Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 97 poz. 1059

Na podstawie art. 26 ust. 4 i art. 70 ust. 1 oraz w związku z art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126, z 1999 r. Nr 50, poz. 500 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136), art. 6 ust. 3, art. 56 pkt 2 i art. 101 ust. 3 w związku z art. 91 ust. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 i z 1999 r. Nr 1, poz. 7) oraz na podstawie art. 11 ust. 3 w związku z art. 9a ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje:

1) § 4–7 otrzymują brzmienie:

„§ 4. 1. Do orzekania o zdolności fizycznej i psychicznej do czynnej służby wojskowej są właściwe:

1) terenowe wojskowe komisje lekarskie,

2) rejonowe wojskowe komisje lekarskie,

3) Wojskowa Komisja Lotniczo-Lekarska w Dęblinie oraz Wojskowa Komisja Lotniczo-Lekarska w Warszawie,

4) Wojskowa Komisja Lekarska Sił Powietrznych,

5) Wojskowa Komisja Morsko-Lekarska,

6) Wojskowa Komisja Lekarska Marynarki Wojennej,

7) Stołeczna Wojskowa Komisja Lekarska,

8) Centralna Wojskowa Komisja Lekarska

– zwane dalej «wojskowymi komisjami lekarskimi».

2. Terytorialny zasięg działania komisji, o których mowa w ust. 1, i ich właściwość w stosunku do określonych jednostek wojskowych ustala Minister Obrony Narodowej.

§ 5. 1. Do terenowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich terytorialnego zasięgu działania i właściwości, należy:

1) orzekanie o zdolności do czynnej służby wojskowej:

a) żołnierzy niezawodowych, w tym również w służbie kandydackiej,

b) żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska etatowe do stopnia wojskowego kapitana (kapitana marynarki),

c) żołnierzy i innych osób przewidzianych do szkolenia na skoczków spadochronowych, nurków i płetwonurków,

d) żołnierzy rezerwy w razie potrzeby ponownego wydania orzeczenia w związku ze zmianami w ich stanie zdrowia,

e) poborowych odbywających zasadniczą służbę w obronie cywilnej,

f) poborowych, w tym również poborowych odbywających służbę zastępczą oraz studentów szkół wyższych podlegających obowiązkowi odbywania zajęć wojskowych – w okresie, gdy nie urzęduje powiatowa komisja lekarska,

g) osób ubiegających się o powołanie do służby kandydackiej lub do zawodowej służby wojskowej,

2) orzekanie:

a) o udzielaniu żołnierzom, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b), urlopu zdrowotnego,

b) o potrzebie długotrwałego lub stałego zwolnienia żołnierza zawodowego ze względu na stan zdrowia od niektórych zajęć służbowych,

c) czy stan zdrowia żołnierza zawodowego uniemożliwia mu dalsze pełnienie służby na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym,

3) orzekanie o zdolności do odbywania nauki przez małoletnich w szkołach i orkiestrach wojskowych.

2. Do terenowych wojskowych komisji lekarskich, zgodnie z odrębnymi przepisami, należy także orzekanie:

1) w stosunku do żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i b):

a) o związku ich chorób i ułomności oraz śmierci ze służbą wojskową,

b) o stopniu trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby,

2) o inwalidztwie i jego związku ze służbą wojskową żołnierzy zawodowych, uznanych przez te komisje za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej,

3) o związku obrażeń lub śmierci ze służbą wojskową osób powołanych do czynnej służby wojskowej lub z niej zwolnionych, które uległy wypadkowi w czasie bezpośredniej drogi do jednostki lub z powrotem,

4) o związku śmierci rencistów wojskowych oraz przeprowadzanie badań kontrolnych rencistów wojskowych,

5) o inwalidztwie emerytów i rencistów wojskowych, skierowanych przez wojskowy organ emerytalny,

6) o uprawnieniu członków rodzin żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych oraz członków ich rodzin do korzystania z dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia,

7) o związku zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową oraz związku śmierci żołnierza z tymi działaniami lub tą służbą, w sprawach dotyczących osób ubiegających się o inwalidztwo wojenne lub wojskowe, badanych przez organa orzeczniczo-lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

8) o związku chorób i ułomności oraz śmierci z zasadniczą służbą w obronie cywilnej, jak również o stopniu trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem tej służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby,

9) w stosunku do studentów wymienionych w ust. 1 pkt 1 lit. f) o związku chorób i ułomności oraz śmierci z odbywaniem zajęć wojskowych w czasie studiów w szkołach wyższych, jak również o stopniu trwałego uszczerbku na ich zdrowiu wskutek wypadku pozostającego w związku z odbywaniem tych zajęć.

3. Terenowe wojskowe komisje lekarskie przeprowadzają badania stanu zdrowia kandydatów do liceów wojskowych.

§ 6. Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich należy:

1) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez terenowe wojskowe komisje lekarskie oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez te komisje, z uwzględnieniem przepisu § 8 pkt 1 i § 10 pkt 1,

2) orzekanie o zdolności do czynnej służby wojskowej żołnierzy zawodowych, zajmujących stanowiska etatowe od stopnia wojskowego majora (komandora podporucznika) wzwyż, z wyjątkiem żołnierzy, o których mowa w § 8 pkt 2, § 10 pkt 2 i § 11 pkt 1,

3) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 2, w sprawach wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2,

4) orzekanie w sprawie odwołań od orzeczeń o związku zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową oraz związku śmierci żołnierza z tymi działaniami lub tą służbą, w sprawach dotyczących osób ubiegających się o inwalidztwo wojenne lub wojskowe, badanych przez organa orzeczniczo-lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 7. 1. Do Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Dęblinie należy:

1) orzekanie o zdolności do zawodowej służby wojskowej:

a) kandydatów do Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i Szkoły Chorążych Lotnictwa,

b) podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych i kadetów Szkoły Chorążych Lotnictwa,

2) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1 lit. b),

3) orzekanie w sprawach, o których mowa w § 5.

2. Wojskowa Komisja Lotniczo-Lekarska w Dęblinie przeprowadza także badania stanu zdrowia i zdolności do służby w powietrzu kandydatów do Ogólnokształcącego Liceum Lotniczego w Dęblinie.”;

2) po § 7 dodaje się § 7a w brzmieniu:

„§ 7a. Do Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie należy:

1) orzekanie o zdolności do służby w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów i służby inżynieryjno-lotniczej w stosunku do żołnierzy zawodowych – członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej,

2) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1,

3) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1:

a) w sprawach wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) oraz ust. 2 pkt 1,

b) o udzieleniu urlopu zdrowotnego,

c) o potrzebie długotrwałego lub stałego zwolnienia żołnierza zawodowego od niektórych zajęć służbowych ze względu na stan zdrowia,

d) o zdolności do służby wojskowej żołnierzy zajmujących stanowiska etatowe do stopnia wojskowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie, uznanych za niezdolnych do służby w powietrzu, do służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub do służby inżynieryjno-lotniczej.”;

3) § 8–12 otrzymują brzmienie:

„§ 8. Do Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych należy:

1) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez Wojskowe Komisje Lotniczo-Lekarskie oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez te komisje,

2) orzekanie o zdolności do czynnej służby wojskowej żołnierzy uznanych za niezdolnych do służby w powietrzu, do służby naziemnego zabezpieczenia lotów lub do służby inżynieryjno-lotniczej, zajmujących stanowiska etatowe od stopnia wojskowego majora (komandora podporucznika) wzwyż,

3) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w § 7a pkt 1, zajmujących stanowiska etatowe od stopnia wojskowego majora (komandora podporucznika) wzwyż w sprawach wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1–3,

4) orzekanie w sprawach odwołań od orzeczeń o związku zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową oraz związku śmierci żołnierza z tymi działaniami lub tą służbą, w sprawach dotyczących osób ubiegających się o inwalidztwo wojenne lub wojskowe, badanych przez organa orzeczniczo-lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

§ 9. Do Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej należy:

1) orzekanie o zdolności do służby wojskowej na okręcie w specjalnościach morskich:

a) żołnierzy niezawodowych pełniących służbę w jednostkach Marynarki Wojennej oraz żołnierzy zawodowych zajmujących w tych jednostkach stanowiska etatowe do stopnia wojskowego kapitana marynarki,

b) kandydatów do Akademii Marynarki Wojennej, Szkoły Chorążych Marynarki Wojennej oraz Szkoły Podoficerów Zawodowych Marynarki Wojennej,

c) podchorążych Akademii Marynarki Wojennej oraz kadetów i elewów szkół, o których mowa pod lit. b),

d) żołnierzy przeznaczonych do szkolenia na nurków i płetwonurków,

2) orzekanie w sprawach wymienionych w § 5,

3) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 1 lit. a) i c).

§ 10. Do Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej należy:

1) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez Wojskową Komisję Morsko-Lekarską oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez tę komisję,

2) orzekanie o zdolności do służby na okręcie w specjalnościach morskich i w jednostkach nabrzeżnych marynarki wojennej żołnierzy zawodowych zajmujących w tych jednostkach (na okrętach) stanowiska etatowe od stopnia wojskowego komandora podporucznika wzwyż,

3) orzekanie w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 2, w sprawach wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5,

4) orzekanie w sprawach odwołań od orzeczeń o związku zranień, kontuzji i innych obrażeń lub chorób z działaniami wojennymi lub mającymi charakter wojennych albo ze służbą wojskową oraz związku śmierci żołnierza z tymi działaniami lub tą służbą, dotyczących osób ubiegających się o inwalidztwo wojenne lub wojskowe, badanych przez organa orzeczniczo-lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

5) przeprowadzanie okresowych i okolicznościowych badań lekarskich żołnierzy, o których mowa w pkt 2.

§ 11. Do Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej należy orzekanie:

1) o zdolności do czynnej służby wojskowej wszystkich żołnierzy zawodowych pełniących służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych podporządkowanych bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest on organem założycielskim, i innych jednostkach wojskowych podległych tym organom wojskowym z powiatu warszawskiego, warszawskiego zachodniego, piaseczyńskiego i wołomińskiego oraz podchorążych Wojskowej Akademii Technicznej,

2) w stosunku do żołnierzy, o których mowa w pkt 1, w sprawach wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 7,

3) w sprawach wymienionych w § 5 ust. 2 pkt 4 w stosunku do rencistów wojskowych będących na zaopatrzeniu Wojskowego Biura Emerytalnego w Warszawie i zamieszkałych w powiecie warszawskim oraz przeprowadzanie badań kontrolnych tych rencistów wojskowych,

4) o inwalidztwie emerytów i rencistów wojskowych, skierowanych przez wojskowy organ emerytalny, zamieszkałych w powiecie warszawskim,

5) o zdolności do czynnej służby wojskowej oficerów i chorążych rezerwy zamieszkałych w powiecie warszawskim w razie potrzeby ponownego wydania orzeczenia w związku ze zmianami w ich stanie zdrowia,

6) o uprawnieniu członków rodzin żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych oraz członków ich rodzin zamieszkałych w powiecie warszawskim do korzystania z dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia.

