Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 36 poz. 403

Na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 i Nr 110, poz. 1255) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki przyznawania lokali mieszkalnych lub tymczasowych kwater funkcjonariuszom celnym przeniesionym do pełnienia służby w innej miejscowości, z której dojazd jest znacznie utrudniony,

2) wysokość świadczeń związanych z przeniesieniem funkcjonariusza do pełnienia służby w innej miejscowości,

3) szczegółowe warunki zwrotu kosztów przeniesienia, w tym kosztów podróży.

2. Za miejscowość pobliską uważa się miejscowość, do której czas dojazdu publicznymi środkami transportu przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania, bez uwzględnienia dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe.

3. W przypadku gdy z miejscowości, o których mowa w ust. 2, istnieją różne możliwości dojazdu, do obliczenia czasu dojazdu przyjmuje się czas jazdy ze stacji (przystanku) o najdogodniejszym połączeniu.

1) uzyskane w wyniku własnej działalności inwestycyjnej,

2) uzyskane od terenowych organów administracji rządowej lub samorządowej,

3) wynajęte lub zakupione na potrzeby Służby Celnej.

1) pokój w lokalu mieszkalnym z dostępem do urządzeń sanitarnych znajdujących się w lokalu,

2) pokój w hotelu,

3) pokój gościnny w budynku przeznaczonym na cele służbowe.

2. Tymczasową kwaterę przyznaje się:

1) funkcjonariuszowi przeniesionemu na stałe do pełnienia służby w innej miejscowości, oczekującemu na lokal mieszkalny, z zastrzeżeniem ust. 4,

2) funkcjonariuszowi przeniesionemu czasowo do pełnienia służby w innej miejscowości.

3. Przyznany lokal mieszkalny lub tymczasowa kwatera powinny znajdować się w należytym stanie technicznym i sanitarnym.

4. Okres oczekiwania na przyznanie lokalu mieszkalnego nie może przekroczyć roku.

1) małżonka,

2) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie) pozostające na jego utrzymaniu, jeżeli nie ukończyły 25 lat życia, a także bez względu na wiek, jeżeli są to dzieci, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 110, poz. 1256),

3) rodziców funkcjonariusza i jego małżonka będących na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo niepełnosprawność, albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania pracy; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające.

2. Norma ustalona dla funkcjonariusza oraz każdego członka jego rodziny wynosi od 7 do 10 m² powierzchni mieszkalnej, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

3. Bezdzietnemu małżeństwu przysługuje dodatkowo jedna norma należna ich przyszłemu dziecku.

4. Funkcjonariuszowi celnemu nie posiadającemu rodziny przyznaje się lokal o powierzchni mieszkalnej od 14 do 20 m².

5. W razie zbiegu uprawnień funkcjonariusza i członków jego rodziny do norm z różnych tytułów, uwzględnia się normy tylko z jednego tytułu.

2. Kierownik urzędu może przyznać funkcjonariuszowi lokal o powierzchni mieszkalnej większej od przysługującej zgodnie z normami, gdy nie ma możliwości przyznania lokalu zgodnie z obowiązującymi normami.

2. Ustalony w umowie czynsz najmu lokalu mieszkalnego płaci funkcjonariusz, z tym że czynsz ten nie może przekroczyć wysokości czynszu regulowanego wyznaczonego według zasad określonych w ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119, z 1999 r. Nr 111, poz. 1281 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 46 i Nr 5, poz. 67).

3. Koszty zakwaterowania w tymczasowej kwaterze ponosi urząd, do którego funkcjonariusz został przeniesiony.

1) zwrot kosztów podróży jego i członków rodziny,

2) diety dla niego i członków rodziny,

3) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1, zwraca urząd, do którego funkcjonariusz został przeniesiony.

2. W przypadku wykorzystania przez funkcjonariusza w podróży samochodu stanowiącego jego własność, zwrot kosztów podróży następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów, nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 41, poz. 239).

2. Wysokość i wypłata diet dla funkcjonariusza następuje na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 69, poz. 454 i z 2000 r. Nr 13, poz. 173).

3. Diety dla członków rodziny wynoszą 75% diet przysługujących funkcjonariuszowi.

2. Zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego następuje na podstawie przedstawionych rachunków lub biletów bagażowych.

1) zwrot kosztów podróży,

2) diety,

3) dodatek za rozłąkę,

4) zwrot kosztów przejazdu, raz w miesiącu, środkiem transportu określonym przez kierownika urzędu, do miejsca stałego zamieszkania i z powrotem, w celu odwiedzenia rodziny.

2. Przepisy § 12 ust. 2, § 13 i 14 stosuje się odpowiednio.

2. Dodatek za rozłąkę nie przysługuje za czas:

1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie,

2) pobytu w szpitalu,

3) zwolnień od służby bez prawa do uposażenia,

4) urlopu wypoczynkowego lub zdrowotnego,

5) podróży służbowej, z tytułu której funkcjonariusz otrzymał diety w pełnej wysokości,

6) pobytu u rodziny w miejscu stałego zamieszkania w ramach odwiedzin, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 4.

Minister Finansów: w z. J. Bauc