operation amongst their sports organisations.

2. The Parties undertake:

a. to encourage their sports organisations to operate in a manner that promotes application of the provisions of this Convention within all the appropriate international sports organisations to which they are affiliated, including the refusal to ratify claims for world or regional records unless accompanied by an authenticated negative doping control report;

b. to promote co-operation between the staffs of their doping control laboratories established or operating in pursuance of Article 5; and

c. to initiate bilateral and multilateral co-operation between their appropriate agencies, authorities and organisations in order to achieve, at the international level as well, the purposes set out in Article 4.1.

3. The Parties with laboratories established or operating in pursuance of Article 5 undertake to assist other Parties to enable them to acquire the experience, skills and techniques necessary to establish their own laboratories.

Article 9

Provision of information

Each Party shall forward to the Secretary General of the Council of Europe, in one of the official languages of the Council of Europe, all relevant information concerning legislative and other measures taken by it for the purpose of complying with the terms of this Convention.

Article 10

Monitoring Group

1. For the purposes of this Convention, a Monitoring Group is hereby set up.

2. Any Party may be represented on the Monitoring Group by one or more delegates. Each Party shall have one vote.

3. Any State mentioned in Article 14.1 which is not a Party to this Convention may be represented on the Monitoring Group by an observer.

4. The Monitoring Group may, by unanimous decision, invite any non-member State of the Council of Europe which is not a Party to the Convention and any sports or other professional organisation concerned to be represented by an observer at one or more of its meetings.

5. The Monitoring Group shall be convened by the Secretary General. Its first meeting shall be held as soon as reasonably practicable, and irt any case within one year after the date of the entry into force of the Convention. It shall subsequently meet whenever necessary, on the initiative of the Secretary General or a Party.

6. A majority of the Parties shall constitute a quorum for holding a meeting of the Monitoring Group.

7. The Monitoring Group shall meet in private.

8. Subject to the provisions of this Convention, the Monitoring Group shall draw up and adopt by consensus its own Rules of Procedure.

Article 11

1. The Monitoring Group shall monitor the application of this Convention. It may in particular:

a. keep under review the provisions of this Convention and examine any modifications necessary;

b. approve the list, and any revision thereto, of pharmacological classes of doping agents and doping methods banned by the relevant international sports organisations, referred to in Articles 2.1. and 2.2, and the criteria for accreditation of laboratories, and any revision thereto, adopted by the said organisations, referred to in Article 5.1.a, and fix the date for the relevant decisions to enter into force;

c. hold consultations with relevant sports organisations;

d. make recommendations to the Parties concerning measures to be taken for the purposes of this Convention;

e. recommend the appropriate measures to keep relevant international organisations and the public informed about the activities undertaken within the framework of this Convention;

f. make recommendations to the Committee of Ministers concerning non-member States of the Council of Europe to be invited to accede to this Convention;

g. make any proposal for improving the effectiveness of this Convention.

2. In order to discharge its functions, the Monitoring Group may, on its own initiative, arrange for meetings of groups of experts.

Article 12

After each meeting, the Monitoring Group shall forward to the Committee of Ministers of the Council of Europe a report on its work and on the functioning of the Convention.

Article 13

Amendments to the Articles of the Convention

1. Amendments to the Articles of this Convention may be proposed by a Party, the Committee of Ministers of the Council of Europe or the Monitoring Group.

2. Any proposal for amendment shall be communicated by the Secretary General of the Council of Europe to the States mentioned in Article 14 and to every State which has acceded to or has been invited to accede to this Convention in accordance with the provisions of Article 16.

3. Any amendment proposed by a Party or the Committee of Ministers shall be communicated to the Monitoring Group at least two months before the meeting at which it is to be considered. The Monitoring Group shall submit to the Committee of Ministers its opinion on the proposed amendment, where appropriate after consultation with the relevant sports organisations.

4. The Committee of Ministers shall consider the proposed amendment and any opinion submitted by the Monitoring Group and may adopt the amendment.

5. The text of any amendment adopted by the Committee of Ministers in accordance with paragraph 4 of this Article shall be forwarded to the Parties for acceptance.

6. Any amendment adopted in accordance with paragraph 4 of this Article shall come into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after all Parties have informed the Secretary General of their acceptance thereof.

Final clauses

Article 14

1. This Convention shall be open for signature by member States of the Council of Europe, other States party to the European Cultural Convention and non-member States which have participated in the elaboration of this Convention, which may express their consent to be bound by:

a. signature without reservation as to ratification, acceptance or approval, or

b. signature subject to ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval.

2. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be desposited with the Secretary General of the Council of Europe.

Article 15

1. The Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date on which five States, including at least four member States of the Council of Europe, have expressed their consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of Article 14.

2. In respect of any signatory State which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of signature or of the deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval.

Article 16

1. After the entry into force of this Convention, the Committee of Ministers of the Council of Europe, after consulting the Parties, may invite to accede to the Convention any non-member State by a decision taken by the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe and by the unanimous vote of the representatives of the Contracting States entitled to sit on the Committee.

2. In respect of any acceding State, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of the deposit of the instrument of accession with the Secretary General of the Council of Europe.

Article 17

1. Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Convention shall apply.

2. Any State may, at any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one month after the date of receipt of such declaration by the Secretary General.

3. Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to the Secretary General. Such withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.

Article 18

1. Any Party may, at any time, denounce this Convention by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

2. Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of six months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.

Article 19

The Secretary General of the Council of Europe shall notify the Parties, the other member States of the Council of Europe, the other States party to the European Cultural Convention, the non-member States which have participated in the elaboration of this Convention and any State which has acceded or has been invited to accede to it of:

a. any signature in accordance with Article 14;

b. the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession in accordance with Article 14 or 16;

c. any date of entry into force of this Convention in accordance with Articles 15 and 16;

d. any information forwarded under the provisions of Article 9;

e. any report prepared in pursuance of the provisions of Article 12;

f. any proposal for amendment or any amendment adopted in accordance with Article 13 and the date on which the amendment comes into force;

g. any declaration made under the provisions of Article 17;

h. any notification made under the provisions of Article 18 and the date on which the denunciation takes effect;

i. any other act, notification or communication relating to this Convention.

In witness whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention. Done at Strasbourg, this 16th day of November 1989, in English and in French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe, to the other States party to the European Cultural Convention, to the non-member States which have participated in the elaboration of this Convention and to any State invited to accede to it.

Appendix

NEW REFERENCE LIST OF PROHIBITED PHARMACOLOGICAL CLASSES OF DOPING AGENTS AND DOPING METHODS^x
and its Appendix

Date of entry into force:

31 March 2000

I. Prohibited classes of substances

A. Stimulants

Prohibited substances in class (A) include the following examples: amineptine, amiphenazole, amphetamines, bromantan, caffeine*, carphedon, cocaine, ephedrines**, fencamfamin, mesocarb, pentetrazol, pipradrol, salbutamol***, salmeterol***, terbutaline***, ... and related substances.