§ 12. Do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej należy:

1) sprawowanie służbowego i fachowego kierownictwa oraz nadzoru nad działalnością wojskowych komisji lekarskich wszystkich szczebli, rozstrzyganie kwestii spornych lub nasuwających szczególne wątpliwości oraz wydawanie w tym przedmiocie wiążących zaleceń,

2) rozpatrywanie odwołań i sprzeciwów od orzeczeń wydanych przez rejonowe wojskowe komisje lekarskie, Wojskową Komisję Lekarską Sił Powietrznych, Wojskową Komisję Lekarską Marynarki Wojennej, Stołeczną Wojskową Komisję Lekarską oraz zatwierdzanie orzeczeń wydanych przez te komisje,

3) analiza całokształtu zagadnień związanych z orzecznictwem wojskowo-lekarskim i działalnością orzeczniczo-lekarską wojskowych komisji lekarskich oraz udzielanie im wiążących zaleceń w sprawach organizacyjnych dotyczących orzecznictwa wojskowo-lekarskiego,

4) współpraca z organami wojskowymi i Wojskową Izbą Lekarską oraz instytucjami naukowo-badawczymi i orzeczniczo-lekarskimi spoza wojska w zakresie spraw związanych z orzecznictwem wojskowo-lekarskim.”;

4) w § 13:

a) w ust. 2 w pkt 8 skreśla się lit. d),

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wojskowej komisji lekarskiej mogą być również kierowani z urzędu:

1) żołnierze niezależnie od przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 1–5, jeżeli w ich stanie zdrowia nastąpiło nagłe pogorszenie spowodowane wypadkiem lub ujawnieniem choroby, uniemożliwiające lub utrudniające pełnienie obowiązków służbowych,

2) żołnierze zawodowi:

a) przed wyznaczeniem na kolejne stanowisko służbowe,

b) przewidziani do służby w innym korpusie osobowym (grupie i specjalności wojskowej),”;

5) § 14 otrzymuje brzmienie:

„§ 14. 1. Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej zarządza:

1) komendant wojskowego zakładu opieki zdrowotnej – w stosunku do wszystkich żołnierzy przebywających na leczeniu w tym zakładzie,

2) wojskowy komendant uzupełnień – w stosunku do:

a) żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej niezwłocznie po zgłoszeniu się do wojskowej komendy uzupełnień, z wyjątkiem tych żołnierzy, których powodem zwolnienia ze służby był stan zdrowia, oraz skierowanych na własny wniosek do wojskowej komisji lekarskiej w okresie poprzedzającym zwolnienie z zawodowej służby wojskowej,

b) żołnierzy rezerwy,

c) poborowych,

d) absolwentów szkół wyższych, przeznaczonych do odbycia przeszkolenia wojskowego,

e) osób, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3 i § 13 ust. 2 pkt 8 i 9,

3) dowódca rodzaju sił zbrojnych lub dowódca okręgu wojskowego – w stosunku do oficerów w stopniach wojskowych generałów (admirałów) i pułkowników (komandorów) oraz oficerów zajmujących stanowiska etatowe pułkowników (komandorów) lub wyższe, pełniących służbę w podległych jednostkach wojskowych,

4) dyrektorzy oraz szefowie komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej – w stosunku do podległych oficerów, o których mowa w pkt 3,

5) dowódcy jednostek wojskowych – w stosunku do pozostałych żołnierzy

pełniących czynną służbę wojskową w podległych jednostkach oraz małoletnich odbywających naukę w szkołach i orkiestrach wojskowych.

2. Skierowanie do wojskowej komisji lekarskiej zarządzają także:

1) Przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej oraz przewodniczący rejonowej wojskowej komisji lekarskiej, Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych i Wojskowej Komisji Lekarskiej Marynarki Wojennej – w stosunku do każdego żołnierza w sprawach rozpatrywanych przez te komisje,

2) dowódcy jednostek wojskowych, w wypadkach, o których mowa w § 13 ust. 4 – w stosunku do podległych żołnierzy,

3) sądy i prokuratury wojskowe oraz organy Żandarmerii Wojskowej – w stosunku do żołnierzy pozostających w ich dyspozycji.

3. Dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw kadrowych może kierować do wojskowych komisji lekarskich wszystkich żołnierzy zawodowych oraz żołnierzy rezerwy.”;

6) w § 15 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) osoby ubiegające się o inwalidztwo wojenne lub wojskowe, zbadane przez organa orzeczniczo-lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.”;

7) w § 22:

a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1; w ustępie tym dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) o przyznaniu uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej na stałe ze względu na stan zdrowia według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia.”,

b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Decyzje wojskowych komisji lekarskich o przyznaniu uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej na stałe ze względu na stan zdrowia sporządza się na formularzach według wzorów stanowiących załączniki nr 14 i 15 do rozporządzenia.”;

8) § 24 otrzymuje brzmienie:

„§ 24. 1. Orzeczenia wojskowych komisji lekarskich ustalające:

1) trwałą lub czasową niezdolność do zawodowej służby wojskowej w stosunku do żołnierzy pełniących tę służbę oraz istnienie lub nieistnienie związku ich schorzeń lub ułomności ze służbą wojskową,

2) związek śmierci ze służbą wojskową osób, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3,

3) uszczerbek na zdrowiu żołnierza wskutek wypadku lub choroby,

4) uprawnienie do dodatkowej powierzchni mieszkalnej na stałe ze względu na stan zdrowia

– podlegają zatwierdzeniu przez wojskową komisję lekarską wyższego szczebla w trybie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.

2. Po upływie terminu do wniesienia odwołań od orzeczeń, o których mowa w ust. 1, orzeczenia wydane przez:

1) terenowe wojskowe komisje lekarskie przesyła się do komisji, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2,

2) Wojskową Komisję Morsko-Lekarską przesyła się do komisji, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 6,

3) wojskowe komisje lotniczo-lekarskie przesyła się do komisji, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 4,

4) rejonowe wojskowe komisje lekarskie, Wojskową Komisję Lekarską Sił Powietrznych, Wojskową Komisję Lekarską Marynarki Wojennej i Stołeczną Wojskową Komisję Lekarską przesyła się do komisji, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 8,

– w celu zatwierdzenia.

3. W razie niezatwierdzenia orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, wojskowa komisja lekarska wyższego szczebla:

1) przeprowadza ponowne badanie i wydaje nowe orzeczenie lub

2) zarządza ponowne badanie i wydanie nowego orzeczenia przez właściwą wojskową komisję lekarską.

4. Orzeczenie zatwierdzone jest ostateczne. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, zainteresowanej osobie przysługuje odwołanie do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej, a jeżeli orzeczenie wydała ta komisja – do Ministra Obrony Narodowej lub organu przez niego określonego. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, zainteresowanej osobie przysługuje odwołanie do wojskowej komisji lekarskiej wyższego szczebla.";

9) w § 32:

a) w ust. 3 w pkt 2 po przecinku dodaje się wyrazy „udzielając jej wiążących zaleceń,"

b) skreśla się ust. 4;

10) w § 35 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie i decyzję w trybie określonym w § 24 ust. 3, § 32 ust. 3 lub § 34, przesyła kopię orzeczenia i decyzji osobie badanej, dowódcy macierzystej jednostki wojskowej lub kierownikowi wojskowego organu emerytalnego, a w przypadku żołnierza rezerwy – właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień, kierującemu żołnierza do wojskowej komisji lekarskiej.”;

11) w § 36:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również Przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej.”,

b) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „udzielając jej wiążących zaleceń.”;

12) w tytule rozdziału 6, w § 30 ust. 1, 3 i 4, § 31 ust. 1, § 32 ust. 2 i 3, § 33, § 35 ust. 1, § 36 i § 37 po użytym w różnych liczbach i przypadkach wyrazie „orzeczenie" dodaje się użyte w odpowiednich liczbach i przypadkach wyrazy „i decyzja";

13) dodaje się załączniki nr 13, 14 i 15 określone w załącznikach nr 1, 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Obrony Narodowej: B. Komorowski

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 20 października 2000 r. (poz. 1059)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3