Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 97 poz. 1057

Na podstawie art. 35h ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 i Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 70, poz. 816) zarządza się, co następuje:

1) wyroby akcyzowe objęte szczególnym nadzorem podatkowym,

2) zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych wyrobów podlegających temu nadzorowi oraz przy oznaczaniu niektórych wyrobów akcyzowych znakami skarbowymi akcyzy,

3) szczegółowe zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w zakresie otwierania i zamykania stołów gry w kasynach gry oraz obliczania rezultatów gier na stołach i na automatach, tam gdzie się one znajdują,

4) sposób i warunki zgłaszania czynności związanych z wykonywaniem działalności podlegającej szczególnemu nadzorowi podatkowemu,

5) zasady i tryb nakładania zabezpieczeń urzędowych oraz rodzaje tych zabezpieczeń,

6) zakres i zasady urzędowego sprawdzenia podmiotów podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu,

7) szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania doraźnych i okresowych kontroli oraz sprawowania stałego nadzoru,

8) szczegółowe zasady i tryb pobierania próbek wyrobów w celu ich zbadania,

9) tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym w przypadku stwierdzenia ich nieprzydatności do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia,

10) zasady i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym,

11) wzory upoważnień pracownika szczególnego nadzoru podatkowego,

12) rodzaje i wzory prowadzonej dokumentacji i ewidencji.

1) czynności bezpośrednio związanych z produkcją i obrotem niektórymi wyrobami akcyzowymi, w szczególności wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, zużywania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewozu,

2) ilości i jakości wyrobów, o których mowa w pkt 1, przebiegu procesów technologicznych, ruchu towarowego dotyczącego tych wyrobów oraz wydajności, ubytków i zużycia,

3) stosowania, a zwłaszcza zużycia znaków skarbowych akcyzy do wyrobów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 3,

4) urządzania gier w kasynach gry oraz gier na automatach, w zakresie otwierania i zamykania stołów gry w kasynach gry oraz obliczania rezultatów gier na stołach i na automatach, tam gdzie się one znajdują,

5) ruchu pieniądza gotówkowego i żetonów w zakresie określonym w pkt 4,

6) dokumentacji prowadzonej w zakresie, o którym mowa w pkt 1–5.

2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadzają pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego na podstawie upoważnień, których wzory stanowią załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia. Wydane upoważnienia są rejestrowane przez jednostkę organizacyjną kontroli skarbowej wyodrębnioną w strukturze Ministerstwa Finansów.

3. Pracownicy zatrudnieni w jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów mają prawo do przeprowadzania kontroli w zakresie szczególnego nadzoru podatkowego na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) podmiot – rozumie się osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną prowadzącą działalność podlegającą szczególnemu nadzorowi podatkowemu,

2) wyrób – rozumie się wyrób gotowy luzem lub w opakowaniach jednostkowych, półprodukt w toku produkcji, półfabrykat, produkt uboczny lub odpadowy, a także surowiec,

3) przesyłka – rozumie się wszystkie naczynia służące do transportu użyte do przewiezienia określonej ilości wyrobów wymienionych w § 4 ust. 1 do tego samego odbiorcy, tego samego dnia i na podstawie jednego dokumentu przewozu; przesyłkę stanowi także określona partia wyrobu przesłana do odbiorcy rurociągiem.

1) spirytus własnej produkcji oraz nabyty, jeżeli w cenie jego nabycia nie jest zawarty podatek akcyzowy obliczony według najwyższej stawki ustalonej dla tego spirytusu,

2) wyroby spirytusowe, piwo, wyroby winiarskie i inne napoje alkoholowe przed powstaniem obowiązku w podatku akcyzowym,

3) wyroby, w odniesieniu do których na podstawie odrębnych przepisów został wprowadzony obowiązek oznaczania znakami skarbowymi akcyzy,

4) oleje opałowe i napędowe, w zakresie zawartości w nich nieusuwalnego znacznika oraz czerwonego barwnika, których dodatek określają odrębne przepisy.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do:

1) spirytusu w opakowaniach jednostkowych o pojemności mniejszej niż 10 litrów, skażonego środkiem skażającym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli został od niego uiszczony należny podatek akcyzowy,

2) denaturatu,

3) spirytusu posiarczynowego, chyba że jest przerabiany albo zużywany łącznie ze spirytusem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,

4) spirytusu odwodnionego skażonego środkiem skażającym, przeznaczonego jako dodatek do paliw, do którego ponadto dodano inne substancje w ilości nie mniejszej niż 15%.

2. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wprowadzić stały nadzór w podmiotach nie wymienionych w ust. 1, jeżeli przerabiają, zużywają lub magazynują ilości przekraczające 20 000 dm³ 100% spirytusu rocznie.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać urzędowi kontroli skarbowej, z zastrzeżeniem ust. 3 i 6, co najmniej na 7 dni przed zamierzonym wytwarzaniem, wydzielaniem, oczyszczaniem lub odwadnianiem spirytusu pisemne zgłoszenie, podając:

1) ilość i rodzaj surowców lub innych produktów, z których spirytus ma być wytworzony lub odzyskany,

2) miejsce i czas trwania czynności z tym związanych,

3) przewidywaną ilość spirytusu oraz sposób ustalenia tej ilości.

3. Podmiot, w którym jest sprawowany stały nadzór, zawiadamia o czynnościach, o których mowa w ust. 1, komórkę tego nadzoru na 3 dni przed rozpoczęciem tych czynności.

4. Przy czynnościach, o których mowa w ust. 1, obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest wymagana, jeżeli zabezpieczenia urzędowe nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę, zbiorniki i pojemniki wykluczają dostęp do spirytusu lub jego par przed ustaleniem ilości uzyskanego spirytusu.

5. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek naukowo-badawczych, kontrolnych i doświadczalnych oraz samodzielnych laboratoriów naukowo-badawczych i doświadczalnych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego spirytusu nie przekracza 300 dm³ 100%.

6. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gorzelni rolniczych kontrolowanych w systemie zamkniętego magazynu spirytusu określonym w § 12.

2. Podmiot, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3, przesyła urzędowi kontroli skarbowej co najmniej na 7 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru w podmiocie – komórce tego nadzoru, na dzień przed zamierzonym skażaniem spirytusu, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj (opis) naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania,

2) ilość dm³ 100% spirytusu przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających,

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały w sposób przepisowy zbadane.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie spirytusu będzie odbywać się w przewidzianych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany spirytus oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj spirytusu oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podmiot zawiadamia urząd kontroli skarbowej co najmniej na 3 dni przed każdym zamierzonym pobraniem spirytusu z magazynu, podając rodzaj i ilości spirytusu, jakie zamierza zużyć lub przerobić.

3. Przepisy § 8 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2. Z czynności przyjęcia przesyłki spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia „PzS" – przyjęcie spirytusu (półfabrykatu) z zewnątrz, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Przy przesyłce spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem przepisy § 54–58 stosuje się odpowiednio.

1) obrotu spirytusem i jego skażenia – według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia,

2) przerobu spirytusu na ocet – według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia.

2. W razie otrzymywania spirytusu powstałego w wyniku oczyszczania, podmioty prowadzą księgę kontroli spirytusu powrotnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące działalność w zakresie wytwarzania, wydzielania z innego wytworu, rektyfikacji, odwadniania i rozlewu spirytusu oraz wytwarzania i rozlewu wyrobów spirytusowych prowadzą odpowiednio księgi kontroli:

1) obrotu spirytusami w magazynie spirytusu – według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia,

2) rektyfikacji i odwadniania spirytusu – według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia,

3) produkcji i rozlewu wódek – według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do wytwarzania spirytusu w gorzelniach rolniczych.

2. System zamkniętego magazynu polega na:

1) nałożeniu zabezpieczeń urzędowych, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, na urządzenia produkcyjne i magazynowe spirytusu, w celu wyeliminowania dostępu do spirytusu i jego par oraz flegmy spirytusowej,

2) określeniu dziennej ilości wyprodukowanego spirytusu na podstawie wskazań licznika objętościowego urządzenia (przyrządu) pomiarowego,

3) wydawaniu spirytusu z magazynu oraz napełnianiu spirytusem naczyń służących do transportu tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Rozchód spirytusu w systemie zamkniętego magazynu stanowi równocześnie pozycję przychodową w ewidencji, określającą ostateczną wielkość produkcji spirytusu.

2. Do akt urzędowego sprawdzenia gorzelni rolniczej należy również załączyć protokół badania stanu aparatu destylacyjnego, sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia. Badanie stanu aparatu destylacyjnego przeprowadza się w czasie każdego urzędowego sprawdzenia gorzelni.

2. Pierwsza destylacja spirytusu po rozpoczęciu jego produkcji przez gorzelnię rolniczą może odbywać się tylko w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, który sprawdza szczelność aparatury, przewodów i zbiornika magazynowego spirytusu.

3. Gorzelnia rolnicza przesyła do urzędu kontroli skarbowej, co najmniej na 7 dni przed rozpoczęciem produkcji spirytusu, zgłoszenie o zamierzonej produkcji spirytusu, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia.

4. Zmiany w produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej, wynikające ze zmian ilości zacierów w czasie procesu fermentacji, jak również zmian surowców, wymagają ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji spirytusu. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Przebieg produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej należy odnotowywać w księdze produkcji i rozchodu spirytusu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 14 do rozporządzenia. W księdze tej odnotowuje się też zmiany w produkcji spirytusu nie wymagające ponownego zgłoszenia zamierzonej produkcji spirytusu oraz wyniki codziennej obserwacji stanu naczynia przelewowego w szafce stągwi i posadzki pomieszczeń magazynowych spirytusu.

2. Urządzenia, w tym aparatura gorzelni rolniczej, na które nałożono zabezpieczenia urzędowe, nie mogą być używane do innych celów niż produkcja spirytusu.

2. Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego przeprowadzają szczegółowe badania przyczyn usterek, o których mowa w ust.1, a po ich usunięciu nakładają ponownie zabezpieczenia urzędowe, sporządzają z tych czynności protokół i dokonują w księdze produkcji i rozchodu spirytusu adnotacji o przyczynach powstania usterek.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także w razie wycieku spirytusu spowodowanego awarią urządzeń lub klęską żywiołową, przy czym podmiot jest obowiązany natychmiast przerwać odpęd spirytusu i podjąć czynności przeciwdziałające zwiększaniu się strat oraz bezzwłocznie powiadomić o tym zdarzeniu właściwą jednostkę organizacyjną Policji.

2. Stan spirytusu stwierdzony w magazynie przed i po jego wydaniu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wpisują do księgi rewizyjnej magazynu spirytusu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 15 do rozporządzenia.

3. Z czynności związanych z nalewem spirytusu do naczyń służących do transportu sporządza się protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 16 do rozporządzenia.

4. W przypadku skażania spirytusu w gorzelni rolniczej przepisy § 8 stosuje się odpowiednio.

2. Zmiany w ustalonym wykazie terminów procesów produkcyjnych powinny być odnotowane w odpisie wykazu tych terminów oraz bieżąco zgłoszone urzędowi kontroli skarbowej.

1) dokumencie przebiegu gotowania warki, sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 17 do rozporządzenia,

2) księdze kontroli przychodu i rozchodu piwa, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 18 do rozporządzenia.

1) rodzaj lub asortyment piwa,

2) ilości, rodzaje i pojemności naczyń służących do transportu,

3) ogólną objętość piwa.

2. Podmiot jest zobowiązany przesłać urzędowi kontroli skarbowej, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie – komórce tego nadzoru, zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych – co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem tych procesów.

3. Zmiany w ustalonym wykazie terminów procesów produkcyjnych lub zgłoszeniu podmiot odnotowuje w odpisie wykazu lub zgłoszenia i bieżąco zgłasza urzędowi kontroli skarbowej lub komórce stałego nadzoru.

4. Wykaz terminów produkcyjnych lub zgłoszenie procesów produkcyjnych, o których mowa w ust. 2, powinny uwzględniać następujące dane:

1) określenie wyrobu winiarskiego, który ma być produkowany,

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania (nastaw, kupaż, przekazanie wina z magazynu do przerobu),

3) ilość i rodzaj surowców oraz dodatków użytych do produkcji,

4) numery i pojemność naczyń, w których będzie przeprowadzona fermentacja,

5) datę i godzinę rozpoczęcia obciągu wyrobu po ukończeniu fermentacji,

6) ilość i rodzaj wyrobu podlegającego dosładzaniu, doprawianiu, alkoholizowaniu oraz kupażowaniu, a także datę tych czynności.

1) metryczce nastawu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 19 do rozporządzenia,

2) karcie kupażu lub wytwarzania wyrobu winiarskiego, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 20 do rozporządzenia,

3) księdze kontroli rozlewu wyrobów winiarskich, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia.

1) rodzaj lub nazwę wyrobu,

2) wagę netto, ciężar właściwy i objętość,

3) zawartość lub stężenie alkoholu etylowego.

1) nazwę, adres podmiotu, numer atestu oraz datę jego wystawienia,

2) imię i nazwisko oraz podpis przedstawiciela podmiotu wystawiającego atest,

3) nazwę i adres odbiorcy,

4) stwierdzoną przez podmiot ilość oleju opałowego oraz rodzaj i numery naczyń użytych do jego przewozu,

5) zawartość nieusuwalnego znacznika dodanego do oleju opałowego w mg/kg oleju opałowego,

6) stwierdzenie o zabarwieniu oleju czerwonym barwnikiem.

2. Atest, o którym mowa w ust. 1, jest odnotowywany w prowadzonym przez podmiot rejestrze wydanych atestów.

3. Do przesyłek oleju opałowego, o których mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy § 53–59.

2. Pobieranie próbek do badania, o którym mowa w ust. 1, odbywa się zgodnie z wymogami określonymi w § 50.

3. Badanie próbek olejów, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego lub – na wniosek urzędu kontroli skarbowej albo podmiotu – przez laboratorium upoważnionej jednostki właściwej dla tego rodzaju analiz.

4. W przypadku wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio § 51; druga próbka oleju jest przechowywana przez urząd kontroli skarbowej.

5. Z czynności badania oleju sporządza się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje podmiot.

2. Oznaczanie wyrobów znakami akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisów ust. 3 oraz § 35.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do wyrobów importowanych, jeżeli oznaczanie ich znakami akcyzy następuje poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wolnym obszarze celnym, w składzie wolnocłowym bądź w składzie celnym.

4. Podmiot jest obowiązany przesłać urzędowi kontroli skarbowej co najmniej na 7 dni przed zamierzonym oznaczaniem wyrobów, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym oznaczaniem pisemne zgłoszenie, podając ilość i rodzaj wyrobów, rodzaj opakowań jednostkowych oraz miejsce przeprowadzenia tych czynności.

5. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wprowadzić stały nadzór w podmiocie dokonującym pakowania, przepakowywania, rozważania i rozlewania oraz ponownego rozważania i rozlewania wyrobów w zakresie oznaczania ich znakami akcyzy.

2. Prowadzone przez podmiot raporty dzienne, a w przypadku pracy podmiotu w systemie zmianowym – raporty zmianowe ze zużycia oraz utraty, zniszczenia lub uszkodzenia znaków akcyzy w podmiotach, w których wprowadzono stały nadzór, podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

3. W razie stwierdzenia wystąpienia wad fizycznych znaków akcyzy posiadanych przez podmiot sporządza on protokół określający ilość i rodzaj wadliwych znaków, a także występujące wady. W podmiotach, w których wprowadzono stały nadzór, protokół podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Kasowanie znaków akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu § 35. Z czynności kasowania znaków akcyzy podmiot sporządza protokół, który podpisuje również obecny przy kasowaniu pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wprowadzić stały nadzór w salonach gier na automatach.

2. Zabezpieczenia urzędowe w kasynach gry są nakładane:

1) na stoły do gier – równocześnie z ich otwarciem oraz po ich zamknięciu,

2) na automaty do gier – przed rozpoczęciem gier.

3. W przypadku wprowadzenia stałego nadzoru w salonach gier na automatach przepis ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

2. W kasynach gry podmiot sporządza raport dzienny wpłat, wypłat i rezultatów gier w kasynie gry, według wzoru stanowiącego załącznik nr 22 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje komórka stałego nadzoru.

3. Raport dzienny, o którym mowa w ust. 2, podpisuje pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

4. Pracownik szczególnego nadzoru podatkowego w kasynach gry podpisuje również sporządzone przez podmiot:

1) raporty dzienne kasy,

2) dokumenty dotyczące wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych dokonywanych między kasą a stołami do gier i między kasą a automatami do gier,

3) dokumenty rejestrujące odczyty liczników zamontowanych na urządzeniach do gier,

4) bilans żetonów,

5) zestawienie rezultatów gier z wyodrębnieniem poszczególnych stołów, automatów i urządzeń realizujących wygrane zakumulowane.

5. Podmiot ponadto prowadzi księgę kontroli obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry, według wzoru stanowiącego załącznik nr 23 do rozporządzenia.

2. W salonach gier na automatach podmiot sporządza raport dzienny wpłat, wypłat i rezultatów gier, według wzoru stanowiącego załącznik nr 24 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden bezzwłocznie przesyła urzędowi kontroli skarbowej, a w razie sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru.

