REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 39 poz. 394
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ
z dnia 19 kwietnia 1999 r.
w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:
1) łatwe do czyszczenia i dezynfekcji,
2) zabezpieczone przed wyciekaniem i wypadaniem na zewnątrz odchodów i ściółki.
2. Dokumentacja przeprowadzonej dezynfekcji, o której mowa w ust. 1, w którą powinien być zaopatrzony środek transportu, powinna zawierać:
1) godzinę i datę dokonanej dezynfekcji,
2) informację o miejscu dokonanej dezynfekcji,
3) informację o zastosowanym do dezynfekcji środku.
2. Zwierzęta wrogie sobie nie mogą być przewożone razem w tym samym pojemniku.
3. Dorosłe samce nie powinny być przewożone razem z samicami.
2. Plan trasy powinien być przechowywany przez przewoźnika przez 3 lata.
1) pomieszczenie, w którym przewożone są zwierzęta, powinno posiadać drenaż,
2) na statku powinny znajdować się narzędzia do uboju z konieczności.
1) pomieszczenie, w którym przetrzymywane są zwierzęta, powinno posiadać drenaż,
2) powinny być stworzone warunki dla izolacji chorych lub zranionych zwierząt,
3) na pokładzie powinny znajdować się narzędzia do uboju z konieczności.
2. Zwierzęta jednokopytne powinny być przewożone na jednym poziomie.
2. Dopuszcza się przewóz piskląt w pojemniku wielorazowego użytku, pod warunkiem że pojemnik ten będzie każdorazowo oczyszczony i zdezynfekowany.
3. Pisklęta powinny być przewożone w pojemniku, który mieści pisklęta tego samego gatunku, pochodzące z tego samego zakładu wylęgu drobiu.
4. Pojemnik, w którym przewozi się pisklęta, powinien być opatrzony napisem zawierającym następujące informacje:
1) gatunek, rasa lub nazwa hodowlana drobiu, do którego należą pisklęta,
2) liczba piskląt znajdujących się w pojemniku,
3) nazwa i adres zakładu wylęgu drobiu.
2. Dopuszcza się przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych środkiem transportu przykrytym plandeką, pod warunkiem że przewożone surowce będą umieszczone w pojemniku.
3. Pojemnik i środek transportu używane do przewozu niejadalnych surowców zwierzęcych oraz urządzenia i sprzęt, które miały kontakt z tymi surowcami, powinny zostać oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdorazowym użyciu, a materiały użyte do opakowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny zostać spalone lub zniszczone w zakładzie, do którego zostały dostarczone niejadalne surowce zwierzęce.
4. Pojemnik, w którym przewozi się niejadalne surowce zwierzęce, powinien być opatrzony widocznym i trwałym napisem: „Nie przeznaczone do spożycia przez ludzi”, wykonanym literami o wysokości co najmniej 3 cm i szerokości 2 cm.
2. W miejscach, o których mowa w ust. 1, powinny być wyodrębnione odpowiednio pomieszczenia lub wiaty:
1) dla poszczególnych gatunków zwierząt,
2) dla zwierząt chorych lub podejrzanych o zakażenie,
3) do przetrzymywania paszy,
4) do przetrzymywania środków dezynfekujących,
5) do bezpiecznego badania zwierząt.
2. Do skupu u producenta, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów § 12–14.
2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać następujące informacje:
1) imię, nazwisko i adres właściciela skupowanych zwierząt,
2) gatunek skupowanych zwierząt,
3) numery kolczyków skupowanych zwierząt.
3. Dokumentację oraz kopie świadectw zdrowia skupujący obowiązany jest przechowywać przez 3 lata.
1) oddalone od obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego, a w szczególności ubojni i rzeźni, co najmniej o 50 m,
2) zabezpieczone przed dostępem zwierząt, a w szczególności ptaków, gryzoni i owadów,
3) wyposażone w urządzenia do czyszczenia i dezynfekcji ścian, podłóg i pojemników.
2. Ściany i podłogi pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane z materiałów nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, umożliwiających łatwe czyszczenie i dezynfekcję; podłogi powinny być ułożone w sposób ułatwiający odprowadzanie ścieków.
2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać następujące informacje:
1) imię i nazwisko właściciela skupowanych niejadalnych surowców zwierzęcych,
2) rodzaj skupowanych niejadalnych surowców zwierzęcych.
3. Dokumentację skupujący obowiązany jest przechowywać przez 3 lata.
Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs
- Data ogłoszenia: 1999-04-30
- Data wejścia w życie: 1999-05-31
- Data obowiązywania: 2001-04-01
- Dokument traci ważność: 2002-12-31
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA