Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 50 poz. 510

Na podstawie art. 6 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje:

2. Wierzyciel może wszcząć postępowanie egzekucyjne bez uprzedniego doręczenia upomnienia w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.

2. Upomnienie oznacza się kolejnym numerem ewidencji upomnień, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Wierzyciel umieszcza na potwierdzeniu odbioru numer, o którym mowa w ust. 2, poprzedzony symbolem „Up”. Wzór formularza potwierdzenia odbioru stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.

4. Upomnienie wysyła się za pośrednictwem Poczty Polskiej przesyłką poleconą, a dowód nadania dołącza się do akt sprawy. Upomnienie może być również doręczone bezpośrednio przez wierzyciela w sposób określony w Kodeksie postępowania administracyjnego.

5. W razie nieotrzymania potwierdzenia odbioru upomnienia w ciągu dziesięciu dni od daty nadania, wierzyciel składa reklamację w jednostce organizacyjnej Poczty Polskiej, w której nadano upomnienie. W przypadku zaginięcia upomnienia lub braku dowodu doręczenia zobowiązanemu upomnienia, wysyła się je ponownie.

2. Jeżeli wierzyciel nie posiada uprawnień do prowadzenia egzekucji we własnym zakresie albo posiada te uprawnienia w ograniczonym zakresie, ale prowadzona przez niego egzekucja okazała się bezskuteczna, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania (siedziby) zobowiązanego lub miejsca położenia mienia zobowiązanego.

3. Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu posiadane informacje o majątku i źródłach dochodu zobowiązanego.

4. Jeżeli zobowiązany zalega z uiszczeniem należności, od których ustalenia lub określenia przysługuje mu powództwo do sądu lub środek zaskarżenia, i wniósł takie powództwo lub środek, wierzyciel stosuje środki egzekucyjne we własnym zakresie bądź przesyła tytuł wykonawczy do naczelnika urzędu skarbowego tylko wówczas, gdy wniesienie środka prawnego nie wstrzymuje obowiązku zapłaty. Jeżeli jednak wierzyciel uzna, że okoliczności sprawy uzasadniają zaniechanie wszczęcia egzekucji – zawiesza postępowanie.

5. Przed zastosowaniem środków egzekucyjnych we własnym zakresie bądź wysłaniem tytułu egzekucyjnego do naczelnika urzędu skarbowego wierzyciel sprawdza, czy należność nie wpłynęła na jego rachunek bankowy lub za pośrednictwem Poczty Polskiej albo nie została wpłacona bezpośrednio gotówką do kasy.

2. Wierzyciel jest obowiązany przesyłać tytuły wykonawcze do organu egzekucyjnego systematycznie i bez zwłoki.

2. Przepis ust.1 stosuje się odpowiednio do wierzycieli prowadzących egzekucję we własnym zakresie.

Minister Finansów: w z. J. Bauc

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 21 maja 1999 r. (poz. 510)

Załącznik nr 1

UPOMNIENIE

Załącznik nr 2

EWIDENCJA WYSŁANYCH UPOMNIEŃ

Załącznik nr 3

Potwierdzenie odbioru

Uwaga! Formularz drukowany jest na białym kartonie o wymiarach: wysokość – 9cm, długość – 14 cm.

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

EWIDENCJA TYTUŁÓW WYKONAWCZYCH

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7