3. W przypadku sprawowania stałego nadzoru raport dzienny, o którym mowa w ust. 2, podpisuje pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

4. W przypadku sprawowania stałego nadzoru pracownik szczególnego nadzoru podatkowego podpisuje również sporządzane przez podmiot:

1) dokumenty rejestrujące wskazania liczników automatów do gier na koniec dnia,

2) dokumenty dotyczące wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych między kasą a automatami do gier,

3) bilans żetonów,

4) raport dzienny kasy i zestawienia rezultatów, z wyodrębnieniem każdego automatu do gier.

5. Podmiot ponadto prowadzi księgę kontroli obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w salonie gier na automatach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 25 do rozporządzenia.

1) pomieszczeń, urządzeń, aparatów, zbiorników, rurociągów, naczyń, próbek – stosuje się nałożenie plomb, pieczęci lub innych znaków urzędowych w celu uniemożliwienia dostępu do ich wnętrz bez uszkodzenia stanu zabezpieczenia urzędowego,

2) ksiąg i dokumentacji – stosuje się ich opieczętowanie w celu urzędowego uwierzytelnienia.

2. Pieczęcie, znaki urzędowe i plomby ołowiane bądź z innych materiałów plastycznych jako zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w ust. 1, są nakładane bezpośrednio lub z użyciem cięgien spinających: szpagatu z drucikiem, drutu lub żyłki syntetycznej z nawiniętą na nich spiralą metalową lub podobnym dwuskładnikowym elementem.

3. Podmiot podlegający szczególnemu nadzorowi podatkowemu jest obowiązany dostarczyć potrzebną ilość plomb, laku lub masy plastycznej do pieczęci oraz inne materiały do nałożenia zabezpieczeń urzędowych.

4. Nałożenie zabezpieczeń urzędowych oraz ich zdjęcie odnotowuje się w spisie zabezpieczeń urzędowych, sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 26 do rozporządzenia, który opieczętowuje urząd kontroli skarbowej. W spisie odnotowuje się również znaki odcisków urzędowego zabezpieczenia, którymi są wizerunek godła państwa oraz ustalone oznaczenia literowe, cyfrowe bądź symbole. Fakt nałożenia lub zdjęcia zabezpieczeń urzędowych należy ponadto odnotować w protokole czynności kontrolnych.

2. Przygotowanie podmiotu polega na:

1) oznaczeniu w sposób trwały i na widocznym miejscu:

a) pomieszczeń – odpowiednimi napisami określającymi ich przeznaczenie,

b) urządzeń, aparatów i przyrządów – numerami,

c) urządzeń, aparatów oraz przyrządów, o których mowa w lit. b), służących do pomiaru ilości wyrobów – również napisami określającymi ich zakres pomiarowy,

d) naczyń służących do transportu wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym – numerami, tarą lub pojemnością oraz nazwą podmiotu lub jej skrótem,

2) zalegalizowaniu przyrządów pomiarowych, objętych obowiązkiem legalizacji,

3) zaopatrzeniu zbiorników w urządzenia umożliwiające określenie ilości znajdujących się w nich cieczy.

3. W celu przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podmiot jest obowiązany co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem czynności, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, przesłać do urzędu kontroli skarbowej zgłoszenie rozpoczęcia lub wznowienia działalności podlegającej szczególnemu nadzorowi podatkowemu, sporządzone w dwóch egzemplarzach według wzoru stanowiącego załącznik nr 27 do rozporządzenia. Do zgłoszenia rozpoczęcia działalności załącza się:

1) szkic sytuacyjny, skrócony opis pomieszczeń oraz wykaz, nazwy i numerację znajdujących się w tych pomieszczeniach urządzeń, aparatów, przyrządów, a dla zbiorników, pojemników i naczyń – ich pojemność,

2) wykaz przyrządów pomiarowych z podaniem ich przeznaczenia i numeracji oraz zakresu pomiarowego,

3) opis procesu technologicznego i postępowania technicznego oraz instrukcje obiegu dokumentacji produkcyjnej i magazynowej, a także dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji wyrobów,

4) wykaz pracowników podmiotu odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych im obowiązków w zakresie objętym szczególnym nadzorem podatkowym,

5) kopię koncesji, zezwolenia, wpisu do rejestru lub zgłoszenia do ewidencji.

2. Urzędowe sprawdzenie podmiotu przeprowadzają pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego w obecności przedstawiciela podmiotu. Z czynności tych sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach. Protokół wraz ze zgłoszeniem i załączonymi dokumentami stanowi akta weryfikacyjne podmiotu, które zatwierdza dyrektor urzędu kontroli skarbowej. Jeden egzemplarz akt weryfikacyjnych pozostaje w urzędzie kontroli skarbowej, a drugi otrzymuje podmiot.

3. Podczas urzędowego sprawdzenia podmiotu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego nakładają w razie potrzeby zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1, w celu skutecznego wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego.

4. W przypadku stwierdzenia braku warunków do przeprowadzenia czynności związanych z urzędowym sprawdzeniem podmiotu lub do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego dyrektor urzędu kontroli skarbowej wyznacza termin ponownego przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podmiotu.

2. Przepisy § 44 stosuje się odpowiednio.

1) nie wytwarzają lub nie pakują, nie przepakowują albo nie rozlewają wyrobów, w odniesieniu do których jest wykonywany na podstawie odrębnych przepisów obowiązek oznaczania znakami akcyzy,

2) w zakresie swej działalności są jednostką naukowo-badawczą, doświadczalną, szkołą, samodzielnym laboratorium, szpitalem, jednostką opieki zdrowotnej lub apteką zużywającą lub przerabiającą w ciągu roku do 3 000 dm³ 100 % spirytusu w stanie nie skażonym oraz do 20 000 dm³ 100% spirytusu w stanie skażonym,

3) przerabiają, zużywają lub dokonują obrotu spirytusem w ilościach nie przekraczających w ciągu roku 1 000 dm³ 100% spirytusu w stanie nie skażonym oraz 3 000 dm³ 100% spirytusu skażonego, chyba że dyrektor urzędu kontroli skarbowej, ze względu na warunki i rodzaj prowadzonej przez podmiot działalności, uzna za uzasadnione objęcie go urzędowym sprawdzeniem,

4) wytwarzają, eksportują, importują lub dokonują obrotu olejem opałowym lub napędowym, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 4.

2. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 3 są obowiązane na 3 dni przed zamierzonym zużyciem lub przerobem spirytusu powiadomić o tym urząd kontroli skarbowej, podając równocześnie, jaki rodzaj spirytusu, do jakich celów i według jakich norm ma być używany, o ile te normy zostały określone.

1) każdorazowe bezpośrednie uczestniczenie pracowników szczególnego nadzoru podatkowego w czynnościach związanych z działalnością objętą szczególnym nadzorem podatkowym lub przez sprawowanie stałego nadzoru,

2) dokonywanie okresowo lub doraźnie kontroli obrachunkowych stanu zapasów i obrotu wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy na podstawie prowadzonej przez podmiot dokumentacji,

3) badanie próbek wyrobów.

2. Sprawowanie stałego nadzoru polega na wykonywaniu czynności kontrolnych, o których mowa w § 2 ust. 1, przez komórkę organizacyjną jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, utworzoną w tym celu na terenie podmiotu podlegającego szczególnemu nadzorowi podatkowemu. Regulamin pracy tej komórki ustala dyrektor urzędu kontroli skarbowej.

3. W przypadku wprowadzenia w podmiocie przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej stałego nadzoru, o którym mowa w ust. 2, dyrektor urzędu kontroli skarbowej zawiadamia o tym podmiot na 14 dni przed wprowadzeniem tego nadzoru.

2. Kontrole obrachunkowe roczne przeprowadza się nie później niż w okresie roku następnego po roku objętym kontrolą.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do podmiotów zwolnionych od obowiązku urzędowego sprawdzenia pomieszczeń i urządzeń.

4. Zapasy wyrobów, stwierdzone podczas kontroli obrachunkowej, są porównywane ze stanem ewidencyjnym i podlegają zapisaniu w ewidencji. Ustalone w wyniku kontroli obrachunkowej ubytki wyrobów porównuje się z ich dopuszczalnymi ubytkami.

5. Wyniki kontroli obrachunkowej ujmuje się w protokole. Strona nie zgadzająca się z ustaleniami zawartymi w protokole może złożyć umotywowane zastrzeżenia lub uwagi do protokołu albo w ciągu 14 dni od jego otrzymania przesłać je do urzędu kontroli skarbowej.

6. Podmioty, w których jest sprawowany stały nadzór, mogą we własnym zakresie przeprowadzać obrachunki zapasów i obrotów wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy za okresy dowolne – krótsze niż rok, zawiadamiając o tym komórkę tego nadzoru co najmniej na 3 dni przed planowanym przeprowadzeniem obrachunku.

2. Ewidencja i dokumentacja, o których mowa w ust. 1, powinny być prowadzone w sposób umożliwiający identyfikację przeprowadzonych operacji gospodarczych, zwłaszcza czynności produkcyjnych lub związanych z obrotem wyrobami, oraz stanów zapasów wyrobów przy zachowaniu ciągłości zapisów i bezbłędności stosowanych procedur obliczeniowych.

3. Wpisów do ksiąg i dokumentacji należy dokonywać w sposób trwały i wyraźny. Zmian i poprawek w księgach lub dokumentach dokonuje się w taki sposób, aby przekreślony tekst pierwotny pozostał czytelny, a każdą zmianę lub poprawkę należy potwierdzić podpisem osoby dokonującej zmiany lub poprawki, z podaniem daty ich wprowadzenia, oraz w razie potrzeby opisać je w rubryce „uwagi".

4. Podmiot dokonuje ostatniego dnia każdego miesiąca zamknięcia ksiąg i sporządza podsumowanie miesięczne.

5. Podmiot dokonuje również rocznego zamknięcia ksiąg według stanu na ostatni dzień roku i ustala, z wyjątkiem gorzelni rolniczej, rzeczywisty stan zapasów na koniec roku. Rzeczywisty stan zapasów na koniec roku należy przyjąć jako stan początkowy roku następnego.

6. Podmiot obowiązany jest ponadto dokonać zamknięcia ksiąg na żądanie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego w celu umożliwienia porównania rzeczywistego stanu zapasów ze stanem ewidencyjnym.

7. Jeżeli przepisy rozporządzenia przewidują obowiązek prowadzenia przez podmiot ksiąg bądź dokumentacji według ustalonych wzorów, powinny one być zarejestrowane i opieczętowane przez urząd kontroli skarbowej, a poszczególne karty ksiąg – kolejno ponumerowane.

8. Wpisów do ksiąg i dokumentów służących do ewidencjonowania przychodu, rozchodu i transportu wyrobów oraz obrotu i zużycia znaków akcyzy dokonuje się bezpośrednio po zakończeniu czynności podlegającej wpisaniu.

9. W przypadku prowadzenia przy użyciu komputera ksiąg i dokumentacji, o których mowa w ust. 7, mogą one być prowadzone na odrębnych kartach dostosowanych do wpisów dokonywanych w urządzeniach drukujących, z zachowaniem wymogów, o których mowa w ust. 2, 3 i 7.

10. Urząd kontroli skarbowej może opieczętować również prowadzone przez podmiot księgi i dokumentacje lub ich części zawierające dane i informacje, o których mowa w ust. 1.

2. Z czynności pobrania próbki wyrobów sporządza się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach. Protokół powinien zawierać następujące dane:

1) datę i miejsce pobrania próbki,

2) imiona i nazwiska osób pobierających próbkę oraz przedstawiciela podmiotu,

3) rodzaj, ilość wyrobu oraz numery pojemników (opakowań) lub partii, z których pobrano próbkę,

4) zastosowany środek konserwujący lub skażający,

5) sposób zabezpieczenia próbki.

3. Próbki wyrobów podlegają urzędowemu zabezpieczeniu, o którym mowa w § 42 ust.1 pkt 1.

2. Podmiot zgłasza urzędowi kontroli skarbowej wyroby, o których mowa w ust. 1, co najmniej na 7 dni przed zamierzonym terminem ich zniszczenia, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie – komórce tego nadzoru na 3 dni przed zamierzonym zniszczeniem.

3. Protokół zniszczenia wyrobów, o których mowa w ust. 1, zawierający ocenę zasadności zniszczenia, sporządza się w dwóch egzemplarzach. Protokół podpisują: przedstawiciel podmiotu i pracownik szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 4.

4. Jeżeli podmiot zgłosił urzędowi kontroli skarbowej zamiar zniszczenia wyrobów, o których mowa w ust. 1, a pracownik szczególnego nadzoru podatkowego nie przybył w ciągu 2 dni od wskazanej przez podmiot daty, czynności tych dokonuje podmiot we własnym zakresie, sporządzając protokół, o którym mowa w ust. 3, który przesyła do urzędu kontroli skarbowej nie później niż w ciągu 3 dni od wykonania tych czynności.