* For caffeine the definition of a positive is a concentration in urine greater than 12 micrograms per millilitre.

** For cathine, the definition of a positive is a concentration in urine greater than 5 micrograms per millilitre. For ephedrine and methylephedrine, the definition of a positive is a concentration in urine greater than 10 micrograms per millilitre. For phenylpropanolamine and pseudoephedrine, the definition of a positive is a concentration in urine greater than 25 micrograms per millilitre.

*** Permitted by inhaler only to prevent and/or treat asthma and exercise-induced asthma. Written notification of asthma and/or exercise-induced asthma by a respiratory or team physician is necessary to the relevant medical authority.

NOTE: All imidazole preparations are acceptable for topical use. Vasoconstrictors may be administered with local anaesthetic agents. Topical preparations (e.g. nasal, ophthalmological, rectal) of adrenaline and phenylephrine are permitted.

———————

^x) Previously amended on 1 September 1990, on 24 January 1992, on 1 August 1993, on 1 July 1996, on 1 July 1997, on 15 March 1998 and on 15 March 1999.

B. Narcotics

Prohibited substances in class (B) include the following examples:

buprenorphine, dextromoramide, diamorphine (heroin), methadone, morphine, pentazocine, pethidine, ... and related substances.

NOTE: codeine, dextromethorphan, dextropropoxyphene, dihydrocodeine, diphenoxylate, ethylmorphine, pholcodine, propoxyphene and tramadol are permitted.

C. Anabolic agents

Prohibited substances in class (C) include the following examples:

1. Anabolic androgenic steroids

a. clostebol, fluoxymesterone, metandienone, metenolone, nandrolone, 19-norandrostenediol, 19-norandrostenedione, oxandrolone, stanozolol, ... and related substances.

b. androstenediol, androstenedione, dehydroepiandrosterone (DHEA), dihydrotestosterone, testosterone*, ... and related substances.

Evidence obtained from metabolic profiles and/or isotopic ratio measurements may be used to draw definitive conclusions.

* The presence of a testosterone (T) to epitestosterone (E) ratio greater than six (6) to one (1) in the urine of a competitor constitutes an offence unless there is evidence that this ratio is due to a physiological or pathological condition, e.g. low epitestosterone excretion, androgen producing tumour, enzyme deficiencies

In the case of T/E greater than 6, it is mandatory that the relevant medical authority conducts an investigation before the sample is declared positive. A full report will be written and will include a review of previous tests, subsequent tests and any results of endocrine investigations. In the event that previous tests are not available, the athlete should be tested unannounced at least once per month for three months. The results of these investigations should be included in the report. Failure to co-operate in the investigations will result in declaring the sample positive.

2. Beta-2 agonists

bambuterol, clenbuterol, fenoterol, formoterol, reproterol, salbutamol*, terbutaline*, ... and related substances.

* Authorized by inhalation as described in Article (I.A.).

D. Diuretics

Prohibited substances in class (D) include the following examples:

acetazolamide, bumetanide, chlortalidone, etacrynic acid, furosemide, hydrochlorothiazi-de, mannitol*, mersalyl, spironolactone, triamterene, ... and related substances.

* Prohibited by intravenous injection.

E. Peptide hormones, mimetics and analogues

Prohibited substances in class (E) include the following examples and their analogues and mimetics:

1. Chorionic Gonadotrophin (hCG) prohibited in males only;

2. Pituitary and synthetic gonadotrophins (LH) prohibited in males only;

3. Corticotrophins (ACTH, tetracosactide);

4. Growth hormone (hGH);

5. Insulin-like Growth Factor (IGF-1);

and all the respective releasing factors and their analogues;

6. Erythropoietin (EPO);

7. Insulin;

permitted only to treat athletes with certified insulin-dependent diabetes. Written certification of insulin-dependent diabetes must be obtained from an endocrinologist or team physician.

The presence of an abnormal concentration of an endogenous hormone in class (E) or its diagnostic marker(s) in the urine of a competitor constitutes an offence unless it has been proven to be due to a physiological or pathological condition.

II. Prohibited methods

The following procedures are prohibited:

1. Blood doping;

2. Administering artificial oxygen carriers or plasma expanders;

3. Pharmacological, chemical and physical manipulations.

III. Classes of prohibited substances in certain circumstances

A. Alcohol

Where the rules of a responsible authority so provide, tests will be conducted for ethanol.

B. Cannabinoids

Where the rules of a responsible authority so provide, tests will be conducted for cannabinoids (e.g. Marijuana, Hashish). At the Olympic Games, tests will be conducted for cannabinoids. A concentration in urine of 11-nor-delta 9-tetrahydrocannabinol-9-carboxylic acid (carboxy-THC) greater than 15 nanograms per millilitre constitutes doping.

C. Local anaesthetics

Injectable local anaesthetics are permitted under the following conditions:

a. bupivacaine, lidocaine, mepivacaine, procaine, and related substances, can be used but not cocaine. Vasoconstrictor agents may be used in conjunction with local anaesthetics;

b. only local or intra-articular injections may be administered;

c. only when medically justified.

Where the rules of a responsible authority so provide, notification of administration may be necessary.

D. Glucocorticosteroids

The systemic use of glucocorticosteroids is prohibited when administered orally, rectally, or by intravenous or intramuscular injection.

E. Beta-blockers

Prohibited substances in class (E) include the following examples:

acebutolol, alprenolol, atenolol, labetalol, metoprolol, nadolol, oxprenolol, propranolol, sotalol,... and related substances.

Where the rules of a responsible authority so provide, tests will be conducted for beta-blockers.

SUMMARY OF URINARY CONCENTRATIONS ABOVE WHICH IOC ACCREDITED LABORATORIES MUST REPORT FINDINGS FOR SPECIFIC SUBSTANCES

caffeine > 12 micrograms/millilitre

carboxy-THC > 15 nanograms/millilitre

cathine > 5 micrograms/millilitre

ephedrine > 10 micrograms/millilitre

epitestosterone > 200 nanograms/millilitre

methylephedrine > 10 micrograms/millilitre

morphine > 1 microgram/millilitre

19-norandrosterone > 2 nanograms/millilitre in males

19-norandrosterone > 5 nanograms/millilitre in females

phenylpropanolamine > 25 micrograms/millilitre

pseudoephedrine > 25 micrograms/millilitre

salbutamol (out-of-competition testing) > 1000 nanograms/millilitre

T/E ratio > 6

IV. Out-of-competition testing

Unless specifically requested by the responsible authority, out-of-competition testing is directed solely at prohibited substances in class I.C. (Anabolic Agents), I.D. (Diuretics), I. E. (Peptide Hormones, Mimetics and Analogues), and II (Prohibited Methods).