2. Wyroby zapakowane lub rozlane do opakowań jednostkowych powinny być przekazane do magazynu wyrobów gotowych w dniu zakończenia zmiany produkcyjnej i bezzwłocznie zewidencjonowane we właściwych dokumentach lub ewidencji magazynowej.

3. Wyroby w opakowaniach jednostkowych powinny być oznakowane zgodnie z wymogami określonymi w odrębnych przepisach.

4. W magazynie wyrobów gotowych opakowania jednostkowe z wyrobami powinny być ustawione oddzielnie według ich rodzaju oraz w miarę możliwości według stawek podatkowych, gramatury, pojemności i w takim porządku, aby ich sprawdzenie nie nastręczało trudności.

5. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może w uzasadnionych wypadkach wyrazić zgodę na magazynowanie w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, innych wyrobów niż objęte szczególnym nadzorem podatkowym, a także wyrazić zgodę na odstąpienie od wymogu ustalonego w ust. 4.

2. Odprawa przesyłki, o której mowa w ust. 1, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu § 58. Napełnione naczynia służące do transportu powinny być urzędowo zabezpieczone, a rodzaj i liczbę zabezpieczeń oraz ich cechy należy odnotować w dokumencie przewozu, sporządzonym co najmniej z dwiema kopiami, z których jedna pozostaje w podmiocie.

3. Dokument przewozu, o którym mowa w ust. 2, powinien być sporządzony zgodnie z wymogami określonymi odpowiednio w § 10 ust. 1, § 22 i § 26.

4. Dokumenty przewozu oraz ich kopie powinny być ponumerowane i opieczętowane przez urząd kontroli skarbowej.

5. Przy przewozie przesyłki publicznymi środkami transportu dokument przewozu dołącza się do listu przewozowego, a w razie przewozu przesyłki innymi środkami transportu dokument przewozu wręcza się osobie odpowiedzialnej za przesyłkę.

6. Kopię dokumentu przewozu podmiot przesyła nie później niż w ciągu 3 dni do urzędu kontroli skarbowej właściwego miejscowo dla odbiorcy przesyłki, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie będącym odbiorcą przesyłki – do komórki tego nadzoru. Kopia dokumentu przewozu może być również doręczona przez posłańca za pokwitowaniem.

7. Kopię dokumentu przewozu, po sprawdzeniu zgodności z jego oryginałem, urząd kontroli skarbowej lub komórka stałego nadzoru zwraca podmiotowi, który wysyłał przesyłkę, w ciągu 30 dni od daty otrzymania kopii dokumentu przewozu.

2. Z czynności przyjęcia przesyłki sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, którego kopię podmiot przesyła nie później niż w ciągu 3 dni do urzędu kontroli skarbowej właściwego dla nadawcy przesyłki lub do komórki stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u nadawcy przesyłki.

3. Dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, o którym mowa w ust. 2, w przypadku:

1) przyjęcia przesyłki spirytusu lub wyrobów spirytusowych luzem powinien być sporządzony zgodnie z wymogami określonymi w § 10 ust. 2,

2) przyjęcia przesyłki piwa luzem powinien zawierać rodzaj i asortyment piwa oraz ogólną objętość piwa,

3) przyjęcia przesyłki wyrobów winiarskich luzem powinien zawierać rodzaj lub nazwę wyrobu, wagę netto, ciężar właściwy i objętość oraz zawartość lub stężenie alkoholu etylowego.

4. Podmiot odbierający przesyłkę jest zobowiązany dokładnie opróżnić naczynia służące do transportu i nałożyć na nie własne zabezpieczenia.

5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podmiotów wymienionych w § 46 ust. 1, z wyjątkiem przyjęcia przesyłek spirytusu nie skażonego.

2. Po dokonaniu tymczasowego przyjęcia przesyłki naczynia z wyrobami luzem powinny być ponownie urzędowo zabezpieczone przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Ostateczne przyjęcie przesyłki odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 27 października 2000 r. (poz. 1057)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7

Załącznik nr 8

Załącznik nr 9

Załącznik nr 10

Załącznik nr 11

Załącznik nr 12

Załącznik nr 13

Załącznik nr 14

Załącznik nr 15

Załącznik nr 16

Załącznik nr 17

Załącznik nr 18

Załącznik nr 19

Załącznik nr 20

Załącznik nr 21

Załącznik nr 22

Załącznik nr 23

Załącznik nr 24

Załącznik nr 25

Załącznik nr 26

Załącznik nr 27