LIST OF EXAMPLES OF PROHIBITED SUBSTANCES

CAUTION: This is not an exhaustive list of prohibited substances. Many substances that do not appear on this list are considered prohibited under the term "and related substances".

Athletes must ensure that any medicine, supplement, over-the-counter preparation or any other substance they use does not contain any Prohibited Substance.

Stimulants:

amineptine, amfepramone, amiphenazole, amphetamine, bambuterol, bromantan, caffeine, carphedon, cathine, cocaine, cropropamide, crotethamide, ephedrine, etamivan, etilamphetamine, etilefrine, fencamfamin, fenetylline, fenfluramine, formoterol, heptaminol, me-fenorex, mephentermine, mesocarb, methamphetamine, methoxyphenamine, methylenedioxyamphetamine, methylephedrine, methylphenidate, nikethamide, nor-fenfluramine, parahydroxyamphetamine, pemoline, pentetrazol, phendimetrazine, phentermine, phenylephrine, phenylpropanolamine, pholedrine, pipradrol, prolintane, propylhexedrine, pseudoephedrine, reproterol, salbutamol, salmeterol, salegiline, strychnine, terbutaline.

Narcotics:

buprenorphine, dextromoramide, diamorphine (heroin), hydrocodone, methadone, morphine, pentazocine, pethidine.

Anabolic agents:

androstenediol, androstenedione, bambuterol, boldenone, clenbuterol, clostebol, danazol, dehydrochlormethyltestosterone, dehydroepiandrosterone (DHEA), dihydrotestosterone, drostanolone, fenoterol, fluoxymesterone, formebolone, formoterol, gestrinone, mesterolone, metandienone, metenolone, methandriol, methyltestosterone, mibolerone, nandroione, 19-norandrostenediol, 19-norandrostenedione, norethandrolone, oxandrolone, oxymesterone, oxymetholone, reproterol, salbutamol, salmeterol, stanozolol, terbutaline, testosterone, trenbolone.

Diuretics:

acetazolamide, bendroflumethiazide, bumetanide, canrenone, chlortalidone, ethacrynic acid, furosemide, hydrochlorothiazide, indapamide, mannitol (by intravenous injection), mersalyl, spironolactone, triamterene.

Masking agents:

bromantan, diuretics (see above), epitestosterone, probenecid.

Peptide hormones, mimetics and analogues:

ACTH, erythropoietin (EPO), hCG*, hGH, insulin, LH*, clomiphene*, cyclofenil*, tamoxifen*.

* Prohibited in males only.

Beta-blockers:

acebutolol, alprenolol, atenolol, betaxolol, bisoprolol, bunolol, carteolol, celiprolol, esmolol, labetalol, levobunolol, metipranolol, metoprolol, nadolol, oxprenolol, pindolol, propranolol, sotalol, timolol.

APPENDIX

Salbutamol

Salbutamol is classified as both a stimulant and an anabolic agent.

The intent of out-of-competition testing is to detect anabolic agents. The revised rules on salbu-tamol consider it as anabolic agent when its concentration is higher than 500 nanograms/millilitre and confirmed by enantiomeric analysis.

However, pending the acceptance of the enantiomeric analysis by a peer-reviewed journal, only concentrations higher than 1000 nanograms/millilitre will be considered positive as an anabolic agent until further notice. Samples that contain less than this amount are not to be reported to the authorities for out-of-competition testing.

In-competition testing is designed to detect the use of salbutamol either as an anabolic agent or as a stimulant. Whether or not the administration of salbutamol is declared is an important issue for in-competition testing.

As always, it is the task of the authorities to interpret the laboratory finding. In order not to overload authorities with the need to confirm medical notifications of nonrecent inhaled use, laboratories do not need to report concentrations lower than 100 nanograms/millilitre.

All concentrations above correspond to free (non conjugated) salbutamol.

Ephedrines

The pharmacology and urinary pharmacokinetics of the ephedrines were reviewed. The consensus was that the revised cut-offs would detect all cases of doping where the ephedrines were ingested on the day of competition.

CONVENTION CONTRE LE DOPAGE

Préambule

Les Etats membres du Conseil de l'Europe, les autres Etats parties à la Convention culturelle européenne, ainsi que les autres Etats, signataires de la présente Convention,

Considérant que le but du Conseil de l'Europe est de réaliser une union plus étroite entre ses membres afin de sauvegarder et de promouvoir les idéaux et les principes qui sont leur patrimoine commun et de favoriser leur progrès économique et social;

Conscients que le sport doit jouer un rôle important dans la protection de la santé, dans l'éducation morale et physique et dans la promotion de la compréhension internationale;

Préoccupés par l'emploi de plus en plus répandu de produits et de méthodes de dopage parmi les sportifs dans l'ensemble du sport et par ses conséquences pour la santé des pratiquants et pour l'avenir du sport;

Attentifs au fait que ce problème met en danger les principes éthiques et les valeurs éducatives consacrés par la Charte olympique, la Charte internationale du sport et de l'éducation physique de l'Unesco et la Résolution (76) 41 du Comité des Ministres du Conseil de l'Europe, connue sous le titre «Charte européenne du sport pour tous»;

Considérant les règlements, politiques et déclarations adoptés par les organisations sportives internationales dans le domaine de la lutte contre le dopage;

Conscients que les pouvoirs publics et les organisations sportives volontaires ont des responsabilités complémentaires dans la lutte contre le dopage dans le sport et, en particulier, dans la garantie du bon déroulement – sur la base du principe du fair play – des manifestations sportives, ainsi que dans la protection de la santé de ceux qui y prennent part;

Reconnaissant que ces pouvoirs et organisations doivent collaborer à tous les niveaux appropriés;

Rappelant les résolutions sur le dopage adoptées par la Conférence des ministres européens responsables du Sport et en particulier la Résolution n° 1 adoptée à la 6^e Conférence à Reykjavik en 1989;

Rappelant que le Comité des Ministres du Conseil de l'Europe a déjà adopté la Résolution (67) 12 sur le doping des athlètes, la Recommandation n° R (79) 8 concernant le dopage dans le sport, la Recommandation n° R (84) 19 relative à la «Charte européenne contre le dopage dans le sport», et la Recommandation n° R (88) 12 concernant l'institution de contrôles antidopage sans préavis hors compétition;

Rappelant la Recommandation n° 5 sur le dopage adoptée par la 2^e Conférence internationale des ministres et hauts fonctionnaires responsables de l'Education physique et du Sport, organisée par l'Unesco à Moscou (1988);

Résolus, toutefois, à poursuivre et à renforcer leur coopération en vue de réduire et, à terme, d'éliminer le dopage dans le sport en tenant compte des valeurs éthiques et des mesures pratiques contenues dans ces instruments,

Sont convenus de ce qui suit:

Article 1

But de la Convention

Les Parties, en vue de la réduction et, à terme, de l'élimination du dopage dans le sport, s'engagent à prendre, dans les limites de leurs dispositions constitutionnelles respectives, les mesures nécessaires pour donner effet aux dispositions de la présente Convention.

Article 2

Définition et champ d'application de la Convention

1. Aux fins de la présente Convention:

a. on entend par «dopage dans le sport» l'administration aux sportifs ou l'usage par ces derniers de classes pharmacologiques d'agents de dopage ou de méthodes de dopage;

b. on entend par «classes pharmacologiques d'agents de dopage ou de méthodes de dopage», sous réserve du paragraphe 2 ci-dessous, les classes d'agents de dopage et de méthodes de dopage interdites par les organisations sportives internationales compétentes, et figurant sur des listes qui ont été approuvées par le groupe de suivi en vertu de l'article 11.1b;

c. on entend par «sportifs» les personnes des deux sexes qui participent habituellement à des activités sportives organisées.

2. Tant qu'une liste des classes pharmacologiques interdites d'agents de dopage et de méthodes de dopage n'aura pas été approuvée par le groupe de suivi en vertu de l'article 11.1b, la liste de référence contenue dans l'annexe a la présente Convention s'applique.

Article 3

Coordination au plan intérieur

1. Les Parties coordonnent les politiques et les actions de leurs services gouvernementaux et autres organismes publics concernés par la lutte contre le dopage dans le sport.

2. Elles veillent a ce qu'il y ait application pratique de cette Convention et, en particulier, à satisfaire aux exigences de l'article 7, en confiant, le cas échéant, la mise en oeuvre de certaines dispositions de la présente Convention à une autorité sportive gouvernementale ou non gouvernementale désignée à cet effet, ou à une organisation sportive.

Article 4

Mesures destinées à limiter la disponibilité et l'utilisation d'agents de dopage et de méthodes de dopage interdits

1. Les Parties adoptent, selon les cas, une législation, des règlements ou des mesures administratives pour réduire la disponibilité (et, notamment, des dispositions visant à contrôler la circulation, la détention, l'importation, la distribution et la vente) ainsi que l'utilisation dans le sport d'agents et de méthodes de dopage interdits et, en particulier, de stéroïdes anabolisants.

2. A cette fin, les Parties ou, le cas échéant, les organisations non gouvernementales compétentes subordonnent les critères d'octroi des subventions publiques aux organisations sportives à l'application effective, par celles-ci, des réglementations antidopage.

3. Par ailleurs, les Parties:

a. aident leurs organisations sportives à financer les contrôles et les analyses antidopage, soit par l'octroi de subventions ou de subsides directs, soit en tenant compte du coût de ces contrôles et analyses lors de la fixation du montant global des subventions ou subsides à allouer à ces organisations;

b. prennent des mesures appropriées afin de refuser l'octroi, à des fins d'entraînement, de subventions provenant de fonds publics à des sportifs qui ont été suspendus à la suite de la découverte d'une infraction à la réglementation sur le dopage dans le sport, et ce pendant la durée de leur suspension;

e. encouragent et, le cas échéant, facilitent l'exécution, par leurs organisations sportives, des contrôles antidopage demandés par les organisations sportives internationales compétentes, tant au cours qu'en dehors des compétitions; et

d. encouragent et facilitent la conclusion, par les organisations sportives, d'accords autorisant des équipes de contrôle antidopage dûment agréées à faire subir des tests à leurs membres dans d'autres pays.

4. Les Parties se réservent le droit d'adopter des règlements antidopage et d'organiser des contrôles antidopage de leur propre initiative et sous leur propre responsabilité a condition qu'ils soient compatibles avec les principes pertinents de la présente Convention.

Article 5

Laboratoires

1. Chaque Partie s'engage:

a. soit à créer ou à faciliter la création sur son territoire d'un ou de plusieurs laboratoires de contrôle antidopage susceptibles, d'être agréés conformément aux critères adoptés par les organisations sportives internationales compétentes et approuvés par le groupe de suivi en vertu de l'article 11.1b;

b. soit à aider ses organisations sportives à avoir accès à un tel laboratoire sur le territoire d'une autre Partie.

2. Ces laboratoires sont encouragés à:

a. prendre les mesures adéquates pour recruter et retenir, former et recycler un personnel qualifié;

b. entreprendre des programmes appropriés de recherche et de développement sur les agents de dopage et les méthodes utilisées ou présumées être utilisées aux fins de dopage dans le sport, ainsi que dans les domaines de la biochimie et de la pharmacologie analytiques, pour parvenir à une meilleure compréhension des effets de diverses substances sur l'organisme humain et de leurs conséquences sur le plan des performances sportives;

c. publier et diffuser rapidement les nouvelles données apportées par leurs recherches.

Article 6

Education

1. Les Parties s'engagent à élaborer et à mettre en oeuvre, le cas échéant en collaboration avec les organisations sportives concernées et avec les moyens de communication de masse, des programmes éducatifs et des campagnes d'information mettant en relief les dangers pour la santé inhérents au dopage et l'atteinte aux valeurs éthiques du sport. Ces programmes et campagnes s'adressent à la fois aux jeunes dans les établissements scolaires et les clubs sportifs et à leurs parents, ainsi qu'aux athlètes adultes, aux responsables et directeurs sportifs, et aux entraîneurs. Pour les personnes travaillant dans le domaine médical, ces programmes éducatifs soulignent l'importance du respect de la déontologie médicale.

2. Les Parties s'engagent à encourager et à promouvoir, en collaboration avec les organisations sportives régionales, nationales et internationales concernées, des recherches relatives à l'élaboration de programmes d'entraînement physiologique et psychologique fondés sur des bases scientifiques et respectueux de l'intégrité de la personne humaine.

Article 7

Collaboration avec les organisations sportives concernant les mesures que celles-ci doivent prendre

1. Les Parties s'engagent à encourager leurs organisations sportives et, à travers celles-ci, les organisations sportives internationales, à élaborer et appliquer toutes les mesures appropriées relevant de leur compétence pour lutter contre le dopage dans le sport.

2. A cette fin, elles encouragent leurs organisations sportives à clarifier et à harmoniser leurs droits, obligations et devoirs respectifs, en particulier en harmonisant leurs:

a. règlements antidopage sur la base des règlements adoptés par les organisations sportives internationales compétentes;

b. listes de classes pharmacologiques d'agents de dopage et de méthodes de dopage interdites, sur la base des listes adoptées par les organisations sportives internationales compétentes;

c. méthodes de contrôle antidopage;

d. procédures disciplinaires, en appliquant les principes internationalement reconnus de la justice naturelle et en garantissant le respect des droits fondamentaux des sportifs sur lesquels pèse un soupçon; ces principes sont notamment les suivants:

i. l'organe d'instruction doit être distinct de l'organe disciplinaire;

ii. ces personnes ont droit à un procès équitable et le droit d'être assistées ou représentées;

iii. il doit exister des dispositions claires et applicables en pratique permettant d'interjeter appel contre tout jugement rendu;

e. procédures d'application de sanctions effectives aux responsables, médecins, vétérinaires, entraîneurs, physiothérapeutes et autres responsables ou complices d'infractions aux règlements antidopage de la part de sportifs;

f. procédures de reconnaissance mutuelle des suspensions et autres sanctions imposées par d'autres organisations sportives dans le pays même ou dans un autre pays.

3. En outre, les Parties encouragent leurs organisations sportives à:

a. instituer, en nombre suffisant pour être efficaces, des contrôles antidopage non seulement au cours des competitions, mais encore sans préavis à tout moment approprié hors des compétitions; ces contrôles devront être menés de manière équitable pour tous les sportifs et comporter des tests appliqués et répétés à des sportifs pris, le cas échéant, au hasard;

b. conclure, avec les organisations sportives d'autres pays, des accords permettant de soumettre un sportif s'entraînant dans un de ces pays à des tests pratiqués par une équipe de contrôle antidopage dûment autorisée dudit pays;

c. clarifier et harmoniser les règlements concernant l'admissibilité aux épreuves sportives qui incluent les critères antidopage;

d. encourager les sportifs à participer activement à la lutte contre le dopage menée par les organisations sportives internationales;

e. utiliser pleinement et efficacement les équipements mis à leur disposition pour l'analyse antidopage dans les laboratoires mentionnés à l'article 5, tant au cours qu'en dehors des compétitions sportives;

f. rechercher des méthodes scientifiques d'entraînement et élaborer des principes directeurs destinés à protéger les sportifs de tous âges, adaptés à chaque sport.

Article 8

Coopération internationale

1. Les Parties coopèrent étroite-ment dans les domaines couverts par la présente Convention et encouragent une coopération analogue entre leurs organisations sportives.

2. Les Parties s'engagent à:

a. encourager leurs organisations sportives à oeuvrer en faveur de l'application des dispositions de la présente Convention au sein de toutes les organisations sportives internationales auxquelles elles sont affiliées, notamment par le refus d'homologuer les records mondiaux ou régionaux qui ne sont pas assortis des résultats négatifs d'un test antidopage authentifié;

b. promouvoir la coopération entre les personnels de leurs laboratoires de contrôle antidopage créés ou fonctionnant conformément à l'article 5; et

c. instituer une coopération bilatérale et multilatérale entre leurs organismes, autorités et organisations compétents, aux fins d'atteindre, également sur le plan international, les objectifs énoncés à l'article 4.1.

3. Les Parties, qui disposent de laboratoires créés ou fonctionnant conformément aux critères définis à l'article 5, s'engagent à aider les autres Parties à acquérir l'expérience, la compétence et les techniques qui leur sont nécessaires à la création de leurs propres laboratoires.

Article 9

Communication d'informations

Chaque Partie transmet au Secrétaire Général du Conseil de l'Europe, dans l'une des langues officielles du Conseil de l'Europe, toutes les informations pertinentes relatives aux mesures législatives ou autres qu'elle aura prises dans le but de se conformer aux dispositions de la présente Convention.

Article 10

Groupe de suivi

1. Il est constitué, aux fins de la présente Convention, un groupe de suivi.

2. Toute Partie peut se faire représenter au sein du groupe de suivi par un ou plusieurs délégués. Chaque Partie a droit à une voix.

3. Tout Etat mentionné à l'article 14.1, qui n'est pas partie à la présente Convention, peut se faire représenter au groupe de suivi par un observateur.

4. Le groupe de suivi peut, à l'unanimité, inviter tout Etat non membre du Conseil de l'Europe qui n'est pas partie à la Convention et toute organisation sportive ou professionnelle concernée à se faire représenter par un observateur à une ou plusieurs de ses réunions.

5. Le groupe de suivi est convoqué par le Secrétaire Général. Il tient sa première réunion dans les meilleurs délais et, en tout cas, moins d'un an à compter de la date d'entrée en vigueur de la Convention. Il se réunit par la suite chaque fois que cela s'avère nécessaire, à l'initiative du Secrétaire Général ou d'une Partie.

6. La majorité des Parties constitue le quorum nécessaire pour tenir une réunion du groupe de suivi.

7. Le groupe de suivi siège à huis clos.

8. Sous réserve des dispositions de la présente Convention, le groupe de suivi établit son règlement intérieur et l'adopte par consensus.

Article 11

1. Le groupe de suivi est chargé de suivre l'application de la présente Convention. Il peut en particulier:

a. revoir de manière permanente les dispositions de la présente Convention et examiner les modifications qui pourraient être nécessaires;

b. approuver la liste, et toute révision éventuelle, des classes pharmacologiques d'agents de dopage et de méthodes de dopage interdites par les organisations sportives internationales compétentes, mentionnées à l'article 2, alinéas 1 et 2, et les critères d'accréditation des laboratoires, et toute révision éventuelle, adoptés par les mêmes organisations, mentionnés à l'article 5.1.a, et fixer la date d'entrée en vigueur des décisions prises;

c. engager des consultations avec les organisations sportives concernées;

d. adresser aux Parties des recommandations concernant les mesures à prendre pour la mise en oeuvre de la présente Convention;

e. recommander les mesures appropriées pour assurer l'information des organisations internationales compétentes et du public sur les travaux entrepris dans le cadre de la présente Convention;

f. adresser au Comité des Ministres des recommandations relatives à l'invitation d'Etats non membres du Conseil de l'Europe à adhérer à la présente Convention;

g. formuler toute proposition visant à améliorer l'efficacité de la présente Convention.

2. Pour l'accomplissement de sa mission, le groupe de suivi peut, de sa propre initiative, prévoir des réunions de groupes d'experts.

Article 12

Après chacune de ses réunions, le groupe de suivi transmet au Comité des Ministres du Conseil de l'Europe un rapport sur ses travaux et sur le fonctionnement de la Convention.

Article 13

Amendements aux articles de la Convention

1. Des amendements aux articles de la présente Convention peuvent être proposés par une Partie, par le Comité des Ministres du Conseil de l'Europe ou par le groupe de suivi.

2. Toute proposition d'amendement est communiquée par le Secrétaire Général du Conseil de l'Europe aux Etats mentionnés à l'article 14 et à tout Etat qui a adhéré ou a été invité à adhérer à la présente Convention conformément aux dispositions de l'article 16.

3. Tout amendement proposé par une Partie ou par le Comité des Ministres est communiqué au groupe de suivi au moins deux mois avant la réunion à laquelle l'amendement doit être étudié. Le groupe de suivi soumet au Comité des Ministres son avis concernant l'amendement proposé, le cas échéant, après consultation des organisations sportives compétentes.

4. Le Comité des Ministres étudie l'amendement proposé ainsi que tout avis soumis par le groupe de suivi et peut adopter l'amendement.

5. Le texte de tout amendement adopté par le Comité des Ministres conformément au paragraphe 4 du présent article est transmis aux Parties en vue de son acceptation.

6. Tout amendement adopté conformément au paragraphe 4 du présent article entre en vigueur le premier jour du mois qui suit l'expiration d'un délai d'un mois après la date à laquelle toutes les Parties ont informé le Secrétaire Général de leur acceptation dudit amendement.

Clauses Finales

Article 14

1. La présente Convention est ouverte à la signature des Etats membres du Conseil de l'Europe, des autres Etats parties à la Convention culturelle européenne et des Etats non membres ayant participé à l'élaboration de la présente Convention, qui peuvent exprimer leur consentement à être liés par:

a. signature sans réserve de ratification, d'acceptation ou d'approbation, ou

b. signature sous réserve de ratification, d'acceptation ou d'approbation, suivie de ratification, d'acceptation ou d'approbation.

2. Les instruments de ratification, d'acceptation ou d'approbation seront déposés près le Secrétaire Général du Conseil de l'Europe.

Article 15

1. La Convention entrera en vigueur le premier jour du mois suivant l'expiration d'un délai d'un mois après la date à laquelle cinq Etats, dont au moins quatre Etats membres du Conseil de l'Europe, auront exprimé leur consentement à être liés par la Convention conformément aux dispositions de l'article 14.

2. Pour tout Etat signataire qui exprimera ultérieurement son consentement à être lié par la Convention, celle-ci entrera en vigueur le premier jour du mois suivant l'expiration d'un délai d'un mois après la date de la signature ou du dépôt de l'instrument de ratification, d'acceptation ou d'approbation.

Article 16

1. Après l'entrée en vigueur de la présente Convention, le Comité des Ministres du Conseil de l'Europe, après consultation des Parties, pourra inviter tout Etat non membre à adhérer à la Convention, par une décision prise à la majorité prévue à l'article 20.d du Statut du Conseil de l'Europe et à l'unanimité des représentants des Etats contractants ayant le droit de siéger au Comité.

2. Pour tout Etat adhérent, la Convention entrera en vigueur le premier jour du mois suivant l'expiration d'un délai d'un mois après la date de dépôt de l'instrument d'adhésion près le Secrétaire Général du Conseil de l'Europe.

Article 17

1. Tout Etat peut, au moment de la signature ou au moment du dépôt de son instrument de ratification, d'acceptation, d'approbation ou d'adhésion, désigner le ou les territoires auxquels s'appliquera la présente Convention.

2. Tout Etat peut, à tout moment ultérieur, par une déclaration adressée au Secrétaire Général du Conseil de l'Europe, étendre l'application de la présente Convention à tout autre territoire désigné dans la déclaration. La Convention entrera en vigueur à l'égard de ce territoire le premier jour du mois suivant l'expiration d'un délai d'un mois après la date de réception de ladite déclaration par le Secrétaire Général.

3. Toute déclaration formulée en vertu des deux paragraphes précédents pourra être retirée, en ce qui concerne tout territoire désigné dans cette déclaration, par notification adressée au Secrétaire Général. Le retrait prendra effet le premier jour du mois suivant l'expiration d'un délai de six mois après la date de réception de la notification par le Secrétaire Général.

Article 18

1. Toute Partie peut, à tout moment, dénoncer la présente Convention en adressant une notification au Secrétaire Général du Conseil de l'Europe.

2. La dénonciation prend effet le premier jour du mois suivant l'expiration d'un délai de six mois après la date de réception de la notification par le Secrétaire Général.

Article 19

Le Secrétaire Général du Conseil de l'Europe notifie aux Parties, aux autres Etats membres du Conseil de l'Europe, aux autres Etats parties à la Convention culturelle européenne, aux Etats ayant participé à l'élaboration de la présente Convention et à tout Etat qui y a adhéré ou qui a été invité à y adhérer:

a. toute signature conformément à l'article 14;

b. le dépôt de tout instrument de ratification, d'acceptation, d'approbation ou d'adhésion conformément à l'article 14 ou 16;

c. toute date d'entrée en vigueur de la présente Convention conformément aux articles 15 et 16;

d. toute information transmise en vertu des dispositions de l'article 9;

e. tout rapport établi en application des dispositions de l'article 12;

f. toute proposition d'amendement et tout amendement adopté conformément à l'article 13 et la date d'entrée en vigueur de cet amendement;

g. toute déclaration formulée en vertu des dispositions de l'article 17;

h. toute notification adressée en application des dispositions de l'article 18 et la date de prise d'effet de la dénonciation;

i. tout autre acte, notification ou communication se référant à la présente Convention.

En foi de quoi, les soussignés, dûment autorisés à cet effet, ont signé la présente Convention.

Fait à Strasbourg, le 16 novembre 1989, en français et en anglais, les deux textes faisant également foi, en un seul exemplaire qui sera déposé dans les archives du Conseil de l'Europe. Le Secrétaire Général du Conseil de l'Europe en communiquera copie certifiée conforme à chacun des Etats membres du Conseil de l'Europe, aux autres Etats parties à la Convention culturelle européenne, aux Etats non membres qui ont participé à l'élaboration de la présente Convention et à tout Etat invité à adhérer à celle-ci.

Annexe

NOUVELLE LISTE DE RÉFÉRENCE DES CLASSES PHARMACOLOGIQUES DE SUBSTANCES DOPANTES ET DE METHODES DE DOPAGE INTERDITES^x)
et son Annexe

Date d'entrée en vigueur: 31 mars 2000

I. Classes de substances interdites

A. Stimulants

Les substances interdites appartenant à la classe (A) comprennent les exemples suivants: amineptine, amiphénazole, amphétamines, bromantan, caféine*, carphédone, cocaïne, éphédrines**, fencamfamine, mésocarbe, pentétrazol, pipradol, salbutamol***, salmétérol***, terbutaline***,... et substances apparentées.

* Pour la caféine, une concentration dans l'urine supérieure à 12 microgrammes par millilitre sera considérée comme un résultat positif.

** Pour la cathine, une concentration dans l'urine supérieure à 5 microgrammes par millilitre sera considérée comme un résultat positif. Pour l'éphédrine et la méthyléphédrine, une concentration dans l'urine supérieure à 10 microgrammes par millilitre sera considérée comme un résultat positif. Pour la phénilpropanolamine et la pseudoéphédrine, une concentration dans l'urine supérieure à 25 microgrammes par millilitre sera considérée comme un résultat positif.

*** Substance autorisée par inhalation uniquement pour prévenir et/ou traiter l'asthme et l'asthme d'effort. L'asthme et/ou l'asthme d'effort devront être notifiés par écrit à l'autorité médicale compétente par un pneumologue ou un médecin d'équipe.

NOTE: Toutes les préparations d'imidazole sont acceptables en application locale. Des vasoconstricteurs pourront être administrés avec des agents anesthésiques locaux. Les préparations à usage local (par exemple par voie nasale, ophtalmologique, rectale) d'adrénaline et de phenyléphrine sont autorisées.

B. Narcotiques

Les substances interdites appartenant à la classe (B) comprennent les exemples suivants:

buprénorphine, dextromoramide, diamorphine (héroïne), méthadone, morphine, pentazocine, péthidine, ... et substances apparentées.

NOTE: La codéine, le dextrométhorphan, le dextropropoxyphène, la dihydrocodéine, le diphénoxylate, l'éthylmorphine, la pholcodine, le propoxyphène et le tramadol sont autorisés.

^x) Liste en vigueur au 15 mars 1999, amendements antérieurs au 1^er septembre 1990, 24 janvier 1992, 1^er août 1993, 1^er juillet 1996, 1^er juillet 1997, 15 mars 1998 et 15 mars 1999.

C. Agents anabolisants

Les substances interdites appartenant à la classe (C) comprennent les exemples suivants:

1. Stéroïdes anabolisants androgènes

a. clostébol, fluoxymestérone, métandiénone, méténolone, nandrolone, 19-norandrosténédiol, 19-norandrosténédione, oxandrolone, stanozolol,... et substances apparentées.

b. androsténédiol, androsténédione, déhydroépiandrostérone (DHEA), dihydrotestostérone, testostérone*,... et substances apparentées.

Les preuves obtenues à partir des profils métaboliques et/ou de l'étude des rapports isotopiques pourront être utilisés afin de tirer des conclusions définitives.

* La présence d'un rapport de testostérone (T)-épitestostérone (E) supérieur à six (6) dans l'urine d'un concurrent constitue une infraction à moins qu'il ne soit établi que ce rapport est dû à une condition physiologique ou pathologique, p. ex. faible excrétion d'épitestostérone, production androgène d'une tumeur ou déficiences enzymatiques.

Dans le cas d'un rapport T/E supérieur à 6, il est obligatoire d'effectuer un examen sous la direction de l'autorité médicale compétente avant que l'échantillon ne soit déclaré positif. Un rapport complet sera rédigé; il comprendra une étude des tests précédents et ultérieurs ainsi que les résultats des tests endocriniens. Si les tests précédents ne sont pas disponibles, l'athlète devra subir un contrôle sans annonce préalable au moins une fois par mois durant trois mois. Les résultats de ces examens devront être inclus dans le rapport. A défaut de collaboration de la part de l'athlète, il en résultera une déclaration d'échantillon positif.

2. Bêta-2 agonistes

bambutérol, clenbutérol, fénotérol, formotérol, reprotérol, salbutamol*, terbutaline*, ... et substances apparentées.

* Substances autorisées par inhalation comme indiqué à l'article I.A.

D. Diurétiques

Les substances interdites appartenant à la classe (D) comprennent les exemples suivants:

acétazolamide, acide étacrynique, bumétanide, chlortalidone, furosémide, hydrochlorothiazide, mannitol*, mersalyl, spironolactone, triamtérène, ... et substances apparentées.

* Substance interdite si injectée par voie intraveineuse.

E. Hormones péptidiques, substances mimétiques et analogues

Les substances interdites appartenant à la classe (E) comprennent les substances suivantes et leurs analogues ainsi que les substances mimétiques:

1. Gonadotrophine chorionique (hCG) chez les hommes uniquement;

2. Gonadotrophines hypophysaires et synthétiques chez les hommes uniquement;

3. Corticotrophines (ACTH, tétracosactide);

4. Hormone de croissance (hGH);

5. Facteur de croissance analogue à l'insuline (IGF-1);

et tous les facteurs de libération respectifs ainsi que leurs analogues.

6. Erythropoïétine (EPO);

7. Insuline;

autorisée uniquement pour traiter les diabètes insulino-dépendants déclarés. Une notification écrite des diabètes insulino-dépendants doit être obtenue auprès d'un endocrinologue ou un médecin d'équipe.

La présence dans l'urine d'un concurrent d'une concentration anormale d'une hormone endogène appartenant à la classe (E) ou de son(ses) marqueur(s) diagnostiques constitue une infraction à moins qu'il ne soit prouvé qu'elle est due à une condition physiologique ou pathologique.

II. Méthodes interdites

Les méthodes suivantes sont interdites:

1. Dopage sanguin;

2. Administration de transporteurs artificiels d'oxygène ou de succédanés du plasma sanguin;

3. Manipulation pharmacologique, chimique et physique.

III. Classes de substances interdites dans certaines conditions

A. Alcool

Lorsque le règlement d'une autorité responsable le prévoit, des tests seront effectués pour l'éthanol.

B. Cannabinoïdes

Lorsque le règlement d'une autorité responsable le prévoit, des tests seront effectués pour les cannabinoïdes (tels que la marijuana et le haschich). Aux Jeux Olympiques, des tests seront effectués pour les cannabinoïdes. Une concentration dans l'urine de 11-nor-delta-9-tétrahydrocannabinol-9-acide carboxylique (carboxy-THC) supérieure à 15 nanogrammes par millilitre consitute un cas de dopage.

C. Anesthésiques locaux

Les anesthésiques locaux injectables sont autorisés aux conditions suivantes:

a. la bupivacaïne, la lidocaïne, la mépivacaïne, la procaïne, et les substances apparentées, peuvent être utilisées mais pas la cocaïne. Des agents vasocon-stricteurs pourront être utilisés en conjonction avec des anesthésiques locaux;

b. seules des injections locales ou intra-articulaires pourront être pratiquées;

c. uniquement lorsque l'administration est médicalement justifiée.

Lorsque le règlement d'une autorité responsable le prévoit, il pourra s'avérer nécessaire de notifier l'administration des anesthésiques locaux.

D. Glucocorticostéroïdes

L'utilisation systémique des glucocorticostéroïdes est interdite lorsque ces derniers sont administrés par voie orale ou rectale ou par injection intraveineuse ou intramusculaire.

E. Bêta-bloquants

Les substances interdites appartenant à la classe (E) comprennent les exemples suivants:

acébutolol, alprénolol, aténolol, labétalol, métoprolol, nadolol, oxprénolol, propranolol, sotalol, ... et substances apparentées.

Lorsque le règlement d'une autorité responsable le prévoit, des tests seront effectués pour les bêta-bloquants.

RÉSUMÉ DES CONCENTRATIONS DANS I'URINE DE SUBSTANCES PRÉCISES QUI DOIVENT ÊTRE COMMUNIQUÉES PAR LES LABORATOIRES ACCRÉDITÉS PAR LE C.I.O.

Caféine>12 microgrammes/millilitre

Carboxy-THC >15 nanogrammes/millilitre

Cathine>5 microgrammes/millilitre

Ephédrine>10 microgrammes/millilitre

Epitestostérone >200 nanogrammes/millilitre

Méthyléphédrine >10 microgrammes/millilitre

Morphine >1 microgramme/millilitre

19-norandrostérone >2 nanogrammes/millilitre chez les hommes

19-norandrostérone >5 nanogrammes/millilitre chez les femmes

Phénylpropanolamine >25 microgrammes/millilitre

Pseudoéphédrine >25 microgrammes/millilitre

Salbutamol (contrôles hors compétition) >1000 nanogrammes/millilitre

Rapport T/E >6

IV. Contrôles hors compétition

Sauf demande expresse émanant de l'autorité responsable, les contrôles hors compétition ont pour unique objectif de déceler les substances interdites appartenant à la classe I.C (Agents anabolisants), I.D (Diurétiques), I.E (Hormones peptidiques, substances mimétiques et analogues), et à la classe II (Méthodes interdites).

LISTE D'EXEMPLES DE SUBSTANCES INTERDITES

ATTENTION: Il ne s'agit pas d'une liste exhaustive des substances interdites. De nombreuses substances qui ne sont pas répertoriées dans cette liste sont considérées comme interdites sous l'appellation "substances apparentées".

Les athlètes doivent s'assurer que tout médicament, supplément, préparation en vente libre ou toute autre substance qu'ils utilisent ne contient aucune substance interdite.

Stimulants:

amineptine, amfépramone, amiphénazole, amphétamine, bambutérol, bromantan, caféine, carphédone, cathine, cocaïne, cropropamide, crotétamide, éphédrine, étamivan, étilamfétamine, étiléfrine, fencamfamine, fénétylline, fenfluramine, formotérol, heptaminol, méfénorex, méphentermine, mésocarbe, méthamphétamine, méthoxyphénamine, méthylènedioxy-amphétamine, méthyléphédrine, méthylphénidate, nicéthamide, norfenfluramine, parahydroxy-amphétamine, pémoline, pentétrazol, phendimétrazine, phentermine, phényléphrine, phénylpropanolamine, pholédrine, pipradol, prolintane, propylhexédrine, pseudoéphédrine, reprotérol, salbutamol, salmétérol, sélégiline, strychnine, terbutaline.

Narcotiques:

buprénorphine, dextromoramide, diamorphine (héroïne), hydrocodone, méthadone, morphine, pentazocine, péthidine.

Agents anabolisantes:

androsténediol, androsténedione, bambutérol, boldénone, clenbutérol, clostébol, danazol, déhydrochlorméthyltestostérone, déhydroépiandrostérone (DHEA), dihydrotestostérone, drostanolone, fénotérol, fluoxymestérone, formébolone, formotérol, gestrinone, mestérolone, métandiénone, méténolone, méthandriol, méthyltestostérone, mibolérone, nandrolone, 19-norandrosténediol, 19-norandrosténedione, noréthandrolone, oxandrolone, oxymestérone, oxymétholone, reprotérol, salbutamol, salmétérol, stanozolol, terbutaline, testostérone, trenbolone.

Diurétiques:

acétazolamide, acide étacrynique, bendrofluméthiazide, bumétanide, canrénone, chlortalidone, furosémide, hydrochlorothiazide, indapamide, mannitol (par injection intra-veineuse), mersalyl, spironolactone, triamtérène.

Agents masquants:

bromantan, diurétiques (cf. ci-dessus), épitestostérone, probénécide.

Hormones peptidiques, substances mimétiques et analogues:

ACTH. érythropoïétîne (EPO), hCG*, hGH, insuline, LH*, clomiphène*, cyclofénil*, tamoxifène*.

* Substances interdites chez les hommes uniquement.

Bêta-bloquants:

acébutolol, alprénolol, aténolol, bétaxolol, bisoprolol, bunolol, cartéolol, céliprolol, esmolol, labétalol, lévobunolol, métipranolol, métoprolol, nadolol, oxprénolol, pindolol, propranolol, sotalol, timolol.

ANNEXE

Salbutamol

Le salbutamol est à la fois répertorié comme stimulant et comme agent anabolisant.

Le but des tests hors compétition est de détecter les agents anabolisants. Les règles en matière de salbutamol telles que révisées établissent que ce dernier est considéré comme agent anabolisant lorsque sa concentration est supérieure à 500 ng/ml et qu'elle est confirmée par une analyse enantiomérique.

Cependant, dans l'attente de plus amples informations et de la validation scientifique de l'analyse enantiomérique par une publication, ne sont considérées comme positives en tant qu'agent anabolisant que les concentrations supérieures à 1000 ng/ml. Lors des tests hors compétition les échantillons dont la concentration serait inférieure à ce seuil ne doivent pas être rapportées aux autorités.

Les tests en compétition ont pour but de détecter l'usage du salbutamol tant en tant qu'agent anabolisant que stimulant. Lors de tests en compétition, la notification ou la non-notification d'administration de salbutamol aux autorités reste une question importante.

Comme d'accoutumée, il est du ressort des autorités compétentes d'interpréter les résultats en provenance du laboratoire. Afin de ne pas surcharger ces autorités par des notifications se rapportant à un usage non récent de salbutamol inhalé, les laboratoires ne sont pas tenus de rapporter les concentrations inférieurs à 100 ng/ml.

Toutes les concentrations supérieures à ce seuil correspondent au salbutamol libre (non conjugué).

Ephédrines

La pharmacologie et la pharmacocinétique des éphédrines ont été revues. Le consensus est établi que les cut-off révisés permettront de détecter tous les cas de dopage ou les éphédrines auraient été ingérées le jour même de la compétition.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 3 lipca 1990 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: W. Jaruzelski

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski